Billionaires True Love Part 1

 
                                   Chapter 1

Carissa POV

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko na may kumalampag sa labas ng pinto ng kwarto ko. Hindi ko alam kung anong oras na basta naramdaman ko nalang na masakit ang aking ulo..

Naramdaman ko din na wala akong saplot sa katawan ng unti- unti akong bumaba sa higaan. Pero pagtingin ko sa kama nakita ko na may katabi ako.. Nataranta akong hinila ang kumot at ibinabalabal sa hubad kong katawan.

‘Anong nangyari? Napabulalas ako sa sarili dahil hindi ko talaga matandaan kung ano ang nangyari sa nagdaang gabi. Bahagya ko pang kinusot-kusot ang aking mga mata at tumingin sa katabi ko. 

Lalong dumagundong sa kaba ang aking dibdib ng makita kong lalaki ang aking katabi na Nandito.

Base sa hitsura nitong nakadapa at tanging bewang hanggang paa ang natakpan ng kumot. Tulog na tulog ito.

“Carissa, buksan mo ang pinto, ano ba?”

Narinig ko na kinakalampag ni Mommy ang pinto ng aking room. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Wala talaga akong matandaan. Hanggang sa narinig ko na lang na nagclick ang door knob ng kwarto ko. Napabalik ako sa aking kama at kinuha ang isang unan at inilagay sa harapan ko. Sunod- sunod na pumasok sila Daddy, Mommy at Ate Ara. Gulat silang napatingin sa akin pati na din sa lalaking tulog pa rin na nasa aking kama.

“Malandi kang haliparot ka! Anong ginawa mo sino yang nasa tabi mo?” sigaw ni Mommy sa akin. Hindi kasi makita amg mukha ng katabi ko kasi nakadapa ito pero maya-maya lang ay gumalaw ito at bumangon. Ng makita ko ang mukha ng katabi ko ay nagulat ako. Si Kuya Gabriel, boyfriend ni Ate Ara. Nakita ko din ang pagrehistro sa pagkagulat sa mukha ni Kuya Gabriel. Napabaling pa ito sa akin at bakas sa mukha nitong naguguluhan din ito sa mga nangyayari. Binalingan nito si Ate Ara na umiiyak na.

Si Gabriel ay matagal ng kasintahan ni Ate Ara. Mayaman ito.... Ay hindi pala sobrang yaman... Galing ito sa kilala at pinakamayamang pamilya ng bansa.

“Ano ang ibig sabihin nito?” sigaw ni Ate Ara. May luha na din na lumalabas sa kanyang mga mata ng napagsino ang katabi kung lalaki.. “Gabriel, Carissa ano ang ibig sabihin nito?” “ Bakit nagawa niyo sa akin ito?” humahagohol niyang sabi.

Walang patid ang pagtulo ng kanyang luha. Hindi ko alam kong ano ang isasagot ko kasi wala talaga akong matandaan. Basta naalala ko lang na 21st birthday party kagabi ni Ate Ara. maraming bisita at lahat nagkakasayahan. Nang tingnan ko si Daddy at Matinding galit lang itong nakatingin sa amin. Matalim naman ang tingin sa akin ni Mommy na parang nakagawa ako ng malaking kasalanan. Samantalang si Ate Ara ay halos maghistirikal na sa sobrang sama ng loob.

“Disi-otso anyos ka pa lang pero lumandi ka na Carissa at sa boyfriend pa talaga ng kapatid mo.” Sabay pakawala ng mag asawang sampal sa akin ni Mommy. Pakiramdam ko namanhid ang aking mukha sa sakit na aking naramdaman. “ Mommy, sorry po hindi ko alam” umiiyak kong sabi. “Wala akong matandaan kung bakit nangyari ito”. Sabay lingon sa katabi ko na kita din ang pagkalito sa kanyang mukha. Bumalatay ang pagkalito sa mukha nito. Waring inaalala ang mga nangyari nung nagdaang gabi. “ Kuya Gabriel paano nangyari ito ba---- hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng sabunutan ako ni Ate Ara.

Walang hiya ka... Ahas ka..!!!.”sigaw ni ate Ara sa akin habang hila-hila ang aking buhok. Halos matangal ang anit sa aking bungo sa sobrang lakas ng pagkahila niya sa akin. Hindi ako makapalag kasi hawak-hawak ko ang kumot na tumatakip sa aking kahubdan.” Ahas ka, bakit ikaw pa na kapatid ko ang umagaw sa lalaking pinakamamahal ko”. Sigaw ni Ate Ara sa akin. “Kakalbuhin kita “at lalo nya pang nilakasan ang paghila sa buhok ko na pakiramdam ko ay matatangal na sa anit ko.

“Ara tama na yan”. Sigaw ni Daddy. “”Wala ka ng magagawa dahil nangyari na ito. Binalingan niya si Gabriel.” Mag usap tayo Gabriel. “Ipaliwanag mo kung bakit nandito ka sa kama ni Carissa”. Baling ni Daddy kay Gabriel na halata sa boses at kilos nito na nagpipigil sa matinding galit. Halata din sa mukha nito ang malaking disappointment ng sulyapan ako nito.

“Tito, I I dont know what happened. Why I am here..... Wala akong matandaan... Nalilito na sambit ni Gabriel.” Ara Babe hindi ko alam.. Im sorry......

“Babe bakit mo nagawang lukuhin ako” humahagolhol na sabi ni Ate Ara. “Bakit ang kapatid ko pa” huhuhuhu” hindi ko matangap..” Sigaw ni ate Ara. HINDI KO MAINTINDIHAN TAO BAKIT KAPATID KO PA”. “ Mommy, Daddy hindi ko matanggap ito”. Ang sakit-sakit”.

“Ate, Im sorry..” sambit ko habang umiiyak. “ Hindi ko alam.. Wala akong alam, wala akong matandaan” huhuhuhu. Dad, Mom sorry po. Sambit ko sa kanila habang nag-uunahan sa pagtulo ang aking luha. Litong lito ako sa mga nangyari.

Hanggang ngayon hindi pa rin kayang iproseso ng aking utak bakit nangyari ang bagay na ito. Ikakasal na sa susunod na buwan ang aking ate Ara at Kuya Gabriel. Nagmamahalan sila at saksi ako dun. Pero bakit nangyari ito.

“Bweno dahil nangyari na ito wala na tayong magagawa pa para baguhin ang nangyari na.” Sambit ni Daddy.” Helena, Ara lumabas muna tayo sa kwarto na ito.” Kayong dalawa” ani ni Daddy sa akin at kay Gabriel “ Ayusin niyo ang mga sarili niyo mag-uusap tayo. Kapag tapos na kayo mag-bihis sumunod kayo sa akin sa library may mahalaga tayong pag-uusapan. Tatawagan ko na din ang mga magulang mo Gabriel para pumunta dito sa bahay.”. 

Wika ni Daddy Humakbang si Daddy papunta ng pinto. Si Ate Ara naman ay masama ang tingin sa akin. Nag uunahan pa rin sa pagpatak ang luha sa kanyang mga mata. Si Mommy naman ay matalim akong tinitigan. Nilapitan nito si Ate Ara at inakay papuntang pinto kung saan naghihintay si Daddy para sabay na silang lumabas. Narinig ko pa ang paghikbi ni Ate bago tuluyan silang nakalabas sa pinto at pabalibag itong isinara.

Kuya” Sambit ko. “Paanong--- ---bakit?” hindi ko alam kung paano umpisahan ang sasabihin pagkaalis nila Mommy Daddy at Ate Ara. Nabalot ng katahimikan ang buong kwarto at wala yatang balak magsalit si Gabriel.

Nakakuyom ang mga kamao nito habang nakakunot ang noo. Kaya naman nagdesisyon na akong basagin ang katahimikan na iyon.

“Pinikot mo ba ako? “nagulat ako sa sinabi ni Kuya Gabriel. Bakas sa boses nito ang galit.

Kuya No”.... Wala sa vocabulary ko ang pikotin ka.. Lalo na at boyfriend ka ng Ate ko. “. kakatakot kong sagot dito. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa kumot.

“Then paanong napunta ako dito sa kwarto mo?” Matinding galit niyang sabi. Tinitigan ako nito at bakas sa mukha nito ang poot at pagkasuklam sa akin.

“Hindi ko alam, wala akong matandaan”. Sagot ko sa nanginiginig na boses. Yumuko ako dahil hindi kayang salubungin ang masakit na titig sa akin ni Gabriel.. Nakakatakot ang hitsura nito.

“Tandaan mo Carissa oras na makipaghiwalay sa akin ang Ate mo dahil sa nangyari na ito magbabayad ka sa akin. Hinding hindi kita mapapatawad.” Galit niyang sabi. Tumayo ito at isa isang isinoot ang kanyang mga damit. Wala itong pakialam kahit hubot-hubad ito. Hindi ko naman alam kung anong gagawin ko ng mga pagkakataon na iyon. 

Unang beses kong makakita ng hubad na lalaki sa harap ko at hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko. Pumikit na lang ako habang hinihintay na matapos magbihis si Kuya Gabriel.

“Kuya hindi ko naman ginusto ito eh” iyak ko. “Sorry kung nangyari ito.. Huhuhuhu “. Umiiyak na wika ko dito ng masiguro kong tapos na itong magbihis. Puno ng luha sa aking mga mata na tumingin dito.

“Pwes ayusin mo ang paliwanag mo sa ate mo” padabog nyang sabi. “Sigaruduhin mo lang na hindi maapektuhan ang relasyon namin kundi mananagot ka sa akin tandaan mo yan”. Wika nito at padabog na lumabas sa aking kwarto.

Naiwan akong naguguluhan. Hindi pa rin maproseso ng aking utak ang mga nangyari. Wala akong matandaan. Kagabi masaya pa kami habang sinicelebrate ang birthday ni Ate. Naguguluhan ako. Paanong napunta kaming dalawa ni Kuya Gabriel sa kama. 

Paanong katabi ko siyang nakatulog dito sa kama. Hindi naman ako nalasing kagabi kasi never akong tumikim ng kahit anong alak. Marahan kong hinawi ang kumot na tumatakip sa hubad kong katawan. Marahan kong pinakiramdaman ang aking katawan. Wala naman akong naramdaman na kakaiba sa aking katawan.

Tuluyan na akong bumangon at inayos ang aking higaan. Walang bakas na kahit ano sa aking kama. Naguguluhan man ay dali- dali akong pumunta sa closet at kumuha ng damit na maisusuot.

Pumunta ako sa banyo upang maghilamos. Pagtingin ko sa salamin para akong bruha dahil sabog-sabog ang aking buhok dulot ng pagsabunot ni Ate Ara. Putok ang aking labi at pasa sa mukha dahil sa pagsampal ni Mommy sa akin kanina. Mapait akong napangiti. 

Hindi na bago sa akin na saktan ni Mommy pero mas matindi ngaun kasi talagang bumakat sa mukha ko ang palad ni Mommy. Mabilis akong naligo para maginahawaan at naglagay ng kunting powder sa aking mukha upang matakpan ng kunti ang pasa.

Chapter 2

Ara POV

“Nandito ako sa harden namin ngaun. Nakadekwatro akong nakaupo. Ngingiti-ngiti habang nakatingin sa kawalan. Sa wakas natupad din ang plano ko, kasabwat si Mommy. Hinithit ko ang sigarilyo sabay buga ng usok. Napapikit pa ako habang ninanamnam ang sarap ng nikotina na humahagod sa aking lalamunan. Nang maubos ang sigarilyo ay idinutdot ko ang upos nito sa ashtray na nasa harap ko.

Wala akong choice niyaya na ako ni Gabriel magpakasal. Hindi ko siya mahindian kasi mahal ko siya pero hindi pa ako ready magpakasal. Mayaman ang Pamilya nila at alam ko kapag ipipilit ko na hindi muna magpakasal at tuparin muna ang pangarap ko na maging modelo hindi siya papayag. Kaya naman naisipan ko na habang tinutupad ko ang pangarap ko ipakasal ko muna siya sa kapatid ko.

Yes, yan ang plano ko. Itatali ko muna si Gabriel sa kapatid ko para kapag ready na ako madali ko na siyang makuha ulit. Baka kasi mapunta pa siya sa ibang babae at mahirapan akong bawiin siya kapag ready na ako. Marami pa namang haliparot ang aaligid-aligid sa boyfriend ko. Maraming mga babae na handang maghubad sa harap ni Gabriel para lang mapansin at iyan ang hindi ko mapapayagan.

Akin lang si Gabriel. Kaya hanggang hindi pa ako ready na tuluyang magpatali sa kanya itatali ko muna siya sa kapatid ko. Knowing sa attitude ng kapatid ko madali kong maagaw ang akin. May pagkatanga kasi itong kapatid ko eh. Mabilis paikutin at napakainosente. Kayang kaya kong bawiin si Gabriel sa kanya kapag gusto ko.

Sa ngayon magkukunwari ako na payag ako sa kasal nila dahil mahal ko ang kapatid ko pero NO” gagamitin ko lang siya.

Alam kong pagdating ng araw ako lagi ang papaboran ng aming pamilya lalo na ni Mommy kasi ako ang paborito niyang anak. 21 years old pa lang naman ako at next week pupunta ako sa New York para doon magmomodelo.

Hindi ito alam ni Gabriel. Matagal ko ng pangarap ito at nandyan si Gaston para tulungan ako.

Si Gaston ang manager ko at siya ang bahala sa lahat. Nangako siya sa akin na tutulungan nya ako sa lahat ng bagay para matupad ang pangarap ko.” Siya na bahala sa lahat ng papeles ko at titirhan pagdating ng new york. Napakabait na manager ni Gaston kaya naman malaki ang tiwala ko dito pati na din si Mommy. Matagal ko na itong kilala at siya ang lagi kong kasama kapag may mga pinupuntahan akong audition at fashion show dito sa Pilipinas. Ito din ang nag-aasikaso sa lahat ng schedules ko. 

May ibang hawak na artist ito pero alam kong ako ang pinaka paborito nito dahil pagdating sa akin galante ito.

Lihim akong napangiti habang iniimagine na sa wakas matutupad lahat ng pangarap ko na walang maging sagabal. Bata pa lang ako pangarap ko ng maging International Model. Alam kong may ibubuga ako pagdating sa larangang iyon. Nangako naman sa akin si Gaston na gagawin niya ang lahat upang natupad ang aking mga pangarap.

“Mam Ara tawag po kayo ng Daddy at Mommy mo sa Study Room. Dumating na po kasi ang magkakasal kina Mam Carissa at Sir Gabriel. Nandoon na din po ang mga magulang ni Sir Gabriel. “Sabi sa akin ni Manang ang aming katulong. Matagal na namin itong kasambahay. Halos ito na ang nagpalaki sa amin ni Carissa.

Sige Manang susunod na ako” sabi ko sa kanya. Kailangan kong palungkutin ang aking awra para kapani-paniwala na nalulungkot ako sa mga nangyari. Pero sa kaloob-looban ng puso ko tuwang tuwa ako. Tagumpay ang plano. Magiging panatag ang aking kalooban habang tinutupad lahat ng pangarap ko.

Sumunod na agad ako sa study Room at nadatnan ko si Mommy, Daddy, mga magulang ni Gabriel na sila Tita Moira at Tito Ralph. Nandito na din si Gabriel at Carissa pati na din ang judge na magkakasal sa kanila. Yes ngayun agad ang kasal nila.

Desisyon ito ni Daddy na agad naman sinang-ayunan ni Mommy. Alam namin ang ugali ni Daddy. Conservative ito. Well hindi nakakapagtaka yun. kasi ang mga namayapa naming Lolo at Lola ay lingkod ng simbahan. Doon yata namana ni Daddy ang ganitong pag-uugali. Nang tingnan ko si Carissa ay Kapansin -pansin ang lungkot sa mukha ni Carissa samantalang si Gabriel naman ay nakatiim-bagang. 

Ora- orada ang kasal kasi kunyari din hindi papayag si Mommy na hindi agad panagutan ni Gabriel ang nangyari sa kanila ni Carissa. Strict lang ang peg ni Mommy pero kasama na yan sa plano namin. Ako yata ang favorite daughter ng Mommy ko.

Nang tingnan ko ang mukha nila Tito at Tita hindi ko mabasa kung ano ang iniisip nila. Alam nila pareho na ako ang girlfriend ng kanilang anak. Boto nga sa akin si Tita Moira kasi lagi naman ako dinadala ni Gabriel sa bahay nila tuwing may sinicelebrate ang pamilya. Kaya hindi na ako iba sa kanila. Alam ko din na mababait ang mga ito sa kabila ng katayuan nito sa buhay. Super yaman ng mga ito pero bakas sa mga mukha ng mag -asawa ang kabaitan.

“Ara Babe Im sorry. Pwede bang pag usapan muna natin ito?” sambit sa akin ni Gabriel. “Mom Dad I love Ara at siya dapat ang pakasalan ko hindi si Carissa.”

Tito, Tita Please si Ara ang gusto ko”. Sana naman bigyan niyo muna kami ng time na makapag usap” Hindi pwedeng sa isang iglap lang ikakasal ako sa kapatid ng girlfriend ko.” Pakiusap ni Gabriel. Bakas sa boses nito ang tinitimping emosyon.

“Gabriel, nangyari na ang hindi dapat mangyari. Dapat si Carissa ang panagutan mo dahil may nangyari na sa inyo. Hindi kami papayag na parang wala lang ang nangyari kagabi. Paano kung mabuntis siya. At ano nalang sasabihin ng mga tao ng mga kakilala namin. Nakakahiya ang mga nangyari”.mahabang Sabi ni Mommy.

Samantalang si Carissa naman ay tahimik lang at nakayuko. Alam kong confused pa rin siya sa mga nangyari. At iniisip kung paano napunta silang dalawa ni Gabriel sa kama. Simple lang naman ang ginawa namin ni Mommy nilagyan namin ng pampatulog ang kanilang mga inumin. Tapos pareho namin silang hinubaran. Makasarili na kung makasarili pero ito lang ang paraan para hindi makawala sa akin si Gabriel. Pagbalik ko galing sa New York babawiin ko siya kay Carissa. Gagawin ko ang lahat para maging akin siya ulit. Sa ngayon ito muna ang the best na desisyon..

"Gabriel, hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa niyo akong lukuhin. Mahal na mahal kita pero bakit nangyari ito?” Kapatid ko si Carissa at dapat lang na panagutan mo siya.”” Siguro tanggapin ko nalang na hindi tayo para sa isa't isa.” Wika ko na may lungkot sa tinig. Kailangan kong magkunwaring malungkot para kapani-paniwala ang drama. At kailangan na ipakita ko sa kanila na mabait ako at kaya kong magparaya para sa nag-iisa kong kapatid.

“Ara, Iha napakabait mo talagang bata ka. Hindi ko akalain na magpaparaya ka para sa kapatid mo”. Bakas sa mukha ni mommy Moira ang paghanga habang sinasabi sa akin katagang iyon. Lihim na ang nagdiwang ang aking puso.

“Thank you Tita.. Siguro hindi kami para sa isa't isa ng anak niyo. Gagawin ko po ang tama, at iyun ay magparaya...” sagot ko kay Tita Moira at napangiti ito sa sinabi ko. Tumango tango naman si Tito Ralph.

“Mom, Dad pwede naman na wag na natin ituloy ang pagpapakasal. Please.... Hindi nman namin ginusto ang nangyari. Hanggang ngayun hindi ko pa din po maisip kung paano kami napunta sa iisang kama ni Kuya Gabriel.. “ wika naman ni Carissa.

“Tumahimik ka Carissa”. Kung hindi dahil sayo hindi mangyayari ito.” Napakalaking pasakit sa Ate mo itong ginawa mo. Hindi ka man lang nag-isip na masasaktan ang Ate mo sa pinagagawa mo.” Pabulyaw na sabi ni Mommy.

“Mom tama na yan. Carissa kapatid kita at hangad ko ang kaligayahan nyong dalawa ni Gabriel. Ipapaubaya ko na siya sayo. Sana alagaan mo siya. Alam ko naman na noon ka pa may gusto sa kanya”. Madrama kong sabi.

“Ate Hindi!. Itama natin to. Kayo dapat ni Kuya Gabriel ang ikakasal hindi ako.” “Ate please...... Ayaw kong ako ang magiging dahilan ng paghihiwalay niyo ni Kuya. Alam ko kung gaano niyo kamahal ang isa't isa. Saksi ako doon. Please Ate....” naluluhang sagot ni Carissa.

“No Carissa ito ang tama.”

Mahal kita kasi kapatid kita Handa akong magparaya para sa kaligayahan mo....”Madamdamin kong sabi dito. Kunyari pa ay pinunasan ko ang luha sa aking mga mata.

“Tama na yan. Carissa, Gabriel magpapakasal kayo ngaun din at wala ng marami pang satsat. Ginusto niyo ito kaya dapat lang na panindigan niyo. Pagkatapos ng kasal isama mo si Carissa sa inyo Gabriel. Ayaw kong makita na nahihirapan si Ara dahil sa mga nangyayari..” Mahabang Sabi ni Daddy.

“Pero Dad paano ang pag aaral ko. Pwede bang dito nalang muna ako?” Sumasamong pakiusap ni Carissa.

“Hindi Carissa dapat lang na sumama ka na sa asawa mo pagkatapos ng Kasal. Wag ka na muna makipag usap at makipagkita sa Ate mo para makamoved-on agad siya. Masakit sa kanya ang mga nangyari kaya naman umalis ka na muna sa bahay na ito...” Wika ni Daddy.

“Tama yan. Gabriel Anak isama mo si Carissa sa bahay mo pagkatapos ng kasal para sa katahimikan ng lahat total naman mag asawa na kayo kaya dapat lang magsama kayo sa iisang bahay. Diba kakatapos lang gawin yung dream house mo? Doon mo nalang muna itira si Carissa after nito”. Mahabang Sabi ni Mommy Moira.

“Dream house namin ni Ara iyun Mom. Para sa kanya ang bahay na iyun...” bakas ang inis sa boses ni Gabriel na wika nito.

“Gabriel Please tama na. Kalimutan mo na ako. Simula ngayon itoon mo na ang pansin kay Carissa. Siya dapat ang itira mo sa bahay na iyun kasi magiging asawa mo na siya. Kalimutan mo na ako. Alam kong masakit pero ito ang tama.” Madamdamin kong wika kay Gabriel.

“No!!!!... Ikaw ang mahal ko Ara. Hindi ako papayag na mawala ka sa akin. Ayusin natin ito. Mag- usap tayo. Yung tayo lang.. Please... “ nakikusap na wika ni Gabriel na labis ko namang ikinatuwa. Walang duda, mahal na mahal ako nito.

“Stop it.. Gabriel tama na.... Please. Palayain mo na ako... Huwag mo ng dagdagan ang sakit na nararamdaman ko. Maawa ka Gabriel.” Nakikiusap kong wika dito na labis naman nitong ikinalungkot.

“Bweno ok na ba lahat?” Siguro pwede na umpisahan ang kasal”. Deklara ni Daddy Ralph.

Tumango naman agad si Daddy at Mommy Helena. Agad naman na naghanda ang judge naagkakasal. Tahimik lang akong nanonood habang ginaganap ang seremonyas. Wala naman masyadong ganap. Halata sa mukha ni Gabriel labis na ang pagtutol. Balisa naman ang mukha ni Carissa. Halos hindi makasagot ang mga ito sa tanong ng judge. Well hindi naman nila kailangan sumagot. Formality lang ang kasal- kasalan na ito. Ang pinakahighlight lang talaga ay ang pagpirma sa marriage certificate or marriage contract na nagdedeklara na legal na mag -asawa na sila Carissa at Gabriel.

Chapter 3

Carissa POV

Tapos na ang kasal namin ni Gabriel. As in hangang ngayon lutang pa rin ako. Hindi ako makapaniwala sa bilis ng pangyayari. Hindi ko alam kong paano umakto. Basta sa kaloob- looban ng puso ko, natatakot ako.

Nandito ako sa aking kwarto ngayon para ayusin ang mga gamit ko. Kailangan ko ng sumama kay Kuya Gabriel kasi yan ang napag usapan bago ang kasal. Kahit masama ang loob ko sa aking mga magulang dahil halos ipagtabuyan nila ako wala akong magagawa. Kailangan ko silang sundin kahit labag sa aking kalooban.

Nakaharap ko na din ang mga magulang ni Kuya Gabriel at hindi ko alam kong paano aakto sa harap nila. Alam kong ang pagkakaalam nila si Ate Ara ang girlfriend ng anak nila. Siguro ang baba ng tungin nila sa akin. 

Mukhang mababait naman sila.

Pero malay ko bang nagkukunwari lang sila. Ang alam ko kasi sa mga mayayaman istrikta sila at mahirap pakisamahan. Si Kuya Gabriel naman alam kong galit siya sa akin. Kuya ang tawag ko sa kanya kasi yun ang nakasanayan ko noon pa. Nakikita ko sa mga mata nya ang galit at pagkapoot sa akin tuwing tinitingnan niya ako.

hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi pa kami masyadong nakakapag-usap nila Mommy at Daddy pati na din si Ate Ara.

Basta sabi lang nila hindi na daw ako pwede magtagal dito sa bahay kasi nasasaktan si Ate Ara sa mga nangyari. Nasasaktan din naman ako ah. Hindi ko nga alam kong bakit nangyari lahat ito.

Alam kong mas mahal nila Mommy at Daddy si Ara kaysa sa akin. Minsan napapaisip ako kung anak ba talaga nila ako kasi kahit noon hindi ko maramdaman na nag exist ako sa pamilyang ito. Si ate Ara lagi ang kanilang pinapaboran. Lahat ng gusto ni Ate binibigay nila samantalang wala silang pakialam sa akin.

Nakakalungkot lang kasi hindi ko maramdaman kung importante ba ako sa pamilyang ito. Sa ngayon aalis na ako sa bahay na ito. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghinhintay sa akin.

Hindi ko pa din nabanggit sa mga kaibigan ko ang Kinalagyan kung sitwasyon ngayon. Tiyak na magugulat sila kapag malaman nila na kinasal na ako. Tsaka ko nalang siguro Sabihin sa kanila pagpasok ko sa school. Sa ngayon kailangan ko Munang magfocus sa kung anong buhay ko ngayon kasama si Gabriel. Sana lang maging mabait siya sa akin at wag nyang isisi sa akin ang nangyari.

“Oh tapos ka na ba mag ayos ng mga gamit mo”? “Kanina pa naghihintay si Gabriel sayo sa baba. Bilisan mo ang kilos mo. Kahit kailan napakalamya mo talaga.” Pabulyaw na sabi sa akin ni Mommy.

“Malapit na po Mommy. Inaayos ko lang itong mga gamit ko sa school. Sinisigurado ko na wala akong nakalimutan.” Sagot ko kay Mommy.

“Ngayong kasal na kayo ni Gabriel siya na bahala sa iyo.

Wala na kaming pakialam kung ano man ang desisyon nya tungkol sa pagsasama nyo. Next week pupunta ang ate mo sa New York para ituloy at tuparin ang kanyang pangarap na maging modelo at para na din makalimot.

“ pahayag ni Mommy. Nagulat man ako sa sinabi nito hindi na lang ako kumibo at pinagpatuloy ko ang aking ginagawa.

Alam ko noon pa pangarap ni Ate na umalis ng bansa at pumunta sa New York para maging sikat na modelo.

“Mommy sana mapatawad ako ni Ate sa mga nangyari. “ Kahit ako naguguluhan pa rin hangang ngayon bakit nangyari ito.” Malungkot kong sabi.

Ang sabihin mo pinairal mo ang kalandian.Ewan ko ba kung kanino ka nagmana. Puro pasakit ang binibigay mo sa pamilyang ito.. “ pagalit na sambit ni Mommy sa akin.

“Ang sakit mo naman po magsalita Mommy. Alam ng Diyos na hindi ko ginusto lahat ito. “ tumutulo na ang luha ko na sabi sa kanya.

Tigilan mo na nga yan kadramahan mo. Bilisan mo ng kumilos para makaalis na kayo.” Galit niyang sabi. Wala itong pakialam sa nararamdaman ko. Siguro wala talaga itong pagmamahal na nararamdaman sa akin. Kung ituring ako parang hindi ako nito anak.

Lalong nag-uunahan sa pagtulo ang aking luha sa sinabi ni Mommy. Masakit para sa akin na marinig ang mga masasakit na salita. Parang hindi talaga nila ako anak. Hindi ko man lang maramdaman na mahal nila ako.

“ Mom bakit po ganyan kayo sa akin. Bakit hindi ko maramdaman na mahal niyo din ako?” hindi ko natiis na sabi sa kanya.

“letche! Tigilan mo na nga yang kadramahan mo na yan. Alam naman natin pareho na lamang si Ate Ara mo sa lahat ng bagay. Siya ang magdadala ng swerte sa pamilyang ito. Ikaw ano ang ambag mo sa pamilyang ito?” galit na sabi ni Mommy. 

“Mula noong bata pa laging nagbibigay ng karangalan sa pamilya natin si Ate Ara mo. Palagi siyang panalo sa mga pageant na sinasalihan niya. Matalino ang ate mo at may pangarap sa buhay. Eh ikaw anong meron ka. Diba wala? Wala kang pangarap sa buhay”. Kaya wag mo akong tanungin bakit mas pinapaboran namin si ate Ara mo kaysa sayo.. Kasi mas marami siyang lamang kaysa sayo.” Mahabang Sabi ni Mommy sa akin.

Lalo akong napaiyak sa mga sinabi ni Mommy sa akin. Ang sakit na marinig sa sarili mong ina na kinukompara ka sa kapatid mo. Parang tinutusok ng karayom ang puso ko.

Hindi nalang ako umimik at pinagpatuloy ko na lang ang pagliligpit ko sa akin mga gamit. Masama ang loob ko kay Mommy pero ayaw ko na lang magsalita kasi baka lalong madagdagan ang sama ng loob ko sa kanya.

“Sige na bilisan mo na ang kilos mo at baka mainip na si Gabriel sa paghihintay sayo.”Sabay labas sa aking kwarto ni Mommy.

Sakay na ako ngayon sa sasakyan ni Gabriel. Nasa passenger set siya kasi may driver naman at ako naman nandito sa likod ng kotse. Tahimik lang kami habang umuusad ang sasakyan.

Pagkatapos ng kasal namin ni Gabriel agad na umalis ang mga magulang nito. Liban sa seremonya ng kasal na ginanap sa library ng bahay namin wala ng ibang ganap. Walang kahit kunting salo-salo or reception katulad ng isang pangkaraniwang kasal. Tanging ilang piraso lang ng papel ang nagbubukod sa aming dalawa.

Hindi ko na din nakita si Ate Ara bago kami umalis. Ayon kay Daddy nagkulong daw ito ng kwarto at ayaw munang makipag-usap kahit kanino.

Hindi ko alam kung saang bahay nya ako dadalhin ni Gabriel pero sana maging ok ang lahat sa amin. Sana hindi niya ituloy ang pagbabanta na gagantihan niya ako kasi nakipaghiwalay sa kanya si ate Ara.

“Manong iderecho mo nalang sa Mansion ang kotse. Hindi pwedeng sa dreamhouse namin ni Ara titira si Carissa. Para sa aming dalawa lang iyon at hindi pwedeng tumira kahit sinong babae doon.” Narinig kong sabi ni Gabriel sa kanyang driver.

Parang kinurot ang puso ko sa narinig. Hindi nalang ako umimik dahil alam kung wala akong karapatan na magreklamo.

Maya-maya pa pumasok kami sa maluwang na bakuran. Nalulula ako sa ganda ng bakuran. Parang nasa isang paraiso ako hindi ko akalain na ganito sila kayaman.

May sumalubong sa amin na isang nakauniform na katulong. Magandang hapon senyorito”. Magalang na bati niya kay Gabriel.

“Manang Delia dalhin mo si Carissa sa Servants quarter. Bagong kasamahan niyo siya dito “. Ituro mo sa kanya ang lahat ng dapat nyang gawin. “sabi ni Gabriel.

Natulala ako sa kanyang sinabi. Hindi ko akalain na gagawin niya pala akong kasambahay. Sabagay ito siguro ang sinabi niyang ganti sa akin sa nangyari. Hindi ako umiimik at nakayuko lang.

“Ano po? Sabi ni Madam Moira asawa niyo po siya”? Gulat na sabi ni aling Delia.

“Hindi Manang. Wala akong asawa at kahit kailan hindi ko siya pwede na maging asawa”. matinding galit na sagot ni Gabriel.

“Ah ganoon po ba? Sige po masusunod po”. Iha halika sumama ka sa akin at ituturo ko ang maging kwarto mo. “baling sa akin ni Aling Delia.

Mang Raul, ibaba mo ang mga gamit ni Carissa sa kotse at dalhin sa quarter niya. “ utos ni Gabriel sa kanyang driver.

“Masusunod po Senyorito” sagot naman ni Mang Raul.

“Ano itong narinig ko na sa servants quarter tutuloy si Carissa?" Gabriel ano ang ibig sabihin nito? "Ano bang kalukuhan ang pumasok diyan sa utak mo?” Biglang sulpot ni tita Moira.

“You heard it right Mom." Sa servants quarter tutuloy si Carissa kasi kahit kailan hindi ko siya matatanggap bilang asawa. Iisang babae lang ang gusto ko maging asawa at yun ay walang iba kundi si Ara.” Sagot ni Gabriel.

“Gabriel magdahan-dahan ka nga sa pananalita mo." "Nasa harap mo ang asawa mo”. Hindi mo man lang naisip na nasasaktan siya diyan sa lumalabas sa bibig mo.” Saway ni Tita Moira.

“No Mom tingin ko walang pakiramdam ang babae na yan dahil sa ginawa niya sa amin ni Ara.” Sagot ni Gabriel.

“Gabriel kailan ka pa naging bastos? Hindi ka namin tinuruan ng Daddy mo para manakit na damdamin lalo na at asawa mo ang nasa harap mo”. Nagagalit na sagot ni Tita Moira.

“Sa kwarto mo dapat tutuloy si Carissa dahil asawa mo siya.” Sabi ni mommy kay Gabriel.

“No Mom, wala akong asawa at ako ang magdedesisyon kung saan ang maging kwarto ni Carissa dahil may atraso siya sa akin.”Sagot ni Gabriel.

“Lalong big NO anak. Huwag mong gawin ito sa asawa mo. Kahit anong mangyari asawa mo na si Carissa. kaya dapat lang na turuan mo ang sarili mo na irespito siya bilang iyong katuwang sa buhay.” Paliwanag ni Tita Moira.

“Hindi siya tutuloy sa kwarto ko Mom dahil kapag ipipilit niyo ang gusto niyo hindi na talaga ako uuwi sa bahay na ito. Ayaw kong makasama ang babaeng yan.” Sagot na Gabriel.

Para akong sinampal sa narinig ko. Masakit ang mga binitiwan na salita ni Kuya Gabriel. Hindi talaga maikakaila na galit siya sa akin.

“Tita Moira ok lang po. “ Sa servants quarter nalang po ako tutuloy” wag na po kayo magtalo “. sabi kay Tita.

Nahihiya ako sa mga nangyari. Dahil sa akin mukhang magkakasamaan pa ng loob ang mag-ina.

“Call me Mommy, Carissa. Simula ng kinasal kayo ni Gabriel mother in law mo na ako. Kaya dapat lang na Mommy at Daddy na din ang tawag mo sa amin ni Tito Ralph mo.” Sabi sa akin ni Mommy Moira Nagulat ako sa sinabi nito. 

Hindi ko akalain na ganito ito kabait. Wala akong nakitang Panghuhusga sa mga tingin nito sa akin Parang tangap nito ang mga nangyari.

Sige po Ma....Ma.. Mommy “. Nauutal kong sagot dito at ng napadako ang tingin ko kay Kuya Gabriel matalim itong nakatitig sa akin. Nakakatakot siyang tumingin.

“Gabriel kung hindi ka pa ready na makasama ang asawa mo sa kwarto mo pwede siyang tumuloy sa isa sa mga kwarto dito sa bahay.. Marami tayong bakanteng kwarto dito sa bahay na maging komportable si Carissa. Wag ka sanang maging malupit sa kanya.” Napakabata niya pa para magdusa.” Mahinahong wika ni Mommy Moira.

“Bahala po kayo Mommy basta wag lang sa kwarto ko dahil kahit kailan hindi ko matatanggap ang babaeng iyan. Sige po papasok na ako sa loob walang patutunguhan itong pag uusap na ito.” Sabay talikod ni Kuya Gabriel sa amin.

“Iha halika na ituturo ko sayo ang maging kwarto mo. Pag pasensyahan mo na muna ang asawa mo ha? Malambing na sabi sa akin ni Mommy Moira.

“Hindi po ba kayo galit sa akin. Ako po kasi ang sinisisi ng lahat kaya po nangyari ang gulo na ito “. May namuong luha sa aking mga mata na tanong kay Mommy Moira.

“Iha wala ako sa lugar para husgahan ka. Diba desi-otso ka pa lang?. Napakabata mo pa para sa ganitong klaseng problema.” Nakangiti na sagot ni Mommy.

Hindi ako makapaniwala na ganito pala kabait ang Mommy ni Kuya Gabriel. Akala ko talaga istrikta siya kasi hindi siya kumikibo kanina nung ikinasal kami ng anak nila.

“Salamat po Mommy. Ang bait niyo po pala.”Nakangiti kong sagot sa kanya.

Tinitigan niya ako sa mukha at hinaplos niya ang aking pisngi. Medyo masakit pa rin ang aking magkabilaang pisngi dahil sa sampal na binigay sa akin ng aking Ina kaninang umaga.

“Halika na Iha ituturo ko sayo kung saan ang maging kwarto mo”. Sabay hawak sa aking kamay ni Mommy Moira.

“Mang Raul, isunod niyo ang mga gamit ni Carissa sa kanyang kwarto.” Utos ni Mommy kay Mang Raul.

“Opo Madam”. Sagot ni Mang Raul.

“Lets go Iha.... Sabi ni Mommy sa akin.

Hindi ako makapaniwala sa sobrang ganda ng kwarto na binigay sa akin ni Mommy Moira. Kulay pink ang Loob ng kwarto at talaga namang kitang kita ang karangyaan sa gamit na nasa loob nito. Malayong- malayo ito sa hitsura ng kwarto ko sa aming bahay. Hindi ko maimagine kung gaano sila kayaman.

Nasa loob nito. Malayong- malayo ito sa hitsura ng kwarto ko sa aming bahay. Hindi ko maimagine kung gaano sila kayaman.

“Ito ang magiging kwarto mo Iha. Yung sa kabilang pinto naman na nadaanan natin kanina yun ang kwarto ng asawa mo.” Nakangiti na sabi sa akin ni Mommy Moira.

“Ang ganda po ng kwarto na ito Mommy” “Salamat po” nakangiti kong sabi sa kanya.

“Bweno iha magpahinga ka muna. Alam kong pagod ka. Ipapasundo nalang kita mamaya sa katulong kapag kakain na ng hapunan.” Sabi ni Mommy Moiraa sa akin.

“Salamat po ulit Mommy.” Nahihiya kong sabi sa kanya. Ngumiti lang siya sa akin at lumabas na ng kwarto.

Nang mapag-isa ako sa kwarto nakatulala akong nakatingin sa kawalan. Ano kayang maging kinabukasan ang naghihintay sa akin sa bagong yugto ng buhay ko. Very thankfull ako kasi mabait si Mommy Moira sa akin. 

Natatakot ako kay Kuya Gabriel na asawa ko na ngayon. Iba siya kung tumitig sa akin. Masakit at matalim. Kitang kita ang galit nya sa akin. Masakit sa akin dahil pinag bibintangan nila ako na ako ang may kasalanan.

Hinaplos ko ang aking pisngi na may namumula pa dahil sa sampal na binigay sa akin ng aking ina. Malungkot akong napabuntung-hininga. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghihintay sa akin. 

Para na din kasi akong itinakwil ng sarili kong pamilya. Galit silang lahat sa akin dahil sa mga nangyari. Well hindi ko sila masisisi kasi noon pa man paborito na nilang anak si Ate Ara.

Chapter 4

CARISSA POV

Nagising ako ng mga 6:00 ng gabi Agad akong bumangon at nagpunta sa CR para maligo. Ginawa ko ang aking routine at nagbihis. Saktong kakatapos ko lang magbihis ng may narinig akong kumakatok sa pinto ng room ko. Agad ko itong pinagbuksan at nakita ko ang Isang naka uniform na katulong Nasa late 20's pa lang siguro ang edad nito.

“Senyorita, kakain na daw po, nasa dining na sila Senyor at Senyora. Hinihintay na po nila kayo” wika nito

“Sige po. Bababa na po ako Tsaka po wag niyo na akong tawagin na senyorita. Nakakahiya po kasi tsaka halos magkasing edad lang yata tayo..” nakangiti kong sabi dito. “Ano nga pala pangalan mo?

“tanong ko dito “Naku magagalit po sila Senyora at Senyor kapag hindi ko kayo tinawag na senyorita Asawa po kayo ni Senyorito Gabriel kaya dapat lang po na senyorita tawag namin sayo.” Paliwanag niya sa akin “Ako nga po pala si Lisa isa po akong kasambahay dito. 

Kung may kailangan po kayo pwede niyo po akong utusan.” Nakangiti nyang sagot sa akin. “Ngumiti ako sa kanya at hindi nalang umimik Nagsimula na kaming maglakad papuntang dining area. Palinga-linga ako habang naglalakad para mamemorize ko yung parte ng Bahay na dinadaanan namin. 

Grabe feeling ko maliligaw ako sa bahay na ito. Sobrang laki kasi talaga at ang hagdan ay paikot at talaga namang napaka-elegante na desinyo.

Nang makarating kami sa dining area nadatnan namin sila Mommy Moira, Daddy Ralph at Kuya Gabriel ang aking asawa. Sa isip-isip ko nakakahiya kasi parang ako nalang ang kanilang hinihintay.

“Good Evening po” bati ko sa kanila. Pasensya na po at ako nalang yata ang hinihintay”. Nahihiya kong sabi habang iniiwasan ko na tumingin kay Kuya Gabriel “Oh nandito ka na pala. Hindi ok lang. Hindi naman kasi kita nasabihan kong anong oras ang hapunan dito sa bahay. 

At isa pa sabi ko naman sayo na ipapasundo kita sa katulong kapag kakain na. Maupo ka na at mag umpisa na tayong kumain.” Nakangiti na sabi sa akin ni Mommy Moira “Diyan ka na umupo sa tabi ng asawa mo Carissa. Gabriel ipaghila po ng upuan ang asawa mo.” Utos ni Daddy Ralph kay Gabriel.

“Kaya nyang gawin yan Dad.” Bugnot na sagot ni Gabriel.

“Naku ok lang po, kaya ko naman po” nahihiya kong sabi sa kanila at agad na hinila ang upuan at umupo na iiling iling na lamang si Daddy Ralph at halatang hindi nito nagustuhan ang inasal ng kanyang anak.

“Bweno iha diba nag aaral ka pa?” tanong ni Mommy Moira sa akin. “Opo Mommy sa Monday po may pasok ako” Sagot ko kay Mommy.

Anong year ka na ba at anong course mo?” Tanong sa akin ni Mommy Moira “2nd year college po at BSA (Bachelor of Science in Accountancy) ang course ko sa Saint John University po” Sagot ko kay Mommy “Hindi ka na papasok sa School. Hindi na kailangan kasi kaya na kitang buhayin”.

Biglang sabat ni Kuya Gabriel..

“Anong hindi na mag aaral? Gabriel narinig mo ba yang sinasabi mo? Bakit mo pahihintuin sa pag aaral ang asawa mo? Hindi porket asawa mo na siya pagbabawalan mo na siya sa kung ano ang gusto niya. Hindi magandang pag-uugali iyan Gabriel. Hayaan mo ang asawa mo kung anong gusto niyang gawin. Hayaan mo siyang ituloy ang kanyang pag-aaral Biglang sagot ni Mommy Moira.

Gulat akong napatingin kay Mommy Moira. Sa kaloob-looban ng puso ko, very thankful ako kasi naramdaman ko ang kabaitan ni Mommy Moira sa akin. Nagawa niya akong ipagtanggol sa sarili nitong anak.

“Mommy hindi na niya kailangan pang mag aral. Para saan pa? Gusto ko dito lang siya sa bahay at tumulong sa mga gawain dito. Diyan siya nababagay dahil sa laki ng kasalanan na kanyang ginawa”. Halata sa boses ni Gabriel ang tinitimping galit habang sinasabi ang bagay na iyun. Agad naman akong napayuko habang pinipigilan na lumabas ang luha sa aking mga mata.

“hindi mo siya pinakasalan para gawing alila sa pamamahay na ito Gabriel. Asawa mo si Carissa kaya dapat lang na tratuhin mo siya ng maayos. Gabriel alam kong galit ka kay Carissa dahil sa mga pangyayari pero huwag naman na pati edukasyon nya ay maapektuhan.

Ipagpapatuloy nya ang pag aaral nya sa ayaw at gusto mo”. Sagot ni Mommy Moira.

“Sorry Mom, pero sa pagkakataon na ito ako po ang masusunod. At kapag ipilit niyo yan mapipilitan akong ilipat sa ibang bahay si Carissa para masunod ang gusto ko.” Giit ni Gabriel.

“How dare you!” Tinatakot mo ba ang sarili mong Ina Gabriel? Ralph tingnan mo nga ang ugali ng anak mo? Siya ba ang anak natin?” Galit na si Mommy Enough Gabriel”. Walang aalis sa bahay na ito kapag hindi ko sinasabi. “ walang dahilan para dalhin mo sa ibang bahay ang asawa mo. Alam ko na ang tumatakbo dyan sa utak mo.. Dumito muna kayo dahil baka kung ano pa ang gawin mo kay Carissa.” Sagot ni Daddy Ralph.

Hindi na umimik si Gabriel sa sinabi ng Daddy nya. Malaki ang paggalang nya sa kanyang ama kaya kahit labag sa kalooban hindi na siya sumagot pa. Maya-maya pa ay tumayo ito at nagpaalam na aalis muna. 

Halata sa mukha nito ang matinding galit na hindi mailabas dahil na rin sa malaking respeto nito sa mga magulang “Wag mo nalang pansinin ang asawa mo iha. Kami ang bahala sa pag aaral mo. Makakatapos ka sa kurso na gusto mo kahit tutol pa ang asawa mo.

“Malambing na sabi ni Mommy “Sige na kumain na tayo Hayaan mo na lang muna si Gabriel Pasasaan ba at matatangap din niya ang lahat. Sangayun huwag mo na lang muna siyang pansinin iha. Mag focus ka muna sa sarili mo. 

Lalong lalo na sa iyong pag-aaral” Wika ni Daddy Ralph.

Thank you po Mommy, thank you din po Daddy.” Nakangiti kong sabi sa kanila. Hindi ko akalain na ganito kaayos ang pagtanggap nila sa akin. Ibang-iba ang ugali nila sa kinalikhan. 

Kong tunay na mga magulang Tapos na kaming maghaponan at nandito ako sa aking kwarto Naghahanda na ako para matulog Nagpapasalamat ako at mabait ang mga in laws ko sa akin. Sila na daw bahala sa pag aaral ko na labis kong pinagpasalamat. hahatid at susunduin ako ni Mang Raul sa School na labis kong tinutulan pero ayaw pumayag ni Mommy. 

Ayaw daw nila akong mahirapan Binigyan na din nila ako ng cash na isang bundle na tig-isang libo para sa aking allowance May kasama pa itong ATM card na nakapangalan na sa akin Nahihiya man akong tanggapin ang mga ito pero ipinilit ito sa akin’ Mommy Moira Halos hindi ako makapaniwala. 

Sa buong buhay ko ngayun lang ako nakahawak ng ganito kalaking pera, 100 thousand cash ang binigay nila sa akin. at may ATM pa na hindi ko alam kung magkano ang laman nito. Siguro icheck ko na lang kapag makapunta ako ng banko. Haist grabe ganun ba talaga sila kayaman Sabi kasi ni Mommy Moira lagi daw sila umaalis ng bansa at ipaalala ko lang daw sa kanila kapag ubos na ang aking allowance. 

Pero sa loob-loob ko kahit hanggang sa makapagtapos na ako sobra-sobra na yung allowance na binigay mla sa akin, Salamat talaga kay Lord dahil super bait nila sa akin. Hindi iba ang turing nila sa akin. 

Ang layo ng paraan ng pakikitungo ni Mommy Moira at Daddy Ralph sa akin compare sa totoo kong Pamilya.

Nakatulog na ako ng maalimpungatan ko na para may ibang tao sa room ko. Bukas ang lampshade sa gilid ng bed ko at napabalikwas ako ng bangon ng maaninagan ko kung sino ang nasa loob ng kwarto ko...

“Ku kuya Gabriel? Hindi ko alam kong paano siya nakapasok dahil sa natatandaan ko nilock ko ang pinto bago natulog.

“ha ! Masaya ka ba? Lahat ng plano ko para sa pagpapahirap sayo nakaligtas ka dahil nandyan si Mommy “mariin niya akong hinawakan niya sa baba at tinaas nya ang akin mukha.

Naamoy ko na amoy alak siya at nasasaktan ako sa paraan ng paghawak niya sa akin.

Kuya. Hin.” Magsasalita pa sana ako pero bigla niyang pinutol ang sasabihin ko. Stop Calling me Kuya Bitch pagalit niyang sabi. Bigla niya akong itinulak kaya naman napahiga ako sa kama Bumangon ulit ako at naupo sa gilid.

“Hindi kita kaano-ano kaya wag mo ako matawag-tawag na Kuya”. Kung ang akala mo makakaligtas ka sa galit ko dahil nandyan si Mommy nagkakamali ka” Nilapit nya ang mukha nya sa mukha ko at mariin nya akong tinitigan.

“hahanap ako ng paraan. Alam mo ba kung gaano kasakit ang ginawa mo sa amin ni Ara?

Ikaw ang dahilan kong bakit nakipaghiwalay siya sa akin” “Galit niyang sabi.

“Sorry po Kuya

“Dont call me Kuya Ilang beses ko ba sabihin sayo. Gaano ba kahina ang kukuti mo Carissa.

“Galit niyang sabi Call me Gabriel naintindihan mo ako???” Pabulyaw nyang sabi “Ga Gabriel. Sorry hindi ko din alam.. Ilang beses ko ng sinabi ito. Nagising na lang din ako na katabi kita sa kama.” Umiiyak kung sabi sa kanya.

“Akala mo ba maniniwala ako sa iyo? No Carissa, nabanggit sa akin ni Ara na matagal ka ng may lihim na pagtingin sa akin. Kaya ka siguro gumawa ng paraan para mapaghiwalay kami Galit nyang sabi.

“Anong nilagay mo sa inumin ko? Bakit nagising ako ng nasa kwarto mo na..? Carissa anwer me. Sabay yugyog ni Gabriel sa aking balikat Mahigpit ang pagkaka-kapit nya sa akin at talaga namang masakit ito,

Napamulat ako sa tanong nya.Hindi ko po alam yun. Maniwala kayo sa akin.. Kahit ako nagulat paano tayo napunta sa kwarto.. Paanong magkatabi na tayo sa kama. Naguguluhan din ako Kuya Gabriel. “Sagot ko dito.

Napansin ko na saglit siyang natigilan. Pero maya-maya lang bumalik ang bagsik ng kanyang mukha... “Sinungaling ka talaga!!! Pakana mo lahat ito at pagsisihan mo kung bakit ginawa mo ito”.

Binitiwan niya ako sa balikat at tumalikod siya sa akin. Akala ko lalabas na siya pero bigla siyang humarap sa akin at ngumisi..

Since asawa na kita dapat lang siguro na magtabi tayo ngayon matulog or gampanan mo ang pagiging asawa mo sa akin nakangisi nyang sabi sa akin “Ha? Anong ibig mong sabihin?” Naguguluhan kong tanong sa kanya bigla nya akong tinulak sa kama at dinaganan.

“You know what I mean? Ano ba ang ginagawa ng mag-asawa sa loob ng kwarto?” bulong ni Gabriel sa akin.

Nanindig ang aking balahibo. Do may gusto ako sa kanya. Crush ko siya noon pa pero hindi ako papayag na may mangyari ulit sa amin. Hindi na kaya ng konsensya ko. Alam ko na si Ate Ara ang mahal niya at ayaw kong maging parausan.

“No ayaw ko” Sabay tulak sa kanya Pero masyado siyang malakas. Hindi man lang siya natinag sa pagkakadagan sa akin.

“Yes Carissa. Gagampanan mo ang pagiging asawa ko sa kama “Naramdaman ko nalang ang kamay nya na nasa loob ng aking blouse na pantulog Nakablouse at pajama kasi ako kapag natutulog. Napa-igtad ako sa ginawa nito Hindi Gabriel ayaw ko Please maawa ka sa alon.

“Ayaw ko ng maulit yun pakiusap ko sa kanya. Malakas siya at kapag gustuhin nya magagawa nya ang gusto nya Napaigik ako ng maramdaman ko na nilalamas ng kabila niyang kamay ang aking dibdib. Masakit ito kaya lalo akong nataranta Ang kabilang kamay naman ay pilit na tinataas ang aking blouse.

Hindi ako papayag na may mangyari sa amin. Kung meron man- Pero bakit wala akong naalala... Haist ano ba talaga ang nangyari sa amin noong nagdaang gabi.

Pilit ko syang tinutulak habang abala siya sa kanyang ginagawa Ayaw ko talaga. Hindi ko kaya dahil alam ko na wala siyang pagmamahal sa akin Kinalmot ko siya sa kanyang braso at pinaghahampas ko siya ng dalawa kong kamay sa dibdib kaya natigilan siya sa kanyang ginagawa.

Inis na tumingin siya sa akin. “Ano ba Carissa, ano pa ba ang maipagmamalaki mo, Diba nakuha ko na ang lahat sayo. Kung makaarte ka ngayon daig mo pa ang Nakakawala kang gana.” Alam ko naman na ito ang gusto mo dibakaya nagawa mo akong pikutin.” Asar nyang sabi sabay alis sa pagkakadagan sa akin.

Naiyak ako sa kanyang sinabi. Alam kong kahit anong paliwanag ang gawin ko sa mga nangyari hindi siya maniniwala sa akin. Kaya tahimik nalang ako habang umiiyak

“Shit!!! Dyan ka na nga!!! Ang arte-arte mo. Sa susunod huwag na huwag kang magdrama sa akin ha? Sa susunod hindi ka na makakatakas sa akin. Gampanan mo ang pagiging asawa mo pagdating sa kama!!!Kahit sa ganoon man lang makaganti ako sa iyo!!!! Wag ka mag alala mag eenjoy ka din naman eh. Pero sa ngayon nawalan na ako ng gana”!!!! Fuck!!!!! “Sabay labas nya sa aking kwarto.

Nag-uunahan na din sa pagpatak ang luha sa aking mga mata. Natatakot ako. Alam kong tutuhanin nya ang sinabi nya sa alan “huhuhuhu” ano gagawin ko? Ano ba itong nangyari sa buhay ko? Wala man lang akong napagsabihan sa mga problema ko. Ayaw ko din muna itong sabihin sa aking mga kaibigan. Tiyak na magugulat ang mga ito.

Chapter 5

CARISSA

MONDAY

Maaga pa lang nandito na ako sa School. Katulad ng nabanggit nila Mommy Moira at Daddy Ralph hinatid ako ni Mang Raul. Simula ngayung araw ito na ang maghahatid at susundo sa akin sa school. Kahit na nahihiya ako ay wala akong magawa dahil ito ang kanilang gusto. Dumiretso ako sa tambayan namin nila Roxie at Roldan Sila. ang aking mga close friends simula pa lang noong High School kami.

Roxie ay galing sa mayamang pamilya. Nasa America ang kanyang mga magulang. at si Roldan naman ay anak ng kasalukuyang Mayor sa aming lugar. Mga negosyante din ang kanilang pamilya. bago pa man sila pumasok sa politika. Masasabi kong maswerte ako sa aking mga kaibigan. dahil kahit galing ito sa mga may sinabing pamilya napakabait ng mga ito sa akin. Parang magkapatid na ang turing namin. 

Lahat ng sekreto ng bawat isa sa amin ay alam namin. Si Roldan ay may pusong babae. Pero hindi ito bulgar Kaming dalawa lang ang nakakaalam ni Roxie. Kung titingnan lalaking lalaki si Roldan. Matangkad, gwapo at mabait at higit sa lahat napakamaalalahanin. Ito ang tagapag-tanggol namin ni Roxie. lalong na lalo na kapag may nagpapalipad hangin sa aming dalawa. Over protective ito pagdating sa amin ni Roxie na labis naman naming ikinatuwa.

Wala pa din naman kaming plano na magpaligaw kaya OK lang. .Mahigpit ang pakiusap ni Roldan na huwag namin ipagkalat ang kanyang sekreto at malalagot. siya sa kanyang Ama Nag-iisang anak kasi ito at inexpect. daw ng kanyang mga magulang na magbibigay siya ng maraming apo sa mga ito, Kapag kasama namin ito girl na girl. siya kung umasta pero kapag may ibang tao barakong-barako naman ito, Pagdating ko sa aming tambayan ay wala pa sila. Malungkot akong napabuntong-hininga. Tiyak na hindi matutuwa ang mga ito kapag malaman nila ang nangyari sa akin nitong weekend lang. 

Malungkot akong napabuntong-hininga. Pagkalipas ng limang minuto sabay din dumating ang dalawa. “oy bruha himala ang aga mo ngayon ah? Matinis na boses na tanong ni Roxie” “First time mong nauna dito sa ating tambayan ah?” tumatawa nitong sabi. Oo nga girlalu anong ganap bakit ang aga mo ngayon? Tsaka teka ano na naman yang nasa mukha mo? Bakit may pasa ka na naman?” pagirl na boses na tanong ni Roldan pero halata sa tono ng pananalita nito ang pag-aalala.

Malungkot akong napatingin sa kanila. Hindi ko alam kun paano mag-umpisa magkwento “hayst!?!Sinaktan ka na naman sa inyo noh? Sino yun Mommy mo na naman? Alam mo nagtataka na talaga ako sa pamilya niyo hindi ko alam kung anak ka ba nila sa paraan na pagtrato nila sayo.” Naiinis na Sabi ni Roxie.

Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Roxie, Minsan na din kasi sumagi sa isip ko kung. kasapi ba ako ng pamilya namin. Ano ba naman yan. Maglayas ka nalang kaya. Nandito naman kami ni Roxie gurl tutulungan ka namin Kaysa ganyan naman na lagi ka sinasaktan. Noong nakaraang buwan may pasa ka din ah? Baka mamaya masira ang maganda mong mukha sa kakasampal ng Mommy mo.

“ Mahabang Sabi ni Roldan sabay haplos sa pisngi ko. Ganyan siya ka sweet sa akin. Para daw kasing kapatid na ang tingin niya sa akin. Ramdam ko ang pinipigil na galit sa boses nito. Biglang tumulo ang luha ko. Ramdam ko ang concern at pag alala ng mga kaibigan ko. Buti pa sila ramdam ko ang pagmamahal nila. Kaya nga promise namin sa isa't isa na besfriend forever kami. Sa kanila ko unang naramdaman na may nagmamahal pala sa akin.

Kung pwede nga lang sana matagal na ako naglayas eh. Pero umasa kasi ako na magbabago din ang pakikitungo nila sa akin. Hangang lumipat ako sa bahay nila Gabriel.

“Mga Bestie- Im Married Garalgal ang boses na wika ko. Tinakpan ko ng aking mga kamay ang aking mukha Nagbabadya na din ang aking mga luha “What????.

Sabay nilang sagot Gulat na gulat sila, “Nagbibiro ka ba Bestie??? Gulat na tanong ni Roxie Yan kasi tawagan namin talaga Bestie. Since besfriend talaga kaming tatlo Nag weekend lang. tapos bigla kang kinasal Ano yun magic Nagtatakang tanong ni Roldan. Halata din sa boses nito ang pagtataka “Mahabang estorya kasi eh. Ako nga din hindi makapaniwala.

“ hindi ko alam kong bakit nangyari ito Umiiyak kong sabi “At sino naman ang naging asawa mo? Wala ka namang boyfriend bestie. Paano nangyari iyun? Arranged marriage ba ang nangyari Naku talaga sinasabi ko na nga ba eh. Wala talaga akong tiwala dyan sa pamilya mo dapat talaga naglayas ka na noon pa”.mahabang

Sabi na sabi ni Roxle.

“Si si Kuya Gabriel.” Umiiyak kung sabe. “Siya ang naging asawa ko... Huhuhuhu”.

Natatakot ako bestie”. “Doon na ako nakatira sa bahay nila Dugtong ko pa.

“Wa What????? Si Gabriel ang boyfriend ng Ate mo?” tsaka nagsasama na kayo? Agad- agad???? Gulat na tanong ni Roldan “Hindi Bestie magkaiba kami ng room kasi galit siya sa akin. Feeling kasi nya kasalanan lahat.” “Umiiyak na sumbong ko.

“Diba matanda na yun???? May gosh Bestie... Kasing edad at kabatch siya ng Kuya Jonathan ko eh. “TWENTY eight years old na yata sila tapos ikaw eighteen pa lang. Gosh Beshie kilalang babaero yun. at tumino lang ng kunti ng naging boyfriend ng Ate mo”. Mahabang paliwanag ni Roxie.

“Habulin kasi ng mga babae kasi pogi at mayaman. Diba Crush mo yun Bestie?” wika ni Roldan

“Teka lang paanong kayo ang naikasal!? Diba dapat sa Ate mo?? Sila magjowa eh.

Nagtatakang tanong ni Roxie.

“Yun na nga eh.. Nahuli nila kami na magkatabi sa kama. Paliwanag ko. “Pero mga Bestie kahit ako naguguluhan – Dahil wala akong maalala”. Basta ang last kong naalala uminom ako ng apple Juice tapos wala na. Nagising na lang ako na magkatabi na kami sa higaan kinaumagahan. “ umiiyak na wika ko.

Gulat na gulat ang aking mga kaibigan sa sinabi ko. Bakas sa mga mata ng mga ito ang awa sa akin. Naramdaman ko na nilapitan ako no Roxie at hinagod-hagod ang aking likuran. “Tapos agad-agad kaming ikinasal. Ang bilis ng pangyayari”. Dagdag ko pa...

“Tapos ako pa ang sinisisi ni Gabriel – Pinikot ko daw siya para makipaghiwalay sa kanya si Ate Ara... Pero hindi... Wala akong kasalanan. Hindi ko alam kahit ako nagtataka sa mga nangyari “Sumisigok kong wika “”Hindi kaya nilagyan ng pampatulog ang juice na ininom mo? Pareho kayo ni Gabriel.” Pero ano ang motibo ng may gawa nito?” diba pamilya mo lang ang kasama niyo noong gabing iyon”? Sabi ni Roldan.

Saglit akong natigilan sa sinabi ni Roldan. Ang kasama lang naman namin sa bahay ng time na yun ay si Mommy, Ate Ara at mga dalawang katulong Wala pa si Daddy noon at alam kong parating si Kuya Gabriel para bisitahin si Ate Ara. Actually birthday ni Ate Ara iyun pero ayaw nito ng celebration. 

Gusto niyang kami – kami lang daw ang magbabonding Si Mommy ang nagpainom ng apple Juice sa akin. God??? Hindi kaya pinagkaisahan nila ako? Pero bakit? Bakit nila gawin sa akin yun?at kay kuya Gabriel pa talaga?

“Naku Bestie ha? Duda ako sa nangyari sayo ha? So naisuko mo na pala ang bataan sa matanda na Gabriel na yun? At siya pa talaga ang galit? Wow ha? Swerte na nga niya sayo... 

Fresh na fresh ka at batang-bata “Inis na sabi ni Roxie Tumingin ako kay Roxie. Umiling-iling ako.” Hindi ko alam Bestie. Wala naman akong naramdaman na kakaiba pagkagising namin kinaumagahan.”

“Meaning walang blood sa bed mo? I mean no experience ka pa sa sex diba? So dapat may blood tsaka masakit daw yun Bestie” wika ni Roxie. Umiling ako. Walang kahit na anong bahid ng dugo ang aking kama ng umagang iyun. 

May posibilidad na wala naman talagang nangyari sa amin ni Kuya Gabriel Napabuntong-hininga ako. Abala ang isip ko sa kakaisip kung bakit ginawa nila Mommy sa akin yun. Hindi ko talaga alam ang kanilang motibo.

Nagdesisyon ako na hindi na muna papasok sa klase. Uuwi ako sa amin.

Kokumprotahin ko si Mommy at ate Ara.

Bahala na total naman wala naman silang pakialam sa akin eh. Tatanungin ko lang naman sila kung bakit nila nagawa ito. Sa akin napunta ang lahat ng sisi na sila ang may gawa???? Ang unfair naman nila.

“Mga Bestie hindi muna ako papasok ngayon. Uwi muna ako sa amin” umiiyak kong wika

Sabay tayo at talikod sa kanila Narinig ko pa ang pagtawag ni Roxie pero hindi ko na ito pinansin pa. Tuloy tuloy lang ako sa pagalalakad hangang nakasakay ng taxi. Nagamamadali akong umuwi sa amin. Patuloy pa din ako sa pag iyak at hindi maawat sa pagpatak ang aking luha.

Pagdating ko sa bahay nadatnan ko si Mommy at ate Ara na nasa Sala at abala sa panonood ng kung ano sa tv. Nagtatawanan pa sila at parang hindi naman heartbroken si Ate Ara. 

Parang wala naman sa mga ito ang mga nangyari “Mommy” umiiyak kung tawag dito. Hindi kasi nila ako napansin dahil abala sila “Oh, bakit nandito ka? Wag mong sabihin na pinalayas ka na agad ni Gabriel? Hindi ka man lang inabot ng isang lingo at napatalsik ka kaagad” Tumatawa na tanong ni Ate Ara. Bakas sa mukha nito ang pang-iinsulto sa akin.

Hindi ko pinansin ang sinabi ni Ate Ara Tumingin ako kay Mommy at nagtanong..

“Mommy nilagyan niyo ba ng pampatulog ang juice namin nung gabing iyun??” Iyak kong tanong sa kanya “Abat ako pa talaga pagbibintangan sa kalandian na ginawa mo?” Sigaw ni Mommy. Mommy nagtatanong lang naman po ako eh. Ako kasi ang sinisisi ni Kuya Gabriel sa mga nangyari “paliwanag ko.

Ngumisi si Ate Ara sabay sabi. Tumayo ito at naglakad palapit sa akin. Mommy sabihin na nga natin ang totoo sa babaeng iyan. Total mukhang alam nya naman ang totoo eh. Mas mabuti na ngayon pa lang alam nya na kung ano ang plano para naman pagdating ng araw hindi na siya magulat pa.” Ngisi na sabi ni Ate Ara.

Oo planado nmin ang lahat. Hindi pa ready ang ate ara mo para magpakasal kay Gabriel. Gusto pa ng ate mo na maging international model bago mag asawa. Mataas ang pangarap ng kapatid mo kaya naman kailangan ko siyang suportahan sa lahat ng gusto niya.” Paliwanag ni Mommy. Ano ang ibig niyong sabihin? Bakit kailangan namin magpakasal ni Kuya Gabriel? Umiiyak kong tanong

“Obvious ba? Maraming umaaligid-aligid na babae kay Gabriel. Baka kapag ipilit ko ang pangarap ko kaysa maging asawa niya maghanap siya ng iba. Kaya naman naisip namin ni Mommy na bakit hindi nalang ikaw” palakad lakad at pangiti-ngiti na sabi ni Ate Ara.

“Anong ibig niyong sabihin naguguluhan kong tanong “anong bakit hindi nalang ako?

Pupunta ako ng New York para tuparin ang pangarap ko pero pag uwi ko babawiin ko sayo si Gabriel” Ngisi ni Ate Ara. “At least kapag ikaw ang naging asawa niya alam ko sa sarili ko na mabilis ko siyang maagaw sayo kasi tatanga-tanga ka... Hahhahahhahah!!!!! Humahalakhak na sabi ni Ate Ara.” At ako ang mahal ni Gabriel” dagdag pa nito.

Parang bomba sa pandinig ko ang sinabi ni Ate Ara. Hindi ako makapaniwala. Lalo akong napalyak sa sinabi niya. Sobrang sakit. Ang sikip sa dibdib. Hindi ko alam kung bakit ganito sila.

“Mommy. Huhuhuhu!!!! Bakit ako??? Wala ba talaga kayong kahit na launting pagmamahal sa akin? Umiiyak kong tanong Carissa.. Magandang kinabukasan ang naghihintay sa Ate Ara mo kaya dapat lang na suportahan natin siya sa lahat ng gusto niya” Paliwanag ni Mommy.

“At paano naman ako Mommy??? Bakit kailangang ako ang magsakripisyo?? Paano ang kinabukasan ko??? Huhuhuhu!!! Umiiyak kong tanong

“Carissa matatapos din yan. Pagbalik ng Ate Ara mo malaya ka na ulit sa kasal. Siguradong babalikan ni Gabriel ang Ate mo kapag ready na siyang magpakasal” nakangiti na sabi ni Mommy.

“Yes little Sissy” Bulong sa akin ni Ate Ara. “Sa ngayon eenjoy mo muna ang pagiging Mrs. ni Gabriel. Ano pa ba hahanapin mo sa kanya? Ang yummy nya kaya.” Pero pagbalik ko akin siya ulit.. Itutuloy namin ang aming mga pangarap. Sa ngayon kailangan niya munang matali sa isang kasal at sa iyo yun para siguradong may babalikan ako” 

Sa ngayon ipapahiram ko muna siya sa iyo. Pero ibabalik mo din siya sa akin kapag ready na ako.”. Dagdag pa na sabi ni Ate Ara.

“Ganoon lang ba kadali sa inyo yan Ate? Hindi ko alam kung bahagi ba ako ng pamilya na ito. Huhuhuhu!!!! “Sobrang sama ng loob ko na wika

“Bakit ako ang pinahihirapan niyo?” Halos pasigaw kong tanong.

“Abat namumuro ka. Lumalaban ka na ngayon???? Anong pinahihirapan ang pinagsasabi mo eh alam ko naman na mag eenjoy ka din eh. “diba matagal mo ng gusto si Gabriel? Ayan na chance mo na yan. Ipapahiram muna ni Ara si Gabriel sa iyo”. Wika ni Mommy No Mommy. Gusto nyong sirain ang buhay ko diba? Kasi si Ate Ara nalang lagi ang pinapaboran niyo... Paano naman ako Huhuhuhu! Anak niyo din naman ako ah????” Tanong ko. Hindi ko na napigilan ang aking sarili. Humalugpos na ang aking damdamin. Ang sakit na talaga. Gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko

“Abat!!??? Carisaaa” Sigaw ni Mommy.

Wag mo questionin kung paano ko kayo tratuhin. Anak lamang kita at lahat ng gusto kong gawin sa inyo gagawin ko!!!! Ano pa ba ang pinuputok ng butchi mo, Bakit hindi mo maintindihan na kailangan nating tulungan ang ate mo para sa kanyang mga pangarap.” Pagalit na sabi ni Mommy

“Pero sana Mommy wag naman sa ganitong paraan. Huhuhuhu “Nag uunahan ang mga luha ko sa pagpatak.

“Tama na ang usapan na ito at na iistress lang ako. Umalis ka na. Diba sabi ko sa iyo hind Ka pwede umuwi hanggang asawa ka ni Gabriel!?!!! Sabi ni Mommy Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Mommy Patuloy lang ako sa pagluha habang nakatingin sa kanya.

“Lumayas ka na na daw muna little Sissy” iinis na sabi ni Ate Ara

“I hate you Mommy” bulalas ko sabay talikod sa kanila... marami ng luha ang aking mga mata.

Habang naglalakad palabas ng aming gate.

“Bestie!!!” Narinig ko na may sumigaw at humawak sa balikat ko. Nang lingunin ko ay nakita ko si Roxie na nakahawak sa balikat ko at si Roldan Sinundan pala nila ako.

“Naku naman Bestie anong nangyari? Halika doon tayo sa kotse ni Roldan. Buti nalang Sinundan ka namin. Parang wala ka sa huwisyo.” Nag alalang sabi ni Roxie.

Halos hindi ako makahinga sa kakaiyak Umuubo na din ako dahil kinakapos ako sa paghinga. Alam kong sobrang maga na ng aking mga mata. Pero hindi eh gusto ko ilabas Ang sama ng loob ko at walang ibang pwede gawin kundi umiyak.

Inakay ako ng mga friends ko papunta sa kotse ni Roldan. Doon ako naupo at hinayaan nila akong umiyak habang si Roxie naman ay hinagod-hagod ang aking likod.

“Bestie tama na yan. Dito lang kami Please stop crying na”. Naluluha na ako. Roxie Alam kong awang awa siya sa akin.

Si Roldan naman ay tahimik lang. Alam kong nakikisimpatya din siya sa akin. Salubong ang Mga kilay nito habang nakakuyom ang mga kamao.

“Painumin mo muna siya ng tubig Roxie baka biglang mahimatay yan. Kawawa naman ang Carissa natin. Lahat yata ng pighati sa mundo nasa kanya na. Kung may magagawa lang sana tayo:”Malungkot na sabi ni Roldan Pinaandar nya na din ang kanyang sasakyan.

“Sa condo mo nalang muna tayo Roldan Hintayin natin na gumaan ang pakiramdam ni Carissa.” Sabi ni Roxie.

“Hindi nga Bestie, uuwi nalang muna ako. Doon na ako ngayon nakatira sa bahay nila Gabriel Pwede bang magpahatid sa inyo doon? umiiyak pa rin ako habang nagsasalita

“Sure ka ba Bestie? Pwede naman sa condo ka na lang muna Magrelax ka muna bago umuwi. Baka mapaano ka pa niyan “ sagot ni Roldan “Ok lang ako salamat sa inyo.” Sagot ko dito.

“Basta lagi mong tandaan nandito lang kami para sa iyo Kami ang iyong kakampi sa lahat ng oras. Huwag kang mahiya na magsabi sa amin ha?” madamdamin na sabi ni Roldan.

“Laban lang Bestie.. Pagsubok lang yan. Malakas ka yata” Sabi pa ni Roxie

“Salamat mga Bestie.

Salamat at nandyan kayo. Sana hindi kayo magsawa sa kakapakinig ng mga problema ko”. Malungkot kong wika.

Chapter 6

CARISSA

Mabilis na lumipas ang mga araw. Mag iisang buwan na din ako nakatira dito sa mansion nila Gabriel. Maayos naman ang pakikitungo sa akin mg aking mga in-laws. Ramdam ko na tanggap nila ako. Si Mommy Moira napakabait niya lagi ko siyang nakabonding. dito sa garden ng mansion kapag wala akong pasok sa school. Tumutulong ako sa kanya na alagaan. ang kanyang mga collections na plants Mahilig kasi sa halaman si Mommy Moira. 

Samantalang si Daddy Ralph naman. laging nagkukulong sa study room. Ang asawa ko naman na si Gabriel mag-iisang buwan na din na hindi umuuwi. Simula ng komprontahin niya ako sa kwarto. noon hindi ko na siya nakita. Sabi ni Mommy Moira sobrang busy daw. kasi nito sa negosyo at minsan sa office na daw natutulog or hindi kaya sa condo. Pabor naman sa akin na hindi muna makita si Gabriel. kasi natatakot ako sa kanya.

Sila Roxie at Roldan naman. ang aking laging kasama kapag nasa school kami. Although magkaiba kami ng kurso na kinukuha pero hindi ito hadlang para sa bonding naming magkakaibigan.

Hindi na din ako muling bumalik. sa aming bahay simula ng komprontahin ko si Mommy. Hindi na din ako nakikipag communicate sa kanila. Basta ang huli kong balita nakaalis na daw papuntang New York si Ate Ara.

Masama pa din ang loob ko sa kanila. Pakiramdam ko wala akong halaga sa kanila. Siguro kailangan ko nalang muna nagpursige para makatapos. 

Kailangan kong mag focus sa pag aaral para naman mabuhay ko ang aking sarili. Isang umaga nandito kami sa Garden ni Mommy Moira “Carissa Iha", sa susunod na araw pupunta kaming Hawaii ni Daddy Ralph mo, Kung pwede ka nga lang namin isama para makapgbakasyon ka din gagawin namin. Kaya lang may pasok ka sa School. Siguro sa bakasyon mo nalang sabi ni Mommy Moira.

“Talaga po? Wow naman Mommy maganda daw doon sa Hawaii Kaya lang po may pasok ako sa School. tsaka nakakahiya naman na sasama pa ako bonding niyo ni Daddy Ralph yun..

“Nakangiti kong sagot.

“Naku Iha ilang beses ko bang sabihin sayo na huwag kang mahiya sa amin. Parang anak ka na din namin kaya kalimutan mo na yang hiya-hiya na yan” nakangiti na sagot ni Mommy.

Ngumiti nalang din ako kay Mommy sabay sabi “Mommy pwede po ba magtanong? Kung ok lang po?” nag-aalangan kong sabi.

“Go Iha. Ano ba yan? Sagot ni Mommy.

Bakit po ang bait niyo sa akin?” Nahihiya kong tanong.

Napangiti si Mommy sa tanong ko.

“Alam mo iha unang kita ko pa lang sa iyo alam kong desente kang babae. Magaan ang loob ko sa iyo.” Nakangiti niyang sagot “Kahit na hindi naman po talaga ako ang pangarap na babae ni Gabriel?” Nag-aalangan kong tanong. “ Ilang beses na din kami nagkita ni Ara, ang kapatid mo. Mabait din naman siya at Malambing kaya lang mas iba ka sa kanya. May something sa iyo na talaga namang napakagaan ng loob ko sa iyo.

Paliwanag ni Mommy Moira.

Masaya ako at ikaw ang naging asawa ng anak ko. Alam kong magiging mabuti kang asawa sa kanya. "Sana lang matutunan niyong mahalin ang isa't isa” Pagapapatuloy ni Mommy.

“Sana iha habaan mo pa ang pasensiya sa kanya. Lagi kong ipapanalangin sa Diyos na sana Ikaw na lang ang mahalin ng anak ko. Napakabait mong bata at wala akong masabi sa ugali mo.” Sabay hawak ni Mommy sa aking mga kamay.

“Ma Mommy. Hindi ko po alam kung ano ang sasabihin ko. Pero salamat po talaga kasi tanggap niyo ako. Salamat dahil pinaramdam niyo sa akin na mahalaga din ako.” Tumutulo ang luha na sabi ko.

“Of course Iha. Basta promise mo sa akin intindihin mo muna sa ngayon si Gabriel ha?

Huwag kang sumuko. Gusto ko kayo pa rin hangang huli”. Nakangiti na sabi ni Mommy.

Marahan nalang akong napatango sa kanyang sinabi. Kahit na alam ko sa aking sarili na hindi din kami magtatagal. Pansamantala lang naman ito at babalik din si Ate Ara. Kaya naman kailangan kong ihanda ang aking sarili pagdating ng araw na yun.

“Ok Iha, Lets go medyo masakit na sa balat ang araw.” Yaya ni Mommy Moira sa akin.

“Ok po Mommy” Sagot ko.

Ilang araw pa ang lumipas at nakaalis na sila Mommy Moira at Daddy Ralph papuntang Hawaii. Hindi ko alam kong ilang araw sila mawawala kasi baka dadaan pa raw sila sa ibang mga bansa para mag unwind Naiwan ako sa Mansion kasama ang mga katulong Komportable naman ako kasi hangang ngayon hindi pa rin umuuwi si Gabriel.

Ok lang naman sa akin kahit hindi siya umuwi. dahil alam ko naman na hindi niya ako tanggap bilang asawa. Kinamumuhian niya ako.

Kinagabihan, naghahanda na ako sa aking pagtulog ng biglang bumukas

Aking kwarto.

Nagulat ako ng napagtanto ko na si Gabriel ang pumasok. As usual napakagwapo niya. Kanina pa siguro ito dumating kasi nakapambahay na ang kanyang soot. Umuwi pala siya dito sa mansion ng hindi ko napapansin. Sabagay hindi naman kasi ako masyadong naglalalabas ng kwarto kapag nandito ako sa mansion..

“Hello there. Miss Me?” Nakangising bati ni Gabriel.

“Ga Gabriel anong I mean napadalaw ka Wa wala sila Mommy nasa Hawaii.” Nauutal kong sabi sa kanya.

“I know Dear” tinitigan niya ako sabay ngisi. “Para yatang lalong gumaganda ang asawa ko Ah?” sabay lapit niya sa akin at haplos sa aking mukha.

Ha???? Ano po?” “Sabay atras ko upang maiwasan ang paghaplos niya sa mukha ko. Humakbang siya ulit palapit sa akin at hinawakan ako sa balikat at nilapit ang kanyang mukha sa aking tainga sabay bulong

“Much better na wala sila Mommy dito ngayon. Magagawa natin lahat ng ating gusto” bulong niya.

Kinilabutan ako sa kanyang sinabi Naninindig ang aking balahibo sa batok. “A a. Anong ibig mong sabihin???” naguguluhan kong tanong.

Tinitigan niya ako ng matiim sa aking mukha sabay wika na “malalaman mo later”, at bigla niyang dinampi ang kanyang mga labi sa aking labi.

Napamulagat ako sa kanyang ginawa. Parang may libo-libong boltahe ng kuryente na tumulay sa buo kung katawan sa pagdampi ng kanyang labi sa akin Naramdaman ko nalang na na dinudunggol ng dila niya ang aking labi at pilit nyang Pinabukas ito. Nakatikom pa rin kasi ang akin bibig at hindi ko alam kung paano mag react.

Naramdaman ko din na gumagapang ang kanyang kamay sa loob ng aking blouse at naramdaman ko nalang na hinaplos niya ang aking soso.

Kaya naman napaawang ang aking labi at agad niya itong sinupsop at ipinasok ang kanyang dila. inatake niya ako ng halik sa labi. Hindi pa siya nakontento pinisil pisil nya pa ang isa kong soso.

Pinagsawa niya ang kanyang mga labi sa aking mga labi bago ko naramdaman na bumaba ang kanyang halik sa aking leeg Sinipsip niya ako sa leeg at alam kong mag iiwan ito ng marka doon. Ang sarap sa pakiramdam. 

Para akong dinuduyan sa alapaap Tuluyan nya ng hinubad ang aking blouse at tumampad sa kanya ang katamtamang laki ng dalawa kong bundok sa dibdib, hinila niya ako pahiga sa kama habang titig na titig sa aking dibdib.

Maya-maya pa ay naramdaman ko na sinubo niya ang isa kong utong. At may naramdaman akong kunting sakit sa ginawa niya sa soso ko. 

Sinupsop niya ito na parang sanggol at ang kabila niya namang kamay ay Nilalamas ang isa ko pang bundok. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko Pilit akong nagpupumiglas pero mas malakas ni Gabriel sa akin. Hindi ako pinansin ni Gabriel at patuloy lang siya sa kanyang ginagawa. Hangang sa naramdaman ko na bumaba ang kanyang kamay at pilit na hinubad ang aking pajama.

Naramdaman ko na panty nalang ang natira sa akin. Tinitigan nya ako sa aking mga mata ng may pagnanasa sabay ngiti at sabi Aangkinin kita ng paulit-ulit ngayong gabi. Matagal akong hindi nakauwi dito kaya ito na ang pagkakataon ko sabi niya Bumaba ang kanyang halik sa aking tiyan na labis kong ikinataranta Babangon sana ako kaya lang pinigilan niya ako.

“Let me taste this First namumungay ang kanyang mata na sabi. Sabay hawi ng aking panty at dinilaan ang akin tinggils. Halos mapaarko ang aking katawan sa sarap na hindi ko maipaliwanag. First time ko itong naranasan kaya naman hindi ko alam kung iiyak ba ako oh uungol. Hindi ko maipaliwanag ang sarap na nararamdaman ko dahil sa ginagawa ni Gabriel na May kung anong namuo sa puson ko na gusto kong mailabas,

Tuluyan niya ng hinubad ang aking panty. Tinitigan niya ang aking namamasang pagkakababae at nakita ko ang paguhit ng ngiti sa kanyang mga labi.

“Wow beautiful Hindi ko akalain na ganito ka kaganda “at naramdaman ko na lang paglapat ng kanyang bibig sa aking pagkabibe. Hinigop-higop niya pa ito at kinagat- kagat ang aking tinggiL Hindi ko alam kung saan ibabaling ang aking ulo sa sarap.

“Ah Gabriel tama na, naiihi na ako. Natataranta kong sabi.

Sige lang, ilabas mo lang yan. Let me taste your pee first Carissa. Ang sarap mo pala talaga”. Sabay dunggol ng kanyang mga labi sa aking kabibe,

“Ahhhhhhhhh ayan na Gabriel Ughhhhhh. Ummmmhhh. Pasigaw na sabi ko. Halos manginig ang tuhod ko ng may lumabas sa akin.

“Tsup.. Tsup. Tsup” dinig ko na pagsipsip ni Gabriel sa aking kabibe. Grabe nilunok niya lahat ng katas na lumabas sa akin. Nakaramdam ako ng hiya dahil sa ginawa nito.

“Your so yummy Carissa”anas nito ng pumatong siya sa akin.

Nahihiya akong napatingin sa kanya. Seryoso ang kanyang mukha na nakatitig sa akin. Maya-maya pa ay muli niya akong inatake ng halik Tinutugon ko na din ang kanyang nga halik dahil gustong-gusto ko din ito. 

Natuto na din ako sa paraan ng kanyang paghalik.. Bahala na... Aaminin ko gusto ko din ang ginagawa ni Gabriel. Wala naman sigurong masama na magpaubaya ako kasi mag-asawa naman kami. Normal lang siguro na gawin namin ito.

Naramdaman ko na umalis siya sa pagkakadagan sa akin. Ng tingnan ko ay naghuhubad na pala ito ng kanyang mga saplot. Nakatitig ito sa hubad kong katawan habang nag-aalis ng mga damit. Napalunok ako ng makita ko ang kanyang katawan. 6 packs abs at kitang kita na alagang alaga ito sa gym. Ng hubarin niya ang kanyang brief ay napalunok ako sa laki at haba ng kanyang ari Parang nakasaludo ito sa akin at pumipintig pintig pa.

“ang laki pala, teka kaya ko ba iyan?” nahintakutan kong bulong sa aking sarili.

Marahan siyang napangisi habang nakatitig “dadalhin ka sa langit nito Carissa, trust Me” Sabay dinaganan niya ulit ako. Hinalikan niya ulit ako sa labi habang nilalapirot ng isa niyang kamay ang aking utong Nilamas-lamas niya pa ito.

Ang isa naman niyang kamay ay hinahaplos buo kong katawan at muling kinapa ang aking kabebe. Sinubukan niya pang ipasok sa butas ko ang daliri niya pero kalaunan ay naramdaman ko na inalis niya din ito.

Darang na darang ako sa kanyang ginawa. Naramdamn ko din sa bukana ng aking pagkakabibe ang kanyang pagkakalalaki. Matigas ito at mahaba.

Maya-maya pa ay itinaas niya ang dalawa kong paa Sunod-sunuran ako sa kanyang ginawa. Gusto ko din naman ito bakit pa ako mag iinarte diba? Mahal ko si Gabriel noon pa Kaya naman susunod nalang ako sa agos. Tutal naman asawa ko na siya.

“Ready for me Carissa” Sabay posisyon ng pagkalalaki nito at umulos. Napahiyaw ako sa kanyang ginawa. Para kasing binibiyak ang buo kong katawan. Sobrang sakit Saglit na natigilan si Gabriel. Gulat itong napatitig sa akin. Nagtatanong ang mga mata nito habang nakatitig sa akin.

“Paanong?” Your virgin? Diba may nangyari na sa atin? Paanong birhen ka pa rin.” Narinig Kong wika nito habang nasa ibabaw ko ito. Hindi ako nakasagot at mariin kong ipinikit ang Aking mga mata. Naramdaman ko na pinunasan nito ang luha sa gilid ng aking mga mata.

Hindi ko napansin na napaluha pala ako sa sakit Ilang sandali pa ang naramdaman ko ang masuyong pagdampi ng labi nito sa aking noo. “Im sorry pero kailangan kong ituloy ang nasimulan ko na... Alam kung nahihirapan ka pero mawawala din iyan maya-maya. Trust me Sweetheart.” Narinig ko ang masuyo nitong wika sa akin. Parang hinaplos ang puso ko sa masuyo nitong boses sa akin. First time kasi niya akong tinawag na ganoon.. Sweetheart... Hayyy ang sarap sa pandinig kaya naman Napatango ako.

Muli akong hinalikan ni Gabriel sa labi na agad ko naman tinugon. Napayakap na din ako dito. Ilang ulos pa ang kanyang ginawa na labis na nagbigay sa akin ng sakit ng maramdam ko na naging isa ang aming katawan.

Saglit itong huminto at tinitigan ako. Ngumiti ako dito para ipakita sa kanya na ok lang ako. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na gumagalaw ulit ito sa aking itaas. Napanganga ako sa kanyang ginawa dahil ilang sandali lang ay naramdaman ko na nawala na ang sakit na aking naramdaman. Bagkos ay pumilit dito ang hindi ko maipaliwanag na kiliti at sarap.

“Aggghhhh Gabriel... ungol ko. Hindi ko alam kung saan ako hahawak. Marahan akong napakapit sa kanyang balikat habang patuloy siya sa pag ulos. Naibaon ko din ang aking kuko sa kanyang balat.

“Yes Sweetheart, ganyan nga. Ang sarap mo talaga. Your so tight Ang sikip mo” bulong ni Gabriel sabay halik sa aking labi

.

Ughhhhhh. Ughhhhh Gabriel Sige pa- Ang sarap._”

Halos hindi ko na makilala ang aking boses dahil sa ungol ko. Namumungay na din ang aking mga mata.

Maya-maya pa ay biglang tumigil si Gabriel. hinila niya ako sa ibang posisyon. Pinatuwad niya ako sa kama habang nakasubsub ang aking mukha sa unan habang siya naman ay nakaluhod sa likod ko at biglang ipinasok ang kanyang naghuhumindig na pagkalalaki. Patuloy siya sa pagbayo sa akin. Walang kapaguran at halos mamaos ako sa kakaungol.” Hmmmm... Ughhhhhhh 

Halos mapasigaw ako sa kakaibang sarap na naramdaman ko. Hindi ako makapaniwala na may mas isasarap pa pala kaysa sa naunang posisyon na ginawa namin.

Pakiramdam ko punong puno ang kabibe ko sa kanyang ginawa. Dinig na dinig ko din ang tunog ng aming palakpak walang kapantay na sarap ang naramdaman ko ngayon.

Halos bumaon ako sa kama dahil sa gigil na ulos tila pinakawalan ni Gabriel sa akin. Nakakarinig na din ako ng mahihinang mura sa kanya.

“Shit Sweetheart Yeahhhhh ang sarap mo talaga- Obhhh” ughhhhh ahmmm....mahina nitong ungol.

Chapter 7

GABRIEL POV

Kanina pa ako nakatitig sa magandang mukha ni Carissa. Maraming gumugulo sa isip ko. Hindi ko akalain na virgin pa ito sa kadahilanan na nagising kami parehong walang saplot ng araw na iyun. Kung ganun walang physical na nangyari sa amin. Pero sino ang may pakana ng lahat. Bakit magkatabi kaming nagising ng umagang iyon na parehong walang saplot sa katawan.

Hindi ako nakauwi ng bahay nitong nakaraang araw dahil marami akong Inaasikaso tungkol sa negosyo. Galing din ako sa business tour sa Europe at pagdating ko lang kanina. Alam kong iniisip ni Carissa na iniiwasan ko ito. Na galit ako dito. Sabagay wala naman akong pakialam dito dahil sa pag-aakala ko na may mali itong nagawa sa amin ni Ara. Na pinikot niya ako.

Ilang beses na itong tumanggi na hindi niya kagagawan ang lahat. Na wala itong kasalanan. Nakaramdam ako ng guilty. Kung ganoon sino ang kay kasalanan sa mga nangyari sa amin.

Napahilamos ako sa aking mukha Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman sa pagkakataon na ito. Aaminin ko na labis kong kinamuhian si Carissa dahil nasira ang relasyon namin ni Ara. Akala ko kasi pinikot ako nito, na ito ang may pakana ng lahat. Pero napatunayan ko ngayung gabi na wala itong kasalanan. Napaka Inosente nito,

Marahan kong hinaplos ang mukha nito Hindi man lang ito nagising. Marahil masyado Itong napagod sa ginawa namin kanina. Ngayun ko lang din napansin nalang na gaano ito kaganda. Napakaamo ng mukha nito. 

Lagi ko naman itong nakikita kapag binibisita ko dati si Ara kaya lang lagi itong nakatungo. Hindi din ito nakikipag-usap sa akin. Napapansin ko din na hindi sila closed ni Ara. Never kasing nababanggit ni Ara ang tungkol kay Carissa kapag magkasama kami. Napapansin ko din noon na laging masama ang tingin ni Ara sa kapatid nito. pero hindi ko na lang iyon binigyan pansin, Ang mahalaga kasi sa akin noon ay si Ara lang. Wala akong pakialam sa mga taong nakapaligid dito,

Kailangan ko sigurong pa-imbestigahan ang nangyari sa amin nung araw na iyun. Tuluyan na akong bumangon sa kama. Ikinumot ko ang comforter dito. Alam kong lalamigin ito dahil wala man lang itong ni isang saplot sa katawan. Gustuhin ko man na bihisan ito kaya lang nag-aalala ako at baka ito ay magising. Masyadong mahimbing na ang tulog nito.

Isinoot ko ang sarili kong damit at nilapitan ulit ito sa kama. Nilagyan ko ng magaan na halik sa noo. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon Parang may malaking bahagi ng puso ko ang biglang nakuha ni Carissa. 

Kung pwede nga lang na tabihan ko ito matulog magdamag. Kaya lang ay hindi pwede. Marami akong aasikasuhin at isa pa maaga akong pupunta ng opisina bukas. Ayaw kong maisturbo ang tulog nito. Baka hindi ko na naman mapigilan ang sarili ko at maangkin ulit ito Napangiti ako ng maalala ang nangyari sa amin kani-kanina lang. Ayaw ko na muna itong angkinin ulit kasi alam kong masyado itong napagod. 

At isa pa first time nito tiyak na sasakit ang katawan nito kinabukasan. Sa kanya ko lang kasi naranasan na nag enjoy ako sa sex. Hindi nakakasawa at alam kong hahanap-hanapin ng katawan ko ang nangyari sa amin kanina. Ewan ko ba sa kanya ko naranasan ang satisfaction pagdating sa Sex Bonus na din siguro dahil virgin pa ito. Hindi ko na mabilang kung ilang babae na ang dumaan sa akin. 

Kay Ara nga lang ako nagtagal. Masyado kasing malambing si Ara at napakagaling din nito sa kama. Aaminin ko na hindi ako ang nakauna dito. Pero no big deal sa akin iyon kasi alam kong mahirap na makahanap ng virgin na babae sa panahon ngayun. Hindi ko maintindihan kung bakit minadali ng pamilya ni Ara na ikasal kami ni Carissa. samantalang ilang beses ng may nangyari sa amin ni Ara hindi naman sila nagdemand ng kasal ng ura-urada. Kaya naman ngayun ko lang naisip na may hindi magandang nangyayari.

Halos karamihan sa mga kababaihan ngayun ay hindi na masyadong pinahahalagahan ang virginity. Kaya naman nagulat ako kagabi ng maangkin kong virgin pa si Carissa. Malinis na babae si Carissa kaya dapat lang na bumawi ako dito.

Tuluyan ng akong lumabas na ng kwarto nito. Bumalik ako sa sarili kong silid at hinagilap ang aking cellphone. Agad kong tinawagan si Markku, isa sa mga kaibigan ko na maraming kakilala na imbestigador. Oo papaimbestigahan ko ang pamilya ni Carissa. Matagal kong naging girlfriend si Ara pero hindi ko alam kung anong meron sa kanilang pamilya. Alam kong napakababaw ng aking dahilan pero gusto kong malaman ang lahat. Kung anong klaseng pamilya meron sina Ara at Carissa.

“Hello Gabriel?!! Rinig kong sagot ni Markku Halata sa boses nito na naistorbo ko ito sa kung ano man ang ginagawa nito ngayun

“May papaimbestigahan ako kaya ako napatawag”. Derekta kung wika dito. Wala ng paligoy -ligoy pa. Alam kong sanay na din ang aking mga kaibigan sa ugali ko.

“Naman Bro.. Gabi na pwede ba bukas na lang wika ni Markku sa kabilang linya. Halata sa boses nito ang hindi maisatinig na pagkainis sa akin.

No ayaw kong magsayang ng oras. Bakit bukas pa kung pwede naman umpisahan ngayun na. “Mariin kong sagot dito.

“Hayy naku Ano ba kasi yun? Sino ba iyung pa-imbestigahan mo?”naasar na sagot ni Markku

“Perez Family” maliksi kong sagot

“Who?”, I mean pamilya ba ng ex girlfriend mo na si Ara? Why I mean kailangan mo ba talagang gawin ito?Hangang ngayon ba hindi mo pa rin matangap na hindi na kayo pwede.

Dahil asawa mo na ang kapatid niya. “naguguluhan na tanong ni Markku “Walang nangyari sa amin ni Carissa ng gabing iyun at isa pa kilala mo ako ayaw na ayaw kong niloloko ako ng kahit sino..” sagot ko dito.

“What?... I mean paano mo nasabi na wala. Diba iyun ang dahilan kaya bigla kayung Ipinakasal? Nadungisan mo ang pagkababae ni Carissa kaya bigla kayung ikinasal Bro.” Sagot ni Markku

“Iyun din ang akala ko... Until

“Until what? Muling sagot ni Markku

May nangyari sa amin kanina ni Carissa. “ maiksi kong wika kay Markku

Whats wrong with that.!!!. Normal lang iyan sa inyo dahil mag-asawa kayo.

Dont tell me na kanina lang nasundan ang sex niyo after kayo ikinasal.” Natatawang sagot ni Markku

“Yun nga eh. Naguguluhan ako kasi virgin pa siya kanina Bro. I mean kung may nangyari sa amin dapat hindi na siya birhen diba?” sagot ko dito “what? Pero teka Wow Bro ikaw na talaga. Ang swerte mo!!! Pero teka lang.. Paano nangyari iyon?. Diba sabi mo may nangyari sa inyo ng gabing yun?” sagot ni Markku

“Kaya nga gusto ko itong pa-imbestigahan Kaya pala tudo tanggi si Carissa kasi talagang wala naman palang nangyari sa amin. Parang pareho lang kaming hinubaran at pinagtabi sa pagtulog.” Sagot ko,

“Kawawa naman pala si Carissa kung nagkataon Bro Imagine halos isumpa mo siya iyon pala isa din siya sa biktima dito.”sagot ni Markku

“Kaya nga gusto ko malaman ang katotohanan gusto ko may resulta agad ang pinapaga Ko sa iyo.” Sagot ko Kay Markku

“Kailangan pa ba pa imbestigahan. I think mas mabilis kong tanungin na lang natin si Jonathan. Tiyak maraming nalalaman iyun tungkol sa buhay ni Carissa at sa pamilya nito. Sagot ni Markku.

Napakunot ang noo ko sa sagot ni Markku. Hindi ko makuha kung ano ang ibig sabihin nito. Kung bakit nasali sa usapan namin si Jonathan.

“Ano ibig mong sabihin. Ano ang kinalaman ni Jonathan tungkol dito” sagot ko.

“Hay naku. Ikaw talaga... hindi mo ba alam na magkaibigan si Carissa at nakababatang kapatid ni Jonathan na si Roxie. Tiyak na marami yung alam tungkol sa nangyayari sa buhay ni Carissa. 

Libre pa ang makukuha mong impormasyon at isa pa sa loob ng isang araw malalaman mo agad ang totoo.” Mahabang sagot ni Markku. “Paano mo naman nalaman iyon?” tanong ko dito. Hindi ko kasi alam ang tungkol dito.

Sabagay wala naman akong pakialam sa bagay na iyon. Masyadong nakafocus ang utak ko sa negosyo at wala na akong panahon pa sa ibang mga bagay.

“Syempre naman, lagi kong nakikita si Carissa sa bahay nila Roxie at Jonathan kapag tumatambay kami doon nila Alex. Close friend yata sila at pareho ng School na pinapasukan. Ikaw kasi eh ilang beses ka namin niyaya na mag-inuman sa bahay nila Jonathan lagi kang tumatanggi kaya ayan tuloy napag-iiwanan ka “mahabang sagot ni Markku

Hindi ako nakaimik sa sinabi nito

“Gandang ganda nga ako diyan kay Carissa eh. Kaya lang napaka-ilap. Ayaw makihalubilo sa amin dagdagan pa ng kapatid ni Jonathan na napakamaldita.” Natatawang wika ni Markku

Napabuntong hininga ako sa sinabi ni Markku Hindi ko talaga alam ang mga bagay na iyun.

Siguro tatawagan ko na lang si Jonathan bukas ng umaga Masyado ng late at alam kong tulog na din ito.

Agad akong nagpaalam kay Markku

Sinabi ko na lang na gawin niya na lang ang pinapagawa ko dito Maganda na iyong sigurado

Kinaumagahan, maaga akong nagising Kailangan kong umalis ng maaga dahil may meeting ako mamayang alas- syete ng umaga. Nag aalalangan man pero dinaanan ko si Carissa sa kanyang kwarto. Gusto ko kasi makita ito bago umalis ng bahay Ewan ko ba, bakit sa kalooban ko, gusto ko itong laging nakikita.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto nito. Sumilay ang ngiti sa aking mga labi ng makita kong tulog pa rin ito. Hindi na ako pumasok sa loob ng kwarto at isinara na lang ulit ito upang makaalis na Baka kasi kapag pumasok pa ako ay magising ito.

Pagbaba ko ng hagdan ay nakasulobong ko si Aling Marta. Binati ako nito ng magandang Umaga na tinanguan ko lang naman... “Magandang umaga Senyorito. Nakahanda na po ang almusal niyo sa dining “magalang na wika nito.

“Hindi na ako kakain Aling Marta. Nagmamadali ako ngayun” sagot ko dito at derecho ng lumabas ng Mansion. Agad akong pumunta sa aking sasakyan na nakahanda na at sumakay at pinasibad agad.

Pagdating sa opisina ay agad akong binati ng aking secretary na si Aron Mendres. Lalaki ang aking napiling secretary dahil ayaw kong maulit na ilang beses akong nilandi ng mga secretary na babae Maraming babaeng secretary na ang dumaan sa aldn. Ayaw kong haluan ng pleasure ang aking negosyo at iniiwasan kong magkaroon ng intimate na relasyon sa aking mga empleyado.

Wala naman akong naging problema kahit lalaki ang aking secretary, Masipag ito at mapagkakatiwalaan. Anak ito ng dati naming empleyado at maganda ang record nito sa aming kompanya.

Pinipilit kong magfocus sa aking trabaho kahit na sa tuwina ay laging pumapasok sa isip ko si Carissa. Hindi mawaglit sa aking isipan ang mga nangyari sa amin. Hindi maalis-alis sa aking isipan ang maganda nitong mukha: Ang katawan nito na hinahanap-hanap ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin. Unang beses ko itong naramdaman. Hindi ko alam kung nagiguilty lang ba ako o ano.

Gusto kong marinig ang boses nito pero wala pala akong cellphone number nito. Kumusta na kaya siya ngayun Kumain na ba ito? Ano kaya ang pinagkakaabalahan nito. Iniisip din kaya ako nito? Ahhh ano ba itong nangyayan sa akin.

Nang hindi na ako makatiis ay hinagilap ko ang aking cellphone. Tatawag ako sa landline ng mansion. Sigurado naman na may sasagot sa akin. kasi nagkalat ang mga kasambahay sa loob ng mansion dahil oras ng paglilinis ngayun.

Agad akong tumawag. Wala pang limang minuto ay may sumagot na sa kabilang linya. Agad kong kinumusta dito si Carissa.

“Senyorito hindi pa po lumalabas ng kwarto si Senyorita Carissa” magalang na sagot nito.

Napakunot ang noo ko sa sinabi nito Bigla akong nag-alala. Alas diyes na ng umaga pero tulog pa rin ba ito? Anong oras ba ang karaniwang gising nito? Wala akong idea kasi wala naman akong pakialam dito noon at hindi ko naman ito nakasama sa iisang bahay dahil pagkatapos ng kasal namin ay hindi na ako bumisita ng mansion liban lang kagabi kung saan may nangyari sa amin.

Aaminin ko na kaya pinasok ko ito sa kwarto upang pahirapan. Balak ko itong gawing sex slave Kaya lang nagbago ang lahat ng malaman kong virgin pa ito. Na ako lang ang lalaki sa buhay nito.

“Mga anong oras ba siya karaniwang nagigising?” tanong ko dito. “Maaga po siya lagi gumigising Senyorito pero ewan ko po ngayun bakit hindi pa siya bumababa” sagot nito.

“Pwede bang sabihin mo kay Aling Marta na icheck niya si Carissa sa kwarto?” utos ko dito. Bigla kasi akong nag-alala.

“Sige po Senyorito sasabihin ko sa kanya.” Sagot nito sa kabilang linya

“Sabihan mo si Aling Marta na tawagan niya ako pagkatapos niya tingnan si Carissa, maliwanag ba?” utos ko dito “Masusunod po Senyorito.” Sagot nito. Agad kong pinindot ang end botton ng call sa cellphone Salubong ang kilay na tumingin ako sa kawalan. 

Wala pang tatlumpong minuto ay tumunog ang aking cellphone. Nang tingnan ko kung sino ang caller ay nakita ko na numero ito ng mansion. Agad ko itong sinagot at boses ni Aling Marta ang nasa kabilang linya. Agad kong tinanong dito kung kumusta si Carissa.

“Pasensiya na po Senyorito, ngayun lang ako nakapag-return call, inasikaso ko pa kasi si Senyorita Carissa. ang taas po kasi ng lagnat, agad na wika ni Aling Marta. Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Aling Marta Agad akong nakaramdam ng matinding kaba.

“Pero Senyorito pinakain na po namin siya at nakainom na din ng gamot. I monitor na lang Po namin siya baka maya-maya bababa na din ang lagnat.” Dagdag na wika ni Aling Marta.

“No Manang, papupuntahin ko diyan si Genie para matingnan ang lagay ni Carissa.” Sagot ko dito. Si Genie ay first cousin ko, Kasing-edad ko lang ito at isang Doctor Alam kong matitingnan niya ng maayos si Carissa Anak ito ng Tito Delfin na kapatid ni Daddy

Sige po Senyorito Mas maigi nga po na matingnan ng Doctor si Senyorita.” Sang-ayon ni Manang Marta

“Sige hintayin niyo na lang diyan sa bahay. At bantayan niyo si Carissa Pauwi na din ako.” Wika ko kay Aling Marta.

Pagkatapos namin mag usap ni Aling Marta ay agad kong tinawagan si Genie para pumunta ng mansion. Buti na lang at agad na pumayag ito. Marahil ay hindi ito ganoon ka busy. Kakaalis lang daw nito ng bahay at dederecho na ito ng mansion.

Nang maibaba ko ang tawag ay agad kong tinawag ang aking Secretary. “Cancel all may appointments today Mr. Mendres” agad kong wika dito.

Kitang kita sa mukha nito ang hindi maisatinig na pagtataka. Marahil ay ito ang unang beses kong ginawa na mag cancel ng mga appointments at meeting. Alam kasi nito na pagdating sa trabaho ay istrikto ako.

“But Sir... May lunch meeting kayo ni Mr. Chua. Matagal na po silang nakaline-up para makakuha ng slot for appointment. Tumawag din sa akin ang secretary niya kanina para iremind ang meeting niyo mamaya.” Wika ng aking Secretary.

Bumuntong hininga ako at tumitig kay Aron.

“Sabihin mo na nagka-emergency ako. Basta bahala ka na mag alibi.” Wika dito sabay tayo at derechong lumabas ng opisina. Agad akong sumakay ng kotse at pinaharurot pauwi ng mansion.

Chapter 8

CARISSA

Nagising ako kinabukasan sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha na nagmumula sa siwang ng kurtina mula sa bintana. Nang tingnan ko ang oras sa side table ng aking kama nagulat ako kasi alas -8 na pala ng umaga.

Nang subukan kung kumilos para bumangon naramdaman ko ang sakit ng buo kong katawan lalo na ang nasa gitna ng aking hita. Naalala ko ang ginawa namin ni Gabriel kagabi. Halos magdamag niya akong inangkin. Parang wala siyang kapaguran. Hindi ko na nga naramdaman na nakatulog na pala ako sa pagod.

Nahawakan ko ang aking ulo ng makaramdam ng pagkahilo. Tiniis ko ito at pinilit na bumangon. Paika -ika akong pumunta ng banyo para maglinis ng katawan. Umupo ako sa toilet bowl para umihi. Napapikit ako ng maramdaman ang sobrang hapdi ng aking pagkababae. Parang nagkasugat yata ako sa bahaging iyon.

Pagkatapos kong gawin ang aking mga routine sa loob ng banyo ay dahan-dahan akong bumalik sa kama. Nagulat pa ako ng makita kung gaano kagulo ang aking higaan. Nang hawiin ko ang kumot ay nanlaki ang aking mga mata ng may makitang bahid ng dugo sa bed sheets ng kama. Agad akong pumunta sa Cabinet upang kumuha ng pampalit. Pero nang maramdaman ko ang hapdi ng aking pagkakababae at parang lalagnatin ako ay nagpasya akong takpan na lang muna ng kumot ang dugo. Mamaya ko na lang papalitan ang bedsheet sa kama kapag maayos na ang aking pakiramdam ngayun. Kumuha pa ako ng isa pang malinis na comforter upang gawin kong kumot. Pakiramdam ko ay sobrang nilalamig ako. Agad akong humiga upang marelax ng kahit kunti ang aking katawan.

Buti ba lang at wala akong pasok ngayun sa School. Ipinikit ko ang aking mga mata at hindi ko namalayan na nakatulog pala ako.

Hindi ko namalayan kung ilang oras akong nakatulog. Nagising na lang ako sa mahinang katok sa pinto. Babangon sana ako kaya lang ay parang nawalan ako ng lakas. Sobrang bigat ng pakiramdam ko at para tuyong-tuyo ang aking lalamunan.

“Good Morning Senyorita Carissa... Pasensiya na po kayo at pumasok” natigilang wika ni aling Marta ng makapasok ito ng aking kwarto. Bakas sa mukha nito ang pagtataka ng makita ako sa kama na nakatalukbong at nanginginig. Sobrang nilalamig talaga ako.

“Diyos ko Senyorita, anong nangyari sa iyo...masama ba pakiramdam mo?” nag-aalala nitong wika at agad na sinalat ang aking noo. Napalitan ng sobrang pag- alala ang reaksiyon nito ng mapagtanto kung gaano ako kainit.

“Senyorita... Ang taas ng lagnat mo... Diyos ko!!?.

Teka lang kukuha ako ng pagkain sa kusina at gamot para makainom ka... “Natataranta nitong wika at mabilis ang hakbang na lumabas sa aking silid.

Wala pang limang minuto ay muling pumasok si Aling Marta. May dala na itong pagkain Tatanggihan ko sana ang dala nitong pagkain kaya lang ay nagpumilit ito. Kailangan ko daw kasing uminom ng gamot. Pinilit ko ang aking sarili na kumain ng kahit kunti para malamnan ang aking sikmura bago uminom ng gamot. Ayaw ko din naman na magkasakit ako ng tuluyan.

Pagkatapos kong kumain at uminom ng gamot at bumalik ako sa dati kung pwesto. Wala pang isang oras ay bumalik si Aling Marta sa kwarto. May kasama itong magandang babae. Seksing-seksi ito sa kanyang suot na puting damit. Para itong modelo kung maglakad. Bakas sa mukha nito ang pagiging masayahin at mabait. Nagtataka akong napatingin dito Nakangiti ito habang papalapit sa aking higaan. Babangon sana ako kaya lang ay napangiwi ako dahil sa sama ng aking pakiramdam.

“Senyorita Kasama ko po si Doc Genie. Doc Genie.

Siya po si Senyorita Carissa, asawa po ni Senyorito Gabriel.” Pakilala ni Aling Marta Ngumiti ako kay Genie. Ganun din naman ito sa akin. Agad naman nagpaalam si Aleng Marta sa amin kaya naiwan kaming dalawa ni Doc Genie sa kwarto.

“Kumusta ang pakiramdam mo? I understand na first time mong nakipagtalik kaya normal lang iyang nararamdaman mo ngayun “nakangiti nitong wika. Nakaramdam ako ng hiya sa pagiging bulgar nito pero binigyan ako nito ng nakakaunawang ngiti at agad ko namang iginaan ng aking kalooban. Pero nagtataka ako kung paano nito nalaman na nagtalik kami kagabi ni Gabriel.

“Tinawagan ako ng asawa mo kanina. He is my first cousin at closed kami. Kahit may pagkamasungit yung asawa mo nakakapagtiyaga naman ako sa ugali noon.” Wika ni Genie. Tanging pagngiti lang ang aking nagawa sa sinabi nito. Nahihiya kasi ako dito at isa pa ayaw kong maging feeling closed dito dahil ngayun lang kami nagkakakilala.

Inumpisahan na ako nitong suriin lalong lalo na ang aking pagkababae. Kakatapos lang ako nitong suriin ng biglang pumasok sa loob ng kwarto si Gabriel. Agad na nagtama ang aming mga mata. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ako pero bakas dito ang matinding pag-aalala. Agad kong iniwas ang paningin dito.

“How is She Genie. Sabi ni Aling Marta mataas daw ang lagnat niya.” Agad na wika nito ng makalapit sa akin.

“Hay naku Cousin... Masyado mo namang binigla si Carissa..” halata sa boses nito ang inis habang tinititigan si Gabriel.

“bakit? Ok lang ba siya? I mean...” hindi natuloy ang sasabihin ni Gabriel nang magsalita ulit si Genie. “No sex for 1 month. Pagalingin mo muna ang sugat ni Carissa.” Wika ni Genie.

Hindi ko naman alam kung ano ang magiging reaksiyon. Lalo akong Nakaramdam ng hiya ng tumitig sa sakin si Gabriel. Kung pwede nga lang lamunin na ako ng lupa sa mga sandaling ito. Sariwa pa rin kasi sa isipan ko ang mga nangyari sa amin kagabi. Tapos heto ako ngayun halos hindi makabangon dahil iniinda ang sakit ng katawan.

“Magrereseta ako ng gamot para kay Carissa. Please Gabriel, sundin mo ang sinasabi ko. Masyadong napwersa ang perlas ni Carissa kaya naman kailangan muna niyang magpagaling.” Wika ni Genie.

Tanging buntong-hininga lang ang nagawa ni Gabriel. Tumango lang ito at sinenyasan ang doctor na pinsan na lumabas na muna ng silid.

Lumipas ang mga araw. Tuluyan na akong gumaling sa aking sakit. Katulad dati hindi na naman umuwi ng mansion si Gabriel na labis kung ikinalungkot. Siguro nga hanggang ngayun abot langit pa rin ang pagkamuhi nito sa akin. Ang last kasi na pagkakita ko dito ay noong nagkasakit ako. Halos buwan na din ang lumipas. Sila Mommy Moira ay nasa ibang bansa parin.

Pagkatapos kong mag ayos ay dahan-dahan akong bumaba at pumunta sa dining area para kumain. Nagugutom na din kasi ako, Nakasalubong ko ang mayordoma na si Aling Marta....

“Oh Senyorita Carissa buti naman at bumaba ka na... Padadalhan na sana kita ng pagkain sa kwarto mo. Sabi niya sa akin.

“Opo Aling Marta. Pasensya na po tinanghali ako ng gising. Hindi ko namalayan ang oras.” Sagot ko

“Naku ok lang yan iha, weekend naman ngayon wala kang pasok sa School. Mas mabuti yan para makapagpahinga ka.” Nakangiti na sagot ni Aling Marta.

“Sige na halika na. Umupo ka na. Ano ang gusto mong kainin” Tanong ni Manang sa akin. “Huwag na po kayo mag-abala. Ayos na po sa akin itong Milk at bread. Mamayang lunch nalang po ako kakain ng rice.” Nakangiti kong sagot dito. “Sigurado ka ba? Bweno ikaw ang bahala. 

Basta magsabi ka lang kung ano ang kailangan mo ha?”

Nakangiti na sabi nito.

“Opo, Salamat po “. Sagot ko dito at nag-umpisa ng kumain.

“Maaga nga palang umalis si Senyorito Gabriel. Medyo madilim pa nga sa labas eh.” Kwento nito. Nagkita ba kayo”?.

“Po???? Dito po siya natulog kagabi?” nagtataka kong tanong dito na agad naman tumango.

“Ewan ko ba sa batang yun. Hindi naman dating ganyan yan. Napakalaki ng ng pinagbago ng kanyang ugali simula ng nag-aral sa America at humawak ng negosyo.” Bihira na lang din kung umuwi dito”. “Alam mo ba na ako ang nag alaga sa batang yun hanggang lumaki?, Mahabang kwento nito.

“Alam mo Senyorita Carissa ang bait mo. Sana hindi ka magbago at kayo pa rin ni Senyorito ang magkatuluyan. Sana matutunan niyong mahalin ang isat-isa.” Nakangiti na sabi nito.

Napangiti din ako sa sinabi ni Manang. Kung alam lang niya, matagal ko ng Mahal si Gabriel. Kaya lang kailangan kong pigilin ang aking damdamin para dito. Hindi ako bagay kay Gabriel. Kay iba itong mahal at walang iba kundi si ate Ara.

Hanggang ngayon hindi pa rin mawala sa aking isipan ang sinabi ni Ate Ara na babalik siya. Kaya kailangan kong pigilan ang aking sarili na at pilitin na huwag pang lalong yumabong ang nararamdaman ko kay Gabriel.

iisipin ko pa lang ang mga posibling mangyari sa pagbabalik ni Ate Ara sumasakit na ang kalooban ko,

Sana matanggap ko ang araw na yun at makalimot.

“Oh sige Senyorita, maiwan na muna kita. May gagawin pa ako. Basta huwag ka mahiya mag utos sa mga katulong dito ha?” Paalam ni Aling Marta.

“Opo, Salamat po....

Pagkatapos ko kumain pumunta ako sa harden at tiningnan ang mga collections ni Mommy Moira.

Natuwa ako kasi nakita ko na namumulaklak na ang iba sa mga ito. “Kung makita ito ni Mommy sure talaga ang matutuwa yun. Ang lungkot pala ng mansion kapag walang kausap.” Wika ko sa aking sarili. Nang magsawa ako sa Garden ay bumalik ako sa aking kwarto. Tamang-tama naman at tumunog ang aking phone at si Roxie ang tumatawag.

“hello Roxie, napatawag ka.” Sagot ko

“Carissa, kumusta na? Yayayain sana kitang lumabas para mag shopping, Nakakabagot kasi dito sa bahay eh.” Sagot ni Roxie.

“Ha? Ngayon na ba? Agad-agad?” sagot ko dito.

“Oo, now na tsaka ok lang naman diba kasi wala naman diyan mga inlaws mo? Sige na Bestie samahan mo na ako. Si Roldan kasi hindi ko din mahatak kasi busy daw siya. Ayaw ko naman mag- ikot sa malls mag isa. Nakakatamad..” Reklamo nito.

“Haist Sige na nga. Pero wag tayo magpagabi ha? Tsaka paano ba ang set-up saan tayo magkikita?” tanong ko dito.

“Dont worry Bestie susunduin kita diyan sa inyo” Magprepare ka na kasi paalis na ako ngayon.”

Excited nitong sagot sa akin. “Sige Bestie, ingat ka sa pagdadrive. See Yah”, 

At ibinaba ko na ang kanyang tawag.

Dali-dali akong nagbihis. Floral Dress ang napili kong suotin na lagpas hangang tuhod. Tinirno ko ito ng flat sandals at sling bag. Hinayaan ko na din na nakalugay ang aking buhok Komportable ako sa ganitong attire.

Lumabas na ako ng aking kwarto at hinanap si Aling Marta Magpapaalam ako sa kanya na lumabas sandali. Siya kasi ang incharge dito sa mansion kapag wala sila Mommy Moira at Daddy Ralph.

Nang makapag-paalam na ako sakto naman na dumating na si Roxie. Maiksing shorts at croptop ang suot nito. Kitang kita ang makinis nitong balat Litaw na litaw din ang kagandahan nito. Agad ako sumakay sa kanyang kotse at umalis na din kami agad.

“Thank you Bestie at sinamahan mo ako. Mag shopping tayo at kumain ng gusto natin.” Excited nitong sabi. “Ikaw lang ang magshopping Bestie, samahan nalang kita.” Nakangiti kong sagot dito.

“No Bestie libre kita ngayon”. Bilhin mo lahat ng gusto mo ako ang bahala”. Nakangiti na sagot nito.

“Naku, Ikaw talaga huwag na. Kompleto pa naman ako sa mga gamit. Binilhan ako ng mga inlaws ko noh??” sagot ko dito.

“Wow alam mo ang swerte mo talaga sa mga in-laws mo. Tangap na tangap ka nila. Mapapa sana-all nalang talaga ako. Sana katulad nila ang magiging in -laws ko pagdating ng araw. Minus lang sa asawa mo na masama ang ugali ha??? Hehehheeh.” Ngingiti- ngiti nitong sagot Natawa ako sa kanyang sinabi. Hindi nalang ako nagcomment. Maya-maya pa ay nakarating na kami ng mall. Kapansin-pansin din ang titig sa amin ng mga kalalakihan na aming madadaanan. Hindi na lamang namin pinansin at nagpatuloy sa aming pupuntahan. 

Sanay naman na kami sa ganitong attention. Kahit nga sa school maraming nagpapapansin sa amin. Buti nalang nanandyan si Roldan na lagi naming kasama. Gusto niya din ako bilhan pero tumanggi ako. Marami naman na kasi akong damit bag at sapatos. Pinagsashopping ako palagi ni Mommy Moira. Excited daw kasi itong mamili ng damit ko kasi parang anak na daw niya ako.

Nang mapagod kami ni Roxie ay tumambay muna kami sa coffee Shop. Nagpalipas kami ng oras at maya-maya ay nagyaya na akong umuwi. Padilim na kasi. 

Hindi namin namalayan ang oras. Hinatid ako ni Roxie sa amin at agad din siyang Umalis. Tumatawag na daw kasi ang kanyang Kuya Jonathan.

Pagpasok ko pa lang sa loob ng gate ng mansion ay agad akong sinalubong ni Aling Marta na may pag alala sa mukha.

“Senorita Carissa, Diyos ko buti dito ka na... Kanina pa kita hinihintay.” Bakas ang pag aalala sa boses nito.

Bakit po? Alas-otso pa lang naman po ng gabi ah?”

Nakangiti kong sagot dito.

“Kanina pa dumating si Senyorito Gabriel at hinahanap ka. Biglang nagalit ng nalaman niya na lumabas ka”. Puntahan mo na lang sa kwarto niya. Magpakita ka sa kanya para alam niya na nandito ka na” Mahabang pakiusap ni manang Delia.

“Po, Sige po manang.” Sagot ko nalang dito at naglakad papasok ng bahay.

Sa loob loob ko hindi ako pupunta sa kwarto ni Gabriel para magpakita .Baka mamaya hindi naman talaga ako ang dahilan para uminit ang kanyang ulo. Baka hindi niya naman talaga ako hinanap. 

Ayaw ko maging assuming. Pumasok ako sa aking kwarto at nagulat ako ng maabotan ko si Gabriel na nakahiga sa aking kama. Agad itong bumangon ng mapansin niya ako.

Tumayo ito at naglakad papunta sa akin. Tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa at nagsalubong ang kanyang kilay Saan ka galing? Bakit ngayon ka lang?” Agad na tanong sa akin.

“Ah sa Mall. Niyaya kasi ako ng friend ko na samahan siyang mamili.” Sagot ko dito. Nalibang kasi kami sa pamamasyal at hindi namalayan ang oras kaya ginabi kami.

“Bakit hindi ka nagpaalam sa akin”? Dapat tinawagan mo ako kung lalabas ka ng bahay.” Pinag- alala mo ako.” Sagot nito

Nagulat ako sa kanyang sinabi? At kailan pa siya naging concern sa akin? Hindi na lang ako umimik at tumingin na lang ako sa kanya. Hinintay ko pa kung ano pa ang mga susunod niyang sasabihin.

“Sa susunod na lumabas ka magpaalam ka sa akin. Akin na yang cellphone mo.” Sabi nito.

“Ha? Bakit? Ano gagawin mo sa cellphone ko?”! tanong ko dito at inabot ko din sa kanya ang aking cellphone kahit naguguluhan.

“ilalagay ko dito ang aking number para matawagan mo ako.” Sagot nito. “Sa susunod wag ka ng umalis ng bahay na hindi ko nalalaman naiintindihan mo ba ako?”

“Kahit si Mommy ang kasama ko?” tanong ko dito.

Tinitigan niya ako. “Oo kahit si Mommy pa ang kasama mo... Tsaka ayaw kong magsusuot ka ng ganyang damit. Hindi bagay sa iyo” Sabi nito

“Ha? Pero bigay ito ni Mommy Moira Binill niya para sa akin.” Sagot ko dito.

“No, ayaw kong isuot mo pa yan.

Nagkakaintindihan ba tayo Carissa?” naiinis na sabi nito.

“Sige”.. Sagot ko narin para hindi na humaba pa ang usapan.

“Magbihis ka na at bumaba. Kakain na tayo ng dinner. Hihintayin kita sa dining area.” Sabi nito at lumabas na ng kwarto.

Tulala naman akong naiwan sa kwarto. Nagtataka ako kung anong nakain ni Gabriel. Bakit parang nag iba ang pakikitungo nito sa akin.

Agad akong nagbihis at bumaba na para kumain. Sabay kami kumain ng dinner, Wala kaming imikan habang kumakain. Napapansin ko na panay titig niya sa akin. Hindi ko alam pero parang may gusto ipahiwatig ang kanyang mga tingin. Parang may ibig sabihin.

Naiilang ako sa kanya kaya agad kong tinapos ang aking pagkain at nagpaalam na aakyat na sa kwarto Tumango lamang ito kaya tumalikod na ako. Habang naglalakad ramdam ko pa din ang titig niya sa akin.

Chapter 9

Pagdating ng kwarto agad akong pumasok sa CR upang maglinis ng katawan. Gusto ko ng magpahinga kasi napagod ako sa lakwatsa namin ni Roxie. Buti nalang Sunday pa kinabukasan. Balak kong magreview kinabukasan at magpahinga.

Nagpasya nalang akong maligo upang maging presko ang aking pakiramdam. Nang matapos ay pinunasan ko lang ng towel ang aking katawan para matuyo.

Dahil alam kong mag isa lang ako sa kwarto nasanay na akong lumabas ng banyo ng hubot hubad para kumuha ng damit sa walk-in closet ko. Ganito lagi ang aking ginagawa. Hindi ko ugali na magdala ng damit sa banyo para doon magbihis.

Paglabas ko ng banyo ay nagulat ako ng naabutan ko si Gabriel na nakaupo sa sofa. Hindi ko alam kung ano ang una kong tatakpan. Nataranta ako at hindi alam ang unang gagawin. Papasok ba ulit ako ng banyo ulit o pupunta sa walk-in closet para kumuha ng damit.

Nang tingnan ko si Gabriel ay titig na titig ito sa akin. Agad itong tumayo at lumapit habang nakatitig sa akin na may paghanga sa mga mata. Matiim nya akong tinitigan na parang tumatagos sa aking kaluluwa.

“So.. So. So.. ri... Sorry...” nauutal kong sabi... Hin.... Hindi ko alam na nandito ka pala sa loob ng kwarto ko..” nahihiya kong sabi. Tatakbo sana ako pabalik ng kwarto. ng bigla ako nitong hapitin sa bewang. Niyakap ako nito ng mahigpit. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hininga nito sa punong tainga ko. Nag iinit na din ang aking pisngi at alam kong pulang pula ako dahil sa hiya.

“Its ok Sweetheart “malambing nitong sabi sabay siil ng halik sa akin.” You’re so Beautiful Carissa. Hinahanap-hanap ka ng katawan ko... Nang buo kong pagkatao. Hindi ko alam kung anong meron sa iyo at baliw na baliw ako sa iyo”. Bulong pa nito sa punong tenga ko ng pakawalan niya ang labi ko.

Dinila-dilaan niya ang tenga ko. habang naglalakbay sa buo kong katawan ang kanyang mga kamay.

dinala niya ako sa kama at dahan-dahan na pinahiga. Nang makahiga ako ay tumunghay siya sa akin at tinitigan niya buo kong katawan. Hinaplos haplos niya din ang dalawa kong bundok at nilapi- lapirot ang aking utong.

Parang wala na din ako sa aking mga sarili ng mga sandali na yun. Lahat ng hiya na nararamdaman ko ay napalitan ng pagnanasa. Mahal ko si Gabriel at payag ako na gamitin ang katawan ko.

Binigyan ako ng pagkakataon na maranasan ito kaya igagrab ko na. Bahala na ang bukas. Malandi na sa malandi basta nag eenjoy ako.

Napansin ko na naghubad na din ito ng mga damit. Hindi pa rin nito inialis ang tingin sa akin habang naghuhubad si Gabriel. Nang wala na itong saplot sa katawan ay agad akong dinaganan.

“Alam mo bang kanina ko pa gustong gawin ito”? Ang tagal kong hinintay na masundan ulit ang nangyari sa atin Sweetheart. Ill be gentle promise.!” Bulong nito sa akin sabay halik sa aking labi. Matagal niya akong hinalikan na buong puso ko.

hinawakan ko na ang kanyang ari at inilagay sa pinto ng aking kweba.

Agad naman itong umulos ng mabilis at swak pumasok ito ng buo.more Gabriel” ungol ko.. Nakaramdam pa din ako ng kunting kirot pero na nangibabaw pa rin ang hindi ko maipaliwanag na kiliti.

“Yes Sweetheart, tamang tama ka talaga para sa akin. Hinahanap hanap ka ng katawan at isip ko... More for me Sweetheart..... I will  you more.. Ungol na may halong pagmumura nito.

“Nakakaaddict ka Carissa alam mo ba yun”. Dagdag nito habang walang humpay ang pag ulos nito sa akin. Hindi pa ito nakontento at isinampay niya ang aking dalawang paa sa kanyang balikat at umolos ng umulos. Ramdam ko kung gaano kahaba at kalaki ng kanya.

“Your to tight. Lagi natin itong gagawin kasi nakakabaliw ka” sabi pa nito.

Maya maya pa ay naradaman ko na may namumuo na gusto lumabas sa aking puson. Wala pa ring humpay ang pag-ulos sa akin ni Gabriel. Wala siyang kapaguran. Tumutulo na din ang aming mga pawis sa katawan kahit na malamig ang aircon.

“Gabriel, ayan na ako. Lalabas na.. Sambit ko

“Come with me Sweetheart”. Ayan na din ako” sambit nito..

Sabay naramdaman ko ang paglabas ng kung anong meron sa akin at pagsirit ng katas ni Gabriel sa aking sinapupunan. Umapaw pa ito at napunta sa bedsheets ng aking kama. Hapong hapo kami pareho.

Maya-maya pa ay naramdaman ko na bumangon si Gabriel at pumasok sa loob ng banyo. Paglabas nito ay may dala ng face towel at pinunasan nito ang aking mga hita.

Pipikit-pikit na ako dahil sa pagod at antok. Tinakip niya din sa akin ang comforter dahil malamig ang buga ng aircon.

“Magpahinga ka na muna. Mamaya ulit.” Bulong nito sa aking punong tenga bago ako nakatulog.

Hindi ko alam kung anong oras na pero naramdaman ko na nakayakap sa likod ko si Gabriel.

Nilalapirot niya ang aking utong at hinimas himas ulit ang aking bundok Maya maya pa ay itinaas niya ang aking paa.

Naramdaman ko na kinapa nya ang aking hiyas. Naramdaman ko din na naglalaway na naman ang aking perlas.

Simpleng haplos lang sa akin ni Gabriel ang laki na agad ng epekto sa akin. Ang bilis kong mamasa.

Naramdaman ko na kinapa nito ang aking clit na lalong nagpadagdag pagkabasa ng perlas ko.

“Gabriel. anong ginagawa mo?” tanong ko dito.

“Your awake? Thanks.. I want more Carissa”. Bulong nito

Naramdaman ko nalang na pumuwesto siya sa likod ko at bahagyang kumadyot..naramdaman ko din ang kanyang kahabaan na unti-unting bumaon sa aking perlas.

“Ah ah ah Gabriel....

Anas ko...

“Yes Carissa Sweetheart...lets do it again and again... Hmmhhhh??? Malakas na ulos ang binigay niya sa akin..

Dinig na dinig ko din ang tunog ng salpukan ng aming mga kasarian na mas lalong nagpadagdag sa aming pagnanasa.

Hindi ako tinigilan ni Gabriel hanggang mag umaga. Hindi ko mabilang kung ilang beses niya akong inangkin. Alam kong magang-maga na naman ang aking perlas dahil sa ilang beses nitong pag-angkin sa akin. Halos hindi ko na din maramdaman ang aking mga hita. Ewan ko lang kong makabangon pa ako nito. Sana lang ay hindi ako lagnatin kinabukasan. Grabe si Gabriel hindi ko akalain na ganito ito ka wild pagdating sa kama.

Pagkatapos ng ilang beses na paglalaro namin ay naramdaman ko na nakatulog na si Gabriel. Mahigpit pa rin itong nakayakap sa akin. Hubot hubad kami pareho sa ilalim ng comforter. Hinimas ko ang mukha nito. Napakagwapo nito. 

Hindi na ako nagtataka kung bakit maraming babae ang nahuhumaling dito Malungkot akong napangiti. Alam kung ang mga nangyari sa amin ni Gabriel ay pagpapanggap lamang. Walang halong pagmamahal mula dito. Dapat ngayun pa lang ay sanayin ko na ang aking sarili na huwag masaktan. Buong puso kong ibibigay ang katawan ko kay Gabriel kapag gusto nito. Bahala na ang bukas sa akin. Alam kong balang araw iiwan ako nito at bumalik kay Ate Ara.

Nagising ako kinabukasan na wala na sa tabi ko si Gabriel. Siguro maaga itong pumasok sa trabaho. Napabuntong-hininga ako at agad na pumunta ng banyo. Labis akong nagpasalamat ngayun dahil hindi na ako nilagnat. Medyo masakit ang gitna ng aking hita pero kaya ko naman maglakad ng maayos. Pagtapat ko sa salamin ng banyo ay namilog ang aking mga mata.

Punong puno ng kissmark ang aking leeg at dibdib. Ngayun ko lang napagtanto kung gaano kabaliw sa kama si Gabriel. Hindi ko alam kung paano ito tatakpan. Nakakahiya kung may ibang makakita. Buti na lang at wala akong pasok. Pero alam kung matagal itong maalis kaya naman nag aalala ako kong paano itago ito kapag papasok na ako ng School. Kapag makita ito ni Roxie Tiyak ay katakot- takot na tanong at pang-aasar ang makukuha ko dito.

Chapter 10 (Karma)

ARA POV

NEW YORK

Tulala akong nakatingin sa kawalan. Maraming gumugulo sa aking isipan. Hindi ko akalain na mangyayari sa akin ito.

Ang walang hiyang si Gaston, ang manager ko na lubos kong pinagkakatiwalaan. hanggang ngayon hindi niya pa ako mabigyan ng matinong projects.

Balak yata niya akong buruhin dito sa apartment at gawing parausan. Oo, maging parausan nito. Unang araw pa lang namin dito sa New York nilasing niya na agad ako at pinagsamantalahan. Hindi ko akalain na gagawin niya sa akin ito.

Sabi niya iinom lang daw kami ng kunti para icelebrate ang aking pagdating dito sa New York.

Nalasing ako at doon nya na naisagawa ang kahalayan na matagal niya na palang pinaplano. Matagal niya na daw akong pinagnanasahan kaya lang hindi siya makagawa ng paraan kasi bantay sarado ako ng aking boyfriend na si Gabriel.

Limang taon ko na siyang manager. Lahat ng pageant na sinalihan ko nandyan siya. Siya din ang nag-aayos ng aking schedule at kontrata kapag may fashion show ako. Lahat ng mga nangyari sa aking career at personal life alam nito. Kaibigan na din ang turing ko dito at kilala ito nila Mommy at Daddy din ako sa kama.

“Oh kakagising mo lang ba? Abat anong oras na.... ikaw nakahilata pa din diyan? Ayos ah senyoritang- senyorita ka ah?” patukso nitong wika.

“Gaston... Pwede ba pauwiin mo nalang ako ng Pilipinas kung wala naman pala akong makuhang projects dito?” sabi ko sa kanya habang bumabangon at sumandal sa headboard ng kama.

“Ano ang tingin mo sa akin Ara tanga??? Matagal ko ng pinagplanohan ito tapos pakakawalan nalang kita ng ganun-ganon lang?” Singhal na wika nito.

“Hindi Ara, malaki na ang ginastos ko sa iyo at plano ko talaga ito noon pa. Hindi ka makakawala sa akin hanggat gusto ko” dagdag pa nito habang nakangisi.

“Pero Gaston, anong gagawin ko dito sa New York.

Nangako ka sa akin na mabibigyan mo ako ng malalaking projects at makilala ako bilang international model.” Wika ko dito.

“Anong magagawa ko Ara. Ayaw ka nilang ihire... Hindi ka daw qualified. Alam mo dito sa New York mataas ang qualifications nila pagdating sa mga models.” Sagot nito.

“Kung ganun uuwi na lang ako ng Pilipinas sa ayaw at gusto mo.” Naiinis ko na sagot dito.

“At paano mo naman gawin yun aber? Nasa akin lahat ng documents mo. Hindi ka makakalabas ng bansa hanggat wala sa iyo ang mga yun lalo na ang passport mo.”ngisi nito.

Gagawa ako ng paraan. Kung kinakailangan na pupunta ako ng embassy para humingi ako ng tulong gagawin ko. “ sigaw na sagot ko dito.

Nakita ko ang pagsalubong ng kanyang kilay. Galit na tumitig siya sa akin. Dinuro niya pa ako.

Sige Ara gawin mo yan pero sisiguraduhin ko na sira ang buhay at reputasyon mo bago ka makauwi ng Pinas”. Galit na wika nito habang lumalapit sa akin.

“Nakita mo ito? Tingnan mo Ara..” Sabay hila ng buhok at ipinakita sa akin ang hawak niyang cellphone.

Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. Naka-play kasi sa kanyang cellphone ang sex video naming dalawa.

Wala akong idea kung paano at kailan niya ito kinunan. Ngayon ko lang din ito nakita.

“Alam mo ba na marami tayong sex video sa cellphone na ito Ara o sabihin natin na nasa pangangalaga ko?” nakangisi nito sabi sa akin.

“Isang pindot ko lang sisikat ka.. Saan mo ba gusto unang iupload ang video na ito? Sa youtube o di kaya ibenta ko nalang sa mga porn sites para kumita ako.” Dagdag pa nito.

Hindi ako nakaimik sa kanyang sinabi. Nanginginig ako sa takot. Tiyak na malaking kahihiyan ito kapag kumalat ang video.

“Ano Ara. Magdesisyon ka. Saan mo gusto ha???? Pasigaw nitong tanong sa akin sabay bato sa nahawakan niyang flower vase.

Lumikha ito ng ingay na lalong nagpanginig ng aking laman. Ngayon ko lang nakita ang ganitong side ng ugali ni Gaston. “Tatakasan mo pa ba ako o gusto mong sumikat ngayon din? Sumagot ka Ara” sabay bato sa akin ng unan. Sapol ako sa mukha pero hindi nalang ako nagreklamo.

“Gaston please maawa ka naman sa akin. Nakuha mo na ang gusto mo diba? Naangkin mo na ako”. Sagot ko dito.

“Pero hindi pa ako nagsasawa Ara. Hindi pa sapat. Matagal kitang pinagnanasahan.. Mananatili ka sa piling ko hanggat gusto ko. Naiintindihan mo ba ako???Sabay hila sa buhok ko ni Gaston.

Napaiyak na ako. Hindi ko akalain na magagawa niya sa akin ito. Pinagkatiwalaan ko siya.

“Anong iniiyak-iyak mo dyan? Bakit hindi ka ba nasarapan sa akin? Mas masarap ba ang mga lalaking nauna sa akin? Alam ko naman na hindi lang isa o dalawa ang lalaking dumaan sa iyo. Pang ilan na ba ako Ara? Ha????” Galit na sigaw nito sa akin.

Lalo akong napahagulhol sa kanyang sinabi. Grabeng insulto ang natanggap ko sa kanya. Maya-maya pa ay itinulak niya ako sa kama.

Napahiga ako sa lakas ng pagkakatulak niya. Alam kong gusto na naman niya akong gamitin.

Papatunayan ko sa iyo na mas magaling ako sa kanila... Lalong lalo na sa walang kwenta mong Boyfriend na si Gabriel. Pagsasawaan kita! Lalaspagin kita Ara!!!!!! Hehehehe!!! Tumatawa nitong sabi.

Hinablot niya ang aking damit. Hinubad niya ang lahat kong suot sa katawan. “Gaston tama na. Ayaw ko na. Please maawa ka sa akin.”pakiusap ko dito.

“Hahahaha!! Humahalakhak na tawa nito. Wag ko nga akong inartehan Ara. Sa umpisa lang naman yang kunyari ayaw mo eh. Mamaya-maya uungol ka din.” Parang nababaliw na sabi nito.

Naghubad na din ito sa harap ko habang nanlilisik ang mga mata. Nang nagkaroon ng pagkakataon dali -dali akong bumangon sa kama at tumakbo papuntang banyo.

Balak kong magkulong muna sa banyo. Hindi ako papayag na gagamitin nya ulit ako. Kakatapos nya lang ako gamitin bago umalis kanina tapos ito na naman ngayon.

Nahawakan nya ako sa aking buhok. Hinila niyo ako habang hawak ang buhok ko kaya naman napatili ako sa sakit kasi pakiramdam ko matatanggal ang buhok ko sa anit ko.

“Maarte ka talagang babae ka? Gusto mo bang masaktan ha?” sabay sampal nito sa akin. “Sabagay gusto ko ang ganitong laro, kunyari ayaw mo... Kunyari virigin ka pa”. Hahahahhaha!!!! Halakhak pa nito sabat tulak sa akin pabalik sa kama.

“Gaston, maawa ka.. Tama na. Hindi ka pa ba nagsasawa? Ayaw ko na”. Please maawa ka sa akin”. Umiiyak kong pakiusap dito..

“No Ara. Ibigay mo ang gusto ko ngayon din.. katawan mo lang naman ang habol ko. Kapag magsawa ako pakakawalan din naman kita.” Mabagsik na sagot nito sa akin.

sinunggaban ako ng halik niya sa labi. Nandidiri ako kaya naman hindi ako tumugon dito. Kinagat nya pa Ang lips ko bago pinakawalan kaya naman napa-igik ako sa sakit.

“ Ayaw mo pa rin ha? Nandidiri ka ba? Sabay sampal nito sa akin. Halos mabingi ako sa lakas nito.

“huhuhuhuhu”! Ayaw ko na Gaston pauwiin mo na ako ng Pilipinas.” Nagmamakaaawa kong sabi dito.

Hahahahahha” humalakhak lang siya at bilang itinapat sa aking bibig ang kanyang pagkalalaki..

“Isubo mo nalang ito para may silbi ka”. Naiinis na sabi sa akin nito sabay dunggol ng kanyang ari sa aking bibig. Hinawakan niya din ako sa buhok at itinaas ang aking mukha.

Umiling-iling ako tanda ng pagtutol. Patuloy ako sa pagluha. Nakakatakot na si Gaston, parang hindi ko na siya kilala. Ibang-iba siya kaysa sa Gaston na nakilala ko noon.

Bigla nya hinila ang buhok ko gamit ang kaliwang kamay at sinampal ako ng kanan nyang kamay. Hindi pa siya nakontento at sinuntok nya ako sa tiyan. Napaigik ako sa sakit. Lalong lumakas ang aking pag iyak. Hindi ako makapaniwala na mangyayari sa akin ito.

“Isusubo mo ba o papatayin na lang kita sa bugbog ngayon din?” Sigaw nito sa akin.

Tumayo ito at nagpalakad-lakad ng hubot hubad sa harap ko.

“Nakakawalang-gana ka. Ang dami mong arte sa katawan”. Bigla itong humarap sa akin at ngumisi. “ Sige total naman marami namang babae dyan na pwede kung ikama at gawing parausan hindi na kita pipilitin, pero ibubugaw na lang kita sa ibang lalaki para naman kumita ako sa iyo.” Hahahaha” “para naman may silbi ka. Mabawi ko man lang ginastos ko sa iyo”. Dagdag pa nito na nang-uuyam ang boses.

Namimilog ang mata na napatingin ako sa kanya. Hindi ako makapaniwala. Natatakot ako na tutuhanin niya ang kanyang sinabi.

“Ano nalang kaya ang sasabihin ng mga tao na ang kilalang modelo sa Pilipinas at dating girlfriend ng kilalang bilyonaryo at businessman ay prostitute na dito sa New York. Tiyak na sisikat ka”. Nang-uuyam na pagpapatuloy pa nitong sabi.

“Hindi, ayaw ko. Please Gaston maawa ka. 

Wag mong ituloy kong ano man ang binabalak mo.”

Nagmamakaawa kong sabi dito.

“Gagawin ko na ang gusto. Huwag mo lang akong ibinta sa iba. Maawa ka saa akin.” Habang umiiyak na sabi ko.

“Ganyan nga. Paligayin mo ako sa kama at wala na tayong pag-uusapan pa. Madali akong kausap Ara. Basta sundin mo lang ang gusto ko”. Nakangisi na sabi nito.

Hinaplos-haplos niya pa ang aking mukha habang nakangisi.

“Sige na isubo mo na. Paligayahin mo ako gamit ang iyong bibig “sabay tapat nito sa bunganga ko.

Kahit labag sa loob ka wala akong choice kundi gawin ang gusto niya. Hindi naman ito first time na gagawin ko. Nagawa ko na din ito sa dati kong mga naging kasintahan liban lang kay Gabriel. Padating kasi sa kanya mahinhin ako at parang hindi makabasag-pinggan.

nabibilaukan kong usal dahil biglang idiniin ni Gaston ang kanyang ari sa aking bibig. Sumagad ito sa aking lalamunan kaya naman nahirapan ako at naduwal. Tumulo ang aking laway habang si Gaston ay walang pakialam na umulos-ulos.

Ara grabe ang sarap ng bunganga mo..  Mura at ungol na nasambit ni Gaston. Nakatingala at nakapikit pa ito. Hawak- hawak na din nito ang ulo ni Ara at hinahatak niya ito para lalo pang maipasok sa bibig nito ang ari.

Samantalang si Ara naman ay tumutulo na ang luha dahil nasasaktan siya sa ginagawa ni Gaston. Pero ayaw niya ng magreklamo. Kailangan iparamdam nya kay Gaston na gusto nya din ang ginagawa nito upang hindi na ituloy ang balak nito na ibinta siya sa ibang lalaki.

Maya-Maya pa ay tinanggal ni Gaston ang ari sa bibig ni Ara. Pinatuwad nya ito at agad niyang ipinasok ang ari sa pagkakababae ni Ara. Napahiyaw si Ara. Kahit naman papano ay nakakaramdam siya ng libog sa ginagawa ni Gaston sa kanya. Bahala na sasabay nalang muna siya sa agos na gusto tahakin ni Gaston. Pero gagawa siya ng paraan para matakasan ito.

Humihilik na si Gaston sa tabi ni Ara pagkatapos ng maiinit na tagpo na nagyari sa kanila. Samantalang si Ara ay iniinda ang sakit ng katawan.

Nararamdaman niya ang pangangapal at kirot ng kanyang mukha dahil sa sampal na ibinigay ni Gaston kanina pati na din ang pagsuntok nito sa sikmura niya. Alam niyang nag iwan ito ng mga pasa.

Nagsisi siya kung bakit nagtiwala siya kay Gaston. Kung nagpakasal nalang sana siya kay Gabriel hindi niya sana maranasan ito ngayon. Buhay reyna sana siya.

Naisip niya na kailangan niyang harapin ang buhay. Kasama si Gaston. “sa ngayon kailangan kong magkunwari at gawin lahat ang gusto ni Gaston. Pero kapag magkaroon ako ng pagkakataon...... tatakasan ko ito. Uuwi ako ng Pilipinas at ituloy ang plano para sa amin ni Gabriel. Magsisi man ako sa pagpunta dito sa New York huli na. Nangyari na ang lahat. Sa ngayon kailangan ko munang pagtiisan si Gaston. Para saan ba at matatapos din ito.” Sa isip- isip ni Ara.

Chapter 11

CARISSA

Kinaumagahan, napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko na tumunog ang aking alarm clock.

Naalala ko may pasok pala ako ngayon sa School. Aalis na sana ako sa kama ng maramdaman ko na may biglang yumakap sa likuran ko. Nang lingunin ko nakita ko si Gabriel na nakadilat at nakatitig sa akin.

“Saan ka pupunta? Maaga pa ah?” malambing na tanong nito sa akin. Nakayakap pa din ito sa akin at parang wala siyang balak na pakawalan ako.

“Ah may pasok ako ngayon sa School. Kailangan ko ng mag ayos baka ma late ako.” Sagot ko dito.

“Fine.. Sige ako na maghahatid sa iyo sa School.”

Sagot ni Gabriel na labis kong pinagtaka.

Naguguluhan ako dito kasi parang ang bait niya sa akin ngayon. Simula ng palaging may nangyari sa amin nagbago na din ang pakikitungo niya. Hindi na siya galit at minsan napapansin ko na may lambing na sa kanyang boses kapag kausap ako.

Palagi na din itong umuuwi sa mansion na labis kong ipinagtaka. Dito din siya palaging natutulog sa kwarto ko. Minsan pagkagaling ko ng School nagugulat na lang ako na nadadatnan ko siya na nakahilata sa aking kama.

Wala pa din sila Mommy. Halos tatlong buwan na silang nasa ibang bansa. Balak yata nilang ikutin ang buong Europe.

“Sweetheart natulala ka na diyan. Sige na mag-ayos ka na, ikaw din baka ma late ka sa School.” Bumangon na din ito. Hubot-hubad na naglalakad papuntang couch para kunin ang kanyang robe at isinuot. Napaiwas ako ng tingin sa kanya.

Hanggang ngayon hindi pa din ako sanay na makita ang hubad na katawan nito. Naiilang ako. Kahit na maraming beses ng may nangyari sa amin naiilang pa rin ako.

Hindi naman kami masyadong nag uusap kapag nandito siya sa mansion. Hindi din ito nagsasalita pero lagi kong nahuhuli na nakatitig sa akin.

“Sige na maligo ka na. Lalabas na muna ako para makapagprepare ka.” Sabi nito at tumalikod na.

Agad naman akong pumunta ng banyo para maligo. Pagkatapos kong maligo sinipat ko ang aking sarili sa salamin. Nagpapasalamat ako kasi hindi na ako nilalagyan ng kissmark ni Gabriel.

Sana ganyan na lang siya sa akin. Pero ano kaya ang nakain ni Gabriel, bakit kaya bigla siyang bumait. Noon grabe ang galit niya sa akin. Ngayon naman halos gabi-gabi kaming magkasama matulog. “nabigkas ko sa aking sarili.

Aminado ako na masaya ako sa pakikitungo sa akin ni Gabriel ngayon. Ayaw ko ng mag isip ng negative o ano pa man. Pero natatakot ako kasi lalong nahuhulog ang loob ko sa kanya. Pakiramdam ko hindi ko kayang mawala siya sa akin.

Pagkatapos kong mag-ayos ay dali-dali akong bumaba. Nakasalubong ko ang katulong na si Elsa na paakyat. Nang makita niya ako ay agad itong ngumiti at nagsabi..

“Good Morning Senyorita! Hinihintay na po kayo ni Senyorito sa dining area. Breakfast daw muna kayo bago umalis.”nakangiti nitong sabi sa akin.

Ah ganoon ba? Sige..” at lumakad na ako papuntang dining area.

Naabutan ko si Gabriel na prenteng nakaupo habang nagbabasa ng dyaryo. Nang makita ako ay agad itong ngumiti at nagwika..

Halika na,. Set down,.. kumain ka muna bago tayo aalis.” Wika nito. hindi na kasi ako nag-aagahan eh. Sa school na lang siguro.” Sagot ko dito.

Tumingin ito sa akin ng seryoso. Kinakabahan naman ako kasi baka bigla na naman itong magalit sa akin. Hindi naman na talaga ako nag-aagahan kapag pumapasok sa School. May breaktime naman ako ng alas-nwebe at doon pa lang ako kakain sa canteen kasama ang mga kaibigan ko.

Para sa akin kasi masyadong maaga pa ang alas- syete na pagkain. Hindi din ako nagugutom.

“What??? You didn't eat breakfast?” kaya pala ang payat mo? “Salubong ang kilay na tanong ni Gabriel.

Hindi niya kasi napapansin kung kumakain ba ako sa umaga o hindi kasi mas maaga itong umalis sa akin.

Ngayon lang ito nag stay ng matagal sa mansion kapag umaga.

, ano kasi kumakain naman ako sa School pero mamayang alas-nwebe pa.” Sagot ko dito.

“Alas-nwebe masydaong late na iyon Carissa.” Salubong ang kilay na sagot nito.

“Manang, bakit niyo pinapayagan si Carissa na pumasok sa School na hindi pa kumakain?” yamot na tanong ni Gabriel kay Manang Delia.

“ah.... Eh.... Pa... Pasensya na Senyorito”. Hindi malaman kung ano ang isasagot ni Manang

“Sa susunod huwag niyo siyang payagan na pumasok sa school ng hindi pa kumakain.” Mahinang boses na sabi nito kay Manang. Parang ayaw iparinig sa akin pero narinig ko pa din. Matalas yata pandinig ko.

“Masusunod po Senyorito”. Sagot ni Manang kay Gabriel. Tumingin pa ito sa akin.

“Sige na Carissa kumain ka na muna. Hindi tayo aalis hanggat hindi ka kumakain. Simula sa araw na ito kakain ka ng agahan dito sa mansion bago pumasok sa School.”Mahabang Sabi nito.

Wala na akong magawa kundi ang umupo at nag- umpisang kumain. Nagmamadali pa ako kasi mali- late na ako. Sakto lang kasi ang oras ng pagbaba ko para umalis na agad. Hindi ko naman akalain na ipipilit ni Gabriel na kumain pa bago umalis. Ang akala ko derecho na sakay sa sasakyan at aalis na.

Nang matapos ako kumain ay umalis na agad kami. Magkatabi kami ni Gabriel sa likurang babagi ng sasakyan. Katabi naman ng driver ang personal secretary ni Gabriel na si Aron.

May nakasunod naman na isang pang sasakyan sa amin. Mga personal body guard ito ni Gabriel. Kahit saan ito mag punta laging may nakabuntot na mga security dito. Napansin siguro ni Gabriel na nagmamadali na ako. Kinakabahan ako kasi first time nya akong ihatid sa School. Ano nalang ang sasabihin ng ibang istudyante na makakakita sa amin.

Ano nalang din ang reaksiyon nila Roxie at Roldan. Tiyak na uulanin ako ng tanong ng mga ito. Hindi na din kasi ako nagkekwento sa kanila kung ano ang namamagitan sa amin ni Gabriel ngayon. Nahihiya ako kasi pakiramdam ko masyado na itong personal. Kapag tinatanong naman nila ako laging paiwas ang sagot ko at iniiba ang usapan.

“Ipapalipat ko na ang mga gamit mo sa kwarto ko”.” Mamaya doon ka na dumerecho sa kwarto ko.. Magiging kwarto na natin yun. “Biglang sabi ni Gabriel sa akin.

Gulat akong napalingon sa kanya. Hindi agad nagsink -in sa utak ko ang kanyang sinabi.

“Ha?.. Pe... Pero diba...... Sabi mo..... ano kasi.....” napakagat ako sa aking labi hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

Tumitig siya sa akin at tumango-tango, Maya-maya pa ay naramdaman ko nalang na huminto ang sinasakyan naming kotse.

Agad naman itong yumakap sabay halik sa labi ko.” See you later” bulong pa nito.

“Ako na ang magbubukas ng pinto para kay Carissa.” Biglang sabi ni Gabriel sa kanyang driver at personal Assistant. ng mapansin nito na bababa ang mga ito. Bumaba na si Gabriel sa kotse at pinagbuksan nga ako ng pinto. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman. Kinikilig ako na ewan. Marami din ang napatingin sa amin na estudyante.

Ang iba sa kanila ay nagulat ng makita si Gabriel. Makikita sa mga mata ng mga kababaihan ang paghanga habang nakatitig kay Gabriel.

Sikat kasi si Gabriel sa larangan ng negosyo. Ilang beses na din ito na I feature sa mga telebesyon at magazine pati na din ang mga kaibigan nito.

“OMG diba sa Gabriel Villarama yan? Gosh ang pogi niya talaga lalo na sa personal.” Narinig kong wika ng isang istudyante.

“Oo nga grabe, kaano-ano niya kaya yang babae na hinatid niya. Wow swerte nya naman”. May halong inggit na wika ng isa pa

“Hay mapapasana-all ka na lang talaga.” Taga dito din pala school natin ang bagong nililigawan ni Gabriel. “ bulong pa ng isa.

Baka naman girlfriend nya na. Tingnan mo nga oh ang sweet nila. “kinikilig na wika ng matabang istudyante.

Parang walang narinig at hinawakan ako ni Gabriel sa balikat. Ngumiti ito sa akin sabay haplos sa aking mukha sabay sabi...

“Sige pumasok ka na sa School, dadaanan kita mamaya ulit dito.” Wika nito.

“Ha?? Naku baka busy ka.” Pwede naman si Mang Raul nalang.” Tukoy ko sa aking driver na itinalaga Mommy para sa akin. “Basta wait for me later ok?” hinalikan ulit ako nito at sumakay na sa sasakyan. Agad naman silang umalis.

Naglakad ako papasok sa aming building ng bigla akong harangin ng dalawang istudyante.

“Girl, ang swerte mo naman, girlfriend ka ba ni Gabriel Villarama?” agad na usisa nito sa akin.... Ha??... Naku hindi, hinatid niya lang ako.” Naiilang kong sabi. Wala kasing nakakaalam dito sa School na asawa ako ni Gabriel maliban kina Roxie at Roldan. “talaga? Eh di nanliligaw pa lang siya sa iyo?” usisa

Ulit ng isa pa. Sasagot pa sana ako ng biglang dumating si Roxie.

“Hi Bestie... Good Morning!!! Ngiti na bati nito sa akin sabay beso.

“Oh anong meron?” nakataas na kilay na tanong nito sa dalawang istudyante na magtatanong sa akin.

Kayo ha umandar na naman yang pagkatsismosa niyo.” Tigilan niyo nga si Carissa.” Masungit na sabi nito sa dalawa.

Wala nang nagawa ang dalawang tsismosa kundi ang tumalikod na. Inirapan pa ang mga ito ni Roxie.

Ako naman ang hinarap ni Roxie. Ngumiti sa akin ito ng may kahulugan at biglang nagwika...

“Bestie ano itong nasagap ko. Kahit saan dinig na dinig ko ang usapan ng mga Marites. Nakita daw nila si Gabriel at kakaalis lang. Umamin ka nga sa akin, Hinatid ka ba niya”?. Usisa nito sa akin. Marahan akong napatango kay Roxie bilang pag- amin.

“Wow nemen, talaga Bestie? So ibig sabihin hindi na siya galit sa iyo... Bati na kayo?” tanong ulit nito.

Tumango ulit ako sa kanya sabay ngiti.

“Kaya pala blooming ka ngayon Bestie...ay... hehehhehe!” kinikilig pa na dagdah nito.

“Pero Bestie natatakot pa din ako. Paano kung......” hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng bigla nitong putulin ang aking sasabihin.

“Bestie baka naman nahulog na ang loob nya sa iyo. Malay mo naman. Tingnan mo nga nag abala pa siyang ihatid ka dito”. Wika nito sa akin.

“Hayst basta Bestie, walang masama ang umasa lalo na ngayon binibigyan ka nya ng time. Alam mo bang nabanggit ni kuya Jonathan busy na tao yang si Gabriel.”? Dagdag pa nito.

“hays Bestie sana nga hindi na dumating yung kinatatakutan ko.” Nag-aalala kung sagot dito.

“Naku.... Naku Bestie tama na nga yan baka ma late pa tayo sa ating first subject. Kita na lang tayo. Mamayang alas-nwebe sa canteen.” Sabi nito at nagmamadaling umalis.

Magkaiba kami ng kurso ni Roxie kaya hindi kami magkasama sa ilang mga subjects namin. Pero lagi naman kami nagkikita dito sa School kapag free time.

Agad naman akong pumunta sa aking first subject dahil mag-uumpisa na din ang klase.

Nandito kami ngayon sa canteen ni Roxie.

“Oh Bestie anong gusto mong kainin?” tanong nito sa akin. “ako nalang ang oorder para wala ng kumuha ng pwesto natin.”dagdag pa nito.

“Juice nalang Bestie busog pa kasi ako eh.” Sagot ko dito.

Gulat itong napatingin sa akin. Simula umpisa kasi kumakain talaga ako dito sa Canteen dahil hindi ako mahilig mag-agahan sa bahay.

Bestie buntis ka na ba?”naguguluhan na tanong nito sa akin.

“Hindi noh!!?... Sira ka talaga.. Porket hindi kakain buntis na agad.” Natatawa na wika ko dito. Hehehehe...OK pero bibilhan pa din kita ng sandwich ha? Baka mamaya magutom ka”.

Nakangiti na sagot nito.

Pumunta na nga sa counter si Roxie para bumili ng makakain. Ako naman tahimik lang na magmamasid sa paligid.

Maya-maya pa ay naradaman ko na may malamig na likido na binuhos sa ulo ko. Nang lingunin ko ito nakita ko si Heidi, ang kilalang bully dito sa school. Nasa likod nito ang mga barkada na nagtatawanan.

Hindi pa ako nakahuma sa pangyayari ng biglang dumating ang galit na galit na si Roxie. Hinila nito sa buhok si Heidi at minura.

“Bwesit ka, ano ang kasalanan sa iyo ni Carissa at siya na naman ang pinagdiskitahan mo. Halika dito tayong dalawa ang magtutuos. “galit na wika ni Roxie.

Hindi din agad nakakilos si Heidi. Hindi nito akalain na bigla na lang susulpot si Roxie. Pati mga kaibigan nito napatulala sa biglaang pagsulpot ni Roxie.

“isa ka pang pakialamira ka” ganti naman ng sabunot ni Heidi kay Roxie.

Samantala ang isa sa mga close friend ni Heidi na si Lorena ay ako naman ang hinarap.

Hinila ako nito sa buhok kaya naman gumanti ako. Natumba pa kaming dalawa sa sahig sa lakas ng paghihilaan namin. Samantalang ang mga alipores ng dalawang kaaway namin ni Roxie ay kanya kanyang labas ng cellphone na parang tuwang-tuwa pa sa nangyayari.

Wala man lang nagtangkang umawat sa amin. Maya- maya pa ay naramdaman ko na may humila sa akin at pilit kaming pinaghihiwalay ni Lorena. Ganoon din sila Roxie at Heidi Dumating pala ang mga security ng School. Agad kaming dinala sa guidance office.

“ano na naman ba itong gulo na ginawa niyo? Ipapatawag ko ang inyong mga guardian dahil hindi biro ang inyong ginawa.” Galit na sabi nito.

“Sorry po”, tanging nasabi ko na lang.

Sila kasi. Ewan ko ba kung bakit tumatanggap ng mga bruha ang school na ito.” Pabulong-bulong na sabi Heidi.

“At sinong bruha??? Bwesit ka talaga nanahimik ang tao bigla ka nalang umiksina.”sagot ni Roxie nà akmang susugod na naman kay Heidi.

Enough!!!! Hindi niyo na ginalang ang opisinang ito..”Galit na sigaw ng officer.

Nandito din ang ibang officer ng school. Anong nangyari dito.. Pinatawag niyo na ba ang mga guardian ng mga istudyanteng ito?” tanong ng isa pang officer.

Opo Sir. Parating na po ang mga yun.” Sagot naman ng guidance officer. Maya-maya pa ay dumating na ang Mommy ni Heidi. Galit na galit ito at dinuro-duro pa kami ni Roxie na nakayuko lang. Pinipigilan naman ito ng mga officer. Gusto yata kami tirisin eh.

Dumating na din ang Mommy ni Lorena. Masama din ang tingin nito sa amin. Halatang galit din at gustong manapak.

Tahimik lang akong nakaupo. Wala akong idea kung sinong guardian ko ang pupunta. Alangan naman ang parents ko wala naman pakialam sa akin ang mga yun.

Nasapok ang aking mukha. Nakalmot kasi ako ni Lorena sa mukha kanina. Meron din akong kalmot sa leeg at gulo-gulo din ang aking buhok. Dagdagan pa ng damit ko na para ng basahan sa dumi. Kulay puti ang blouse ko kaya kitang kita ang dumi.

Si Roxie naman ganoon din. May mga kalmot din kasi ito. Tahimik lang din na nilaro-laro ang mga daliri sa kamay. Pero halatang nagpipigil sa galit.kasi talaga itong si Roxie. Masyadong palaban at ayaw na ayaw na may mang-aapi sa amin.

Maya-maya pa ay dumating na din ang Kuya Jonathan ni Roxie. Nag aalalang tumingin ito kay Roxie at lumapit. “What happened?” nag aalalang tanong nito habang inaayos ang buhok ni Roxie.

Napansin kong hindi makatingin si Roxie ng derecho.

Sa kanyang kuya. Hindi din ito sumagot. Nakayuko lamang at lalong parang walang balak magsalita. Samantalang ang dalawang kaaway namin ni Roxie ay gulat na napatingin kay Jonathan. Kilalang isa sa mga kaibigan ni Gabriel at sikat din sa business world.

Nang sulyapan ako ni Jonathan napangiwi ito. Lagot na!!!” narinig ko pang bulong nito.

Umupo na din ito sa tabi ni Roxie sabay tingin sa gawi nila Heidi. Nilingon nito ang guidance councelor at nagtanong.... “Paanong nagkasakitan ang mga istudyante dito sa loob ng campus. Kulang ba ang ang security ng School na ito?.” Pigil ang galit na tanong ni Jonathan.

Sasagot sana ang guidance ng bumukas ang pinto at pumasok si Gabriel.

Agad itong tumingin sa gawi ko at kunot noong lumapit sa akin. Tinitigan ako nito at marahang hinawakan ang mukha ko at matiim na tumitig Hinubad na din nito ang coat at isinoot sa akin.

Narinig ko ang pagsinghap ng nasa paligid. Hindi ko alam kung bakit. Siguro nagtaka sila kung bakit nandito si Gabriel at bakit ganito ang gesture niya sa akin.

Paanong nangyari ito Jonathan? Diba isa ka sa shareholders ng iskwelahan na ito? Bakit may sakitan na nangyari dito?” kunot noong tanong ni Gabriel kay Jonathan.

Gulat naman na napatingin sila Heidi, Lorena at mga magulang nito kay Gabriel at Jonathan. Nagulat siguro ito ng malaman ng mga ito na shareholder pala si Jonathan sa School na pinapasukan namin.

Yes Bro, pasensiya na.. Hayaan mo kakausapin ko ang School Director dito para mag conduct ng investigation.”. Sagot ni Jonathan kay Gabriel.

“Dapat lang Bro. Dahil hindi ako nangingimi na ipasara ang school na ito bukas na bukas din kapag hindi ako kontento sa results ng investigation na iyan..” galit na sabi ni Gabriel. Tumingin ulit sa akin at galit na tumitig sa gawi nila Heidi.

Tahimik lang naman na nakatingin ang mga officer. Hindi sila nangahas na sumagot kasi napansin nila na mainit ang ulo ni Gabriel. Baka sila pa ang mapagbuntunan. Alam nila kung gaano ito kapangyarihan.

“Sino nagpasimuno sa gulo?” Saan mo nakuha ang mga sugat na yan?” tanong ni Gabriel sa akin.

“Yang dalawang bruha na yan. Sila ang nag-umpisa. Nalingat lang ako sinugod na agad nila si Bestie Carissa ko. Palibhasa kasi ang laki ng inggit sa katawan” si roxie na ang sumagot. Nanlilisik na naman ang mata habang nakatingin kina Heidi.

Lalong dumilim ang aura ni Gabriel ng marinig ang sumbong ni Roxie.

Hoy Roxie ikaw ang unang sumabunot sa akin.” Ganting sagot naman ni Heidi na malagkit ang titig kay Gabriel. Halatang nagpapacute ito bigla. Akala nito ay “Paanong hindi kita sasabunutan binuhusan mo ng juice ang Bestie Carissa ko.” Ganting sagot naman ni Roxie.

“Bestie pigilan mo ako kahit nandito tayo sa guidance susugurin ko ang dalawang yan. Kanina pa nanginginig ang laman ko sa inis sa mga yan.”sabi ni Roxie sa akin.

“Hep!.. Hep!!!... Roxie umayos ka nga.... Hindi ko akalain na Amazona ka pala. “ Awat ng Kuya Jonathan ni Roxie

“So sila ang nag-umpisa ng gulo”.. Wika ni Gabriel.

“Oo nga, paulit-ulit naman eh. Kahit na icheck mo pa ang cctv.” Sagot ulit ni Roxie.

“I want you to Expel them from this School Bro”. Biglang sabi ni Gabriel kay Jonathan. Gulat na napatingin sila Heidi at Lorena at mga magulang nito kay Gabriel.

“Mr. Villarama hindi naman yata tama yang suggestion mo. Normal lang sa mga kabataan ngayon ang mag-away. Pwede natin itong pag- usapan ng maayos”. Biglang sagot ng Mommy ni Heidi.

... akala mo kung sinong maamong tupa... Kanina kulang na lang lapain kami sa galit”. Inis na bulong ni Roxie.

“Hindi ko hinihingi ang opinion mo Mrs...

Basta ayaw ko ng mabalitaan na dito pa nag-aaral yang anak mo.” Sagot ni Gabriel.

“Pero Mr. Villarama napaka-unfair ng gusto mo”. Maliit na bagay lang ito kung tutuusin pag usapan natin ito.” Tatawagin ko ang Daddy ni Heidi para mapag-usapan ng maayos.” Mahabang pakiusap ng Mommy ni Heidi.

“Buo na ang desisyon ko. Ayaw kong makasalamuha pa ng asawa ko ang anak niyo dito sa school. Nagkakaintindihan ba tayo????”. Tiim bagang na sagot ni Gabriel. Halatang nagpipigil sa galit.

Gulat ang lahat ng makarinig nito. Asawa???? Inamin ni Gabriel sa lahat ng nandito na asawa niya ako..... Pati si Roxie ay namilog ang mata sabay tumingin ng makahulugan sa akin.

Ang mga magulang naman ni Heidi at Lorena ay gulat na gulat....tumingin pa ang mga ito sa akin.

Hindi ko naman alam kong paano mag react. Lumapit sa akin si Gabriel at inalalayan akong tumayo. “Lets go.. Kailangan magamot yang mga sugat mo.”

Wika nito sa akin na may halong lambing ang boses.

“Bro, we have to go. Kailangan ko maipagamot agad ang sugat ni Carissa. Hindi ako nagbibiro sa sinabi ko kanina tutuhanin ko ang sinabi ko kapag malaman ko na dito pa rin nag aaral ang dalawang yan.” Sabay sulyap sa gawi nila Heidi at Lorena.

“Call me if you need anything, I will ask my lawyer to come here kung may mga importante at legal pang pag-uusapan” dagdag pa nito bago ako hinila palabas.

Chapter 12

Teka lang diba close friend ng Kuya Jonathan mo si Gabriel? Yun.... Pasimple mo kayang tanungin si Kuya Jonathan mo tungkol sa mga plano ni Gabriel” suhestiyon ni Roldan.

“Hayst alam mo naman na hindi kami Close noon”. Sagot ni Roxie. “Paanong hindi close eh Kuya mo iyon. 

Araw-araw ka ngang hinahatid-sundo eh.” Sagot ni Roldan. “Ewan ko doon, hindi ko maintindihan ang ugali. Talo pa ang nagme-menopause minsan sa sama ng ugali.” Wika ni Roxie.

“Hahahahaha” napatawa si Roldan sa sinabi ni Roxie.” Bakit ano ba ugali ng kuya mo, naku mukha pa naman siyang yummy masama pala ugali “ tumatawa na dugtong ni Roldan.

“Hay Naku Bestie mahirap ipaliwanag. Kahit ako hindi ko gets.... bungisngis na sagot ni Roxie.

“Baka naman may hidden agenda din Kuya mo. Sabagay napapansin ko nga masama makatingin sa akin. Hindi kaya crush niya ako Bestie??????” kinikilig na wika ni Roldan.

Yuck Bestie........ dont tell me Crush mo ang gurang kong Kuya??????” kunyaring nandidiri sa wika ni Roxie.

“awts grabe ka naman gurang talaga???? bente otso pa lang naman kuya mo ah???” tsaka ang yummy ng muscles niya Bestie. Parang ang tigas... tsaka ayaw mo noon magiging sister in-law kita.. Diba bongga???” Malanding anas ni Roldan.

“ay Bestie baka makalimot ka nandito tayo sa coffee shop, huwag masyadong ipilantik ang mga daliri.” Bulong na wika ni Roxie. “Baka may makakilala sa iyo at malalagot ka sa tatay mong Mayor.” Dagdag na pananakot ni Roxie.

“Oh Gosh.... Muntik na akong makalimot Bestie... Thank you sa paalala... Hayst kailan kaya ako maging malaya...” malungkot na wika ni Roldan.

“Alam mo Bestie gustong-gusto ko na maging Roda. Hate ko na ang name kong Roldan.. Kailan kaya ako makarampa at makadamit ng katulad sa iyo.” Nabuburo na kasi ang beauty ko”. Malungkot na wika ni Roldan.

“Eh di umamin ka sa Pamilya mo. Malay mo matangap ka nila. Pero kung hindi nila tanggap lalo na ng tatay mong Mayor hintayin mo ang hagupit ng kanyang latigo sa balat mo.” Nakangisi na wika ni Roxie. Umandar na naman kasi ang mapang-asar na ugali nito. Parang wala lang din naman yon kay Roldan. Sanay na siya. Natawa na nga lang ito sa pananakot ni Roxie.

“Ay hindi ko keri yun Bestie.. Bahala na Bestie. Galingan ko nalang na magtago ayaw ko din madis- appoint síla Mommy at Daddy. Alam mo nag-iisa lang din akong anak at gusto daw nila magkaapo sa akin at ang nakakaloka pa isang dosena daw...isang dosenang apo at ok lang daw kahit iba-iba ang Nanay... Eeeewwww as eeeewww talaga!!!!!! Nakangiwi na wika ni Roldan.

Napahalagpak ng tawa si Roxie sa sinabi ni Roldan. Alam niya kung gaano ito ka bading. Lalaki din ang pinapantasyahan nito.

“Paano yan Bestie wala ka namang hilig sa perlas I mean keri mo ba na makipagsex sa girlalu para matupad ang pangarap ng parents mo??? “ asar na wika ni Roxie.

“Eewwww Bestie hindi ko maimagine... Kadiri kaya... bahala na talaga. Hindi ko keri makipagtalik sa kauri natin... Yuck!!!!” sagot ni Roldan na halatang diring- diri sa naisip.

Tawa naman ng tawa si Roxie dito, Maya-maya pa napahinto ito sa pagtawa ng makita niyang palapit

Ang masungit niyang kuya. “Haist nandito na naman ang kuya kong pinaglihi sa sama ng loob. Paano na naman niya ako nasundan dito”. Kainis naman”. Bulong ni Roxie kay Roldan.

“Gosh Beshie mukhang galit na naman... Pero ang yummy pa din. At ang muscle... Gosh ang sarap!!!” bulong ni Roldan kay Roxie.

Napahagikhik ako sa sinabi ni Roldan. Kahit kailan talaga ang landi nito. “Hi Kuya”. ..pa unang bati ni Roxie sa Kuya Jonathan nito.

‘Lets go home” kunot noo na sagot nito. Matalim na sinulyapan si Roldan na nakatingin lang kay Roxie. Parang galit na naman ito. Mahirap talaga intindihin ang ugali ni Kuya Jonathan. Minsan mabait, pero laging masungit. Talo pa ang babae kung magtantrums.

“haist Kuya naman hindi pa kami tapos mag- usap ni Roldan. Panira ka naman eh..” asar na sagot ni Roxie. Padabog na Tumayo na ito at naglakad palayo.

Hindi na din nakapagpaalam kay Roldan sa inis. Message nya nalang ito mamaya.

CARISSA

Nandito ako ngayon sa office ni Daddy. Pinili ko siyang bisitahin dito sa office dahil ayaw kong ummuwi ng bahay dahil iniiwasan ko na makipag- usap kay Mommy. Hanggang ngayon may tampo pa rin ako sa kanya.

“Good Morning Dad”. Bati ko dito. Abala ito sa ilang mga papeles na nasa kanyang table. Lalapit sana ako Para humalik dito pero hindi ko nalang tinuloy.

Mukhang masama ang timing ko.

Nag-angat ito ng tingin sa akin. Seryoso ang mukha ni Daddy at parang hindi masaya na nakita ako.

Pati ba naman si Daddy lalong nawalan na din ng amor sa akin? Tanong ko sa aking sarili.

“Mabuti naman at nagpakita ka na Carissa. May kailangan ka ba?” tanong nito sa akin.

“Namiss kasi kita Dad...” sagot ko dito.

“Maayos naman kami ng Mommy mo.. Si Ate Ara mo nasa New York pa din. Sana makauwi na siya. Hinihintay siya ng Mommy mo.” Malungkot na sabi ni Daddy.

“Kawawa yung kapatid mo Carissa, napilitan siyang pumunta sa New York para makalimot.” Wika ulit ni Daddy.

“Dad????..... Gulat kong sabi.” Ilang beses ko po bang sabihin sa inyo na wala po akong kasalanan.” Paliwanag ko dito.

“Tama na Carissa... Kung hindi mo sana ginawa ang bagay na iyon hindi sana lalayo ang ate Ara mo.” Malungkot na wika nito.

“Hindi Daddy.... Matagal ng pangarap ni Ate Ara ang pumunta ng New York.. Kaya nga ayaw niya munang magpakasal eh. Dahil hindi niya kayang talikuran ang pangarap niya.” Naiinis na sabi ko.

Kaya pati ako dinamay niya Dad. Hindi ko pinikot si Gabriel. Wala akong kasalanan.” Umiiyak na sumbong ko dito. Once and for all gusto ko malinis ang pangalan ko.

Enough Carissa Alam kong puro kasinungalingan ang mga sinasabi mo para bawasan ang guilt na nararamdamam mo.” Hindi mo ako mapaniwala sa kasinungalingan na yan.

Kaya tumigil ka na.” Galit na wika ni Daddy.

“Dad nagsasabi ako ng totoo. Plano nila Mommy at Ate Ara ito.” Umiiyak kong paliwanag.

Napa-igtad ako ng biglang hampasin ni Daddy ang table. Galit itong tumayo at dinuro ako.

“lumayas ka sa harap ko Carissa. Hindi ko alam kong bakit nagkaganyan ka. Napakasinguling mo. Simpleng kasalanan na nagawa mo gusto mong isisisi sa Mommy at kapatid mo??? Anong klaseng anak ka.. Ganyan na ba katigas ang ulo mo!???? Ha????” humihingal na wika ni Daddy.

“Dad... Huhuhuhu” please paniwalaan mo naman ako kahit ngayon lang... “umiiyak na pakiusap ko dito.

Lumayas ka, Carissa. Mula ngayon kakalimutan ko na anak kita. Ikaw ang dahilan kung bakit nagdusa ang kapatid mo at piniling umalis ng bansa. Mula sa araw na ito wala na akong anak na Carissa ang pangalan..sigaw ni Daddy.

“Daddyyyy... Huhuhuhu... Huwag niyong gawin sa akin ito... Pakinggan niyo naman ako”... Umiiyak kong pakiusap.

“Guard!!... Guard!!!!.. Ilabas niyo ang babaeng ito at huwag niyong hayaan na makapasok dito kahit kailan.” Galit na sigaw ni Daddy sa security.

“Yes Sir!! Sagot ng security kay Daddy at hinarap ako.

“Mam umalis na po kayo dito..bawal na po kayo sa loob...

“Tumango lang ako at naglakad na palayo sa office ni Daddy. Lumingon pa ako kay Daddy bago tuluyang umalis.

Patuloy sa pagtulo ang aking luha habang nag-aabang ng masasakyan. Napakasakit isipin na itinatakwil ka na ng sarili mong Pamilya. Pinagbintangan sa isang kasalanan na hindi ko naman ginawa.

Puro na lang si Ate Ara ang nasa isip ng pamilya ko. Kahit kailan hindi ako makapasok sa puso nila. Hindi man lang nila ako mabigyan ng kahit kunting importansya.

Chapter 13

CARISSA

Mabilis lumipas ang mga araw. Isang taon na pala kaming nagsasama ni Gabriel. Masaya ako kasi maayos ang pagsasama naming dalawa.

Nandito kami ngayon sa Mall nila Roxie at Roldan. Napagpasyahan namin na magbonding ngayon kasi sembreak naman.

Nagkukulitan kami dito sa isang kilalang coffee shop ng biglang natigilan si Roxie. Titig na titig ito sa isang kilalang Restaurant na katapat lang din ng kinaroroonan namin.

“Bestie diba. ............... Gabriel at... Ate Ara mo yun?” sabay nguso nito sa katapat ng restaurant. “Ha?” Saan banda???” kinakabahan kong tanong. Parang hinahalukay ang aking sikmura sa takot.

“Ayon ohhh.... Sa tapat lang din natin. “ bulong pa ni Roxie. Uyyyyyy Roxie huwag mo naman biruin si Carissa ng ganyan.. Saan ba diyan?” wika ni Roldan Ayun nga oh... yung may naka red dress at naka blue suit. Tingnan mo ng maigi mga Bestie diba sila yan??? Kailan pa nakauwi ng Pilipinas ang ate Ara mo?” dagdag na tanong ni Roxie.

Hindi ako nakasagot...Para akong pinagsakluban ng langit at lupa ng maconfirm ko na sila ngang dalawa ang halos nasa tapat na restaurant. Hindi ko namalayan na pumatak na pala ang aking mga luha “Bestie Relax... Wag kang magpadala sa emosyon mo. Baka naman walang ibig sabihin yang mga nakita natin” Payo ni Roxie.

Bahagya kong naikuyom ang aking kamay. Nanginginig ito at pinagpapawisan. Tumayo ako at niyaya na sila habang patuloy na umaagos ang aking luha.

Garalgal akong nagsalita “Lets go na mga Bestie. Uuwi na ako”. Napasigok pa ako habang sinasabi ang mga katagang iyon.

Agad kaming lumabas sa kabilang bahagi ng pinto para hindi kami mapansin ni Gabriel at Ate Ara na noon ay sweet na sweet sa isat-isa. Panaka-nakang sinusubuan pa ng Ate Ara si Gabriel.

Walang pagsidlan sa sakit ang aking nararamdaman sa pagkakataon na ito. Ang sikip sa dibdib at nahihirapan akong huminga. Habol-habol ang aking paghinga habang naglalakad kami palabas ng coffee shop at nag-uunahan na tumutulo ang aking luha.

Pagdating namin sa parking kung saan nandoon ang sasakyan ni Roldan nag-aalalang napatingin sa akin si Roxie.

“Bestie namumutla ka? OMG relax Bestie ha baka mapaano ka.” May nginig sa boses na sagot ni Roxie at agad akong pinasakay sa sasakyan. Tinapik-tapik pa ako nito sa likod.

Hirap na hirap naman ako. Ang sikip ng dibdib ko dahil sa sakit na nararamdaman dahil sa nakita ko kani-kanina lang. Hindi ko alam na nandito na pala sa Pilipinas si Ate Ara.

Alam ko na uumpisahan nya na ang binabalak niya. Totohanin niya iyon. Paano na ako nito,?”

“Huhuhuhuhuu..... Ang sakit””” ......Halos pahiyaw na sambit ko. Buti ning nakasara ang mga pinto at bintana ng kotse kaya hindi marinig sa labas ang aking pag-iyak. Palakas kasi ng palakas ang iyak ko kasi parang sasabog ang dibdib ko.

Hinampas-hampas ko pa ang sarili kong dibdib para maibsan ang paninikip nito. Agad naman akong inawat ni Roxie at niyakap. Patuloy ito sa paghaplos sa likod ko at halos maiyak na din sa awa sa akin.

Si Roldan naman ay tahimik sa driver set. Hindi ito nagsasalita at halatang nagtitimpi ito sa galit. Alam ko kung gaano ako kamahal ng mga kaibigan ko. Karamay ko sila noon pa at higit pa sa magkadugo ang turingan namin.

“Bestie tama na. Baka kung mapaano ka pa dyan. Here....drink this para naman mahimas-masan ka.” Sabay abot ni Roxie sa akin ng tubig.

“Agad ko itong ininom. Kahit papano gumaan ang aking dibdib pagkatapos uminom mg tubig.... madrama kong buhay.”. Sumisigok kong sabi sa “Pasensiya na kayo... Pati kayo nadamay sa kanila.

“Bestie ano ka ba... Wala naman ibang magdadamayan kundi tayo lang diba. Lagi mo tandaan dito lang kami ni Roldan”..

“Thank you talaga... Hayaan niyo makakabawi din ako sa inyo. Ahmmm pwede niyo ba akong ihatid sa bahay? Parang nakakapagod na kasi ang araw na ito. Gusto ko sanang matulog.” Wika ko sa mga ito.

“Sure Bestie..pero sigurado ka ba na ok ka na.. Sana mag-usap kayo ni Gabriel para magkaliwanagan kayo.” Wika ni Roldan.

“Ok na ako Bestie. Salamat.” Matamlay na wika ko sa mga ito.

Agad naman nila akong hinatid pauwi. Kapansin pansin ang pamumula at pamamaga ng aking mga mata. Pati na din buo kong mukha. Agad akong pumasok sa kwarto at nahiga.

Yakap-yakap ko pa ang isang unan habang umiiyak ako. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

Mahihinang katok sa pinto ang nagpagising sa akin.

Agad akong bumangon at binuksan ito. Nabungaran ko si Lisa isa sa mga katulong namin.

“Magandang gabi Senyorita, dinner na daw po kayo sabi ni Madam Moira.” Wika nito habang titig-na titig sa akin. Nagtataka siguro ito sa aking hitsura. Alam kong mugto ang aking mata at gulong gulo ang aking buhok.

“Lisa, pwede bang pakisabi kina Mommy na busog pa ako. Kakakain ko lang kamo kanina sa mall kasama sila Roxie.”. Pakiusap ko dito. Halata sa boses ko ang lungkot.

“Ah sige po Senyorita, masusunod po.” Sabay talikod nito.

Agad naman akong bumalik sa pagkakahiga sa kama. Walang akong gana at  napatingin sa kawalan.

Napagdesisyonan ko na hintayin si Gabriel at kausapin. Kailangan magkaliwanagan kami.

Umabot ng umaga walang Gabriel na dumating sa Mansion na lalong ikinasama ng loob ni Carissa. Tuluyan ng ngang nilamon na panibugho ang puso ni Carissa. Alam niya sa kanyang sarili na kasama nito si Ate Ara niya.

Maaga din na umalis sina Mommy Moira at Tito Ralph kaya naman walang sino man ang nakakapansin kong gaano ka miserable si Carissa. Ang mga katulong naman ay walang idea. liban kay Lisa pero ipinagkibit-balikat lamang ito. Wala din itong pinagsabihan. Hindi kasi ito palakwento.

Hindi din lumalabas ng kwarto si Carissa. Nasa loob lamang ito at patuloy na umiiyak. Patuloy na naglalaro sa isipan na siguro magkasama sina Gabriel at Ara kaya hindi nito naisipan umuwi.

Mabilis na lumipas ang mga oras. Sumapit ang ala- una ng hapon. Nagulat si Carissa ng biglang pumasok sa kwarto si Gabriel. May bitbit itong brown envelope.

Tumingin ito kay Carissa na may pagtataka. Mugto kasi ang mga mata ni Carissa at halatang galing sa matagal na pag iyak.

Walang pakialam na hinagis ni Gabriel ang envelope kay Carissa....

“sign that... I want devorce.”...

Walang pasakalye na sabi Gabriel.

Kahit alam ni Carissa na posibleng mangyari ito nagulat pa din siya.

“Pero Bakit??? Akala ko ba ok na tayo?” mahinang boses na tanong ni Carissa. Wari ba naubos ang energy niya sa magdamagang iyak.

Ngumisi si Gabriel dito. Parang gusto nitong humagalpak ng tawa sa sinabi ni Carissa.

“No Carissa, we are not ok. Bumalik na si Ara. Itutuloy na namin ang naudlot namin na plano.” Proud na sagot ni Gabriel.

Nang napatitig si Carissa kay Gabriel. Hindi matanggap ng isip at puso niya ang mga sinabi nito..

“Pero akala ko. Akala ko maayos na ang pagsasama natin.” Mahinahon na sagot ni Carissa.

Bakas sa boses nito ang hinanakit.

“yun ang akala mo Carissa.. Im sorry, si Ara pa rin ang mahal ko. Siya lang ang babaeng pangarap ko makasama habang buhay.. Ngayung nagbalik na siya hindi na ako makakapayag pa na mawala ulit siya sa akin” sagot ni Gabriel.

“Sige na pirmahan mo na ang nasa loob ng envelope Carissa para matapos na ang lahat..”utos nito.

“Gabriel Please bakit mo ginawa sa akin ito. ilang beses kong sabihin sa iyo na wala akong kasalanan sa inyo ni Ate Ara. Biktima lang din ako.” Umiiyak na paliwanag ni Carissa.

“Gabriel Please..

Magiging mabuti akong asawa.. Bigyan mo naman ng chance ang pagsasama natin. Naka isang taon na tayo at ok naman diba... Masaya naman tayo diba....?? Please Gabriel hindi ko kayang mawala ka sa akin.” Pakiusap ni Carissa.

“Enough Carissa.... Si Ara ang mahal ko. Palayain mo na kami sa walang kwentang kasal na ito.” Sigaw ni Gabriel.

Kinuha ni Gabriel ang envelope at inilabas ang nasa loob nito. Patuloy naman sa pag iyak si Carissa.

“Pirmahan mo ito para matapos na ang pag uusap na ito Carissa. Huwag kang mag alala babayaran ko ng 10 million ang pirma mo na yan.” Utos ni Gabriel. Hindi, ayaw ko Gabriel. Hindi ko kailangan ang pera.. Ikaw ang kailangan ko. Hindi mo ba ako minahal??? Ha Gabriel???? Tanong ni Carissa. “Wala lang ba sa iyo ang mahigit isang taon na pagsasama natin?” nagsusumamo na wika ni Carissa.

“No, hindi kita Mahal. Si Ara ang mahal ko kaya tapusin na natin ito. Please pirmaham mo na ito. Huwag mo ng ubusin ang pasensya ko Carissa.” Inabot nito ang ballpen kay Carissa habang matinding galit.

“Matagal akong naghintay kay Ara. Kaya please lang Carissa makisama ka naman ngayon.” Pakiusap ni Gabriel.

Wala ng magawa si Carissa kundi pirmahan ang devorce paper. matinding galit naman si Gabriel habang nakatingin dito. Hindi niya alam kong ano ang mararamdaman. Habang umiiyak kasi si Carissa ay parang may libo libong karayom ang tumutusok sa kanyang puso.

Nanginginig ang kamay na hinawakan ni Carissa ang ballpen. Hindi maawat sa pagtulo ang luha sa kanyang mga mata. habang pinipirmahan ang naturang devorce paper at agad naman itong ibinalik ni Gabriel sa envelope.

Tinitigan nito si Carissa at nagmamadaling lumabas sa silid. Naiwan naman si Carissa na parang nauupos na kandela. Halos maubos ang hininga nito sa pag iyak. Patuloy din sa pag-uunahan sa pagpatak ang luha.

Tumayo si Carissa at naglakad sa harap ng salamin habang hindi maampat ang pagluha. Pinunasan nito ang mga luha at pinilit na wag ng umiyak. Matapos ayusin ang sarili ay agad niyang kinuha ang kanyang shoulder bag na lagi niyang dala kapag lumalabas at tulala na lumabas ng silid.

Naglakad siya hanggang makalabas ng mansion. Walang sinuman sa mga katulong ang nakapansin sa kanya kasi abala ang lahat sa kani-kanilang mga gawain. Pati ang mga security guard sa mansion ay hindi siya napansin. Tulala siyang sumakay ng taxi at nagpahatid ng park. Nanginginig ang buo nyang katawan dahil sa pigil na emosyon. Wala din siyang kain simula kagabi pa kaya siguro parang umiikot ang kanyang paningin.

Pagdating sa park binayaran niya agad ang taxi at naglakad na. Umupo siya sa isang semento na upuan at napaluha na naman. Kinapa-kapa nito ang bag at hinagilap ang cellphone.

Nararamdamn na naman niya ang paninikip ng kanyang dibdib habang sinusubukan niyang tawagan si Roldan. “Hello Bestie.. Kumusta?” sagot ni Roldan sa kabilang linya.

“Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya... Tulungan mo ako...ang sakit..... habol ang hininga na sagot ni Carissa.

“Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita” natataranta na sagot ni Roldan.

Humihikbi na sumagot si Carissa “ Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit........ Sakit...” sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita.

“Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita dyan promise. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha.

“Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita.” Halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Halata sa boses nito ang matinding pag-aalala. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito.

“Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse.” Wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive.

Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap.

Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay -ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito.

Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa. Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital. Pagdating sa hospital agad na dinirecho sa emergency room at kinabitan ng oxygen at dextrose Hindi kasi maayos ang lagay ni Carissa lalo na kapag tingnan ang physical na hitsura nito.

Si Carissa. Wala pa din itong malay at agad nagsagawa ng test ang mga nakaduty na doctor.

Habang si Roldan naman ay agad tinawagan si Roxie.

“Hello Bestie may ginagawa ka ba ngayon”? Agad na tanong ni Roldan pagkatapos sagutin ni Roxie ang kanyang tawag.

“hmmm wala naman.... Bakit?” Sagot ni Roxie.

“Bestie pwede bang puntahan mo ako dito sa hospital?”. Mahinahon na wika ni Gabriel.

“Ha? Bakit may nangyari ba? Bakit nandyan ka?” nagtatakang tanong ni Roxie.

“Basta, dito ko na sasabihin”. Pwede ba Bestie na pumunta ka na ngayon.....please?????” pakiusap ni Roldan. Nagpapapanic na din ang boses nito...

“Sige magpapaalam lang ako kay Mommy tapos punta na ako dyan.” Message mo sa akin kung saang hospital ok?”. Sagot ni Roxie.

Thanks Bestie... See you!!!! “... Agad na pinatay ni Roldan ang Cellphone. Nagsend na din siya ng address at location ng hospital kay Roxie.

Chapter 14

ROXIE AND ROLDAN POV

HOSPITAL

Humihingal na dumating sa hospital si Roxie. Wala itong idea kung ano ang nangyari.

Nakita niya si Roldan sa waiting area ng hospital at hindi mapakali. Palalad-lakad ito na parang may malalim na iniisip. Agad na nilapitan ni Roxie si Roldan at nagtatakang Nagtanong.

“Bestie, sinong nandito”? Takang tanong ni Roxie...

“Bestie, si Carissa, nag collapse siya. Tumawag siya sa akin kanina, umiiyak... Humihingi ng tulong, hindi na daw niya kaya.. Tapos ng puntahan ko siya sa park bigla na lang siyang nag collapse.”

Biglang napaluha si Roxie sa balita sa sinabi ni Roldan. Naawa siya sa kanyang kaibigan. Ganoon ba talaga katindi ang sakit sa damdamin na nararamdaman nito ngayun?

“Tinakbo ko kaagad siya dito sa hospital. Hindi pa din lumalabas ang doctor na sumuri sa kanya. Bestie kung nakita mo lang ang hitsura ni Carissa kanina, ang putla niya.” Nag-aalalang kwento ni Roldan.

“Ano? Paanong nangyari ito?” hindi ba wala naman siyang sakit? Kasama pa natin siya kahapon eh. Masyado niya bang dinibdib ang nakita kahapon?” nag-aalalang wika ni Roxie.

“hindi ko alam Bestie. Basta wala siyang tigil sa pag -iyak noong kausap ko siya sa phone. Grabe ang hagulhol niya”. Kwento ni Roldan.

“Hintayin nalang natin ang findings ng doctor. Baka naman napagod lang siya kaya nahimatay.” Wika ni Roxie

Maya-maya pa ay lumabas na ang doctor na sumuri kay Carissa. Agad sila nitong kinausap. Kakilala na doctor ito ni Roldan kasi isa sila sa mga shareholders ng hospital na pinagdalhan niya kay Carissa.

“Doctor. Lee kumusta ang friend namin?” Tanong ni Roldan sa doctor.

“Sir Roldan, nasaan ang guardian ng pasyente... Kailangan ko silang makausap ng masinsinan.” Seryosong wika ng doctor.

“kaibigan ko si Carissa noon pa Doc. Hindi po ba pwede sabihin sa amin ang kondisyon niya?” takang tanong ni Roldan.

“Hmmm bweno matagal naman na kitang kilala Roldan, isa kayo sa may-ari ng hospital na ito kaya pagkakatiwalaan kita sa importmasyon kong ano ba talaga ang totoong lagay ng pasyente.” Wika ng doctor.

“Doon tayo sa office ko”. Sabay lakad ng doctor. Agad naman na sumunod si Roxie at Roldan dito na may halong pagtataka.

Nakakaramdam na din sila ng kaba sa possibleng sabihin ng doctor. Parang may hindi tama base sa reaksiyon ng mukha nito.

Pagdating sa office ng doctor ay agad silang pinaupo nito. Nag umpisa na din itong magdiscuss sa totoong sitwasyon ni Carissa.

“Your friend is two months pregnant.” Paunang wika ng doctor.

Agad na nagkatinginan si Roldan at Roxie. Sabay pa na napangiti ang mga ito.

“Thats good Doc.may blessings pala sa loob ng tummy ng friend namin. Magiging soon ninang at ninong na kami.” Nakangiti na sagot ni Roxie.

“But there is a problem..... A possible big problem na posibleng.....” bumuntong-hininga muna ang doctor bago nagpatuloy..

“Nakitaan namin ang pasyente ng paglaki ng puso... Heart enlargement ang tawag doon.” Malungkot na wika ng doctor.

“Wa...... What????? Halos napasigaw na sagot ni Roxie. Nanlalaki ang mga mata nito at hindi makapaniwala.” Pero doc alam namin na healthy ang kaibigan namin. Wala kaming nakita na symptoms sa kanya. Lagi namin siyang kasama...... paanong nangyari na may ganyan siyang kondisyon? Mahabang Sabi ni Roxie. Nanginginig na din ang boses nito.

“Hindi porket healthy ang isang tao maayos na ang health niya. Kailangan muna masuri ng isang experto bago natin masabi na maayos ang lagay ng isang tao. Regular ba na nagpapacheck-up ang inyong kaibigan?”. Tanong ng doctor.

Umiling si Roldan....napaluha naman si Roxie.

Ano ang posibleng mangyari sa kanya Doc.”? Tanong ni Roldan

“Kailangan niyang mag undergo ng heart transplant. Pero bago maisagawa, kailangan nating tanggalin ang fetus sa kanyang sinapupunan para magawa ang surgery. Pero ang problema mahirap maghanap ng donor. Swertehan lang kung meron lalo na dito sa Pilipinas.”mahabang paliwanag ng doctor.

Umatungal ng iyak si Roxie sa narinig. Tumayo pa ito at sumalampak sa sahig. Pinaghahampas pa nito ang dalawang kamay sa sahig.

Si Roldan naman ay saglit na natigilan. Tulala itong napatitig sa Doctor.

“Ganoon siya kalala doc.?? Paanong nangyari yun... I mean ano ang gagawin namin. Doc hindi kami papayag na mawala siya.” Sagot ni Roldan ng makabawi sa matinding pagkabigla. Pinipigilan na din nito ang maiyak.

“Kaya nga kailangan ko makausap ang guardian ng pasyente. Sila ang magdedesisyon kong paano ang gagawin. Critical ang lagay ng pasyente. May tendency siyang ma-comatose. Kailangan na din niya ng support ng oxygen para makahinga ng maayos.” Mahabang paliwanag ng doctor.

“No Doc., Hindi pwede. Gawin mo ang lahat madugtungan lang ang buhay niya. Kahit magkano, walang problema sa pera. Please Doc nakiki-usap ako... Iligtas mo ang kaibigan namin”.. Atungal ni Roxie. Para itong bata habang nagmamakaawa sa doctor.

“Ulila na ang kaibigan namin Doc. Kami na lang ang pamilya niya... Please.... Please pakiusap iligtas niyo siya. “Dagdag ni Roxie. Bahala na kung sinungaling, wala naman pakialam ang pamilya ni Carissa eh.

“Ayaw kong mawala siya sa amin... Napakabata niya pa... Huhuhuhuhu!!!! Please iligtas mo ang kaibigan namin Doc.” Sabay hampas ng kamay nito sa sahig habang nakasampak. Para itong bata na inagawan ng candy habang umaatungal ng iyak.

Agad naman na lumapit ang nurse kay Roxie at inalalayan itong tumayo. Inakay siya nito sa isang upuan at pinaupo. Binigyan na din nito ng tubig para kumalma. Si Roldan naman ay tahimik sa upuan at nakakuyom ang mga kamay. Pigil din nito ang emosyon “Ipapaalam ba namin ito sa pasyente Doc.?” Maya-maya pa ay tanong ni Roldan...

“Kailangan niyang malaman Sir Roldan.” Maganda na aware siya sa kanyang kondisyon para matulungan niya ang kanyang sarili. “ mAhinahon na wika ng doctor. Ililipat na namin siya sa private room. May mga Gagawin pa akong test sa kanya. update ko kayo ulit bukas.” Wika ng doctor.

“Doc, pwede ba akong humingi ng favor sa inyo. Pwede bang gawin niyong confidential ang record ni Carissa. Kahit ang kanyang pagkaka-admit dito sa hospital huwag niyong banggitin kahit kanino. Burahin niyo siya sa record at logbook.. Pwede po ba? “Paki usap ni Roldan.

“Pero sir Roldan labag ito sa patakaran ng hospital” pero kung yan ang gusto mo susundin ko.” Nakangiti na wika ng doctor.” Kakausapin ko ang mga incharge diyan”

Salamat Doc. At umaasa ako na madugtungan ang buhay ni Carissa sa tulong niyo.... Na gagaling siya “

Sagot ni Roldan.

“Sana nga Sir Roldan. Samahan natin ng pananampalataya sa Diyos. Walang imposible sa Kanya. “Sagot ng doctor.

Eksakto alas-syete ng gabi ng nailipat si Carissa sa private room. Wala pa din itong malay at may nakakabit na kung anu-ano sa katawan nito. Meron din itong oxygen dahil hirap ito sa paghinga Sabi ng doctor baka sa kinabukasan pa ito magigising. Tahimik naman si Roxie at Roldan na nagbabantay. Nagdahilan na din si Roxie sa kanyang Mommy na hindi makauwi at sa condo nalang muna siya matutulog.

“Bestie, nagrequest na ako ng private nurse para kay Carissa para may mag aalaga at magbabantay sa kanya habang wala tayo.” Wika ni Roldan.

“Kung ano ang makakabuti Bestie sige lang. Mas ok yan dahil medical expert ang mag-aalaga sa kanya.

Ikaw na ang bahalang maghire sa kanila Bestie. Sa mga gastusin walang problema marami naman akong naipon galing sa allowance ko.” Wika ni Roxie.

Walang problema sa gastusin Bestie. Malaki ang shares namin sa hospital na ito at pwedeng gamutin ng libre dito si Carissa.” Sagot ni Roldan habang nakatitig sa mukha ni Carissa na nakahiga sa hospital bed.

“Ako na lang muna magbabantay sa kanya ngayon.. Pwede ka ng umuwi balik ka nalng bukas ng umaga.. Kakausapin daw ulit tayo ng doctor. “Wika ni Roldan, “Ok lang Bestie, dito nalang muna ako. Nagpaalam Naman na ako kay Mommy na hindi uuwi eh.” Sagot ni Roxie.

“Sige ikaw ang bahala. Lalabas muna ako para bumili ng mga kailangan natin. Lalagyan ko na din ng pagkain ang personal ref na nandito para may kutkutin tayo habang nagbabantay.” Wika ni Roldan.

Sige Bestie, ingat ka.”.Malungkot na wika ni Roxie.

Pagka-alis ni Roldan.. Agad na lumapit kay Carissa si Roxie. Malungkot niya itong tiningnan. Makikita niya sa mukha ni Carissa ang paghihirap. Maputla pa din ito at halatang may iniindang malubhang sakit. Agad na tumulo ang luha ni Roxie. Hinaplos niya sa mukha ang tulog na si Carissa sabay wika...

“Wag kang mag-alala Bestie dito lang kami.... Hindi ka namin iiwan... Gagaling ka pangako yan... Magbabonding pa tayo diba??? Please... Please... Lumaban ka.... Hindi ko kayang mawala ka sa amin......”. Kasabay ang pagtulo ng luha ni Roxie.

VILLARAMA MANSION

Galit na galit si Mommy Moira habang paroon at parito naman ang mga kasambahay sa Mansion. Pati mga security guard ay hindi nakaligtas sa galit nito,

Unang beses nakita ng lahat kung paano magalit si Mommy Moira. Mabait kasi ito at mahinahon. Pero- sa pagkakataon na ito para itong tigre at handa manlapa ng tao.

Kanina pa ito nag-aalala kay Carissa. Gabi na at hindi nila alam kong nasaan ito. Sabi ng mga kasambahay hindi daw nila napansin na lumabas ng kwarto si Carissa simula kagabi pa.

Nang subukan tawagan ni Mommy Moira ang cellphone ni Carissa iba ang sumagot. Napulot daw nito ang cellphone sa isang park Lalong nagpadagdag sa pag aalala ito kay Mommy Moira. Agad niyang inutusan ang isang gwardya at katulong para i meet ang nakapulot at kunin ang cellphone.

“Honey, relax baka naman tumaas na ang blood pressure mo nyan. Baka naman nandyan lang si Carissa at late lang ang uwi.” Wika ni Daddy Ralph.

“Noo.... Hindi niya gawain yun. Laging nag-a update sa akin yun kung nasaan siya. Pero ngayong maghapon wala ni isang message akong natanggap mula sa kanya.” Sagot ni Mommy Moira Maya-maya ay lumapit ang kasambahay na si Lisa.

“Madam, pasensya na po may sasabihin po ako sa inyo. Tungkol po kay Senorita Carissa”... wika ni Lisa.

Siniyasan niya ito na ituloy ang sasabihin “Kagabi po kasi noong inutusan niyo akong tawagin si Senyorita para kumain napansin ko po na umiiyak siya. Namamaga po ang mga mata niya”. Sumbong ni Lisa.

“akala po namin nasa kwarto siya buong maghapon. Hindi po kasi siya lumalabas. Dumating po kaninang tanghali si Senyorito pumunta lang siya sa kwarto nila Senyorita pero wala pang isang oras umalis din siya kaagad.” Patuloy na kwento ng kasambahay.

“Si Senyorita naman hindi po namin napansin maghapon. Hindi ko din po siya napansin na pumunta ng dining area para kumain. Kasi po noong icheck ko ang pagkain na para sa kanya wala pong bawas.” Dagdag nito.

Tumayo si Daddy Ralph pagkatapos mag kwento ng kasambahay na si Lisa. Agad itong nagsalita kay Mommy Moira at nagsabi...

“Honey, halika icheck natin ang CCTV. Parang may problema ang mag-asawa.” Wika ni Daddy Ralph.

Nang tingnan ng nag-asawang Moira at Ralph ay doon na nga nila na confirm na halos mag kasunod lang na lumabas ng bahay sina Carissa at Gabriel.

Nauna lang ng ilang minutes si Gabriel at sumunod naman na lumabas si Carissa. Kita din sa cctv ang bahagyang pagpunas ng luha ni Carissa. Huminto pa ito saglit sa gate at humawak doon habang hawak ang dibdib. Parang nahihirapan itong huminga.

Lalong nag alala si Mommy Moira sa nakita. Agad nitong inutusan ang driver at ilang kasam-bahay na lumabas ng mansion. Pinapuntahan na din nito ang park kung saan napulot ang cellphone ni Carissa.

Chapter 15

GABRIEL POV

Nandito ako ngayon sa isang sikat na Bar. Pag aari ito ng isa kong kaibigan na si Kyle de Guzman. Isa itong sikat na modelo.

Kasama ko din sila Andy, Kyzer at Jonathan. Lahat sila ay hindi pahuhuli kong yaman din lang ang pag- uusapan. Tanging si Markko lang ang wala. Abala daw kasi ito.

Tinungga ko ang alak habang abala ang mga kaibigan ko sa pagkukulitan. Nagtatawanan din ang mga ito na parang mga bata. Kung anu-anong mga walang kwentang bagay ang mga napag-uusapan.

Hindi ako nakisali sa kanila. Wala ako sa Mood.

Lumilipad ang isip ko kay Carissa. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Dapat masaya ako, natupad na ang mga plano ko.

Bumalik na si Ara. Matutupad na mga pangarap namin. Pero bakit parang hindi ako masaya? Bakit parang kulang? Parang nakokonsensiya ako sa ginawa ko kay Carissa. Aaminin ko na naging masaya ako sa pagsasama namin.

Bakit parang may mali akong ginawa. Parang kinukurot ang puso ko habang nakikita kong umiiyak sa akin si Carissa. Gusto ko siyang yakapin.

Pero piniligilan ko ang aking sarili.

Kailangan kong ipakita sa kanya na wala akong pakialam, na galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya one year ago. Na nagtagumpay ako sa mga plano ko na pahirapan siya ngayon.

“Kahit na alam ko sa aking sarili na wala naman talagang pamimikot na nangyari, si Carissa pa rin ang sinisisi ko sa lahat. Nagpa-imbestiga ako tungkol dito pero wala naman maayos na maireport ang imbestigador. Maayos naman daw ang pamilya ni Carissa at Ara. Maaring nagseselos si Carissa kay Ara dahil si Ara daw ang paborito ng pamilya. kaya yun ang dahilan kung bakit nagawang patulugin ako ni Carissa sa kwarto at napaniwala ang lahat na may nangyari sa amin ng gabing iyun.

Naramdaman kong may tumapik sa balikat ko. Nang tingnan ko ay si Jonathan pala ito. May nakakalokong ngiti na nakapaskil sa labi nito.

“Lumilipad isip mo Bro ah??? 

Kanina pa kita kinakausap pero wala akong nakuhang sagot sa iyo... Yun pala tulala ka na dyan.. May problema ba” ?... Wika ni Jonathan.

“Wala Bro... May iniisip lang ako”. Buntong-hininga na Sagot ko dito.

“Wow ang lalim nyan ah? Diba sabi mo kanina bumalik na si Ara?” Bakit parang balisa ka dyan? Dapat masaya ka.” Wika ni Kyzer

“Wow talaga bumalik na bebe love mo Bro? Sa wakas matutupad na din pangarap mo...ano dispatsa mo na yung kapatid”...may nakakalukong ngiti sa labi ni Andy.

“Pinapirma ko na siya kanina ng devorced paper.” Malungkot na sagot ko dito.

At pinirmahan niya?” tanong naman ni Kyle. Malungkot akong tumango. Hindi din maitago ang lungkot sa aking mga mata.

“Oh bakit ka malungkot, dapat pala magcelebrate tayo ngayon. Sa wakas Bro, magiging sa iyo ulit si Ara!!! Masayang sabi ni Kyle sabay taas sa kopita sa akin.

“Hindi ko alam kong ano ang pakiramdam Bro. Parang may mali.. Hindi ako masaya. “ pag amin ko sa mga ito.

“Paanong malungkot at hindi masaya? Diba matagal mo na itong gusto.. Naku Bro iba na yan ha??? Hindi kaya nahulog ang loob mo kay Carissa” Sagot ni Kyzer.

“Kailangan mong siguraduhin yang nararamdaman mo Bro. Mahirap yan, baka bigla mo nalang marealized si Carissa na pala ang mahal mo.” Payo pa ni Kyzer.

“Minsan makita na lang natin ang halaga ng isang bagay kapag wala na ito. Kaya pag-isipan mo ng maigi Bro. Mahirap magkamali lalo na kapag puso ang pinag-uusapan”. Sabay tayo ni Jonathan at tapik sa aking balikat.

“Sige na mga Bro mauna na ako. Kita-kits nalang tayo sa mga susunod na araw. Maaga akong babyahe papuntang hongkong mamaya eh.”, Paalam pa ni Jonathan sabay alis.

“Grabe ang payo ni Jonatalhan ah? Parang ang lalim ng hugot.” Nangingiti na sabi ni Andy.

Lumipas pa ang mga oras. Nagpasya na din akong magpaalam para umuwi ng mansion. Hindi talaga ako mapakali. Gusto kong makausap ulit si Carissa.

Mag aala-una na ng dumating ako ng mansion. Masyado ng tahimik at alam kong tulog na ang lahat pati mga kasambahay. Dumirecho ako sa aking kwarto sa pagbabakasakali na nandon si Carissa. Ewan ko ba bigla ko siyang namiss.....gusto ko siyan Yakapin. Pero nagulat ako ng pagpasok ko ng silid wala siya. Maayos ang kama at tanda na walang gumamit dito.

Agad akong nagpasya na pumunta sa dating silid ni Carissa. Baka nandoon siya. Gusto ko talaga siyang makita. Kaya naman dali-dali akong pumunta doon para lang. mabigo ulit dahil wala siya dito.

Laylay ang balikat na naglakad ako pabalik ng kwarto ko. Iniisip ko kung nasaan si Carissa..wala din akong mapagtanungan kasi tulog na ang mga tao dito sa Mansion liban sa guard na nasa gate.

Dahil hindi mapakali nagpasya akong bumaba para puntahan ang guard at magtanong.

“Good Evening Senyorito. Lalabas po ba kayo? Bubuksan ko na po ang gate”? Bati nito sa akin.

No need”!!... May itatanong lang ako sa iyo. Nasaan si Carissa?” tanong ko dito.

“Ah si Senyorita po? Hindi pa po umuuwi Sir eh. Kanina pa nga hinihintay ng Mommy mo kasi nag- aalala.” Sagot ng guard.

“Paanong hindi pa umuuwi? Bakit anong oras ba siya umalis?” tanong ko dito.

“Hindi ko po alam Sir. Hindi po kasi napansin ng Pinalitan ko na guard kanina. “ pero nag ireview namin kanina ang cctv mga alas-dos ng hapon po umalis si Senyorita” sagot nito.

“Ok salamat”. Sagot ko dito at tumalikod na.

Agad akong dumirecho sa bar ng mansion para uminom ng alak. Nag aalala ako kay Carissa. Dis- oras na ng gabi pero nasa labas pa rin siya. Agad kong kinuha ang cellphone sa bulsa ko upang tawagan ito.

Pero nabigo ulit ako ng hindi macontact ang cellphone nito. Naka-off at operator lang ang sumasagot.

“Haist.... Bullshit, where are you Carissa.” Bulong ko sa aking sarili. Tumindi lalo ang pag aalala sa aking sistema.

.

Nagpasya akong tawagan si Aron, ang personal secretary ko. Agad naman itong sumagot pero halata sa boses nito na nabulahaw sa pagtulog.

“Hello Boss, ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo.” Magalang na sagot nito.

Tawagan mo ang ilan sa mga tauhan..sabihin mo sa kanila na hanapin si Carissa. Hindi pa din siya

Nakakauwi hangang ngayon.

Utos ko dito.

“Ok po Boss... Masusunod po”. Agad na sagot nito.

Agad kong pinatay ang tawag at dala ang alak umakyat ako ng kwarto upang pilitin matulog.

Inis na inis pa din ako.  Bakit ba ako nagkakaganito”. Where are you Carissa”...... Kinaumagahan, maagang bumaba mg kwarto si

Gabriel. Halata sa mukha nito na hindi nakatulog.

Naabutan niya sa dining area ang kanyang mga magulang.

“Umuwi na ba si Carissa?” Agad na bungad na tanong sa akin ni Mommy.

“Hindi pa..” Tamad na sagot ko kay Mommy.. Sumasakit kasi ang ulo dahil magdamag akong hindi nakatulog kakaisip at kakahintay kay Carissa.

“Ano ba kasi ang nangyari? Bakit umalis ang asawa mo na walang paalam?” nag aalalang tanong ni Mommy.

“I asked her to sign the devorced paper yesterday.” Sagot ko dito.

Shocked na napatingin sa akin si Mommy. Maya- maya pa ay biglang naningkit ang mga mata nito galit na tumitig sa akin.

“Ikaw pala ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi pa rin siya unuuwi? Bakit ginawa mo ito

Gabriel. Akala ko ba tanggap mo na ang pagsasama niyo?” galit na wika nito “Hindi mo ba siya kayang mahalin?” dugtong pa nito.

Tumayo si Mommy at agad na kinuha ang cellphone. Agad na lumabas ng dining habang may kausap.

“Gabriel, ang laking epekto sa Mommy mo ang hindi pag uwi ni Carissa. Alam mo ba kung gaano kahalaga sa Mommy mo ang asawa mo. Kagabi pa yan nag- aalala. Halos hindi nakatulog.” Mahabang wika ni Daddy.

Tahimik lang akong kumakain. Kung pwede ko lang sana maibalik ang lahat pinagpaliban ko na lang sana ang pagpapapirma ng devorce paper dito.

Wala pang limang minuto bumalik si Mommy sa dining area. Malungkot ito at halata sa kilos ang hindi mapakali “Ano ang balita Honey? Sino ang kausap mo”. Tanong ni Daddy dito.

“Tumawag ako sa Perez Residence, sa bahay ng mga magulang ni Carissa. Tinanong ko kung umuwi si Carissa doon. Pero sabi ng nakasagot na maid, matagal na daw hindi umuuwi doon mula ng kinasal sila ni Gabriel. Pinagbawalan daw ng mga magulang. Malungkot na kwento ni Mommy.

“Wala talaga silang amor sa anak nila.” Malungkot na Sagot ni Daddy

“Matagal na yang hinaing sa akin ni Carissa. Kung ituring nila ang sarili nilang anak parang basahan na basta na lang itinapon dito sa atin..” inis na sagot na naman ni Mommy.

Nagulat si Gabriel ng marinig ang usapan ng kanyang mga magulang. Hindi niya alam ang bagay na iyon.

“Dumating na pala si Ara. Kaya pala nakipaghiwalay ka na kay Carissa.” Baling ni Mommy sa akin.” Gabriel hindi ako hahadlang sa gusto mo, pero pakiusap hanapin mo si Carissa. Ibalik mo siya dito sa Mansion. Wala siyang ibang mapuntahan.” Umiiyak na si Mommy habang nakikiusap.

“Baka kung napaano na siya. Tumawag din ako kay Roxie at Roldan kagabi, wala din silang idea. Yung cellphone niya naiwan sa park buti nalang sinauli ng nakapulot, baka kung napaano na siya.”. Dugtong na kwento nito.

Gulat akong napatingin kay Mommy. Lalo akong nag -alala. Ilang beses akong napalunok upang pakalmahin ang sarili. Aktong aalis na sana ako ng biglang magsalita si Daddy. Kailangan na natin siyang ipahanap. Imposibleng bigla na lang siyang maglaho na parang bula.”?

Tumango ako sabay umalis na. Agad kong tinawagan ang aking mga kaibigan upang humingi ng tulong Kaagad naman silang sumang-ayon ng sabihin ko na magkita kami sa opisina liban kay Jonathan na maagang bumiyahe papuntang hongkong.

Pagdating ko sa opisina ay isa-isa na din silang dumating. Nagtaka pa sila bakit ang aga ko silang tinawagan. Agad kong nilatag sa kanila ang problema ko kay Carissa. Agad nman silang nag offer ng tulong. Gagawa daw sila ng paraan para mahanap ito.

“Ito na nga ba ang sinasabi ko Bro eh. Masyado siguro niyang dinamdam ang paghain mo ng devorce. Sana nasa paligid lang siya para mabilis mahanap.” Wika ni Andy

Nang makaalis sila ay napasabunot ako sa aking buhok. Gulong-gulo ang isip ko. Nagpasya nalang ako na umuwi sa mansion dahil hindi naman ako nakapag concentrate sa trabaho. Pinacancel ko na din lahat ng appointments ko.

Pagdating ko sa mansion ay nadatnan ko ang mga kasambahay at driver nag-uumpukan. Nagtatawanan pa ang mga ito habang abala sa

Pinapanood ng kung ano..

“Anong kaguluhan ito??? Payamot kong tanong sa mga ito upang maagaw ang pansin nila. Hindi ako napansin ng mga ito dahil nakafocus ang mga ito sa kung anong pinapanood.

“Ay anak ng kabayo... Ang laki!!..”. Gulat na sambit ng isang katulong namin. Napatalon pa ito sa pagkagulat.

Gulat na napalingon ang mga ito sa akin. Biglang namutla at hindi alam kung paano itatago ang pinapanood. Pinagpapasa-pasahan pa ng mga ito ang cellphone.

Sininyasan ko si Aron na kunin ang cellphone na pinapanood nila. Agad naman itong kinuha at chineck kung ano ang naka play na video.

Biglang nanlaki ang mga mata ni Aron. Kita sa mukha nito ang gulat sabay tingin sa akin.

Napalunok pa ito ng sariling laway.

“Boss, I think kailangan mo itong makita.” Nilingon nito ang mga kasambahay. “Saan niyo nakuha ang video na ito.” Tanong pa nito.

“Naku Sir, kalat na kalat yan sa mga porn sites.” Naglipana din ang link ng mga yan sa facebook at instagram. Sikat din sa tweeter.” Gwardya na ang sumagot. Sumulyap pa ito sa akin at bumalik na sa gate.

Kinuha ko ang cellphone kay Aron at nanlaki ang mga mata sa nakita. Nakaplay kasi ang sex video ni Ara kasama ng isang lalaki sa kama..

Halos sumabog ang puso ko sa galit. Hindi ako makapaniwala. Galit akong bumalik sa sasakyan at sumakay doon. Agad naman na sumunod si Aron.

PEREZ RESIDENCE

Galit na ibinato ni Ara ang flower vase sa sahig. Naghahalo ang luha at sipon nito sa sobrang pag- Iyak. Galit na galit siya. Sirang-sira na siya....

“Ara ano ba ang Problema mo?” “Bakit sikat ka sa social media. Ang daming tumatawag na amiga sa akin...” Tinatanong kung totoo ang kumakalat na video.” Galit na sigaw ni Mommy.

“Mommy, Wala na, tuluyan na akong sinira ni Gaston.” Sumbong nito.

“Si Gaston ang manager mo? Bakit Paanong humantong sa ganito? Totoo ba ang mga sex video na kumakalat?” umuusok sa galit na sigaw nito.

“Nagsama kami sa New York ni Gaston Mommy... hindi ko alam na bini-video niya ang ginagawa namin. Ginawa niyang panakot sa akin ito. At ngayon nga tinotoo niya ang banta niya, na kapag iiwan ko siya ikakalat niya ito..” umiiyak na sumbong ni Ara.

“Ano???” Ara, alam mo ba kung gaano kalaking kahihiyan yang ginawa mo?” galit na sagot ni Mommy. Halos lumitaw lahat ng litid nito sa leeg dahil sa matinding galit.

“Paano kung malaman ito ng mga kakilala natin.. Diyos ko naman Ara bakit hindi ka nag-iingat,” bulyaw ni Mommy.

“Mommy, please wag niyo naman isisi sa akin ang mga nangyari. Nagtiwala lang ako kay Gaston.” Umiiyak na wika ko.

“Ara sayang, sinayang mo lahat ng sakripisyo na binigay mo sa kapatid mo. Lahat ng gusto mo binigay ko, nakalimutan ko na may isa pa akong anak dahil sa iyo.”.... Umiiyak na wika ni Mommy.

“Sana hindi na lang ako pumayag ng hilingin mo sa akin na painumin ng pampatulog si Gabriel at Carissa ng gabing iyon. Pumayag ka na lang sana na magpakasal kay Gabriel. Hindi sana humantong sa ganito. Hindi ko akalain na ikaw ang magbibigay ng malaking kahihiyan sa ating Pamilya. Binigo mo kami Ara...” sumisigaw na iyak ni Mommy.

Totoo ba ito lahat?” galit na galit na wika ni Gabriel.” Pakana niyo lahat ito? Totoo lahat ang sinabi ni Carissa na kahit kailan hindi ko pinaniniwalaan”. galit na wika ni Gabriel. Kapwa nagulat ang mag-ina sa biglang pagsulpot ni Gabriel sa kanilang bahay.

“Bakit Ara???? Saan ako nagkulang sa iyo.. Minahal kita noon ng higit kanino pa man... Bakit mo nagawa akong lukohin, pinaniwala mo ako sa isang malaking kasinungalingan nangdamay ka pa ng isang inosente”.

“Hindi kita mapapatawad kapag may mangyaring masama kay Carissa. Magbabayad ka... Wag na wag ka ng magapakita sa akin ulit Ara...

Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at masaktan kita..... Baka kung ano pa ang magawa ko sa iyo...” Galit na sigaw ni Gabriel kay Ara.

‘A....anong ibig mong sabihin? Bakit napaano si Carissa?”. Tanong ni Mommy Helena.

Ngumiti lang ng may init ulo si Gabriel sabay sagot.

Kayo ang mga magulang niya hindi niyo alam?” sabay alis nito.

Naiwan na umiiyak si Ara... Naglulupasay ito sa sahig. Sirang sira na lahat ng plano niya. Sinira ng

Walang-hiyang Gaston.

Wala na siyang mukha na ihaharap sa mga tao. Trending siya sa lahat ng social media account dahil sa mga video na kumakalat.

Chapter 16

CARISSA POV

Unti-unti kong inimulat ang aking mga mata. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko hapong-hapo ako parang may mabigat na bagay na nakadagan sa dibdib ko. Hindi din ako makakilos.

Nang igala ko ang paningin sa paligid ay puro puti ang nakita ko. Nasa loob ako ng kwarto na napapaligiran ng puting pintura.

May mga nakita din akong aparato na nakakabit sa katawan ko. Takang-taka ako ng biglang pumasok si Roxie. Agad itong napatingin sa akin at kita sa mukha nito ang saya ng makita akong nakatingin sa kanya.

“O... M.... G... Bestie!” halos patili na wika nito.” Thanks God gising ka na”. Wika pa nito na labis kong pinagtaka.

“Bestie, bakit anong nangyari sa akin”. Mahinang boses na tanong ko dito. Pakiramdam ko kasi hinihingal ako. Nagsasalubong ang aking paghinga. Hinang-hina talaga ang pakiramdam ko.

Halos tatlong araw kang tulog Bestie.” Teka lang tawagin ko muna ang doctor mo.”..may pinindot ito sa gilid ng kama ko.

Maya-maya pa ay may pumasok na naka-uniform na puti na lalaki. Naisip ko na ito ang doctor kasunod nito ang dalawang nurse.

Agad ako nitong sinuri at nagtanong “Kumusta ang pakiramdam mo?” Tanong nito sa akin.

“Nanghihina po ako Doc. Parang may mabigat na bagay na nakadagan sa akin lalo na sa bandang dibdib ko.” Reklamo ko dito.

“normal lang yan sa sitwasyon mo iha, “sumulyap ito kay Roxie at tumango.

“Ano po ang sakit ko Doc.... Ang dami kasing aparato na nakakabit sa akin.” Gaano po ba ako kalubha?.... Ang naalala ko lang naman nawalan ako Ng malay sa park”. Naguguluhan kong tanong dito.

Hindi ako tanga. Nararamdaman ko na may mali sa katawan ko. Hapong-hapo kasi ang pakiramdam ko at hirap akong magsalita. Pinipilit ko lang magsalita kasi gusto kong malaman ang totoo kong sitwasyon. Habang tumatagal kasi lalo akong nakakaramdam ng pagod kahit nakahiga lang naman ako.

Tumingin muna ang doctor kay Roxie bago nagsalita. “I think mas mabuti na alam mo ang sitwasyon mo Iha...your pregnant..... Umpisa ng doctor.

Agad akong napangiti sa kanyang sinabi.. Pero maya- maya pa ay nagpatuloy sa pagsasalita ang doctor.

“Pero may Problema ang puso mo.... Lumalaki ito at nangangailangan ng agarang surgery. Since walang mai present na guardian ang mga kaibigan mo, hayaan kitang mag desisyon.””

“Kailangan mong mamili Iha. Kailangan natin matanggal ang fetus sa sinapupunan mo para masagawa ang surgery. Hindi na kaya ng puso mo na dalhin pa ang pagbubuntis mo.” Gulat ako sa sinabi ng doctor. Grabe naman kakagising ko lang ito agad ang sumalubong sa akin na balita. Agad na tumulo ang luha ko. Agad kong kinapa ang impis kong tiyan...... Litong lito ako sa sinabi ng doctor. Tumingin pa ako kay Roxie na noon ay mugto ang mata at bahagyang nagpupupunas ng luha.

Tumingin ulit sa Doctor. Pautal-utal akong nagsalita.....

“Im sorry Iha. Im sorry kung bakit kailangan kong sabihin agad sa iyo ang kondisyon mo. Wala na tayong oras. Hindi Doc..... Hindi ako..... papayag na ipalaglag ang ang anak ko.” Please.......... may iba pa bang option.. Kahit kapalit ang buhay ko............... hindi ako papayag.” Pautal-utal kong sabi. Tumutulo na din ang luha ko. Habol ko na din ang aking paghinga.

“Im sorry Iha. Kung mas pipiliin mo ang pagbubuntis mo mas nasa alanganin ang buhay mo.” Nasa critical condition na ang puso mo. Limitado din ang gamot na pwede namin magamit sa iyo dahil sa pagbubuntis mo.”.....paliwanag ng doctor

Hindi... Ayaw ko............

Maawa kayo Doc........ Roxie.... Hindi ako papayag na ipalaglag ang anak ko..... Kahit buhay ko ang kapalit...... Tatanggapin ko mailabas lang siya ng maayos”...... Umiiyak kong sagot. Habol habol ko na ang aking paghinga dahil sa tindi ng emosyon.

“Bestie tama na... Huwag ka ng umiyak...... Nahihirapan ka ng huminga.... Sige na kung ano ang Gusto mo yun ang masusunod. Gagawa kami ng paraan.” Alo ni Roxie dito. Pinupunasan din nito ang luha ni Carissa.

“Bweno kung ano ang gusto ng pasyente yun ang masusunod. Pero dapat handa kayo sa mga posible pang mangyari.” Sabi ng doctor at umalis na.

ROXIE POV

Awang-awa ako habang pinagmamasdan si Carissa na umiiyak Alam kong nahihirapan ito sa paghinga pero pinipipit pa din nito magsalita.

“Bestie, mangako ka sa akin. Po...... Protek..... tahan mo ang anak ko...... Pipilitin ko...... siyang ilabas.... Itataya ko ang huli kong...... hininga para sa kanya para mailabas ko siya ng.. maayos”. Patuloy na pakiusap ni Carissa habang habol ang paghinga.

Tumulo ang luha ko sa sinabi niya. Isipin ko pa lang ang huli niyang sinabi parang gusto ko na maglupasay ng iyak.

“huwag kang magsalita ng ganyan Bestie. Walang masamang mangyari sa iyo. Pilitin namin na maliligtas kayong dalawa ng baby. Promise yan.. Nandito kami ni Roldan.. Hinding hindi kami papayag na mapahamak ka... Kayo ni Baby.

Kaya please lumaban ka....” parang May bumara sa lalamunan ko na sabi. Pigil na pigil ko ang sarili ko na umiyak ng umiyak. Ayaw kong ipakita sa kaibigan ko na pati ako ay nawawalan ng pag-asa dahil sa nakakatakot na kalagayan nito.

Malungkot itong ngumiti... “Bestie may pera ako.... nasa ATM card ko siguro sapat yun hanggang.

Maka...... panganak ako.” Ikaw na..... ang bahala....... Kunin mo sa bag.. ko.....”

Pautal-utal pa nito na sabi. “Iiwan ko sa inyo ni Roldan ang baby... Promise me... Bestie alagaan niyo Siya... Alam kong hindi.... Hindi.... Hind na ako..... Magtatagal.....Iipunin ko

 Lahat ng lakas ko para mailabas sya ng ligtas.” Humihingal ma wika ni Carissa.

Promise Bestie ha?..... Wag mo ng ipaalam........sa iba ang kondisyon ko. Ayaw ko nang...... makaabala......” Ikumusta mo nalang ako kina Mommy Moira....” sabay tulo ng luha ni Carissa. Tumango ako dito habang umiiyak na din.” Promise Bestie, lumaban ka. Marami pa tayong pangarap diba. Sabay sabay natin abutin ang ating Mga pangarap Bestie.” Umiiyak kong tugon dito. Malungkot ulit na ngumiti si Carissa sabay sabi.....” hindi na ako umaasa Bestie, isa lang ang gusto ko ngayon..... Ang hiling. Ko... Maayos kong mailabas ang anak ko....... “Utal nitong sabi.

Napahikbi ako sa sinabi niya. Grabeng sakit sa dibdib hinaplos ko siya sa ulo sabay sabi....

Tama na Bestie, huwag ka ng masalita pa.. Makakasama daw sa iyo kapag masobrahan ka sa pagsasalita.

Ngumiti ng pilit ito sabay pikit.”Nakakapagod Bestie. Para akong nagjogging ng tatlong oras..... Pagod na pagod ako” hingal nito

Kaya nga magpahinga ka muna. Mamaya na ulit tayo mag-usap. “”Nandito lang ako hinding hindi kita iiwan” umiiyak kong sagot.

Hindi na sumagot si Carissa. Malungkot itong pumikit. Bakas sa mukha ang panghihina at paghihirap nito. Patuloy ko namang hinahaplos ang maputla nitong mukha. Grabe ilang araw pa lang kami sa hospital pero ang labis itong bumagsak na katawan nito.

Nang nakatulog si Carissa ay tsaka naman dumating ng hospital si Roldan. Agad na binalita ni Roxie kay Roldan an nagising na si Carissa. Sinabi niya din dito ang kanilang na pag-usapan.

Malungkot na napabuntung-hininga si Roldan.

Kahit siya nahihirapan din sa sitwasyon ng kaibigan. Kakatapos lang nila mag usap ni Doctor. Lee. Sinabi nito ang pwedeng mangyari kay Carissa kapag Ipagpatuloy nito ang pagbubuntis. Kapag magmatigas ito maaring lalong malagay sa alanganin ang buhay nito. 

Kaya nilang maghanap ng donor sa lalong madaling panahon pero. Hindi din pala magagawa kaagad ang operasyon kapag hindi papayag si Carissa na ipatangal ang fetus sa sinapupunan nito. Hindi din sila pwedeng magdesisyon dahil kapag gagawin nila iyun alam nilang kamumuhian sila ng kanyang kaibigan. Sa ngayun silang Dalawa lang ni Roxie ang pinagkakatiwalaan nito. Kaya naman ayaw niyang masira ang bagay na iyun.

Mas lalong lumiliit ang chance na maisalba ito kapag magmatigas. Hindi sila makapagdesisyon ni Roxie.

“Siguro sa ngayon wala tayong choice kundi sundin ang gusto niya.” Malungkot na wika ni Roldan sabay tingin sa natutulog na si Carissa.

“Pero habang tumatagal lalong nanganganib ang buhay niya. Lalong humihina ang puso niya. Dagdagan pa ang pabigat dahil sa pagbubuntis niya.... Ayaw kong mawala siya Roldan”. Umiiyak na sagot ni Carissa.

“Kahit mag-undergo siya ng surgery ngayon wala pa rin kasiguraduhan na makakaligtas siya Roxie. Tinapat na ako ng doctor. Maaring hindi kayanin ng katawan nya ang lahat. Maaring ireject ng katawan Niya ang transplant. 50-50 pa rin Bestie.”

“Napakaseryoso ng kondisyon niya Roxie. Hindi ito basta-basta na sakit. Sa ngayon ipa-ubaya na lang natin kay Carissa ang desisyon. Kung ano ang gusto niya yun nalang muna ang masusunod at isa pa. hindi pwedeng gawin ang operation hanggat buntis siya.......” malungkot na wika ni Roldan.

Umiiyak na hindi na nagsalita si Roxie. Ewan niya hindi na mmaubos-ubos ang luha niya. Halos ayaw na nga din niyang umuwi ng bahay dahil baka mapansin siya ng mga magulang niya na laging mugto ang mata.

“Alam mo bang pinapahanap siya ng mga Villarama? Ni Gabriel? Nabanggit sa akin ni Kuya Jonathan... Tinatanong niya ako tungkol kay Carissa, kung nasaan siya...” maya maya ay kwento ni Roxie.

“Anong sagot mo”?.. Tanong ni Roldan.

“Nangako ako kay Carissa na wala akong pagsasabihan sa kondisyon niya.” Hindi ako magsasalita kahit kanino kahit sa sarili ko pang pamilya.”. Umiiyak na wika ni Roxie.

“Mabuti kong ganon. Kung ano ang gusto niya gagawin natin. Sa ngayun walang ibang masasandalan ang ating kaibigan kundi tayo lang. Ilayo muna natin si Carissa sa mga toxic na tao.”. sagot ni Roldan. “Para saan at malalagpasan din natin ang pagsubok na ito, Magdasal tayo Bestie..” wika ni Roldan.

“Pero hanggang kailan Roldan. Habang tumatagal lalong lumalala ang kondisyon niya.” Wika ni Roxie.

“Pinabayaan siya ng Pamilya niya, sinaktan siya ng asawa niya.. Walang dahilan para malaman pa nila.”.

Malungkot na wika ni Roldan.

“Sa ngayun gagamitin ko din ang koneksyon ng pamilya ko. Walang sino man ang makakaalam kung nasaan si Carissa Kahit halughugin pa nila ang kasuluk-sulukan ng mundo hindi ko hahayaan na makita nila ito. Itinuring ko na kayong kapatid ni Carissa, Roxie. Poprotektahan ko kayo sa abot ng aking makakaya.” Madamdaming wika ni Roldan.

Lalo namang napahagulhol ng iyak si Roxie. Malaki ang pasasalamat nito dahil nagkaroon sila ng matalik na kaibigan na handa silang damayan sa Lahat ng oras.

Chapter 17

GABRIEL POV

Mabilis na lumipas ang mga araw, buwan... isang buwan... dalawang buwan... tatlong buwan ng nawawala si Carissa. Tatlong buwan na din siyang hinahanap ng mga tao ko. Sila Jonathan, Andy at Kyzer wala ding makuhang impormasyon tungkol kay Carissa.

Nandito ako ngayon sa office ko, mainit ang ulo, lahat halos ng empleyado ko takot sa akin. Marami na akong nasesante na mga empleyado ko. Kunting pagkakamali nakasigaw na agad ako.

Hindi ko makontrol ang sarili ko. Simula ng nawala si Carissa biglang nagbago ang tingin ko sa mundo. Nakakawalang gana ang buhay. Napakamisirable ng buhay.

Kapansin-pansin din ang haba ng balbas at buhok ko na hindi ko maasikaso. Kapag wala kasi akong masyadong ginagawa sa opisina abala ako sa pag iikot sa labas nagbabakasakali na makasalubong ko si Carissa.

Wala na din akong balita kay Ara. Sinusubukan nitong lumapit sa akin pero tinataboy ko ito. Pinapakaladkad ko sa mga guard kapag nagpupumilit pumasok sa loob ng opisina. Hindi din naman ito makapunta ng mansion dahil halos isumpa ito ng mga magulang ko. Dagdagan pa ang nakakahiyang sex video na kumalat sa social media na hanggang ngayun ay hindi pa rin makontrol ang pagkalat.

Hindi din ako masydong kinikibo ni Mommy. Alam kong nagtatampo ito sa akin dahil sa pagkawala ni Carissa Lagi ko din itong nahuhuli na umiiyak sa garden.

“Oh Bro ang aga ah, mainit na naman ang ulo mo.” Abot hanggang pluto ang sigaw mo Bro... Relax ka lang diyan. Kunting-kunti nalang mauubusan ka ng employees. Halos araw-araw daw may nasesesante ka.” Tumatawang wika ni Jonathan.

Masama ko lang itong tiningnan.

“Ano ang kailangan mo?” galit na tanong ko dito.

“Hey Relax binibisita lang kita. Hindi ka na kasi sumasali sa inuman ng barkada.” Nakangiti na sagot nito.

“Busy ako masyado ngayon”. Sagot ko dito.

“Saan? Sa kakahanap kay Carissa... Hayst ikaw naman kasi eh. Nasa kamay mo na pinakawalan mo pa.” Wika ni Jonathan. Napabuntung-hininga na lang ako. Minsan gusto ko nalang din iuntog ang ulo ko dahil sa katangahan ko... kung hindi sana ako nagpadalos-dalos hindi sana nangyari ito.

“Anong balita kay Roxie? Wala ba siyang nababanggit sa iyo?” tanong ko dito.

“wala Bro pati siya apektado... Pakiramdam ko wala silang ugnayan ni Carissa kasi napapansin ko na laging tulala, tapos laging namumugto ang mata. Hinahanap din yata nila ang kaibigan nila kasi laging late umuuwi eh.” Wika ni Jonathan

“Alam naman natin kung gaano ka close ang dalawang yun... Talo pa ang magkapatid kung magbonding.”

“Sana makita na siya Bro. Naawa na ako kay Roxie. Nabawasan ang kadaldalan simula ng nawala ang bestfriend niya” dagdag na sabi ni Jonathan.

“Tsaka nag aalala ako, baka mahulog ang loob doon sa Roldan na yun. Ang dinig ko yun ang close friend nya sa School.” 

Hindi ko mapagbawalan nagagalit eh. Wala akong tiwala sa tao na yun”. Dagdag pa ni Jonathan na may himig na inis.

Bahagya naman akong napaisip sa sinabi nito.

Napakaliit ng problema nito kaysa problema ko. Maya maya pa ay tumayo na si Jonathan.. Paalis na Ito ng biglang nagsalita..

“Balitaan na lang kita kapag may update na ang mga tao ko. Huwag kang mag-alala mahahanap din natin yun. Nandito lang siya sa Pilipinas.”. Sabi nito bago tuluyan na tumalikod.

Naiwan akong nakatulala sa opisina. Kinuha ko sa drawer ang cellphone ni Carissa Hinaplos haplos ko ang larawan niya na nasa wall paper ng cellphone. Ang ganda niya tingnan sa mga picture.

Marami pa itong mga selfies sa gallery Isa-isa ko itong tiningnan. Hindi ko namalayan ang pagpatak ng luha ko.

Ganito lagi ang ginagawa ko araw-araw. Walang kapaguran...Mapait akong napangiti sabay bulong...” I love you Carissa. Magpakita ka na please... I Miss you so much Sweetheart.”

Maya-maya ay niyaya ko na si Aron na umalis. Napagpasyahan kong mag-ikot-ikot ulit upang subukang hanapin si Carissa.

Nang mapagod sa kaiikot napagpasyahan kong umuwi ng mansion. Nasa kalagitnaan kami ng byahe ng biglang nagsalita si Aron.

Boss tumawag sa akin ang pamilya ni Carissa, kinukumusta kung may balita na kayo sa kanya tsaka gusto daw kayo makausap ni Ara”.

Si Aron kinukulit ng mga ito ngayon. Simula ng nawala si Carissa, nawalan na din ng gana makipag- usap ni Mommy sa mga ito. Ayaw daw niyang magsayang ng oras sa mga ito.

“Iblock mo na sila. Wag mo ng entertain ang mga tawag. Huwag mo silang pag-aksayahan ng oras.”

Maiksi kong sagot dito..

“Noted Boss.” Tanging sagot ni Aron.

HOSPITAL

“Hi Bestie, kumusta ka dito?” nakangiti na bati ni Roxie kay Carissa.

Nakangiti na pumasok sa hospital room ni Carissa si Roxie at Roldan. Lumapit pa ang mga ito sa bed at padukwang na hinalikan sa noo si Carissa.

Abot-abot naman ang ngiti sa labi ni Carissa Masaya siya kasi dumalaw ang kanyang mga kaibigan. Simula kasi ng nag start ang klase, nahati na ang mga oras ng mga ito.

Meron namang private nurse na nag-aalaga sa kanya kaya lang iba pa rin ang pakiramdam kapag nandyan ang kanyang mga kaibigan.

Sa totoo lang nababagot na siya sa kakahiga dito sa hospital bed. Pero wala siyang magagawa. Kailangan niyang magtiis. Halata na din ang lumalaki ang kanyang tiyan. Limang buwan na kasi siyang buntis.

“Mga Bestie, buti naman na... dalaw niyo ako...” halos pabulong na wika ni Carissa.

“Oo naman Bestie, pasensiya ka na ha? Kunting oras na lang ang naibibigay namin sa iyo, kailangan kasi pumasok sa school eh.” Wika ni Roldan.

Nakangiti lang na tumango si Carissa.

Pinagbabawalan na kasi siya ng Doctor na magsalita ng magsalita dahil mabilis siyang hingalin. at lalong nakakasama sa kanyang kalagayan.

Alam naman nila Roxie ito kaya kahit sila pinipigilan siya nitong magsalita.

“Uy diba kakausapin tayo ni Doctor. Lee ngayon?” Wika ni Roxie.

“Oo pupunta na lang daw siya dito sa kwarto. Dito na lang daw niya sasabihin para alam din ni Carissa”. Wika naman ni Roldan.

Lumapit si Roxie sa bed at hinilot hilot ang braso ni Carissa. Nakasanayan na ito gawin ni Roxie tuwing dumadalaw. Napapangiti naman si Carissa sa ginagawa ng kanyang kaibigan.

Maya-maya pa ay dumating na si Doctor. Lee. Pumasok ito at agad na tiningnan na si Carissa. Nang maconfirm na maayos naman ang lagay ay tsaka ito nagsalita.

“Twin ang nasa sinapupunan ni Carissa. Congratulations iha.” Paunang wika ng Doctor. Nakangiti ito habang sinsabi ang bagay na iyun.

Gulat na gulat si Roldan at Roxie. Hindi nila maintindihan ang kanilang mararamdaman. Natutuwa na natatakot sila. Naisip nila na kung kambal ang anak ni Carissa mas lalo itong mahihirapan sa pagbubuntis.

Samantalang si Carissa ay walang pagsidlan ang kanyang saya. Hinimas-himas niya ang kanyang tiyan at napapangiti. Imagine kambal ang magiging anak niya.

“Doc. Thank you... Promise.... Lalaban.

... ako para sa... Kanila”... Pautal na wika ni Carissa Sobrang hirap na kasi itong magsalita.

“Alam ko iha. Salamat dahil ang tapang mo. Buo ang loob mo para sa mga anak mo. Hayaan mo nandito lang kami para sa iyo. Tutulungan ka namin ok?” nakangiti na wika ni Doctor Lee.

“Bestie laban lang ha? Walang susuko... Isipin mo kambal yan Bestie.” Nakangiti din na wika ni Roxie pero nagbabadya na naman ang luha.

Samantalang si Roldan ay nakangiti lang na nakatingin sa kanila. Kung may magagawa lang sana siya para maibsan ang paghihirap ng kaibigan niya matagal na niyang ginawa.

Hindi ako susuko....

Bestie... Promise..” pautal-utal na wika ni Carissa. Pinipilit pa din nito magsalita.

“Ssshhhh tama na yan Bestie, save mo ang energy mo sa kambal.”

Nakangiti na wika ni Roxie.

Ngumiti naman si Carissa at pumikit na lang din. Kahit nababagot sa araw-araw na pagkakahiga sa hospital bed pinipilit niya pa rin magpakatatag. Lalo na ngayung may dalawang buhay ang nasa kanyang sinapupunan. Iniiwasan niya na din magsalita ng magsalita. Nakikinig na lang siya kapag nag-uusap sila Roxie at Roldan.

Samantalang sinamahan ni Roldan ang doctor paglabas mg kwarto ni Carissa. May itatanong kasi siya sa doctor at ayaw niyang marinig ito ng kaibigan.

“Doc, kambal ang anak ni Carissa, hindi ba ito makadagdag sa hirap ng sitwasyon niya?” agad na tanong no Roldan habang maglalakad sila.

Huminto ang doctor at hinarap si Roldan.

“Tatapatin na kita Sir. Simula noon pa sinabi ko na masama talaga sa kanya ang pagbubuntis na ito lalo na at kambal pa pala. Habang tumatagal lalong humihina ang kanyang puso bumibigay na ang kanyang katawan. Fighter lang talaga ang kaibigan mo kaya nalalagpasan niya ang hirap. Pursigido siyang mailabas ng ligtas ang bata sa kanyang sinapupunan “ paliwanag ng Doctor.

Dalawang Buwan,

.... makalipas ng dalawang buwan.

Titingnan namin kung pwede na ilabas ang mga bata sa kanyang tiyan. Bibigay na ang kanyang katawan kung hihintayin pa natin ang normal na siyam na buwan bago manganak “patuloy ng Doctor.

Kung ano ang makakabuti sa kanya Doc gawin niyo. .

Sagot ni Roldan

After niyang manganak isasagawa din agad namin ang surgery sa kanya. Pero inuulit ko, mababa ang chance na maka survive siya. “ paalala ng doctor.

Napabuntung-hininga si Roldan sa sinabi ng Doctor.

Bumalatay agad ang lungkot sa mga mata.

“Basta Doc, gawin niyo ang lahat. Umaasa ako sa inyong kakayahan.” Wika ni Roldan

“Tanggapin natin kung ano man ang kakahinatnan nito lahat Sir. Humingi tayo ng Tulong sa Diyos. Siya lang ang nakakaalam kung hanggang kailan lang ang buhay ng tao. pero as a Doctor gagawin ko ang lahat ng makakaya para madugtungan ang buhay niya. “madamdamin na wika ng doctor

“Iwasan niyo muna pagsalitain ng matagal ang pasyente. Lalong nahihirapan ang puso niya. Bawal din na makaramdam siya ng matinding emosyon or excitements. “ huling wika ng Doctor at tumalikod na.

Chapter 18

ROXIE

Pagkatapos dalawin si Carissa, agad na umuwi ng bahay si Roxie. Naka sun glass pa siya kahit gabi na para hindi mahalata ang mugto at namumula niyang mata.

Mahirap na baka mapansin na naman ni Mommy at tatanungin na naman ako. Dahan-dahan pa akong pumasok sa gate ng bahay namin habang palingon- lingon.

Napatalon pa ako ng biglang may nagsalita sa likuaran ko. Si Kuya Jonathan...

“Anong drama na naman yan Roxie at ang dilim na nakashade ka pa rin.” Sabay hablot nito sa aking salamin.

Agad naman nito napansin ang namumula at namumugto kong mata. Tinitigan ako ni Kuya Jonathan na may pagtataka.

“Tapatin mo nga ako Roxie, nag-aaddict ka ba?” matiim ako nitong tinitigan. Halata sa boses nito ang tinitimping galit. Marahil galit na naman ito dahil late na naman ako umuwi. Hindi ko talaga maintindihan itong Kuya ko. Talo pa ang nag me menopause ang ugali.

Agad na iniwas ang tingin ko dito. Aalis na sana ako ng bigla akong hawakan sa braso.

“Wala Kuya, bakit naman ako mag addict. Kahit ipadrug-test mo ako hindi ako nag-addict.” Inis ko na sagot dito..

“Bakit namumugto yang mata mo? Ilang beses na kita napapansin ha? Linggo-linggo mugto yang mata mo ah hindi pala... Tuwing nakikita kita laging mugto iyang mata mo... May problema ka ba?” tanong nito.

Nag iwas ng tingin si Roxie sa Kuya nya. Alam niyang matagal na siya nitong pinagduduhan. Hindi na ako nito magtaka kung isang araw malaman nito ang sekreto ko.

Padabog akong naglakad papasok ng bahay. Naiinis talaga ako sa Kuya ko. Napaka-pakialamero.

Nagulat ako ng pagpasok ko ng bahay naabutan ko so Tita Moira at Mommy. Masaya na nagkekwentuhan ang mga ito. Katulad namin ni Carissa matalik din na magkaibigan ang mga ito noon pa. Small world nga kumbaga...

Agad na napatingin sa akin si Mommy ng pumasok ako. Bahagyang kumunot ang noo nito ng makita ang mugto kong mata. Hayst panira kasi itong si Kuya Jonathan eh. Tiyak hindi ako titigilan ni Mommy hanggat hindi umaamin. Agad naman akong lumapit at humalik dito pati na din kay Tita Moira.

“Ano na naman ang nangyari sa mga mata mo Roxie. Bakit mugto na naman yan. Uy Jonathan, ikaw na naman ba ang dahilan?” wika ni Mommy.

“I dont know Mom, sa labas lang ng bahay kami nagkita wala akong alam kung bakit ganyan palagi yan si Roxie.”

Dispensa ni Kuya Jonathan.

“hmmmmm bweno, mag-usap tayo mamaya Roxie. “ wika ni Mommy.

Tumango na lang ako at hindi na nagsalita pa. Nginitian naman ako ni Tita Moira at nagsalita.

“Namimiss lang siguro niya si Carissa. Kahit ako, miss na miss ko na siya. Sana magpakita na siya.” Bakas sa lungkot na wika ni tita.

“Bakit Amiga, hindi pa din siya umuuwi. Sabagay kahit sino sasama talaga ang loob kapag malaman na niloko lang siya ng asawa niya at kapatid pa ang karibal niya.” Sagot naman ni Mommy.

“Nag-aalala ako sa kanya Amiga. Wala siyang ibang mapuntahan, paano kung mapahamak siya. Wag naman sana Amiga...isipin ko pa lang sumasakit na ang kalooban ko”. Malungkot na wika ni Tita.

“Uuwi din yun Amiga nagpapalipas lang siguro ng sama mg loob.” Sagot ni Mommy.

Pinagpapawisan naman ang mga kamay ko habang nakikinig sa kanila. Parang may bumubulong sa isip ko na sabihin ko na kay Tita Moira ang totoo. Mabait naman si Tita Moira. At least kapag alam nito mararamdaman ni Carissa na marami ang nagmamahal dito. Mas lalo itong lalaban sa sakit nito.

Lumalala ang sitwasyon ni Carissa. Paano kung malaman nila na sinikreto namin ang kalagayan niya. Tiyak na malilintikan kami ni Roldan. Hindi naman kami ganoon kasama para pahirapan ang mga taong alam namin na may concern sa aming kaibigan.

Paano kung huli na ang lahat. Hindi ko namalayan Na kanina pa ako pinagmamasdan ni Kuya.. “Roxie Stop that.” Narinig kong wika ni Kuya.

Takang napatingin ako dito. Hindi ko siya maintindihan.

“Stop bitting your nails for God sake. Halos dumugo na iyang dalira mo sa kakangat-ngat. Ano ka pusa? Muling wika ni Kuya.

Hindi ko na namalayan tumulo na naman ang peste kong luha. Ang hirap talagang pigilin. Lintek talaga.

“Iha may Problema ba?” nagtatakang tanong ni Mommy. “Haist Jonathan ano na naman ang ginawa mo sa kapatid mo”,

Inis na bulyaw ni Mommy kay Kuya.

“Bakit ako? Wala naman akong ginawa ah.. Sinaway ko lang siya.. Mauubos na kasi ang kuko sa kamay niya sa kakangat-ngat.” Asar na sagot ni Kuya.

“Tita Moira!!!!! Im sorrry... Huhuhuhu!” Iyak na yumakap ako dito. Takang taka naman si Mommy at kuya sa aking inasta.

“ Why....any problem?” nagtataka din na tanong ni Tita.

“I know where she is Tita”, panimula kong sabi dito.. “Sorry hindi ko sinabi agad.”.... Umiiyak ko na sabi dito.

Agad na nanlaki ang mga mata ni Tita sa narinig. Seryoso ako nitong tiningnan sabay tanong.

“Nasaan siya Roxie... Sabihin mo sa akin.. Kumusta siya?... Maayos ba siya?” bakas ang excitement na tanong ni Tita Lalo akong napaiyak sa kanyang tanong. Hindi ko alam kung paano umpisahan ang kwento.

“Im sorry Tita, hindi...

Hindi maayos ang lagay niya.. humahagulhol kong sagot.

Ngayon”.

“Ano ang ibig mong sabihin?” nag aalalang tanong ni Tita.

“Roxie, ayusin mo nga yang kwento mo, pinapakaba mo ang Tita Moira mo.” Awat ni Mommy.

Tumingin muna ako kay Mommy bago magsalita. “Hindi siya maayos Tita... Nasa Hospital siya...

Critical”.....mahina kong sagot.

“Anong sabi mo? Paanong nangyari yun?” napatayo si Tita sa pagkakaupo habang hawak ang dibdib. Agad naman itong nilapitan ni Mommy.

“Moira Relax lang baka mapaano ka.” Jonathan kumuha ka muna ng tubig bilisan mo”! Utos ni Mommy kay Kuya.

Patuloy naman ako sa pag iyak habang nagpapatuloy sa pag kwento.

“She’s pregnant...pero may problema... Hindi pwede sabi ng doctor kasi mahina na ang puso niya..... Lumalaki ang puso niya.... He... Heart Enlargement daw ang tawag noon sabi ng Doctor niya... Tita at hindi siya pwedeng mag undergo ng surgery dahil buntis siya.” Wika ko.

“hindi siya pwede mag undergo ng surgery dahil buntis siya.. Pinapili na siya ng doctor noon pero mas pinili niya ang pagbubuntis niya.” “mahigit tatlong buwan na siyang nakaconfine... kaming dalawa lang ni Roldan ang nakakaalam dahil nakiusap siya na ayaw niyang sabihin sa inyo, ayaw na daw nyang makaabala.”

“Tita, Im sorry.. Natatakot ako sa kalagayan nya ngayon kaya sinabi ko na ito sa inyo. Malubha siya..... Ginawa naman namin ang lahat pero hindi pa din sapat”. Umiiyak na pagpapatuloy ko ng kwento.

“Kaya ba laging matamlay ka Roxie dahil sa problema na yan? Bakit ngayon mo lang sinabi?” alam mo naman na matagal na siyang hinanap? Sagot ni Jonathan.

“Im Sorry.... Alam kong mali pero naiinis kasi kami kay Gabriel dahil sa ginawa niya sa kaibigan namin.”

.

Sagot ni Roxie.

.

“Saang hospital siya ngayon? Gusto ko siyang makita.” Umiiyak na wika ni Tita.

“Ako na ang magdadrive ng kotse. Roxie sumama ka na.” Presentang wika ni Kuya Jonathan.

Agad kaming sumakay ng kotse ni Kuya Jonathan. Halatang nag-aalala si tita Moira. Ako naman ay patuloy sa mahinang pag iyak Sumama na din si Mommy para maalalayan niya si Tita.

Ilang sandali pa ay dumating na din kami ng hoslital. Agad kung itunuro kay Tita kung saan ang kwarto ni Carissa. Tanging ang ang private nurse at si Carissa lamang nag nadatnan namin sa loob ng kwarto, Suminyas ang nurse na tulog na daw si Carissa.

Nagulat si Tita Moira sa hitsura ni Carissa ng makita niya ito.

Marami kasing nakakabit na aparato dito. Agad niya itong nilapitan at tinitigan. Nag-uunahan sa pagtulo ang luha sa mga mata nito.

Nanginginig ang kamay na hinaplos nito ang mukha ni Carissa. “Iha bakit?. Bakit nagawa mong sulohin ang kalagayan mo? Hindi mo ba alam na halos mabaliw kami sa kakahanap sa iyo.” Bulong ni Tita.

Walang anu-ano ay nagmulat ng mata si Carissa. Kumurap-kurap pa ito ng makita si Tita Moira. Halatang hindi makapaniwala na nandito si Tita. Luminga ito sa gawi ko at nagtatanong ang mga mata habang nakatingin sa akin.

Tumango lang ako sa kanya. Tipid naman itong ngumiti sa akin. Bumalik ang tingin nito kay Tita at bahagyang ngumiti.

“Mom.....mi.... Nan......

Dito ka...... Sorry po” “” “itinaas nito ang kamay at pinunasan ang luha sa mukha ni Tita. “Dont........ Cry... Mommy”. Utal na wika nito. May luha na din na tumulo sa gilid ng mga mata.

“Iha, i miss you so much. Bakit hindi mo sinabi sa akin. Alam mo bang alalang-alala ako sa iyo. Kung saan-saan kita pinahanap.” Wika ni Tita.

Pinunasan ni Tita ang luha na dumaloy sa mata ni Carissa.

“Thank...you.... Mom....

Mommy”.wika ni Carissa habang habol ang hininga. “Lumaban ka ha? Nandito lang kami para sa iyo. Hinding-hindi ko hahayaan na may manakit uli sa iyo, pangako yan.” Wika ni Mommy.

“Im... Sorry....I.... Am.... So... Sorry... Ye.. YesS..La... lalaban.” Hirap na wika ulit ni Carissa at pumikit.

Nagulat kami ng malakas na tumunog ang monitor na naka connect sa aparato na nakakabit sa katawan ni Carissa.

Nakita namin na nataranta ang private nurse na nagbabantay kay Carissa. Agad nitong pinindot ang isang botton na nakakaconnect sa office ng doctor na nakatalaga para sa pasyente.

Agad naman akong lumapit sa kinahihigaan ni Carissa. Nakita ko na walang ano man movement ang dibdib nito tanda na hindi ito humihinga. Agad akong nataranta at niyakap ito.

“Doctor... Tumawag kayo ng doctor ngayon din!!!?? Carissa anak, anong nangyari sa iyo”..

Naghihistirikal na wika ni Tita.

Ilang sandali pa ay dumating na si Doctor Lee at may iba pang kasama. Agad nitong inasikaso si Carissa. Suminyas ito sa mga kasama na palabasin kami.

“Mam... Sir labas po muna kayo....” wika ng isang nurse. Hinatak naman ako ni Kuya Jonathan at pinilit na lumabas.

Napasalampak sa gilid si Tita habang umiiyak. Ako naman ay tahimik na lumuluha habang yakap ni Kuya. Si Mommy naman ay nakaalalay lang kay Tita.

“Jonathan, kumuha ka muna ng tubig.” Dali,, bilisan Mo!!!!! Utos ni Mommy. Nakita kasi nito na halos manglupaypay na sa kakaiyak si Tita Moira.

“Roxie dito ka muna.. Maupo ka lang dito babalik Agad ako.” Wika nito at umalis na.

GABRIEL

Naghahanda na akong umuwi ng mansion ng biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko itong sinagot ng makita ko na si Jonathan ang tumatawag. “Hello Bro...natagpuan na siya. Nandito kami ngayon sa hospital. Pumunta ka kaagad ngayon na!!!!.”

Walang paligoy-ligoy na wika ni Jonathan.

“Naisend ko na ang location ng hospital sa messenger mo. Check mo nalang bro..bye!”. nagmamadaling wika nito. Waring natataranta ito.

Kunot ang noo ko habang tinitingnan ang address ng hospital na senend ni Jonathan. Biglang bumilis ang kaba na nararamdaman ko. Namamadali akong tumayo.

Senenyasan ko naman si Aron na aalis na kami.

Agad naman itong tumalima. Dali-dali kaming sumakay ng kotse at sinabi sa driver kung saan kami pupunta.

Sinubukan kung tawagan si Jonathan upang magtanong ng iba pang detalye. Hindi na ito sumasagot. Parang may mali kasi dito. Parang natataranta habang nagsasalita kanina.

Nang makarating sa naturang hospital ay nakaabang na si Jonathan sa entance. Agad ko itong nilapitan.

“Bro, kumusta siya?” agad kong tanong dito. Tsaka bakit nandito siya sa hospital may sakit ba siya?” Nasaan siya, gusto ko siyang makita.” Excited na wika ko dito.

Malungkot na tumingin sa akin si Jonathan..” Huwag ka sanang mabibigla Bro.”.

Kunot noo akong napatitig dito...

“bakit anong problema?” tanong ko dito Bumuntung-hininga lang si Jonathan at sininyasan akong sumunod dito.

Nang makarating kami sa isang waiting area sa may hallway ay nagulat ako ng makita ko si Mommy. Umiiyak ito at nasa tabi si Tita Anne, mother ni Jonathan.

Agad na sumalubong sa akin si Mommy at yumakap... walang tigil ang pag iyak ni Mommy na labis kong

Pinagtaka lalong nagpadagdag sa aking kaba..

“Mommy, nasaan siya... Si Carissa, bakit ka umiiyak?

Nagtatakang tanong ko dito.

“Gabriel, Iho, Kawawa siya... Na.. Nakikipaglaban siya sa buhay niya ngayon!..sagot ni Mommy may halong takot sa boses,

“Anong ibig mong sabihin Mom?. Tanong ko ulit dito pero parang wala ng balak sumagot si Mommy. Umiiyak nalang ito habang mahigpit na nakayakap sa akin.

Bro, Jonathan, anong ibig sabihin nito? Nasaan si Carissa, gusto ko siyang makita.” Galit na wika ko. “Bro, hindi pa pwede... Nasa I C U pa siya.”. Maiksing sagot ni Jonathan.

Agad naman akong nanigas sa sinabi nito. Hindi ako makapaniwala sa narinig. “Paanong nasa I C U, bakit? Binibiro mo ba ako” pagalit kong sabi.

“Sa maiksing sandali na nakita ko siya, alam kong hirap na hirap na siya.. Gabriel gumawa ka ng paraan, hindi ako papayag mawala siya”.. Naghihistirikal na wika ni Mommy.

Nagtatanong ang mga mata na tumingin ako kay Jonathan.

“Heart enlargement Bro, sabayan pa ng pagbubuntis niya ng kambal, critical ang kondisyon niya. Nag flatline heartbeat niya kanina kaya niri-revived siya ngayon”. Wika ni Jonathan.

Para akong nabingi sa sinabi ni Jonathan, pakiramdam ko may sumabog na malakas na bomba. Wala sa sarili. tinanggal ko ang pagkakayakap ni Mommy sa akin.

Tulala akong naupo sa isang upuan sa sulok. Kahit gaano ako katapang, sa mga sandali na ito nakaramdam ako ng takot. Hindi ko pa naranasan na umiyak dahil sa isang babae liban kay Mommy pero sa mga sandali na ito....

Hindi ko namalayan na nag-uunahan na sa paglandas ang luha sa aking mga pisngi.

“Sweetheart!!!!Carissa!!!!!!...paulit-ulit kong sambit.

Nilapitan ako ni Jonathan at tinapik tapik sa balikat “Tatlong buwan na siyang nakaconfine dito Bro. Lakasan mo ang loob mo, magiging maayos din ang lahat.” Wika nito.

Maya-maya pa ay napansin ko na may lumapit ng doctor kina Mommy. Tahimik lang akong nakikinig sa kanila. Natatakot ako sa posibleng sabihin ng doctor. “kumusta siya Dok” narinig kong tanong ni Mommy.

“Under monitoring but critical pa rin ang pasyente... comatose siya at sa I C U muna siya mamalagi hanggang magiging maayos ang lahat.”

Agad akong tumayo at pinagsusuntok ang pader ng marinig ko ang sinabi ng doctor.  Kasalanan ko ito lahat....” hiyaw ko. Agad naman akong inawat ni Jonathan.

“Bro Relax ka lang muna. Maayos din ito.. Hayaan muna natin ang mga doktor na gawin ang kanilang trabaho.” Wika nito.

“Dok gawin niyo ang lahat para magiging maayos siya, nakikiusap ako sa inyo.. Kahit magkano, handa kaming magbayad gumaling lang siya.” Umiiyak na wika ni Mommy.

“Makakaasa ka Misis.Gagawin namin ang lahat, pero sana kung ano man ang mangyari tanggapin natin ng maluwag sa ating kalooban.” Masyado na siyang mahina at Diyos na lang ang nakakaalam kung kakayanin niya pa ang lahat. “ sagot ng doktor.

Agad na tinakbo ni Gabriel ang doktor at kiniwelyuhan ito sabay bulyaw.” Doctor ka diba? Gawin mo ang lahat para mabuhay siya... Dahil kung Hindi mananagot kayong lahat sa akin.” Agad naman itong inawat ni Jonathan. Sabay hingi ng pasensya. Nakaka-unawang ngumiti naman ang Doctor.

“Maari niyo ng masilip ang pasyente. Pero hindi ko pa nirerekomenda na lapitan siya. Masyadong maselan ang kondisyon niya. Kapag maging stable ang kanyang sitwasyon ibabalik naman namin siya sa private room niya.” Wika ng doctor.

Agad akong pumunta sa I C U kung saan naroroon si Carissa. Nang silipin ko ito ay lalo akong nanghina sa nakita. Maraming tubo ang nakakabit dito. Parang papel ito dahil sobrang putla.

Hindi ko matanggap na ang dating Carissa na nakangiti at puno ng buhay. Ngayun nakaratay sa isang higaan na punong-puno ng kung anu-anong makina sa katawan.

Paano humantong sa ganito ang lahat. This is my fault.. Bakit hindi ako naging aware sa health niya..... Oo nga pala.. Wala akong pakialam sa kanya noon. Ni hindi ko nga siya masyadong kinakausap. Hindi ko man kinukumusta ang mga nararamdaman niya.

Kuyom ang kamao na tumalikod ako. Hindi ko matagalan ang pagtitig sa kanya. Hindi ko naramdaman na dinala na ako ng mga paa ko sa maliit na chapel ng hospital. Sa kauna-unahang pagkakataon, lumuhod ako at umiyak. Nagmamakaawa na sana ay mailigtas sa kapahamakan si Carissa.

“Lord, please bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon para iparamdam sa kanya ang pagmamahal ko.

Maawa ka. I love her so much... Hindi ko kaya na mawala siya Promise mamahalin ko siya ng higit pa sa buhay ko...please.... Please..” tumutulo ang luha na pa-ulit-ulit na bulong ni Gabriel.

Chapter 19

ARA POV

“Si Gabriel, matutulungan niya ako Dad. Marami siyang koneksyon.. Kaya niyang ipabura lahat yun.” Kaya please pumayag na kayo. Kailangan ko si Gabriel... Maniniwala siya sa akin na hindi ako iyon”. Umiiyak na pakiusap ko.

Pero hindi pa natapos ang araw na iyon nabuking na ako ni Gabriel. Hindi ko akalain na bigla siyang dadalaw sa bahay. Narinig niya lahat ng pag-uusap namin ni Mommy, pati na din ang ginawa namin na kasalanan noon.

Nakita ko ang galit sa mga mata nito ng komprontahin kami ni Mommy.

Pinilit kong magpaliwanag kay Gabriel pero sarado ang isip nito. Ilang beses ko din na sinubukan itong tawagan pero hindi ako sinsagot. Ilang beses ko din sinubukan puntahan sa opisina pero ayaw akong papasukin. Kapag namimilit ako pinapakaladkad ako nito sa mga gwardya.

Napag-alaman din namin na nawawala pala si Carissa. Hindi daw ito umuuwi. Masyado daw dinibdib ang pagpapa-pirma ni Gabriel ng devorce paper.

Lalong naging komplikado pa ang lahat ng malaman ni Daddy na hindi mahanap si Carissa. Lalo itong nagalit sa amin ni Mommy. Kulang na nga lang na bugbugin kami nito.

May mga tao na din itong binayaran upang hanapin ang kapatid ko. Pati ang dalawang kasambahay namin ay pinaalis din nito. Wala naman daw kaming ginagawa ni Mommy, kami na lang daw ang gagawa ng mga gawaing bahay para may ambag kami. Sayang lang daw kasi ang ibabayad niya... Sa isang iglap biglang nagbago ang takbo ng buhay namin sa loob ng bahay.

Ilang buwan pa ang lumipas, lalong naging bugnutin si Daddy. Laging gabi na kung umuwi. Kapag tinatanong naman ni Mommy at pabalang itong sumagot. Unang beses ko itong nakita sa aking pamilya. Lagi ko din silang naririnig na nagtatalo..

Napansin ko din na nagbago ang pakikitungo ni Mommy sa akin. Nagiging malamig ito at sa akin at lagi kong nakikita na tahimik na umiiyak.

Minsan nakita ko pa itong yakap-yakap ang larawan ni Carissa at paulit-ulit na bumubulong ng “ Sorry anak”.

Kina gabihan, magkaharap kami ni Daddy, Mommy dito sa hapag-kainan. Wala ni isa man ang nagsasalita sa amin. Walang anu-ano ay biglang tumunog ang cellphone ni Dad. Agad naman nitong sinagot.

“Yes Efrin, any good news”..bungad agad na tanong sa kanyang kausap.bahagya pang nakakunot ang noo nito. Maya-maya pa ay bigla itong sumulyap sa amin. Napansin ko din na bahagya itong tumahimik at nabahala.

“Saang Hospital?” tanong nito sa kausap. “Sige pupunta na ako dyan, hintayin mo ako.” Nagmamadali na tumayo si Daddy at aktong aalis na.

“Saan ka pupunta? At sinong nasa hospital?” tanong ni Mommy.

Bumuntung-hininga si Dad bago sumagot.”

Natagpuan na si Carissa ayon sa private investigator Ko. Nasa hospital, critical”..malungkot na wika ni Daddy.

Biglang nabitiwan ni Mommy ang hawak niyang baso. Bumagsak ito at nabasag sa sahig. Nakita ko na biglang nanginig ang mga kamay ni Mommy. May nagbabadya na din na luha sa mga mata nito.

“Kung ganoon sasama kami.”mahinang wika ni Mommy.

Hindi naman sumagot si Daddy at tumalikod na. Agad naman kaming sumunod ni Mommy dito at sumakay ng kotse.

Pagdating sa hospital ay agad na nakipag-usap si Dad sa isang lalaki. Agad naman kami nito sinamahan at nagtungo hanggang I C U. Nagulat pa ako ng naabutan ko doon si Tita Moira, tahimik itong umiiyak. Hindi kami pinansin nito.

Sabagay nabalitaan ko na din ng nasa New York pa ako kung gaano sila ka close ng kapatid ko. Agad naman na itinuro sa amin ang isang kwarto ng private investigator ni Dad. Nang sumilip kami doon ay sabay nanlaki ang aming mga mata.

Nakita kasi namin si Carissa, nakahiga, maraming nakakabit na kung anu-ano dito at parang wala ng buhay. Agad kong narinig ang biglang pag iyak ni Mommy.

“Diyos ko, anong nangyari sa anak ko? Carissa!!!!... Hiyaw ni Mommy....

Samantalang tulala naman akong nakatingin sa kapatid ko, sa kauna-unahang pagkakataon parang kinurot ang puso ko.. Nakaramdam ako ng awa sa sitwasyon nito Kahit pagbaliktarin pa ang mundo, kapatid ko pa rin ito. Hindi ako makapaniwala na hahantong sa ganito ang lahat.

Akmang aalis na sana ako ng bigla akong pigilan ni Daddy.” Wag kang umalis, titigan mo ang kapatid mo, masaya ka ba???? Isa tayo sa dahilan ng paghihirap niya.!!!!!” Basag ang boses na wika ni Daddy. Namumula na din ang mga mata nito. Alam kong pinpigilan nitong umiyak.

“Dad, Im soryy”...umiiyak kong sagot dito. “Hindi ko sinasadya.” Hindi ko akalain na mangyayari ito sa kanya.. Kung..... Kung maibabalik ko lang sana ang mga nangyari na.....” umiiyak kong wika.

“hindi ko akalain na magkakaganito ang pamilyang ito... Na ikaw ang dahilan ng pagkakawatak-watak natin....sa iyo umikot ang mundo namin Ara.... Lahat ng gusto mo binigay namin... Ano pa ang kulang??? Bakit ikaw pa ang naging dahilan sa paghihirap na pinagdaanan ng kapatid mo!” umiiyak na wika ni Daddy.

“Daddy..... Babawi ako... Promise!!!! Wika ko kay Daddy.

Umiling lang ito at tinalikuran ako. Naiwan akong napasalampak sa pagkakaupo. Pakiramdam ko, ako ang pinakamasamang tao sa mundo...

Chapter 20

ARA POV

Magkasabay na lumabas sina Gabriel at Ara pagkatapos makipag-usap kay Doctor Lee.

Gabriel, can we talk?” habol ko kay Gabriel habang mabilis na naglalakad sa hallway.” Please Gabriel, pagbigyan mo naman ako, kahit ngayon lang.” Pagsusumamo ko dito,

Kunot noo itong lumingon sa akin. “About what?”

Maikling sagot nito sa akin.

“kung hindi importante ang sasabihin mo, huwag ka ng mag-aksaya ng panahon Ara.”

“Gabriel, please.... Gusto ko lang naman humingi ng sorry, sa lahat ng nagawa ko.” Umiiyak na wika ko dito.

“Hindi na maibabalik ng sorry mo ang mga nangyari Ara. Masyado ko ng nasaktan ang asawa ko.” Singhal ni Gabriel dito.

“Alam kong hindi na ako,.... Hindi na ako ang laman ng puso mo, Sorry Gabriel, kasalanan ko ang lahat. Tatanggapin ko, hahayaan kita sa kanya.......wa... wala na din namang dahilan para ipaglaban kita, dahil isa akong malaking kahihiyan...

“Ito na siguro ang karma ko...akala ko....

.kontrolado ko lahat.... na lahat pwede kung paikutin...... siguro nasanay lang ako na lahat ng gusto ko nakukuha ko........pero nabigo ako.....” humihikbi kong paliwanag..

“Dinamay ko pa siya, si Carissa.. Inaamin ko, naging unfair ako sa kanya.....sa inyong dalawa.... Pinagplanuhan ko ang lahat, ginamit ko siya para mapigilan ang kasal natin.... Hindi pa kasi ako ready, pero natatakot ako.... na baka kapag tumanggi ako ipagpalit mo ako sa iba.... Kaya naisip ko na si Carissa... Itatali kita kay Carissa pansamantala sa pamamagitan ng kasal... para mabilis kitang agawin pagbalik ko...”Umiiyak kong pagpapatuloy.

Naikuyom ni Gabirel ang kanyang mga kamao ng marinig ang mga sinabi ni Ara.” Alam mo bang napakahirap tanggapin ang katutuhanan na ang inosenteng babae ay nagdusa sa mga kamay ko??. Hindi na maibabalik ang lahat Ara. Pinaniwala mo ako sa isang malaking kasinungalingan. Idinamay mo ang inosinteng babae para sa ambisyon mo, napaka-makasarili mo.. Hinding-hindi kita: mapapatawad sa mga ginawa mo!!!!”

“Pinahirapan ko siya.

Sinaktan at ngayun hindi ko alam kung. Makakasurvived ba ang asawa ko sa traydor niyang sakit. Maaring bukas o makalawa mawala siya ng tuluyan sa akin. Hindi ko matanggap kapag mangyari yun... Napakatagal pa ng dalawang buwan para mailabas ang mga babies namin sa sinapupunan nito!!!.” Mahabang wika ni Gabriel.

Lalong akong napaiyak sa mga sinabi nito. Sa mga paninisi sa akin., ang laki ng ipinagbago ng ugali nito, kung dati halos sambahin ako ngayon, para na akong ekstranghero dito. Halos isumpa ako nito...

Wala na ang dating mga ngiti at titig na puno ng pagmamahal sa akin...na para lang sa akin..... nagbago na siya, hindi na siya ang Gabriel na kagaya noon.

“Dapat ikaw na lang ang nasa kalagayan ni Carissa ngayun!!!!!” singhal ni Gabriel sa akin.

Marahan akong napaatras at dahan-dahan na tumalikod.... Kasalanan ko ang lahat kaya dapat lang na magdusa ako....

Hindi ko alam kung paano harapin ang bukas, kung paano burahin ang kahihiyan na ginawa ni Gaston.

Sa mga sandali na ito, naramdaman ko na wala akong karamay, ang dating Ara na puno ng kumpyansa sa Sarili, na ang taas ng tingin sa sarili, ngayon parang wala ng mukha na ihaharap sa lahat ng tao.

GABRIEL

Halos dito na ako sa Hospital tumitira. Hindi ko maiwan si Carissa. Kapag may importante lang na bagay na dapat asikasuhin sa opisina, tsaka lang ako nagpapakita. May mga tao naman akong pinagkakatiwalaan sa aking mga negosyo at isa pa nandyan naman si Daddy para mag monitor.

Si Mommy naman ay halos araw-araw dumadaan ng hospital. Lagi din ako nitong tinatanong kung kumusta ang lagay ni Carissa.

Araw-araw din dumadalaw ang mga magulang ni Carissa...makikita sa mga mata nito ang sobrang kalungkutan at pagsisisi lalo na sa Mommy nito kaya wala ng dahilan pa para magbitaw ng masasakit na salita.

Si Ara naman mula ng huli namin na pag uusap hindi na ito nagpakita ulit.

Halos isang linggo din nanatili sa I C U si Carissa bago napagpasyahan ng mga doctor nito na ibalik sa private room. Comatose pa rin ito at hinihintay na lang ng doctor na umabot ang pitong buwan sa sinapupunan ang mga babies namin para ilabas. Katulad ng napagplanuhan, isasagawa agad ang surgery once na manganak si Carissa sa pamamagitan ng C S.

Tanging dasal ko lang sa maykapal, na sana ay patuloy na lumaban ang katawan ni Carissa.

Labis naman akong nagpasalamat kina Roxie at Roldan sa ginawa nilang pag-aalaga kay Carissa. Walang dahilan para magalit ako sa kanila dahil sila ang nandyan sa mga sandaling kailangan ng karamay ng mahal ko.

Mag isa akong nandito sa private room ng asawa ko. Wala akong ginawa kundi titigan ito. Hawak ko ang kanyang kamay habang kinakausap. Alam ko kasing naririnig niya ako.

“Sweetheart, kumusta ka? Malapit ng lumabas ang babies natin. Excited na akong makita sila.” Garalgal kong wika dito. Napakababaw ng luha ko kapag si Carissa ang kaharap ko.

“Gumising ka na Sweetheart. Hindi ka pa ba sawang matulog... Namimiss na kita, ang mga ngiti mo.. Promise, ikaw lang, mahal na mahal kita Carissa... Im sorry kung ngayun ko lang narealized ang lahat.... Ang nararamdaman ko para sa iyo..” Magpapakasal tayo ulit Sweetheart ha?” Mangako ka sa akin, lumaban ka.. Para sa babies natin, para sa akin.... kailangan ka namin.” Umiiyak kong wika dito. Sana hindi pa huli ang lahat.....

Maya-maya pa ay dinukot ko ang isang maliit na kahon sa aking bulsa. Binuksan ko ito at inilabas ang isang mamahaling singsing na may kumikinang na bato sa tuktok.

Agad ko itong hinawakan at isinoot sa palasing-singan ni Carissa. Ngumiti ako dito at nagwika.

“Sorry Sweetheart, hindi pala kita nabigyan ng singsing nung kinasal tayo. Wala ka din natanggap na regalo mula sa akin simula ng nagsama tayo. Ang tanga ko ano? Kaya heto, ito muna ha, ito muna ang regalo ko sa iyo..” Sabay halik ko sa kamay nito na may suot na singsing. Napasubsob pa ako habang patuloy na umiiyak.

Kung pwede nga lang na ako na lang ang nasa sitwasyon nito. Ngayun ko lang napatunayan na kahit gaano pa karami ng aking yaman, hindi ko pa rin pala kontrolado ang lahat. Akala ko ko lahat ng bagay ay kaya kong sulosyonan sa isang pitik lang. Nagkamali ako.......

Nasa ganun akong ayos ng biglang bumukas ang pinto, pumasok dito si Roxie at Roldan, kapag walang pasok dito sa hospital tumatambay ang mga ito.

Agad ko naman pinunasan ang luha sa aking mga mata.

Ayayay!!!!! Nakaistobo yata tayo Bestie, narinig kong wika ni Roldan... Alam ko na din na bading ito kasi nahuli ko siya minsan ng nag eemote habang kausap si Carissa.

Naku Bestie, sinabi mo pa. Pero dapat lang na bumawi siya kay Bestie Carissa noh???” nakangiti na sagot ni Roxie...

“Hello Kuya Gab.” Bati ni Roxie sabay lapit sa akin at baling kay Carissa.

“O... M.. G... Is this true???? Bakla, halika dito tingnan mo ito.” Patili na wika ni Roxie.

“uy Roxie, yang bunganga mo, hinaan mo yang boses mo, bruha ka kapag talaga may ibang makarinig sa iyo at makarating kay Daddy, malalagot ka talaga sa akin”...naasar naman na wika ni Roldan.

“Hayst maliit na bagay, ayaw pa kasi umamin eh.” Pang-aasar ni Roxie.

Hinayaan ko na lang silang dalawa magkulitan.

Pumunta ako sa sofa at umupo.

“Best, nakita mo ba ang nakikita ko?” wika ulit ni Roxie...

“Oh my.......ay ang sweet..Bestie ito ang pangarap ko... Hayst sino kaya ang makapagbibigay sa akin ng ganito”. Kinikilig na wika ni Roldan.

“Kapag maging Roda ka na Bestie or pwede naman na bilhan mo na lang ang sarili mo!!!....” Asar ni Roxie dito..

Sumimangot naman si Roldan sa sagot nito.

“Hayy kakainggit naman si Carissa, ang ganda ng singsing.... 

Kung makita lang sana ito ng Bestie

Carissa natin tiyak na matutuwa iyan..

Kaya lang hanggang ngayun hindi pa rin siya gumigising... Sana maging maayos na ang lahat.” Malungkot na Wika ni Roxie.

‘Wala tayong magagawa kundi magpray. Kung pwede nga lang mag-magic para gumising na siya. Pero fighter siya. Kaya niya ito.. “ umaasang wika ni Roldan.

Kuya Gab, magkano bili mo dito?” sabay tingin sa akin at tanong ng presyo.

Ngumiti lang ako dito. Ayaw ko ng patulan ang kakulitan ng mga ito. Parang mga isip bata. Kaya siguro magkasundo ang mga ito kasi ganyan din siguro si Carissa.

Malaki ang pasasalamat ko sa mga ito dahil sila ang unang dumamay kay Carissa. Kahit na naglihim ang mga ito, wala ako sa lugar para magalit. Nagiging tunay silang kaibigan ng asawa. Ko.

Sumama ako kina Mommy at Daddy sa opisina ng Doctor. Gusto kasi makausap nila Mommy ang doctor kung ano na ang sitwasyon ni Carissa. Kahit na tumanggi akong sumama hindi pumayag si Mommy. Dapat nandoon din daw ako bilang kapatid.

Nang makarating kami ng opisina ay naabutan namin si Gabriel. Seryoso ang mukha nito at nanlilisik ang mga mata na nakatingin sa akin. Halata sa sarili nito ang tinitimping galit habang nakatitig sa akin. Pero wala naman itong binitiwan na kahit isang salita.

“Sit down mister And Misis Perez. Actually nadiscuss ko na ito kay Mister Villarama, as a parents ayaw ko na maging unfair sa inyo. Dapat noon niyo pa ito nalaman. Pero nagrefused ang pasyente na ipaalam sa inyo. Your daughter is in critical conditon. She need heart transplant to survived. Pero kailangan muna natin hintayin na isilang ang babies sa kanyang sinapupunan bago magawa ang operation.. “ paliwanag ng doctor.

Ang problema lang natin ay ang paghahanap ng donor. Medyo mahirap maghanap dito sa Pilipinas pero may mga tao naman na willing tumulong para makahanap sa lalong madaling panahon..” pagpapatuloy ng doctor.

“A... Ako Doc, pwede akong maging Donor”.. biglang sagot ko sa Doctor. Sinulyapan ko si Gabirel. Hindi pa rin ito umiimik. Matalim pa rin ang mga mata kapag tinitingnan ko.

Gulat na tumingin si Mommy sa akin sabay iling nito.

“No hindi ako papayag.. Nababaliw ka na ba Ara, kung ibibigay mo ang puso mo sa kapatid mo, mamatay ka din.” Pabulyaw na wika ni Mommy.

“Mom, kung ito lang ang paraan para makabawi ako sa kanya, gagawin ko.” Umiiyak na sagot ko.

“Gusto ko lang linawin sa inyo, na hindi porket gagawin natin ang surgery, magiging ligtas na ang pasyente. Sa kanyang kondisyon, maliit ang chance para makasurvived siya. Pero gagawin namin ang lahat para magiging successfull ang kanyang operation.” Paliwanag ulit ng doctor sa amin.

‘Kung ganoon, possibleng mawala pa rin siya sa amin?. Doc nakikusap ako, nasa kamay niyo ang kaligtasan ng anak ko, gawin niyo ang lahat. “ wika ni Daddy.

“Makakaasa kayo Mister Perez. Gagawin namin ang lahat ng aming makakaya.. Pero kailangan pa rin nating tanggapin ang mga posibleng mangyari. Ilang buwan na din nagtitiis ang pasyente sa kanyang karamdaman. Masyadong mahina na ang kanyan katawan....” sagot ng doctor.

Kung hindi lang nagdadalang tao ang pasyente baka nagawa na namin ang operasyon noon pa.” Dagdag na wika ng Doctor.

“Doc hindi ba pwede na unahin muna ang kaligtasan ni Carissa bago ang mga bata na nasa kanyang sinapupunan?” tanung ni Mommy

“Im sorry Misis. Si Carissa na mismo ang nagdesisyon sa bagay na iyun. Wala na tayong magagawa pa kundi maghintay.

“Basta Doc gawin niyo ang makakaya niyo. Iligtas. Niyo po ang anak ko. Maghahanap kami ng possible donor..”. Wika ni Daddy.

Chapter 21

GABRIEL

Mabilis na lumipas ang mahigit isang taon. Isang taon na. Mahigit isang taon na puno ng kalungkutan, pagsisisi at pangungulila. Kung hindi dahil sa kambal kong anak baka bumigay na din ako.

Nandito ako ngayon sa loob ng nursery room ng aming mga anak ni Carissa. Ang aming kambal na sina Miracle at Christian.

Yes, Miracle at Christian ang napili namin na ipangalan sa kanila. Masaya ako kasi kahit seven months lang sila sa tiyan ng kanilang Mommy naging malusog sila ng lumabas.

Malungkot akong nakatunghay sa dalawa kong anghel. Parehong natutulog ang mga ito. Nalulungkot ako para sa aking kambal dahil hindi ko maibigay sa kanila ang kalinga ng isang Ina.

Marahan kong hinawakan ang maliliit na kamay ni Miracle. Bahagya naman itong gumalaw at dumilat. Tumitig ito sa akin at humagikhik. Halos malusaw ang puso ko sa nakita kong gesture ng anak ko. Ang sarap sa pakiramdam. Parang musika sa pandinig ko ang tawa ng aking anak. Napakaganda ng mga anak ko.

Inangat nito ang dalawang kamay bilang hudyat na gusto nitong magpakarga. Maingat ko itong inangat sa higaan at kinarga. Narinig ko na humagikhik ulit ang aking anak. Samantalang si Christian naman ay tulog na tulog pa rin.

“Naku, parang nakikita ko na magiging Daddy’s girl yang si Miracle.” Narinig kong wika ni Mommy sa aking likuran. Hindi ko namalayan na pumasok pala ito sa kwarto.

“Hello mga apo”. Lumapit ito sa akin at hinalikan sa noo si Miracle gayundin si Christian na hind man lang natinag sa pagkakatulog.

“Mom, thank you sa pag-aalaga sa kanila. Sabi kasi ni Daddy sa akin halos dito ka na tumira sa Nursery Room”. Nakangiti kong wika kay Mommy.

“Naku Gabriel, anak hindi mo ako dapat pasalamatan sa ganyan dahil masaya ako. Imagine binigyan mo ako ng mga malulusog na apo tsaka talagang ang Daddy mo pa ang nagsabi ha, eh siya din naman, halos ayaw ng bitawan itong mga apo ko kapag nandito sa nursery room. “nakahingiti na sagot ni Mommy.

“Pero Mom, may mga Yaya’s naman sila. Lagi daw po kayo nagpupuyat sa dalawang ito. Baka naman kung mapaano kayo niyan.” Nag-aalalang wika ko dito.

Nabanggit kasi sa akin ni Daddy na halos dito na tumira si Mommy sa Nursery room. Hindi na din ginagawa ang mga nakagawian nito noon. Parang nawalan daw ng social life si Mommy kasi lahat ng oras at attention ay binibigay nito sa dalawang bata kahit na may mga Yaya’s naman ang bawat isa sa mga ito.

Kung dati makikita si Mommy lagi sa Garden ngayon nagbago na. Lagi na itong nasa nursery room at makikita lang ito sa labas kapag pinapaarawan ang mga babies namin.

“Hay naku! Hayaan mo na Gabriel, dito ako masaya. Tsaka wala ang Mommy ng kambal kaya dapat ako muna ang mag-aalaga sa mga ito. Dapat nga hindi ka na kumuha ng tagapag-alaga at kaya ko na sila. at may iba namang mga kasambahay dito na pwede magbantay sa mga babies na pwedeng Mapagkakatiwalaan. Noong baby ka pa ako din ang nag-alaga sa iyo. Hindi ko inaasa sa Yaya ang lahat.” Mahabang wika ni Mommy Napatango-tango na lang ako sa sinabi ni Mommy. Alam kong hindi ko ito mapipilit. Ayaw niya talagang ipagkatiwala ang mga bata sa iba. Masyadong masilan si Mommy pagdating sa kanyang mga apo.

“Oh kumusta ang aking mga apo? Nakangiting bati ni Daddy pagpasok sa loob ng nursery room. Nakapantulog na ito at agad na lumapit sa higaan ni Christian.

“Hello my Apo... So cute naman ng baby na ito”.. Sabay mahinang tapik pa nito sa mukha ng natutulog na si Christian kaya agad itong nagising at umiyak.

Agad naman itong dinaluhan ni Mommy at agad na kinarga ang umiiyak na si Christian. Isinayaw-sayaw pa nito para lang mapatigil ang pag-iyak ng bata.

“Ano ka ba naman Ralph, alam mo namang natutulog ang apo mo, hindi kasi magdahan-dahan, tingnan mo tuloy umiyak itong apo ako”. Wika ni Mommy kay Daddy. Pinandilatan pa nito ang kabiyak. Natawa naman si Daddy sa hitsura ni Mommy.

“Hussshh apo ko, tahan na, dito na si Grandma.”.

Ako ni Mommy sa baby.

“Hay Naku ikaw talaga, baka naman gutom lang yung baby kaya umiyak.” Wika ni Daddy. Binalingan nito si Miracle at hinalikan sa noo sabay pisil sa pisngi. Agad naman na humagikhik ang aking anak na babae at nagkakawag. Tuwang tuwa ito sa ginawa ng Lolo nito.

“Naku-naku wag ka na mangatwiran dyan. Nasaktan talaga ang bata sa tapik mo. Tsaka bakit ka ba nandito sa nursery room akala ko ba matutulog ka na?” tanong ni Mommy dito.

“Dito muna ako matulog, may malapad naman na kama dito kaya dito ako ngayon matulog Honey.” Nakangiting sagot ni Daddy.

“Hay naku, ano pa ba ang bago, dito ka naman lagi Natutulog. Nakangiti na wika ni Mommy dito.

“Nandito ka din kasi Honey tsaka para tabi tayo lagi. Nakangiti na wika ni Daddy.

Pinasadya talaga na maglagay ng king size bed dito sa nursery room ng kambal dahil sa kagustuhan nila Mommy at Daddy. Dito kasi ang mga ito natutulog kapag gabi para daw kasama ang mga apo palagi. Kung pwede nga lang dalhin ang kambal sa kwarto ng mga ito para doon na mag stay baka ginawa na ng mga ito.

Hindi kasi ako pumayag dahil gusto ko may privacy din sila. Kaya Lang sa nangyayari ngayon, parang kwarto na din nila Mommy itong nursery kasi halos gabi-gabi dito sila natutulog dito. Lumalabas lang para kumain maligo at magpalit ng damit. Ang mga Yaya’s naman ng mga bata ay nasa servants quarter natutulog kapag nandito ang mga Lolo at Lola nito sa nursery room.

“Gabriel, akala ko ba aalis ka ngayon, akin na yang si Miracle, para makapaghanda ka na. Kami na bahala sa mga anak mo”. Nakangiting wika ni Daddy sa akin.

Hinalikan ko muna si Miracle bago ko inabot kay Daddy. Humagikhik naman ang bata habang nakatingin sa akin.

“Thank you Dad, Mom. Kayo na muna bahala sa kanila.” Sabay lapit ko kay Christian at hinalikan din ito. Nakipagbeso din muna ako kay Mommy bilang tanda ng pagpapaalam. Tinapik naman ako sa balikat ni Daddy.

“Kami na bahala dito anak. Mag-iingat ka!” nakangiti na wika ni Daddy.

Paglabas ko ng nursery room ay agad akong sinalubong ni Aling Marta, ang aming katiwala.

“Senyorito, gusto daw po kayo makausap ng dalawang Yaya.” 

Wika nito.

“Bakit daw?” tanong ko dito.

“Magpapaalam yata Senyorito, aalis na lang daw sila. “sagot ni aling Marta Bumuntung hininga naman ako at tumango-tango. Inaasahan ko na na mangyayari ito. Nakailang Yaya na ba ang mga anak ko at lahat sila ay hindi nagtatagal dahil sa pakikitungo ni Mommy.

Mabait si Mommy sa mga kasambahay pero ayaw kasi nito kumuha ng taga pag-alaga ng kambal. Ano pa ba ang silbi ng mga babysitter kung halos ayaw pahawakan ni Mommy ang mga bata. Kapag ang mga Yaya’s minsan ang bantay at maabutan ni Mommy na umiiyak ang kanyang mga apo katakot takot na sermon ang natatanggap ng mga tagapag- alaga.

“Sige Manang, papuntahin mo sila sa Library. Doon ko sila kakausapin.” Wika ko dito. “Masusunod po Senyorito”. Nakangiting sagot ni Aling Marta at agad naman na umalis.

Agad akong nagtungo sa library. Dito na kasi ako palaging nagtatrabaho simula ng dumating ang kambal sa buhay ko. Dinadala nalang ni Aron ang mga papeles na dapat kung pirmahan at pumupunta lang ako ng opisina kapag may importanteng gagawin at may mga meetings.

Umupo ako sa upuan habang nakatitig sa isang larawan na nakapatong sa aking table. Larawan ito ni Carissa. Hinaplos ko pa ang mukha nito at malungkot na ngumiti.

“I Miss You Sweetheart”. Masuyong bulong ko na para bang naririnig nito ang aking sinabi.

Maya-maya pa ay narinig ko na may kumatok sa pinto. Agad ko itong sinabihan na pumasok.

Nakayuko ang dalawang Yaya habang pumapasok sa loob ng library. Napabuntung hininga ako at kumuha ng cheque. Sinulatan ko ang dalawang pahina ng mga ito at pinirmahan.

“Gusto niyo na daw umalis?” mahinahong tanong ko sa mga ito.

“Pasensiya na po kayo Senyorito”. Nakayuko na sagot ng isa sa mga ito.

Bumuntung hininga ako at inabot sa dalawa ang cheke. Gulat na napatingin ang mga ito sa akin.

“hindi ko kayo pipigilan. Ito yung bayad niyo. Bukas na lang kayo umalis dahil gabi na.” Mahinahon kong wika.

“Pe—pero Senyorito ang laki po nito.” Nahihiyang wika ng isang Yaya.

“Its ok. Gamitin niyo yan sa inyong pamilya. Tama lang na makatanggap kayo ng ganyang halaga.” Sagot ko.

“Salamat po Senyorito” sabay na wika ng mga ito.

“Pakisabi kay Manang Marta na pumunta siya dito.” Wika ko sa mga ito. Kailangan ko kasi makausap si Aling Marta dahil wala na akong balak maghire ng Yaya sa ngayon.

“Sige po Senyorito at salamat po ulit.” Masayang wika ng mga ito.

Ilang sandali pa ay dumating na si Aling Marta.

Pinaupo ko ito at inumpisahan kausapin.

“Manang, alam niyo naman po siguro na walang nagtatagal na Yaya ng kambal. Mahirap kumbinsihin si Mommy dahil sa umpisa pa lang ayaw na nito. Kaya siguro hindi nagtatagal ang mga babysitters lagi kasing pinapagalitan.” Panimula ko dito.

“Kaya nga po Senyorito, lagi kasi sinusungitan ni Senyora gusto niyo po ba na magpahanap ulit sa agency?” wika ni Aling Marta.

Bumuntung hininga ako. Ilang saglit nag isip bago sinagot si Aling Marta.

“hindi na muna siguro kailangan. Sa ngayon kailangan ko po muna ang tulong ninyo. Kayo na lang muna ang umalalay kay Mommy ay Daddy para sa kambal. Magtalaga po kayo ng Ibang mapagkakatiwalaan na tumulong-tulong kapag kailangan nila Mommy at Daddy.”

Mahabang wika ko dito.

“Naku Senyorito wala pong problema yun. Mas mabuti nga ang ganoong set-up na lang muna kasi ayaw talaga ni Senyora na may iba na humahawak sa kambal. “nakangiti na wika ni Aling Marta.

“Aasahan ko po ang pag-alalay niyo kay Mommy at Daddy. Sabihin niyo po sa akin kung sino ang napili niyong kasambahay para dagdagan ko na din ang sahod niya. Dapat lagi siyang handa kapag kailangan siya. “ wika ko dito.

“Makakaasa po kayo Senyorito.” Sagot ni Aling Marta.

“Salamat Manang.” Wika ko dito.

Nang mapag-isa ulit sa library at agad kong tiningnan ang orasan. 9:30 pm na at kailangan ko ng umalis. Agad akong tumayo at naglakad palabas ng library. Nagmamadali akong naglakad papunta sa carport ng mansion. Naghihintay na sa akin si Aronn at ang aking mga bodyguard.

Ito ang routine ko gabi-gabi. Sa hospital ako natutulog upang makasama si Carissa. Hindi pa din. Kasi ito nagigising mula sa pagka comatose. Naging successfull naman ang kanyang surgery at hinihintay na lang kung kailan ito gigising.

Narinig ko ng biglang nagring ang akong cellphone. Agad ko itong tiningnan kong sino ang tumatawag. 

Napakunot ang noo ko ng makita ko ang pangalan ni Roxie.

“Hello!” agad kong sagot dito.

“Ku-kuya Gabriel, si Carissa.. Punta kayo dito sa hospital, si Carissa...” natatarantang boses ni Roxie sa kabilang linya.

“Bakit anong nangyari? Roxie papunta na ako diyan? May nangyari ba?” halos tumalon ang puso ko sa sobrang kaba. Sa tono kasi ng boses ni Roxie parang may kakaibang nangyari sa hospital.

“Si Carissa kasi- agad na naputol ang sinabi nito. Pero bago nawala sa kabilang linya si Roxie narinig ko pa ang boses ni Roldan na nagpapanic din.

 Abot-abot ang kaba sa aking dibdib. Hindi pa rin naman tumatawag ang Doctor nito sa akin. Marahil ay masyado itong abala.

“Bilisan mo ang pagpapatakbo ng sasakyan. Kailangan natin makarating agad sa hopital” utos ko sa Driver.

‘Masusunod po Boss.” At agad na pinaharorot ng driver ang sasakyan.

Pagdating sa hospital ay agad akong dumerecho sa kwarto kung nasaan naroon si Carissa.

Pagdating sa bungad ng nasabing kwarto ay agad akong natigilan sa nakita. Agad napapikit ang aking mga mata kasabay ang pagtulo ng aking mga luha.

Chapter 22

GABRIEL

Ako si Gabriel Villarama, tinitingala ng lahat ng nasa lipunan. Mayaman at nasa akin na ang lahat ng katangian na hinahanap ng lahat lalong lalo na ng mga kababaihan.

Kahit kailan hindi ako umiyak dahil lang sa isang babae. Ako ang iniiyakan at hinahabol na lahat. Pero ngayon para bang napakababaw ng luha ko kung si Carissa na ang pinag-uusapan.

Tiyak na aangat ang kilay ng mga taong nakakakilala sa akin kung malaman na ang isang Gabriel Villarama ay umiiyak dahil sa isang babae. Katulad ng sitwasyon ngayon.....

Magkasabay na tumulo ang luha sa aking mga mata nang makita ko ang masayang ngiti sa mga labi nito. Hindi ako makapaniwala na gising na siya.

Parang wala sa sarili na naglakad papasok sa loob ng private room ni Carissa. Agad na napatinginan si Roxie at Roldan ng mapansin na pumasok ako. Tumabi ang mga ito ng kunti upang bigyan ako ng space para masilayan ang mukha ng mahal ko na noon ay punong puno ng pagtataka habang nakatingin sa akin.

Sa wakas gising na siya. Gising na ang babaeng hindi ko alam kung kailan ko natutunang mahalin ng higit pa sa sarili ko. Ngayong gising na siya, gagawin ko ang lahat ng aking makakaya upang hindi na siya makaramdam pa ng sakit at paghihinagpis. Ibibigay ko sa kanya ang lahat ang lahat lahat na hindi niya naranasan noon.

Ibubuhos ko sa kanya ang lahat ng pagmamahal na kayang ibigay ng isang Gabriel Villarama.

Nang makalapit ako ay buong pagmamahal na tinitigan ko si Carissa. Maputla pa rin ito pero nangingibabaw pa rin ang ganda. Nagtatakang tumingin din ito sa akin. Agad ko itong niyakap at walang pag aalinlangan na hinalikan sa labi.

Muling bumuhos ang luha sa aking mga mata.

Napasinghap naman sina Roldan at Roxie sa nakita. Parang kiti-kiti na napahampas si Roxie sa balikat ni Roldan dahil sa sobrang kilig.

Maya-maya pa ay pumasok si Doctor Lee. Kahit ayaw pa kumawala ni Gabriel sa pagkakayakap kay Carissa ay wala siyang choice. Pasimple nitong pinunasan ang luha sa kanyang mga mata. Alam niya kasing susuriin ng doctor si Carissa.

“Kumusta ang kalagayan niya Doc?” agad kong tanong sa doctor pagkatapos nitong tingnan si Carissa. May kasama itong dalawang nurse. Isang babae at isang lalaki.

“Congratulations Mr. Villarama, nagising na din sa wakas si Misis Gagawa lang kami ng ilang test at kapag maayos ang result pwede niyo ng iuwi si Misis” Nakangiting wika ng doctor.

“Gawin niyo ang nararapat Doc. Ayaw ko ng mangyari ulit ang nangyari noon. Malaki ang tiwala ko sa inyo.” Sagot ko sa Doctor. Magaling si Doctor Lee kaya naman balak ko din na bigyan ito ng incentives pagkalabas ng Hospital ni Carissa. Alam kong ginawa nito lahat ng makakaya para mailigtas ang buhay ng mahal kong si Carissa.

CARISSA POV

Pakiramdam ko mahabang oras akong nakatulog. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata. Napakurap-kurap pa ako ng masilaw sa liwanag ng buong kwarto.

Sobrang gaan ng pakiramdam ko. Hindi na din ako nahirapan pang huminga. Hindi kagaya noon na parang may nakadagan sa aking dibdib. Babangon sana ako sa higaan pero parang wala akong lakas.

Luminga-linga ako sa buong paligid ng kinahihigaan ko. Purong puti ang nasa paligid at mag isa lang ako. Pilit kong inalala kung ano ang nangyari. Bakit nandito ako sa kwartong ito.

Nang maalala ko ang mga nangyari ay agad akong napahawak sa aking tiyan. Dinama ko kung may umbok ba. Ang huli ko kasing naalala ay buntis ako.

Bigla akong kinabahan ng naramdaman na wala na ang umbok sa aking tiyan. Biglang ragasa ng emosyon sa aking puso. Biglan nangilid ang luha sa aking mga mata sa takot na baka kung ano ang nangyari sa aking mga anak.

nagulat ako ng biglang may bumukas ng pinto ng kwarto at biglang may tumili. Agad akong napatingin dito. Awang labi habang nakatingin kina Roxie at Roldan na nanlalaki ang mga mata habang nakatitig sa akin.

Magsasalita pa sana ako ng biglang kumaripas ng takbo ang dalawa paalis ng kwarto. Sumisigaw ang mga ito ng “Doctor!!? Doctor!?.... Doctor... Diyos ko!!!!!!?Narinig ko pang sigaw ni Roxie.....”

Napailing na lang ako sa kawerduhan ng dalawa kong kaibigan. Hindi ko maintindihan kong bakit ganoon ang kanilang reaksiyon. Parang may nakitang multo.

Ilang saglit pa ay nakita ko na humahangos na bumalik ang dalawa kong werdo na kaibigan. Hingal na hingal ang mga ito habang hawak ni Roldan ang kamay ni Roxie na halos kaladkarin na nito sa pagmamadali.

“Bestie, gising ka na!!!!! Bakas sa tuwa sa boses ni Roxie. Lumapit pa ito sa akin at mataman akong tinitigan. Hinawakan pa ako nito sa mukha at tinitigan ang aking mga mata. Agad naman akong ngumiti dito.

“Bestie, thanks God gumising ka din sa wakas. Diyos ko mahigit isang taon kang tulog. “...wika naman na Roldan na bakas ang tuwa sa boses.

Sasagot pa sana ako ng biglang may dumating na doctor at nurses. Agad ako nitong chineck at nakangiti na kinausap ako ng doctor.

“Welcome back Misis. Kumusta ang pakiramdam mo?” nakangiti na wika ng Doctor.

“Maayos naman po Doc. Pero yung mga babies ko po

Nasaan sila?” sa wakas na tanong ko dito. Labis kasi akong nag-aalala kung napaano na ang mga babies sa tiyan ko sa mga panahong tulog ako, Mahigit isang taon daw akong tulog????

“Bestie no Worries nasa maayos silang kalagayan. Naisilang mo sila ng maayos!!! Singit naman ng madaldal na si Roxie. Kita sa mga mata nito ang walang kapantay na galak.

Para akong nabunutan ng tinik sa aking lalamunan sa sagot ni Roxie. Bahagya akong napangiti.

“Dont worry Misis, tama si Miss Roxie, nasa maayos na kalagayan ang kambal. Inuwi muna ng husband mo ang mga bata dahil bawal sila mag stay dito sa hospital.”

Bahagyang kumunot ang noo ko sa sagot ng doctor. Paanong nasa asawa ko eh ang huli kong natandaan nag devorce na kami ni Gabriel. Tumingin ako sa gawi ni Roxie at Roldan. Nagpeace sign lang si Roxie sa akin at nakangiwi samantalang si Roldan naman ay kibit balikat at biglang tumalikod.

Halatang may hindi magandang ginawa ang mga bruha. Halata sa mga kilos ng mga ito. Halatang may

Ginawa na hindi ko magustuhan. Mga guilty kasi. Pagkatapos akong suriin ng Doctor ay lumabas na ito kasunod ng mga kasama nito. Babalik na lang ito maya-maya para sa ibang mga test.

Nang maiwan kaming tatlo dito sa loob ng kwarto ay agad kong tiningnan ang dalawa. Ngumiti naman si Roxie na lumapit sa akin.

“Kayong dalawa, ano ang sabi niyo na nasa asawa ko ang mga anak ko. Diba nagpromise kayo sa akin na kayo ang mag-aalaga sa kanila? Tsaka paanong magkaroon ako ng asawa eh ang huli kong natandaan nag devorce na kami ni Gabriel.” Mahaba kong wika sa mga ito.

Agad naman na nagyuko ng ulo si Roxie. Kinalabit nito si Roldan at bilang senyas na ito na ang magpaliwanag. Pakinding-kinding naman na lumapit si Roldan sa akin. Ganito kasi ito kapag walang ibang tao, lumalabas ang pagkabinabae.

“Ganito kasi yan Bestie..... Ehh.... Wala akong kasalanan dito ha? Ang bruha kasing si Roxie, nagsumbong kay tita Moira sa kondisyon mo.... Nagulat nga ako nung malaman ko eh....pero wala na akong magawa... Nakita ko na lang na nandito na sila Tita Moira sa hospital. Paano ba naman itong si Roxie –ARAY!!!! Napasigaw si Roldan ng biglang hilain ni Roxie ang buhok nito.

“Gaga ka ako na naman ang itinuro mong salarin. Hugas kamay ka na naman.!!!!.....” Putol ni Roxie sa kwento nito habang hila hila pa din ang buhok ni Roldan.

“Ano ba bruha ka bitawan mo ang buhok ko baka makalbo ako!!!!!” tili ni Roldan Binitawan naman ito ni Roxie at matalim na tinitigan ang kaibigan. Napahagikhik naman ako sa mga ito. Kahit kailan talaga kung umasta ang mga ito parang mga bata. Wala pa ring pinagbago.

Ganito ang mga ito palagi. Akala mo nag aaway pero ganito talaga sila maglambingan. May halong kunting sakitan pero sanay na kami sa ganito. Maya- maya lang ng kunti ay ok na ulit ang mga ito.

“Hindi ba pwedeng nataranta lang ako kaya ako napaamin ni Tita. Tsaka maganda naman ang kinalabasan diba bruha. Tsaka malay ko bang tatawagan agad ni Kuya Jonathan si Gabriel para magsumbong.” Paliwanag ni Roxie.

“Oo nga, alam ko naman iyon, pero ikaw ang unang nagbreak sa promise natin Kay Bestie tsaka----- sagot ni Roldan na hindi na naman natapos dahil sinagot ulit ito ni Roxie.

“Tsaka pabor sayo kasi nakikita mo din ang mga hot Fafa na friends ni Kuya Gabriel at Kuya Jonathan kapag pumpunta dito sa hospital.” sabe ni Roxie dito kay roldan.

“Kapag ako talaga maasar sa iyo Bruha ka isusumbong na talaga kita kay Tito”. Pananakot ni Roxie dito na alam naman namin na hindi nito gagawin.

“Hayst bruha talaga ito. Tinakot na naman ako. Sige na nga kasalanan na nating dalawa. Tayong dalawa na lang ang nagsumbong kahit hindi naman...” maktol na sagot ni Roldan. Nagkakandahaba pa ang Tiguso nito.

“Tama na yan mga Bestie, hindi naman ako galit sa ginawa niyo. Pero diba nagpromise kayo sa akin na kayo mag aalaga sa mga babies ko? Bakit hindi niyo ginawa. Buti na lang hindi ako natuluyan kong hindi mumultuhin ko talaga kayo”. Biro ko sa mga ito. Agad naman namilog ang mga mata ng mga ito.

Natawa ako sa mga reaksiyon ng mga ito. Sabay kasi na tumingin ang mga ito sa akin at halatang natakot. Alam ko kasi na kahinaan ng mga ito ang multo. Kaya naman ganito ang panakot ko sa kanila noong malubha pa ako para tuparin nila ang promise nila. Pero mukhang hindi naman nasunod kasi umiksena yata si Mommy Moira.

Bigla kaming natigilan sa pagkukulitan ng biglang pumasok si Gabriel sa kwarto. Nagulat ako sa itsura nito. May luha ang mga mata at napatda ako ng lumapit sa akin at niyakap ako sabay halik sa labi ko.

Nabigla ako sa ginawa nito.hindi ko alam kung paano mag react. Biglang naging blanko ang aking isipan at pakiramdam ko biglang tumigil ang pag ikot ng aking mundo.

Halos hindi ako makahinga sa sobrang higpit ng yakap nito. Nang bumalik ako sa aking huwisyo ay tsaka ko lang narealized na mahigit isang taon na pala akong hindi nagtotooth brush. Tiyak na pati laway ko napanis na. Nakakahiya mga Beshie. Kahit ba tulog ako nagawa kaya akong linisan or toothbrashan ng mga taong nag-aalaga sa akin dito sa hospital?? Hindi ako sure doon.

Pero ang hot talaga ni Gabriel. Nakakapagtaka ang ginagawa nito. Hindi man lang nandiri sa laway kong panis dahil naramdaman ko na bahagya pa nitong sinipsip ang aking bibig. Diyos ko, parang gusto kong matulog ulit sa takot na baka panaginip lang lahat ito. Ayaw ko ng matapos ito, ang sarap kasi ng labi ni Gabriel. Para akong nasa alapaap.

Nakita ko din na tulala na napatingin si Roldan sa amin. Halos naman mamiliit si Roxie sa sobrang kilig habang hinahampas nito si Roldan.

“Sana All” narinig ko pang bigkas ng mga ito.

“Thanks God!” narinig kong bulong ni Gabriel sa akin pagkatapos nitong pakawalan ang aking mga labi. Naramdaman ko na hinahalik-halikan ako nito sa aking buhok at naramdamn ko din ang pag-uga ng balikat nito habang nakayap sa akin.

“Umiiyak ba ang isang Gabriel Villarama?” tanong nga aking isipan. Kumabog na naman ang puso ko sa idea na iyon. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Ramdam ko ang init ng yakap ni Gabriel sa akin. Parang ayaw ko ng matapos ang pagkakataon na ito. Masaya ako sa mga yakap ni Gabriel.

‘Lord, bakit mas marupok yata ang puso ko ngayon “Bulong ko sa aking sarili at natatakot ako dahil dito. Bahagya kong pinikit ang aking mga mata upang namnamin ang init ng yakap nito. May tumulo pang luha sa aking mga mata. Luha ng kasiyahan dahil nandito si Gabriel. Kahit papano nandito siya.

Ayaw ko na sanang matapos ang mga sandali na iyon pero naramdaman ko na bumalik ang doctor. Agad naman na kumalas sa pagkakayakap si Gabriel sa akin. Masuyo pa akong tinitigan nito at pinunasan ang luha na naglandas sa aking pisngi gamit ang mga kamay nito.

Biglang kumabog ang puso ko sa paraan ng pagtitig sa akin ni Gabriel. Parang kakaiba kasi ito kaysa noon. Parang tingin na puno ng pag-aalala at pagmamahal. Parang may malalalim na ibig sabihin.

Chapter 23

CARISSA POV

Kami nalang dalawa naiwan ni Gabriel dito sa kwarto. Umalis na kasi ang aking mga kaibigan.

Naiilang ako dito, kanina pa kasi ito titig ng titig sa akin. Nangingiti pa ito na parang kinikiliti. Ibang- iba ito ngayon.

“Sabi nga pala ng Doctor pwede ka na kumain ng mga light foods. Gusto mo ba bilhan kita ng makain? “ wika nito Umiling lang ako dito. Hindi ko alam kong paano ito kausapin. Bakit kaya nandito pa ito ngayon. Wala ba itong balak umuwi? Baka hinahanap na ito ni Ate Ara. Kasal na kaya sila? Sa isiping iyun ay parang gustong tumulo ang luha sa aking mga mata.

Hmmm kumusta ang mga anak natin? Sabi kasi nila Roxie nasa Mansion daw ang mga babies.” Tanong ko dito

“Maayos naman sila. Si Mommy at Daddy ang nag aalaga sa kanila ngayon. Teka gusto mo ba silang makita.?” Tanong nito sa akin sabay kuha ng cellphone.

Lumapit ito sa akin at umupo sa silya na nasa gilid ng aking kama. Bahagyang sumikdo ang aking dibdib ng alalayan ako nitong sumandal sa headboard ng aking higaan.

Itinapat nito ang cellphone sa akin. Yung sakto lang para makita ko ang gusto nitong ipakita sa akin. 

Bahagya akong napangiti ng masilayan ko ang dalawa kong babies. Ang gaganda nila. Hindi ko namalayan ang pagtulo ng aking luha. Sobrang saya ko na makita ang dalawa kong anak na malusog. Ang gaganda nila. 

Naramdaman ko na lang ang bahagyang pagdampi ng kamay nito sa aking pisngi. Pinupunasan niya ang aking luha gamit ang kanyang mga kamay.

“Sasabihin ko kina Mommy na dadalhin sila dito bukas. Dont worry, mayayakap mo na sila Sweetheart “Masuyo nitong wika sa akin.

“Sa-salamat pasensiya ka na kung hindi ko sila maalagaan ngayon.” Mahina kung sambit dito.

“Its ok. Tsaka magaling ka na..kunting tiis na lang magiging maayos din ang lahat. Sabi ng Doctor Therapy lang ang kailangan para bumalik ang dati mong lakas.” Nakangiti na paliwanag nito sa akin.

Sa ngayon kasi hindi ako makatayo at makalakad. 

Kahit nga paghawak sa mga simpleng bagay ay hindi ko kaya. Parang nawalan ako ng lakas. Siguro dahil sa tagal kung hindi nagamit ang aking mga muscle. Therapy daw kailangan para manumbalik ako sa dati. Pero sabi ng Doctor normal lang naman daw ito sa taong matagal na nakaratay. Babalik din daw ako sa dati. Makakalakad ulit ako ng maayos at magagawa ko ulit ang mga nakasanayan kong gawin.

Natatakot ako. Paano kung tuluyan na akong hindi makalakad. Lalong magiging walang kwenta na ako. Magiging lumpo ako. Hindi ko maalagaan ang mga anak natin.”umiiyak kong wika.

“Ssshhh tahan na. Hindi mangyayari iyon. Ako ang bahala ok??” Masuyo nitong ako sa akin. Niyakap pa ako nito.

“Gabriel, please kapag mangyari iyon huwag mo silang ilayo sa akin ha? Hindi ko kaya...”. Umiiyak na pakiusap ko dito.

“Hindi mangyayari iyon Sweetheart. Ipanatag mo ang kalooban mo... Alam ko ang sakripisyo mo para mailabas mo ng maayos ang mga anak natin.. Kaya hindi ko hahayaan na mawalay sila sa iyo... Sa atin...” nakangiti na sagot nito sa akin.

“Pwede ka ng umuwi Gabriel. Kaya ko na ang sarili ko.”.maya-maya ay malumanay kung wika dito. “Ok lang Carissa. Gusto mo bang mag C.R? Halika bubuhatin kita?”. Masuyong wika nito.

Bahagyang napakunot ang noo ko dito. Naninibago talaga ako dito kay Gabriel. Masyado kasi itong mabait ngayon.

“Ba-baka kasi hinahanap ka na ni Ate.” Pabulong kong wika dito. Parang may bikig sa aking lalamunan habang binabanggit ang katagang iyon.

Nakita ko ang pagkagulat sa mukha nito dahil sa aking sinabi. Maya-maya pa ay ngumiti ito at masuyo akong hinalikan sa aking noo.

Walang maghahanap sa akin. Alam ng lahat na kasama kita ngayon dito sa hospital.” Nakangiting wika nito sa akin.

“Pe-pero baka magalit sa akin si Ate Ara kapag malaman niya na nandito ka.” Nag aalala kong wika. Hanggat maari gusto ko ng umiwas sa gulo.

“Dont worry, hindi ako hahanapin noon. Never!!!” masuyo nitong sagot.

“Sige na magpahinga ka na. Bukas may mga bisita ka. Gusto na nga nilang pumunta dito eh kaya lang sabi ko tomorrow morning na lang para maisama ang kambal”. Pagkekwento nito sa akin.

“Talaga? Salamat Gabriel. Gustong-gusto ko na din sila makita.

Teka hindi ba galit si Mommy sa akin. Kasi naglayas ako eh”. Nag aalala kong tanong dito.

“Malalaman natin bukas Sweetheart! Sa ngayon magpahinga ka muna. Bawal ka daw mapagod sabi ng Doctor.” Masuyong wika nito at maingat akong inalalayan para makahiga ulit.

Napangiti ako sa sinabi nito. Nakaramdam ako ng excitement para bukas. Excited na akong makita ang aking mga anak tsaka sila Mommy Moira. Sana hindi ito nagalit sa akin.

Biglang sumagi sa isip ko ang aking pamilya. Ang aking mga magulang. Si Mommy at Daddy tsaka si Ate Ara. Alam kaya nila ang sitwasyon ko? Naalala kaya nila akong dalawin.

Napabuntung-hininga ako at biglang nakadama ng lungkot. Kailan kaya ako matutunang mahalin ng sarili kong pamilya.

“Regarding your Mom and Dad, uutusan ko na si Aron bukas para puntahan sila. Para sabihin sa kanila ng gising ka na.” Nakangiti na wika ni Gabriel. Marahil napansin nito ang biglang pagbago ng aking mood.

“Thank you Gabriel.” Nakangiti kong sagot dito.

Hindi ito sumagot bagkot Dinampian ako ng magaan na halik sa aking noo na labis namang ikinakilig ng aking atay at balun-balonan.. Charr!!

Pinilit ko na lang matulog. Malalim na din kasi ang gabi. Hindi ako dapat kiligin sa mga pinagagawa ni Gabriel. Kapag maging maayos na ako iiwasan ko na ito ng tuluyan. Ayaw ko ng maging hadlang sa pagmamahalan nila Ate Ara. Babaunin ko na lang ang lahat ng ala-ala na meron kami ni Gabriel. Masaya man o malungkot. Kailangan kong tanggapin ang katotohanan na kahit kailan hindi ako nito kayang mahalin.

GABRIEL POV

Masuyo kong tinitigan ang mukha ng natutulog na si Carissa. Nagulat ako sa tanong nito kanina tungkol sa aming dalawa ni Ara.

Hindi pa pala nakwento ng mga kaibigan nito ang tungkol sa amin ni Ara. Na wala na kami. Magkaiba ang nararamdaman ko kay Ara noon kaysa kay Carissa.

Asawa ko pa rin si Carissa. Yung devorce paper na pinirmahan niya noon itinapon ko na. Huli na kasi ng marealized ko na mahal ko na pala ito.

Narealized ko lang ang nararamdaman ko na pagmamahal dito ng mawala ito. Buti na lang at hindi pa huli ang lahat dahil hindi ko alam ang aking gagawin kung tuluyan itong mawala sa akin.

Mas malalim ang pagmamahal ko dito. Lalo na ngayon may dalawa kaming anak. Buboo kami ng masayang pamilya.

Ilang sandali pa ay nagdesisyon na din akong matulog. May sariling bed akong pinalagay dito sa kwarto ni Carissa. Gabi-gabi akong natutulog dito para mabantayan at makasama ito.

ligtas naman kasi may mga bodyguards akong nagbabantay sa labas ng kwarto. Rotation ang duty ng mga ito. Kahit wala ako dito sa hospital sinisiguro ko na may magbabantay na mga tauhan ko maliban sa private nurse na pinagkakatiwalaan ko na din.

Kapag pwede na ilabas ng hospital si Carissa, uuwi agad kami ng Mansion. Doon na lang gagawin ang mga therapy na kailangan nito para tuluyan ng gumaling. Bukas ng umaga ko na lang uutusan si Aron na tawagan ang pamilya ni Carissa. Bilang respeto na lang din sa kanila. Kailangan din nilang malaman na gising na ang kanilang anak.

Lagi din naman kasi nilang dinadalaw si Carissa dito sa hospital. Pero hindi kami masyadong nagkakausap. Hanggang tango lang kami kapag nagpapang-abot kami. Para kasing nawalan ako ng gana sa Pamilya ni Carissa noong nalaman ko kung paano nila ito tratuhin noon.

Si Ara naman ay hindi ko na nakita. Wala na akong balita dito. Ang sex video naman nito ay tuluyan ng nabura sa mga porn hub sa tulong ko at ng aking mga kaibigan.

Ayaw ko din naman na kumalat pa iyon. Kahit papano may pinagsamahan din naman kami ni Ara at isa pa kapatid ito ni Carissa. May magagawa naman akong paraan para hindi tuluyang masira ang reputasyon ng kanilang pamilya.

CARISSA pov

Kinaumaghan.

Nagising ako ng marinig na may umiiyak na bata. Agad kong inikot ang paningin at nagulat ako ng makita ko si Tita Moira sa gilid ng aking hospital bed na may kandong na bata.

“Iha, Good Morning! Kumusta ang pakiramdam mo?

“, nakangiting tanong ni Tita sa akin.

“Mommy Moira, iyan na ba ang baby ko?” tukoy ko sa batang karga nito.

“Yes Iha, meet Miracle.. Baby Miracle She is your Mom!” masuyong wika ni Mommy Moira sa baby. Bahagya nitong ibinaba ang baby upang makita ko ito.

Maya-maya pa ay lumapit din si Daddy Ralph habang karga naman nito ang isa ko pang anak.

“Iha, ito naman si Baby Christian. Ang pogi niya diba?” wika naman ni Daddy Ralph.

Nang masilayan ko ang mukha ng kambal kong anak ay agad na lumuha ang aking mga mata. Naiyak ako sa sobrang kaligayahan. Ang sarap sa pakiramdam ng makita ko ang aking mga anak. Ang gaganda nila.

Akala ko hindi ko na sila masisilayan pa kahit kailan.

Akala ko hanggang doon na lang ang buhay ko.

Ang bait talaga ni Lord, ang hiniling ko lang naman sa Kanya noon ay iligtas ang aking mga anak sa aking sinapupunan. Pero binigyan nya din ako ng pangalawang buhay para makita at makasama ang aking anak.

“Ang mga anak ko... Sorry babies, hindi ko kayo naalagaan!” umiiyak kong sabi sa kanila.

“Oh No Iha! Huwag kang umiyak baka makasama sa iyo.” Pang-aalo ni Mommy sa akin.

“Hayaan mo pagaling mo maalagaan mo din sila. Basta magpalakas ka kaagad.” Wika ni Daddy Ralph

“Dad, Mom thank you sa pag aalaga sa kanila. Thank you kasi nandyan kayo. Im sorry sa hindi ko pagpapaalam sa inyo noon. Im Sorry.....” humahagulhol kong wika sa mga ito.

“Iha, tama na yan. Huwag ka ng umiyak ok? Hindi kami galit sa iyo kaya huwag mo ng isipin ang bagay na iyon. Naiintindihan ka namin”. Masuyong wika ni Mommy.

Ang bait talaga nito. Kahit kailan hindi niya ako pinakitaan ng masamang pag uugali. Sa totoo lang sa kanila ko naramdaman ang tunay na pagmamahal ng isang magulang. Ipinakita nila sa akin kung gaano ako kahalaga.

“What happened?” tanong agad ni Gabriel ng makapasok sa loob ng kwarto. Galing ito sa labas at marahil ay nagulat kong bakit ako umiiyak. Agad itong lumapit sa akin at inalalayan akong makaupo. Pinahid ulit nito ang aking mga luha.

Ewan ko ba ang sipag nitong magpahid ng luha ko.

“Masaya lang ako kasi nakita ko ang mga anak ko. Ang laki na nila”. Wika ko habang nakatingin sa aking babies.

“Gusto ko silang hawakan, gusto ko silang makarga pero hindi pwede. Hindi pa pwede dahil sa sitwasyon ko ngayon.” Malungkot kong wika.

Napangiti naman si Gabriel sa sinabi ko.

“Soon Sweetheart.. Huwag kang magmadali. Kapag malakas ka na magagawa mo na lahat ng gusto mo”.

Wika nito.

“Siya nga pala, galing ako kay Doctor Lee, maayos naman daw ang result ng test na ginawa nila sa iyo. Ibig sabihin nito pwede ka ng lumabas ng hospital Sweetheart.”Wika ni Gabriel.

Talaga? Buti naman kung ganoon. Mas maigi siguro na sa mansion na lang si Carissa tuluyang magpagaling para lagi siyang makakasama ng kambal.” Excited na wika ni Mommy.

“Iyan ang balak ko Mom. Ang therapy naman pwedeng gawin sa mansion eh. Doon na lang siya magpalakas.” Nakangiti na wika ni Gabriel,

Nasa ganoon kaming pag uusap ng biglang dumating ang aking mga magulang. Si Mommy, Daddy at Ate Ara.

Agad akong nakaramdam ng kaba ng makita sila. Sariwa pa sa aking isipan ang ginawa nila sa akin noon. Ang sabwatan nila Mommy at ate Ara. Ang pagtakwil sa akin ni Daddy.

“Oh Helena, buti naman at dumating kayo. Tingnan niyo si Carissa, gising na siya, sa wakas gising na siya.” Bakas ang tuwa sa boses ni Mommy Moira habang sinsabi ito.

Agad naman na lumapit sa akin si Mommy at Daddy. Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Mommy. Umiiyak ito habang mahigpit akong yakap. Ganoon din si Daddy.

“Carissa, anak, thank you, thank you dahil sa wakas gising ka na.” Umiiyak na wika ni Mommy.

“Im sorry sa mga nagawa namin sa iyo noon. Im sorry kung nakalimutan namin na dapat itrato ka din namin bilang anak.” Madamdaming wika ni Mommy.

Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Mommy. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon.

Hindi ko ito inaasahan. Siguro hindi lang ako sanay na ganito sila sa akin

Kahit kailan hindi nila ako niyakap ng ganito kahigpit.

Tiningnan ko si Ate Ara na nakatayo malapit sa isang sofa. Nakatingin lang ito sa akin. Bakas ang lungkot sa mga mata nito.

Pero nanibago ako sa hitsura nito ngayon. Parang nag-iba ang aura ni Ate Ara. Parang pumayat ito at tumanda ng ilang taon. In short parang hindi na ganoon ka sophistikada si Ate. Nakalimutan na ba nitong mag-ayos? Dati kasi kung makaawra ito akala mo laging rarampa sa fashion show.

Nagtataka akong tumingin sa kanila dalawa ni Gabriel. May tampuhan ba si Ate Ara at Gabriel. Bakit parang hindi sila nagkikibuan. Kung makaasta ang mga ito parang hindi magkakilala. Hindi katulad noon na kapag magkita kung maglampungan akala mo wala ng bukas. Ano kayang nangyari. Para kasing may mali sa dalawa.

Pero mahigit isang taon lang naman akong nakatulog ah? Hindi kaya sinasaktan ito ni Gabriel?

Tiningnan ko si Gabriel na ngayon ay kandong na ang isa naming anak. Kinuha niya pala ang baby kay Mommy Moira sa hinihili ito. Wala sa sariling napangiti ako at nagtama ang aming mata ng bigla itong tumingin sa akin. Hindi ko akalain na ganito ito kalapit sa aming mga anak. Kung titingnan kasi parang sanay na sanay itong humawak ng bata.

Agad kong iniwas ang aking tingin. Ibinalik ko ang tingin kina Mommy at Daddy na noon ay umiiyak pa rin. Sorry ng sorry si Mommy sa akin.

“Mom, tama na pa. Maayos naman na po ako ngayon.” Tanging wika ko na lang. Ewan ko ba hindi ako sanay na ganito sila sa akin.

“Anak, magpalakas ka ha?” patawarin mo si Daddy sa mga nasabi sa iyo noon. Naging bingi ako sa lahat ng mga sumbong mo Sorry anak

“ Wika naman ni Daddy.

“Ayos lang po iyon Dad. Naiintindihan ko po,” nakangiti kong sagot kay Daddy. Of course sanay na talaga ako. Sinanay ko na ang sarili ko sa kanila. Kung totoo man ang pinapakita nilang pag-aalala sa akin ngayun masaya ako pero kung kaplastikan lang ang lahat ng ito dahil nandito ang pamilya ni Gabriel wala na ako doon. Sabi ko nga sanay na ako. Sinanay ko na ang sarili ko na masaktan.

Ilang sandali pa ay lumapit na din si Ate Ara sa akin. Nakangiti ito pero bakas ang lungkot sa mukha nito. “Buti naman at gising ka na Sis. Ang tagal mong natulog eh.”

Panimula nitong sabi sa akin.

Ngumiti lang ako dito habang hinihintay kung ano pa ang sasabihin nito sa akin.

“Sis, pasensya ka na ha? Pasensya ka na sa mga nagawa ko sa iyo. Alam kong ang laki ng kasalanan ko sa iyo, sa inyo ni Gabriel.. Patawarin mo ako Sis.” Biglang atungal ni Ate Ara. 

Lumapit pa ito sa aking at niyakap ako habang umiiyak Nabigla ako sa ginawa nito. Bakit kaya kakaiba ang aking pamilya ngayon. Kay nangyari ba habang tulog ako. Hmmm malalaman ko ito sa mga susunod na araw. Sa ngayun hahayaan ko na lang muna. Susunod muna ako sa agos ng panahon.

“Pangako, hindi ko na kayo guguluhin pa. Hindi na ako maghahabol pa kahit kailan. Ikaw ang nararapat kay Gabriel Sis. Hinding hindi ako mangugulo. Pangako yan.” Nabigla ako sa sinabi ni Ate Ara.

“Ate Ara, anong- hindi ko na natuloy pa ang aking sasabihin ng biglang bumitaw sa akin si Ate Ara. Patakbong lumabas sa kwarto habang umiiyak. Napatingin ako kay Gabriel pero parang wala itong pakialam, abala ito sa paghehele sa aming anak.

Nagtataka akong napatingin sa pinto kung saan lumabas si Ate Ara. Kailangan kong makausap si Roxie at Roldan. kung bakit ang weird ng aking pamilya. Sila lang ang makakasagot sa aking mga katanungan na gumulo sa aking isipan ngayon.

Pero sa ngayon pipilitin kong magpalakas. Ayaw kong habangbuhay na ganito. Tutulungan ko ang aking sarili para makabalik sa dati. Kailangan ako ng aking mga anak.

Chapter 24

CARISSA

Lumipas pa ang ilang araw. Ngayon ang araw na paglabas ko sa hospital. Sabi ni Mommy sa Mansion na muna ako tutuloy at doon nalang tuluyang magpagaling.

Kukuha daw sila ng magaling na therapist para mabilis akong makarecover. Sumang-ayon na lang ako dahil wala din naman akong ibang mapuntahan. Wala akong balak na umuwi sa amin at isa pa nasa mansion ang dalawa kong anak.

Nakaupo na ako sa wheelchair dito sa loob ng aking private room ng hospital. Nakiusap na din ako kay Mommy na doon na lang ulit ako tutuloy sa dati kong kwarto sa mansion.

Noong una nagulat sila sa aking hiling. Lalo na si Gabriel. Pero kalaunan pumayag din ang mga ito. Nagtataka nga ako kung bakit ganoon ang kanilang reaksyon. Hiwalay na kami ni Gabriel at wala ng dahilan pa para magsama sa iisang kwarto.

Hanggang ngayon pa din ang gumugulo pa rin sa aking isipan ang sinabi ni Ate Ara. Ipapaubaya na daw nito sa akin si Gabriel. Baka naman nagdadrama lang ito dahil nandoon ang mga magulang ni Gabriel. Hindi talaga ako maniniwala na sa isang iglap magbabago ang ugali ng aking kapatid.

Ayaw ko ng magpagamit pa dito. Lalo na may anak na ako. Kailangan ko na din ingatan ang aking puso. Hanggat maari iiwasan ko na din si Gabriel para hindi na ako masaktan pa ng sobra. Aminado ako na mahal ko ito. Mahal na mahal.. Pero kailangan kong turuan ang aking sarili na kalimutan ito. Kalimutan ang nararamdaman kong pagmamahal. Para sa aking mga anak. Tama, kailangan kong magfocus sa aking mga anak lang.

Ayaw ko ng umiyak pa. Ayaw ko ng umasa. Natatakot akong mabigo ulit. Ayaw ko ng maulit ang lahat ng sakit na aking naranasan. Kaya hangat kaya ko iiwas ako.

Magpapagaling ako at magpapaalam na aalis na ng mansion kasama ang aking mga anak. Sana pumayag sila lalo na si Gabriel. Sana maintindihan nila ako.

Hayaan ko na lang na tanging mga anak na lang namin ang mag-uugnay sa aming dalawa.

Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto ng aking kwarto. Nagulat pa ako ng may biglang pumasok na tatlong lalaki. Halos kasing edad ito ni Gabriel.

Sabay na nagulat pa ang mga ito ng mapansin akong nakaupo sa wheelchair.

“Oh My God!! Tama ba itong nakikita ko mga Pare? Gising na siya?? How come, hindi man lang nabanggit sa atin ito ni Gabriel?” bulalas na sabi ng isa sa mga ito. Hindi ko sila kilala. Kaya nagtataka ako kung bakit nandito sila.

“Hello, Im Kyle de Guzman” pagpapakilala ng isa sa mga lalaki sa akin. Matangkad ito at maputi. Gwapo at halatang mayaman.

Ako naman si Kyzer at itong kasama namin si Andy. Mga kaibigan kami ni Gabriel.” Nakangiti na wika ni Kyzer. Mistiso din ito at may pagkamasayahin ang mukha. Si Andy naman ay moreno pero mas matangkad sa kanilang tatlo,

“Si Gabriel nga pala?” tanong ni Andy sa akin.

“Hmmmm kausap yata niya ang Doctor. Lalabas na kasi kami ngayon ng hospital.” Nakangiti ko na sagot dito.

“Talaga? Wow ang galing naman. Grabe hindi man lang tayo sinabihan ng Gabriel na yun. Buti na lang naabutan pa natin sila.”sabat naman ni Andy.

“Oo nga eh. Kaya pala hindi mahagilap. Nagising na pala ang kanyang love of his life.” Natatawang sabay naman ni Kyzer.

Ilang sandali pa ay dumating na si Gabriel. Nagulat pa ito ng makita ang tatlo nitong kaibigan.

“Uyyyy Pare, Congrats gising na pala siya. Hindi mo man lang nabanggit sa amin.” sabi ni Andy.

“Salamat mga Pare. May kailangan ba kayo?” tanong ni Gabriel sa mga ito.

“Wala Pare, gusto lang naman namin madalaw si Carissa. Grabe, ganda niya pala Pare. Dati kasi hindi ko masyadong maaninag ang kanyang mukha kasi daming nakakabit na tubo sa kanya.” Sabat ni Kyle habang nakatitig sa akin.

Napakunot naman ng noo si Gabriel at binalingan ang kaibigan. nagalit pa ito ng mapansin nito ang pagkindat ni Kyle sa akin.

Ngiting-ngiti ito...

What the Kyle. “inis na wika ni Gabriel. Akmang susugurin nito si Kyle ng pigilan ito ni Andy. “Whats wrong with you Man?.. Nakangisi naman na sagot ni Kyle. Halatang inaasar nito si Gabriel.

Napansin kasi nito ang pag init ng ulo ni Gabriel.

“Dont look at her. like that. Baka nakalimutan mo na asawa ko ang tinititigan mo ng ganyan.” Galit na wika ni Gabriel.

Agad naman na humagalpak ng tawa si Kyle.

Samantalang ako naman ay takang taka na nakatingin lang sa kanila.

“Hindi ko nakakalimutan yun Pare. Tsaka maganda naman talaga si Carissa ah? Sayang nga lang at nauna ka nyang nakilala.” Pang iinis na wika ni Kyle dito.

“Are you Kidding me Kyle? Gusto mo ba talagang

Makatikim ng sapak????” galit na wika ni Gabriel.

Namumula na ito dahil sa tinitimping galit.

Nakakuyom na din ang mga kamao nito.

“Umalis na nga kayo dito. Hindi kayo nakakatulong. Pagtataboy ni Gabriel sa mga ito.

“Relax Pare, nagbibiro lang naman si Kyle. Ikaw naman parang hindi mo pa kabisado ang ugali niyan. “wika ni Andy.

“Sige Pare mauna na kami. Dinalaw lang talaga namin si Carissa.

Mabuti naman at maayos na siya.” Sabat ni Kyzer.

Tumango lang si Gabriel dito at tinalikuran ang mga kaibigan. Lalapitan na sana ako nito ng biglang nagsalita si Kyle.

“Dadalaw ako sa mansion Carissa ha? Sayang hindi ako nakapagdala ng bouquet, kung alam ko lang na.

Gising ka na dumaan sana ako ng flower shop.” 

Wika ni Kyle na lalong ikinainis ni Gabriel.

Akmang susugurin na ito ni Gabriel pero mabilis na lumabas ng kwarto si Kyle. Narinig pa namin na tumatawa ito. Napapailing naman na sumunod na dito ang mga kaibigan.

Naiwan kami ni Gabriel sa loob ng kwarto. Salubong pa rin ang kilay nito habang nakatingin sa akin.

“Huwag kang maniwala sa sinabi ni Kyle ha. at kapag bigyan ka ng bouquet wag mong tanggapin.” Wika nito sa akin na ikinagulat ko.

“Bakit naman?” sagot ko dito.

Lalong sumimangot ito sa tanong ko.. “Natural asawa mo ako. Dapat lang na hindi ka na mag-entertain ng ibang nanliligaw.” Inis na wika ni

Gabriel. “Bibigyan lang naman ako ng bouquet, hindi naman niya sinabi na liligawan nya ako.” Sagot ko dito.

Hindi ko alam kung bakit malakas ang loob ko na sumagot-sagot dito ngayon. Siguro dahil sa bago kong puso. Matapang siguro ang dating may-ari nito. Sa isiping iyon ay bahagya akong napangiti na siyang napansin naman ni Gabriel.

At isa pa diba nagdevorce na tayo?Hindi mo na ako asawa Gabriel. “dagdag ko pang wika dito

“No Carissa, nagkakamali ka. Asawa pa rin kita kaya hindi ka pwedeng tumanggap ng manliligaw.” Asar na sagot nito, “Paano nangyari yun? Pumirma na ako sa devorce paper ah?” gulat na wika ko dito.

“Walang hiwalayan na nangyari sa atin. Trust me Sweetheart.” Nakangiti na sagot nito. Ang bilis talaga magbago ng mood ito. Napapansin ko din na lagi ako nitong tinatawag sa na Sweetheart.

“Paano kayo ni Ate Ara?” Akala ko ba magpapakasal na kayo? “lakas na loob na tanong ko dito. Kahit na ang lakas ng kaba ng puso ko.

“Wala ng kasalan na mangyayari sa aming dalawa. dahil kasal na ako sa iyo Sweetheart.” Masayang sagot nito.

Napasimangot naman ako dito. Hindi ko alam kung ginogood time lang ako nito. Sabagay malalaman ko din ang totoo pagdating ng mga araw.

“Basta kapag sinabi ko na huwag kang tumanggap ng manliligaw gagawin mo ok? Kung Hindi babasagin ko ang kanilang mga pagmumukha.” Pagbabanta nito na lalo kong ikinagulat Hindi na lang ako umimik. Napansin ko kasi na lalong naiinis si Gabriel.

GABRIEL POV

Galing ako kay Doctor Lee. Iniwan ko pansamantala si Carissa sa kwarto upang kausapin si Doctor Lee. May mga gusto pa kasi akong itanong dito.

Pero nagulat ako ng pagbalik ko ng kwarto ay naabutan ko ang aking mga kaibigan. Actually, hindi naman bago ang ganito. Noong comatose pa si Carissa lagi nila akong sinasamahan dito sa hospital.

Alam kung nagulat ang mga ito ng makita nilang nasa maayos na na kalagayan si Carissa. Hindi ko kasi nabanggit sa mga ito ang tungkol sa pagising nito. Masyado akong abala nitong mga nakaraang araw. at nawala sa isip ko na tawagan ang aking mga kaibigan.

Naiinis talaga ako ng mapansin ko ang mga tingin ni Kyle kay Carissa. Lalo na ng sabihin nito na napakaganda pala ng asawa ko. Nakita ko din sa mga mata ni Kyle ang matinding paghanga.

Gusto ko na itong sapakin kanina. Buti na lang at nakapagpigil ako. Ayaw ko din naman manakit ng tao lalo na kung nasa paligid lang si Carissa.

Ayaw kong may ibang lalaki na aaligid-aligid sa asawa ko. Siguro kailangan ko munang pagbawalan si Kyle sa mansion. Hindi ko hahayaan na makalapit ulit ito kay Carissa. Bahala siya.. Basta bawal muna sa mansion ang Kyle na yun. Sasabihin ko na lang sa guard na huwag papasukin kapag dumalaw.

“Halika na, nasa labas na ang sasakyan." "Uuwi na tayo.” Wika ko kay Carissa. Hinawakan ko ang wheelchair nito at dahan-dahan na itinulak. Ngayon kasi ang labas nito sa hospital.

Napansin ko naman ang pagkislap ng mga mata ni Carissa. Malapad itong ngumiti at halatang excited ng makalabas ng hospital.

Thanks God, sa wakas makakalabas na ako...

Nakakabagot na kaya dito sa hospital! “ nakangiti pang wika nito."

Napangiti naman ako sa sinabi nito. Alam kong excited na itong makita ulit ang kambal. Kaya lang naiinis ako kapag maisip ko na hindi ko ito makasama sa kwarto.

Nagrequest kasi ito kay Mommy. na kung pwede doon na muna ito tutuloy sa dati nitong kwarto. Wala akong magagawa kasi pumayag na si Mommy. Kaya kahit labag sa aking kalooban. pumayag na lang din ako.

Gagawa na lang ako ng paraan para mapabalik ito sa kwarto namin. At isa pa hindi pa naman kami pwedeng maglovemaking hanggang hindi ito tuluyang makarecover.  Ano ba itong iniisip ko, lovemaking agad??? Ganun na ba talaga ako kasabik sa kanya?. Napangiti ulit ako sa isiping iyun.

Pero sa totoo lang natatakot ako sa sitwasyon ngayon. Paano kung wala na itong nararamdaman sa akin. Nakita ko kasi ang pagbabago ng ugali nito. Hindi na ito katulad ng dati na kapag tumingin. sa akin ay may halong kislap ng pagmamahal ang mga mata. Malaki ang pinagbago sa pakikitungo nito sa akin.

Sana nga nagkamali lang ako. Hindi ko kayang mawala ito sa akin. Gagawin ko ang lahat upang maibalik ang tiwala at pagmamahal nito sa akin. Kung kinakailangan na ligawan ko ito ay gagawin ko.

Pagdating namin sa harap ng hospital ay naghihintay na ang aming sasakyan. Agad kong binuhat si Carissa upang maisakay sa loob.

Tahimik lang ito at parang walang balak na magsalita pa. Bahagya na lang akong napabuntung- hininga. Hinayaan ko na lang ito. Tahimik kami pareho habang tinatahak ang daan pauwi ng mansion.

Chapter 25

CARISSA

MAKALIPAS ANG DALAWANG TAON

Mag isa akong naglalalakad papasok ng School Campus. Ang University kung saan ako nag-aral dati.

. Mix emotions ako habang nagpapalinga-linga sa paglalakad. Masaya ako kasi nakabalik ulit ako sa pag -aaral. pagkatapos na sabihin ng doctor na fully recovered na ako. Malungkot kasi napag iiwanan na ako. Nakapagtapos na kasi sila Roxie at Roldan.

Tatlong taon din kasi akong natigil sa pag-aaral.

Parang nakakatamad na tuloy pumasok. Wala na kasi ang mga makukulit kong kaibigan. Pero kailangan kong pilitin ang aking sarili. Para ito sa kambal. Nakakahiya naman kasi na iasa ko na lang ang buhay ko sa Pamilya ni Gabriel. Although nandyan naman ang aking mga magulang.

Pwede naman daw akong umuwi sa amin anytime. Pero ayaw ko na din bumalik sa amin. Parang nagkatrauma na ako. Napatawad ko naman sila Mommy sa ginawa noon. Pero hanggang doon na lang muna.

Si Roxie ay nag umpisa ng mag training sa kanilang family business samantalang si Roldan naman ay nasa New York. Naglayas kasi ito ng matuklasan ng kanyang mga magulang ang pagiging gay nito. Nakatikim daw kasi ng masasakit na salita mula sa mga magulang. Nabugbog pa nga daw ng Daddy nitong Mayor. Kaya ayun sa sobrang sama ng loob nag-alsa balutan at pumuntang New York.

Samantalang ako, heto balik iskwela. Maayos naman ang aking kalagayan sa mansion kasama ang aming kambal na anak. Civil na man ang pakikitungo namin ni Gabriel sa isat isa. Katulad noon bihira na lang din kung umuwi ito ng mansion. Halos hindi kami nagkikita kasi iniiwasan ko ito palagi. Ewan ko ba, sa ngayun ayaw ko munang ma involved kay Gabriel. Tama ng may mga anak kami na dapat bigyan ng pansin.

Hindi na ako nakikialam sa mga activities nito sa buhay. Para sa akin tapos na ang aming pagiging mag -asawa. Although may nararamdam pa rin naman akong pagmamahal dito pero pilit ko na itong hindi pinagtutuonan ng pansin. Ayaw ko na. Takot na akong masaktan pang muli.

Nalaman ko din ang tungkol sa kanila ni Ate Ara. Na hiwalay na sila. Si Ate Ara na din ngayon ang humahawak sa negosyo ni Daddy. Nalaman ko din ang tungkol sa kumakalat na sex video nito noon. Pero naaayos ito dahil sa tulong ni Gabriel.

Dumirecho na ako sa aking first subject.. Naabutan ko dito ang mga bagong mukha. Bagong ka classmate. Tahimik na lang akong umupo habang hinihintay ang aming professor.

“Hi, Im Janna!” Nabigla pa ako ng may biglang may nagsalita sa tabi ko. Nilingon ko ito at nakita ko ang isang maputing babae na nakalahad ang kamay sa akin. Nakangiti ito.

“Im Carissa!” nakangiti kong sagot dito sabay abot ng kamay.

“Transferee ka ba dito? Bago kasi ang iyong mukha, hindi kita napansin last year ‘nakangiti na wika nito.

“Old student ako dito. Nahinto kasi ako ng three years.” Sagot do dito.

“Hmmm Really? Kaya pala parang ngayon lang kita nakita.” Sagot ni Janna.

“Hmmm do you mind if I will ask kung bakit ka nahinto. You know....mukhang hindi ka naman naghihikahos sa buhay..” ngingiti-ngiti na tanong nito sa akin.

Napangiti ako sa tanong nito. Mukhang madaldal itong katabi ko. Kakakilala lang namin pero kung anu-ano na ang itinatanong.

“Health problem.”maiksi kong sagot dito sabay ngiti.

“Weehhh hindi nga?” sabay titig nito sa akin. “

Mukhang wala ka namang sakit. “ nagtataka na tanong nito.

“Ngayon wala na pero dati meron.” Sagot ko dito.

“Hindi halata noh? Pero alam mo ang ganda mo.

Para kang manika. Tiyak na maraming magkakagusto sa iyo dito sa campus natin.” Nakangiti na wika nito sa akin na bakas ang pag hanga sa mga mata.

“Pero ingat ka lang. Maraming playboy dito. Baka mapaglaruan ka lang.” Dugtong pa nito,

“Naku wala na akong time sa mga ganyan. May mga babies na ako Janna.” Wika ko dito. Nakita ko na nagulat ito sa aking sinabi.

“Ha? Kung ganoon married ka na?” sagot nito, “Kindat.. Pero hiwalay na kami.” Sagot ko dito.

“Ay sayang naman.. Failed pala ang marriage mo. Sabagay ok lang yan, bata ka pa naman. Marami ka pang makikilala na karapat-dapat.” Daldal nito.

Hindi na ako nakasagot dito ng biglang dumating ang aming prof. Nanahimik na din naman ang aking katabi.

After first subject namin ay agad akong niyaya ni Janna na tumambay sa canteen. May halos one hour pa kasi bago mag start ang 2nd subject namin. After nito ay sunod-sunod na ang aming klase hanggang mag uwian.

Agad naman akong pumayag at sabay na kaming naglakad papunta sa canteen. Patuloy pa rin kami sa pagkikwentuhan. Napag alaman ko na nakakuha ito ng scholarship dito sa University kaya siya nakapasok dito.

Hindi daw kaya ng kaniyang mga magulang na paaralin siya dito. Empleyado ang ama nito sa hindi kalakihang kompanya samantalang ang ina daw nito ay may maliit na pwesto sa palengke.

Pagdating namin sa canteen ay agad kong niyaya na umorder ng pagkain si Janna. Tumango lang ito habang nakasunod sa akin.

“Anong gusto mong kainin Janna.” Agad na tanong ko dito.

“Chicken sandwich na lang tsaka coffee.” Sagot nito.

Agad naman akong tumango at nilabas ang aking wallet upang magbayad. Hindi ko na hinayaan na magbayad si Janna. Noong una ay ayaw pa nito pumayag. Nakakahiya daw kasi Pero dahil nag insist ako wala na itong magawa pa.

“Carissa, thank you ha? Kahit mayaman ka pinansin mo ako noong nagpakilala ako sa iyo nakangiti na wika nito ng makaupo na kami. “Naku Janna, hindi ako mayaman. Nagkataon lang na mabait ang pamilya na kumukupkop sa amin ngayon.” Nakangiti na sagot ko dito.

“Kahit na. Buti ka nga hindi masyadong stress sa pag -aaral. Ako kasi kailangan kong mag-aral ng mabuti, hindi pwede na bumaba ang aking grades kundi lagot ang scholarship ko.” Malungkot na wika nito.

“huwag mong masyadong pigain ang iyong sarili sa pag-aaral. Ienjoy mo lang. Matalino ka naman eh.”. tanging payo ko na lang dito. Sa kabila pala ng pagiging masayahin nito may nakatago pala na malaking problema.

Tumango lang ito at itinuloy na namin ang pagkain. ng walang anu-ano ay may biglang lumapit sa amin na limang lalaki. Nakita ko naman ang pagkabahala sa mukha ni Janna.

“Hello Janna babes, ipakilala mo naman kami sa kasama mo.”nakangisi na wika ng lalaki ng makalapit sa amin. Wala akong ideya kung sino ito. Pero sa tingin ko ay hindi maganda ang intensiyon ng paglapit nito sa amin.

Wow Pare, ganda niya pala sa malapitan.

Nakangisi naman na sabat ng lalaki habang malagkit na nakatitig sa akin. “hahahah, pansin mo din Pre? Sobrang ganda!!!!” sabat naman ng isa pa. Tumatawa pa ito ng nakakaloko.

“Joaquin, pwede ba umalis na kayo.” Nanginginig na wika ni Janna.

“Oh Really Janna babes, lakas ng loob mo sa sabihin sa akin yan ah? Gusto mo ba na mapatalsik dito sa School?” pananakot ng tinawag na Joaquin.

Napansin ko ang panginginig ng mga kamay ni Janna. Halatang natakot ito sa sinabi ni Joaquin.

Agad naman akong napapikit at tumayo. Agad kong hinarap ang tinatawag na Joaquin at pinalilisikan ng mata. Nakakabwesit kasi eh. Kung makapagsalita akala mo pag aari buong University.

“Baka naman kayo ang gustong mapatalsik dito sa School?” galit na wika ko dito habang nakakuyom ang kamao.

“Aba Pare, gusto ko ito palaban.” Tumatawang wika ni Joaquin sabay lapit ng mukha sa akin.

Agad ko naman itong sinampal bago pa magkapalitan kami ng hininga dahil sa biglang paglapit ng mukha nito. Para kasing hahalikan ako nito eh. Mamanyakin pa yata ako. My God First day of School may mambabastos agad sa akin. Hell no, over my dead body.

Gulat na napatingin sa amin halos lahat ng nasa loob. Ng canteen. Pakiramdam ko naman sa mga sandaling iyon ay biglang namanhid ang aking mga kamay. Sa lakas ng pagkakasampal ko sa kaharap ko. May sa bakal yata ang mukha nito sa sobrang tigas. Nang tingnan ko ang mukha nito ay bumakat nga ang aking palad. Agad akong napangiwi. Nanlilisik ang mga mata nito habang nakatingin sa akin. Parang gusto ako nitong lamunin ng buhay.

“walang hiya ka” Sigaw nito at dinuro ako

Gusto mo bang mapatalsik sa School na ito? Hindi mo ba alam na anak ako ng School director ng University na ito? “halos lumabas ang litid nito sa pagkakasigaw.

Agad naman na nagsipaglapitan ang mga security sa amin. Inawat nila si Joaquin na noon ay galit na galit. Inilabas ng mga ito sa loob ng canteen dahil nagwawala na.

Sumunod naman dito ang mga kaibigan nito.

Lumingon pa sa amin ang mga ito at galit kaming tinitigan. Nagmiddle finger pa ang isa.

Agad naman akong napasabunot sa aking buhok at bumalik pagkakaupo. Ano ba naman kasi ito, first day ko sa School napaaway agad. Hayst tiyak sa guidance ang bagsak ko nito mamaya. Naalala ko tuloy noong may nakaaway kami ni Roxie.

Sino kaya ang tatawagan ko nito para pumunta. Tiyak papatawag na naman nila ang guardian. Hayst nakakainis talaga. Panira ang Joaquin na yun. Sarap bangasan.

Nang tingnan ko si Janna ay may namumuong luha sa mga mata nito. Tiyak na natatakot ito sa banta ni Joaquin.

Agad na naisip ko si Jonathan Tama, ang kapatid ni Roxie. Naalala ko.... Isa ito sa shareholders ng School. Tiyak na matutulungan ako nito.

Agad kong kinuha ang aking cellphone. Mabilis kong tinawagan si Roxie. Ito na lang ang kakausapin ko para makahingi ng tulong kay Jonathan. Kung baga siya na lang magsabi. Kawawa kasi si Janna kung matutuloy ang banta ni Joaquin.

“Hello Bestie, napatawag ka. Bored na bored ka na ba diyan sa School.” Tumatawang tanong ni Roxie. Agad naman akong napangiwi sa kanyang tanong

“Bestie, i need your help..” panimula ko dito.

“Why Bestie, may Problema ba? Tanong nito.

“Big trouble Bestie.

May nasampal ako ngayon lang. At ang kamalas- malasan pa anak daw ng School director.”. Sagod ko dito.

Kumunot ang noo ko na biglang humalakhak si Roxie. Lukaret talaga ito.

“Hayst pwede ba Bestie mamaya ka na tumawa.

Ikaw talaga!!!!.” Asar na wika ko dito.

“Naku Bestie natawa lang ako.

First day of School mo napaaway ka kaagad? Ibang iba ka na talaga ngayun Bestie. Siguro talaga fighter iyan may-ari ng bago mong puso.

Imagine napatrouble ka kaagad?” tawang-tawa na tanong pa nito.

“kainis naman kasi eh. Manyakis kasi. Akalain mo muntik na akong halikan, ayon lumipad mga palad” Ko sa mukha niya.. Sapol.. Sakit nga ng palad ko eh.” Sumbong ko dito.

Napakunot ang noo ko ng marinig ko na may biglang bumagsak sa kabilang linya. Sandali din na nawala si Roxie.

“Hello Roxie, nandyan ka pa ba? Bakit parang may kumalabog diyan?” nagtataka kong tanong.

“Hello,. Naku sorry Bestie, hindi ko napansin, nandito pala si Gabriel, narinig niya lahat ng pinag- usapan natin.

Ayun nagmamadaling umalis. Pupuntahan ka yata.” Wika ni Roxie.

Agad na nanlaki ang aking mga mata. Pakiramdam ko ay biglang tumahip sa kaba sa puso ko.

“Sige na Bestie, may meeting pa kami... See yah soon. Wait mo na lang si Gabriel, papunta na iyon for sure maya-maya nandyan na yun.” Wika nito at agad na ibinaba ang tawag Malalim akong napabuntong-hininga. Hayst pahamak talaga ang mga bully na iyon. Binigyan pa ako ng problema.

Ilang sandali pa ay nilapitan kami ng isang security. Pinapatawag daw kami ng School Director. Na naman!!!! Kaasar talaga!! Tumango na lang ako habang si Janna naman ay mangiyak-ngiyak na.

“Janna lets go na. Mukhang nakapagsumbong na ang Joaquin na iyon.” Yaya ko dito.

Tumango naman ito habang nagpapahid ng luha sa mga mata at inumpisahan na nga namin maglalakad papunta sa opisina ng Director.

Pagdating namin ay nadatnan namin si Joaquin at mga kaibigan nito. May pagmamalaki ang mga tingin nito sa amin. Ngingisi-ngisi naman ang mga alipores nito.

Nang tingnan ko ang School Director ay salubong ang kilay nito. Halatang sa amin pa ito galit imbes na ang anak nito ang disiplinahin.

“So, kayong dalawa ang dahilan ng gulo sa Canteen? Agad na wika ni Mister. Lazaro, ang aming School director.

“No Sir, Si Mr Joaquin at mga kaibigan ang nagpasimuno ng lahat gulo.” Sagot ko dito habang derechong tinitigan sa mga mata ang School Director.

“Dad, gusto ko lang naman magpakilala sa kanya, masama ba iyon? Bigla na lang akong sinapak ng babaeng iyan.” Sumbong naman ng Bondying este ni Joaquin.

“I will not tolerate physical abuse in this School Miss. Villarama. Kaya naman kakausapin ko ang board na kick-out kayong dalawa dito sa School Specially to you Ms. Janna Salvador, nakapasok ka lang dito because of that scholarship.” Pahayag ng School Director.

“Thats unfair Sir. Hindi kami ang nag-umpisa gulo Yang anak niyo pong manyakis.” Galit na sagot ko dito. “Watch your language Miss. Villarama. Hindi ka ba nadisiplina ng maayos ng mga magulang mo?” galit na sigaw ni Mister. Lazaro. “Nagsasabi lang po ako ng totoo. Unfair po para sa amin na idismiss niyo kami dito sa School without proper investigation.” 

Napasigaw ako sa gulat ng biglang ibinato sa amin ng School Director ang hawak nitong ballpen. Buti na lang ballpen dahil kung ibang matigas na bagay. Baka sa hospital kami pupulutin. Ayaw ko pa naman bumalik muna doon.. Nakakasawa kaya mahiga maghapon sa hospital. Isipin ko pa lang ang bagay na iyun ay para na akong nanghihina.

Kasabay ng pagbato sa amin ng ballpen ang pagbukas ng pinto. Pumasok dito ang galit na galit na si Gabriel. kasama ang private secretary nito na si Aron kasama ang apat na bodyguard.

Nakita ko ang pagkagulat ni Mister. Lazaro ng makita niya si Gabriel. Agad itong tumayo at bumati kay Gabriel.

“Msier.... Mister.. Villarama.... Good Morning..” tila maamong tupa na bati nito kay Gabriel. Sa tono ng boses nito hindi mo aakalain na parang dragon ito kanina na handang bumuga ng apoy sa sobrang galit sa akin.

Hindi ito pinansin ni Gabriel at dere-derecho itong lumapit sa akin. na labis na ikinagulat ng mga tao na nasa loob ng opisina ni Mister. Lazaro.

“Sweetheart are you ok? Nasaktan ka ba?” bakas ang pag alala sa boses nito.

Agad naman akong napailing habang nakatitig dito. Tila nahipnotismo din naman ako sa klase ng pagkakatingin nito sa akin. Ngayon ko lang marealized na sobrang namiss ko si Gabriel. Sa ilang taon na pag iwas ko dito, parang bigla akong nanabik dito.

Napapikit ako ng yakapin ako nito. Tila may biglang nabuhay sa pagkatao ko ng maramdaman ko muli ang yakap nito.

“Are you sure? Wala bang masakit sa iyo?” masuyo na tanong nito sa akin. Agad naman na tumango ako. Nagulat ako ng hawakan nito ang aking kamay at tiningnan. 

nagalit  ito ng mapansin na namumula ang aking mga palad. Ito yung ginamit ko kanina sa pagsampal kay Joaquin. Grabe hindi ko akalain na sa sobrang lakas ng pagsampal ko kanina pati palad ko napuruhan pala.

Chapter 26

GABRIEL

Nandito ako sa opisina ni Jonathan. May importante kaming pinag-uusapan tungkol sa bagong negosyo na balak namin itayo. Ako na ang dumayo dito dahil masyadong busy si Jonathan nitong mga nakaraang araw.

Ilang sandali pa ay pumasok si Roxie. Ginawa kasi itong personal secretary ni Jonathan. Para daw maturuan niya ito ng maayos kung paano mamalakad sa negosyo. May kausap ito sa kanyang cellphone.

Nakaloud speaker kaya dinig na dinig ko na si Carissa ang kausap nito. Agad akong nagkaroon ng curiosity kung ano ang pinag-uusapan ng magkaibigan.

At isa pa namimiss ko na si Carissa. Masaya na ako na marinig ang boses nito. Kapag umuuwi kasi ako ng mansion halos ayaw nitong magpakita sa akin. Talagang iniiwasan ako nito. Hindi ko tuloy alam kung paano uumpisahan ang panliligaw dito.

Oo, balak ko siyang ligawan. Gagawin ko ang lahat upang bumalik ang tiwala nito sa akin. Pagod na ako sa sitwasyon namin. Miss na miss ko na ito. Malapit lang siya sa akin pero parang napakahirap nitong abutin. Lagi kasi itong umiiwas.

Kaya naman ng narinig ko ang sumbong nito kay Roxie na may nambabastos dito sa School ay agad Akong napasugod. Hindi na ako nakapagpaalam pa kay Jonathan sa sobrang pagmamadali.

Pagdating sa School ay lalong uminit ang aking ulo ng malaman na nasa loob ito ng opisina ng School Director. Direcho kaming pumasok sa loob ng opisina ng marinig ko na sumigaw si Carissa.

Hindi ko na pinansin ang ibang mga tao na nasa loob ng opisina. Derecho agad ako sa mahal ko... agad ko itong tinanong kong nasaktan ba ito. Nag-aalala talaga ako. Kahit dulo ng buhok nito ayaw kong makanti ng kung sinu-sino lang. Wala silang karapatan.

Tiningnan ko na din ang palad nito na namumula pa. Siguro napalakas nga ang pagsampal nito sa nambastos dito. Biglang nagdiwang ang kalooban ko ng mapansin ko na suot nito ang singsing na binigay ko noong nasa hospital pa ito. Kung ganoon hindi nito tinatanggal sa daliri.

Nang masiguro ko na nasa maayos na kondisyon ang mahal ko ay agad kong binalingan ang mga tao na aming nadatnan. Kasama si Aron at mga bodyguard ko. Napansin ko din na may isa pang kasama na babaeng istudyante si Carissa. Buti naman kung ganoon.

Lalo siguro akong manggagalaiti kapag malaman ko na mag isa lang ito dito sa opisina at puro lalaki ang mga kasama. Mamaya uutusan ko si Aron na tanungin ang kasama ni Carissa kung ano ba talaga ang eksaktong nangyari. O di kaya titingnan ko na lang ang cctv.

Nang mapansin ni Mister. Lazaro kung gaano ako nag- alala sa nangyari kay Carissa ay agad itong humingi ng paumanhin. Narealized na siguro nito na hindi iba sa akin Carissa. Na asawa ko ito. Hindi ba obvious dala-dala ni Carissa ang aking apelyedo “Mister.Villarama," Im sorry, hindi ko alam na Misis.mo pala si Miss. Carissa Villarama. Madam, Im sorry, huwag niyo na lang po sana seryosohin ang mga nasabi ko kanina.” Parang maamong tupa na wika ni Mister. Lazaro

“Bakit ano ang sinabi mo sa kanya kanina.” Kunot ang noo na tanong ko dito.

“Ah..... Eh nothing serious po Sir, bugso lang po ng.... damdamin.” Nauutal na sagot ni Mister. Lazaro.

“Kung ganon hindi niyo na po kami palalayasin dito sa School Mister. Lazaro?” agad na sabat na wika ng istudyante na katabi ni Carissa,

“What? Asawa ko ang binastos dito at ikaw pa ang may gana na takotin siya para mapaalis sa School na ito?.” Sila ba?” baling ko sa limang lalaki na ngayon ay halos hindi makatingin sa akin. Napansin marahil ng mga ito ang galit ko.

Pinuntahan ko na ito yung mga nambastos sa asawa ko. Lumapit ako sa mga ito at isa-isang tinitigan. Para namang mga maamong tupa ang mga ito na agad na nagsipagyuko.

Boss, ayon sa research ko hindi na po sila minor. Ang isa po sa kanila ay anak ni Mister. Lazaro.” Sagot ni Hans.

“Sino sa kanila ang muntik ng nanghalik sa iyo Sweetheart?” baling ko kay Carissa.

Napakagat naman ito sa labi bago dahan-dahan na itinuro sa akin ang isang lalaki. Kahit mainit ang ulo ko sa mga nambastos dito bahagya naman akong natawa sa reaksiyon ni Carissa. Napakacute talaga ng asawa ko. Ang sarap halikan.

Binalingan ko ang lalaki na tinuro nito at agad na sinapak. Narinig ko pa ang singhapan ng mga tao na nasa paligid. Agad na natumba ang lalaki at dumugo ang bibig nito sa lakas ng pagkakasuntok dito.

“Sa susunod kilalanin mo kung sino ang kinakalaban mo ha?” mahina kong wika dito. “Gusto mo bang ipakulong ko kayong lahat?” sigaw ko sa mga ito at isa isang tiningnan ang mga kasamahan nito na noon ay puro na mga namumutla. Inisa-isa ko itong hinarap at sinikmurahan. Napaigik ang mga ito sa sakit.

“Boss, Sorry po hindi na mauulit.” Hingi ng paumanhin ng isa sa mga ito. Naiiyak na nga ito.

“Talagang hindi na mauulit dahil papatayin ko kayo. kapag may ginawa na naman kayong kalokohan lalo na sa asawa ko.” Galit na sagot ko dito.

“Sir... Mister. Villarama, pasensya na po kayo hindi na po ito mauulit pa. Pangako po.” Nagmamakaawang wika ni Mister. Lazaro sabay sulyap sa anak nito na nakahandusay sa sahig. Dahil sa lakas ng suntok ko hindi agad ito nakabawi ng lakas.

“Talagang hindi na ito mauulit pa Mister. Lazaro dahil mula ngayon ayaw ko ng makita pa ang mga pagmumukha niyo dito sa iskwelahan na ito. Kaya ko binili ang University na ito dahil sa asawa ko... “ galit na wika ko. Agad naman namutla si Mister. Lazaro. Lumabas pa ang butil-butil na pawis nito sa noo.

“Kayong lahat, simula bukas ayaw na ayaw ko ng makita pa kahit anino niyo sa loob ng campus na ito. Naiintindihan niyo?” Galit kong wika sa mga ito.

Nakita ko ang pagkagulat sa hitsura ng mga magkakaibigan. Ilang sandali pa ay agad na lumuhod ang isa sa mga ito. “Sir Sorry po. Patawad.. Maawa po kayo sa amin huwag niyo naman po kaming ipa kick-out sa School na ito. Ako na lang po ang inaasahan ng mga magulang ko, Maawa po kayo Sir.” Pakiusap pa ng isa sa mga istudyante na kasama sa mga nambastos.

“Gabriel, tama na nga yan. Kawawa naman... Nasuntok mo na nga tatanggalin mo pa. Magbabago na siguro ang mga yan.” Awat ni Carissa.

“No Sweetheart, para sa akin walang kapatawaran ang ginawa nila sa iyo. Kaya pagdusahan nila.” Sagot ko sa kanya.

“Hays naku, magtatanda na siguro ang mga yan. Kawawa naman ang mga parents nila kung makick- out sila ng ganun-ganon na lang. First offense pa lang naman ang nagawa nila.” Sagot ni Carissa.

Hindi nalang ako sumagot at tumango-tango na lang. Susundin ko na lang muna si Carissa sa ngayon. Baka lalong magalit kapag hindi ko masunod ang suhistiyon nito. Papabantayan ko na lang ang bawat galaw ng mga lalaking ito. Kapag malaman ko na hindi nagbago ang mga ito tsaka na lang ako gagawa ng hakbang para mapatalsik ang mga ito sa School.

Pag-aari ko naman ang School na ito kaya malaya akong makalabas pasok dito.. Uutusan ko na lang din ang pinuno ng mga guard dito na bantayan ng maigi si Carissa.

Oo dahil sa pagkabaliw ko sa asawa ko, binili ko ang buong University na ito. ng malaman ko na gusto nitong bumalik sa pag aaral. Gusto ko kasi na secured ang asawa ko. Nakakainis lang na sa unang araw nito sa iskwelahan ganito agad ang nangyari.

Kung ako nga lang ang masusunod ayaw ko ng mag aral pa ito. Para ano pa.. Kaya ko naman ibigay lahat ng mga pangangailangan nito Kahit ano... Pero mukhang hindi ganoon ang asawa ko, napansin ko na hindi ito interesado sa mga materyal na bagay.

“Sir... Mister.. Villarama, patawad po, pangako hindi na ito mauulit pa.”. Pagmamakaawa na wika ni Mister. Lazaro. Halos lumuhod na din ito sa harap ko.

Bumuntong-hininga at nilapitan si Carissa na noon ay nakatitig sa akin. Marahil ay hinihintay nito ang aking sagot.

Inalalayan ko itong tumayo at binalingan sila Aron. “ Kayo na ang bahala sa mga ito. Alam niyo na kung ano ang inyong susunod na gagawin. Turuan niyo sila ng leksyon para magtanda at hindi na umulit pa.

Ayaw ko ng magsayang pa ng oras. At isa pa ayaw ko na rin makita pa ni Carissa kung anong parusa ang ibibigay namin sa mga ito. Basta isa lang ang nakakasiguro, titiyakin ko na hinding-hindi na nila uulitin ang ginawa nilang pambabastos sa asawa ko.

Hindi naman ito nagprotesta pa ng akayin ko ito palabas ng opisina.

Hawak ko ito sa mga kamay nito habang naglalakad kami sa hallway ng campus. Agad kaming pinagtitinginan ng mga istudyante. Mabuti na din kung ganoon. Para alam nila kung sino talaga si Carissa. Para alam ng lahat ng walang sino man ang Napangiti ako sa isiping iyon. Kung anu-ano na tuloy ang naisip ko. Masyado na siguro akong tigang Kailan ba ang huli na nagsiping kami. Sobrang tagal na.

Miss na miss ko na talaga ito. Kahit halik sa labi nito hindi ko magawa baka biglang magwala sa galit eh.

Ayaw ko din naman na gumamit ng ibang babae. Gusto ko maging loyal sa asawa ko. Handa naman akong maghintay hanggang sa mapaamo ko ito. Siguro kailangan ko ng umuwi palagi ng mansion. Gagawa na ako ng hakbang para bumalik sa akin si Carissa. Bahala na.

Tinawagan ko si Aron na noon ay nasa loob pa ng opisina ng School Director. Sinabihan ko ito na mauna na ako sa opisina dahil may importante pa akong meeting. Dito na lang muna siya sa University. Bantayan muna nila si Carissa hanggat wala pa akong nakukuha na bodyguard nito.

Sinabi ko na din na huwag na munang ikick-out ang mga luko-luko na istudyante pati na din si Mister. Lazaro. Iyon kasi ang gusto ni Carissa. Pero sa susunod kapag may magawa pa ulit ito na mali, hindi na ako magdadalawang isip pa na patalsikin pa ang mga ito.

Oo, kukuha ako ng bodyguards nito.bahala na kung magalit ito, basta ang importante ligtas ito palagi. Ayaw ko ng maulit pa ang nangyari ngayon.

At tsaka nag-aalala ako. Baka mamaya may biglang pumorma sa asawa ko ng hindi ko nalalaman. Hindi malabong mangyari yun. Napakaganda ng asawa ko at alam kong marami ang magkakagusto dito. Hindi mo aakalain na may kambal na anak ito.

First day of school pa nga lang napagtripan na agad. Paano pa kaya sa mga susunod na araw. Hindi ko matatangap kapag malaman ko na may ibang aaligid -aligid dito. Baka makapatay ako ng wala sa oras.

CARISSA

“Gosh siya pala ang wife ni Mister. Villarama, ang swerte niya naman, ang pogi ng asawa at sobrang yaman.” Narinig kong bulungan ng mga istudyante habang naglalakad ako papunta sa next subject ko. Hindi ko na lang pinansin pa ang mga ito.

“Balita ko may anak na daw sila. Kambal beshie. Swerte nya pinatulan siya ni Mister. Villarama, sabagay ang ganda niya kasi eh.” Wika naman ng isa pa.

“Oo nga, kaya pala ang lakas niyang labanan ang mga bully na sila Joaquin, may ipinagmamalaki pala. Dugtong pa ng isa.

“Buti nga sa kanila, nakahanap sila ng katapat.” Wika pa ng isa habang humahagikhik na parang tuwang tuwa sa nangyari.

Napapangiti naman ako at deri-derecho na sa room ng next subject ko. Naabutan kong nag-start ng maglecture ang aming prof. Late ako. Atubili ako kung papasok pa ba o hindi na. Nang mapansin ako ng prof ay matamis itong ngumiti sa akin na labis kong ipinagtaka.

Normal reaction kasi ng prof.kapag late ang isang istudyante ay manggagalaiti sa galit. Minsan pa nga hindi na pinapapasok kaya nakakapgtaka at nasobrahan yata sa kabaitan itong prof. Namin.

“Hello Misis. Villarama, Come, have a sit please. Kaka- start lang namin kaya sakto lang ang dating mo.” Magiliw na wika ng prof. Napangiwi naman ako. Alam ko kasi sa sarili ko na halos 30 mins. Na akong late.

Ganito ba talaga ang nagagawa kapag asawa ka ng may-ari ng iskwelahan na pinapasukan mo? May special treatment?. At tsaka totoo ba na binili ito ni Gabriel para sa akin? OA naman nito. Ah baka naman business venture lang ang ginagawa nito. Nagkataon lang naman siguro. Tuso daw ito pagdating sa negosyo.. Hindi nakakapagtaka kasi alam ko kung gaano ito ka successfull.

Hayst pero kahit na. Ayaw ko ng ganitong treatment mula sa prof.ko, Ginala ko ang aking paningin Hindi ko nakita si Janna dito. Baka nandun pa rin sa office hanggang ngayon. Buti pa doon na lang muna ako dumirecho.

Tahimik na lang akong naupo habang nakikinig sa prof namin. Pagkatapos ng klase ay agad kong hinanap si Janna. Pero nagtataka ako dahil nakasalubong ko si Aron kasama ang tatlong bodyguard.

Ngumiti ito sa akin ng makita ako.

“Oh Aron nandito pa pala kayo. Akala ko umalis na kayo...” wika ko dito

“Hindi po Mam, pinapabantayan po kasi kayo ni Mister. Villarama.” Sagot ni Aron “What do you mean?” takang tanong ko dito.

“Kami po muna magbabantay sa iyo hanggat hindi pa siya nakakapili ng pwede mong maging bodyguards. Nabigla naman ako sa sinabi nito..

“Ha? Ako bibigyan nya ng bodyguard, kidding? Nababaliw na ba yang boss mo?” asar na sagot ko kay Aron.

“Hindi naman po siguro Mam, nag-aalala lang siguro sa kaligtasan mo.” Sagot ni Aron.

“No!!!?.. Hayst hindi ko kailangan ng bodyguard, please Aron umalis na kayo, balik na kayo sa Boss niyong hindi ko maintindihan kong bakit naisip na bigyan pa ako ng bodyguard.” Inis na wika ko.

“Pasensya na po Mam, utos kasi ni Mister. Villarama. Baka kami ang malagot kapag hindi masunod ang gusto niya.” Wika ni Aron.

Chapter 27

CARISSA

Nagulat ako sa sinabi ni Aron, ang Personal Secretary ni Gabriel. Ako bibigyan ng bodyguards? Ano bang pumasok sa isip ni Gabriel at naisipan nitong bigyan ako ng tagabantay.

Hindi naman ako mahilig gumala. Eskwela at mansion nga lang ako eh. Hindi ako mahilig maglakwatsa, mas gusto ko lang alagaan ang kambal na anak namin. Tatlong taon na ang mga ito at ang kukulit na Kapag pumapasok naman ako dito sa School meron naman akong sariling driver.

Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pang may bumubuntot sa akin na bodyguards “Aron Please, puntahan niyo ang amo niyo, sabihin mo sa kanya na hindi ko kailangan ng bodyguards” napipikon kong wika dito.

“Mam pasensiya na po talaga. Kung gusto niyo po kayo na lang ang makiusap sa kanya.”

Sagot ni Hans.

“Hayst sige na nga pero hintayin niyo na lang ako doon sa waiting area. Naiilang kasi ako kapag may sumusunod-sunod sa akin eh.” Wika ko dito.

“Mam hindi po pwede Bilin po kasi ni Mister. Villarama, kahit saan kayo magpupunta sundan namin kayo. For security purposes lang po Mam.” Sagot ni Hans.

Napangiwi naman ako sa sinabi nito.

“Kahit saan? Kahit nasa loob ako ng classroom?” tanong ko dito.

Tumango naman ito. Parang gusto kong mag-alburuto. Bumuntong hininga na lang ako at tinalikuran ang mga ito. Bahala na nga sila. Kakausapin ko na lang si Gabriel mamaya. Hindi ako papayag na may sumusunod-sunod sa akin. Nakakailang kaya tsaka ano na lang ang iisipin ng mga istudyante at ka-classmates ko.

Ilang hakbang pa ay nakasalubong ko na si Janna. Malapad ang mga ngiti nito. Mukha itong masaya.

“hello Carissa, alam mo thank you talaga..” masayang wika nito.

“Para saan?” tanong ko naman.

“Kasi nabigyan na ng leksyon ang mga bully dito. Alam mo bang matagal na silang sakit sa ulo. Lalo na yang si Joaquin” sumbong nito.

“Naku kung nakita mo lang Halos maglupasay kanina si Mister. Lazaro sa pagmamakaawa. Pati na din yung mga alipores ni Joaquin “ dagdag na kwento pa nito Ngumiti lang ang ako dito “Alam mo ang bait mo pala Carissa. Hindi mo man lang nabanggit sa akin na asawa ka pala ni Mister. Gabriel Villarama. Grabe, na shocked talaga ako kanina noong makita ko siya. Alam mo bang nakakakilig kayo kanina” dugtong pa nito na halata sa boses ang sobrang saya.

ningitian ko lang ito at hindi na nagkomento pa. Gusto ko na matapos pa ang buong maghapon para makauwi na Miss na miss ko na ang kambal ko. After ng buong klase ko ay agad akong pumunta sa parking ng campus Naghihintay na ang aking personal driver. 

Nakabuntot pa rin sila Aron sa akin pero sa ibang sasakyan na sila sumakay. Bale nakasunod lang sila sa amin hanggang sa makarating kami ng mansion. Agad akong pumasok sa loob at hinanap ang aking mga anak.

Naabutan ko sila sa playroom. Excited na sumalubong ang mga ito sa akin at yumakap.

“Hello babies. I miss you”! Wika ko sa mga ito at isa isang hinalikan. Agad naman nagpakarga si Miracle sa akin.

“I miss you too Mommy. Please huwag na ikaw alis.” Nabubulol na wika ni Miracle. Tatlong taon na ang mga anak ko at magaling na ito magsalita. “Mommy, nag cry kanina si Miracle Hanap ka kasi niya.” Sumbong naman ni Christian.

“Naku babies, huwag kayong mag cry kung wala si Mommy. Kailangan kasi mag study ni Mommy eh.” Paliwanag ko sa mga ito.

“Ayaw ko Mommy, gusto ko dito lang ikaw. Play lang tayo lagi ni Christian. “malambing na wika ni Miracle. Nakasubsob pa ito sa leeg ko.

“Sandali lang naman mawawala si Mommy baby, tingnan mo nga dito agad ako.”

Paliwanag ko dito.

Ayaw ko Mommy. Dito ka lang Huwag na kasi ikaw alis eh. “umiiyak na wika ni Miracle.

Oh anong nangyari sa baby ko bakit nagcry iyan?” biglang wika ni Gabriel sa aking likuran. Hindi ko ito napansin na dumating Aba himala, maaga yatang umuwi ito ngayon.

“Daddy!!!! Excited na wika ng dalawang kambal. Agad naman na lumapit si Christian dito at yumakap. Kinarga naman agad ito ni Gabriel at

Pinaliguan ng halik. Napahalakhak naman si Christian “Hello babies bakit umiiyak ang baby Miracle ko?” baling nito kay Miracle na noon ay humihikbi pa habang nakasubsob sa akin.

“Eh kasi Daddy ayaw niya na umalis ulit si Mommy Cry nga ng cry yan kanina eh Hanap niya si Mommy” sumbong ni Christian Bumuntong hininga si Gabriel at tumingin sa akin.

“Ok baby, stop crying na I will talk and convince your Mom na hindi na siya aalis ok?” I pang aalo ni Gabriel kay Miracle.

Agad ko itong pinandilatan. Paanong hindi aalis eh kailangan kong umalis dahil may pasok ako mula Monday to Friday,

Nagpatay malisya lang naman si Gabriel. Hindi ako nito pinansin. Pumunta ito sa sofa at umupo habang kandong si Christian. “Talaga Daddy, yeheey hindi na aalis si Mommy.” Excited na wika ni Miracle.

Agad itong nagpababa sa pagkakarga ko at patakbong lumapit kay Gabriel.

“Your the best Daddy” “hmm mwahhh!” tuwang tuwa na wika ni Miracle sabay halik sa ama nito.

Agad naman itong niyakap ni Gabriel Kumindat pa ito sa akin ng magtama ang aming paningin. Agad ko itong inirapan.

“Mommy, why you didnt kiss Daddy?” Nagulat ako sa tanong ni Christian Seryoso itong nakatingin sa amin ni Gabriel. Well si Christian kasi kahit tatlong taon pa lang matured na kung mag isip ito.

“Oo nga Mommy, di po ba dapat ang Mommy at Daddy nagkikiss din?” tanong naman ni Miracle. Hindi ko naman alam ang aking gagawin. Si Gabriel naman ay malapad na nakangiti habang nakatingin sa akin.

“Ah Eh ano kasi babies, iba kasi kami ng Daddy mo. sasabihin ko ng biglang sumagot si Christian hindi ko na natuloy ang sabihin.

“Why po Mommy? Dapat kiss mo din si Daddy para happy family tayo wika ni Christian.

“Oo nga, ayaw mo ba na happy family tayo Mommy?” sagot naman ni Miracle.

“Sige na kiss na kayo ni Daddy.” Paiyak na naman na wika ni Miracle Ganito ito kapag hindi makuha ang gusto dinadaan sa paiyak-iyak.

Hayst sakit talaga ng ulo. Bakit ba kasi nagpapang-abot kami ni Gabriel. Hindi naman ito umuuwi ng mansion ng ganitong oras.

“Babies ayaw yata ni Mommy niyo eh.

Ako kasi gusto ko siya ikiss.” Wika ni Gabriel. Agad naman ako nagulat sa sinabi ni Gabriel. Bigla din akong nailang sa titig nito.

“Sige na Daddy kiss mo na si Mommy Sige iiyak ako kapag hindi kayo magkiss.” Pananakot na wika ni Miracle. Artistahin talaga itong anak ko na ito. Hinila pa ito ni Christian patayo gamit ang maliliit na kamay nito. sabay lapit naman sa akin ni Miracle at hinawakan ako sa kamay. sabay hila papunta kay Gabriel.

Sige na kiss na kayo please Mommy, Daddy!!!. Pang udyok na naman ni Miracle.Pinapahawakan pa kami nito.

Agad naman akong hinapit ni Gabriel sa baywang at masuyong hinalikan sa labi. Nagtagal ng ilang sigundo ang halik nito. Waring ninamnam nito ang aking mga labi. Agad naman akong napapikit. Nang bumitiw ito sa akin ay nakatulala akong nakatitig dito.

“Yehey happy family na tayo nagising ako sa pagkatulala ng marinig ko ang tuwang tuwa na boses ng kambal. Nagtatalon pa ang mga ito.

Nang tingnan ko ulit si Gabriel ay malapad itong nakangiti sa akin. Agad naman na nag-init ang aking mukha. Napapahiya ako sa isipan na baka naramdaman ni Gabriel. na nagustuhan ko din ang halik nito.

“Hello! Kumusta ang mga apo ko?” wika na Mommy Moira Kakaratingang nito May mga bitbit ito na paper bags mula sa kilalang toy store. “Hello, Grandmama magkasabay nabati nito na sumalubong agad kay Mommy at humalik. “Wow, sa amin po ba ito Grandmama?” excited na wika ni Christian sabay hawak sa paper bag na dala ni Mommy Moira.

“Yes mga apo. Ito iyong pasalubong sa inyo ni Grandmama Sabay abot nito ng paper bag sa mga bata. Tuwang tuwa naman ang mga ito. Napapailing na lang ako. Sobrang spoiled talagang mga ito kina Mommy at Daddy Ralph.

Mabuti naman at maaga ka ngayon umuwi Gabriel. Aba at bawas bawasan mo yang pagiging workaholic mo. Lumalaki na ang mga bata, kailangan din nila ang attention mo.”

Wika ni Mommy kay Gabriel.

“Buti at kilala ka pa nitong mga apo ko Dagdag pa ni Mommy Napakamot naman si Gabriel sa kanyang ulo.

“Marami kasi akong inaayos sa office Mommy. Pero hayaan niyo po pipilitin kung umuwi lagi dito nakangiti na sagot ni Gabriel. sabay sulyap sa akin ng makahulugan. Agad naman na nag-init ang aking pisngi.

“Oh iha, bakit parang namumula ang pisngi mo. May masakit ba sa iyo?” nag aalang baling naman sa akin ni Mommy.

“Po?? Ah. Eh wala po Mommy” sagot ko kay Mommy sabay hawak sa aking pisngi.

“Alam mo Grandmama, nagkiss sila Mommy at Daddy kanina, Di po kapag nagkikiss ang parents at children’s happy family na?” sabat naman ni Christian na habang abala ito sa pagbubukas ng pasalubong ni Mommy.

“Talaga mga apo? Well, mabuti naman kong ganoon.” Malapad na ngiti ni Mommy Sumulyap pa ito sa akin pati na din kay Gabriel.

“Oh siya nagpahanda na ako ng meryenda. Halina kayo at maghihintay ang pagkain. 

Mga apo mamaya niyo na laruin ang mga new toys niyo. kain muna tayo.”yaya ni Mommy.

Lalabas na sana kami sa playroom ng biglang tumunog ang aking mobile phone. Nakita ko na si Mommy Helena ang tumatawag Agad ko itong sinagot.

“Hello Mommy” sagot ko ng itapat ko ang cellphone sa aking tainga.

“Carisaa, anak kumusta ka?” sagot naman ni Mommy sa kabilang linya.

“Ok naman po. Napatawag po kayo?” magalang na sagot ko dito. Kahit na medyo malayo ang loob ko sa mga ito, ginagalang ko pa rin sila, dahil mga magulang ko ang mga ito.

“Anak, pwede bang umuwi ka muna dito sa bahay? Gusto ka daw makita ng Daddy mo.” Wika ni Mommy.

“Po? Ngayon na po?” sagot ko dito sabay sulyap kay Gabriel. Sila Mommy Moira at ang kambal ay lumabas na sa playroom. Kami na lang ni Gabriel ang naiwan dito.

“Oo anak, may sakit kasi ang Daddy mo. Gusto ka daw niya makita at makausap.” Sagot ni Mommy.

“Sige po, pupunta po ako ngayon.” Tanging sagot ko na lang. Sobrang tagal ko na din kasi na hindi nakauwi sa amin. Simula noong kinumpronta ko sila ni Ate, never na akong umuwi dahil sa sama ng loob ko sa mga ito. Pagkatapos namin mag usap ni Mommy ay binalingan ko si Gabriel. Nagtatanong ang mga mata nito habang nakatingin sa akin.

Bumuntung hininga ako bago nagsalita.

“Tumawag si Mommy, pinapapunta ako sa bahay. Kakausapin daw ako ni Daddy.” Wika ko dito.

“Ganoon ba? Sige samahan na kita “sagot ni Gabriel. Agad naman akong umiling.

“Hi-hindi huwag na.. Papahatid na lang ako sa driver”sagot ko dito. “iniinsist gabriel, sasamahan na kita.” Final na sagot nito. Hindi na lang ako umimik at naglakad na papunta kina Mommy Moira para magpaalam. Ayaw sana magpaiwan ng mga kambal pero sinabi namin na babalik agad kami.

Pagdating namin sa bahay ay agad akong bumaba ng sasakyan. Hindi ko na nilingon si Gabriel at tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng bahay. Bahagya kong nilibot ang aking paningin sa loob ng bahay. Wala pa rin itong pinagbago. Kapansin pansin pa rin ang mga pictures ni Ate Ara pagpasok pa lang ng Receiving area. Mga pictures nito noong sumasali pang beauty contest. Agad naman akong sinalubong ni Mommy at hinalikan ako sa pisngi Nakangiti pa ito sa akin.

“Halika iha, hinihintay ka ng Daddy mo sa kwarto. Medyo mahina na kasi ang Daddy mo wika ni Mommy. Hindi na ito pumapasok pa sa opisina. SI Ate Ara na ang namamahala sa negosyo nito. Tumango lang ako at sumunod na kay Mommy para puntahan si Daddy. 

Pagdating sa loob ng kwarto ay nadatnan ko na nakahiga sa kama si Daddy pero gising ito. Agad ko naman itong nilapitan at hinalikan sa noo. Inalalayan din namin ito ni Mommy na sumandal sa headboard ng kama “Dad, kumusta po? Pinapatawag niyo daw pa ako?” tanong ko dito.

“Anak buti naman at dumating ka Kumusta na ang kalusugan mo.” Nakangiti na tanong ni Daddy.

“Maayos naman po ako Dad.” Maiksi kong sagot dito.

“Masaya ako at magaling ka na anak. Sana dalas-dalasan mo naman ang pag uwi dito sa bahay. Isama mo din minsan ang aking mga apo. “nakangiti na wika ni Daddy.

Hindi na lang ako sumagot at bahagya lang na tumango.

“Bweno Carissa, kaya kita pinatawag dahil may importante akong sasabihin sa iyo.” Lang sandali pa ay wika ni Daddy.

“Ano po iyon Dad” tanong ko dito.

iha, nabalitaan ko na hindi na daw naging maayos ang pagsasama niyo ni Gabriel. Nagsasama na lang kayo para sa kambal sagot ni Daddy. Bahagya naman na napakunot Ang noo ko sa sinabi nito.

“Carissa, kasalanan namin ito ng Ate Ara mo kung bakit nagkaganito ang iyong marriage life. Alam namin sa umpisa pa lang ay hindi talaga kayo magkakasundo ni Gabriel.anak, pwede ba sa huling pagkakataon may hihilingin kami sa iyo?” sabat ni Mommy.

“A---anong ibig mong sabihin Mommy?”nagtataka kong tanong dito.

“Iha, alam mo naman na si Ate Ara mo na ang namamahala sa ating negosyo ngayon. Kaya lang masyado itong mahina dahil hindi maganda ang reputation ng kapatid mo nanganganib ang ating negosyo. dahil masyadong mababa ang tingin ng mga clients sa kapatid mo.” Mahabang wika ni Mommy Lalo akong naguguluhan dito. 

Pasikot-sikot kasi ayaw pa akong diretsahin.

“Kaya naman naisipan namin ng Daddy mona since hindi naman kayo nagkakaayos pa ni Gabriel, maari bang tulungan mo ang Ate Ara mo para magkabalikan sila...” dugtong ni Mommy. Agad na nanlaki ang aking mga mata sa gulat.

“Ito lang ang paraan para maibalik ang moral ng kapatid mo. Kapag magiging asawa siya ni Gabriel, igagalang siya ng lahat dahil sa impluwensya nito. Alam naman natin kung paano tinitingala si Gabriel sa lipunan. Kaya maaari ba iha?” pakiusap ni Mommy Hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Mommy. 

Para itong bombang sumabog sa aking pandinig. Para akong nanghina at napaupo sa sofa na malapit sa akin. May mga luhang tumingin ako kina Mommy at Daddy.Hindi ako makapaniwala na ipapatawag nila ako dahil dito. Naisip ko, bakit ganoon? Bakit laging si Ate Ara na lang ang pinapaboran ng mga ito. Hanggang ngayun ba naman. lage na lang kapakanan ni Ate Ara ang iniisip nila? Paano naman ako?

Chapter 28

CARISSA

Pasimple kong pinunasan ang luha na lumalabas sa aking mata.

Ayaw ko Hindi ko na hahayaan ang aking sarili na umiyak sa harap nila. Masyado ng maraming luha ang aking ibinahos sa mga ito. Masyado ng masakit. Paulit-ulit na lang.

Mariin na nagpapalipat-lipat ang aking paningin kina Mommy at Daddy. Hindi ko alam ang aking isasagot. Kailangan ka munang pakalmahin ang aking sarili. Malalim akong bumuntong hininga “Bakit Mom, Dad Bakit kailangan niyo pa akong isali sa ganyang plano? Wala naman na sa akin kung sila ate at Gabriel ang magkakatuluyan bandang huli. 

Sa umpisa pa lang alam ko ng yan talaga ang plano niyo matapang kong wika sa mga ito. Pigil na pigil ko ang aking emosyon. Kahit sa totoo lang gusto ng kumawala ang luha sa aking mga mata. “Im Sorry Carissa, pero sana maintindihan mo iha na ang sitwasyon sa noon at ngayon. Kinabukasan na ni Ate Ara mo ang nakasalalay dito sagot ni Mommy.

Mariin akong napapaikot sa sinabi nito. 

Sobrang sakit Hanggang ngayon si Ate Ara lang nakafocus ang kanilang buhay. Paano naman ako. Hindi ba ako nag-eexist sa buhay nila? Parang hangin lang ba ako sa mga ito?

Hayaan mo, kapag ikinasal si Ate mo at Gabriel, wala namang magbabago. Siguro sa mansion ka pa rin titira. Minahal ka na nila Moira na parang isang anak, at isa pa nandoon ang kambal Siguro naman bubukod sila Gabriel ng bahay “wika ni Mommy.

“Anak, maawa ka sa kapatid mo. Sirang sira na siya. Ito na lang ang pag-asa para bumalik sa dati ang lahat. Bumalik ang dating kompyansa ng Ate mo sa buhay niya. Please Carissa, pangako, last na ito nakikiusap na wika ni Mommy. bahagya akong umiling sa sinabi ni Mommy. bigla akong napatawa.

“Mom, pinag-iisipan niyo ba ni Daddy iyan? Hindi ba kayo nahihiya sa mga sasabihin ng mga tao. Paano ang mga anak ko Kung sakaling magkaanak din sila ni Ate Ara? Magiging magkapatid na magpinsan sila? Mom ang gulo!!! Halos paiyak ang boses ko ng sabihin ko ito.

“Who Cares Carissa, ang importante dito ay ang kaligayahan ng kapatid mo.

Ang kanyang kinabukasan. Alam naman natin na sa umpisa pa lang si Gabriel at Ara na ang nagmamahalan diba? Malumanay na sagot ni Mommy.

“Oo Mommy, alam ko iyan, pero bakit kailangan niyo akong idamay?? Hindi ko napigilan na sumagot dito. Hindi ko na din napigilan ang pagtulo ng aking mga luha.

“Dinamay niyo ako Ma. Bakit? Hindi niyo po ba alam kung gaano kasakit sa akin ito? Hindi niyo man lang naisip kung ano ang mararamdaman ko. umiiyak kong wika sa kanila. Tuluyan ng bumuhos ang luha sa aking mga mata. Napatulala naman na nakatingin sa akin si Mommy Umiling-iling pa. Maya maya pa ay nagsalita ito.

“Alam namin iyan Carissa, kaya nga Sorry sa lahat. Gusto na namin itama ang pagkakamali na iyon. Maawa ka sa kapatid mo Carissa ilang taon na siyang nagdurusa” sagot ni Mommy.

“Maawa? Bakit naawa ba kayo sa akin Ma? Iniisip niyo ba ang nararamdaman ko? May pakialam ba kayo sa akin? Bakit palaging si Ate Ara na lang Mommy? Anak niyo din naman ako ah??? Galit kong wika sa mga ito. Hindi ko na napigilan pang itanong sa mga ito ang matagal ko ng nais malaman. Bakit hindi nila ako magawang mahalin bilang anak Bakit laging lamang si Ate Ara.

“Carissa, kailan ka pa natutong sumagot-sagot sa Mommy mo ng ganyan. Yan ba ang natutunan mo sa pagtira sa mansion? Galit na sigaw ni Daddy sa akin.

“Bakit Dad, masama na ba ngayon ang magtanong? Hindi niyo po ba alam kung paano ako nagdusa dahil sa ginawa ni Mommy at Ate Ara???” sagot ko dito. Nag-uunahan sa pagpatak ang aking luha.

“Sabagay, wala naman talaga kayong pakialam eh. Wala kayong pakialam sa akin! Galit kong wika “Bakit ba hindi mo maintindihan na para ito sa kinabukasan ng kapatid mo. Para kay Ara. Alam mo ba kung paano siya ka down ngayon? Alam mo bang ilang taon na siyang pinagtatawanan ng mga tao dahil sa lintik na video na iyon?” galit na wika ni Daddy.

“intindi ko po kasalanan nya kung bakit nagkaroon siya ng ganoon Daddy. Isina alang-alang nila ang sarili kong kinabukasan dahil sa ambisyon niya. Masyadong ambisyosa si Ate. kaya siya nagkaganyan ngayon. Mariin kong sagot. “Wala kang karapatan para pagsalitaan ng ganyan ang kapatid mo. galit na sabat ni Mommy Nagulat pa ng bigla akong sampalin nito. Halos tumabingi ang aking mukha dahil sa lakas ng kanyang sampal. agad akong napatitig dito.

“Oa Mommy, wala akong karapatan.dahil kahit kailan hindi niyo ako itinuring na anak. Hindi ko naramdaman na may mga magulang na nag aalala para sa akin. Pero sana hindi niyo rin ako pinaponta pa dito dahil sa ganitong bagay. Dahil sa ganitong usapin. Malaya kayong gawin kung ano ang gusto niyo, Kausapin niya si Gabriel, huwag kayong mag alala hindi ako hahadlang. Mariin kong wika sa mga ito sabay tayo. Sana ito na ang huli niyong patawag sa akin. Kung hindi niyo ako kayang mahalin bilang anak. sana panindigan nyo lang ang pagtakwil sa akin noon. teka Abat matapang ka na ngayon sino ba ang pinagmamalaki mo? Ang Pamilya ni Gabriel? Si Moira? Si Ralph? Ganoon ba Carissa galit na sabat ni daddy. Huwag niyo po silang idamay Dad labas sila. Walang ginawang masama ang mga iyon para madamay pa sa pag uusap na ito. 

Minahal nila ako, itinuring na nila akong isang anak.kahit kailan hindi ko naramdaman sa pamilyang ito. matapang na sagot ko sa mga ito Natigilan si Daddy sa sinabi ko. Mangatong napatingin sa akin. marahil nito akalain na masasabi ko ang bagay na iyun. 

Naging masunurin akong anak sa mga ito.hindi ako sumasagot sagot sa kanila. Tiniis ko ang lahat ng pangbalewala nila sa akin. Pero siguro panahon na para malaman nila n ganon sila kasama sa akin. Kung paano nila ako itinuring na parang basahan.

“Carissa, kung may concern ka pa sa pamilyang to! sundin mo ang pakiusap namin sa iya. Wala namang mawawala sa iyo. Hiwalay na kayo ni Gabriel diba. Ano ang gusto mo mapunta sa ibang babae si Gabriel? Alam naman natin na maraming naghahabol sa kanyang babae. Kulang nangalang mahuhubad ang iba dyan. napaniin niya lang mahabang Sabi ni Mommy. Bakas sa boses nito ang pagpipigil ng matinding galit habang sinasabi ang katagang yun.

“Kaysa naman mapunta siya sa iba, mas mabuti pang kay Ara na lang. Sa Pamilya natin. Hayaan mo, last na ito Carissa.

Last ng pakiusap namin sa iyo, pakiusap ni Mommy.

At paano naman ang mga anak ko Ma? Paano ang maging kinabukasan ng mga anak ko umiiyak na sagot ko sa kanila. akuin sila ni Ara. Magiging mabuti ang kapatid mo para sa kanila, para sa mga anak mo. Mabilis lang

Matanggap ang sitwasyon Carissa, bata ka pa. Marami ka pang makikilala na mamahalin mo at mamahalin din sagot ni Mommy. “Ganoon lang lang kadali ang lahat sa inyo Mommy? Ganoon lang ba kadali??? Anong tingin niyo? Anong tingin niyo sa Lahat??. Na kaya niyang diktahan ang damdamin ko pati na din ng ang aking mga anak? Ang inyong mga apo??? Ang sarili niyong apo???

“No, hindi ako papayag Ma. Hindi ako papayag na tanggalan niyo ako ng karapatan sa aking mga anak. Bakit parang ang bilis niyo lang magdesisyon ng mga bagay-bagay. na alam niyong nakakasakit sa akin. “Carissa Galit na sigaw ni Daddy. Hindi ka namin pinalaki ng ganyan. Alam namin kung ano ang makakabuti at makakasama sa inyo.”humihingal na wika ni Daddy.

Galit ito.

“Oo Dad, kaya nga diba itinaboy niyo na ako, dahil ang pagtakwil sa akin. ay ang makabubuti kay Ate Ara. Si Ate Ara lagi! Siya na lang palagi siya na lang!!!! Kung ganoon, tanggap ko na ang lahat. Na hindi niyo ako kayang pahalagahan. Na isa akong walang kwentang anak!!! Wika ko dito “Hindi ko susundin ang gusto niyo. 

Lalo na kung mga anak ko na ang sangkot dito. Tuluyan nyo na lang akong kalimutan dahal iyon din ang pagawin ko ngayon. Total naman nagawa niyo na akong palayasin noon. Nagawa ninyo na akong tiisin. ng Nag-unahan na din sa pagpatak ang aking mga luha. Ang sakit sa dibdib. Hanggang ngayon pa ba naman hindi pa ako nasanay sa kanila. 

Hanggang ngayon pa ba naman nasasaktan pa rin ako. Akala ko tuluyan na silang nagbago Nagkamali ako. Tatanggapin ko na lang ang lahat. Ayaw ko na...

“Kung wala na kayong sasabihin pa. Aalis na po ako.” Paalam ko sa mga ito. Hindi naman ako nakarinig ng sagot sa mga ito. kaya lumabas na ako ng kwarto. Pinipilit kong punasan ang luha na nag-uunahan sa pag-agos sa aking pisngi. 

Palabas na ako ng bahay ng makita ko si Ate Ara at Gabriel na seryosong nag uusap. Mapait akong napangiti. Siguro nga kailangan ko ng palayain ang aking sarili. Matagal na akong nagtiis, Bigo akong alisin ang pagmamahal na nararamdaman ko kay Gabriel. Patuloy lang akong masasaktan kapag malapit ako sa lahat. Sa mga taong mahal ko pero hindi naman ako mahal. Na hindi naman ako pinahahalagahan.

Derecho akong naglakad palabas ng gate. Kailangan ko munang mapag-isa. .Gusto kong makapag-isip. Lalagpasan ko na sana ang sasakyan na nakahinto sa tapat ng aming gate ng pigilan ako ng isang bodyguard ni Gabriel.

“Mam, hindi po kayo pwedeng umalis mag isa. Hintayin na lang po natin si Sir Sakay na po kayo Mam” Wika nito.

Bahagya naman akong umiling at tuloy-tuloy sa pag-alis. Derecho akong naglakad palabas ng subdivision. Wala pa ring patid ang pagtulo ng aking luha. Tatawid na sana ako sa kabilang kalsada ng biglang may tumigil na sasakyan sa aking harapan. Agad na bumaba ang nag aalang si Gabriel at hinawakan ako sa dalawang kamay. 

Mariin ako nitong tinitigan habang nakakunot ang noo. Napansin ko ang pag-igting ng mga panga nito ng mapansin na basang-basa ng luha ang aking mukha. Patuloy pa rin ako sa pag-iyak. Magulo na din ang mahaba kong buhok. na ang ilang hibla ay tumatakip na sa aking mukha,

Naramdaman ko na basang basa na din ako ng pawis.

“What happened?” mariin na tanong nito sa akin.

Umiling naman ako at pilit na hinihila ang aking mga kamay, Mahigpit ang pagkakahawak ni Gabriel dito kaya.

Hindi ako nagtagumpay. Parang gusto ko isigaw dito kung gaano kasama ang aking loob. Kung gaano kasakit ang aking kalooban.

Lalo pang lumakas ang aking iyak nang hindi ako nagtagumpay na kumawala kay Gabriel. Napahagulhol pa ako Nag aalala naman na nakatitig sa akin si Gabriel. ilang sandali pa ay naramdaman ko na mariin ako nitong niyakap.

“Sssshhh tahan na. Baka makasama sa iyo ang sobrang pag-iyak. Halika na sa sasakyan, masyadong mainit dito sa labas. Pinagpapawisan ka na “malambing nitong wika. Inalalayan ako nito hanggang sa makasakay ng sasakyan Nagpa-ubaya na lang ako. Napapagod na din ako. 

Pakiramdam ko kapag magtagal pa akong nakatayo baka hihimatayin na ako Hapong-hapo na ako. Pagpasok namin sa sasakyan ay agad nitong kinuha ang panyo sa bulsa. Hinawi nito ang aking buhok na halos tumakip na sa aking mukha. at maingat nitong pinunasan ang aking pisngi. Napansin kong natigilan ito habang nakatitig sa aking mukha.

“Sinong may gawa nito? Bakit may pasa ka? Halata ang galit sa boses nito na tanong sa akin.

Hindi ko ito sinagot. Patuloy lang sa pagtulo ang aking luha. habang nakatingin dito “Carissa, sino may gawa nito, sabihin mo sa akin, sila ba? Parents mo? Sinaktan ka ba nila ulit?” bakas ang galit sa boses na tanong ni Gabriel.

Hindi ko parin ito sinasagot. Agad ko namang naramdaman ang pagyakap nito sa akin. Hinaplos-haplos pa nito ang aking likod. Nakaramdam ako ng kaunting ginhawa at kapanatagan ng aking kalooban. dahil sa simpleng ginawa nito.napapikit ako ng mata. Hinayaan ko lang na nakayakap sa akin si Gabriel. Mahigpit din akong kumapit dito. Kahit ngayun lang. 

Kahit ngayun lang maramdaman ko din na mahalaga ako dito. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na tumatakbo na ang aming sasakyan. Gusto kong ibuhos lahat ng mga luha sa aking mga mata. Gusto kong maubos ang lahat ng luha. para hindi ko na kailangan pang umiyak kapag nasasaktan ang aking kalooban. Pagod na akong umiyak. Pagod na ako sa kung anong buhay meron ako...

Hindi ko namalayan na unti-unti akong nakatulog habang yakap ni Gabriel. Para kasing bigla akong napagod dahil sa mga nangyari ngayon. Akala ko tapos na ang lahat ng masasakit na kabanata na nangyari sa buhay ko. Hindi ko alam kung may tapang pa ba ako para harapin ang lahat.

Chapter 29

GABRIEL POV

Nagpipigil ako ng galit habang pinagmamasadan ang nakapasakit na si Carissa. nakakandong ito sa akin habang tumatakbo ang sasakyan. May mga bakas pa ng luha ang mga mata nito.

Parang gusto kong magwala sa galit. Nang ako sa aking sarili na walang sino man ang pwedeng manakit dito. Ayaw ko ng maranasan pa nito ang lahat ng naranasan nito noon. 

Ayaw ko ng makita itong lumulula. 

Pero nangyari na naman ngayun. Kahit gaano pa ako kayaman, kahit gaano pa ako ka makapangyarihan. Wala pa rin akong magagawa upang pigilan ang sino man na gustong saktan si Carissa. bigo pa rin akong protektahan ito. Dahil kahit anong gawin ko, sariling pamilya nito ang nananakit dito,

“sa resort tayo” utos ko sa driver. Tumango naman ang aking personal driver Katabi nito ang isa kong bodyguard at nakasunod naman ang isa pang sasakyan sa amin na nakasakay. ang tatlo ko pang bodyguard. Laging ganito ang routine ng buhay ko. Nasanay nako sa ganito. Kailangan ko ng mga bodyguard dahil na rin sa aking kaligtasan. Masyado akong kilala sa lipunan. Maraming mga tao na naiinggit sa akin at gusto akong pabagsakin. .

Kinuha ko ang aking cellphone para tawagan si Doctor Lee. Hindi ko kasama si Aron, kasi may mga inaayos ito sa opisina “Doctor Lee, pwede ka bang pumunta sa resort ngayon? papatingnan ko sa inyo si Carissa. Masyado kasi siyang nastress ngayong araw agad na wika ko sa  doctor ng sagutin nito ang tawag ko.

.

“No problem Mister Villarama. Darating ako agad na sagot naman nito hindi na nagtanong ang Doctor at agad itong pumayag. sanay na din kasi ito sa ganitong set-up. Pinapatawag kasi agad namin ito noon kapag may nararamdaman na kakaiba sa sarili si Carissa.

Si Doctor Lee na kasi ang pinagkakatiwalaan ko na magmonitor sa kalusugan ni Carissa. Napalapit ang aming Pamilya dito simula ng nailigtas nito ang buhay ng aking asawa. tumaas ang tiwala namin dito. Humanga kami sa kakayahan nito, Maasahan ito sa lahat ng bagay. Tumatanaw namin na malaking utang na loob. ang pagkakaligtas sa buhay ni Carissa.

Ipapasundo na lang kita sa mga tauhan ko doc. Maya-maya pa ay nandyan na sila wika ko dito.

“Ok Mister Villarama, Maghahanda na din ako agad na sagot nito. Pagkatapos namin mag usap ni Doctor Lee ay agad kong tinawagan Aron. ito nalang ang uutusan ko na sumundo sa doctor para dalhin sa resort. Doon ko na lang papatingnan ang kalagayan ni Carissa. Masyado itong na stress ngayong araw kaya gusto kong makasigurado. Gusto ko makasagarado na maayos ang kalagayan nito.

Pinili ko na sa resort na lang muna ito iderecho sa pagbabakasakaling ma relax ito.Gusto ko munang ilayo ito sa mga toxic na tao sa buhay nito. ilang oras lang naman ang layo ng resort sa Metro Manila.

Pagdating namin ay agad kong binuhat si Carissa papunta sa bagong tayong villa. Halos anim na buwan ng tapos itong itayo at kompleto na din sa gamit. Binili ko ang beach nato para Iregalo kay Carissa kapag umpisahan ko na sana itong I date. Dito ko sana ito unang dadalhin.

Sa sobrang pagmamahal ko dito. isinunod ko sa pangalan nito ang CARISSA VILLARAMA BEACH RESORT. Buti na lang hanggang ngayon dala-dala pa rin nito ang apelyedo ko.

Idinirecho ko na ito sa masters bedroom. Tanging sila Mommy at mga malalapit ko lang na mga kaibigan ang nakakaalam sa lugar na ito.

Hinati ko sa dalawa ang resort na ito. Masyado kasi itong malawak. Magiging private resort. Tanging pamilya at malalapit na kaibigan lamang ang pwedeng pumasok dito. Tapos na ang construction at landscaping sa bahaging ito. kaya naman panatag ako na hindi maiistorbo si Carissa dito. Medyo may kalayuan din naman kasi ang kabilang bahagik at isa pa napapalibutan ito ng matataas na pader na may bulb wire. Nagkalat din ang security sa paligid.

Gusto ko rin kasi magkaroon ng privacy ang aming Pamilya lalo na kapag maisipan naming magbakasyon. At least kapag nandito kami sigurado akong ligtas ang buong Pamilya. Patuloy pa rin ang pag-aayos ng aking mga tauhan sa kabilang bahagi ng resort. Hindi pa rin kasi ito tapos sa develop Patuloy pa rin ang construction at hindi pa tapos ang pagtatayo ng hotel at mga cottages. Magiging for tourist ang bahaging iyon. 

Alam kong babalik-balikan ito ng turista dahil sa taglay nitong puting buhangin at malinaw na karagatan. Napakalinis din ng lugar. Ilang sandali pa ay dumating na si Doctor Lee at Aron. Agad ko itong dinala sa kinaroroonan ni carissa upang matingnan. Agad naman itong tiningnan ng doctor.

“Normal naman ang kanyang heartbeat. Sa ngayon hayaan muna natin siyang magpahinga. wika ng doctor. pagkatapos niyang tingnan si Carissa “Masyado lang siyang na stress ngayong araw. Kakabitan ko na lang muna siya rin ng dextrose. para hindi siya ma dehydrate. Siguradong bukas pa ito magigising. Patuloy na wika ng Doctor. Tumango lang ako. Ginawa na ng doctor ang kanyang mga sinabi. ilang sandali pa ay binalingan ulit ako nito.

Mister Villarama, Iwasan natin ang pagbibigay sa  sobrang stress at sama ng loob .Alalahanin niyo Po, bagong surgery lang si Misis May posibilities na hindi kakayanin ng bago niyang puso ang labis na

Pag-aalala at kalungkutan. Kahit sabihin natin na maayos na siya, iwasan po natin ang mga bagay na.

Posibleng makakasama sa kanya pagpapatuloy ng doctor.

Nakakuyom ko ang aking kamao sa sinabi ng Doctor. Hindi ako papayag na maulit ang mangyari dito noon. Kung alam ko lang na ganito ang kahihinatnan sa pagpunta niya sa bahay ng mga magulang nito. hindi na sana ako pumayag siguro masyado naring dinibdib. kung ano man ang mga napag-usapan ng mga ito. iyon ang kailangan kong alamin.

Ilang saglit pa ay nagpaalam na ang Doctor. .Sinigurado muna nito na nasa maayos na kalagayan si Carissa. Pinahatid ko na lang ito sa isa sa mga tauhan ko. Samantalang si Aron naman ay tahimik na naghihintay sa utos ko. lalabas ko ang aking cellphone sa loob ng aking bulsa. Sumulyap muna ako kay Carissa na noon ay mahimbing na natutulog. Lumabas ako ng kwarto at lumabas ng Villa. Agad kong tinawagan si Mommy. Halos alas-singko na ng hapon. Tiyak na hinahanap na kami ng aming mga anak “Hello Gabriel, nasaan na kayo? Hinahanap na kayo ng kambal Agad na sagot ni Mommy sa kabilang linya.

“Ma, kayo na po muna bahala sa kambal. Hindi kami makakauwi ni Carissa ngayon. Dinala ko siya dito sa Resort. Nawalan siya ng malay kanina.” Agad na wika ko kay Mommy.

“ha?? Bakit may nangyari ba? Hindi bat nasa maayos na siyang kalagayan?” bakas ang pagkataranta sa boses ni mommy.

“Hindi ko alam kong ano ba talaga ang nangyari. Nakita ko na lang siya kanina na umiiyak pagkatapos niyang makausap ang kanyang parents” sagot ko dito.

“Hayst Sinasabi ko na nga ba eh. Duda talaga ako sa pag tawag nila kanina kay Carissa. Dapat talaga hindi mo na lang pinayagan pa na pumunta doon”, inis na wika ni Mommy. “Hayaan mo Mom, mag iimbistiga ako. Sa ngayon kailangan ko ng mapagkakatiwalaan na kasambahay para makasama ni Carissa dito sa Resort. Maari bang papuntahin mo muna si Aling Delia, Lisa at Mang Raul?

“Ok iho, walang problema. Papupuntahin ko sila ngayon din” sagot naman ni Mommy.

“Thank you Mom. Tulog pa si Carissa. Sabi ng Doctor baka bukas pa daw ito magigising” Imporma ko kay Mommy.

“Kung ganoon ikaw na muna ang bahala sa kanya. Huwag mo siyang pabayaan anak” sagot ni Mommy.

“Syempre naman Ma. Hindi ako papayag na may masamang mangyari sa kanya” sagot ko dito “Sige iho. Sana pagbalik niyo dito sa mansion maayos na ang pagsasama niyo. Gawin mo ang lahat para manumbalik ang tiwala ni Carissa sa iyo iho. Napakabuti niyang babae. Wala na akong ibang gusto na makasama mo habang buhay kundi siya lang. Kaya mahalin mo siya ng buong puso wika ni Mommy.

“I love her Mom... Very much. Hindi ko hahayaan na may manakit ulit sa kanya. Aalamin ko kung ano ba talaga ang nangyari.” Sagot ko kay Mommy.

“sige Iho basta mag iingat ka palage.” Sagot ni Mommy at nagpaalam na.

Habang hinihintay ko ang pagdating ng mga kasambahay ay tahimik akong nakatingin sa malinaw na karagatan. Bumalik sa isipan ko ang mga pinag-usapan namin ni Ara...

Tahimik akong naghihintay sa loob ng bakuran ng bahay nila Carissa ng biglang sumulpot si Ara .Malapad ang pagkakangiti nito sa akin.

Aktong makikipagbeso ito sa akin pero bigla akong umiwas. Hanggat maari ay ayaw ko ng magkaroon ng physical contact dito. Kahit beso-beso pa yan o kahit ano Basta ayaw ko.

“Hi Gabriel, napadalaw ka Halika pasok ka muna sa loob ng bahay, gusto mo bang gawan kita ng miryenda?” excited na wika nito. Hindi inalintana ang pag iwas ko dito kanina.

“Huwag ka ng mag abala. Hinihintay ko lang si Carissa. Nasa loob siya kausap ng parents nyo.” Malamig kong sagot dito.

“Ahhh ganoon ba?” Hmm Gabriel, pwede ba kitang makausap?” maya-maya ang tanong nito sa akin. “About what?” hindi interesadong tanong ko dito.

“About us About you and Carissa “sagot naman ni Ara.” I know that your are not living together. Ibig kong sabihin, hindi na kayo nagsasama tulad ng isang mag-asawa Gabriel, I still love you. i love you. Kahit kailan hindi ka nawala sa puso ko nagsusumamong wika ni Ara.

“Alam ko na malaki ang kasalanan ko sa iyo. Pero maniwala ka pinagsisihan ko na iyon lahat. Please Gabriel, bumalik ka na sa akin.” Pakiusap ni Ara .Gulat akong napatitig dito,

Are you Crazy? Nagpapatawa ka ba Ara? Never na akong babalik iyo Hindi kita mahal Ara”.

Prangka kong sagot dito. Wala akong pakialam kung masasaktan ito sa sinabi ko Ang alam ko,

Matagal na kaming tapos. Hindi ko na ito mahal o baka nga HINDI ko ito minahal. Hindi ko naramdaman dito .ang nararamdaman ko kay Carissa ngayon. Pakiramdam ko ego ko lang ang nasaktan noon kaya naman ganoon na lang ang galit ko. ng magising ako na katabi ko si Carissa sa Kama. Akala ko talaga si Ara ang mahal ko. 

Pero matagal ko ng narealized ang bagay na iyon. Hindi ko ito minahal. Siguro paghanga lang sa isang babae ang nararamdaman ko noon. Kay Carissa ko naramdaman ang tunay na pagmamahal.

“no, hindi totoo yan. Alam kung ako pa rin ang mahal mo Babe. Galit ka lang sa akin kaya nasabi mo yan.” Sagot ni Ara “Si Carissa ang mahal ko. Siya lang ang babaeng pangarap ko makasama habang buhay” wika ko dito. Hindi makapaniwalang tumitig ito sa akin. Balas ang salat sa mga mata nito.

“Hindi... Nagbibiro ka lang, imposible yang sinasabi mo kung talagang mahal mo si Carissa, hindi sana matagal na kayong nagkabalikan umiiyak na wika nito.

“Gabriel please, nagsisisi na ako. Patawarin mo na ako. Bumalik ka na sa akin. please Pangako, babawi ako sa iyo. Magiging mabuti akong asawa umiiyak na pakiusap ni Ara Akmang yayakapin ako nito pero tinulak ko ito.

“Huwag na huwag mo akong hahawakan Ara. Wala kang karapatan na adikit yang katawan mo sa akin. galit na wika ko dito. Gabriel, please, I love You Ayusin natin ito. Kakausapin ko si Carissa, maiintindihan niya tayo.” Pagmamakaawa ni Ara.

bigla akong tumawa sa sinabi nito. Hindi ko akalain na ganito na ito kababa para sabihin ang ganitong bagay. And worst sa akin pa. Hindi man lang naisip na asawa na ako ng kapatid nito. Asawa ko si Carissa Ganoon na ba ito ka disperada?

Hindi na ako sumagot dito at galit ko itong tinitigan. Ilang sandali pa ay humahangos na dumating ang isa kong bodyguard. Sinabi nito sa akin na nakalabas na daw si Carissa ng bahay at naglalakad na palabas ng subdivision. Natataranta naman akong bumalik sa sasakyan upang habulin namin ito. Lalo akong natakot ng banggitin ng gwardya na umiiyak daw si Carissa.

“Kung ganoon, baka may kinalaman ang sinabi ni Ara kanina sa pinag-usapan nila Carissa at ng parents nito kanina. Kailangan ko ito malaman. Huwag silang lumapit ulit kay Carissa kung sasaktan lang naman nila ulit ito. ako na ang makakalaban nila. Hindi ako magpipigil na parusahan ang mga ito lalo na at sobra-sobrang pahirap na ang ginagawa nila sa Mahal kong si Carissa. Nakakuyom ko ang aking kamay ng maalala ko ang pasa nito sa mukha. Alam kong kahit noon pa, iba ang trato nila kay Carissa. Nakita ko kung paano nila ito sinaktan noon. 

Pinagbintangan sa kasalanan na hindi naman nito ginawa. Na pakana lang pala ni Ara at ng Mommy nito ang lahat. Pinahalagahan lang nila ito ng nakaratay ito sa hospital. Akala ko tuluyan ng nagbago ang pakikitungo ng pamilya nito sa kanya. 

Pero nagkakamali ako. Ang bilis nilang saktan si Carissa. Ang bilis nila itong baliwalain. Siguro kailangan ko ng gumawa ng paraan. Hindi ko na papayagan na kahit dulo ng buhok ni Carissa ay mahawakan pa. Ako na ang kanilang makakalaban simula sa araw na ito.

Ilang sandali pa ay narinig ko na may tumigil na sasakyan sa bakuran ng villa. Agad ko itong tiningnan. Nakita ko na bumaba ng sasakyan ang mga kasambahay na nirequest ko kay Mommy. Sila lang ang pwede kung mapagkakatiwalaan para makasama ni Carissa dito sa resort. At least alam kung palagay na ang loob ni Carissa sa mga ito.

Hindi ko na muna ito hayaan na lumabas ng resort. Dito na muna ito. Kung kinakailangan na dalhin ko dito ang aming mga anak gagawin ko. Hindi ko na din muna ito papayagan pa na pumasok ng School. Ayaw kong ipagsapalaran ang kalusugan nito ngayon. Gagawin ko ang lahat para mapasaya. Ito sa paraan na alam ko.

“Good Afternoon po Senyorito” magkasabay na bati ng tatlo ng makalapit ang mga ito sa akin.

“Mabuti naman at nandito na kayo. Bukas pa gigising si Carissa kaya may free time kayo para maglibot upang maging kabisado niyo ang buong lugar. Huwag kayong mag-alala wala kayong ibang gagawin dito kundi alalayan si Carissa sa kanyang mga pangangailangan. May ibang mga

Workers dito para maglinis ng Villa kaya hindi niyo na dapat alalahanin ang bagay na iyon.” 

“Manang Delia, sa iyo ko ipagkatiwala ang pagkain ni Carissa. Alam mo naman na siguro kung anong pwede at bawal sa kanya” wika ko kay Aling Delia. Agad naman itong tumango “Ikaw naman Lisa, siguraduhin mo na hindi mawawala sa paningin mo si Carissa kapag nasa labas siya ng Villa. Ayaw kong mapahamak siya. “baling ko dito.

Makakaasa po kayo Senyorito. Gagawin po namin ang aming makakaya” Sagot naman nito.

“Kayo naman po Mang Raul, as usual driver pa rin kayo ni Carissa. Pero sa ngayon hindi ko muna siya hahayaan na lumabas ng Resort. Tumulong-tulong na lang muna kayo kay Aling Delia at Lisa “wika ko dito.

“Opo Senyorito, masusunod po” wika nito.

“kung may iba pa kayong katanungan kay Aron na lang kayo lumapit” wika ko sa mga ito na agad naman na sumang-ayon. Nang marinig naman ni Aron ang kanyang pangalan ay agad naman itong lumapit.

“Aron, ikaw na bahala sa kanila. Kung wala na kayong gagawin pwede na kayong magpahinga.” Wika ko dito.

“Noted Boss” sagot naman ni Aron. Tumango ako dito at bumalik na sa kwarto kung nasaan si Carissa. Gusto ko na din kasi magpahinga. Masyado akong napagod ngayong araw. Tatabihan ko na lang ito sa pagtulog para mabantayan na din. Pagdating sa kwarto ay agad akong pumunta sa walk-in closet . .Kumuha ako ng boxer at puting sando at agad dumirecho sa banyo para maglinis ng katawan. Agad akong tumabi kay Carisa pagkatapos kong isuot ang nakasanayan kong pantulog. Payapa itong natutulog. 

Binigyan ko ito ng magaan na halik sa mga labi at niyakap sa wakas pag katapos ng ilang taon, nakatabi ko na ulit ito sa kama. Sana ito na ang umpisa ng lahat. Gustong gusto ko na talaga itong makasama  palagi.

Chapter 30 (WARNING!!! SPG)

CARISSA

Nagising ako ng parang may nakadagan na mabigat na bagay sa aking tyan. Pagdilat ko ng aking mga mata ay nagulat ako ng sumalubong sa aking paningin ang mukha ni Gabriel. Mahimbing itong natutulog habang nakayapos ang mga braso nito sa aking bewang.

Parang nahihipnotismo akong napatitig dito. Napakagwapo talaga ni Gabriel Hindi ko napigilan na haplosin ang mukha nito.

Napangiti pa ako ng dumako ang aking mga kamay sa matangos nitong ilong

Pero sandali pa ay nagulat ako ng biglang hawakan ni Gabriel ang aking mga kamay. Bigla din Itong dumilat at matamang tumitig sa akin. Pinikit-pikit pa nito ang mga mata na parang naalimpungatan lang. ilang sandali pa ay marahan itong tumitig sa akin na may mga ngiti sa mga labi. Para naman akong nahipnotismo sa ngiti nito Lalo kasi itong gumwapo sa pagkakangiti.

“Thanks God, Sweetheart kumusta ang pakiramdam mo malumanay pa ang boses na tanong nito sa akin.

Halatang kakagising lang.

“Maayos naman Tela nasaan tayo?” tanong ko dito habang iginagala ang paningin sa paligid Bago kasi sa paningin ko. ang loob ng silid. Pilit kong iniisip kong paano ako nakarating dito, Nang biglang sumagi sa isip ko ang nangyari. bago ako nawalan ng malay ay bahagya biglang bumalik ang sakit sa damdamin na naramdaman ko.

“Gutom ka na ba Sweetheart? Gusto mo bang kumain?” tanong ni Gabriel Haplos nito ang aking mukha at mataman akong tinitigan. Parang binabasa nito ang aking inisip. Nakarandan ako ng matinding lungkot.

Umiling ako at nagtangka ng bumangon. Malungkot ang mga mata na tumingin kay Gabriel na Noon ay hindi maalis ang titig sa akin “Carissa, tell me the truth, what happen yesterday? Bakit ka nag-iyak?” hindi nakatis natanong Ni Gabriel.

Hindi ko naman napigilan na dumaloy ang luha sa aking mga mata ng maalala ang napag-usapan Namin ng aking mga magulang. At kung paano ko nakitang seryoso na nag uusap sila ni ate Ara at Gabriel.

Hindi ko mapigilan na maawa sa aking sarili. Nasasaktan ako sa isipan na baka nagkakamabutihan na sila ulit.

“Carissa, please once and for all, magtiwala ka sa akin. Anong nangyari kahapon? Bakit may pasa ka na naman sa mukha?” tanong ni Gabriel.

“Gabriel, bakit hindi mo tinuloy ang pagfile ng devorce natin?” tanong ko dito “Dahil narealized ko na mahal kita Carissa. Ayaw kong mawala ka sa akin nagulat ako sa sagot nito. Hindi ako makapaniwala. Imposible kasi iyon. Ang alam ko si Ate Ara ang mahal nito. Ayaw Kong maniwala baka ginogood time lang ako nito tulad noon nararamdaman.

“Mahal na Mahal din kita Gabriel!” umiiyak na tugon ko dito habang walang tigil ang pagtulo ng luha sa aking mga mata.

Gumanti ako ng yakap dito. Gusto ko din naman maging masaya kasama ang taong mahal ko Miss na miss ko na si Gabriel. Namiss ko na ang mga yakap nito. Susugal ba ako ulit? Para sa sarili kong kaligayahan, para sa mga anak ko. Tatalikuran ko na ba sila Mommy at Daddy bibiguin ko ba sila?? Magiging suwail ba akong anak kapag hindi ko sinunod ang gusto nila??? Si Ate Ara na walang ibang ginawa kundi saktan ako,

Tumitig ako kay Gabriel at ngumiti. This time susugal ulit ako. Aasa akong totoo ang mga sinabi nito sa akin ngayon. Na totoo ang pinapakita nitong pagmamahal sa akin. Sa pagkakataon na ito, Iisipin ko naman ang sarili kong kaligayahan. Pangalawang buhay ka na ito kaya dapat lang na pahalagahan ko na. Susundin ko kung ano ang gusto ng puso ko. Kung ano ang gustong damdamin ko. Kumalas sa pagkakayakap sa akin si Gabriel. Tinitigan ako nito sa aking mga mata.

“I love you Carissa, Sweetheart! Please sabihin mo din kung gaano mo ako kamahal. Gusto ko marinig sa bibig mo ang katagang mahal mo din ako. masuyong wika nito sa akin.

“I love you too Gabriel Mahal na mahal kita kaya nagawa kong magtiis sa lahat ng pasakit na naranqsan ko. Pinilit kong pigilan ang nararamdaman ko sa iyo pero bigo ako. Ikaw ang sinisigaw Ng puso ko!!!!” umiiyak na wika ko dito.

Sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi ni Gabriel nang narinig ang katagang iyun. Kumikislap ang mga mata nito sa labis na kasiyahan.

“Sshhhh tahan na, Ayaw ko ng makita ka pang umiiyak Sweetheart Promise, mamahalin kita.

Hindi ko na hahayaan pang makita na lumuluha ang mga magagandang mata na ito” Wika sa akin habang pinupunasan ang aking mga luha. Nakangiting tumango ako sa sinabi nito.

“Siguraduhin mo lang. Kapag may ginawa ka pang hindi maganda sa akin hindi na talaga kita mapapatawad” sagot ko dito.

“Promise Sweetheart, hinding-hindi ko na uulitin pa ang mga kasalanan na nagawa ko sa iyo noon. Ngayon pa ba naman na alam ko na sa sarili ko kung gaano kita kamahal.” Nakangiting sagot ni Gabriel. Bakas sa mga mata nito ang labis na kaligayahan.

Maraman itong tumitig sa aking mukha at unti-unting. Idinikit sa akin. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na sumayad ang labi nito sa akin. Agad akong napapikit sa hindi maipaliwanag na pakiramdam. Sa nag-uumapaw na saya.

Pakiramdam ko may kung anong kuryente na dumaloy sa aking katawan at puso. Nakapikit lang ako habang ninanamnam ang halik ni Gabriel Kay tagal kong inasam na mangyari ulit ito. Kay tagal kong pinangarap na madama ulit ang mga halik ni Gabriel.

“I love you Sweetheart”! Sambit nito sa akin ng bahagyang naghiwalay ang aming mga labi “I love you too Gabriel sagot kong habang nalulula na nakatitig dito.

hinalikan ulit nito ang aking mga labi. Mas mapusok ang paraan ng paghalik nito sa akin ngayon. Agad ko itong tinugon sa paraan na alam ko. Napakapit pa ako sa mga batok nito. 

Para akong nasa alapaap sa mga oras na iyon. Hindi ko alam kung ilang sigundo o minuto nagtagal ang halikan namin. Kusa na lang kaming bumitiw sa isat isa para lumanghap ng hangin. Masaya akong tinitigan ni Gabriel habang bakas ang tuwa sa mukha nito.

“I want you Sweetheart” bulong nito sa akin. Hindi ko nakasagot sa sinabi nito. Alam ko ang ibig sabihin nito. Nakaramdam ako ng excitement at takot. Kumalas ako sa pagkakayakap dito. Namumula akong tumitig dito. Hindi ko alam kong ano ang isasagot. Nagdadalawang isip ako.

Ano ba talaga ang gagawin.

“Dont worry, hindi kita pipilitin. Maghihintay ako kung kailan ka maging handa “Nakangiti na wika nito. Napansin marahil na nagdadalawang isip akol Tumayo ito at naglakad papunta sa bahagi ng kwarto na may mga makakapal na kurtina. Hinawi nya iyon at doon tumampad sa akin ang magandang tanawin sa lahat.  Nag-aagaw na ang liwanag at dilim sa labas kaya hindi nito mairago kung gaano kaganda ang tanawin na makikita dito. Napangiti ako ng masilayan ko ang magandang tanawin sa labas. 

Excited na akong galugarin ang buong paligid. Nang ibaling ko ang tingin kay Gabriel ay nakita kong nakatalikod ito sa akin at nakatingin din sa labas. Napansin ko na nakasuot lang pala ito ng boxer at t-shirts Kitang kita kung gaano kaganda ang katawan nito. Lalong lumapad ang ngiti sa aking labi at dahan-dahan na bumaba ng kama. Lumapit ako dito at yumakap sa likod nito. Naramdaman ko na nagulat ito sa aking ginawa.

“Wow, ang ganda naman dito nakangiti kong wika dito.

Kumalas ako sa pagkakayap dito at umikot papunta sa kanyang harapan. Nakangiti akong tumingin sa mga mata nito at agad na ipinulupot ang aking mga kamay sa leeg nito. Turning layad ako at agad na hinalikan ang kanyang mga labi.

Alam kong nagulat si Gabriel sa aking ginawa sa buong pagsasama namin. hindi ko ito ginawa sa kanya. Nahihiya kasi ako. Sandali itong natigilan lang sandali pa ay naramdaman ko na hinapit ako sa baywang at iniangat ako nito. Tinugon na din nito ang mga halik. Naging mas mapusok kami sa mga sandaling ito. Buhat na ako nito ng walang sawa naming ninanamnam ang init ng aming halikan.

Wala na akong pakiaalam sa aming paligid. Basta ang nasa isip ko ng mga sandaling iyon ay ang saya na hatid ng init na halikan namin ni Gabriel. Gusto kong maramdaman kung gaano ako nito kamahal.

Ilang sandali pa ay naramdaman ko na dahan-dahan akong ibinaba nito sa kama. Hindi pa rin naghihiwalay ang aming mga labi. 

Inalalayan pa ako nitong. Humiga sa kama Nang makahiga ako ay sumunod naman ito. Humiga ito sa tabi ko habang walang sawa pa ring naghahalikan ang aking mga dila. Nakapulupot ang mga binti nito sa aking binti. 

Ilang sandali pa ay naramdaman ko na bumaba ang halik nito sa aking leeg. Nag umpisa na din na maglumikot ang mga kamay nito sa ilalim ng aking damit. Napaliyad ako ng maramdaman ko na hinahaplos nito ang isa kong bundok. Nilapirot pa nito ang aking utong “I love you Carissa” 

Wika nito .

Ng tigilan ang paghalik sa aking leeg. Tumunghay ito sa akin at unti-unting tinanggal ang aking damit. Agad na tumampad sa kanyang paningin ang medyo may kalakihan. Nadagdagan kasi ang size nito pagkatapos kong manganak. 

Buong paghanga naman akong tinitigan ni Gabriel.

Agad itong hinalikan ni Gabriel habang ang kabilang kamay nito ay abala sa paghimas sa aking kabilang bundok. Napa-ungol ako ng biglang sipsipin ni Gariel ang aking utong. Salitan niyang sinipsip ang magkabila. lalong nagpadagdag sa aking naramdamang init. Init na tanging si Gabriel lang ang makakatangal.

“Ah Gabriel!” paungol ng bulong ko dito.”

Salitan muyang sinuso ang magkabilaan kong bundok. Naramdaman ko din na bumaba ang mga kamay nito patungo sa aking hita. Dahil may saplot pa ako sa ibabang bahagi ng aking katawan naramdaman ko na ipinasok niya doon ang kanyang mga kamay. 

Hinaplos haplos nito ang aking

Hiwa na noon ay basang-basa na.

Nang hindi makontento si Gabriel ay humubad na nito ang lahat ng aking saplot .habang buong pagnanasa niya akong tinitigan Nang mahubad ang lahat.nang wala na akong  suot ay muli akong hinalikan nito sa labi. Ilang sandali pa ay tumayo ito at naghubad na din ng sariling kasuotan Nanlaki ang aking mga mata ng makita ko ang tayong - tayo ang pagkalalaki nito. 

Bahagya akong napalunok ng mapansin ko na parang nadagdagan ang size nito, Hindi ko alam kung magkakasya ba ito sa akin. Matagal na din namin hindi ginawa ang bagay na ito. Baka mahirapan ako. Napansin siguro ni Gabriel ang takot sa aking mga mata kaya naman nguniti ito sa akin.

“Dont worry Sweetheart. I’ll be gentle this time. Sisiguraduhin ko na hindi ka masasaktan.

Nakangiti na anas nito at agad akong dinaganan Inumpisahan ulit nitong hagkan ang aking mga labi pababa sa aking leeg at dibdib. Napaungol ako sa sarap.

“Gabriel, ah!” anas ko dito habang nakayakap ako dito “Yes Sweetheart, m This is the beginning Sweetheart. I love you!” anas ni Gabriel.

Naramdaman ko na lang na itinaas nito ang aking mga hita. Nakiliti ako ng hawakan nito ang ari at itinapat sa aking pagkababae na noon ay nakabuka dahil na spread ang aking mga legs.

Napaliyad ako ng ikaskas ni Gabriel ang kanyang sariling ari sa akin. Nagdulot kasi ito ng kakaibang kiliti sa aking pagkababae lalo na ng masagi nito ang aking tinggil.

“Your So Wet Sweetheart Tell me if you are ready. Papasok ako ng dahan-dahan.” Hinihingal na wika ni Gabriel,. Halata dito ang matinding pagnanasa at pagpipigil “Gabriel, please I want you too. Gusto na kitang maramdaman” wika ko at hinawakan ang kanyang ari at iginiya papunta sa bukana ng aking kweba. Naging hudyat naman ito kay Gabriel

Upang dahan-dahan na umulos.

Chapter 31 (WARNING!!!! SPG)

CARISSA

A-aashhh Gabriel.” Ungol ko ng maramdaman kong nakapasok na ito sa loob ko. Masakit sa una, marahil dahil matagal kaming hindi nagtalik pero pagkalipas ng ilang sandali pa ay walang kapantay na sarap ang aking nararamdaman ng masanay ang aking perlas sa paglalabas pasok ng malaki at mahabang ari ni Gabriel.

“Ah Sweetheart I Love you! “ wika ni Gabriel at habang walang humpay sa pag-ulos. Halos mamasa ako sa kakaungol. Alam kong maingay na ako pero hindi ko mapigilan ang aking Sarili. Ngayon pa ba naman ako mag iinarte. Kahit papano hinahanap-hanap din ng katawan ko ang Presensya ni Gabriel. Mahal ko ito at masaya akong ipagkaloob ulit dito ang aking katawan.

“Carissa, my Sweetheart Carissa. Ahhhh-ahhh! Dulong ni Gabriel sa akin. Hinalikan pa aku nito sa mga labi habang patuloy sa kanyang pagpapaligaya sa aming mga katawan. Abala din ang mga kamay nito sa paghaplos sa buo kong katawan.

Ilang sandali pa ay naramdaman ko na malapit na namin maabot ang tuktok ng ligaya. Pabilis ng pabilis na din ang pagalaw ni Gabriel sa aking ibabaw Alam kong malapit na din ito.

“Im coming Sweetheart.” Anas nito sa akin at kanintalan pa ako ng halik sa labi Bahagya pa nitong Kinagat ang ibabang bahagi ng aking lips. “Gabriel, faster, Im coming na din Malapit na ako!” ungol ko dito.

Walang-anu-ano ay naramdaman ko ng may kung anong, sumabog sa aking sinapupunan. Sabay namin naabot ni Gabriel ang tagumpay na pangarap. Napapikit ako sa sobrang sarap na Nararamdaman. Pareho kaming humhingal at tagaktak naman ang pawis ni Gabriel. Nakayakap lang ito sa akin at hindi pa nito inaalis ang kanyang ari sa aking perlas. Nakapikit itong Nakasubsob sa aking leeg. Damang dama ko ang init ng kanyang hininga na tumatama sa aking balat.

Nang tumingin ako sa salamin kung saan natatabingan ng kurtina kanina ay napangiti ako. Maliwanag na sa labas. Ang ganda ng view at kitang kita ang dagat.

Ilan minuto pa ay naramdaman ko na dahan-dahan ng tinangal ni Gabriel ang kanyang pagkalalaki. Bakas ang saya sa mukha nito. Hinalikan ako nito sa noo at dahan-dahan na bumangon sa kama. Kinumutan ako nito. Hubot-hubad itong naglakad papunta sa washroom.

Napangiti naman ako ng makita ko kung gaano ito katikas. Wala pang dalawang minuto ay lumabas.

Ito suot ang roba at may dalang pamunas.

Akmang tatanggalin na sana nito ang kumot na nakatakip sa akin ng magsalita ako.

“Gabriel, gusto kong magbanyo.” Wika ko dito. Nahihiya kasi ako sa gagawin nito. Alam kong Lilinisan ako nito. Babangon na sana ako pero nakaramdam ako ng hiya ng maramdaman ko na wala pala akong saplot kahit isa sa katawan.

Agad naman iyon napansin ni Gabriel kaya naman bahagya itong tumawa. “Dont worry Sweetheart, dalawa lang tayo dito sa kwarto. Ako lang ang makakakita sa maganda mong katawan “nakangiti na wika nito.

“Hmmm, nahihiya ako. Tumalikod ka muna, papunta ako sa banyo”. Wika ko dito “Huwag ka ng mahiya sa akin, nakita ko naman na lahat iyan eh.” Malambing nitong wika sa akin “halika na, gusto mo buhatin kita?” wika nito at aktong tatanggalin na nito ang kumot na Nakatakip sa akin.

Kahit nahihiya ako ay bumangon na lang ako. Gusto ko na din talaga gumamit ng C.R. eh. Bahagya pa akong napangiwi ng maramdaman ko na kumikirot ang aking pagkababae. Kahit na hindi na ako virgin masakit pa rin ha? Ganito talaga siguro kapag matagal ng hindi nakipagtalik. Grabe hindi ka man lang ito masyadong ininda kanina. Puro kasi sarap ang nararamdaman ko kanina. Bakit ngayon, parang masyado naman yatang nabugbog ang aking perlas Tiyak na namamaga ito.

Napansin naman ni Gabriel ang aking pangiwi kaya walang pag-aalinlangan na binuhat ako nito.

Napatili naman ako sa gulat. Paano ba naman kasi wala akong ni isang saplot sa katawan.

Nakabuyang-yang ang katawan ko habang buhat ako ni Gabriel papasok ng C.R.

Pagdating sa loob ay dahan-dahan ako nitong ibinaba. Nakita ko pa ang pagalaw ng adams apple nito habang nakatitig sa hubad kong katawan.

“Ok na ako dito. Pwede ka ng lumabas. wika ko dito.

“Sabay na lang tayong maligo Sweetheart” wika nito na may pang-aakit ang boses.

Kunwari ay sumimangot ako. Para kasing may ibang ibig sabihin ang mga titig nito sa akin eh.

“Magbabawas ako Gabriel kaya labas ka na muna.” Utos ko dito. Napansin ko na pinigilan nitong tumawa. Hinalikan muna ako nito sa labi bago lumabas ng banyo.

Bahagya naman akong nakahinga ng maluwag. Napansin ko na nakabukas ang tubig sa gripo ng bathtub .Siguro binuksan na ito kanina ni Gabriel.

Napangiti naman ako. Tamang-tama dahil gusto ko na din maligo.

Napangiwi ulit ako ng maramdaman ko na kumikirot ang aking perlas ng ako ay umihi.

Pakiramdam ko mayroon akong sugat. Sinubukan kong tingnan ito at nagulat ako ng makita ko.

Itong namumula at namamaga. Grabe parang na devirginized ulit ako ni Gabriel.

Sabagay ganoon talaga siguro kapag matagal kang hindi nakipagtalik Nang tapos na akong umihi ay dahan-dahan akong tumayo at naglakad papunta sa bathtub. Sakto kasi nasa level na ang tubig nito. Pwede na akong magbabad.

Pinatay ko ang gripo at isinawsaw ang aking mga kamay sa tubig. Sakto lang ang temperature nito. Agad akong kumuha ng bodywash at ipinatak sa tubig. Napapikit ako ng maamoy ko ang mahalimuyak nitong bango.

Lulusong na sana ako sa tubig ng biglang bumukas ang pinto. Nakita ko si Gabriel na pumasok. Malapad itong nakangiti habang nakatingin sa akin. Agad ko namang inilubog ang aking sarili sa bathtub.

Pero nagulat ako ng biglang naghubad si Gabriel. Nanlapad ang aking mga mata habang nakatitig sa malaki nitong ari. Nakatayo na naman kasi ito. Parang handang sumabak na naman sa gyera. Pagkatapos maghubad ay agad itong naglakad palapit sa bathub at naramdaman ko na lang na.

Pumasok ito pumwesto ito sa aking likuran at Ikinandong ako at naramdaman ko ang pagyakap Nito sa akin.

Hinila pa ako nito upang mapagdilat ang aming mga katawan. Napapikit ako ng maramdaman ko ang hubad na katawan ni Gabriel. Sobrang init nito para akong nakaramdam ng excitement ng maramdaman ko ang kanyang pagkalalaki na dumidikit sa aking puwetan.

Napaungol ako ng maramdaman ko na bagay ang humahaplos ang mga kamay ni Gabriel sa aking dibdib. Para lang ako nitong sinasabunan pero ibayong kiliti ang nararamdan ko sa aking pagkatao. Hinahalikan na din ako nito sa aking batok “Ahhhh Gabriel!” paungol na wika ko dito.

“Yes Sweetheart, do you like it” bulong nito sabay diin ng pagkalalaki sa may puwetan ko. Ramdam ko ang tigas, laki at haba rito, Parang ano mang sigundo gusto na naman nitong makapasok sa Aking perlas “Akala ko ba maliligo lang tayo. Bakit parang may iba ka na namang gustong gawin” pabulong kong wika dito.

“Yes Sweetheart. Please, gusto kitang angkinin ulit “pabulong na wika nito. Dinilaan pa ang aking tenga na labis na nagpakiliti sa akin. Hinalikan din ako nita sa aking mga labi. Mapusok ito at alam ko na kung ano ang ibig sabihin nito.

“Pero masakit pa eh.” Sagot ko Pero sa kalooban ko gusto ko din naman .Naramdaman ko na din Kasi ang na namamasa na naman ang aking perlas, Napaarko ang aking katawan ng maramdaman ko ang mga kamay ni Gabriel na humahagod sa Aking pagkababae. Sinalat salat pa nito ang aking tinggil.

“Ako ang bahala Sweetheart...”anas ni Gabriel,

Naramdaman ko na tumayo ito at umahon sa bathtub. Binuhat ako nito paalis sa bathub at Inalalayan papunta sa Shower. Binuksan nito ang gripo at tinulungan akong tanggalin ang sabon na Nasa aking katawan.

Pagkatapos magbanlaw ay binuhat ako nito at pinaupo sa may lababo. Malapad ang lababo ng C.R kaya naman sakto lang ang pagkakaupo ko dito. Agad nitong ibinuka ang aking hita at agad na sinunggaban ni Gabriel ang aking perlas.

Nanlaki ang aking mga mata sa ginawa nito. Hindi ko ito inaasahan. Napakapit naman ako sa batok nito ng dilaan niya at bahagyang sinipsip ang aking mani. Halos tumirik ang aking mga mata. Lalo kung naibuka ang aking mga hita.

“Ahhhh Sweetheart... Beautifull as always. I like it.” Bulong pa nito at lalong ginalingan ang padila.

At pagsipsip sa aking perlas.

“Ahhhh-Ahhhh Gabriel, ang sarap niyan...” umuungol na wika ko.

Napasabunot pa ako dito dahil sa sobrang sarap na aking nararamdaman.

“You like it Sweetheart?” tanong nito sa akin. Pinipisil pisil pa nito ang aking mga hita.

“Ye-yes. Ang Sarap sabe ko.

Hindi na ito sinagot at patuloy lang sa ginagawa. Napasigaw ako ng bigla nitong ipasok ang isang daliri sa loob ng aking butas. Waring sinusukat nito kung handa na ba ulit ako. Nagulat ako sa ginawa nito.

“Your so wet na Sweetheart. Come “anas nito sa akin. Inalalayan ako nitong bumaba sa lababo.

Pinatalikod. Halos manginig naman ang aking tuhod dahil sa ginawa sa akin nito kani-kanina lang,

Agad akong pinatalikod nito at pinatuwad. Nakahawak ang aking mga kamay sa gilid ng lababo. Hinawakan ako nito sa baywang at agad na itinapat sa bukana ng aking pagkababae ang kanyang matigas na ari. Halos tumirik ang aking mga mata sa sobrang sarap na nararamdan. Napasigaw ako ng buo itong pumasok sa aking perlas.

“Shit, ang sarap mo talaga Sweetheart! Bulong na wika nito sa akin habang abala sa pag-ulos..

Halos tumirik naman ang aking mga mata dahil sa naramdamang sarap.

Ramdam na ramdam ko kung gaano katigas at kagigil si Gabriel habang umuulos ito sa aking likuran. Dinig na dinig ko ang salpukan ng aming mga katawan, Sobrang basa na ng aking perlas kaya lalong ginanahan si Gabriel. Sagad na sagad ang kanyang pagpasok Napasigaw ako ng maramdaman ko na pareho na kaming lalabasan.

“love you Sweetheart, I love you so much!!!” Paulit-ulit na wika nito.

Pareho kaming humihingal ng matapos ang mainit na sandali. May ngiti sa mga labi ni Gabriel na nakatingin sa akin. Agad ko itong hinalikan sa labi.

Pinagpatuloy na namin ang paliligo ng pagkatapos naming magtalik. Tinulungan pa ako nitong Sabunin ang aking katawan. Sobrang saya ko dahil damang-dama ko ang pagmamahal ni Gabriel sa Akin. Sana hindi na matapos ang lahat.

Dali-dali kaming nagbihis. Pinili kong magsuot ng floral dress na lagpas tuhod samantalang shorts at white t-shirt naman ang kay Gabriel. Nagulat pa ako ng makita ko ang mga damit na nakahanger sa walk in closet. Sobrang dami nito at lahat ng size ay kasya sa akin.

May mga nakita din akong mga mamahaling bags at alahas.

Nangingiti pang tinanong ako nito kung nagustuhan ko raw ba ang mga damit. Surprise daw kasi niya ito sa akin. Tumango na lang ako at yumakap dito.

Lumabas na kami ng kwarto.

Inalalayan ako nitong maglakad dahil pakiramdam ko nanghihina ang aking mga tuhod dagdagan pa ng panghahapdi ng aking perlas.

Dumirecho kami sa dining area. Nagulat pa ako ng makita ko si aling Delia at Napatingin ako kay Gabriel.

Lisa. Nagtataka.

“Pinapunta ko sila dito kagabi.” Maikling wika ni Gabriel Inalalayan ako nitong umupo. May nakahain na pagkain sa mesa. Napangiti ako dahil favorite ko ang nakalapag na pagkain.

Umupo na din si Gabriel sa tabi ko. Agad nitong nilagyan ng pagkain ang aking pinggan. Nagulat ako sa ginawa nito. Dati kasi hindi niya ito ginagawa at bihira lang din naman kami magsabay sa pagkain ng agahan.

Nang sulyapan ko sina Aling Delia at Lisa ay nakangiti itong nakatingin sa amin. Bakas sa mukha ni Lisa ang kilig Nang makita nila akong nakatingin sa kanila ay agad na nag-iwas ng tingin ang mga ito.

“Kain ka ng marami Sweetheart para naman makabawi ka kaagad ng lakas. “masuyong wika ni Gabriel.

Narinig ko pa ang pagsinghap ni Lisa. Nakita ko din na pagsiko ni Manang Delia dito “Manang kumain na po ba kayo?” tanong ko kay Manag Delia.

“Naku tapos na iha. Sige kapag may kailangan kayo tawagin niyo na lang kami. Nasa kusina lang kami” paalam ni Manang Delia sabay hila kay Lisa.

“Anong gusto mong gawin pagkatapos kumain Sweetheart? Gusto mo bang mamasyal tayo?” tanong ni Gabriel sa akin.

“Hmmmm bakit wala ka bang pasok ngayon? Nagtataka kong tanong dito. “No. Bahala na muna si Aron sa opisina,. Gusto kong makasama ka ng buong araw.” Nakangiti na Wika nito sa akin. Agad naman akong kinilig sa sinabi nito. Walang pagsidlan ang kasiyahan na aking nararamdaman.

“Ikaw bahala ka. Hindi ko naman alam kung anong lugar ito eh. Kaya lang saan mo ako Dadalhin ok lang sa akin.” Nakangiti kong sagot dito.

“Ok....tapusin na natin ang pagkain para makarami tayo ng iikutan.” Excited na na wika ni Gabriel.

Chapter 32

CARISSA

Pagkatapos namin magbreakfast ay excited akong lumabas ng Villa Tumampad sa akin ang napakagandang tanawin. Namangha ako sa sobrang ganda ng paligid. Sa paligid ng Villa ay Maraming ibat-ibang halaman ang nakatanim. Excited akong tinignan ang mga halaman. Simula kasi ng tumira ako ng mansion nakahiligan ko na din ang mga halaman. Nahawa na yata ako ni Mommy Moira. Kaya naman halos alam ko ang mga ID’s ng mga halaman na nakatanim dito. Alam kong hindi basta-basta ang presyo ng mga halaman na ito. Mamahalin ang mga ito. Mukhang alagang-alaga naman ang mga tanim.

Kunting lakad pa ay nakita ko naman ang isang malaking pool. Grabe mas malaki ito kaysa Mansion. “You like it Sweetheart?” malambing na wika ni Gabriel Lumingon ako dito at ngumiti.

“Of course, grabe ang ganda dito Gabriel Sana makapunta din dito ang mga babies natin. Tiyak na mag-eenjoy ang mga iyon nakangiti kong sagot dito, “Dont worry Sweetheart, nakausap ko na sila Mommy about that. Pupunta sila dito bukas. For now kasi gusto muna kitang ma solo, nakangiti na wika ni Gabriel. Yumakap pa ito sa likod ko. Napangiti naman ako sa sinabi nito. Kitang kita ko kasi ang sincerity sa mga mata ni Gabriel. Talaga bang mahal ako nito? Hindi ko alam Pero damang-dama ng puso ko ang mga ginagawa ni Gabriel ngayon Aaminin ko, masayang-masaya ako. Pero may bahagi ng pagkatao ko ang natatakot. Ang hirap kasi. Sariling kapatid ko ang kaagaw ko sa kanya “Hey Sweetheart, mukhang ang layo ng iniisip mo ah? Sabi ko halika na, marami pa tayong pupuntahan narinig kong wika ni Gabriel Hinimas-himas pa nito ang aking tiyan. Nakayakap kasi ito sa likod ko.

“Gabriel, pwede bang magtanong? Sure ka na ba sa nararamdaman mo sa akin? Baka mamaya Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng biglang nagsalita si Gabriel.

“Carissa, I love you Im sorry kung sinaktan muna kita bago ko narealized na mahal pala kita.

Dumating pa sa punto na muntik kang mawala sa akin” wika ni Gabriel Punong puno ng emosyon.

Ang boses nito. “Hindi ko alam kung paano nag umpisa Basta ng malaman ko na bigla kang nawala nakadama ako ng matinding takot. Nag-panic ako Carissa.” Wika pa nito.

“Sa kauna-unahang pagkakataon, nakaramdam ako ng matinding pag-aalala para sa isang babae. Halos ipahalughog ko ang bawat sulok ng bansa. mahanap ka lang “I love You Sweetheart, papatunayan ko sa iyo iyan... Gagawin ko ang lahat para sa iyo. Pangako Carissa” mahinang sambit ni Gabriel. Hinalik-halikan pa ako nito sa aking buhok.

Agad na umagos ang luha sa aking mga mata. Luha ito ng kaligayahan. Sa wakas nagkaroon na din.

Ng katuparan ang pangarap ko. Ang hiling ko na sana mahalin din ako ni Gabriel. “Promise Me Sweetheart, kahit anong mangyari, magtiwala ka lang sa akin. Hinding-hindi ka na masasaktan pa. Hindi ko na hahayaan pa na may manakit sa iyo.” seryosong wika nito. Agad naman akong humarap dito at yumakap.

“Gabriel, I love You too!! Salamat sa lahat... Sa pag-aalaga mo sa mga anak natin Masayang- masaya ako dahil kasama kita ngayon. Salamat sa Diyos at binigyan niya ako ng pagkakataon.

Upang maramdaman ang pagmamahal mo umiyak ko na wika.

“Carissa, Sweetheart! Malambing na wika ni Gabriel at malagpit akong niyakap.

“Mangako ka sa akin. Huwag kang magbago Gabriel, pagod na akong masakan... Ayaw ko ng Mangyari ang mga nangyari noon Natatakot ako. “wika ko dito “Promise, Hinding hindi ka na masasaktan pa Carissa. Hinding Hindi na sweetheart! sabe  Gabriel. Pinunasan nito ang luha sa aking mga mata. “Tama na, ayaw ko ng makita kang umiiyak. Gusto ko lagi kang masaya Ibibigay ko ang laha Carissa, ang lahat. Babawi ako Pangako iyan.” Malambing na wika nito.

“Masaya na ako na maramdaman ang pagmamahal mo Gabriel” nakangiti kong wika dito. Tumingkayad pa ako upang halikan ang labi nito.

Agad akong napapikit ng magsayad ang aming mga labi. Masayang tinugon naman ni Gabriel ang aking halik. Nakangiti kami pareho ng maghiwalay ang

Aming mga labi. Inakay ako nito at sabay kaming lumabas sa gate ng Villa.

 Kitang- kita ang puting buhangin at malinaw na karagatan. Wala din akong nakikitang ibang tao sa paligid Liban sa mga workers at security guard ng villa wala na  bang nakatira dito? “Gabriel, nasaan tayo? Bakit napakaganda ng lugar na ito masayang tanong ko dito.

Namilog ang aking mga mata ng makalabas kami ng Gate Luminga-linga ako sa paligid.

“Somewhere in Batangas Sweetheart. Dont worry private ang area na ito kaya malaya kang Makagalaw.

Malaya kang gawin lahat ng gusto mo.” Nakangiti na sagot ni Gabriel “Ibig mong sabihin, ikaw ang may-ari ng lugar na ito” tanong ko dito. Umiling naman si Gabriel... Nakangiti itong tumitig sa akin at naglakad papunta sa tabing dagat.

“No Sweetheart, hindi ako.

IKAW na ang may ari ng lugar na ito.

WELCOME TO CARISSA VILLARAMA BEACH RESORT Sweetheart Nakangiting wika ni Gabriel.

Agad na nanlaki ang aking mga mata sa gulat. Nagtataka akong tumingin kay Gabriel “A-anong ibig mong sabihin?” naguguluhan kong tanong dito.

“Yes Sweetheart, sa iyo ang lugar na ito. Binili ko ito para sa iyo. Sana magustuhan mo. Sana Nasorpresa kita “nakangiti na wika nito.. Hindi ako nakapagsalita sa sinabi nito. Nakatitig lang ako sa kanya. Ilang sandali pa ay Inakay ako rito. Naglakad kami at nakarating kami sa isang malaking arko Panibagong mataas na gate ito. Tumingala ito sa itaas ng gate kaya naman napagaya na din ako. Lalo akong nagulat ng makita ko doon ang nakaukit sa itaas ng gate CARISSA VILLARAMA BEACH RESORT ang nakalagay dito “Gabriel, totoo ba ito? Bakit? Hindi naman kailangan na regaluhan mo ako ng ganito kamahal.

Tiyak na ang laki ng ginastos mo dito.” Tanging nasambit ko na lang “No Sweetheart, walang katumbas na halaga ang pagmamahal ko sa iyo. Diba sabi ko sa iyo gagawin ko ang lahat mapaligaya ka lang. Magiging bakasyonan natin ang lugar na ito. nakangiti na paliwanag ni Gabriel.

“Pero Gabriel, sayang naman kung bakasyonan lang. Mahal kaya ang maintenance ng ganitong lugar: Papangit din ang lugar kapag walang nag-aalaga “wika ko dito. Hindi ako sang-ayon na magwawaldas ng pera si Gabriel dito, Imagine bakasyonan daw. Eh bayad pa lang sa mga taong mag memaintain ng lugar lugi na siya. “Dont Worry Sweetheart, ako ang bahala.” Nakangiti na wika ni Gabriel.

“Hindi mauubos ang pera ko dahil lang dito. Nakalimutan mo yata na mayaman ang napangasawa Mo” nagbibiro pang wika nita.

“Hindi naman sa ganoon. Alam ko naman na marami kang Pera kaya lang naghihinayang ako kung magiging bakasyonan natin ang lugar na ito ibig sabihin minsan lang tayo pupunta dito.” Wika ko. “Ako ang bahala, tsaka malaki Itong isla. Magdadala ito ng malaking income sa atin.” Wika ni Gabriel Naguguluhan naman akong tumingin dito.

Ilang sandali pa ay napansin ko na may paparating na pick-up Si Mang Raul ang driver ng Naturang sasakyan. Agad naman akong inalalayan ni Gabriel para makasakay Dahan-dahan naming binabagtas ang maliit na kalsada ng naturang lugar. Walang makakita na kahit anong bahay sa paligid ng resort. Ibig sabihin malaki ang lugar na ito. Puro puno ng niyog ang aming nadadaanan.

“Nakita mo ba ang lugar na iyan?” turo ni Gabriel sa isang lugar na lang metro lang ang layo sa kinaroroonan namin. “iyan yong resort na pinapadevelop ko. Iyong tinayuan ng Villa pinasadya ko iyon kasi gusto ko may Privacy tayo kapag magbabakasyon tayo. Maliit na bahagi lang ng resort iyon kung titingnan ng maigi.

“Tuloy-tuloy pa ang construction ng lugar na iyan, pero sisiguraduhin ko magiging maganda ang magiging kalalabasan ng lahat.” Narinig na ko na paliwanag ni Gabriel. Hindi ako makapaniwala habang nililibot ko ang aking paningin sa paligid. Abala ang mga workers Sa kanilang mga ginagawa. May mga naglalakihang construction machine at trucks. Hindi Nakapagtataka, business minded si Gabriel.

I will make sure na magugustuhan mo ang magiging result niyan Sweetheart.” Wika ni Gabriel “Gabriel, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Pero thank you. Sobrang na appreciate ko ang ginawa mong ito. Nakangiti kong wika dito. Agad naman na hinawakan ni gabriel ang aking dalawang kamay. Nakangiti akong tinitigan sa mga mata.

“Basta para sa iyo Sweetheart, maliit na bagay lang ito. Hindi ka pa ba pagod? Gusto mo bang mag swimming?” nakangiti na wika ni Gabriel.

Agad naman akong napasimangot sa sinabi nito. Ang init kaya ng sikat ng araw. Nang tingnan ko ang aking relo ay alas onse na ng umaga Malapit maglunch .Parang nabasa naman ni Gabriel ang tumatakbo sa aking isipan. Nagyaya na ito na umuwi muna kami ng Villa. Kakain na lang daw muna kami ng lunch at mamaya na namin pag-isipan ang susunod na gagawin..

Pagkatapos kumain ng tanghalian ay agad ako nagyaya kay Gabriel na magpapahinga muna ako. Para kasing bigla akong inaantok. Napansin ko naman na abala si Gabriel sa kanyang Cellphone. Si Aron ang kausap nito Siguro nagrereport ito sa kanyang amo:

Pagpasok ng kwarto ay agad akong dumirecho sa walk in closet para maghanap ng pamalit na Damit. Isa isa kong binuksan ang mga cabinet. Pinakialaman ko na din ang mga drawer.

Naghahanap kasi ako ng undies.

Nagulat ako ng puro alahas ang laman ng isang drawer na aking nabuksan. kuminang ang aking mga mata sa sobrang ganda ng mga bato. Iba-iba ang design ng mga naturang alahas. hahawakan ko na ang isang set ng alahas na may kumikinang na diamond ng biglang bumukas ang pinto. Pumasok ang nakangiti na si Gabriel.

“Sorry, napakialaman ko yata ang mga gamit na ito taranta kong wika “Its Ok Sweetheart do you like it?? Nakangiting sagot ni Gabriel. naman akong napatinig kay Gabriel. Hindi ko kasi maintindihan ang ibig nitong sabihin “Sa iyo lahat iyan Sweetheart Binili ko para sa iyo.” Wika nito ni Gabriel sabay lapit sa akin.

“Gabriel ang dami naman ng mga ito? Sino ang gagamit nito, agad na tanong ko “Syempre ikaw gagamit lahat niyan Sweetheart. Hope you like it Last year ko pa yan binili pero hindi ko maibigay-bigay sa iyo kasi iniiwasan mo ako palage” wika ni Gabriel- “Pero ang dami mo ng regalo sa akin. Hindi ko magagamit lahat ito.wika ko habang ginagala ang paningin sa loob ng malaking walk-in closet na ito. Halos kasing laki din ito sa walk-in closet ni Gabriel sa Mansion. Kapansin-pansin ang mga mamahaling gamit sa loob ng cabinets na halos pambabae.

May mga bags, sapatos, mga alahas, mga damit na galing sa mga kilalang designer at marami pang Iba Napangiwi ako dahil hindi ko alam kung paano gamitin ang lahat ng ito. At isa pa hindi ako Mahilig sa mga alahas. Wala din akong hilig sa mga bag at sapatos.

“Nakakahiya Gabriel, paano ko gamitin ang lahat ng ito? Tsaka dami mo ng binigay sa akin.

Samantalang ako wala pa kahit isa” sagot ko dito.

“Huwag mong isipin iyan Sweetheart, Pagmamahal mo lang sapat na sa akin. ..Kontento na ako.”

Malambing na wika ni Gabriel. Kinuha nito ang isang kwentas at isinuot sa aking leeg. Pagkatapos nitong isuot sa akin ay naramdaman ko na dumampi ang mga labi nito sa aking leeg. Napabungisngis naman ako sa sobrang kiliti. Hindi ko akalain na ang isang Gabriel Villarama ay may ganitong side ng pag-uugali. Ang laki ng ipinagbago nito. Ibang iba na siya sa Gabriel na nakilala ka noon. Para akong Prinsesa kung ituring nito. Naramdaman ko nalang na naglulumikot na naman ang mga kamay nito sa aking katawan. Buong puso naman akong nagpaubaya Tinugon ko ang mga halik nito. Sa loob ng walk in closet, nauwi na naman sa mainit na yakap at nanasa at nangyari sa amin ni Gabriel. Ramdam ko ang matinding pagmamahal nito sa akin sa bawat haplos nito sa aking Katawan.

Buong maghapon kaming nagkulong sa loob kwarto. Wala kaming ginawa kundi ang iparamdam namin ang pagmamahal sa isat isa. Halos hindi ako makabangon sa sobrang pagod. Nanginginig na din ang aking mga tuhod. Para kaming bagong kasal dahil wala kaming kasawaan sa paglilibog. Nang maghaponan na ay nagpadala na lang ng pagkain si Gabriel dito sa aming kwarto. Wala na din talaga akong balak na bumaba para kumain. Napagod ako ng husto Pakiramdam ko ay hindi ako makalakad dahil sa ilang beses na may nangyare sa namin ni Gabriel.

Nakatulog kami ng gabing iyon na payapa habang magkayakap Kinaumagahan, nagising ako na wala na si Gabriel sa aking tabi. Nang tingnan ko ang oras ay alas-syete pa lang ng umaga. Agad akong pumasok sa loob ng C.R at naglinis ng katawan. Pagkatapos kong magbihis ay agad akong bumaba ng kwarto at dumirecho ng kusina. Naabutan ko sila Manang Delia at Lisa na tulala na nakatingin sa pinapanood na TV.

Hindi ako napansin ng mga ito. Dumako na din ang aking mga mata sa pinapanood nila. Nagulat ako ng makita ko si Ate Ara na iniinterview ng isang Showbiz reporter “Miss Ara Perez, totoo ba ang napapabalita na ikakasal na kayo ni Gabriel Villarama?” tanong ng Baklang reporter dito.

Matamis na ngumiti si Ate Ara sa harap ng camera. Bakas sa mukha nito ang kaligayahan.

Napakunoot ang noo ko sa nakita lalo na ng marinig ko ang binanggit na pangalan ng reporter. “Yes po. Itutuloy na namin ang kasal ni Gabriel. totoo naman na matagal na namin itong gustong gawin. Kaya lang maraming mga pagsubok na dumating sa aming relasyon. Ayaw ko ng balikan ang bagay na iyon. Gusto ko ng kalimutan lahat ng mapapait na ala-ala na iyon nakangiti na wika ni Ate Ara.

Pero may nasagap kasi akong chica na Married na daw si Gabriel Villarama. Ano ang reaksiyon mo dito Miss: Ara? Nang-iintrigang tanong ng reporter.

“Mahabang story po kasi iyan. Ayaw ko ng pag-usapan. Although alam ko naman na ikinasal na si Gabriel sa isang babae. And worst, she is my Sister sagot ni Ate Ara.

“What? So hindi chismis ang aking nasagap na ang nakababata mong kapatid ang asawa ni Mister. Villarama paano nangyari iyon? “nang-iintrigang tanong ng reporter. I love my sister very much kaya naman nagparaya ako.. Iyan din ang dahilan kaya naisipan kong Pumunta na lang ng new york. Pinikot niya si Gabriel ng time na iyon kaya naman napilitan si Gabriel na pakasalan siya umiyak na wika ni Ate Ara. “nakiusap sa akin si Gabriel na huwag ko siyang iwan hindi ako nakinig. Akala ko kasi makakalimutan ko siya kapag nasa malayo na ako pero nagkamali ako Mahal ko si Gabriel pero.

Mahal ko din ang kapatid ko humahagulhol na iyak ni Ate. Pero si Gabriel na mismo ang nakiusap sa akin na ituloy na namin ang kasal nag propose sya sa akin. Ayaw ko siyang pakawalan sa pagkakataon nito kaya naman sino ba naman ako para Magmatigas pa. Awang awa na din ako kay Gabriel Alam ko kasing mahal na mahal niya ako.

Pagsisinungaling ni Ate Ara.

Inilahad pa nito ang kanyang mga daliri na may suot na engagement ring. Kilig na kilig naman ang reporter na nag interview dito. Paniwalang paniwala sa mga sinabi ni Ate Ara. Agad na umagos ang luha sa aking mga mata. Hindi ko akalain kailangan sa harap ng televisions gagawin ito sa akin ni Ate. Kasinungalingan lahat ng sinabi nito Lumilitaw na ako na naman ang may kasalanan.

Agad naman akong nilapitan ni ni Aling Delia ng mapansin ako. Taranta namang pinatay ni Lisa ang TV. kahit hindi pa tapos ang Interview. Napaupo ako sa isang upuan habang patuloy sa pag iyak. Naramdaman ko ang paghagod ni Aling Delia sa aking likod.

“Senyorita Sorry po Nandyan pala kayo Pasensiya na po kayo” Natatarantang Wika ni Manang Delia. Hindi nito alam kung paano ako matahimik sa kakaiyak.

Senyorita tahan na. Puro naman kasinungalingan ang sinasabi ng Ate Ara mo. Huwag mo na lang pansinin “paliwanag ni Manang Delia Pilit ako nitong pinapatahan “Anong nangyari dito? Bakit umiyak si Carissa?” awtoridad ang boses na tanong ni Gabriel kina Lisa at Aling Delia.

Kakarating lang nito May hawak itong cellphone. Taranta naman na napalayo si Aling Delia sa akin “Ah Senyorito, napanood po kasi ni Senyorita ang interview ni Miss Ara. 

Pasensya na po hindi namin napansin na pumasok pala siya ng kusina nakita niya tuloy ang interview na ginawa kay Miss Ara. paliwanag ni Aling Delia Lumapit sa akin si Gabriel at hinawakan ako aking mukha. pinunasan niya  ang aking mga luha sa Mga mata Sweetheart, Im sorry Hayaan mo aayusin ko ito. Huwag ka ng mag alala sabe ni Gabriel. pero sirang-sira na ako Gabriel, sa harap pa talaga ng television sinabi ni Are Ara lahat ng kasinungalingan niya. Ano na lang ang sasabihin ng mga tao. Na ako ang pinakamasamang Kapatid!!! Hate her Gabriel. Wala na silang tamang ginawa kundi saktan ako.. Umiiyak kong sagot dito. NAkita ko naman ang galit na rumihistro sa mga mata ni Gabriel. habang pinupunasan ang aking mga mata.

Chapter 33 CARISSA

Patuloy ako sa pag iyak. Bakit sila ganoon. Ayaw ba talaga nila akong lumigaya? Masaya ba sila kalagayan ko na nakikita akong nasasaktan? Bakit napakahirap ng sitwasyon ko. Naramdaman ko ang pagyakap sa akin ni Gabriel. Umiyak ako ng umiyak sa mga bisig nito. Ilang Pa ay naramdaman ko ang pag-angat ko. Binuhat pala ako ni Gabriel. Agad naman napakapit sa batok nito. “Isunod niyo na lang sa kwarto ang pagkain Manang narinig kong utos ni Gabriel kay Manang.

“Masusunod po Senyorita” sagot naman ni Manang. Agad naman tumalikod si Gabriel habang buhat-buhat ako. Dumirecho kami sa kwarto at dahan-

Dahan akong ibinaba nito sa kama “Sweetheart, tama na. Please, maging matapang ka. Nandito lang Narinig kong wika nito. “Ang sakit sakit kase. Bakit ganoon sila sa akin.

Wala na ba talaga akong pag-asa na makapasok sa puso ng pamilya ko?” sagot ko kay Gabriel “Nandito kami Sweetheart Ako Ang mga anak natin Sila Mommy at Daddy.. Nandito kami... Kami ang pamilya na nagmamahal sa iyo malumanay na wika ni Gabriel “Kung pwede nga lang na burahin ko sila sa isipan mo Sweetheart, Para hindi ka na masaktan. Kung pwede nga lang na utusan ko ang isip mo na kalimutan na sila na huwag mo na silang Isipin pa Gagawin ko. Pero hindi eh. Tao lang din ako Sweetheart.magpatatag lang tayo.” Wika ni Gabriel. Maintindihan ko sana kung hindi ko sya kadugo eh. Pero anak nila ako kapatid ako ni Ate Ara. Kasalanan niya naman kung bakit humantong sa ganito umiiyak na sagot ko.

Wala akong kasalanan Gabriel. Siya ang may gusto kaya nangyari ito ngayon. Mahal kita. Mahal na mahal! Hindi ko na din kaya na mawala ka sa akin lalo na ngayong alam ko na mahal mo na din ako.” Buong katapatan kong wika kay Gabriel. “And I love you too Sweetheart... Sabay natin itong haharapin ok? Tama na yan Baka makasama sa Iyo ang labis na pag iyak. Diba sabi ko ayaw ko ng makita pa na umiiyak ka?” masuring wika ni Gabriel. “Hindi ko kasi mapigilan eh. Ang sakit kasi. Wala akong alam na ibang paraan para maibsan ang sama ng loob ko sa kanila. Matagal ko ng tiniis ang ginagawa nila. Pagod na ako sa mga ginagawa nila!” sagot ko kay Gabriel.

Umiling lng naman si Gabriel pero bakas sa mukha nito ang tinitimping galit. Ilang sandali pa ay dumating na din si Manang Delia May dala itong pagkain. Agad naman itong ikinuha ni Gabriel at inilapag ang pagkain sa aking harapan,

Ako sa tabi mo hindi kita iiwan.” “Kumain ka muna. Huwag mo ng isipin ang bagay na iyon. Ako na ang bahala.” Malambing na wika ni Gabriel kasabay ang paglagay ng pagkain sa kutsara at isinubo sa akin. Nagulat naman ako sa ginawa nito kaya agad akong napanganga upang tanggapin ang pagkain na isinusubo nito.

“Thank you. Pero kaya ko naman kumain mag-isa. Hindi mo na kailangan pa akong subuan.. Sabayan mo na lang ako sa pagkain.” Wika ko dito. Hindi ko kasi akalain na susubuan pa ako nito.

Kumuha na din ako ng kutsara at tinidor. Ngumiti naman si Gabriel at inumpisahan na naming kumain: Panaka-nakang sinusubuan pa rin ako nito. Kaya naman ginagantihan ko din siya. Sinusubuan ko din ng pagkain na labis naman Nitong ikinatuwa. May mga pagkakataon pa nga na hinahalikan ako nito sa pisngi. Pagkatapos namin kumain ay biglang nagpaalam si Gabriel sa akin. Pupunta daw ito sa opisina. Agad naman akong nakadama ng kalungkutan. Akala ko kasi makakasama ko ito buong maghapon. Buong akala ko din darating ngayon ang kambal naming anak. Pero hindi na lang daw munay tutuloy dahil sa gulong ginawa ni Ate Ara. Balak na lang din namin kasi na bumalik muna ng mansion.

Pero bago nakaalis si Gabriel ay nagbago ang isip nito. Tinanong ako kung gusto ko daw bang sumama sa opisina nito. Nag-aalala daw kasi siya na iwan ako dito sa Villa. Masaya naman akong pumayag. Sa ilang taon na pagsasama namin ni Gabriel hindi pa ako nakakapunta sa office nito. May room naman na karugtong iyong office ko. Pwede kang magpahinga doon habang hinihintay ako nakangiti na wika ni Gabriel.

“Talaga? Sige doon na lang ako matutulog kapag antukin ako nakangiti kong sagot dito. Agad akong nag-ayos ng mga gamit. Pinili kong magsuot ng kulay pink na dress na lagpas sa aking tuhod. Tinirnuhan ko ito ng white sandals na hindi naman kataasan ang takong Sakto lang para hindi mangalay ang aking mga paa. Isinuot ko na din yung hikaw na terno sa aking kwentas na isinuot sa akin kagabi ni Gabriel. 

Tinirnuhan ko ito ng L.V sling bag. Pagkatapos kong mag-ayos ay agad kaming umalis ng villa. Katulad noon kapag umaalis kami ng bahay ay nasa likod kami ng sasakyan nakaupo. Sa harap ay ang driver at isang bodygurad ni Gabriel. Nalabuntot naman sa amin ang isa pang sasakyan na puro bodyguard ang sakay. Nakaakbay sa akin si Gabriel habang bumabyahe kami. Nakasandal naman ang aking ulo sa kanyang balikat. Mabilis kaming nakarating ng opisina dito sa Makati. Pagbaba pa lang namin sa lobby ng isang Building ay agad na napatingin sa amin ang mga tao Nagbubulungan ang mga ito habang nakatingin sa amin ni Gabriel. Nakahawak sa baywang ko si Gabriel habang kami ay naglalakad. Lahat ng aming madaanan ay yumuyuko at bumabati kay Gabriel Tanging tango lang naman ang isinagot ni Gabriel sa mga ito.

Seryoso ang mukha nito. Sumakay kami sa elevator papuntang 25th floor ng naturang building. Paglabas namin ay naabutan namin ang isang babae na nakaupo. Abala ito sa kanyang ginagawa pero ng mapansin nito na parating si Gabriel ay agad itong tumayo at bumati.

“Good Morning Mister Villarama” agad na bati nito kay Gabriel, Sumulyap pa ito sa akin at nginitian ako.

“Nandito na ba si Aron Miss Lacson?” agad na tanong ni Gabriel dito. Agad na tumango naman ang Babae na si Miss Lacson “Yes Sir, nasa conference room po siya.

Hinahanda ang mga gagamitin para sa meeting mamaya” Tumango lang si Gabriel at inakay ako papasok sa loob ng opisina nito. Natulala ako sa sobra.  Sagot ni Ms. Lacson

Ganda ng loob. Kitang kita kasi mula dito sa kinatatayuan ko ang halos buong Makati. dahil salamin lang ang pinakadingding ng naturang opisina. “Wow, ang ganda naman ng office mo Gabriel” nakangiti kong puri. Agad akong lumapit sa salamin na dingding upang pagmasdan ang labas. May napansin akong kurtina sa kabilang bahagi ng naturang salamin na dingding.

Nakangiti naman si Gabriel at lumapit sa likod ko. Niyakap pa ako nito at hinalikan sa batok. Ilang sandali pa ay narinig kong may kumatok. Kumalas sa pagkakayakap sa akin si Gabriel. Inalalayan ako nitong maupo sa kanyang pang opisinang upuan. Pagkatapos ay seryoso itong nagsalita upang papasukin lang sino ang kumatok.

Agad na pumasok sila Aron at Miss Lacson. May mga dala itong kung anong mga papeles. Agad na dumako ang ngumiti Miss Lacson sa pawi ko pagpasok nito sa loob ng opisina “Miss Lacson She is Carissa my wife. Si Aron na lang muna ang isasama ko sa meeting para naman may kasama dito si Carissa. Make sure na magiging komportable siya dito.” Wika ni Gabriel kay Miss Lacson Agad naman itong tumango.

“Sige po Mister Villarama Ako na po ang bahala kay Misis Villarama” nakangiti na wika ni Miss-Lacson “Sweetheart dito ka lang muna. Kapag may kailangan ka huwag kang mahiya mag-utos kay Miss Lacson. Pipilitin kong matapos agad ang meeting para makabalik agad nakangiti na wika ni Gabriel. Agad naman akong tumango. Lumapit pa ito sa akin at hinalikan ako sa noo sabay labas ng opisina.

Naiwan kami ni Miss Lacson sa loob ng office. Mukhang mabait naman ito at mukhang matanda lang sa akin ng ilang taon “Miss Lacson may bilihan ba dito ng snacks?” tanong ko dito upang may mapag-usapan naman. Para kasing naiilang sa akin si Ms. Lacson “Naku Mam nagugutom na ba kayo? Ano po ang gusto niyong kainin para mabilhan kita sa ibaba,” alok ni Miss. Lacson “Naku huwag mo na akong tawagin na Mam. Nakakailang kasi tsaka huwag niyo na din akong Pino po” nakangiti na wika ko dito.

“Eh hindi po pwede Mam Baka po magalit si Mister Villarama” sagot nito sa akin.

“No worries, ako ang bahala. Basta tawagin mo na lang ako sa name ko. I am Carissa Ikaw ano ang first name mo?” tanong ko dito.

“Anne po. Anne Lacson” sagot sa akin.

“Ok Anne, samahan mo na lang ako sa baba Bili tayo ng food, Mamaya pa naman siguro matatapos ang meeting nila eh.” Anyaya ko dito. Agad kong kinuha ang aking sling bag at nag-umpisa ng maglakad palabas ng opisina. Nakasunod lang sa akin si Anne hanggang nakasakay kami sa elevator.

“Matagal ka na bang nagwowork dito Anne?” tanong ko dito. Masyado kasi itong tahimik kaya Naman na tanong ko ito sa kanya para naman may mapag-usapan kami.

“2 years pa lang po. Si Sir Aron po ang naghire sa akin as a one of the secretaries ni Mister Villarama.” Sagot sa akin ni Anne Tumango-tango naman ako dito. Pagkarating namin sa ground floor ay agad kaming lumabas.

Upang maghanap ng mabilahan na pagkain Nakita ko pa dito ang ibang mga bodyguard ni Gabriel.

Nakatambay Buti na lang sa paligid ng building ay may ilang restaurant at coffeeshop. Agad akong pumasok sa isang coffeeshop.

“Girl diba siya ang wife ni Mister Villarama?” narinig kong wika ng isang babae habang papunta ako Sa counter para umorder. Nakaupo ito sa isang table at nakatingin sa akin Yes, siya nga Gosh siya iyong sisteret na nang-agaw ng boyfriend ng kapatid niya si Ms Ara? Nasa interview pa nga iyon kahapon eh. wika naman ng isang babae. Hindi ko na lang ito pinansin at tuloy-tuloy akong naglalakad papuntang counter habang nakasunod sa akin si Anne. Tinanong ko si Anne kung ano ang gusto nito. Noong una ay nahihiya pa ito pero napilit ko din. 

Agad akong umorder ng cold drinks at cake Pagkatapos ay agad akong nagbayad at umupo sa isang table upang hintayin ang aming order. Nagpalinga-linga muna ako sa paligid ng mapansin ko na sa akin nakatingin ang halos lahat. Nailang naman ako sa klase ng tingin ng mga ito sa akin “Kapal ng mukha noh? Hindi man lang naawa sa kapatid niya Siya pala ang reason kaya nagka scandal si Miss Ara sa New york? Narinig kong wika ng isa pang babae habang matalim na nakatingin sa gawi ko.

“Mukha naman inosente ang bruha pero may pagkamaldita pala ang ugali. Nasa loob ang kulo girl. Wika naman ng isa pa “ balita ko itinakwil na daw iyan ng sariling pamilya. Buti nga sa kanya nakakahiya siya” bungisngis naman na wika ng isa pa “Mam, balik na po tayo sa office. Balikan ko na lang ang order natin bulong na wika ni Anne. 

Naririnig din marahil nito ang mga pinag-uusapan ng mga tao sa loob ng coffeeshop. Gusto kong umiyak sa mga narinig ko pero pinipigilan ko lang ang aking sarili. Nangako na ako na hindi na ako iiyak pa. Nangako ako kay Gabriel na magiging matapang ako. Wala silang pakialam sa buhay ko na meron ako ngayon. Ang mahalaga ay mahal ako ni Gabriel.

“Ok lang ako Anne Hintayin na natin” sagot ko na lang dito. Marahan ko na lang pinunasana ang aking mga mata. Pakiramdam ko kasi tutulo na ang aking mga luha. Grabe pala ang mga kasinungalingan na sinabi ni ate kagabi sa national television. Kagabi pa pala.

Chapter 34

CARISSA

hindi ko namalayan na dumating pala si ate ara. kung saan kami naroroon ni anne.

“I hate you Carissa Sana namatay ka na lang noong nagkasakit ka. Hindi sana ako nagdurusa ng ganito lang natuluyan ka noon.” Galit na wika ni Ara.

“Ate wala na ba talaga akong puwang sa inyo? Ganoon lang ba kadali sa iyo na mawala ako?”

Umiiyak ko na wika dito.

“Oo dahil suwail kang kapatid!! Hindi ko sinabi sa iyo na agawin mo sa akin si Gabriel. Pinahiram ko lang siya sa iyo.” Galit na sagot ni Ate. Mahina lang ang boses nito para hindi marinig ng ibang nakikiusyoso.

“Bakit ano ang palagay mo kay Gabriel? Laruan? Na kapag sawa ka na pwede mong iiwan sa isang tabi at kung kailan gusto mo ulit. gustong laruin babalikan mo? Ate, napaka-unfair mo Selfish ka, hindi mo iniisip kong ano ang nararamdaman ng ibang tao.” Galit na wika ko dito.

I dont care Carissa I dont care! Ang gusto ko lang si Gabriel.. Akin siya at wala kang karapatan na lumigaya kasama siya!!! Galit na sagot nito.

Umiling iling ako habang nakatingin kay Ate Ara. Kapatid ko ba talaga ang kaharap ko? Kadugo ko ba talaga siya?

“Im sorry Ate. Kahit kailan hindi maging sa iyo si Gabriel. Minsan mo na siyang iniwan, pinagpalit Mo siya sa career mo” sagot ko dito. “Sa umpisa pa lang alam mo na iyan ang plano ko Carissa. Pero anong ginawa mo? Inakit mo siya kaya nahulog ang loob niya sa iyo. Ngayong nandito na ako. Ibalik mo siya sa akin Carissa!!!!”

Galit na wika ni Ate. Nanlilisik na ang mga mata nito habang nakatitig aa akin.

“Hindi ko siya inakit Ate. Alam ng Diyos kung paano ko siya iniwasan pagkatapos kong gumaling Pero mahal niya ako. Mahal ko siya. Kaya please ate maging masaya ka nalang sana para sa amin Para sa mga anak namin. Kailangan ng kompletong pamilya ng aking mga anak. “nakikiusap na wika ko dito.

“Hindi ako papayag!!!! Magkakamatayan tayo kapag hindi mo layuan si Gabriel. Akin siya.. Akin siya. Mang-aagaw ka Carissa Traydor!!! Sigaw ni Ate sa akin. Wala na itong pakialam sa paligid. Naghihistirikal na ito.

“Hindi totoo iyan. Ikaw ang nagtulak kay Gabriel para mapunta sa akin. Huwag mo naman sanang Palabasin na kasalanan ko ito dahil sa umpisa pa lang ikaw ang may gusto nito kaya tayo Nagkakaganito!!!” galit na sigaw ko din dito “Hindi na tayo mga bata para mag-away ng ganito Ate. Na lahat ng gusto mo nakukuha mo... Iba na ngayon grow up Ate” wika ko dito.

“Hahahahah tumatapang ka na ngayon ha? Bakit? Dahil ba kay Gabriel? Tandaan mo Carissa, babalikan ako ni Gabriel sa ayaw at sa gusto mo. Ako ang mahal niya. Naawa lang siya sa iyo kaya ka niya binalikan!! Babalik at babalik siya sa akin!!!!!” galit na wika ni Ate.

“No!!!! Hindi totoo iyan!!!” galit kong sagot dito.

Humalakhak ng nakakaloko si Ate Ara. Nanlilisik ang mga mata nito na nakatitig sa akin. Tinitigan ako nito mula ulo hangang paa.

“Little sissy, huwag ka ng umasa na habang buhay mapapasayo si Gabriel. Sinusumpa ko. Babalik siya sa akin dahil ako ang mahal niya” wika nito.

“Hindi ako papayag Ate. Kung noon ay kaya niyo akong paikutin. Kahit na kampihan ka pa nila Mommy at Daddy hindi ako papayag. Ipaglalaban ko ang pag-ibig ko kay Gabriel kahit na itakwil niyo ako. Tutal naman kahit noon pa hindi niyo na ako itinuring na kadugo. galit na wika ko dito.

Biglang nanliit ang mga mata ni Ate at agad akong sinugod. Sinabunutan ako nito na labis kong ikinagulat.

“Walang-hiya ka Carissa Papatayin kita para masolo ko na si Gabriel “galit na wika nito wala na itong pakialam sa mga taong nasa paligid sa amin. Pilit ko namang hinhawakan ang kamay nito na Nakasabunot sa aking buhok upang tanggalin nito pero lalo nitong hinigpitan ang kapit. Naramdaman ko naman ang pag-awat ni Anne. Nagsisigaw ito para humingi ng tulong. Pero mahigpit ang kapit ni Ate sa aking buhok Pakiramdam ko hihiwalay na ang aking buhok sa aking anit.

“Ara!!!! Bitawan mo si Carissa” galit na sigaw ni Gabriel.

Agad naman akong nabitawan ni Ate Ara Parang maamo itong tupa na humarap kay Gabriel.

“Gabriel, babe sinaktan ako ni Carissa. Tingnan mo kung gaano ka maldita ang babaeng iyan.” Umiiyak na wika ni Ate. Para itong anghel na bumaba sa lupa dahil sa pagbabait-baitan nito. Kung kanina ay para itong kampon ng satanas na handang pumatay dahil sa galit nito. ngayon naman ay para itong maamong tupa. Napakagaling talaga nitong magkunwari. Pinipilit nitong itago ang bulok nitong pag-uugali.

“Tama na Ara!!! Tama na!!!! Alam mo bang pagod na pagod na ako sa kasinungalingan mo? Nakakapagod na Ara!!!” galit na sigaw ni Gabriel. Nanlilisik ang mga mata nito habang nakakatitig kay Ate Ara. Nakakuyom din ang mga kamao nito. Umalingawngaw ang galit na boses nito sa buong lobby.

Agad akong nilapitan ni Gabriel at hinawakan sa mga kamay. Hinawi pa nito ang nagulo kong buhok. Mariin ako nitong tinitigan at galit ito ng mapansin na may kalmot ako sa mukha.

“Babe, ano bang nangyari sa iyo.. Bakit mo kinakampihan ang malditang carissa na nyan. Nandito na ako Babe, mahal na mahal kita Huwag mo naman akong saktan ng ganito.” Umiiyak na wika ni Ate Ara.

“Umalis ka na Ara. Utang na loob umalis ka na at huwag ka ng magpakita pa sa akin... Huwag na huwag ka ng magpakita sa akin kahit kailan utang na loob baka kung ano pa ang magawa ko sa iyo. Baka hindi ako makapagtimpi at masaktan kita Ara.” Galit na wika ni Gabriel.

“Hindi!!!! Babe please, sabihin mo sa akin. Nagbibiro ka lang diba? Binibiro mo lang ako. wika ni Ara,ako ang mahal mo itutuloy na natin ang pangarap natin Magpapakasal na tayo Babe!!! Pangako magiging mabuti akong asawa. Lahat ng gusto mo susundin ko.. bumalik ka lang sa akin Babe.

Maawa ka hindi ko kayang mawala ka sa akin.” Pagmamakaawa na wika ni Ate Ara.

“Ilabas niyo na ang babaeng iyan dito!!! Ayaw na ayaw ko ng makita pa ang pagmumukha niya dito.!!!”.utos ni Gabriel sa Security. Wala itong pakialam sa pagmamakaawa ni Ate Ara. Inalalayan naman ako ni Gabriel papunta ng elevator.

“Ano ba bitawan niyo nga ako!!! “babe gusto pa kitang makausap. Mahal na mahal kita “histerikal Na sigaw ni Ate Ara habang kinakaladkad ito ng dalawang Security. Hindi naman ito sinagot ni Gabriel at tuloy-tuloy kaming sumakay sa elevator. Dinala ako nito sa loob ng opisina.

“Ok ka lang ba Sweetheart? Nasaktan ka ba? Gusto mo dalhin kita sa hospital?” nag aalalang wika Ni Gabriel. habang patuloy na tinitingnan kong may iba pa akong pinsala sa katawan.

“Ok lang ako Gabriel.. Buti na nga lang at dumating ka Nabitawan agad ako ni Ate ng marinig nya ang boses mo.” Sagot ko dito.

“Pasensya ka na ha? Hindi ko akalain na pupunta ngayon dito si Ara. Hayaan mo, magbababa ako ng order para i ban ang pagpasok ni Ara sa loob ng premises na ito” masuyong wika ni Gabriel “Gabriel, nakakatakot na si Ate Ara. Parang hindi niya na ako kilala. Masyado na siyang obsess sa iyo.”Naiiyak kong wika kay Gabriel.

“Dont worry Sweetheart, kukuha ako ng bodyguards para sa iyo. Sisiguraduhin ko na hindi na siya Ulit makakalapit pa sa iyo,” pang-aalo ni Gabriel “Hindi ko akalain na ganoon na siya kadesperada. Paano kong hindi lang ito ang gawin niya? Kilala ko si Ate. Lahat ng gusto niya ay kukunin niya kahit ano ang mangyari. Wala siyang pakialam kahit na may nasasaktan na siya...” sumbong ko kay Gabriel.

Huwag mo ng alalahanin ang bagay na iyon Sweetheart. Basta kapag may kailangan ka iutos mo na lang muna kay Anne. Dito ka lang muna sa loob ng opisina hanggat makauwi tayo.” Wika ni Gabriel.

“Gusto ko lang naman bumili ng snacks eh. Hindi ko naman akalain na magkikita kami sa lobby.

Sagot ko kay Gabriel.

“Magpapabili na lang ulit tayo. Naitapon yata ang nabili niyo kanina dahil nataranta si Anne ng sugurin ka ni Ara kanina” sagot ni Gabriel. Tumango naman ako dito. Hinagilap ko na din ang aking bag at kinuha ang mga dapat gamitin para ayusin ang aking sarili.

Pagkatapos kong mag-ayos at masigurado ni Gabriel na nasa maayos na akong kalagayan ay muli itong nagpaalam para bumalik sa meeting room. .Napasugod daw ito pababa ng malaman nito na inaaway ako ni Ate Ara.

Walang pang tatlumpong minuto ay dumating si Anne. May dala itong mga pagkain pati na din Iyong kaparehas ng binili namin kanina. Agad itong humingi ng paumanhin sa akin dahil hindi daw Agad nito naawat si Ate Ara. Tumango na lang ako dito at sinabi na wala naman siyang kasalanan sa

Mga nangyayari. Lumipas ang buong maghapon. Maayos naman ang buong araw habang si Gabriel naman ay abalang-abala sa pakikipag-usap sa ibat-ibang tao.

Masyado itong busy sa trabaho. May mga pagkakataon pa nga na naninigaw ito ng empleyado kapag palpak ang kanilang nagawang trabaho. Pero ng mapansin marahil nito na nasa paligid lang ako ay agad naman itong kumakalma. Kaya

Siguro takot ang mga empleyado dito dahil istrikto pala talaga pagdating sa trabaho. Masyado kasi Itong seryoso at perfectionist pagdating sa lahat ng bagay.

Wala pang alas-kwatro ng hapon ay niyaya na ako nitong umuwi. Sa Mansion daw muna kami didirecho dahil hinahanap na kami ng kambal. Agad naman akong sumang-ayon. Namimiss ko na din kasi ang mga bata.

Palabas na kami sa lobby ng building. Nagulat ako ng bigla kaming paikutan ng mga reporter. Alam Kong mga media personnel ang mga ito dahil kapansin pansin ang mga naglalakihang nitong camera at may mga hawak itong microphone na may logo mula sa ibat-ibang TV station.

Agad akong napakapit ng mahigpit sa mga braso ni Gabriel. Nakahawak naman ito sa aking baywang habang kami ay naglalakad Agad naman naalarma ang kanyang mga bodyguard.

“Mister Gabriel Villarama, gaano katotoo ang mga sinabi ni Miss Ara na itutuloy na daw ninyo ang naudlot niyong kasal agad na tanong ng isang reporter kay Gabriel.

“Totoo po ba pinikot lang kayo ng kapatid ni Miss Ara? Siya po ba yong kasama niyo ngayon?”

Sigunda naman ng isa pa na labis kong ikinakaba. Halos lahat kasi ng mga mata ng mga tao at ng Mga reporters ay sa akin nakatingin.

Ang mga bodyguards naman ay pilit na hinahawi ang dagsa ng mga reporter kaya lang sa dami nila Ay mahirap na itong pigilan, Kaliwat-kanan din ang nakakasilaw na kislap ng mga camera Tumingin si Gabriel at sinenyasan nito ang kanyang mga bodyguard. Ilang sandali pa ay humarap.

Ito ng mahinahon sa mga reporters habang mahigpit ang pagkakahawak nito sa aking baywang.

“Ladies and Gentlemen, this is the last time na maglalabas ako ng reaksiyon or statement tungkol sa issue ng aming pamilya. Lalong lalo na tungkol sa issue ng buhay ko at ng aking asawa panimulang wika ni Gabriel. Seryoso ang mukha nito habang isa isang tinitingnan ang mukha ng aming mga kaharap.

“Walang katotohanan ang lumabas na balita tungkol sa amin ni Ara. Yes. Naging kami noon, pero matagal ng tapos ang aming relasyon. I am happily married with this beautiful woman beside me Misis Carissa Villarama. Matagal na kaming kasal at may dalawa na kaming anak. They are Twins actually. Hindi ko alam kong saan humugot ng lakas ng loob si Miss Ara para ipagkalat ang balita na ikakasal kami. 

Napakaimposible ang kanyang mga sinabi but I will assure you that i will fix this problem sa pamamagitan ng interview na ito. Much better na din na nandito kayo para mailabas ko ang side ko. Married na ako at masaya kaming nagsasama ng aking asawa.” Wika ni Gabriel at yumuko pa ito para halikan ako sa noo. Dinig ko naman ang pagsinghap ng mga tao na nasa aming paligid dahil sa ginawa ni Gabriel.

“But Mister Villarama, how true na pinikot lang kayo ni Misis Carissa. They are siblings right?” tanong ng isang babaeng reporter

“Not true. That allegations not true. Ara knows what she did before. Kung bakit kami naikasal ni Carissa. Siya ang nagtulak sa akin para marealized kung gaano ko kamahal ang aking asawa, All I want to say that I love my wife very much. She is my life, my every thing “madamdaming wika ni Gabriel habang nakatingin sa akin.

“So ibig po bang sabihin ay nagsisinungaling si Miss Ara?” tanong ng isang gay na reporter “Yes. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ginagawa niya pa rin ito. Hindi niya matanggap na matagal na kaming wala. Ibinigay ko sa kanya lahat ng tulong na kaya ko. Lalong lalo na noong mga panahon na kailangang kailangan niya ang tulong ko. Pero hindi niya maapreciate lahat iyon.” Sagot ni Gabriel.

“Paano po ba nag-umpisa ang lovelife niyo ni Misis Carissa? I mean halos lahat kasi ay alam na si Miss Ara ang inyong girlfriend at pakakasalan? May isang article pa nga na lumabas na ikakasal na dapat kayo pero biglang umiksina ang kapatid ni Miss Ara.” Tanong ng isang reporter. Sumulyap pa ito sa akin.

“I love Carissa very much. Sana ay tigilan niyo na ang kakatanong at kakabato ng mga nonsense na issue. Tigilan niyo na din sana ang mga pagpapakalat ng mga walang katotohanang balita. patungkol sa aking asawa dahil kung mababalitaan ko ulit na may naninira pa sa kanya hindi na ako magdadalawang isip na kasuhan ang sino mang sangkot sa issue. You know me guys kapag sinabi ko gagawin ko.” Wika ni Gabriel. Agad ako nitong inakay para umalis na Hindi naman na sumunod ang mga reporters sa amin.

Chapter 35

GABRIEL POV

Malalim ang aking iniisip habang. nandito ako sa balcony. ng aming kwarto ni Carissa Malalim na. Ang gabi at tulog na lahat ng tao dito. sa mansion pati na din si Carissa.

Naglalaro sa aking isipan lahat ng paghihirap at sakripisyo. na ginawa ng aking asawa. Pilit man nitong itago sa akin pero alam kong Hanggang ngayon. ay ramdam ko pa rin ang paghihirap ng kalooban nito. Nirequest ko kanina sa cctv personnel ang copy ng cctv. na kuha habang inaaway ni Ara si Carissa kanina sa lobby. Pati na din ang mapanglait na tingin ng mga taong nakakakilala sa aking asawa. Alam kong napansin din ito ni Carissa. at pilit niya itong binabaliwala kahit na nasasaktan.

Ayaw kong tuloy-tuloy na maranasan ito ng aking asawa. Kailangan kong gumawa ng paraan para malinis ang pangalan nito. Alam kong hindi sapat ang interview kanina. Ayaw kong maging dahilan ito ng stress kay Carissa. Pero ano ang gagawin ko? Pamilya niya ang kaaway nito,

Pumasok ako ng kwarto at mataman kong tinitigan ang natutulog kong asawa. Marahan kong Hinaplos ang mukha nito. May kunting galos ito dahil siguro sa pananakit ni Ara kanina. Inayos ko ang kumot nito at ng masigurado ko na komportable na ito. ay nagpasya akong lumabas na ng kwarto.

Naglakad ako papunta sa winebar. ng aming mansion para kumuha ng alak Kailangan. ko sigurong Uminom para makapag isip ng maayos.

Pagdating ko sa winebar. ay sakto naman ang paglabas ni Daddy dito. Nagtaka ako dahil gising pa Ito Kadalasan. kasi ay maaga natutulog ang mga ito.

“Oh Gabriel, gising ka pa pala. Halika dito samahan mo na lang kami ng Mommy mo. Nagyaya kasi ang Mommy mo na uminom ng kaunti. kaya ayun napakuha ako ng wine dito.” Wika sa akin ni Daddy, Tumango naman ako at sumunod dito. Derecho kami sa labas ng mansion. Naabutan ko si Mommy na nakaupo malapit sa swimining pool.

Gabriel, buti at gising ka pa Kumusta si Carissa, tulog na ba?” tanong ni Mommy sa akin.

Opo Mom, tulog na siya. Hindi ako makatulog kaya napagpasyahan ko na lumabas muna ng Kwarto. para magpaantok. .sagot ko kay Mommy.

“Tungkol ba ito kay Carissa at sa kanyang pamilya? Gabriel, alam kong kahit hindi mo sabihin. iyan ang pinoproblema mo ngayon. Napanood namin ang lahat. Interview ni Ara at ang interview kanina sa iyo. Pati na din ang pagwawala ni Ara kanina sa opisina. alam namin.” Sagot ni Mommy... Mom, Dad anong gagawin ko? Nag aalala ako para kay Carissa. Alam kong apektado siya sa lahat Ng ito.” Sagot ko kina Mommy at Daddy. “Nakakaawang bata ang asawa mo Gabriel. Matagal na siyang nagdurusa Mula noon hangang Ngayon. Siguro ito na ang panahon para tapusin na lahat ng kanyang paghihirap. “sagot ni Daddy. Napatango-tango naman si Mommy.

“Matagal ko ng nakikita at nararamdaman ang paghihirap ng iyong asawa Gabriel.

Lumakas ang sales ng furniture products na binibinta niyo. Masyado na din po akong nalugi sa kompanya na iyan. dahil lahat ng pera na pinapakawalan ko ay wala ng bumabalik. kaya I decided na magpull-out na lang. Three years is enough sa pagtulong ko sa inyo para makabangon “ mahabang paliwanag ko dito.

“But Gabriel, barya lang sa iyo ang pagtulong na iyan sa amin. Mahihirapan kaming makabangon kapag alisin mo ang support mo sa kompanya ko. Alam naman natin pareho na dahil sa iyo kaya hanggang ngayon. nakatayo pa rin ang aking negosyo. Huwag mo naman sanang gawin ito sa amin.

“mahabang wika ni Mister Perez.

“Nakapagdesisyon na ako Mister Perez: Siguro maghanap na lang kayo ng ibang financer. na willing ibigay ang 100 percent para makatulong na tumaas ang sales niyo. Masyado na akong busy para sa bagay na ito. Marami ng nasayang na oras at pera sa akin.” Sagot ko dito. “Is it because of Carissa? Dahil ba sa kanya?” agad na tanong ni Mister Perez. Bakas sa mga mata nito ang galit.

“Labas ang asawa ko dito sa usapin na ito Mister Perez. She is your daughter, hindi ko alam bakit pinag-isipan mo na siya ang dahilan ng lahat ng ito. This is purely business, my decision as a businessman. Hindi ako ganoon ka stupid. para mag-invest sa isang bagay na hindi ako kikita.” Salungat ko dito.

“Let me talk to Carissa. Alam kong mapapabago ko ang desisyon mo. kapag makausap ko ang anak ko. Hindi niya hahayaan na bumagsak ang negosyo namin” wika ni Mister Perez.

“No. Hindi ko papayagan na makakalapit ulit ang pamilya niyo sa asawa ko. Pagkatapos ng ginaw Niyo sa kanya. palagay niyo gusto pa kayong makausap ni Carissa?” bakas na din sa tono ko ang galit ng sabihin iyon kay Mister Perez.

“Anak ko siya Gabriel at may karapatan akong makita. at makausap siya hanggat gusto namin.” Galit Naman na sagot ni Mister Perez.

“Yes anak niyo siya at hindi na mababago iyon. Pero never niyo siyang itinuring na bahagi ng Pamilya niyo. Akala mo ba hindi ko alam na lahat ng meron kayo, kahit na sa negosyo na iyan wala kayong binigay na kahit kunting karapatan para kay Carissa? 

Lahat ng iyan ay nakapangalan sa isa niyong anak na si Ara. Ang anak niyong si Ara na pinapaburan at binibigay lahat ng gusto. samanatalang ang asawa ko ay itinuring niyong basahan na walang kwenta.” Usig ko kay Mister Perez. Nakita ko ang pagkagulat nito sa aking sinabit. Magpaimbestiga ako Mister Perez. Inalam ko na lahat-lahat. Lahat ng kasinungalingan na ginawa ng pamilya niyo noon pa. Noon pang bago kami kinasal ni Carissa. Naghirap si Carissa sa pamilya niyo pati na din sa mga kamay ko. dahil sa mga kasinungalingan na ginawa ng asawa at anak niyong si Ara. Im sorry, tapos na ang pag-uusap na ito. Aasahan ko na ito na ang huli nating pag-uusap tungkol sa negosyo mo,” malibang wika ko kay Mister Perez at tumayo na.

“Im sorry Gabriel, hayaan mo aayusin ko ito. Huwag ka lang magpull-out sa negosyo namin. Hindi ko kayang mawala ang negosyo na matagal kong pinaghirapan.” Pakiusap ni Mister Perez. “Negosyo na ni Miss Ara Perez iyan Mister Perez. Ipinamana mo na sa kaniya ang bagay na iyan diba?

Let her find a way para makabangon ang negosyo na pinahawakan at ipinamana niyo na sa kanya.”

Sagot ko dito.

“Gabriel please dont do this. Wala na bang halaga sa iyo ang lahat ng pinagsamahan ng pamilya natin?” wika ni Mister Perez.

Kung ganoon, control your daughter. Huwag mong hayaan na gumawa na naman ng iskandalo ang anak mong si Ara. Huwag nyang ubusin ang aking pasensya Mister Perez. I love Carissa very much at handa kung gawin ang lahat. Para maprotektahan lang siya. Lalo na sa masasamang ginawa ng pamilya niyo sa kanya. “banta ko dito at tuluyan ng lumabas ng conference room. Sininyasan ko si Aron na siya na ang bahala para makaalis na si Mister Perez.

Dumirecho ako sa aking opisina. Hihintayin ko si Aron dito. Kukumustahin ko dito kung Naumpisahan na ba nito ang pinapagawa ko. Ngayon nila makikita. kung gaano ako kalupit na tao. Alam kong babagsak ang negosyo ng mga Perez dahil sa ginawa ko.

Pagkatapos kong kausapin si Aron at magbilin sa mga dapat gawin ay agad akong umuwi ng Mansion. Exicted akong makabonding ang aking pamilya. Napangiti ako ng makita ko na naliligo sa pool ang aking mga anak. habang si Carissa naman ay nakabantay sa mga ito.

“Mommy, halika na. Join ka na sa amin.” Narinig ko pang anyaya ng aking anak na si Miracle.

“Later baby.” Narinig kong sagot ni Carissa. Agad akong lumapit dito at hinalikan sa labi. Nagulat pa ito sa aking ginawa. Pero ilang sandali pa ay lumarawan ang masayang ngiti sa mga labi nito.

“Oh Gabriel, ang bilis mong nakauwi ah?” bakas ang saya sa boses ni Carissa ng sabihin iyon.

“May importante lang akong kinausap sa opisina” sagot ko dito. Hinubad ko na din ang suot kong suit at umupo sa tabi ng asawa ko.

“Magbihis ka muna Gabriel para naman komportable ka. Gusto mo bang kuhaan kita sa kwarto?” wika ni Carissa.

Napangiti naman ako sa sinabi nito. Umiling ako at inakbayan ito.

“Huwag na Sweetheart, komportable naman ako dito sa sando na suot ko. Tsaka mamaya ng kunti join tayo sa mga bata na maligo. May boxer naman akong suot.” Sagot ko dito.

“ok sabi mo eh.” Sagot na asawa ko at humilik pa ito sa aking balikat “Yehey dito na pala si Daddy.” Narinig kong sigaw ni Miracle. Kinampay-kampay pa nito ang

Mga kamay para mapansin ko.

“Yes baby, mamaya join kami ni Mommy ha?” sagot ko dito.

“Dad, halina po kayo para masaya. Si Mommy kasi ayaw niya magjoin eh. Hindi daw siya marunong mag swim.” Agad na sabat ni Christian.

“Ang daldal talaga ng anak mo.” Wika ni Carissa sa akin na nagpangiti sa akin.

“Dont worry Sweetheart tuturuan kitang mag swim. Ako ang bahala sa iyo” bulong ko dito.

Napansin ko ang pamumula ng pisngi nito kaya naman niyakap ko ito at hinalik-halikan ang buhok.

Chapter 36

CARISSA

“Senyorita, nasa Garden po ang Mommy Helena at kapatid niyo. Gusto daw po kayong makausap “imporma nito sa akin. Nagtaka naman ako sa sinabi nito. Simula kasi ng tumira ako dito sa mansion ng mga Villarama never akong binisita ng aking pamilya.

Mukhang importante ang kanilang kailangan. Nakaramdam ako ng kaba. Ano na naman kaya ang kailangan ng mga ito sa akin. Sabagay pinutol ko na din kasi ang komunikasyon ko sa kanila. Hanggat maaari ayaw ko na muna silang makausap. Puro kasi sama ng loob ang binibigay nila sa akin tuwing nagkikita kami.

Nandito kami ngayon sa playroom ng aking mga anak. Wala si Gabriel maaga itong umalis. Masaya kaming naghaharutan ng aking mga anak ng dumating si Lisa. Isa sa mga kasambahay namin dito sa mansion. Binalingan ko muna ang aking mga anak. bago ko hinarap si Lisa.hindi nyo Po sila puntahan.” Sagot ni Lisa “Sige na Lisa susunod na ako. Pakisabi sa kanila na papunta na ako.” Nakangiti ko na sagot dito.

“Alam ba nila Mommy Moira na nandito sila?” tanong ko kay Lisa.

“Opo Senyorita Kinakausap nga sila ngayon ni Madam Moira sa garden. Doon mo na lang Nagpaalam lang ako sa aking mga anak bago bumaba para puntahan sila Mommy sa Garden. Kasama nito si Ate Ara na noon ay yukong-yuko habang kausap ni Mommy Moira.

“Sana nagkakaintindihan tayo Ara. Huwag ka na sanang manggulo pa dahil tahimik na ang pagsasama nila Carissa at Gabriel.” Narinig ko pang wika ni Mommy.

Tuluyan na akong nakalapit sa mga ito. Nang makita ako ni ate Ara ay hindi nakaligtas sa aking paningin ang matalim na pagtitig nito sa akin.

“Carissa anak kumusta ka na? Mabuti naman at hinarap mo kami ngayon “. Nakangiti na wika ni Mommy Helena. Nilapitan pa ako nito at hinawakan sa mga kamay sabay halik sa aking pisngi.

Napaismid naman si Ate Ara sa ginawa ni Mommy. Halata sa mukha nito na hindi nagustuhan ang ginawang gesture ni Mommy sa akin.

“Bweno, maiwan ko na muna kayo para magkausap kayo ng maayos.” Wika ni Mommy Moira sabay baling sa akin. Tumango ako dito at ngumiti.

“Thank you Mommy.” Sagot ko kay Mommy Moira bago tuluyan itong umalis at iniwan kami sa Garden.

“Kumusta ka na Carissa? Pasensya ka na sa amin ha? Sa mga nagawa namin noong last tayong nagkita nakangiti na wika ni Mommy sa akin.

“Kalimutan na natin iyon Mommy. Salamat po at dinalaw niyo ako ngayon.” Pilit na ngiti kong sagot kay Mommy. Hanggat maari gusto kong ipakita dito na nirerespeto ko pa rin ito sa kabila ng mga ginawa nila sa akin.

“Haist tama na nga iyan Mommy. Ang drama niyo naman.” Sabat ni Ate Ara. Bakas sa boses nito ang pagkabagot. Nanlilisik ang mga mata nito habang nakatitig sa akin.

“Ara anak napag-usapan na natin ito diba? Sabi mo sa akin gusto mong makausap si Carissa. para humingi ng tawad pero bakit ganyan ang tono ng iyong pananalita.” Bakas sa boses ni Mommy Helena ang pagtataka na tanong nito kay Ate Ara.

“No Mom. Wala sa bokabularyo ko ang humingi ng sorry sa traydor kong kapatid. Sinabi ko lang iyon sa iyo para samahan mo akong pumunta dito sa mansion. Hindi kasi ako

Papapasukin ng mga iyan kapag mag-isa lang akong pupunta dito. So walang ibang paraan Para makaharap ko ang walanghiya kong kapatid kundi ang isama ka.” Galit na sagot ni Ate Ara.

Ate hanggang ngayon ba hindi mo pa rin matanggap ang desisyon ni Gabriel? Bakit hanggang ngayon napakabitter mo pa rin “ naiinis na sagot ko kay Ate Ara.

“Dahil wala kang kwentang kapatid. Inagaw mo ang lahat sa akin. Ikaw ang dahilan kong bakit naghihirap ang kalooban ko ngayon!!!.” Galit na sagot ni Ate Ara.

“Wala akong inagaw sa iyo Ate. Bakit ba ako ang sinisisi mo sa mga kamalasan na nangyari Sa buhay mo!!!” Sagot ko dito..

“Inagaw mo si Gabriel sa akin. Ako ang mahal niya noon! Pero nagbago na siya ngayon dahil sa iyo. Dahil nilandi mo siya!!! Pero gagawin ko ang lahat para maagaw ulit siya sa iyo Carissa. Akin lang siya!!!”galit na wika ni Ate sa akin.

“Hindi mo siya maaagaw sa akin Ate. Ako na ang mahal niya ngayon. Kami ng mga anak niya, Ilang beses niya ng pinatunayan sa akin. na ako lang ang mahal niya!” galit na sagot ko kay Ate.

“Puwes gagawin ko ang lahat para makalimutan niya ang lintik na pagmamahal niyang iyan sa iyo!” galit na sagot ni Ate Ara sa akin. sabay bukas nito ng kanyang dalang bag at inilabas ang baril.

Pareho kaming nagulat ni Mommy ng makita namin ang baril na hawak ni Ate Ara. Agad nitong itinutok sa akin. Pakiramdam ko nanginig ang buo kong katawan dahil sa ginawa ni Ate Ara. Parang biglang nablangko ang aking utak. Nng bigla akong napatitig sa baril na hawak ni Ate Ara. na noon ay nakatutok sa akin. Napalunok ako sa sarili kong laway dahil sa sobrang takot na nararamdaman.

“Yes Carissa. My dearest sister. Papatayin kita para bumalik sa akin si Gabriel!!! Kung ito lang ang tanging paraan para mawala ka sa landas ko gagawin ko.” Nanlilisik ang mga mata na wika ni Ate Ara. Nakangisi pa ito sa akin na parang nawawala sa katinuan.

“Ara anak calm down! Huwag mong gawin iyan. Hindi pwede Kapatid mo si Carissa. Magkadugo kayo! Hindi mo siya pwedeng patayin!!!?” natatarantang wika ni Mommy.

Akmang lalapitan nito si Ate Ara.

“Huwag kang lumapit sa akin Mom. Hindi mo ako mapipigilan sa gusto kong gawin ngayon! Kahit kailan hindi ko matatanggap na kapatid ko ang babaeng iyan. Matagal ko ng kinalimutan na may kapatid ako!!! Kahit kailan wala akong kapatid!!! Ako lang ang anak niyo Mommy!! Ako lang!!! Ayaw ko ng may kaagaw sa pagmamahal!!! Kaya kahit kailan hindi ko kinikilala na kapatid ko siya!!! “galit na wika ni Ate Ara habang nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin sa akin.

“A—ate Ara maawa ka. Huwag mo itong gawin. Please ibaba mo ang hawak mong baril. Pag-usapan natin ito.” Nagmamakaawa kong wika dito habang hindi mapigilan na mapaiyak.

Napakasakit tanggapin na sarili kong kapatid ang gustong kumitil ng aking buhay, Napakasakit marinig ang mga katagang sinasabi ni Ate Ara. Hanggang dito na lang ba? Wala

Ba talagang kahit katiting na pagmamahal na naiwan sa puso ni ate Ara para sa akin?

Napapikit ako sa sobrang sakit na nararamdaman. Naglandas ang maraming luha sa aking mga mata.

“Mauna ka na sa impyemo Carissa. Kung hindi sana matigas ang ulo mo hindi sana ito ang kahihinatnan mo ngayon!!!!” galit na wika ni Ate sabay nakarinig ako ng putok ng baril.

Kasabay nito ang sigaw ni Mommy.

“Huwag Ara!” narinig kong sigaw ni Mommy. Naramdaman ko ang pagyakap nito sa akin. Nakapikit pa din ako habang nanginginig sa takot. Pinakiramdaman ko din ang aking sarili. Nang mapagtanto ko na wala akong naramdaman na kahit anong sakit sa katawan ay napadilat ako.

Nang idilat ko ang aking mga mata ay sumalubong sa akin ang nakadilat na mga mata ni Mommy. May mga luha na umaagos sa mga mata nito. Naguguluhan akong napatitig dito.

“Im. Im So—sorry anak!!! Pautal utal na wika ni Mommy sa akin. Niyakap ko ito at naramdaman ko na basa ang likod nito. Nang tingnan ko ang aking mga kamay ay nakita ko ang pulang likido na nakadikit sa aking mga palad.

“Mom—mi” tanging nasambit ko na lang dito habang nag-uunahan sa pagpatak ang aking luha. Unti-unti kong naramdaman ang pagbagsak ng mga kamay ni Mommy na nakahawak sa aking likod. Dumausdos na din ang katawan nito pababa. Inalalayan ko ito hanggang sa tuluyan na itong napahiga sa damuhan.

“No No Hindi ko sinasadya!!!! Ikaw dapat iyon ehhhhh!” Naghihistirikal ang boses na wika ni Ate Ara. habang bakas sa mga kilos nito ang pagkataranta. Napaatras pa ito Nabitawan na din nito ang hawak nitong baril.Anong ginawa mo Ate!?!?... Ang sama mo! “galit na wika ko dito. habang hawak ko pa din ang katawan ni Mommy na noon ay wala ng malay. Nakapikit na din ito nakita ko ang mga dugo nito na dumidikit sa bermuda grass ng Garden.

Ilang sandali pa ay narinig ko ang pagsigaw ng kong sino. Humihingi ito ng tulong at taranta namang napatakbo si Ate. Deritso itong lumabas ng gate. Hindi na din ito nagawang pigilan ng guard dahil gulat din ito sa mga nangyari. Iniwan kami nito sa Garden.

“Diyos ko anong nangyari dito!!” narinig kong wika ni Mommy Moira. “tumawag kayo ng Pulis ngayon din! “? Natatarantang sigaw ni Mommy Moira.

Samantalang ako naman ay yakap yakap ang katawan ni Mommy Helena.

“Mommy, Mommy idilat niyo ang mga mata niyo!!! Umiiyak kong wika habang hinahaplos ang mukha nito. Itinapat ko ang aking tainga sa dibdib nito at naramdaman ko na hindi na ito tumitibok.

Agad naman lumapit si Mommy Moira at dinama ang pulso ni Mommy Helena. Umiling-iling ito sa akin habang malungkot na nakatingin sa akin.

“No!!!No!!Mommy lumaban ka!!!?huhuhuhu!!! Umiyak kong sigaw. .habang niyuyogyog ang wala ng buhay na katawan ng aking Ina.

Sobrang sakit! Kausap ko lang ito kanina pero ngayon naliligo na ito sa sariling dugo at wala ng buhay. Ang masaklap pa ay ang sarili nitong anak ang kumitil sa kanyang buhay. Ang kanyang anak na sa umpisa pa lang ay binigay na ang lahat ng pagmamahal na meron ito. Lahat ng pagmamahal at attention ay ibinigay nito kay Ate Ara. Bakit nagawa ito ni Ate Ara.

Iniharang ni Mommy Helena ang sarili nitong katawan para hindi tumama sa akin ang bala. Ibinuwis nito ang sariling buhay upang hindi ako mapahamak. Sa kauna-unahang pagkakataon nagawa akong protektahan ng aking ina. kahit na ang magiging kapalit nito ay ang sariling buhay. Ako dapat ang nakahandusay ngayon kong hindi ako niyakap ni Mommy. Walang pagsidlan ang sakit na aking naramdaman. Iyak ako ng iyak. Wala na akong pakialam sa mga nangyayari sa aking paligid. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na may yumakap sa akin at pilit akong pinapatayo.

“Sweetheart tama na iyan. Dumating na ang ambulansiya para madala na sa hospital si Mommy” wika ni Gabriel sa akin. Hindi ko naramdaman ang pagdating nito. Umiiyak akong yumakap dito.

“Gusto akong barilin ni Ate Ara. pero niyakap ako ni Mommy kaya siya ang tinamaan.

Sama niya Gabriel” umiiyak na sumbong ko dito. Mariin naman ako nitong niyakap habang tinapik-tapik ang aking likod. “ssshhhh huminahon ka Sweetheart. Pinapangako ko magbabayad siya sa ginawa niyang ito.

Narinig kong wika ni Gabriel.

“Hinding hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niyang ito. Hindi ko akalain na magagawa niya ang bagay na ito Gabriel” sagot ko dito.

Nakita ko na din na dumating na ang ambulance. Agad na isinakay si Mommy sa loob kaya naman napakalas ako sa pagkakayap kay Gabriel. Gusto kong samahan si Mommy papuntang hospital. Gusto ko siyang makasama sa mga sandaling ito. Pinayagan naman ako ni Gabriel ng sumakay na ako ng ambulansya. Habang nasa byahe kami ay nakatitig lang ako sa wala ng buhay na katawan ni Mommy Helena. habang walang tigil ang aking pag -iyak. Pagdating ng hospital ay agad na idiniklara ng doctor na patay na si Mommy Helena.

Napasalampak na lang ako sa sahig dahil sa sobrang sama ng loob. Walang pagsidlan ang sakit na aking nararamdaman Nagdadalamhati ako sa pagkawala ng sarili kong ina. Ang sarili kong ina na pinatay ng mismo kong kapatid. Sobrang sakit!!! Hindi ko alam kong paano ko matatangap ang lahat llang sandali pa ay nakita ko ang pagdating ni Gabriel.

“Im sorry Sweetheart! Sorry sa pagkawala ng iyong Ina Hayaan mo magiging maayos din ang lahat. Sa ngayon magpakatatag ka. Nandito lang kami ng iyong mga anak. Hinding hindi ka namin pababayaan...” wika ni Gabriel sa akin. Napayakap lang ako dito habang patuloy sa pag-iyak.

“Hindi ko alam kung paano sasabihin kay Daddy ang nangyari.” Maya maya ay wika ko kay Gabriel. Alam kong mahihirapan si Daddy na tanggapin ang pagkawala ni Mommy,.

“Gusto mo bang ipaubaya na lang sa mga pulis ang lahat? Na sila na lang ang magsabi?

Tamang tama pupunta sila sa bahay niyo para hanapin si Ate Ara mo.” Wika ni Gabriel.

Sila na lang ang magsabi Gabriel. Hindi ko kayang sabihin kay Daddy ang lahat. Hindi ko alam kung anong magiging reaksiyon niya sa mga nangyaring ito. Alam kung mas masakit para sa kanya ang lahat ng nangyari. Hindi ko kayang ako mismo ang magsabi sa kanya..” sagot ko dito.

Sige. Papunta na ang mga pulis doon sa bahay niyo para aristuhin si Ara. Dapat lang na panagutan niya sa batas ang ginawa niya. “ wika ni Gabriel.

Dinala na din sa morgue ang bangkay ni Mommy. Sa lahat ng ito ay si Gabriel ang nag- asikaso. Para kasing naubusan ako ng lakas sa pagkawala ni Mommy. Alam kong ilang sandali lang ay darating na din si Daddy, Siguradong alam na din nito ang nangyari kay Mommy.

Ilang sandali pa ay nakita kong humahangos na dumating si Daddy. Bakas sa mukha nito ang pagdadalamhati.

“Carissa kumusta si Mommy mo?” agad na wika nito ng makalapit sa akin.

Umiling lang ako bilang sagot dito. Tumitig ito sa akin. Bakas sa mga mata nito ang sakit.

Lalong nadurog ang aking puso ng makita ko ang unti-unting pagtulo ng mga luha ni Daddy. lumapit itong umiyak habang patuloy na sinasambit ang pangalan ni Mommy.

“Helena!! Helena!!!! Mahal ko!!!” bigkas ni Daddy habang patuloy na umiiyak. Niyakap ko si Daddy para kahit paano maibsan ang sakit na nararamdaman nito.

Nilapitan naman ito ni Gabriel at tinapik sa balikat. Tuluyan namang napahagulhol si Daddy. “Dad she is gone. Im sorry! Hindi ko naprotekatahan si Mommy” bulong ko dito. Tanging pagtapik lang sa aking likod ang nagawa ni Daddy. Ilang sandali pa ay unti-unti itong kumalas sa pagkakayakap sa akin. Hawak nito ang dibdib at mukhang nahihirapang huminga.

“Dad?? Diyos ko Gabriel ang Daddy!! Taranta kong wika kay Gabriel. Agad namang tumawag ng tulong si Gabriel. Dinaluhan naman agad ng staff ng hospital at agad na dinala sa emergency room si Daddy.

Parang mababaliw ako ng sabihin ng doctor na inatake sa puso si Daddy. Hindi na naisalba ang buhay nito. Tuluyan na itong nawalan ng buhay. Parang hindi pa rin kayang iproseso ng aking utak ang mga nangyari. Tulala akong nakatitig sa wala ng buhay na katawan ng aking ama na noon ay unti-unti ng tinatakpan ng puting kumot.

Wala ng lumabas na kahit anong boses sa aking mga bibig. Basta nararamdaman ko na lang na tuloy-tuloy. ang pagdaloy na aking mga luha. Wala na mas sasakit pa sa damdamin ng makita mo na pareho ng walang buhay ang dalawang mahalagang tao sa aking buhay. Mga taong naging dahilan para makita ko kung gaano kaganda ang mundo. Sa isang iglap bigla na lang nila akong iniwan. Sobrang sakit!!

Wala na sila. Sa isang iglap dalawang mahahalagang tao sa buhay ko ang biglang nawala.

Napakasakit tangapin.

Doble-dobleng dagok sa buhay ko ang mga nangyari. Hindi ko alam kung paano mag- umpisa. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

Wala na sila Mommy At Daddy. Tuluyan na nila akong iniwan....

Naramdaman ko na lang na para akong nakalutang sa kawalan. Biglang nagdilim ang aking paningin. Huli kong narinig ang nag-aalalang boses ni Gabriel. Hangang tuluyan na akong nilamon ng kadiliman.

Chapter 37

CARISSA

Nagising ako sa magaan na haplos sa aking mukha. Nang idilat ko ang aking mata ay nabungaran ko. ang nag-aalalang si Gabriel. Rumihistro ang saya sa mukha nito ng makita akong gising na.

“Sweetheart kumusta ang pakiramdam mo? May masakit ba sa iyo?” tanong nito sa akin. Umiling lang ako, Nang bigla kong naalala ang nangyari kina Mommy at Daddy ay bigla akong napabangon. Natiyak ako sa sobrang sama ng loob ko. Wala na pala sila Mommy at Daddy. Tuluyan na nila akong iniwan, Kahit na hindi sila naging perfect na mga magulang sa akin masakit pa rin tanggapin na wala na sila.

“Relax ka lang Sweetheart. Wala na tayong magagawa pa kundi tangapin ang mga nangyari.

“narinig kong wika ni Gabriel.

“Ang sakit kasi eh Hangang ngayon hindi ko pa rin matangap na sarili kong kapatid ang kumitil sa buhay ni Mommy. Ganoon din si Daddy, inatake siya dahil sa pagkawala ni Mommy”. umiiyak na sagot ko kay Gabriel. “Huwag kang mag-alala nandito lang kami. Hinding hindi ka namin iiwan Carissa. Kahit anong mangyari poprotektahan ka namin. I love you Sweetheart!” wika ni Gabriel sa akin.

Niyakap ako nito ng mahigpit at hinalikan sa aking noo.

“Kumusta nga pala si Ate Ara. Nahuli na ba siya? Sa pagitan ng paghikbi ay naalala kong itanong kay Gabriel.

“Hindi pa siya nahuhuli. Pero hindi titigil ang mga pulis sa paghahanap sa kanya. Kailangan niyang panagutan sa batas ang kanyang ginawa.” Wika ni Gabriel.

“Hinding hindi ko siya mapapatawad sa kanyang ginawa. Kinamumuhian ko siya!!” umiiyak kong sagot kay Gabriel

“Ssshhhhh tama na iyan. Baka mapaano ka pa. Dapat maging matatag ka sweetheart. Alalahanin mo nandito lang kami sa tabi mo sa lahat ng oras. Tutulungan ka namin sa laban na ito.” Wika ni Gabriel.

“Salamat Gabriel Salamat sa lahat. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Naguguluhan ako.” Sagot ko dito.

“Tahan na. Kailangan na nating asikasuhin ang mga labi ng iyong mga magulang.” Wika ni Gabriel.

Tumango ako at nagsumunod na lang sa agos ng buhay. Halos tatlong araw lang pinaglamayan sila Mommy at Daddy. Napagdesisyunan ko na sa bahay na lang namin ito paglamayan. Marami din naman dumating na mga kaibigan at kakilala. 

Si Ate Ara ay hindi na nagpakita. Nang tingnan ko ang kwarto nito ay nandito pa rin ang mga gamit nito. Wala akong balita kong saan ito nagtatago. Hindi na din naman ito kumontak sa akin.

Inilibing sila Mommy at Daddy sa isang private cemetery. Pinagawan pa ito ni Gabriel. ng musium na labis kung ipinagpasalamat sa kanya.

Lumipas pa ang mga araw at buwan. Unti unti ko ng natanggap ang pagkawala nila Mommy at Daddy. .Si Ate Ara ay hindi ko na nakita kahit ang anino nito. Patuloy pa rin itong pinaghahanap ng batas. Hindi din ito umuuwi sa bahay namin. Kung tutuusin pwede itong umuwi anytime doon kasi nakapangalan na pala sa kanya ang bahay na iniwan nila Mommy at Daddy. 

Ang negosyo naman ay tuluyan ng bumagsak. Wala na kasing nagmamanage at talagang matagal na pala itong nalulugi. Tanging si Gabriel na lang pala ang tumutulong dito para kahit papaano ay hindi tuluyang magsara. Pero itinigil na din pala nito ang tulong noong mga panahon na hindi na naman naging maayos ang pagtrato nila sa akin. 

Kay Ate Ara na din pala ito nakapangalan. Walang kahit na anong bagay o pamana ang iniwan sa akin. Lahat ay nakapangalan na kay Ate Ara. Wala namang problema sa akin ang mga bagay na iyun. Hindi ko kailangan ang mga materyal na bagay galing sa kanila. Labis ko namang ipinagpasalamat kay Gabriel kasi sinagot nito ang mga backpay at iba pang mga benepisyo ng mga taong nagtatrabaho doon. 

Nakakaawa din ang mga trabahador sa kompanya nila Daddy. Delay na nga ang sahod nawala pa bigla ang kanilang amo. Bigla na lang silang iniwan sa ere. Buti na lang to the rescue si Gabriel Sobrang laking pera na ang kanyang nailabas sa negosyong hindi naman niya napakinabangan.

Lahat ng ari-arian na naiwan ng aking mga magulang ay nakapangalan kay Ate Ara. Mga ari -arian na hindi din nito maenjoy dahil nagtatago ito ngayon sa batas. Wala na akong panahon pa para magdamdam sa aking mga magulang, Inisip ko na lang na hindi ko naman kailangan ang mga ito. dahil ibinibigay naman ni Gabriel ang lahat. Mula sa materyal na bagay, attensyon at pagmamahal nito.

Masaya na ako sa buhay na meron ako ngayon. Masaya kaming nagsasama ni Gabriel kasama ang aming mga anak. Sila Miracle at Christian. Gusto kong ibuhos lahat ng pagmamahal at attention meron ako sa kanila. Sa pamilyang tumanggap sa akin at hindi ako iniwan sa mga laban ko sa buhay. Ang pamilyang laging dumadaramay sa akin. tuwing ako ay nahihirapan. Labis akong nagpapasalamat kina Mommy Moira at Daddy Ralph dahil sa kanila ko naranasan ang tunay na pagmamahal ng isang magulang.

“Hala Bestie blooming ka ah? Habang tumatagal lalo kang gumaganda. Siguro ang sarap magmahal ng isang Gabriel Villarama” nanunudyo na wika ni Roxie sa akin. Binisita niya ako dito sa mansion. Namimiss na daw kasi nito ang kambal Si Roldan naman ay nasa ibang bansa pa rin. 

Patuloy pa rin naman ang aming communication through online. Natawa naman ako sa sinabi nito. Alam kong malaki na nga ang ipinagbago ng aking appearance ngayon.

“Hay naku ikaw talaga. Matagal na akong maganda noh. Tsaka kailan mo ba balak mag- asawa?” tanong ko dito.

“Ano ka ba naman Bestie, bata pa ako noh? Wala pa sa plano ko ang bagay na iyan.” Sagot naman nito sa akin.

“Sabagay! Darating din ang lalaking para sa iyo. Siya nga pala nabanggit sa akin ni Gabriel na nag invite daw si Kuya Jonathan mo. Bubuksan na yata next week ang bago niyang resort na nabili niya sa Palawan “ wika ko kay Roxie.

“Talaga? Hindi ko alam iyan ah?” wika ni Roxie. Nakakunot pa ang noo nito. Nagulat naman ako sa sinabi nito. Magkapatid kasi sila ni Jonathan. tapos wala itong alam sa mga

Negosyo ng kapatid.

“Paanong hindi mo alam eh kapatid mo iyong tao, Ikaw talaga ang hilig mong magbiro.”

Sagot ko dito. “Haist kung alam mo lang Bestie.” Malungkot na sagot ni Roxie. Tumayo na ito at nagpaalam na sa akin. Nagtataka naman akong sinundan ito ng tingin. Para kasing biglang nag-iba ang mood nito ng mapag-usapan namin ang tungkol sa kapatid nito.

Umiling-iling ako at tumayo na din. Pupuntahan ko ang aking mga anak. Siguradong nasa playroom ang mga ito. Walang kasawa sawang maglaro ang mga ito. Malapit na ako sa playroom ng makasalubong ko si Lisa. May dala itong tray. Halatang nagdala ito ng pagkain doon.

“Lisa, galing ka ba sa playroom? Kumusta ang mga bata?” tanong ko dito.

“Naku Senyorita kaharutan nila si Senyor Ralph.” Sagot ni Lisa sa akin.

Ah ganoon ba? Sige Lisa thank you!” sagot ko dito.

Napagpasyahan ko na lang na dumirecho ng kwarto. Gusto ko kasing bigyan ng time na magbonding ang maglolo. Ayaw ko na silang istorbohin. Magpapahinga na lang muna ako at hintayin ang pag-uwi ni Gabriel. Si Mommy Moira naman ay alam kong natutulog din ito ngayon. Napagod siguro sa pag- aarrange ng kanyang mga collection na halaman kanina.

Nakatulog ako at hindi ko namalayan ang oras. Naramdaman ko na lang na may humahalik sa akin. Nang imulat ko ang aking mga mata ay masaya akong napangiti. Ang gwapong mukha kasi ni Gabriel ang bumungad sa akin. Nakatunghay ito sa akin. Halatang kakarating lang nito galing opisina dahil hindi pa ito nakapagpalit ng kanyang damit.

“Hello sleeping beauty? Nagising ba kita?” masuyong wika nito sa akin. Matamis naman akong ngumiti dito at hinaplos ang kanyang mukha.

“Anong oras na ba? Napasarap yata ang tulog ko.” Wika ko dito, “Its OK Sweetheart. Maganda nga iyan para makapagpahinga ka.” Masuyo nitong wika sa akin: Tuluyan na din akong bumangon. Tiningnan ko ang orasan. 

Halos alas-sais na pala ng gabi Bababa na sana ako ng kama ng pigilan ako ni Gabriel. Malagkit itong tumitig sa akin. Ilang sandali pa ay matamis itong ngumiti sabay lapat ng labi nito sa aking labi. Masaya ko namang tinugon ang halik nito.

“Hmmmm Gabriel! sabe ko dito. Hindi naman tinigilan ni Gabriel ang aking labi at lalong lumalim ang paghalik nito sa akin.

Akmang ihihiga na sana ako nito sa aming kama. ng biglang may kumatok sa aming pinto. Pareho kaming natigilan ni Gabriel.

“Mommy Daddy open the door.” Narinig kong sigaw ni Miracle. Tuloy tuloy ang pagkatok nito sa aming pinto.

“ang mga babies natin nasa labas Gabriel” tanging nasambit ko. Pinigilan kong matawa sa Reaksiyon nito. Para kasi itong nalugi. Alam kong nabitin ito sa gustong gawin.

Wala itong magawa kundi ang pumunta ng pinto para pagbuksan ang kumakatok naming anak. Alam naming hindi kami nito titigilan hanggat hindi makapasok sa loob ng kwarto.

Nang mapagbuksan ang mga ito ni Gabriel. ay sunod-sunod itong nagpasukan. Agad na umakyat sa kama si Miracle at tumalon talon habang humahagikhik. Si Christian naman ay agad na umupo habang abala sa kanyang gadget.

Napailing iling naman si Gabriel habang nakatingin sa kanyang mga anak. Makahulugan pa itong tumitig sa akin.

“Miracle behave ka! Stop na sa kakatalon at baka mahulog ka sa kama.” Saway ni Gabriel kay Miracle.

Agad naman itong tumigil at humiga sa aking tabi. Iniyakap pa nito sa akin ang kanyang maliit na braso. “Baby you want to sleep na?” masuyo kong wika kay Miracle habang hinahaplos-haplos

Ang kanyang buhok.

“Yes Mommy, Gusto ko dito matulog sa kwarto ninyo ni Daddy” malambing na wika ni Miracle.

“Of course baby. Pwede kang matulog dito. Kaya lang hindi ka pa pwedeng matulog ngayon kasi magdidinner pa tayo,” masuyo kong wika dito.

“Yehey!!! Thank you Mommy!” masayang sagot ni Miracle sabay bangon at nilapitan ang kapatid. Lumapit naman si Gabriel sa akin at bumulong.

“Sweetheart naman bakit ka pumayag. Paano kita masusulo mamaya kung nandyan ang mga babies natin?” pabulong na wika ni Gabriel.

“Eh next time na lang. Minsan lang naman maglambing ng ganito ang babies natin kaya pagbigyan na lang” sagot ko dito.

Pagkatapos namin maghapunan ay naghanda na kaming matulog. Nakatulog naman kaagad ang kambal dahil napagod sa kalalaro maghapon. Ipipikit ko na sana ang aking mga mata ng maramdaman ko na may mainit na hininga na dumampi sa aking pisngi. Nang tingnan ko ito ay si Gabriel pala.

Magsasalita pa sana ako ng pinaliguan ako ng halik sa labi. Agad akong napapikit upang namnamin ang tamis ng labi nito. Aaminin ko na nagustuhan ko ang bawat paghalik nito sa akin.

“Gabriel, tama na. Matulog na tayo Baka mamaya magising ang mga bata makita pa nila ang ginagawa mo.” Bulong kong wika dito.

“Sweetheart I want you! Please hindi ko na kayang pigilan pa. Gusto kong madama ang katawan mo ngayon.” Bulong ni Gabriel sa akin. Kinagat-kagat pa nito ang aking tainga na labis na nagpakiliti sa akin. Napakagat ako sa aking mga labi upang mapigilan ang makalikha ng ingay. Baka magising ang mga bata.

“Pero hindi pwede. Nandito ang mga bata.” Mahinang wika ko dito. Kahit na nagrereact na ang aking katawan. Gustong gusto ko din maramdaman ang init ng katawan ni Gabriel ngayon. Patuloy naman sa paglulumikot ang mga kamay nito. Pumaloob na kasi ang kamay nito sa loob ng aking pantulog at hinahaplos haplos ang aking dalawang bundok.

bigla akong napaungol sa ginawa nito. Ilang sandali pa ay inalalayan ako ni Gabriel na bumangon ng kama. Nang makabangon ako ay agad hinagilap nito. ang aking kamay at iginiya papunta sa ari nito. Nakasuot lang ito ng boxer short at ramdam ko ang paninigas ng pagkalalaki nito. Puno ng pagnanasa ang mga matang nakatitig sa akin.

“Naramdaman mo ba iyan Sweetheart?” sabe nito sa akin habang idinidiin sa akin ang matigas na nitong pagkalalaki.

“Lets go Sweetheart. Doon tayo sa kabilang kwarto.” Pagyaya nito sa akin. Ang kabilang kwarto na tinutukoy nito ay ang kwartong tinutuluyan ko noong mga sandaling hindi pa maayos ang aming pagsasama.

Agad kong nilingon ang mga anak namin. Payapang natutulog ang mga ito. Bukas pa siguro ng umaga magigising ang mga ito. Inayos naman ni Gabriel ang mga kumot nito at hinila na ako palabas ng kwarto.

Pagpasok pa lang namin sa dati kong silid. ay sabik akong pinaghahalikan ni Gabriel. Bakas sa mga kilos nito ang pananabik. Nagpatiyadd na lang ako sa gusto nito. Naramdaman ko na lang na nandito na kami sa ibabaw ng kama. Nakapatong na ito sa akin. Napaungol ako sa bawat haplos nito sa aking katawan. Pareho na kaming hubot hubad.

“Aghhhhh Gabriel... I love You!” paungol na wika ko dito. habang hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking ulo. Sarap na sarap ako sa ginagawa nito sa aking katawan.

“I love you too Sweetheart! Nakakabaliw ka” sabe ni Gabriel. Patuloy ito sa pagdama sa aking katawan. Ramdam na ramdam ko na din ang matigas nitong pagkalalaki. Ilang sandali pa ay pinabukaka niya na ako.

Sabik na itinutok ni Gabriel ang kanyang pagkalalaki sa aking basang-basa na pagkababae. Alam kong ilang sandali na lang ay tuluyan na itong papasok sa akin. Unang ulos nito ay hindi agad ito pumasok. 

Masyado kasing malaki ang pagkalalaki nito kaya nahihirapan din siyang maipasok ito sa umpisa ng aming paglalaro. kahit ng bukang buka na ako at basang basa na rin Maraming ulos ang pinakawalan ni Gabriel bago tuluyan itong nakapasok sa loob ko. Huminto muna sa pag-ulos si Gabriel. marahil upang masanay ako sa laki nito. Punong- puno ang aking pakiramdam. Sobrang laki at taba kasi nito. “Are you ok Sweetheart? Sabihin mo lang kong hindi ka komportable.” sabe ni Gabriel sa akin.

Kusang gumalaw naman ang aking balakang. Ito ay hudyat kay Gabriel na pwede niyang ituloy ang kanyang naumpisahan. Hinalikan muna ako nito sa labi bago dahan-dahan na gumalaw sa aking ibabaw. 

Umulos ito ng umulos na naghatid sa amin ng walang kapantay na sarap. Labas pasok ang ginawa nito sa aking pagkababae. Tanging mga ungol at salpukan ng aming katawan ang naririnig sa loob ng kwarto.

Nang gabing iyon ay walang sawang inangkin ni Gabriel ang aking katawan. Walang pagsidlan na kaligayahan ang aking naranasan hanggang sa nakatulog ako sa sobrang pagod. .Kinaumagahan ay nagulat ako dahil nagising akong nakahiga na sa aming kwarto. 

Marahil binuhat ako ni Gabriel at ibinalik dito sa kwarto habang tulog. Nang igala ko ang aking mga mata sa loob ng kwarto ay wala na ang aming mga anak. Marahil gising na ang mga ito at lumabas na ng silid.

Parang gusto ko pang matulog. Pakiramdam ko pagod na pagod ako. Ilang ulit kasi akong inangkin kagabi ni Gabriel Kakapikit ko pa lang ng maramdaman ko na may lumabas ng banyo. Nang tingnan ko ito ay si Gabriel pala. Bagong ligo at hubot-hubad ito. Agad akong napatingin sa maganda nitong katawan. Nang mapansin nitong gising na ako ay napangisi ito lalo na nang makita nito na nakatitig ako dito.

“Grabe ang laki pala talaga!” napabulalas kong wika habang titig na titig sa pagkalalaki nito. Hindi ko maimagine kung paanong nagkasya ito sa akin Kaya naman pala hirap na hirap itong makapasok. Kahit ilang beses na kaming nagtalik hindi pa rin nasanay ang pagkababae ko sa size nito.

“Yes Sweetheart at laging sabik iyan sa iyo. wika ni Gabriel. sabay lapit sa akin. Humiga pa ito sa kama at tumalukbong din sa comforter na nakatakip sa akin...

Chapter 38

ARA

Sapol ang aking balakang. ay dahan-dahan akong lumapit sa nakasarang pinto. Agad kong pinihit ang seradura.babakasakaling makalabas ako sa kinaroroonan ko. Laking pagkadismaya ang aking nararamdaman ng mapagtanto ko na nakalock ito. Hindi ako makalabas: Kung ganoon ikinulong ako ni Gaston dito.

“Buksan niyo ang pinto!!! Palabasin niyo ako dito utang na loob. Maawa kayo sa akin.” Umiiyak kong sigaw habang. kinakalampag ang pinto: Puno ng takot ang aking dibdib. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa ang lahat ng. kalapastangan na ginawa ni Gaston sa akin.

Patuloy ako sa pagkalampag sa kahoy na pinto. Parang walang ibang tao sa kinaroroonan ko. dahil wala man lang sumagot sa akin Napadausdos ako sa sobrang takot. habang marami ng luha ang aking mga mata. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghihintay sa akin sa kamay ni Gaston.

Paika-ika akong naglakad pabalik sa papag na aking hinihigaan. Pabaluktot akong humiga habang walang tigil sa pag-iyak. Pakiramdam ko wala akong kakampi. Ramdam na ramdam ko ang pag-iisa at walang sino man ang gustong dumamay sa akin. Napalingon ako sa pinto ng bigla itong bumukas. Pumasok ang isang may edad na babae na may dalang pagkain. Tinitigan ako nito at lumapit sa akin. Inilapag ang dala nitong pagkain sa gilid ng papag. kung saan ako nakahiga.

“Ito iyong pagkain mo. Kumain ka para bumalik ang lakas mo.” Pautos nitong wika sa akin.

“Maawa po kayo sa akin. Pakawalan niyo po ako” mahinang wika ko dito. habang walang tigil ang pagtulo ang aking mga luha. Nagbabakasakali na maawa ito sa akin.

Bumuntung-hininga lang ito at umiling. Naglakad ito papuntang pinto at akmang lalabas na ng bigla ulit akong magsalita.

“Manang, maawa kayo sa akin. Tulungan niyo po ako. nakikiusap kong wika, Kahit masakit ang buo kung katawan ay pinilit kong bumangon sa higaan.

“Wala akong maitulong sa iyo. Pasensya ka na. Kumain ka muna para lumakas ang iyong katawan.” Wika nito at lumabas na ng silid. Alam ang hahabulin ko pa ito pero nakalabas na ang naturang babae. at narinig ko ang paglagirik ng lock sa labas. Agad akong lumapit sa pinto at muli itong kinalampag Paulit-ulit akong nagmamamakaawa sa pagbabaka- sakaling may makarinig at maawa sa akin. Wala akong idea kung nasaang lugar ako.

“Palabasin niyo ako dito!!! Palabasin niyo ako!!! Palabasin niyo ako!!!! Mga hayop kayo.. Gaston!!!!!” Paulit-ulit kong wika.

Lumipas pa ang mga araw, linggo o buwan Hindi ko na alam. Wala na akong pakialam. Sa tuwing wala na ang impluwensiya ng drugs sa aking katawan. .kinakalampag ko ang pinto ng aking kwarto. Tulad ngayun Hindi ko alam kung saan si Gaston. Dalawang araw ko na itong hindi nakikita. Tanging ang mailap na matandang babae lamang ang laging pumupunta sa akin upang dalhan ako ng pagkain.

Agad naman bumukas ang pinto na,labis kong ipinagpasalamat. Pumasok ang isang babae.

Na may makapal na make-up. Agad ako nitong sinampal at sinabunutan. Nagulat ako sa ginawa nito.

Putang ina ka, napakaingay mo. Alam mo bang nakakabulahaw ka na?” wika nito at itinulak ako. Dahil mahina ang aking katawan ay napasalampak ako sa sahig dahil sa lakas ng pagkakatulak nito sa akin: Hindi pa ito nakontento at binigyan ulit ako ng mag-asawang sampal.

Sa susunod na marinig ko pa iyang boses mo hindi ako nangingimi na putulin ko ang dila mo!!!!” Sigaw nito sa akin habang nanlilisik ang mga mata.

Sa kabila ng ginawa nito sa akin ay nagkaroon ako ng pag-asa. Ibig sabihin may ibang tao sa lugar na ito maliban kay Gaston at sa matandang babae.

“Maawa ka sa akin. Pakawalan mo ako! Ano ba ang kailangan niyo sa akin!!!” kahit hirap na hirap ako ay nagawa ko pa itong itanong sa kanya.

Ngumisi naman ang babae at lumakad papuntang pintuan.

“Malalaman mo din Sa ngayon. magpakabait ka para hindi na madagdagan pa iyang pasa mo sa katawan” sagot nito Kumuha pa ito ng sigarilyo at sinindihan. Ilang beses itong humithit at bumuga habang pinagmamasdan ako. Nagkakaroon ako ng pasa dahil sa tuwing ginagamit ako ni Gaston ay sinasaktan ako nito. Nagiging sadista na din ito.

“Miss Ara Perez. Hindi ko akalain na magiging ganito ka missirable ang buhay mo. Hindi na ako nagtataka kong bakit baliw na baliw sa iyo si Gaston. Napakaganda mo nga pala!!!

Jackpot!!!! Makahulugan nitong wika sa akin na sinabayan pa ng paghalakhak.

“Sayang nga lang at mukhang pinagsawaan ka na ng maraming kalalakihan. Pero ayos lang. Malaki pa rin ang magiging pakinabang namin sa iyo.” Makahulugan pang dagdag na wika nito sa akin.

“Huwag ka ng magsayang pa ng energy sa kakalampag ng pinto para palabasin ka. Walang tutulong sa iyo dito. Kung ako sa iyo magpakabait ka at magpalakas. Para naman makayanan ng katawan mo ang mga pagsubok na dumating sa iyo. dito sa loob ng casa”.

Ngisi nitong pagpapatuloy sa pagsasalita.

A-anong ibig mong sabihin?” naguguluhan kong tanong dito. Lalo akong nakaramdam ng takot ng marinig ko dito ang salitang Casa. Hindi ko alam Nandito ako sa casa?? Hindi kaya- -isipin ko pa lang ay lalo akong pinaghihinaan ng loob. Ngumisi ang babae at lumabas na ng pinto. Naiwan ako sa loob ng kwarto na hindi alam kung ano ang gagawin. Dahan-dahan akong tumayo at inayos ang magulo kong buhok.

Nakita ko ang pagkain sa papag at agad ko itong nilapitan. Para kasing umiikot na ang aking paningin.

Hindi ko alam kung anong oras na pero alam ko sa sarili ko na. medyo matagal ng hindi nalalagyan ng kahit anong pagkain ang aking tiyan.

Agad kong nilapitan ang pagkain at sa nanginginig na kamay ay isinubo ito sa aking bibig. Hindi ko na nilasahan pa ang naturang pagkain. Basta ang mahalaga ay malagyan ng laman ang aking tiyan. Kailangan kong maging malakas upang lumaban sa buhay. Ipinapangako ko, kapag makatakas ako dito susuko ako sa mga Pulis. Pagod na ako. Ayaw ko na. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghihintay sa akin. Pero kailangan kong Magiging matatag. Gusto ko pang humingi ng tawad sa mga taong nagawan ko ng kasalanan. Alam ko sa aking sarili na hawak ni Gaston ang aking buhay.

LUMIPAS ang mga araw. Unti-unting naghilom ang sugat at nawala ang mga pasa sa aking katawan Wala ng Gaston na nagpakita pa sa akin. Hindi ko alam kung nasaan ito. Wala akong pakialam. Hindi na din muling bumalik ang babaeng may makapal na make-up. Tanging iyong matandang babae nalang na nagpakalalang si Manang Rita. ang pumapasok dito sa loob ng kwarto upang dalhan ako ng pagkain.

Chapter 39

ARA

Hindi ako nito kinakausap kahit na anong pamimilit na kausapin ako nito. Dinadalhan lang ako nito ng pagkain at agad na lumalabas ng kwarto. Wala akong makuhang kahit na anong impormasyon dito. dahil palagi itong umiiwas tuwing mag-uumpisa na akong magtanong.

May maliit na banyo dito sa loob ng kwarto. kaya kahit papaano ay nalilinisan ko ang aking katawan.

Binigyan naman nila ako ng panlinis sa katawan. Mga shampoo at beauty products ay meron din na labis kong ipinagpasalamat. Kakatapos ko lang maligo ng biglang bumukas ang pinto. Nanlaki ang aking mga mata ng pumasok ang babaeng makapal ang make up. Ito din ang babaeng sumampal sa akin noon. Hindi ko alam kung anong pangalan nito. 

May kasama pa itong isa pang babae na may hawak ng kung ano sa mga kamay. Lumapit ito sa akin at sinipat-sipat ako. .Gumuhit ang masayang ngiti sa labi nito habang taas baba akong tinitigan. “Perfect! Sa wakas, naglaho na din ang ang mga pasa MO. Flawless ka na ulit!” masaya nitong wika habang hindi maalis ang mga ngiti sa labi.

“A-anong ibig mong sabihin?” nagtataka kong tanong dito. .Nakaramdam ako ng matinding kaba. Alam kong may hindi magandang mangyayari sa akin.

“Rona, tulungan mo siyang mag-ayos. Parating na ang ating mga VIP at siguraduhin mong maganda siya. para naman matuwa ang ating parokyano.” Utos nito sa babaeng tinawag na Rona.

“Masusunod Madam Celia. Ako na po ang bahala sa kanya.” Magalang na sagot ng babaeng ang pangalan ay Rona.

Agad naman naglakad papuntang pintuan. ang babaeng makapal ang make up na Madam Celia pala ang pangalan. Nagtataka akong napatingin sa babaeng naiwan. Halos kasing edad ko lang ito Kapansin-pansin. ang ganda nito kahit na makapal ang kolorete sa mukha. Seksi din dahil hindi maitago sa suot nitong seksing damit na halos labas na ang buong kaluluwa.

“Magbihis ka muna para malagyan na kita ng make-up. Hindi tayo pwedeng magtagal. dahil tiyak na magagalit si Madam Celia”. narinig kong wikang babae. Nagtataka naman akong

Nakatingin sa damit na inaabot nito. Hindi ko alam kung damit pa ba ito o ano. Kakarampot na tela lang kasi ang meron nito.

“Anong hindi ko pa natapos ang aking sasabihin ng muling nagsalita ang babae.

“Magbihis ka na. Mamaya ka nalang nagtanong halata sa boses nito ang pagkabagot wika sa akin.

Kahit na naguguluhan at tumango na lang ako. Akmang papasok ulit ako sa banyo para magbihis pero pinigilan ako nito. Hindi ko na daw kailangan pang pumunta ng banyo para magpalit. Masanay na daw akong magbihis habang may nakatingin sa akin.

Tumango naman ako at inisa-isa ko. ng hubarin ang aking mga suot. Nakatingin lang sa akin si Rona. Kahit labag sa aking kalooban ay isinuot ko ang dala nitong damit.

Kulay pula ito at sobrang iksi. Labas ang aking cleavage at sakto lang ang haba nito. para matakpan ang aking hita at panty, Sleeveless at labas din ang aking pusod. pati ang aking baywang. Halos wala na akong maitago pa sa aking suot. Nakalantad ang halos buo kong katawan. at pakiramdam ko ay gagalawin ako. Dagdagan pa na wala akong suot na bra kaya naman bakat na bakat ang aking utong.

“A-anong meron? Bakit kailangan nating magsuot ng ganitong uri ng damit?” naguguluhan kong tanong kay Rona.

“Malalaman mo din mamaya.” Maiksi nitong sagot at lumapit sa akin. Sinenyasan ako nitong umupo. Agad na pinahiran ng kung anu-anong pampaganda ang aking mukha. Dahil walang salamin ay hindi ko alam kung ano ang aking hitsura. Pero nararamdaman ko na sa paraan ng paglagay ng make up ni Rona ay makapal ito. Hindi na lang ako umimik pa.

Naramdaman ko din na pinutulan nito ang aking buhok. Hindi na ako nagreklamo pa. Pagkatapos ako nitong lagyan ng make up ay Inabot naman nito sa akin ang isang sandals. Subrang haba ng takong nito. Pero dahil sanay naman akong magsuot ng mga ganito ay kinuha ko na lang din. at isinuot. Isa pa curious din ako. Gusto ko na din makalabas sa kwarto na ito. Magbabakasakali ako na baka Ito ang paraan para makatakas.

Nang masiguro ni Rona na maayos na ang hitsura ko ay siniyasan ako nitong sumunod dito. Nagpatiuna ito sa paglalakad Nakasunod lang ako dito. abalang abala ang aking mga mata sa kakatingin sa paligid. Hindi ko mawari kong saan kami. dahil marami kaming dinaanan na mga pinto bago nakarating sa dulo na may elevator.

Pagbukas ng elevator ay bumungad sa akin ang iba pang mga kababaihan. Katulad namin ni Rona, mga kaperasong tela lang din ang suot ng mga ito. Tumango ang mga ito kay Rona at halatang magkakilala ang mga ito. Lumingon ang ilan sa akin at parang kinikilala ako.

“Bago ba siya dito?” narinig kong tanong ng isa.

“Oo.” Maiksing sagot ni Rona.

“Parang kamukha niya si Ara Perez?singit ng isa pa at habang titig na titig sa akin.

Lumingon naman sa akin si Rona bago pabulong na sumagot.

“Siya si Ara” mahinang sagot Rona. Nakita ko ang pagkagulat sa mga ito. Nagtataka pang tumingin ang mga ito sa akin, iyong iba naman ay napapangisi. Wala ng nagsalita pa ng bumukas ang elevator. Agad akong hinila ni Rona palabas Hila hila ako nito habang papasok kami sa isang kwarto. Bahagya pang nasilawang aking mga mata.

Dahil sa ibat-ibang ilaw na bumungad sa amin. sabayan pa ng malakas ng tugtog. Abala ang aking mga mata sa pagmamasid sa paligid. Marami na din akong nakitang tao. Sa stage naman ay kapansin-pansin ang malaswang sayaw ng mga babae. Sa kabilang sulok naman ay may mga nakikita akong naghahalikan. May mga nagtatalilepa nga yata. Bahagya pa akong nagulat ng pagbaling ko paharap ay sumalubong sa akin ang mukha ni Madam Celia. Tumingin ito sa akin at ngumiti.

“Finally, tiyak na matutuwa si Mister Ye kapag makita ka. Mahilig kasi ang matandang iyon sa mga magagandang babae. .wika nito, Naguguluhan naman akong napatingin dito.

“Sige na Rona. Pumunta na kayo sa VIP room. Naghihintay na sayo ang ating mga VIP guest.” Utos ni Madam Celia kay Rona. Agad naman akong hinila ni Rona. pero bago kami nakaalis ay muling nagsalita si Madam Celia.

“Aasahan ko ang kooperasyon mo Ara: Ayaw kong makarinig ng reklamo sa customer. Kaya gawin mo ang lahat upang mapasaya mo sila. makahulugang wika nito bago kami.

Tinalikuran, Takang napatingin naman ako kay Rona “Rona, anong ibig niyang sabihin?” naguguluhan kong tanong dito. habang hila-hila ako. 

Chapter 40 

HuMinto ito at hinarap ako.

“Ara, matalino ka. Alam kong may idea ka na sa lugar na ito. Masanay ka na.” Maikling sagot nito. Nanlaki naman ang aking mga mata sa pagkagulat.

“Paanong??? Ibig mong sabihin magiging-. hindi ko na natuloy ang aking sasabihin. ng huminto kami sa isang pinto. Kumatok ng tatlong beses si Rona. bago dahan-dahan na binuksan ang pinto. Agad na sumalubong sa akin ang halo-halong amoy sa loob. Amoy sigarilyo alak at Drugs. Bumungad sa aking paningin ang dalawang lalaki. Medyo may edad na ang mga ito at halata sa mukha ng mga ito na hindi gagawa ng mabuti. Nakangiti itong nakatingin sa amin ni Rona. Agad naman akong hinila ni Rona at pinaupo sa tabi ng matabang matanda na mukhang manyakis. Si Rona naman ay naupo sa tabi ng kasama nitong lalaki.

“Hmmmmm mukhang sulit ang gabi ko ah???” narinig ko pang wika nito. Bahagyang nanayo ang aking mga balahibo sa batok ng maramdaman ko ang kamay nito. sa aking hita “By the way you can call me Anton Ye Darling” wika nito sa akin sabay akbay. Hindi ako nakaimik sa ginawa nito.

“Drink this.”. Muling wika nito sa akin sabay abot sa akin ng baso na may lamang alak. Umiling naman ako bilang pagtanggi. Puno ng takot at agam-agam ang aking puso.

“Ohhhh Darling drink this! Masama akong magalit kaya sige na sundin mo na ang gusto ko,

Mahinahong wika ni Mister Ye. pero bakas sa boses nito ang pagkayamot.

Kahit na may agam-agam sa dibdib ay agad kong kinuha ang baso na may laman ng alak at tinungga. Agad na gumuhit ang pait sa aking lalamunan. Agad na gumuhit sa mga labi ni Mister Ye ang tuwa ng makita nitong naubos ko ang alak na iniabot sa akin. Nang lingunin ko si Rona ay abala ito sa kanyang customer. Nakipaghalikan na ito sa kanyang costumer at parang walang pakialam sa paligid.

Ilang minuto din tahimik si Mister Ye. Hindi na ito nagsalita pa pagkatapos kong inumin ang alak. na labis ko namang ipinagpasalamat. Pero makalipas ng ilang sandali ay may naramdaman akong kakaiba sa aking sarili. Parang biglang nag-init ang aking pakiramdam. Tatayo na sana ako mula sa tabi ni Mister Ye ng pigilan ako nito. Makahulugan itong ngumisi sa akin.

“I think umepekto na ang gamot sa iyo. Maybe this is the best way para maenjoy natin ang isat-isa ngayong gabi. Darling “ngising wika nito sa akin. habang nakasapot ang mga kamay nito sa aking dibdib. Naramdaman kong hinihimas-himas niya ang aking dibdib na labis na nagbigay ng kakaibang init sa akin,.

Hindi ko alam kong bakit nakaramdam ako ng ganito. Parang biglang nag-init ang aking katawan. at hindi ko mapigilan ang aking sarili na mapaungol sa ginagawa ni Mister Ye. Parang may kung anong init na namuo sa aking katawan. na hindi ko mapigilan ang aking sarili na mapapikit sa bawat dampi ng mga palad ni Mister Ye sa aking katawan.

“Diyos ko anong nangyayari sa akin? Bakit nagugustuhan ko ang ginagawa niya Ohh ang init.” Hindi ko mapigilang. wika ko. habang hindi alam kong ano ang gagawin. Naghahanap ng init ng katawan ng isang lalaki ang aking diwa.

“Hahahaha” perfect!!! Matindi talaga magpalibog ang gamot na inihalo ko sa alak mo Ara. Sa wakas, matitikman din kita!!!!” tumatawang wika ni Mister Ye.

Nagulat ako sa sinabi nito. Kung ganoon nilagyan nito ng drugs ang alak na ininom ko kanina. Kaya ako nagkaganito. Napaluha ako sa isipang iyon.

Naramdaman ko na lang na hinihila ako ni Mister Ye sa kung saan. Nagpasunod na lang ako dahil kahit tumututol. ang aking isipan sa posibleng mangyari pero parang may gustong ilabas na init ang aking katawan. Para akong mababaliw kong hindi ko mailabas ito. Bahala na. Para na akong kinakapos sa pag hinga ng makarating kami sa isang kwarto. Agad kong itinulak sa kama si Mister Ye.

Agad kong hinila ang kanyang mga suot. Wala na akong pakialam sa paligid. Ang gusto ko lang ay mailabas ang kung anong merong init na nasa aking kalooban. Para akong mamatay kong hindi ko mailabas ito. Marahil ay ito ang epekto ng gamot na pinainom sa akin ni Mister Ye.

Nakita ko na lang ang aking sarili na nasa itaas ni Mister Ye. Pareho kaming hubot hubad. Taas -baba ang aking katawan habang walang katapusang ungol ang naririnig sa loob ng silid. Alam kong sobrang wild ko sa kama. pero wala akong magagawa. Ito ang gusto ng katawan ko.

Inabot din kami ng ilang oras na nagtalik ni Mister Ye. Marahil ay uminom din ng gamot ang matandang ito dahil nasasabayan nito ang libog ko. Hindi ko namalayan kong anong oras kami nakatulog. Nang magising ako ay sumigid ang kirot sa aking sentido. Iminulat ko ang aking mga mata at pinilit na inaalala ang mga nangyari. 

Kinapa ko ang aking sarili. at nanlumo ako dahil wala akong kahit na anong saplot sa katawan. Kung ganoon hindi panaginip ang lahat. Totoo ang mga nangyari. Nagawa kong makipagtalik sa isang matandang customer ng casa na ito. Nakuha ang gusto nito ng walang kahirap-hirap. dahil sa gamot na pinainom sa akin kagabi.

Agad na dumaloy ang mga luha sa aking mga mata. Alam kong umpisa pa lang ng paghihirap ko. Hanggat nandito ako sa lugar na ito. hindi imposibleng magiging mababang uri ako ng babae. Magiging babaeng bayaran ako.

Akmang babangon na ako ng may biglang pumigil sa akin. Nang lingunin ko ito ay nakita ko ang demonyong mukha ni Mister Ye. Nakangisi ito sa akin. “Not so fast Darling. I want more!!!” wika ng mg na matanda. Tatanggi sana ako pero bigla itong dumagan sa akin. 

Dahil sa sobrang pagod na nararamdaman ay hinayaan ko na lang ito. Pagod na pagod na akong lumaban. Bahala na ang kapalaran sa akin. Siguro kailangan ko munang magpasunod sa takbo ng pangyayari sa aking buhay. Dahil kung hindi ako aayon tiyak na lalo akong masasaktan.

Napapikit ako sa sobrang pandidiri ng maramdaman ko. ang mga ginagawa ni Mister Ye. Nagtagumpay ulit itong maipasok ang ari nito sa akin. Walang kasawa-sawa sa sex ang matandang ito.

Pinigilan ko na lang ang aking sarili. na huwag umiyak habang pinagsasawaan ni Mister Ye ang aking katawan.

Chapter 41 (Warning!!! SPG)

CARISSA

“Hello Mommy, Good Morning!!!! Magkasabay na bati sa akin nila Christian at Miracle. Ang aming twins. Nakahiga ako sa kama at sabay na sumampa ang dalawa kong anak. Agad akong napangiti. Kakagising ko lang. Ang sarap sa pakiramdam na pagmulat ng aking mga mata sa umaga. ang dalawang malambing kong anak ang aking nabungaran. Pasimple kong iginala ang aking mga mata sa paligid ng kwarto. Hinahanap ko ang presensiya ni Gabriel. Ang aking pinakamamahal na si Gabriel na walang ibang ginawa kundi paligayahin ako.

Agad na gumuhit ang ngiti sa aking labi ng dumako ang aking mga mata sa pinto ng CR. Alam kong nasa loob si Gabriel at naliligo. Masyado pang maaga para pumunta ng office. Alas-sais pa lang ng umaga. Kadalasan kasi alas-syete na ito umaalis ng mansion. 

Hindi na ito ganoon ka workaholic. dahil bago mag alas-singko ng hapon nandito na ito sa bahay. Iniiwasan na din nito makipag dinner meeting sa mga client. Hindi naman nito napapabayaan ang kompanya. kahit na binawasan ang oras nito sa trabaho. 

Lalo pa ngang lumago ang kanyang negosyo. Katwiran niya hindi naman kailangang tagalan ang oras sa trabaho. dahil marami naman siyang empleyado na gagawa noon. “Hello Babies, Good Morning!!” nakangiti kong bati sa mga ito. Isa-isa kong hinalikan ang mga ito. “Mommy, Daddy sana na aalis tayo ngayun. We make pasyal daw po sa mall.” Malambing na wika sa akin ni Miracle.

“Sinabi yun ni Daddy sa inyo? Hmmm wait lang later na ba agad mga babies?” takang tanong ko sa mga ito. Ang alam ko kasi may pasok sa work si Gabriel.

“Yes Mommy, Daddy promise us na pupunta tayo sa amusement park tapos mamamasyal tayo sa mall. We’re so excited na.” Sagot naman ni Christian. “ahhh ok” tanging nasagot ko lang Wala kasi akong idea at wala akong alam sa planong pamamasyal. Hindi din nabanggit sa akin ni Gabriel kagabi.

“Sige Mommy. we will go to our room na to prepare!!! Yaya Lisa will help us..”paalam ni Miracle sabay baba ng kama. Sabay na lumabas ang kambal. Halatang excited ang mga ito na mamasyal ngayung araw.

Sakto naman sa paglabas ng kambal sa kwarto ay ang paglabas naman ni Gabriel. galing banyo. Pasipol-sipol pa ito at halatang masaya. Ng makita nito na gising na ako at nakatingin dito ay agad itong kumindat sa akin sabay .pakawala ng matamis na ngiti. Kilig na kilig naman ako. Sobrang gwapo talaga ng husband ko. Lumapit ito sa akin at kinintalan ako ng magaan na halik sa labi.

“Good Morning Sweetheart!!” kapagdakay wika nito.

“Good Morning Gabriel!” matamis ang ngiti na sagot ko dito.

“Dito galing ang kambal, nagpromise ka daw sa kanila na mamamasyal tayo ngayun. Hindi ka ba pupunta sa office today?” Tanong ko dito. Bumangon na din ako sa kama at sinandal ang ulo sa headboard.

Napangiti naman ito dahil sa aking sinabi.

“Yes Sweetheart. Nagpromise ako sa kanila. Pinacancel ko na lahat ng appointments ko Ngayun! Araw. Gusto ko na magbonding tayo sa labas.” Nakangiti na sagot ni Gabriel.

“Ikaw talaga.. Masyado mong iniispoiled ang mga bata.” Sagot ko dito.

“Don’t worry Sweetheart. Gusto ko lang naman magbigay ng quality time sa inyo eh. Alam kung masyado akong busy nitong mga nakaraang araw. kaya naman babawi ako ngayun.” Nakangiti na sagot nito. Kumindat pa ito sa akin na siyang nangpakilig sa akin.

“Sige na sweetheart. Magprepare ka na para maaga tayo makaalis.” Nakangiti na wika ni Gabriel. Lumapit ito sa akin at inalalayan akong tumayo na sa kama. Im ok Gabriel. Magbihis ka na at maliligo lang ako. “nakangiti kong sagot dito. Hindi pa kasi ito nagbibihis: Tanging roba lang ang suot nito Basa pa ang buhok at halatang kakatapos lang maligo.

“No Sweetheart. Sasamahan na kita sa banyo. Maganda na iyang nandun ako habang naliligo ka. Baka mamaya mapaano ka pa. kapag mag isa ka lang doon eh.” Sagot ni Gabriel Maang naman akong napatitig dito. Seryoso ba ito? Paanong mapaano eh maliligo lang naman ako. Minsan talaga hindi ko maintindihan itong si Gabriel. Lumalabas minsan ang pagiging over protective.

Ano?? Ikaw talaga para kang ewan. Eh maliligo lang naman ako” sagot ko dito.

Hahakbang na sana ako ng maramdaman kong hinapit ako nito. sa baywang at binuhat. Gulat na gulat naman ako.

“Uy Gabriel, ano ba. Ikaw talaga masyado mong pinapahirapan ang sarili mo. Kaya ko naman maglakad papuntang banyo. Hindi mo na kailangan pang buhatin ako” wika ko dito.

“Much better na ganito Sweetheart. Tutulungan kitang maligo. para mabilis kang matapos at ng makaalis agad tayo.” Sagot nito habang binubuksan ang pinto ng banyo. Wala talaga itong balak na ibaba ako. Hayst hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis dito sa asawa ko. Hindi ko masakyan minsan ang trip nito sa buhay.

“Sweetheart, kaya ko naman eh. Ginagawa mo naman akong bata niyan at isa pa mabigat ako.””malambing kong protesta dito. Alam ko kasing may balak na naman ito. Kapag ganitong naglalambing ang asawa ko. alam ko na kung saan hahantong ang lahat.

Dahan-dahan akong binaba nito sa tabi ng bathtub. Nagulat pa ako ng makita kong nakaready na ang bathtub. Ang gagawin ko na lang ay maglublob at irelax ang sarili. Akmang hahawakan na nito ang aking damit pang-itaas ng muli akong nagprotesta.

“Sweetheart, magbihis ka na. Ako na ang bahala dito. Kaya ko ng maligo mag-isa.” Kunyaring seryosong wika ko dito. Balak kasi nitong hubaran ako.

“Tutulungan na kita Sweetheart. Hindi ako papasok ngayun sa office kaya sisiguraduhin kong sulit ang buong araw ko.” Makahulugan nitong sagot sa akin. sabay ngumiting napakatamis. Magrereklamo pa sana ako ng bigla na nitong hubarin ang aking pantulog at inalalayan akong sumampa sa bathtub. Nabigla pa ako ng bigla nitong hinubad ang roba na suot nito at lumubog din sa bathtub. na punong-puno ng mahalimuyak na sabon ang tubig. Napangiti naman ako sa ginawa nito. Sinasabi ko na nga eh. Iba ang plano nito. Tiyak matatagalan ang paliligo namin.

“Ops diba tapos ka ng maligo? Bakit lumubog ka na naman sa tubig?” tanong ko dito.

“Samahan na kita Sweetheart. Ganoon din naman eh mababasa din ako kasi ako ang Magpapaligo sa iyo.” Nakangiti nitong sagot. Kumindat pa ito sa akin.

“Ang sabihin mo may balak ka na naman kaya ka ganyan. Ikaw talaga!!!” nakangiti kong Sagot dito.

Humahalakhak lang ito sabay himas sa balikat ko. Bumaba ang kamay nitong papuntang dibdib ko at bahagyang minamasahe ang parteng yun. Napapikit naman ako sa sarap habang dinadama ang mainit nitong kamay. Pinakandong pa ako nito kaya ramdam na ramdam ko ang naghuhumindig niyang pagkalalake na tumutusok sa aking pwetan.

Napaungol pa ako sa kakaibang sensasyon na nararamdaman ko.

Ilang sandali pa ay kinabig ako nito paharap dito. Walang sabi sabing pinaliguan ako ng halik sa labi. Buong puso naman akong tumugon sa mainit nitong halik. Halos maubusan kami ng hangin dahil sa tagal ng halikan na aming pinagsaluhan. Hindi pa ito nakontento at binuhat ako papuntang shower upang banlawan ang aming katawan na punong-puno ng sabon. Walang tigil ang aming halikan habang nakatapat ang aming katawan sa bumubuhos na tubig mula sa shower.

Mula sa labi bumaba ang halik ni Gabriel. pababa sa aking dibdib, Salitan nitong sinuso ang aking magkabilaang bundok. Walang tigil naman ako sa kakaungol dahil sa abot langit na ang nararamdaman. Walang kapantay na sarap lalo na ng bumaba ang mga labi nito papunta sa pagitan ng aking mga hita. Ibinuka pa nito ang aking legs upang malaya niyang masilayan ang aking perlas ng silangan.

Napahiyaw ako sa hindi maipaliwanag na sensasyon na aking nararamdaman ng mga sandaling iyun. lalo na ng umpisahang dilaan ni Gabriel ang aking perlas na silangan. Napahawak ako sa ulo nito dahil hindi ko alam kung saan kukuha ng lakas. Nanginginig kasi ang aking mga tuhod dahil sa kakaibang ginawa ni Gabirel sa akin. Patuloy pa rin ito sa pagdila sa aking hiyas. Lalo akong napaungol ng sinisid niya ito.

“Ga-Gabriel Ahhh!! Nasambit ko habang halos tumitirik na ang aking mga mata sa sarap. Hindi ko alam kong ilang minuto na kaming nakatapat sa shower .

“You like it Sweetheart?” wika ni Gabriel. Tumingala ito sa akin. habang namumungay ang mga mata na nakatitig sa akin. Pero wala pang ilang sigundo ay muli nitong bumalik sa kanyang ginagawa. Napahiyaw ulit ako sa sarap lalo na ng maramdaman ko. na ilang sandali na lang ay lalabasan na ako. Napapikit ako ng tuluyan na akong labasan. Naramdaman ko pa na unti-unting sinimot ni Gabriel ang aking katas ng kaligayahan. Napanganga ako sa ginawa nito dahil sarap na sarap ito sa pagsipsip sa aking katas na lumabas sa aking perlas na silangan. Pagkatapos ay matamis itong ngumiti sa akin.

Napangiti naman ako habang may idea na pumapasok sa aking isipan. Paano kaya kung ako naman ang gagawa sa ginawa sa akin ni Gabriel kanina. Tutal naman at mag-asawa kami. Matagal ko na kasing gustong gawin ang bagay na iyun kaya lang ay nahihiya ako. Baka kasi hindi ko magawa ng maayos at masaktan ko si Gabriel. Baka mapanggigilan ko ang kanyang anaconda.

Pinatay ko ang tubig sa shower dahil kanina pa pala ito umaagos. Matamis kong nginitian ang aking asawa at sininyasan na tumayo na. Pagkatayo nito ay agad ko itong hinalikan sa labi. Sandali kaming naghalikan habang dahan dahan kung pinapagapang ang aking mga kamay pababa. Pababa hangang sa mahawakan ko ang naghuhumindig niyang anaconda. Sandali namang natigilan si Gabriel. Marahil ay hindi nito inaasahan ang aking ginawa. Napakislot paito ng itaas baba ko ang aking mga kamay sa naghuhumindig nitong alagang anaconda.

Ilang sandali pa ay dahan dahan akong lumuhod. Sakto lang na mapatapat ang aking mukha. sa tapat ng kanyang nanggagalit na anaconda. Inamoy-amoy ko pa ito. Napalunok pa ako ng aking laway habang titig na titig sa kanyang napakalaking anaconda. Saglit akong kinabahan dahil hindi ko alam kung maging succesful ba ang aking plano.

“What are you  “Hindi na natuloy ni Gabriel ang sasabihin ng bigla kung inusap ang kanyang anaconda. Saglit itong natulala sa aking ginawa. Marahil ay hindi nito inaasahan ang aking gagawin dito. Gusto ko lang naman iparamdam din dito kung gaano ko ito kamahal. Lahat ay kaya kung gawin para mapaligaya din ito. Ganoon naman siguro ang mag -asawa. Kailangan mong mag explore para mapasaya ang partner.

Ulo pa lang naman ang aking sinubo. Hindi ko kasi alam kung kasya sa bibig ko ang buong ahas ni Gabriel. Masyado kasi itong malaki baka mabilaukan ako. kapag pipilitin ko ang aking sarili Dinila-dilaan ko ang ulo nito. na parang ice cream. Narinig ko naman ang bahagyang pag-ungol ni Gabriel dahil sa aking ginawa. Kaya naman lalo kong pinag-igihan. Lalo akong ginanahan. Sinubukan kong isagad ang pagsubo kaya lang ay nabilaukan ako. Iniluwa ko kaagad kasabay ang pagtulo ng aking laway. Napaubo pa ako. Nag-aalala namang napaupo si Gabriel. Tinitigan ako nito sa mga mata sabay sabi....

“You dont have to do this Sweetheart. Its ok..” malambing na wika nito. Pinahiran pa nito gamit ng kanyang mga daliri ang luha na bahagyang lumabas sa aking mga mata. Nakangiti naman akong umiling. Gusto kong ipakita dito na gusto ko ang aking ginagawa.

Masarap naman kaya lang sa sobrang laki nabulunan ako. Marahil ay hindi pa ako sanay.

Kailangan ko ng sanayin ang aking sarili More on practice lang ito. Para saan ba at makakaya ko din isubo lahat.

“No, masaya akong gawin ito Gabriel. I love you at gusto kong iparamdam sa iyo kung gaano kita kamahal. Please, hayaan mo na lang muna ako,” malambing kong wika dito. Nag -aalala akong tinitigan ni Gabriel.

“Ok Fine. Pero kapag hindi mo kaya huwag mong pilitin ang sarili mo.” Malambing nitong wika sa akin. Tumango naman ako. Tumayo na ulit ito at itinapat sa mukha ko ang naghuhumindig pa rin na anaconda nito. 

Dinila-dilaan ko ulit muna na parang ice cream. Mamaya ko na isubo ng buo. Tama na muna ang dila-dila sa paligid. kasama na ang dalawa nitong itlog. Nag-iinjoy ako sa aking ginagawa ng marinig ko ang pag-ungol ulit ni Gabriel. Haplos-haplos nito ang aking ulo habang nakatingin sa aking ginagawa. 

 I love it!!Ohhhh Carissa, Sweetheart.” sabe pa nito.

“Natuwa naman ako sa kanyang reaksiyon kaya naman dahan-dahan kung sinubo ng buo.

Napahiyaw naman si Gabriel sa aking ginawa. Marahil ay nasarapan nito. Kaya naman lalo kong pinag-igihan.

Nang maramdaman ni Gabriel na malapit na itong labasan ay agad akong pinatayo nito.

“Let me dance my love. I want to feel inside you” bulong nito sa akin. Kaya naman ay sinunod ko ito ng igiya ako nito sa gilid ng bathtub. Pinatuwad ako nito at wala pang ilang sigundo. ay naramdaman ko ang marahan nitong pagkadyot. Dahil basang basa ako at madulas na ang perlas ay agad itong bumulusok papasok. Sabay kaming napaungol sa sarap.

“Ohhh Sweetheart, ang sarap mo talaga. your so tight!! I love you!! sabe ni Gabriel.

Gabriel, ugh Ah Ah!!!!” tanging ungol lang ang lumabas sa aking bibig. Halos tumirik ang aking mga mata. Punong puno ang perlas ko .at ramdam ko ang bawat paglabas-pasok ng anaconda nito sa akin. 

Tanging mahihinang anas at ungol lang pati na din salpukan. ng aming katawan ang naririnig sa loob ng Banyo. Ilang sandali pa ay sabay kaming nilabasan. Hinihingal kaming nagkatitigan upang pahupain ang mainit na tagpo na nangyari sa amin. 

Pagkatapos ng ilang sandali ay nagpasya na kaming tapusin ang paliligo. Parehong may ngiti sa labi ng lumabas kami ng banyo. Gusto pa sanang humirit ng isang round si Gabriel. pero pinanalakihan ko na ito ng mata. Lalo kasi kaming magtatagal. Alam kong hinihintay na kami ng kambal Ngingiti ngiti naman ito habang kumakamot sa ulo.

Pagkatapos namin magbihis at mag-ayos sa aming mga sarili ay nagpasya na kaming bumaba. Derecho kami sa dining area kung saan naghihintay ang kambal. Nadatnan din namin sila Mommy Moira at Daddy Ralph.

Agad na tumayo ang kambal at sinalubong kami. Agad naman kinarga ni Gabriel si Miracle. samantalang si Christian naman ay yumakap sa akin .

“Oh buti naman at bumaba na kayo. Kanina pa kaya gustong puntahan ng kambal sa kwarto. Masyadong excited sa pamamasyal.” Nakangiting wika ni Mommy.

“Yes Mom, nagpromise kasi ako ngayun na ipapasyal ko sila. Sa kanila ang buong maghapon ko.” Nakangiting sagot ni Gabriel.

“Mabuti naman at naisipan mo iyan iho. Dapat talaga magkaroon ka rin ng quality time sa inyung mga anak” nakangiting sabat ni Daddy Ralph.

“Sige na kumain muna kayo bago umalis. Mas maganda na iyang nakakain kayo bago umalis. para hindi kayo magutom. Wika ni Mommy na agad naman naming sinang-ayunan.

Pagkatapos namin kumain ay agad na kaming umalis. Nagsama na lang kami ng driver at ilang bodyguard. For security purposes lang namin lalo na ng mga bata. Isinama na din namin si Lisa. para hindi daw kami mahirapan sa pag-alalay sa kambal. Malilikot na din kasi ang mga ito.

Maghapon kaming namasyal. Kitang-kita ang tuwa sa mga mata ng aming mga anak. Wala na akong mahihiling pa. Masaya ako dahil pinaparamdam sa amin ni Gabriel na kami ang kanyang top priority. Lagi itong naglalaan ng oras para sa amin. 

Hindi ako nagsisisi na muling nagtiwala dito. Na ipaglaban ito. Sobra-sobrang pagmamahal ang ibinigay sa akin. Isa na lang ang hinihiling ko ngayun. Na sana makita ko si Ate Ara. Sana sumuko na ito. Hindi ako matatahimik hanggat hindi ko makita na pinagbabayaran na nito ang mga kasalanan. 

Hindi ito mahanap-hanap ng mga pulis. Tumulong na din si Gabriel sa paghahanap dito. Nag hired pa ito ng private detective para hanapin si Ate Ara. Pero negative ang lahat. Walang sino man ang makakapagturo dito. 

Kahit ang mga dati nitong kaibigan ay walang idea. Walang senyales na umuuwi ito ng bahay. Wala kasing nagagalaw sa personal na gamit dito. Bigla na lang naglaho si Ate Ara. Napakagaling nitong magtago. 

Pero minsan may bahagi ng aking puso ang nag-aalala dito. Kahit papaano ay kapatid ko pa rin ito. Inaasam ko pa rin na sana ay nasa maayos itong kalagayan. Kahit gaano pa ito kasama hindi pa rin maitatanggi na isang dugo lang ang nananalaytay sa aming mga ugat. Kapatid ko pa rin si Ate Ara.

Chapter 42

GABRIEL

Halos magwala ako dito sa loob ng opisina. Pinaghahagis ko lahat ng aking mahawakan. Tumawag ang personal driver ni Carissa. Nasa Hospital at bakas sa boses nito ang matinding nerbyos. Dinukot daw ang pinakamamahal kong si Carissa.

On the way na ang mga ito sa School. kung saan ito pumapasok ng bigla silang harangin ng mga naka-bonnet na kalalakihan. Hindi na nakapalag ang mga kasama nitong bodyguard.

Ng bigla umano silang paputukan. Dead on the spot ang isa at ang isa naman ay naisugod pa sa hospital pero critical.

Swerte naman at hindi napaano ang driver kaya naman nakatawag ito sa akin. bago itinakbo sa hospital ang mga kasamahan. Pero si Carissa dinukot ng mga armadong kalalakihan at hanggang ngayun. ay hindi ko alam kung nasaan na ito ngayun. Kanina pang umaga nangyari ang pangdudukot pero anong oras na hindi pa rin ito matagpuan. Wala ding update sa mga dumukat dito. Hindi ko alam kung ano ang motibo sa pagdukot dito.

Humahangos naman na nagsipasukan sa loob ng opisina ang aking mga kaibigan. Sina Jonathan at Kyzer. Yung iba kasi ay nasa ibang bansa kaya tanging itong dalawa lang ang nakarating dito. sa opisina para damayan ako. Maaaring itinawag na ni Aron ang mga nangyari kaya napasugod ang mga ito dito. Kanina pa kasi ako hindi mapakali. Kakatapos lang din namin ni Mommy mag-usap at halos maghestirikal ito sa sobrang pag-aalala kay Carissa. Hinahanap na din ito ng kambal namin na anak.

Dapat talaga hindi ko na ito pinayagan pa na ipagpapatuloy ang pag-aaral. Pwede naman ito manatili sa bahay at magbuhay prinsesa. Pero mapilit ito. Gusto daw makatapos para maging magandang ehemplo sa mga anak namin. at para maisip ng mga anak namin na mahalaga pa rin ang edukasyon. kahit na gaano pa kayaman ang isang tao. Gusto kasi namin lumaking responsible sa lahat ng bagay ang mga bata .

Lagi ko din naman itong hinahatid at sundo sa iskwelahan. Kaya lang nagkataon na may maaga akong appointment ngayun. Kaya balak kong sunduin na lang ito mamaya para sabay na kaming umuwi ng mansion. Pero nangyari nga ang pagdukot kanina.

“Pare, relax hindi tayo makapag-isip ng maayos kapag ganyan ka.” Wika ni Jonathan.

Pagkatapos nitong ilibot ang paningin sa paligid ng aking opisina. Sobrang kalat at halatang nagwala ako ng todo at akala mo ay dinaanan ng bagyo ang buong paligid.

“Papatayin ko sila kapag may mangyaring masama sa asawa ko!!” nagtatagis ang mga bagang na wika ko. Gusto kong sumigaw sa sobrang galit at the same time. ay hindi ako mapakali sa sobrang pag-aalala sa aking asawa. Hindi ko alam kung napaano na ito ngayun. Kung nasa maayos ba itong kalagayan. Baka sinasaktan ito ng mga dumukot dito. Malalaman ko lang talaga. kung sino ang may gawa nito lintik lang ang walang ganti.

“Baka naman kidnap for ransom lang ito Pare. Maghintay tayo ng ilang oras habang pinapakilos ko na ang aking mga tauhan. Huwag kang mag-alala gagawin ko ang aking makakaya para makatulong sa paghahanap kay Carissa.” Wika naman ni Kyzer.

“Ang mabuti pa umuwi ka na muna sa mansion. Doon tayo maghintay habang nag-iisip kong ano ang ating susunod na hakbang.” Suhistiyon ni Jonathan na agad ko namang sinang-ayunan.

Pagod na din ako sa kakaisip kong saan dinala ng mga kidnapper si Carissa. Pagod na din ako sa kakahintay sa update ng mga tao. na inutusan ko para mag-imbestiga. Mas mabuti pa ngang sa mansion ako. maghintay para kahit papaano matutukan ko na din ang aking mga anak. Alam kong hinahanap na kami ng mga ito.

Pagdating namin sa mansion ay agad kaming sinalubong ni Mommy, Halata dito ang matinding pag-aalala dahil namumugto ang mga mata nito. Gayon din si Daddy Tahimik ito pero alam kong naghihintay ito ng update.

Gabriel, iho kumusta? May balita ka na ba kung nasaan na si Carissa?” nag aalalang tanong ni Mommy.

Umiling ako. Napahahulgol naman ng iyak si Mommy. Wala na akong maggagawa pa kundi yakapin ito. Para kahit papaano ay gumaan ang aming pakiramdam. Dahil kung matindi ang pag-aaalala nito mas lalo ako. Hindi ko alam kung ano ang magagawa ko kapag may mangyaring masama dito.

Gumawa kayo ng paraan maawa kayo!!” umiiyak na wika ni Mommy. “Dont worry Mom! Gagawin ko ang lahat para mahanap namin siya.” Sagot ko kay Mommy.

Sabay-sabay kaming napatingin ng biglang nag ring ang telepono sa salas. Agad kong nilapitan ang telepono at sinagot.

“Hello, Villarama Residence!” sagot ko.

Pero nagtaka ako dahil walang sumagot sa kabilang linya. Alam kong connected ang call dahil may naririnig akong ingay.

“Hello!! Sino ito? Anong kailangan mo?” wika ko ulit na may halong inis na sa boses.

“Kumusta Babe?” sagot sa kabilang linya. Nagulat ako dahil pamilyar sa akin ang boses ng nasa kabilang linya.

“A Ara???” gulat kong wika...

Agad naman nagkatinginan sila Kyzer at Jonathan. Napatayo naman si Mommy mula sa pagkakaupo at dahan-dahan na lumapit sa akin.

“Yes... The one and only ARA!!!” Tumatawa nitong sagot.

“Anong kailangan mo? Kung hindi importante ang kailangan mo ibababa ko na ang tawag. “walang gana kong sagot dito. Wala akong panahon para sakyan ang kakulitan nito. Tyempo pa talaga ang pagtawag nito kung saan dinukot si Carissa. Ang tagal naming hinanap para pagbayaran niya ang kasalanan niya. pero ngayun pa nagparamdam kung saan may malaki kaming problema na kinakaharap.

“Ops not so fast Babe. Importante ang kailangan ko! Hahahahha! Hahaha!

Tumatawang wika nito.

“Alam mo bang hawak ko ngayun si Carissa?” patuloy sa pagtawa nitong wika.

Nagulat ako sa sinabi nito. Naikuyom ko ang aking kamao sa matinding panggigigil. Kung kaharap ko lang siguro ang kausap ko sa mga sandaling ito baka nasaktan ko na. Hayop ka!!!! Walang hiya ka Ara. kailan ka ba titigil?” galit kong sigaw. Nagulat naman sila Mommy sa bigla kong pagsigaw. Lumapit naman sila Jonathan at Kyzer. “Hahahahaha!!! Hahahaha!!!! Easy Babe, hayyy Naku!! Hindi ka pa rin nagbabago, napaka-Mainitin pa rin ng ulo mo.” Humahalakhak na wika nito.

“Magkano??? Magkano ang kallangan mo??? Ano pa ba ang gusto mo Ara?” sigaw ko dito.

“Good question Babe. Hahahah! Good question.” Nang-uuyam na sagot nito.

“isang billion. isang billion pesos... Kapalit ng buhay ng pinakamamahal mong si Carissa.” Sagot nito. Narinig ko pa ang tawa ng mga taong nasa paligid nito. Marahil ay kasama niya ang mga taong yun para dukutin si Carissa.

“Hayop ka Ara!! Kailan mo ba kami titigilan Kailan mo ba titigilan ang sarili mong kapatid? Galit kong wika dito.

“Correction Babe!! Matagal ko ng kinalimutan na may kapatid ako. Matagal ko ng kinalimutan na kadugo ko ang sumira ng buhay ko!!” tumatawa na sagot nito.

“Stop calling me Babe bitch!!!” galit na wika ko dito. Parang hindi naman ito apektado sa sinabi ko dahil tumawa lang ito ng tumawa.

“Gusto ko siyang makausap, ipakausap mo sa akin ang asawa ko Ara!!!”. Galit kong wika.

“Ahhhh ok Ok. Dont worry nasa mabuting kalagayan siya kapag ma provide mo ang one billion na hinihingi namin ligtas siyang makakauwi sa iyo, pero kung magmamatigas ka...... Hindi mo na makikita pa. kahit dulo ng mga buhok niya tumatawang sagot ni Ara.

Hayop ka!! Siguraduhin mo lang na hindi masasaktan kahit dulo ng daliri ng asawa ko. kung hindi ako mismo ang tatadtad ng pino sa iyo Ara” galit kong wika.

“Sure!!! Hahahaha!! Sure Babe! Oh by the way kausapin mo muna ang pinakamamahal mong si Carissa. baka naman sasabihin mo na sinungaling ako. Buhay na buhay siya. 

Heto siya kaya lang hindi ko mapatahan iyak ng iyak!! Hahaha!!!

“He... Hello Gabriel!” wika ni Carissa habang umiiyak sa kabilang linya.

.

“Sweetheart kumusta ka?? Sinaktan ka ba nila??? Kumusta ang kalagayan mo?” nag-aalala kong wika dito. Pero hindi na ito sumagot bagkos si Ara. ulit ang nagsalita sa kabilang linya.

“Ano??? Nanininiwala ka na ba na hawak namin si Carissa??? Hahaha!! Hahaha!! Hahaha!!”

Humahalakhak na wika ni Ara.

“Gusto ko pa siyang makausap Ara!!! Please ibigay mo sa kanya ang phone..” wika ko dito one Billion Babe!!! one billion, kapalit ng buhay niya. Huwag mong kalimutan iyan! Kapag hindi mo maiprovide ang hinihingi ko sa takdang oras. ililibing namin siya ng buhay!!!” wika nito “Hayop ka!!!Siguraduhin mo lang na ligtas siya Ara. Siguraduhin mo lang!!!!” galit na wika ko.

“Sure babe.. Tatawag ulit ako kapag ready na ang pera. Huwag kang mag-alala magiging masunurin lang kayo, magiging maayos ang kalagayan niya sa kamay namin.” Sagot nito bago pinutol ang tawag.

Parang gusto kong magwala sa galit pagkatapos namin mag-usap ni Ara. Hindi ko akalain na sa pagbabalik nito ay problema na naman ang hatid. Wala na talaga siguro itong pag-asa pa na magbago. Baliw na ito. Hindi na ningingilala ng kadugo. Handang pumatay makuha lang lahat ng gusto.

“Walang-hiya talaga ang babae na yun. Ang kapal ng mukha!! Pagkatapos ng lahat ng mga nagawa niya, heto na naman.” Galit na wika ni Mommy.

“Matagal natin siyang hinanap pero heto siya ngayun. Siya ang kumidnap kay Carissa? Sa sarili niyang kapatid.  ” umiling na wika ni Kyzer. “Kailangan nating kumilos. Nasa paligid lang ang babaeng yun. Ako na ang bahalang makipag- coordinate sa mga pulis.” Wika naman ni Jonathan.

“huwag kang mag-aalala Pare. Magiging maayos din ang lahat. Mahahanap natin ang location ng babaeng yun. Hindi kami titigil hanggat hindi natin makuha sa kanya si Carissa.” Wika ni Kyzer.

“From time to time, balitaan mo kami Pare. Ganoon din ang gagawin namin sa iyo. Kailangan natin bilisan ang kilos” sagot naman ni Jonathan.

“Salamat mga Pare Ireready ko na ang pera.” Wika ko sa mga ito. Agad naman silang nagpaalam pagkatapos namin mag-usap.

Agad akong tumawag sa bangko. para iready ang pera na nirerequest ng mga kidnapper. Idedeliver ito sa mansion kapag kompleto na ang naturang halaga. Less hassle para hindi ko na kailangan pang lumabas. Babantayan ko ang telephone dahil tiyak na tatawag ulit si Ara kung saan ko dadalhin ang pera.

“Daddy!! Daddy!! Daddy!!” tumatakbong sigaw ni Miracle. Nakasunod dito sa Christian

Samantalang inaalalahan ito ni Lisa pababa hagdan.

“Baby, dahan-dahan lang Baka madapa ka!” saway ko dito. Baka kasi biglang madulas at masaktan ito.

“Daddy, where is Mommy?” agad na tanong nito ng makalapit sa akin. Yumakap pa ito pagkatapos ay nagpakandong sa akin. Dumating naman si Christian. habang kunot noong nakatitig sa akin.

“Daddy are you crying?” nagtataka nitong tanong. Marahil napansin nito ang pamumula ng aking mga mata.

“No baby, napuwing lang ang Daddy. By the way. Tapos na ba kayong kumain?” malambing kong tanong sa mga ito.

“Yes Daddy, pero where is Mommy na ba? Bakit wala pa siya?” tanong ni Christian. “Hmmm nasa School pa baby gagabihin daw ng uwi eh “pagsisinungaling ko sa mga ito. Mas maigi na ito na lang ang idahilan ko. .dahil masyado pa silang mga bata para maintindihan ang mga bagay-bagay. at isa pa baka kapag sabihin ko na kinuha ng mga bad

Guy ang Mommy nila. baka biglang magtantrums at hindi namin mapatigil sa pag-iyak.

“Ayyy ganoon po ba?? Miss na kasi namin siya eh. Sabi niya sandali lang siyang mawawala.. “Maktol ni Miracle.

“Hayaan niyo babies, makipagplay na lang muna kayo kay Yaya Lisa para naman hindi kayo mabored. Mamaya kunti nandito na din yun si Mommy. Play tayo kapag dito na siya.” Nakangiti kong sagot.

“Lets go babies, doon muna tayo sa play room niyo. Kami na muna ang bahala ng Daddy mo sa kanila. Gawin mo ang mga dapat mong gawin iho.” Wika ni Mommy. sabay niyaya ang mga bata. Agad naman sumunod ang aking mga anak. Buti na lang at hindi sila masyadong makulit ngayun. Hinilot-hilot ko ang aking sintido habang nag-iisip sa mga susunod na hakbang na aking gagawin.

Chapter 43

ARA POV

Nanginginig ang aking mga kamay habang nakatingin kina Gaston. Nag iinuman ang mga ito Halatang masaya dahil sa kalokohan na ginagawa at dinamay pa ako. Nang balingan ko naman si Carissa ay patuloy itong umiiyak sa isang sulok. Nakatali ito doon at halatang takot na takot. May takip sa mga bibig nito kaya hindi ito makapagsalita.

Kakatapos ko lang kausapin si Gabriel. Alam kong galit na galit ito ngayun. Pero anong magagawa ko. Hawak din ako ni Gaston. Hindi ako pwedeng tumanggi. Pareho kaming mapapahamak ni Carissa. kung hindi ako sumunod sa agos.

Hindi ko akalain na si Carissa. ang madadatnan ko dito sa hideout nila Gaston. Sabagay first time ko lang sa lugar na ito. Hindi ko akalain na ito ang surprisa na sinasabi ni Gaston.

EARLIER

ARA

May nakakaakit na ngiti sa mga labi. habang gumigiling ako sa harap ng aming parokyano dito sa bar ng casa kung saan ibininta ako ni Gaston. Halos hindi na ako makilala pa sa makapal na make-up na nakalagay sa aking mukha. 

Tanging sigawan at sipulan naman ang aking naririnig sa mga lalaking nanood sa akin. kaya naman lalo ko pang ginalingan Nasanay na ang mentalidad ko sa ganitong trabaho. Tinanggap ko na ang kapalaran ko. Wala na akong magagawa pa. Lubog na ako sa putikan. Napakarumi ko ng babae. Wala na akong pag-asa pa na makabangon. 

Pinanindirihan na ako ng lipunan. Minsan gusto ko na lang magpakamatay. Wala ng halaga pa ang buhay ko. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayun buhay pa ako. Tanging droga na lang ang nagpalalakas ng loob ko sa sitwasyon kong kinasadlakan. Kaya naman ito ang karamay ko sa lahat ng oras. Droga, alak, sigarilyo alam kong lulong na ako. 

Pero wala akong magagawa. Kapag nasa ilalim ako ng impluwensiya ng bisyo na iyan ay nakakalimutan ko ang aking mga problema. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako sa madilim na lugar na ito. Hindi ko na din mabilang kung ilang lalaki ang nagpakasasa sa katawan ko. Halos gabi-gabi. Iba-ibang lalaki.

Biglang sumigid ang kaba sa aking dibdib ng masulyapan ko ang isang lalaki sa gilid ng bar. Hithit at buga ang ginagawa nito sa hawak na sigarilyo. habang matamang nakatitig sa akin. May nakapaskil na nakakalokong ngiti sa labi habang tinitingnan ako.

Naikuyom ko ang aking kamao. dahil sa matinding galit ng mamukhaan ko ito SI Gaston... Sa wakas nagpakita din ito sa akin. Halos isang taon din itong nawala na parang bula. Ang walang hiya, pagkatapos akong ibenta sa casa na ito ay may gana pang magpakita. 

Pagkatapos nitong babuyin ang buo kong pagkatao magpapakita ito sa akin na parang wala itong ginawa. Tiyak na may kailangan na naman ito sa akin. Kung ano man iyun wala na akong pakialam. Hindi na ako maapektuhan pa. Tinanggap ko na lahat ng kamalasan na dumating sa buhay ko.

Tinapos ko ang aking pagsasayaw at agad bumaba ng stage. Hinarang pa ako ng waiter upang sabihin na may gustong makipagtable sa akin. Hindi ko ito pinansin at derechong naglakad papunta kay Gaston. Pinilit kong maging kalmado sa kabila ng nararamdaman kong galit. Ayaw kong mahalata nito na nanggigigil ako dito. Ito ang sumira ng buhay ko. Lahat ng pangarap ko naglaho dahil dito.

“Hello Ara, my love long time no see!” ngising bati nito sa akin. Kung umasta ito parang walang malaking kasalanang nagawa. Alamang yayakapin ako nito pero pasimple akong umilag.

“Anong kailangan mo?” malamig kong tanong dito. Pigil na pigil ko ang aking emosyon.

Pigil na pigil ko ang sarili ko. upang hindi humalugpos ang galit na nararamdaman ko.

Pasimple ko pang naikuyom ang aking mga kamao,

“Wow, parang hindi mo ako na miss ah? Wala talaga akong kahit kunting parte sa puso mo “nakangising sagot nito.

“At grabe ang laki na ng pinagbago mo. Lalo kang gumanda at sumexy. Halos hindi kita Makilala” dugtong pang wika nito.

“Bakit? Ano ang kailangan mo? Gusto mo na bang matikman ulit ang katawan ko. ang katawang ito na paulit-ulit mong binaboy?” hindi maitagong galit na tanong ko.

“Hahhaha!! Hahaha! Nakakatuwa ka naman my love. Ganoon na ba talaga tingin mo sa akin?” tumatawang wika nito. Hindi man lang ito naapektuhan sa bahagyang pagtararay ko dito.

“Bakit hindi ba Gaston? Ilang beses mo akong binaboy!!! Pero ngayun hindi na ako makakapayag na libre ang pagtikim mo sa akin. Wala ng libre sa panahon ngayun.” 

Galit na wika ko.

“Ohhh, hahahha!! Wow! Nagiging palaban na ang my love mo ah? Iyan ang gusto ko sa iyo..

Sa wakas bumalik na ang dating Ara na kilala ko.” Humahalakhak na sagot nito.

“Anong kailangan mo? Bakit nagpakita ka ulit sa akin?” tanong ko.

“Yessss my love.... Nandito ako to say sorry sa mga nangyari at isa pa namiss kita ng sobra.... Gusto kong bumawi sa lahat ng ng kasamaan na nagawa ko.” Nakangiti nitong sagot.

Napakunot naman ang noo ko dito. Hindi ko maintindihan ang ibig nitong sabihin...

“Hahahha. Kaya ako nandito dahil gusto kong bumawi sa iyo my love. Narinig mo ba iyun?? Sabihin na nating nakokonsensya ako sa mga nagawa ko. sa iyo at gusto kong bumawi ngayun. .“ngiting-ngiti na wika nito.

“hindi na maibabalik ang lahat ng kababuyan na ginawa mo sa akin Gaston. Umalis ka na...”

Galit na wika ko dito.

“Not so fast my love. Ayaw mo bang malaman kung anong sorpresa ang ibibigay ko sa iyo?” ngiting tanong nito sabay sindi sa panibagong stick ng sigarilyo. Hinithit nito at ibinuga sa mukha ko ang usok.

Tinitigan ko lang ito ng masama. at hindi na nagsalita pa. Napahalukipkip ako habang Hinihitay ko kung ano pa ang susunod nitong sasabihn.

“Bukas ng umaga, susunduin kita. Tiyak na matutuwa ka sa sorpresa ko sa iyo my love.” Ngiting wika nito.

“Hindi ako sasama sa iyo Gaston. Ito na ang mundo ko ngayun. kaya pwede ba umalis ka na. Gigil kong sagot dito.

“Naipagpaalam na kita dito sa casa Ara. Walang dahilan para tumanggi ka Bukas ng umaga.

Susunduin kita.” Final na wika nito.

Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Sa nakalipas na halos isang taon, itong casa na ito ang naging mundo ko ang naging tahanan ko. Ibat-ibang lalaki ang nagpakasasa sa katawan ko. kapalit ang pera na pambili ko ng bisyo. Hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa labas. Ni hindi ko nga nakikita ang pagsikat at paglubog ng araw. Wala akong ganang makihalubilo sa mga tao. At isa pa alam kong pinaghahanap ako ng batas.

“Aalis na ako Ara. Bukas ng umaga, maghanda ka. Susunduin kita. Matutuwa ka sa sorpresa ko sa iyo my love.” Ngising wika ulit nito sabay talikod. Nakita ko naman ang pagsunod ng mga kasamahan nito. Silang grupo pa rin. Ang mga taong dumukot at gumahasa sa akin. Naikuyom ko ang aking mga kamao sa sobrang galit. Gusto kong sumigaw sa sobrang galit. Namalayan ko na lang ang pagtulo ng luha sa aking mga mata. Agad ko itong pinahid.

Hindi Hindi ako dapat umiyak. Kailangan kong maging matapang. Kailangan kong sumunod sa agos ng buhay.

Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Gaston. ay nagpaalam akong umakyat na sa aking kwarto. Nagdahilan na lang ako na masama ang aking pakiramdam. Halos mag-alas-dose na din ng hating-gabi. Mabuti naman at agad na pumayag si Madam Rose. Agad akong pumunta sa aking kwarto at humiga sa papag.

Tumulo ang aking luha ng maalala ko. ang aking mga magulang Hanggang ngayun inuusig pa rin ako ng aking konsensya. Kung maibabalik ko lang sana ang lahat. Kung hindi sana ako naging makasarili.

Agad kong kinuha ang alak sa tukador at nilagok. Gumuhit ang pait sa aking lalamunan. Ito ang aking naging kaagapay sa hirap na aking pinagdaanan. 

Nakakalimutan ko ang Problema. kapag lango ako. Sinindihan ko ang isang stick ng Marijuana. Kumalat ang halimuyak na amoy ng usok ng Marijuana sa loob ng aking kwarto. Napangiti ako dahil nakaramdam ako ng ginhawa. Mamayang kunti makakatulog na ako. Nairaos ko na naman ang isa pang araw ng buhay ko.

Kinaumagahan, nagising ako sa pakiramdam na hinahalukay ang aking sikmura. Agad akong napatayo at patakbong pumasok sa loob ng maliit na banyo na karugtong ng munti kong kwarto. Agad akong dumuwal. Hindi ko alam kung ilang minuto akong dumuwal pero halos wala ng lumalabas pa sa aking lalamunan. 

Tanging mapait na likido lamang ang nailalabas ko Nang mahimasmasan ng kaunti. ay agad akong naghilamos. Tinanggal ko ang aking make up na hindi ko na napag-abalahan pang tanggalin bago matulog. Tiningnan ko ang hitsura ko sa salamin. Namumutla ako. Nanlalalim din ang aking mga mata. 

Sinipat ko ang orasan sa aking relo na lagi kong soot: nine o-clock na pala ng umaga. Agad akong naligo dahil pakiramdam ko naglalagkit ako. at para maginhawaan na din. Pagkatapos nito ay maghahanap ako ng pagkain sa kusina. Libre na akong makakalabas pasok doon kasi hindi na ako nagtatangka pang tumakas. May tiwala na ang mga bantay sa akin.

Pagkatapos kong maligo ay hubot hubad akong lumabas ng banyo. Bahagya pa akong nagulat ng malabasan ko si Gaston na noon ay namimilog ang mga mata habang nakatitig sa akin. Hindi marahil nito inaasahan na lalabas ako ng banyo ng hubot hubad.

“Anong kailangan mo?” tanong ko dito. Nabigla din naman ako sa presensiya nito. pero hindi ko pinahalata. Taas noo akong naglakad papunta sa tokador para kumuha ng damit na maisusoot. .Napansin ko naman ang paglunok ng laway ni Gaston habang nakatitig sa akin. Napangisi ako.

Ara diba sabi ko kagabi.... Ahhhhh so susunduin kita?” pautal-utal nitong wika “Saan mo ako dadalhin?” tanong ko dito habang namimili ng damit na maisusuot. 

Hindi sumagot si Gaston dahil tulala itong nakatitig sa akin. habang nagsusuot ako ng panty at bra. Nang makapamili na ako ng damit na isusoot ay agad kong isinoot sa aking katawan. Maong pants at tshirt ang napili ko. Pagbibigyan ko si Gaston sa gusto nito. Wala akong pakialam kung saan ako nito dadalhin.

Pagtingin ko ulit dito ay tulala pa rin itong nakatitig sa akin. Kaya naman sinigawan ko ito.

“Gaston!!!!! Ano na at naistatwa ka na diyan!! Sabi ko saan mo ako dadalhin!! “tanong ko. Nang mahimasmasan ay napakurap ito. Tumawa-tawa pa na parang nababaliw. Nakangising tinalikuran ito para hagilapin ang suklay at para makapaglagay na din ng make-up.

Gusto kong itago ang pagiging maputla ko. Halos maubos ang energy ko kanina dahil sa pagsusuka.

“Ka-kapag ready ka na, aalis na tayo. Hinhintayin kita sa labas “ wika nito at lumabas na ng kwarto.

Nasundan ko ito ng tingin. Naninibago kasi ako sa ugali nito. Nabagok siguro ang ulo dahil bumait ito ng kunti. Napailing-iling ako at itinuloy pag-aayos

Pagkatapos kong mag-ayos ay deri-dericho akong sumakay ng elevator pababa. Napansin ko ang higpit ng security sa loob ng building. Parang nasa isang low rise na condo or hotel pala kami. Hindi masyadong pansinin ang mga illegal na transaction sa loob. dahil sa higpit ng security na pinapatupad. Dire-direcho akong naglakad palabas ng walang humaharang sa akin na labis kong ipinagtataka.

Noong bago pa lang kasi ako sa lugar na ito ay ilang beses kong sinubukan na tumakas. Pero lagi akong bigo sa higpit ng security. Nagkalat din ang cctv sa paligid. Ganoon ba kamaimpluwensiya si Gaston sa lugar na ito. Kaya nitong maglabas ng babae kapag gustuhin nito. Ang mga parokyano nga bawal kaming ilabas. May mga vip room sa taas at doon nagpapalipas ng gabi ang mga customer kapag may gustong maikama na babae.

Pagkalabas ko ng building ay bahagya pa akong nasilaw sa sikat ng araw. Naninibago ang aking mga mata. Ngayun lang ulit ako nasinagan ng araw. Bahagya pa akong napapiksi ng biglang may humawak sa aking kamay. Nang lingunin ko ay si Gaston pala ito.

Hinila ako nito sa nakaparadang van. Inilibot ko ang paningin ko ng nasa loob na kami.

Nakaramdam ako ng kaba ng mapansin ko na kasama pa rin ni Gaston. .ang mga lalaking lumapastangan sa akin. Nakangisi ang mga ito na parang demonyo. Hindi ko pinansin ang mga ito at pahalukipkip akong naupo.

Nasa biyahe kami ng magrequest ako na dumaan ng drugstore. Nagdahilan ako na masakit ang aking ulo at bibili ng gamot. Laking pasalamat ko dahil pumayag si Gaston. Sinamahan ako nito hanggang harap ng Drugstore. Wala yatang tiwala sa akin. Takot yatang matakasan. Agad naman akong dumirecho ng counter at binili ang gamot na gusto kong bilhin. Pagkatapos ay lumabas agad ako at bumalik kami ng van. Agad naman kaming nakarating sa aming pupuntahan. Hindi ako umiimik. Nagkukwentuhan ang mga ito pero. hindi ko pinapansin. Wala akong pakialam sa topic ng mga ito. Abala ang aking mga mata sa kakatingin sa labas.

Pagdating sa hideout ay agad akong pinababa ni Gaston Ngingiti ngiti ito habang naglalakad kami samantalang ang ibang kasamahan nito ay nakasunod lang sa amin. Medyo malayo sa kabihasnan ang pinuntahan namin na labis kong ipinagtaka. Hindi pa kasi sementado ang ibang bahagi ng daan at mangilan-ngilan lang. ang mga kabahayan na aking nakikita. Pero alam kong malapit lang ang lugar na ito sa Metro Manila.

“Tiyak na matutuwa ka sa sorpresa ko Ara my love.” Wika nito sabay bukas sa pintuan. Pinapasok ako ito sa loob ng kwarto. Hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang ibig sabihin ni Gaston. Pagkapasok ay agad kong iginala ang aking paningin sa loob. Nadatnan namin ang dalawang kasama ni Gaston sa loob. na noon ay abala sa paglalaro ng baraha.

Nang mapansin kami ay agad na tumigil ang mga ito at tumayo sabay bati kay Gaston. Inilibot ko pa ang mga mata sa paligid hanggang sa dumako ang aking paningin sa isang babae. Nakaupo ito sa isang upuan habang nakagapos. May piring ang mga mata nito at nakatakip din ang bibig.

Agad kong nilapitan at ganoon na lang ang aking pagkagulat ng mapagtanto ko na ito si Carissa. Agad akong nakaramdam ng panlalamig sa buong katawan at takot.

para akong napabaling ng tingin kay Gaston na noon ay ngiting-ngiti sa akin. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, Ito ba ang sorpresa na sinasabi nito. Kailan pa nila Ikinidnap si Carissa.

“Gaston, anong ibig sabihin nito?” tanong ko dito. Pilit kong pinapakalma ang aking sarili. Napansin kong napaikot si Carissa ng marinig nito ang boses ko. Nagpupumiglas ito at halata sa expression nito ang galit. “Surprised my love? Alam kong ito ang matagal mo ng pinakahihintay. Ang kapatid mo...

Ang karibal mo!!! Hahahhaha!” halakhak na wika ni Gaston.

“Pero Gaston Hin” hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko ng bigla ulit nagsalita si Gaston.

“Regalo ko siya sa iyo Ara. Para naman quits na tayo. Pero bago mo siya patayin, pagkakaperahan muna natin siya.” Nakangising wika ni Gaston.

“Anong ibig mong sabihin?” nagtataka kong tanong dito.

“kunyari, ipatubos muna natin siya kay Gabriel para naman magkapera tayo. Sayang din kasi kung papatayin mo lang siya. Grabe ang effort ng mga tao ko para makuha ang babaeng iyan. Pagkatapos natin makuha ang pera. malaya ka na kung ano ang gusto mong gawin sa kanya.” Nakangisi na wika ni Gaston.

Nagulat ako sa sinabi nito. Ilang sandali akong hindi nakaimik habang nakatitig kay Gaston. Nang makabawi ay ngumiti ako ng matamis dito.

“Ohhhh natouch naman ako sa effort na ginawa mo Gaston. kilalang-kilala mo na talaga ako. Alam na alam mo kung ano ang gusto ko “nakangisi kong sagot dito.

Nagtawanan naman ang mga kasamahan nito nang makita nila ang pagsang-ayon ko. Nilapitan ko si Carissa at tinanggal ang piring nito sa mata. Agad itong tumitig sa akin ng masama. Napangiti naman ako dito na lalo nitong ikinainis. Alam kong kulang na lang ay isumpa ako ng sarili kong kapatid. Well hindi ko ito masisisi.

“Long time no see my dear Sissy?” pang-uuyam na wika ko dito. Nagpupumiglas naman ito sa pagkakatali. .Bakas dito ang matinding galit sa akin. Hindi ko ito pinansin at binalingan ko si Gaston.

“Anong next step?” tanong ko dito.

“Ikaw na ang tumawag kay Gabirel Villarama. ikaw na ang kumausap. isang billion. Iyan ang hingiin mong ransom Ara” sagot ni Gaston sabay abot ng cellphone sa akin. Nakangisi ko naman itong tinaggap at agad na tumawag sa Mansion Villarama. Alam kong nag-aalala na ang mga Villarama kay Carissa kaya naman hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Agad naman may sumagot sa kabilang linya at hindi agad ako nakapagsalita ng mabosesan ko kung sino ito. Si Gabriel. Ang lalaking isa sa mga dahilan kong bakit namatay ang mga magulang ko.

Pinilit kong maging matapang habang kausap ko ito. As usual galit na galit ito sa akin. Siguro kung nasa harap lang ako nito baka napatay na ako lalo na ng sabihin ko na nasa mga kamay ko si Carissa.

Chapter 44

CARISSA

Takot na takot ako habang pinapakiramdaman ang buong paligid. Hindi ko alam kung saang lugar ako. Basta may dumukot sa aking mga armadong kalalakihan kanina. Hindi ko alam kung ano ang pakay ng mga ito sa akin. Hindi naman ako kinakausap ng mga ito. Tanging tawanan lang ang naririnig ko sa buong paligid. Hindi ko alam kung saang lugar ako dahil pagkasakay pa lang nila sa van kanina ay agad akong piniringan.

Halos isang oras din yata kaming bumibyahe ng huminto ang sasakyan. Pakaladkad akong pinalakad at pinaupo sa isang upuan pagkatapos ay iginapos. Gustuhin ko mang magtanong ay hindi ko magawa dahil sa busal na inilagay sa aking bibig.

Ilang oras din akong nanatili sa pagkakaupo ng maramdaman kong may pumasok. May naulinigan akong mga boses. Halos umakyat ang dugo ko sa ulo ng mabosesan ko si Ate Ara. Hindi ako maaring magkamali. Boses ni ate Ara ang naririnig ko. Kung ganoon ito ang may pakana sa pagdukot sa akin. 

Wala na talaga sa katinuan si ate Ara. Sumiklab ang galit sa puso ko. Lalo akong nakaramdam ng matinding pagkamuhi kay Ate Ara. Lalo na ng tanggalin nito ang aking piring at makomperma na siya nga ito. Nakangisi itong nakatitig sa akin. Kitang-kita sa mukha nito ang kasiyahan habang nakatingin sa akin.

"Long time no see my Sissy" ngising bati nito sa akin. Parang gusto kong ipunin ang buong lakas ko para makawala sa pagkakagapos. Pero dahil sa higpit ng pagkagapos sa akin ay wala akong magagawa. Tinitigan ko ito ng masama. 

Kung nakakamatay nga lang ang pagtitig ay kanina pa siguro bumulagta si Ate Ara. Hindi ko alam kung ano na naman ang pumasok sa kukuti nito. Nang tingnan ko ang katabi nito ay nakita ko si Gaston Kilala ko ito. Ito ang manager ni Ate. 

Ito din ang kasama ni Ate sa mga sex video na nagkalat online. Lagi ko itong nakikita noon. Hindi ko alam na ganito din ito kasama. Mabait naman kasi ito noon dahil palagi itong pumupunta ng bahay namin. kapag may mga malalaking projects si Ate Ara.

Lalong nakaramdam ako ng matinding takot ng marinig ko ang usapan ng mga ito. May balak silang masama sa akin. Sa pag-uugaling meron si Ate Ara. alam kong hindi nagbibiro ang mga ito. Totohanin nila ang kanilang mga napag-uusapan Lalong umapoy ang galit na aking naramdaman ng narinig kong ipapatubos nila ako sa halagang one Billion. Nababaliw na talaga si Ate Ara. lalo na ng umpisahan nitong tawagan si Gabriel.

Napaiyak na lang ako habang nakikinig sa kanilang pag-uusap. Alam ko kung gaano nag- aalala sa akin si Gabriel. Pero anong pwede kong gawin para makatakas. Narinig kong kahit magbigay ng ransom si Gabriel. papatayin pa rin nila ako. 

Gustuhin ko mang sabihin kay Gabriel. ang mga narinig ko ay hindi ako nabigyan ng pagkakataon. Hindi ko na ba makikita ang mga anak ko. Si Gabriel sila Mommy Moira si Daddy Ralph. .Ang mga taong nagbibigay ng pag-asa sa akin noong mga panahong lugmok ako. Ang mga kaibigan ko.. 

Hanggang dito na lang ba ang lahat?

Nagulat ako ng biglang tanggalin ni Ate. ang busal sa aking bibig. Sisigaw na sana ako para humingi ng tulong ng bigla nitong itinapat sa tainga ko ang cellphone. Naririnig ko ang boses ni Gabriel.

He Hello Gabriel!" wika ko habang hindi mapigilan na umiyak.

"Sweetheart kumusta ka?? Sinaktan ka ba "hindi ko na narinig pa ang susunod na sasabihin nito. dahil biglang tinanggal ni Ate Ara sa tainga ko cellphone. Sisigaw pa sana ako pero agad na ibinalik ni Gaston ang busal sa bibig ko. kaya tanging pag-iyak na lang ang aking nagawa. Hindi ko alam... Pakiramdam ko iyon na ang huling pag-uusap namin. Hindi man lang ako nakapagpaalam sa kanila.

ARA POV

Parang kinurot ang puso ko ng makita ko kung paanong nahihirapan si Carissa. Tahimik itong umiiyak. Alam kong masyado itong nag-aalala sa sariling kaligtasan. Pagod na din siguro ito sa pagkakaupo na nakagapos. Akala siguro nito sasaktan ko na naman siya. Akala siguro nito kasama ako sa pagpaplano na kidnapin ito. Hindi nito alam na labis akong nag- aalala sa kalagayan nito..

Kung alam lang sana niya. Wala na akong balak pang manggulo. Wala na akong balak pa na mag pakita dito. Pero dahil sa kagagawan ni Gaston. lalong nagmukha akong masama sa mga mata ni Carissa. Sa mga mata ng sarili kong kapatid. Ang nag-iisa kong kadugo na minsan ko. ng pagbalakan na patayin na hanggang ngayun ay labis kong pinagsisisihan. 

Na dahilan para sa kamatayan ng aming magulang. hanggang ngayun ay naging mitsa para lalong magkalitse-litse ang buhay ko.Bumaling ang tingin ko kina Gaston. Nakita ko na nag-uumpisa na silang mag-inuman. 

Anim silang lahat. Kanina ko pa sila pasimpleng binibilang. Alam kong kapag hindi ako. aayon sa plano ng mga ito .mapapahamak kaming dalawa ni Carissa. Lalong lalo na si Carissa Sa akin OK lang Sanay na ako. 

Walang Iiyak kapag mawala ako. Siguro mas marami pa ang matutuwa. Samantalang kay Carissa marami ang naghihintay dito. SI Gabriel, ang mga pamangkin ko na sina Miracle at Christian. Si Tita at Tito Pati mga matatalik na kaibigan.

Ayaw kong maranasan nito ang mga naranasan ko sa mga kamay ni Gaston. pati na din sa mga kasamahan nito. Malupit sila... Sobrang lupit... Iginuhit ko ang matamis na ngiti sa mga labi habang lumalapit kina Gaston na noon ay

abala sa pag-iinuman. 

Nagtatawanan pa ang mga ito. Halatang nagdiriwang pa ang mga ito sa katarantaduhan na nagawa. Agad akong kumandong kay Gaston pagkalapit ko dito. Nakita ko ang pagkagulat sa reaksiyon nito. Hindi marahil nito inaasahan ang aking ginawa.

Nagkatawanan naman ang mga kasamahan na halang ang kaluluwa.

Ngumisi naman si Gaston at hinapit ako sa baywang. Kinuha ko ang sigarilyo na ginagamit nito at humithit din.

"Wow Gaston, ang sweet naman pala ni Miss Ara eh. Nakakainggit naman." puna ng isang kainuman nito. Kalbo at maraming tagihawat ang mukha. Hindi ko alam ang pangalan pero nakatatak sa isip ko ang pagmumukha nito. Isa ito sa mga walang awang humalay sa akin.

"Mamatay kayo sa inggit. Sa ngayun akin na muna si Ara my love." tumatawang wika ni Gaston. Mukhang tinamaan na ito ng ininom na alak. Gayon din ang mga kasamahan nito. Hindi pwede ang ganito, baka sapian na naman ng kademonyohan at si Carissa pa ang mapagdisikitahan.

"ah Gaston, wala ba tayong food?? Look ohhh kahit pulutan wala kayo." malambing kong wika dito. Pinisil-pisil ko pa ang muscle sa braso nito para kunwari naglalambing ako.

"Wala eh. Tamad ng lumabas. Baka mamaya may makasalubong pa kaming parak Mabulilyaso pa ang plano natin." sagot ni Gaston.

"Hayst paano iyan gutom na ako eh. Kagabi pa ako walang kain. kunwaring nagmamaktol kong wika. Inihilig ko pa ang ulo sa balikat nito..

"Ganoon ba? Ahhhh meron namang kusina dito. Ang alam ko may stocks naman sa ref.

I think pwede tayong magluto my love o di kaya uutusan ko ang isa kong tao para ipagluto ka. wika nito habang sinisinyasan ang isang kainuman nito. Marahil ay ito ang uutusan para magluto.

"No. No. Gaston. Huwag ka ng mag-abala pa. Ako na ang bahala. Ituloy niyo lang iyang inuman niyo." nakangiti kong wika sabay tayo.

"Are you sure Ara my love? Bakit marunong ka bang magluto?" nagdududang tanong ni Gaston.

"Ako ang bahala. Watch me Gaston. Magluluto ako ng masarap na pulutan." kindat ko dito. Naghiyawan naman ang mga kasamahan nito. Wari ay excited sa ihahain ko.

"Oohhh ikaw ang bahala, Sabagay may importante pa kaming pag-uusapan ng mga kasama ko. Pag-uusapin namin kung saang lugar pwedeng makipagkita kay Gabriel. para makuha ang one billion na ransom na hinihingi natin." ngising wika ni Gaston. Nagniningning ang mga mata nito sa sobrang excitement.

Ganoon ba? Sige ituloy niyo lang iyan Gaston. Excited na din ako. Bukas makalawa billionaire na tayo. " malandi kong tawa.

Thats my Ara. Sa wakas bumalik ka na din sa dati. Ang dating Ara na kinahuhumalingan ko!!!" wika ni Gaston. Pasimple pa nitong hinampas ang pwet ko. Humagikhik ako at umaakting nasisiyahan sa ginawa ni Gaston sa akin.

Sige na ituloy niyo lang iyan. Titingnan ko kung ano ang pwede iluto." kindat kong wika at pa sexing naglakad papuntang kusina. Alam kong nakasunod ang tingin ng mga ito sa akin kaya naman naglakad ako na parang modelo. 

Dinagdagan ko pa ang pagkembot ng aking bewang. Alam kong gigil na gigil ang mga ito sa akin. Mga walanghiya talaga. Mga hayok sa laman. Sinulyapan ko si Carissa na noon ay tahimik lang. Maaaring nakikiramdam ito sa mga nangyayari sa paligid.

Kunting tiis na lang Carissa. Makakawala ka din sa impyernong lugar na ito. Makakaganti din ako sa demonyong mga iyan. "usal ko habang derichong pumunta ng kusina. Agad kong hinalungkat ang laman ng ref. Napangisi ako ng may nakita akong karne sa loob. Karneng baboy. Tama mag-aadobo ako. Mabuti na lang naturuan akong magluto ni Mommy noong mga panahong pinalayas ni Daddy ang aming mga kasambahay dahil sa galit.

Agad kong sinumulan magluto, Palagay ang loob ko dahil naririnig ko ang mga tawanan nila Gaston. Habang tumatagal lalong nalalasing ang mga ito. Kaya naman binilisan ko din ang aking kilos. Hindi nila dapat malaman ang aking binabalak. Kailangan na nilang kumain ng pulutan. Kukunin ko na sana ang gamot na nasa aking bulsa na binili ko sa pharmacy kanina ng maagaw ang attention ko sa isang bagay na nasa gilid ng cabinet.

Racumin powder. Panlason sa daga Nagniningning ang aking mga mata habang nakatitig sa bote nito. Agad na kumawala ang matamis na ngiti sa aking labi.

Luminga-linga muna ako sa paligid. Sinisiguro ko na walang sino man ang nagmamasid sa akin ni isa man sa mga tauhan ni Gaston, Sumilip pa ako sa bahagyang nakaawang na pinto ng kusina. Mula sa kinaroroonan ko kita ko sila Gaston. Kompleto pa rin sila. Abala pa rin sa pagkukuwentuhan.

Dahan-dahan akong lumapit sa nasabing bagay. Agad ko itong kinuha at mabilis na lumapit sa niluluto ko. Kumuha ako ng kaunting adobo at isinalin sa isang maliit na lagayan. Ihihiwalay ko na ang para sa akin. Mabilis kong itinaktak ang laman ng bote. Ilang minuto na lang ay makakain na nila ang alang napakasarap na recipe. Ang kanilang huling pagkain kung mamalasin sila. Hinalo-halo ko ito para manoot ang lason na nilagay ko dito. Sinisiguro ko na lahat ng karne ay nalagyan ng lason. Tiyak na walang kawala ang mga ito sa akin.

Agad kong itinapon sa basurahan ang bote ng racumin powder pagkatapos kong gamitin. Kumuha ako ng malaking mangkok at agad na isinalin ang niluto kong adobo. Luminga linga ako at nakita ko ang kitchen knife. Napangiti ako at inilagay ito sa isang bahagi ng mesa na mabilis kong makuha mamaya. Kailangan ko ito para sa aking plano.

Nilagay ko sa food tray ang dalawang mangkok ng ulam. Isang malaking bowl para sa kanila at isang maliit na bowl para sa akin. Kumuha na din ako ng mga tinidor. Nakangiti akong 

lumapit sa mga ito,

Agad naman nilang naagaw ang aking presensya. Suminghot-singhot pa ang mga kasama nito na wari ay natatakam sa dala kong pulutan.

"Pulutan is ready" matamis kong ngiti na wika sa mga ito. Nagsepulan naman sa tuwa ang mga demonyong kasama ni Gaston. samantalang si Gaston ay malagkit ang mga matang nakatitig sa akin. Agad kong inilapag sa center table ang dala kong pulutan. Pagkatapos ay tumabi ako kay Gaston. Agad naman nitong pinulupot sa aking baywang ang kanyang braso. Pinapakita sa mga kasama nito na sa kanya lamang ako. Bahagya akong nagdiwang.

"Wow!!! Amoy pa lang ulam na " nakangiting wika ng isang lalaki.

"Wow my love ang bango nito ah. Mukhang ang sarap palatak naman na wika ni Gaston. Ngumiti lang ako at pasimple kong kinuha ang maliit na mangkok na may lamang adobo. Iyung inihiwalay ko kanina bago ko nilagyan ng special ingredients ang adobo na pulutan nila. Agad kong isinubo ang isang hiwa ng karne Umarte pa akong nasasarapan.

Lalong lumawak ang pagkakangiti ko ng makita kong sabay-sabay na kumuha ng adobo ang mga ito. Takam na takam na isinubo at parang isang hayok na kumain. Sinabayan pa ng pag-inom ng alak Si Gaston naman ay enjoy na enjoy sa kinakain. Hindi man lang nalasahan ng mga ito. ang lason na inilagay ko. Para akong nanalo sa lotto dahil sunod-sunod ang ginawang pagsubo na ginawa nila.

Nagdiwang ang kalooban ko. Mamayang kunti sabay-sabay ng bubulagta ang mga ito. Malas lang nila at nagtiwala sila sa akin ng ganoon. kabilis Ako si Ara hinding hindi ako makakapayag na hindi makakaganti sa mga taong sumira sa buhay ko.

Chapter 45

CARISSA

Nakatali pa rin ako dito sa upuan habang may takip na tela sa aking mga mata at busal sa bibig. Sobrang nangangalay na ako. Hindi man lang nila ako pinagkakaabalahan pang tanggalan ng tali. Nakakaramdam na din ako ng matinding gutom at uhaw. Ilang oras na ako sa ganitong sitwasyon. 

Hindi ako makapagreklamo dahil may takip ang aking bibig. Kaya naman wala akong magagawa kundi magtiis sa ganitong sitwasyon. Ang importante hindi ako sinasaktan.

Alam kong nag-iinuman ang mga dumukot sa akin. Naririnig ko kasi nang kanilang mga tawanan at mga kalansing na bote. Panaka-naka ko rinig naririnig ang boses ni Ate Ara. Lalong sumiklab ang galit na nararamdaman ko para sa kapatid ko. Wala na talaga itong konsensiya.

Kahit na kinakabahan ay pilit kong pinatatag ang aking sarili. Kailangan kung lakasan ang aking kalooban. Kailangan kong magdasal. Kailangan kong umasa na may himala na mangyayari at makakawala ako dito. Alam kong hindi titigil si Gabriel hanggat hindi ako mahahanap. Ililigtas ako nito kaya kailangan kong maging matapang.

Napapitlag ako ng makarinig ako ng ingay sa paligid. Hindi pangkariniwan ang ingay na aking naririnig dahil sunod-sunod ang kalansing at kalampagan. Parang may mga nabasag na bagay kasunod nito ang mga ungol na nahihirapan. May naririnig din akong parang umuubo at nagsusuka. Kinilabutan ako. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari.

Pakiramdam ko ay may mga hindi tamang nangyayari base sa ibat-ibang ingay sa kapaligiran.

Ilang sandali lang ay narinig ko ang paghalakhak ni Ate Ara. Tawa ito ng isang tao na wala na sa sariling katinuan. Nakakakilabot. Lalo na yung mga ungol na parang pinapahirapan. Lalo akong kinabahan ng lalong lumakas ang kalabugan na nagaganap. Halos tumagal din iyun ng ilang minuto at biglang tumahimik. Isang nakakabinging katahimikan.

“Ano, masakit ba?? Akala niyo hindi ko kayo gagantihan, nagkakamali kayo!!!! Hahaha! Hahahha! Mauna na kayo sa impyerno mga demonyo!!!? “napapitlag ako sa malakas na sigaw ni Ate Ara. Parang may kaaway ito na hindi ko mawari. .Gustuhin ko mang alamin ang mga nangyayari sa paligid hindi ako makawala sa pagkakagapos.

“Wa lang hiya ka!!! Ulol! Ulol!! Tu long!!!!” narinig kong hiyaw ng isang lalaki. Boses ito ni Gaston. Parang naghahabol ito ng hininga habang pilit na nagsasalita. Inuubo din ito.

“Mas walang-hiya ka Gaston. Sinira mo ang buhay ko!!!” narinig kong sigaw ni Ate. Napahiyaw naman si Gaston na parang nasasaktan. Para itong kinakatay sa paraan ng paghiyaw nito. Nakakaamoy na din ako ng mabaho sa kapaligiran. Sobrang baho na parang hinahalukay ang aking nagugutom na sikmura. “Ngayun sabihin niyo sa akin kung sino ang mas tuso. Hahhahha!!!! Hahahhahah! Hahhahha! Humahalakhak na wika ni Ate Ara. Para itong mababaliw sa paraan ng pagtawa.

Papatayin ko kayong lahat. Walang kapatawaran ang ginawa niyo sa akin kaya dapat lang na mamatay na kayo!!!!!!” sigaw ulit nito na lalong nagpakaba sa akin. Kinilabutan ako.

Pagkatapos ng matinding sigaw ni Ate ay agad na namang namayani. ang katahimikan sa paligid. Kasunod nito naramdaman ko na lumuwang ang lubid na nakagapos sa akin pati na din pagkatanggal ng piring sa aking mga mata at ang busal sa aking bibig.

Nanlaki ang aking mga mata ng mapagsino. kung sino ang nagtanggal ng aking mga tali si Ate Ara .Nakangisi itong nakatitig sa akin. May luha sa mga mata na labis kong ipinagtaka. Pero lalo akong nagimbal ng suyurin ko ito ng tingin. Mula ulo hangang paa. Punong-puno ito ng dugo. Pati mukha nito ay may mga dugo din. 

Halos magkulay pula din ang kasuotan nito. Agad akong napatayo dahil sa takot lalo na ng makita kong may hawak itong kutsilyo. at may dugo pang tumutulo mula dito, Parang gusto kong panawan ng ulirat dahil sa sobrang nerbiyos.

“A...A. Ate... Maawa ka, huwag mo akong saktan “garalgal kong wika. habang umaatras. Takot na takot ang buo kong sistema. Pakiramdam ko ito na ang katapusan ko. Lalong lumawak ang pagngisi nito habang tuloy tuloy. ang pag agos ng luha sa mga mata.

May kinapa-kapa ito sa sariling bulsa na parang may hinahanap. “Ganoon na ba ako kasama sa paningin mo Carissa?” naghihimutok na wika nito. Hindi ako nakasagot. Ngumiti ito sa akin at iniabot ang isang cellphone. na dinukot nito sa bulsa kani-kanina lang.

“Heto, tawagan mo si Gabriel hindi. Hindi tumawag ka din ng mga pulis.” Mahinahong wika nito na labis kong ipinagtaka. Inaabot nito sa akin ang hawak na cellphone na may bahid pang sariwang dugo.

“A A Ate-“ tanging nabanggit ko lang dahil naguguluhan ako. Hindi ko alam kung ano ang mga nangyayari. Kung bakit puno ito ng dugo at napakatahimik na ng mga kasamahan nito, Mula dito sa kinaroroonan ko ay hindi ko makikita ang labas. Ang labas kung saan maaring nag-iinuman ang mga kasamahan nito.

“Sige na. Kunin mo na ang phone bago pa magbago ang isip ko. Tumawag ka ng mga pulis kong nag-aalangan ka. na papuntahin mag-isa si Gabriel dito.” Wika nito habang inaabot pa rin ang cellphone na hawak. Dahan-dahan ko itong kinuha Pagkakakuha ko ay tumalikod na si Ate Ara.

Pero bumalik din ito agad at may ibinigay sa akin na papel.

Ito yung address ng kinaroroonan natin. Bilisan mong tumawag dahil pagod na pagod na ako. wika nito at tumalikod na ulit. Kahit puno ng pagtataka ay agad kong idinial ang number ni Gabriel. Kabisado ko ang cellphone number ng asawa ko kaya naman hindi na ako nahirapan pa “Hello!” narinig kong sagot nito matapos ang ilang pag-ring.

“Hello Gabriel!” umiiyak na sagot ko.

“Sweetheart? Nasaan ka? Ayos ka lang ba??? Sabihin mo sa akin nasaan ka?” bakas ang matinding pag-aalala sa boses ni Gabriel sa kabilang linya.

“Nandito. Ahhmmm Gabriel makinig ka. Hin... hindi ko alam kong anong lugar ito pero. Pero may binigay na address si Ate Ara” sagot ko at agad kong sinabi ang mga nakasulat sa papel.

“Sweetheart, mag-ingat ka. Papunta na kami” sagot nito.

“Gabriel bilisan mo, natatakot ako. Parang wala na sa katinuan si Ate Ara” umiiyak na wika ko.

“Dont worry Sweetheart, mamayang kunti nandiyan na kami. Heto na paalis na kami ng mansion. Hold on Sweetheart Darating na kami diyan.” Sagot ni Gabriel na bakas pa rin ang pag-aalala sa boses nito. Tanging hikbi lang ang naisagot ko. Dahan-dahan akong naglakad habang tinitingnan ang paligid. Nandito pala ako sa isang kwarto kaya hindi ko alam kung anong nangyayari sa Labas. Tanging boses lang kanina ng mga kidnapper ang aking naririnig pero ngayun nakakapagtaka dahil biglang tumahimik ang kapaligiran. Maaring nakatulog na ang mga ito Sa kalasingan. Pero bakit puno ng dugo si Ate Ara.

Nang makalabas ako ng kwarto ay nanlambot ang aking mga tuhod sa nasaksihan. Nabitawan ko ang cellphone dahil sa matinding takot. Bumagsak ang cellphone sa sahig sa agad na nag-disconnect ang tawag kay Gabriel. Nawala sa isipan ko na kausap ko pala si Gabriel. Gulat na gulat ako sa mga nakita. Nagkalat ang mga bangkay sa sahig.

“A. Ate Ara??! Impit kong tawag dito sa kabila ng matinding takot. Nakabulagta ang mga kalalakihan at halos magkulay dugo ang buong paligid. Naitakip ko ang mga kamay ko sa aking bibig dahil sa kalunos-lunos na hitsura. ng mga katawan ng mga kalalakihan na kanina lang. ay naririnig kong nagtatawanan. Halos lumuwa ang mga lamang-loob ng mga ito. Dilat ang mga mata at may bula sa bibig. Halos pare-pareho sila ng sitwasyon. Nagkalat din ang mga basag na bote sa paligid .Gusto kong masuka sa mga nakita.

Tulala akong napatingin kay Ate Ara na noon ay nakaupo sa sofa habang tumutunggang alak. Parang wala lang dito ang mga bangkay na nasa harapan.. Parang wala lang dito ang lansa ng mga dugo sa kapaligiran.

Bumaling ang tingin nito sa akin. Wala na dito ang mabagsik na titig kapag tumitingin sa akin. Hindi na nakaguhit sa labi nito ang nakakatakot na pagngisi. Bagkos ay napalitan ng kapanglawan. 

Napalitan ng matinding sakit at paghihinagpis “A-ate. Anong nangyari??? Tanong ko dito habang hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Nangingilabot pa rin ako sa kung anong meron. Hindi pa rin maproseso ng aking utak na ang lahat ng mga nangyayari ay si Ate ang salarin. Nagawa ba nitong patayin lahat ng kasamahan? Pero bakit? Ano ang dahilan. May matindi bang galit si Ate. sa mga ito at nagawa ang karumal-dumal na pagpatay. Ang alam ko nagkakasayahan pa sila kanina.

“Dapat lang sa kanila iyan. Kulang pa ang buhay nila para pagbayaran ang mga kasalanan nila sa akin.” Mahinang sagot nito habang patuloy sa pagtunggang alak.

“Binaboy nila ako. Ginawang puta kaya dapat lang na patayin ko sila!!!” pagapatuloy na wika nito. Umiiyak na ito habang patuloy ang pag-inom ng alak.

“Dapat hinarap ko na lang ang kasalanan ko sa batas. Ang mga kasalanan ko sa iyo. Sa mga magulang natin. Dapat hindi na lang ako nagtago.” Pagpatuloy na wika nito. Bakas sa boses nito ang matinding pagsisisi.

“Alam mo bang hanggang ngayun ay inuusig pa rin ako ng konsensiya. dahil sa nangyari kay Mommy Kay Daddy. Pinatay ko sila!!!! Hiyaw na wika ni Ate. Tumayo pa ito habang hinahampas-hampas ang sariling dibdib gamit ang kaliwang palad. Malakas itong umiyak na parang isang bata na inagawan ng candy, Kulang na lang na maglupasay pa ito. Makasarili ako!!!! Makasarili ako Carissa Im so...

I am so sorry!” wika nito na labis kong ikinagulat Wala sa bokabolaryo ni Ate Ara ang salitang “sorry” Ma-pride ito at hindi tumatanggap ng kahit na anong pagkakamali.

“Ang sama ko Sagad hanggang buto ang kasamaan ko. Kaya kaya Dapat lang na Magdusa ako habang buhay.” Pagpapatuloy nito habang umiiyak.

Lumapit pa ito sa akin. Aktong hahawakan nito ang aking mukha pero hindi itinuloy, bagkos ay lumuhod ito sa harap ko na labis kong ikinagimbal. Lahat ng galit na nararamdaman ko kay Ate ay parang bula na biglang naglaho. Umiyak ito ng umiyak habang nakaluhod sa harap ko. Nakaramdam ako ng matinding awa sa kapatid ko. Gaano ba kahirap ang pinagdaanan nito at nagawa nitong patayin ang mga kasamahan.

“Ara, tumayo ka diyan. Huwag mo akong luhuran” umiiyak ko din na wika dito. Hinawakan ko ito sa balikat at pilit na pinapatayo Nang makatayo si Ate ay agad ko itong niyakap. Sa kauna-unahang pagkakataon, naramdaman ko ang yakap ni Ate Ara. Naramdaman ko ang yakap ng isang kapatid. Wala akong pakialam kong malagyan ako ng dugo mula sa mga taong pinatay ni Ate Ara. Ang importante ay maramdaman ko ang yakap ng isang Ate. Yakap ng isang kapatid na puno ng pagsisisi.

Naramdaman ko ang pagyugyog ng balikat ni Ate Ara. Tanda ng matinding pag-iyak. Hinayaan ko itong umiyak ng umiyak sa aking balikat. Hindi na muna ako nagsalita pa. Hindi na ako nagtanong pa. Ang importante ay heto ako ngayun... Kasama ang aking kapatid kahit na sa pinakamadilim na kabanata ng buhay nito. Malaki ang kasalanan nito sa akin pero kahit na pagbalik-baliktarin pa ang mundo, kapatid ko pa rin ito. Iisang dugo lang ang dumadaloy sa aming ugat. Kahit na siya pa ang Pinakamasamang-tao sa mundo. paulit-ulit ko siyang dadamayan lalo na sa ganitong pagakakataon.

Oo siya ang dahilan ng pagkamatay nila Mommy at Daddy. Pinagtangkaan niya din ang buhay ko pero sino ba naman ako para hindi magpatawad. Tao lang din ako at mahal na mahal ko si ate Ara sa kabila ng pagiging masama nito sa akin.

Ilang minuto din kaming magkayap ng naramdan ko na kumalas si Ate sa akin. May malungkot na ngiti na nakaguhit sa mga labi nito habang nakatitig sa akin.

“Sige na Iwan mo na ako. Umalis ka na...” wika nito na puno ng kalungkutan ang boses. “Pero Ate paano ka?” sagot ko dito.

“Mamaya ng kunti nandito na ang mga pulis. Sila na ang bahala sa akin. Umalis ka na Carissa Sa labas mo na lang hintayin si Gabriel. Parating na din siguro iyun” mahinahon na Wika nito.

“Pero Ate...

“Sige na. Huwag kang mag-alala. Walang gagalaw sa iyo sa labas. Pinatay ko na silang lahat.” Sagot nito. Sinulyapan pa nito ang mga wala ng buhay na katawan at matipid na ngumiti.

“Hindi... Hindi kita iiwan Ate. Dito lang muna ako.” Sagot ko dito. Hinawakan ko pa ang mga kamay nito na puno ng dugo. “Huwag kang mag-alala.. Hindi ako gagawa ng bagay na ipag-aalala mo “ sagot nito sabay Talikod sa akin at bumalik sa pagkakaupo sa sofa na nanglilimahid din ng dugo.

Huwag mo na akong isipin pa. Pagtoonan mo ng pansin ang pamilya mo Carissa. Mahal ka nila kaya sana maging masaya kayo... Sana mapatawad mo ako sa lahat. Sana mapatawad din ako ng mga taong nagmamahal sa iyo.” Humihikbi na wika nito. Para namang kinurot ang puso ko dahil sa mga nakikita ko. Ibang-iba na si Ate Ara. Wala na ang dati nitong mapagmataas at mayabang na awra.

Sige na umalis ka na. Ayaw kong pinapanood mo ako habang nagdurusa Kaya kung talagang napatawad mo na ako, umalis ka na. Iwan mo na ako.” Umiiyak na wika nito.

Wala na akong nagawa pa kundi ihakbang ang aking mga paa papuntang pintuan. Pinihit ko ang seradura at agad itong bumukas. Saglit ko pang nilingon si Ate na noon ay nakayuko habang patuloy sa pag-iyak. Hindi ko na din mapigilan pang umiyak dahil sa sobrang awa dito. Kung may magagawa lang sana ako para mabawasan ang pagdurusang nararanasan ni Ate.

Tuloy-tuloy akong lumabas ng bahay. Sumalubong sa aking paningin ang nag-aagaw na liwanag at dilim ng kapaligiran. Napalungkot ng paligid. Napakapanglaw sa pakiramdam. Inihakbang ko ang aking mga paa ng walang anu-ano sabay-sabay na nagsipag-datingan ang mga sasakyan. Napahinto ako at tiningnan kung sinu-sino ang mga dumating. Lalo akong naiyak ng mapagtanto ko na isa sa mga ito si Gabriel. Nakababa na ito ng sasakyan at patakbo akong nilapitan. Mahigpit ako nitong niyakap.

Samantalang ang mga pulis ay tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng bahay. Narinig ko pang napalatak at napamura ang iba sa mga ito. Nagulantang din marahil dahil sa kalunos-lunos na mga tanawin sa loob ng bahay. Nagkalat ang mga dugo at halos humiwalay na ang ibang bahagi ng katawan sa mga bangkay dahil sa matinding saksak na natamo.

Chapter 46

GABRIEL

Para akong pusang hindi mapanganak. habang palakad-lakad dito sa aming sala. Hindi ako umaalis malapit sa telepono sa pagbabaka-sakaling tumawag ulit ang mga kidnapper. From time to time tinatawagan ko din ang aking mga kaibigan at nanghihingi ng update sa mga ito. Laking pasasalamat ko dahil handang dumamay ang mga ito sa mga ganitong problema. Alam kong pinapaalis din nito ang mga galamay nito. Gumagawa ng paraan para makatulong sa akin na labis kong ipinagpasalamat.

Malaking tulong ito sa akin lalo na at hanggang ngayun wala pa ring balita kung saan dinala ng mga kidnappers si Carissa. Kaninang umaga pa ang huling update ng mga ito at hanggang ngayun hapon na halos mababaliw na ako sa kakahintay sa tawag ng mga ito. Para bang napakabagal ng bawat oras. Bawat segundo ay mahalaga sa akin. Wala akong pakialam kahit magkano pa ang hinihingi ng mga kidnappers. Kaya kung ibigay ang lahat basta ang mahalaga ay makabalik si Carissa ng ligtas.

Patuloy din tinitingnan ng mga kapulisan ang mga lugar na posibleng dinaanan ng mga kidnapper.

Tsinitsek nila ang bawat daan o highway na posibleng daanan ng sasakayan na kanilang ginamit sa Pagdukot. May mga CCTV kasi ang ibang mga kalsada at highway kaya naman minomonitor nila kung Saan lumusot ang sasakyan ng mga ito.

“iho, dinalhan kita ng pagkain hindi ka pa daw kumakain simula kanina. Alas-4 na ng hapon, kailangan mong kumain para maging handa ka sa mga mangyayari.” Bahagyang napukaw ang aking attention. mula sa malalim na pag-iisip sa pagdating ni Daddy. May nakasunod na katulong dito bitbit ang tray na puno ng pagkain.

Dad, hindi ko alam kung kaya kong kumain gayong alam kong nasa kapahamakan’si Carissa.

Malungkot kong sagot ko dito. Hindi din naman ako nakakaramdam ng gutom. Pakiramdam ko bumalik

Ako sa dati, Bumalik ang matinding pag-aalala na nararamdaman. noong mga sandaling nasa Hospital si

Carissa at nag-aagaw-buhay.

“Naiintindihan kita iho. Pero kailangan mong pilitin ang sarili mo. Hindi pwedeng magpagutom ka. Mas magandang may laman ang iyong tiyan habang naghihintay ng update” sagot ni Daddy. Sininyasan nito ang katulong na ilapag ang pagkain sa center table.

“hindi ko alam Dad. Labis akong nag-aalala sa kalagayan ng asawa ko. Sana ayos lang siya.

Nag-aalala kong sagot.

“Nag-aalala din kami ng Mommy mo. Kaya lang sa ngayun wala tayong magagawa kundi maghintay.

Matatapos din ang mga pagsubok na ito. Manalig lang tayo iho.mahinahong wika ni Daddy “Magdasal tayo. Humingi tayo ng gabay sa Diyos, Wala tayong ibang makakapitan sa mga sandaling ito.

Kung di ang taimtim na mag dasal na sana nasa maayos na kalagayan ang asawa mo “payo ni Daddy. Iniabot sa akin ang baso ng juice na agad ko namang tinanggap at diretsong tinungga.

“Hindi ko alam. Pakiramdam ko hindi ko kakayanin kapag may masamang mangyari kay Carissa. Alam niyo naman po na siya ang buhay ko. Sa kanya umiikot ang mundo ko Dad. “madamdamin kong sagot kay Daddy.

Kaya nga dapat kumain ka iho. Kailangan mong maging malakas Tiyak na mag-aalala ang asawa mo. kapag malaman niyang ginugutom mo ang sarili mo. Magiging dagdag pa sakit pa sa kanya iyan kapag pati ikaw ay mapahamak “wika ni daddy.

“Hindi pa rin tumatawag ang mga kidnapper. Ready na ang pera pero bakit hindi pa rin sila tumatawag” may halong pagkainit na wika ko. Gusto kong magwala dahil ubos na ang pasensiya ko. Kanina pa ako nagtitimpi sa matinding galit. Kung mahuhuli lang ang mga kidnappers na iyun, ang sarap nilang pagpipira-pirasuhin para wala na silang pamilya pa na maperwisyo.

Dumating na din ang pera na winidraw ko sa banko. Nakalagay na ito sa sasakyan upang nakahanda na ang lahat at makaalis agad lang sakaling tatawag na ang mga kidnappers. Hindi ko pa din kasi alam lang saang lugar. kami magkita upang matubos ko si Carissa. Sana tumawag ang mga ito bago sumapit ang dilim. Baka mababaliw na ako sa matinding pag-aalala kung pagpabukas pa ang patubos ko dito.

“Siguro naman may kaunting konsensiya pa na natitira kay Ara para sa kapatid niya. Isa siya sa mga

Nangidnap dito at sana ay pera lang ang pakay ng mga ito. Wika ni Daddy “Iyon nga ang isa sa pinag-aalala ko Dad. Minsan ng pinag-tangkaan ni Ara ang buhay ni Carissa. Nag- aalala ako na baka gagawin niya na naman ang bagay na iyon. Baliw na ang babae na iyun. Hindi na siya nangingilala ng kadugo.” Sagot ko kay Daddy.

“Walang-hiya talaga ang babaeng iyon. Akala ko pa naman sobrang bait ng bata na iyun. Nakakagulat ang pinapakita niyang pag-uugali ibang iba na siya kompara dati.” Sagot ni Daddy “Mabuti na lang at hindi siya ang nakatuluyan mo iho. Masyadong gahaman sa pera ang babaeng iyun. Dapat talaga ay mahuli na siya ng mga pulis at ikulong na para naman hindi na makapag-hasik pang kasamaan sa kapatid niya. Lagi na lang kawawa si Carissa sa kanya. Kung gaano kabait itong si Carissa ganoon naman kademonyita itong si Ara.” Wika ulit ni Daddy habang napailing-iling pa.

Kaya nga Dad. Kaya sobrang thankful ako dahil narealized kong si Carissa pala talaga ang mahal ko.

Wala na akong masasabi pa pagdating sa ugali niya. She’s one of a kind. Kaya siguro minahal ko ito ng

Tudo “sagot ko kay daddy.

“Kaya nga iho. Dapat kang magpasalamat sa Diyos dahil sa kabila ng pagiging babaero mo pagdating sa babae binigyan ka pa rin ng perfect na asawa,” sagot ni Daddy, “Alam ko iyun Dad. Kaya sana matapos na ang problema na ito. Pangako yayayain kong magpakasal si Carissa. sa simbahan malagpasan lang namin ang pagsubok na ito. Haharap ko siya sa dambana ng buong puso” sagot ko kay Daddy. Sumilay naman ang masayang ngiti sa labi nito. Parang na excite ito nang banggitin ko ang pagpapakasal.

“By the way Dad kumusta sila Christian at Miracle. Hinahanap pa rin ba nila ang Mommy nila?”pag-iiba ko sa topic ng usapan namin. Hindi pa kasi alam ng mga bata na nakidnap si Carissa. Ang alam lang ng mga ito ay nasa school lang. Tiyak na magtatantrums ang mga ito. kapag mamayang gabi bago matulog wala pa ang ina nila. Sanay pa naman ang mga anak namin na basahan ng story ni Carissa bago matulog.

“Ayun nililibang ng Mommy mo Kanina pa nagrereklamo si Miracle. Hinahanap niya talaga ang kanyang ina. Ayaw ngang kumain kaninang lunch. Gusto daw niya makausap si Carissa. kahit sa video lang “sagot ni Daddy.

“Hindi po last sila sanay na late umuuwi ang kanilang Mommy. Napakalalang perwisyo talaga ang ibinigay ng mga kidnapper na iyan. Sisiguraduhin ko na pagbabayaran nila ang ginawa nilang ito. Huwag na huwag silang magpahuli sa mga pulis o tauhan ko dahil oras na mahuli sila pagsisisihan nila. kung bakit pa nila kinanti ang pamilya na ito.” Nagtatagis ang mga bagang na sagot ko. Malungkot naman na napabuntong-hininga si Daddy.

Sabay kaming natigilan ni Daddy ng biglang nag-ring ang aking cellphone. Nanginginig ang aking mga kamay habang dahan dahan na dinampot. Malalim akong napabuntong-hininga ng malaman na si Jonathan ang nasa kabilang linya. “Hello Pare, anong balita “ wika ko kaagad kay Jonathan.

“Pare may lead na ang mga pulis. Papuntang bulacan ang tinahak ng sasakyan kung saan Isinakay si Carissa. Naghahanda na ang mga kapulisan upang tuntunin ang eksaktong lugar. Tiyak na nasa paligid lang sila ng Bulacan.

“Oh thanks God. Sana mahanap nila ang kinaroroonan ng mga kidnapper sagot ko dito,

“Magtiwala ka lang Pre. Mahahanap natin ang asawa mo. Nandito lang sila sa Luzon kaya mabilis natin

Matutunton yan. Sisiguraduhin namin na hindi sila makaka wala sa pagkakataong ito “pagpapalakas ng loob na wika ni Jonathan.

“Salamat Pare. Balitaan mo ako. Gusto kong sumunod sa inyo kaya lang nag-aalangan ako. Baka tumawag ang mga kidnapper” sagot ko kay Jonathan.

“Huwag kang mag-alala. Pare Diyan ka lang muna. Hintayin mo ang tawag nila. Mas mabuting ikaw ang sumagot sa lahat ng tawag para hindi sila mag hinala na pinaghahanap na sila ng batas. Kunting oras na lang mabubulaga na natin sila! Sagot ni Jonathan.

“Salamat Pare. Balitaan mo ako kung nasaan na kayo. Mag-ingat kayo Pare,” sagot ko kay jonathan.

“We will Pare Balitaan mo din kami kung sakaling tumawag na ang mga kidnapper” sagot ni Jonathan na agad na pinatay ang tawag. Kakalapag ko lang ng cellphone ko sa center table ay bigla na naman itong nagring. Nagtaka ako ng makita ko sa monitor na unregistered ang naturang number. Agad ko itong dinampot at pinindot ang answered botton. Nagbabakasakali ako na mga kidnapper na ang tumawag.

Hello!” sagot ko habang itinapat sa tainga ang cellphone.

“Hello Gabriel!” umiiyak na sagot sa kabilang linya. Parang gustong sumabog ang puso ko sa galak ng

Mabosesan ko na si Carissa ang nasa kabilang linya. Umiiyak ito kaya naman lalong domoble ang kaba sa aking dibdib.

“Sweetheart? Nasaan ka? Ayos ka lang ba??? Sabihin mo sa akin nasaan ka? Nag-aalala kong tanong dito.

“Nandito. Ahm Gabriel. makinig ka Hin hindi ko alam kong anong lugar ito pero. Pero may binigay na address si Ate Ara.” Sagot nito at agad na sinabi ang address. Tama nga si Jonathan Nasa bandang bulacan ang mga ito. Doon ito dinala ng mga kidnapper. Agad kong isinulat ang address na ibinigay ni Carissa.

“Sweetheart, mag-ingat ka Papunta na kami.” Sagot ko habang direcho ng lumabas ng mansion bitbit ko ang kapirasong papel. kung saan nakasulat ang address na ibinigay sa akin ni Carissa. Agad kong sininyasan si Aron na aalis kami. 

Agad naman nitong tinawag ang driver pati na ang aking mga bodyguard. Agad akong sumakay ng sasakyan. Hindi na ako nakapagpaalam pa kay Daddy na noon ay sumunod pala sa akin. Hindi ko ito napapansin dahil ang buong attention ko ay nasa kay Carissa.

“Gabriel bilisan mo, natatakot ako. Parang wala nasa katinuan si Ate Ara” umiiyak na wika nito. Bakas sa nanginginig na boses nito ang matinding nerbiyos. Awang-awa ako dito. Tiyak na masyadong traumatic ang pinagdaanan nito sa kamay ng mga kidnapper. Sa kamay ng sariling kapatid.

“Dont worry Sweetheart, mamayang kunti nandiyan na kami. Heto na paalis na kami ng mansion Hold on Sweetheart.. Darating na kami diyan” sagot ko dito upang palakasin ang loob nito. Gustuhin ko man na tanungin pa ito sa mga bagay-bagay at sitwasyon nito pero tanging pag-iyak lang ang ginagawa nito sa kabilang linya. Bakas na din sa boses nito ang matinding pagod sa ilang taon na pag kasama namin ni Carissa, alala ko na ito. Sa boses pa lang alam ko na kung ano ang nararamdaman nito. “Teka, nasaan ang mga kumidnap sa iyo. Bakit ikaw ang tumawag sa akin. si Ara? Sinaktan ka ba niya?” Nag aalala kong wika.

Tanging hikbi lang ang naisagot nito. Hindi nito sinagot ang aking tanong at narinig ko na lang na sumigaw ito. kasabay ng pagkawala sa kabilang linya. Nang subukan kong tawagan ito ay nakapatay na ang cellphone. Hindi ko na ito ma-contact. Parang gusto kong iuntog ang ulo ko sa labis na pag-aalala. Maraming mga bagay ang naglalaro sa aking isipan. Natatakot ako dahil baka sinasaktan na ito ni Ara ngayun. Sa sigaw kasi nito ay parang may matindi itong kinatatakutan.

“Boss saan tayo pupunta?” pukaw sa akin ni Aron. Hindi ko pa pala nasabi sa mga ito kung saan kami pupunta. Napansin kong tumatakbo na ang sasakyan.

“tawagan mo si Jonathan. Sabihin mo sa kanya na doon sila pumunta sa lugar na iyan” wika ko habang inaabot kay Aron ang kapirasong papel.

“Sige Boss. Ako na ang bahala magsabi sa kanila.” Wika nito at kinausap ang driver na sa bulacan ang aming destinasyon. Agad na tumalima ang driver at mabilis na kinabig ang manibela. Sinunod nitong tawagan sila Jonathan at binigay ang address. Hindi ko na masyado pang pinaringgan ang ibang pag-uusap nila Aron at Jonathan dahil abala ang

Aking isip kay Carissa.

Naikuyom ko ang aking kamao sa alalahanin na baka pinaparusahan ni Ara. si Carissa dahil sa pagamit ng cellphone at pagtawag sa akin. Maaring pasekreto ako nitong tinawagan upang sabihin ang kinaroroonan nito. 

Pero bakit nito nabanggit na si Ara mismo ang nagbigay ng Address na iyun. Naguguluhan ako. Napasapo ko ang aking ulo dalil sumasakit na ito sa kakaisip. Sumasakit na ang aking

Kalooban sa matinding pag-aalala. Kung may sakit lang ako sa puso marahil ay kanina pa ako inatake.

Naikuyom ko ang aking kamao. Oras na may mangyaring masama kay Carissa, hindi ako nangingimi na gantihan si Ara. .Sumusobra na ang babaeng iyon. Hindi ko alam kung ano ba ang gusto nito. 

Wala na itong ginawa. kundi pahirapan si Carissa. Ang aming pagsasama at buong Pamilya. Hindi pa ba ito kontento sa mga perwisyong ibinigay sa amin.. Lalo na sa sarili nitong kapatid. Kay Carissa. Nagawa pa talaga nitong kidnapin ang sariling kapatid at patubos sa halagang one Billion. 

Ganoon na ba ito kadisperada. Ang alam ko hindi nito nagagalaw ang mga ari-arian na iniwan ng mga magulang. Ito ang nag-isang nagmana sa lahat. samanatalang wala man kang ni Singkong duling ang napunta kay Carissa. Wala naman problema sa akin ang bagay na iyun. Kaya kong ibigay lahat ng gusto ni Carissa: Nagkataon lamang na napakasimple nitong babae. Hindi ito mahilig sa mga materyal na bagay. Iginala ko ang aking paningin sa paligid. 

Nandito na kami sa bulacan at tinatahak na namin ang isang masukal na daan. Tanging isang sasakayan lang ang kasya sa kalsada. Marami akong nakikitang traktora sa paligid. Napagtanto ko na isa itong bagong tayo na subdivision. Maaaring lanti pa lang ang nakatira sa lugar na ito kaya maaring dito nila pinili na dalhin si Carissa,

Umaasam ako na sana nga nandito sa lugar na ito si Carisa. Nag-aagaw na ang liwanag at dilim. Ilang minuto na lang ay gabi na. Tiyak na masyadong madilim ang paligid dahil magkakalayo ang agwat ng mga bahay at karamihan sa mga ito ay under construction pa lamang.

Nang tingnan ko ang unahan namin ay nakita kong may Mobile car. May mga pulis pala kaming kasama. Hindi ko napansin dahil malalim ang aking iniisip. Maaring nandito na din sila Jonathan.

Mabilis na umarangkada ang police car sa harapan namin. Kaya sinundan ito ng driver namin at huminto kami sa tapat ng isang bahay. Agad akong bumaba ng mapansin ko na may lumabas sa bahay sa pintuan. Walang pagsidlan ang galak na aking naramdaman ng mapagtanto ko na ito si Carissa. Umiiyak ito habang mabagal na naglalakad. 

Bakas sa mukha nito ang matinding pagka-tolero at parang takot na takot. Huminto ito ng ilang sandali at iginala ang paningin sa paligid. Marahil ay napansin nito ang maraming sasakyan sa paligid. Agad akong bumaba at tumakbo palapit dito. Wala na akong pakialam kong may panganib sa paligid. 

Narinig ko pa ang pagsigaw ni Jonathan upang pigilan ako. Marahil ay nag -aalala ang mga ito na isang patibong lamang ang lahat. Nag-aalala sa kaligtasan ko. Nagsipagsunuran naman agad ang aking mga bodyguard gayon na din si Aron.

Agad akong nakalapit kay Carissa at niyakap ng mahigpit. Wala na akong pakialam pa sa paligid. Basta ang alam ko nasa mga bisig ko na ulit ang pinakamamahal kong asawa. Alam ng Diyos kung gaano ako nag-aalala sa kaligtasan nito.

Thanks God, your safe Sweetheart.” Madamdamin kung wika pagkatapos ng ilang sandali kong pagyakap dito, Naramdaman ko din ang pagtapik ng kung sino sa aking balikat. 

Hindi ko ito pinansin dahil Naka focus lang ang tingin ko kay Carissa na noon ay walang humpay pag-iyak. Lumingon pa ito sa bahay na pinanggalingan at nag-aalalang tumitig sa pinto. Napansin ko na may mga pulis na sa harap ng pinto ng bahay. Kumakatok ang mga ito at pilit na pinapalabas ang nasa loob ng bahay.

“Mister Villarama, Mas mabuting ilayo niyo muna si Misis May mga ambulance kaming kasama. Dalhin niyo po muna siya doon para masuri. Marami kasi siyang dugo.” Pukaw ng pulis sa akin. Nakayakap pa rin kasi ako kay Carissa. kaya hindi ko napansin ang mga mantsa ng dugo nito sa katawan Nag-aalala akong tumitig dito. 

Wala pa ring humpay ito sa kakaiyak. Agad ko itong dinala sa nag-aantabay na ambulansiya. Hindi ko alam kung bakit may mga dugo ito. Saan galing ang mga dugong nakadikit sa damit nito? May sugat ba ito sa katawan na hindi ko nakikita? Masyado ba itong pinagmalupitan ng mga kidnappers lalo na ni Ara?”

Chapter 47

GABRIEL

Agad kong inalay si Carissa papuntang ambulansiya, Wala pa rin ito sa sarili. Marahil ay na trauma ito sa mga nangyaring pangingidnap ng sariling kapatid. Agad naman itong sunuri ng mga medics. Tiningnan kung may mga sugat ba ito sa katawan. Marami kasing dugo sa damit nito. Pati kamay at mga paa ay meron din. Nakapaa lang kasi ito kanina noong lumabas ng bahay. kaya naman kitang-kita ang dugo sa talampakan nito. Labis akong nabahala. Paano lang may matinding sugat na iniinda sa katawan si Carissa?

Kaya naman ay agad itong tiningnan ng babaeng nurse. Pagkatapos nito ay para akong nabunutan ng tinik ng ideklara ng nurse na walamg sugat sa kahit saang parte ng katawan. Wala din itong kahit na isang galos. maliban sa mga kamay at braso nito na may balas ng lubid. Marahil ay itinali ito at nagpumilit na makawala. Hindi pa rin ito makausap ng matino. Iyak lang ng iyak kaya naman hinayaan ko na lang muna. Niyakap ko lang ito para ipadama na nasa ligtas na kalagayan na at wala ng dapat pang ipag-alala.

"Buti na lang at ligtas na siya Pare. Salamat at hindi tayo nahuli ng dating. Kaya lang nagkakagulo ang mga pulis sa loob ng bahay. Marami daw bangkay. Balita ni Jonathan sa aking likuran. Napakalas ako sa pagkakayakap kay Carissa at nagtatakang tumingin kay Jonathan.

"Ano ang ibig mong sabihin?" nagtataka kong tanong.

"Iyun nga Pare, marami daw patay sa loob. Hindi pa kami pinapasok at kahit and media ay bawal din.

Tanging mga pulis lang ang pwede pang pumasok. para isecured ang buong paligid" sagot ni Jonathan.

Tumitig pa ito kay Carissa at parang may gustong itanong pero pinigilan ang sarili dahil sa kondisyon ni Carissa ngayun.

"Anong ibig mong sabihin? i mean sinong mga patay iyun? Nasaan ang mga kidnapper? Si Ara? Nahuli ba sila? Huwag mong sabihin nakatakas sila?" naguguluhan kong tanong. Pero ilang sandali pa ay natanaw namin na palabas ang dalawang pulis. May hawak itong tao na nakaposas. Nang sipatin ko ay walang iba kundi si Ara. Tahimik itong nagalalakad kasama ng mga bantay na pulis.

Nagulat ako dahil marami din itong dugo. Hindi halos maligo na pala ito sa dugo. dahil hindi na halos makita ang totoong kilay ng damit nito. Halos maligo na ito sa dugo. Mula ulo hanggang talampakan.

"Ohh my is that Ara?" gulat na wika ni Jonathan na noon ay nakatingin sa gawi ni Ara kasama ng mga Pulis. Nagulat ako ng biglang sumigaw si Carissa. nang makita nito si Ara, Tumayo ito at tumakbo palapit sa Kapatid na noon ay seryosong naglalakad. habang nakaposas at may mga nakabantay.

"Ate... Ate." umiiyak na tawag nito sa kapatid habang lumalapit. Pagkatapos ay yumakap ito kay Ara na noon ay napansin kong naiiyak na din.

"Tama na Carissa. Huwag mo ng pahirapan pa ang sarili mo ito na ang katapusan ng masasama kong gawain. Kalimutan mo na ako, kalimutan mo ng may kapatid ka. Hindi ako karapat-dapat sa mga luha na iyan dahil masama akong tao." garagal ang boses na wika ni Ara. Parang pinipigilan nitong maiyak. Pilit na ipinamamalas sa lahat na matatag itong tao.

"No Ate. Kahit anong mangyari. hinding hindi ka mawawala sa puso ko, sa isip ko.. kapatid kita kaya dapat lang na damayan kita sa lahat ng problema". umiiyak na sagot ni Carissa.

"Hindi... Huwag mo ng pagurin pa ang sarili mo Carissa. Marami akong nagawang kasalanan. Habang buhay ko itong pagdudusahan. Kriminal ako. Marami na akong pinatay na tao. kaya naman dapat ay ikahiya mo ako." Hindi na mapigilan pa ni Ara. ang pagdaloy ng mga luha sa mata. Luha ng pagsuko.... Luha ng matinding pagsisisi at luha ng matinding pagod dahil sa mga pinagdaanan nito.

Ate kahit ano pa ang sabihin mo. Kahit gaano pa kalala ang kasalanan mo. As long as nagsisisi ka,

handang handa kitang patawarin. Hayaan mong damayan kita Ate. humihikbing sagot ni Carissa.

Naguguluhan ako habang pinapanood ang magkapatid. Hindi ko alam kung anong nangyari sa pagitan ng dalawang ito. Pero sa kaloob-looban ng puso at isip ko. alam kung may malaking naitulong si Ara. para makaligtas si Carissa sa mga kasamahan nito, Hindi biro ang ginawa nito. Base sa mga bangkay naisa isang nilabas, karumal-dumal ang pagpaslang sa mga kriminal na iyun.

Hindi ko alam kung paano nagawa ng isang babae ang pagpatay. May ambag ba si Carissa sa mga nangyan? Dalawa ba sila ang salarin. Sa isiping iyun ay para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi matanggap ng sistema ko na pumatay ng tao ang asawa ko. Kailangan kong malaman ang lahat. Hinding- hindi ako papayag na pati si Carissa ay malagay sa alanganin.

Biglang nagsipagdatingan ang mga reporters Kanya-kanyang kuha ang mga ito ng footage. Hindi ito mapigilan ng mga kapulisan kaya naman hinawakan ko si Carissasa balikat. upang pakalasin sa pagkakayakap kay Ara.

"Sandali Gabriel, gusto ko pang makasama si Ate. Kahit ngayun lang Please!! Gabriel!!!!" Pagsumamo

na wika ni Carissa.

Napailing naman ako. Alam kong hindi ko na makontrol ang lahat. Masyadong agresibo ang mga

reporters. Gusto nitong kumuha ng malinaw na impormasyon.

Nakita ko ang pagsulyap ni Ara sa akin. Bahagya itong ngumiti na labis kong ipinagtaka. Ibang-iba na ito ngayun. Kitang-kita kung gaano ito kaputla. Parang may ininda itong karamdaman dahil kapansin-pansin ang pangayayat nito. Wala na ang dating Ara na nakilala ko, "Gabriel, maraming salamat sa wagas na pagmamahal na ibinigay mo sa kanya. Sorry sa lahat ng mga kasalanan ko." sinserong wika nito. Hindi ako nakaimik.

"Sige na Carissa, sumama ka na kay Gabriel. Masyado ng maraming reporter ang nakapalibot sa atin.. Hayaan mong sagutin ko lahat ng tanong nila wika ni Ara. Kumalas naman ito sa pagkakayakap kay Ara. kaya naman ay hinila ko na ito. Kaya lang ay ay hindi kami makaalis dahil sa mga nakapalibot na reporters. Kaya naman hinapit ko na lang ito para kahit papano at mabigyan ng protection. Pinanood namin si Ara habang game na game sa mga tanong ng mga reporters mula sa ibat-ibang tv at radio stations.

"Miss Ara, maari mo bang sabihin sa amin kung sino ang salarin sa pagpaslang sa mga kalalakihan na Iyan?" tanong ng isang babaeng reporter.

"Ako ang pumatay sa kanila. Pinatay ko silang lahat." matapang na sagot ni Ara. .Hindi man lang ito nagdeny. Kita naman ang pagkagulat ng lahat. May mga nagbubulungan pa at hindi makapaniwala na nagawa nitong paslangin lahat ng mga kasamahan nito. Sa hitsura kasi ni Ara, hindi mo akalain na kaya nitong pumatay ng mga tao ng sabay-sabay.

"Miss Ara, Pwede niyo pong hindi sagutin lahat ng mga katanungan. Ang ano mang sasabihin mo ay maaaring gamitin sa iyo sa korte." wika ng pulis dito.

"Hindi wala akong pakialam.

Gusto niyo ng katotohanan diba? Pwes iyun ang totoo. Pinatay ka silang lahat. Gusto niyo bang malaman kung bakit???" matapang na wika ni Ara. Samantalang si Carissa naman ay punong puno ng awa ang mga mata habang nakatitig sa kapatid nito. na noon ay nagsasalita sa harap ng media. Walang tigil ang pagdaloy ng luha sa mga mata nito. Awang-awa ito sa kapatid.

Kung masama akong tao, mas masama sila. Si Gaston, alam naman halos ng lahat ng naalala sa akin na manager ko siya.. Siya ang may hawak ng career ko noon, pero nagbago ang lahat ng pumunta ako ng new york. Nilapastangan niya ako. Hayop siya. Hayop!!! Sigaw ni Ara. Pilit naman itong pinapakalma ng mga Pulis. Sininyasan ng mga pulis and media na itigil na ang interview. pero ayaw makinig ng mga reporter. Pinapakita din kasi ni Ara na gusto nitong magpa-interview.

"Ibig niyo po bang sabihin hindi kayo aware na kinukunan kayo ng video ni Mr. Gaston habang nagtatalik? tanong ng isang binabae na reporter.

"hindi Huli na ng malaman ko na may mga video siyang hawak. Kaya naman hindi na ako makakalas sa kanya. Ginamit niya ang mga video na iyun para takutin ako. Para hindi ako makakalas sa kanya. Ginawa niyang impyemo ang buhay ko sa New York. Tinakot niya ako na kapag hindi ako pumapayag sa gusto niya. ibibinta niya ako sa iba" sagot ni  Ara.

"Pero Miss Ara. hindi po ba kasama kayo sa suspect upang kidnapin ang inyong kapatid na si Carissa Villarama?" tanong ulit ng isang reporter. Sumulyap pa ito sa gawi ni Carissa na noon ay tahimik pa ring umiiyak.

"Yes.. No.. I mean maybe dont know kahit na minsan ko siyang kinamumuhian. Kahit na minsan ko ng pinagtangkaan ang buhay niya. Wala na akong balak na gawan siya ng masama. 

Kahit na Naiinggit ako sa kanya. dahil siya ang pinili ni Gabriel. Wala na akong balak pang guluhin sila" Kung kailan sirang sira na ang buhay ko, tsaka ko naman narealized kung gaano ako kasama. " sagot ni Ara. Paiba-iba ito ng sinasabi. Kapansin-pansin na naguguluhan din ito. Na magulo ang isip nito. 

Simula ng aksidente kong napatay sila Mommy at Daddy nawala lahat ng inggit ko sa kanya. Wala na akong maipagmalaki pa lalo na ng lapastanganin ako ni Gaston. sa ikalawang pagkakataon ng paulit-ulit. paulit ulit hanggang sa hindi ko na makilala ang aking sarili.

umiiyak na sagot nito.

Marami ako. Hindi na maibabalik pa ang dating Ara Perez. Wala na sirang-sira na." umiiyak na wika nito. Tatawa at iiyak sa hindi malamang dahilan. Kaya sabihin nyo sa akin. Mali ba ang pumatay ng tao? Mali ba ang ginawa ko sa mga hayop na iyan??

Sinira nila ang buhay ko. Ginahasa nila ako at pagkatapos ay ibinenta sa bahay aliwan.

Gabi-gabi.. ibat-ibang lalaki ang nakapila sa akin wika ni Ara. habang patuloy na lumuluha. .Ate Tama na. Pwede namang itigil na ang interview na ito. Gabriel, do something Please-biglang sambit ni Carissa. Kitang-kita kung gaano na itong nahihirapan dahil sa sitwasyon ng sariling kapatid.

"No. Dapat na malaman ito ng lahat, Once and for all magsasalita ako sa media. Ito na ang last kaya lubus -lubusin na nila... Pagbigyan niyo na ako humihikbi na wika ni Ara.

"Alam niyo ba kung paano ko sila pinatay?" nakangisi na tanong to Ara.? Natahimik naman ang mga reporters. Pati kami ni Jonathan ay tahimik na nakikinig. Sobrang pansinin na ang pabaga bagong ugali ni Ara. Parang nawawala na ito sa sariling katinuan. "Nilason ko sila Akala nila kakampi ako. Ang hindi nila akalain may plano akong patayin silang lahat.

wika ni Ara.

Malas lang ni Gaston, nagpakita pa kasi siya sa akin. pagkatapos ng halos isang taon niyang pag-iwan sa akin sa Casa. Walang-hiya talaga.. Anong palagay niya sa akin? Tanga! Na hindi marunong magkimkim ng sama ng loob?" natatawang pagpapatuloy kwento ni Ara. Hindi naman nakaimik ang mga reporter sa rebelasyon. Pati ang mga pulis ay matamang nakikinig.

Interesado ang lahat sa mga susunod na sasabihin ni Ara.

"Nagluto ako ng pulutan nila. Adobo Sinarapan ko pa nga eh. Hahahaha Sleeping pills lang dapat ang ilalagay ko sa pulutan na iyun. sakto lang para mapatakas ko si Carissa sa kanila. Natatakot kasi ako dahil wala naman talaga silang balak na pakawalan si Carissa. kahit na magbigay ng ransom si Gabriel Wala silang balak na palayain ang kapatid ko. 

Natatakot ako na baka mangyari sa kanya ang mga nangyari sa akin. Kahit sa ganitong paraan, makabawi man lang ako sa kanya sa lahat ng mga kasalanan ko. Kaya balak ko talaga siyang patakasin. Balak kong iligtas ang kapatid ko."

Kaya lang nakita ko yung lason para sa daga... Kaya naman napagpasyahan ko na lang na iyun na lang ang ihalo. At least wala na silang kawala sa akin. tumatawa na wika ni Ara. Tawa at iyak na ang ginagawa nito palagi. Kapansin-pansin din ang pagiging proud pa ito sa mga kasalanang nagawa. "nang umipekto ang lason, nagsuka at nanghina sila. 

Doon ko na ginawa ang balak ko. Sinaksak ko sila ng paulit-ulit. Wala na silang magawa dahil halos hindi na sila makabangon sa pagkalason. Hindi ko alam na ganoon pala kalakas ang epekto ng lason na iyun. Dapat pala yun na lang ang ginamit ko noong minsan na nagtangka din akong magpakamatay." natatawa pang salaysay nito. Napasinghap naman ang lahat ng nakikinig. Lalong lumakas ang bulungan sa paligid.

Pagkatapos pinakawalan ko si Carissa. Ang mga gago sa dami ba namn na dapat nilang gawing surprise sa akin. ang kapatid ko pa talaga. Ang dami ko na ngang kasalanan sa kanya dinagdagan pang mga ungas. tumatawa na wika nito habang tumutulo ang luha. sa mga mata Habag na habag naman si Carissa habang nakatingin kay Ara,.

"Kung nagpatayan sila sa harap ko, mas masaya sana ako ngayun!!!hahahaha! hahahha tumatawa na wika ni Ara. Napatitig naman ang mga kapulisan dito. Pati mga medic ay lumapit na bumulong sa pinuno ng mga pulis.

"Alam niyo ba? Nakakapagod pala pumatay pero at the same time masaya ako. Ininom ko ang dugo nila lalo na kay Gaston. .Litse ang pangit ng lasa, siguro dahil masasama silang tao kaya ganoon. hahahahahahahahahaha tumatawa na salaysay ni Ara. 

Napansin ko naman ang pagkabahala ng mga pulis. Sa mga pinapakita na simtomas ni Ara. parang nawawala na ito sa sarili. Guys tama na iyan. Hanggang dito na lang muna ang interview. Kailangan ng magpahinga ni Miss Ara."

wika ng pinakapinuno ng mga pulis sa operasyon.

"Hindi, sandali lang. Hindi pa ako tapos magkwento eh! Hehehhe! Hehehhe!" wika ni Ara. Pumipiglas

ito ng hawakan ng mga kapulisan.

"I love you Sissy! baling pa nito kay Carissa habang kumikindat.

Ano ba mga litse!Yawa!!! Ang kikilljoy niyo! Gusto ko pang magkwento" nagwawala na wika ni Ara. dahil hinihila na ito ng mga pulis upang dalhin sa sasakyan.

pagpupumiglas nito habang nakatingin sa mga reporters. Napansin  marahil ng mga reporter ang pagbabago ng ugali ni Ara. kaya hindi na ito nagpumilit pa.

Naghihistirikal na ito. Kaya lang kami naman ang hinarap ng mga reporter, tananung si Carissa. tanda ng ayaw nitong makapag-usap kahit kanino. Samantalang si Ara naman ay isinakay na ng mga pulis sa patrol.

Nagwawala na ito at kung anu-ano na ang lumalabas sa bibig.

"Im sorry, no comment ako sa issue. Ang importante ay ligtas na ang asawa ko. Tsaka na lang kami, magpapaunlak ng panayam. kapag nasa maayos na ang lahat "wika ko sabay akay kay Carissa papuntang sasakyan. Hinawi naman ng aking mga bodyguard ang mga reporters na gustong sumunod at mangulit pa.

Wala ng magawa ang lahat ng isinakay ko na si Carissa sa sasakyan. Inilinga ko ang aking tingin sa paligid. Isa-isa ng inilabas ang mga bangkay mula sa loob ng bahay, Napailing ako. Hindi ko akalain nansa ganitong paraan magwawakas ang kasamaan ni Ara. 

Nakita ko pa sila Jonathan at Kyzer na nakikiusyoso sa paligid. Marahil ay gusto din ng mga ito makita ang sitwasyon ng mga katawan ng mga kidnaper. Hindi na ako nag-abala pa. Sininyasan ko ang driver na aalis na kami. Kailangan ng makapag- pahinga si Carissa. Kung maari gusto ko itong mapatingnan sa Experto. dahil matinding trauma ang inabot nito. Hindi biro ang makasaksi sa matinding krimen na nangyari.

Chapter 48

CARISSA

Kinabukasan,

Pagising ko ay agad akong napaupo sa kama. Sabunot ko ang aking ulo habang inaalala ang mga nangyari. Pakiramdam ko ay galing ako sa isang masamang panaginip. Isang panaginip na parang totoong nangyari. Pakiramdam ko gising na gising ako habang nangyayari ang lahat.

"God, Nakidnap ako? Totoo ba iyun?" naguguluhan kong bulong sa sarili ko. Pero malinaw sa akin ang lahat Si Ate Ara. Ang tungkol sa pagkakahuli nito ng mga pulis. Ang pagkakidnap na akin. Parang totoong nangyari ang lahat. Ang mga bangkay na nakahandusay. Ang mga dugong nagkalat ipinilig ko ang aking ulo. Kinikilabutan ako habang naiisip ang lahat.

Iginala ko ang aking paningin sa loob ng kwarto. Wala na si Gabriel.. Marahil ay pumasok na ito sa opisina. Agad kong kinuha ang remote control ng television dito sa kwarto. Hindi ko alam. Pakaramdam ko may mga hindi magandang nangyari. 

Pakiramdam ko ay hindi masamang panaginip lahat. Parang totoo talaga lahat. Tiningnan ko pa ang aking braso. .Napakunot ang aking noo ng mapansin ko na may pasa ako. Saan ko ito nakuha? Parang itinali ako Pakiramdam ko nangangalay din buo kong katawan.

Pagkabukas ng television ay agad bumungad sa akin ang isang balita. Mga balita na nangyari nga kahapon lamang. Headline ito habang binabalita ng isang kilalang tv channel. Kunot-noo akong napatitig sa television habang pinapanood ang nirereport ng Newscaster. Kung ganoon hindi iyun isang panaginip. Totoong nangyari nga lahat. Nasa screen ang mukha ni Ate Ara. Halos hindi ito makilala dahil halos maligo ito sa dugo.

"Karumal-dumal ang sinapit ng mga kidnappers sa kamay ng socialite na Miss Ara Perez. Matatandaan na

kinidnap si Misis Carissa Villarma, asawa ng business tycoon na si Gabriel Villarama kahapon ng umaga. Ayon sa ulat at panayam na naganap sa suspect. ilang beses daw siyang hinalay ng mga biktima kaya naman naganap niya ang karumal-dumal na krimen.

Hindi umano inaasahan ni Miss Ara Perez na pagkatapos ng halos isang taon nitong pag-iwan. sa kanya sa isang Casa ay nakuha pang magpakita sa kanya ni Mister Gaston. sampu ng mga kasamahan nito, Ipinagmamalaki pa umano ng huli na may sorpresa ito sa kanya. para makabawi sa lahat ng kasalanan na nagawa nito pero. lalong gulat ni Miss Ara Perez na kapatid niya pala ang dinukot nila Gaston.

"Pasintabi po sa mga kumakain. ang mga nakikita niyo sa inyong mga telebisyon ay ang actual na hitsura ng mga bangkay. Ayun kay Miss Ara, nilason daw muna niya ang mga ito bago walang habas na pagsasasaksakan. na naging sanhi ng kanilang kamatayan at halos magkalasog-lasog na ang kanilang katawan. Kung nakikita niyo sa video halos maligo din sa dugo itong si Miss Ara. mula sa kanyang mga pinaslang ng mahuli ito ng mga pulis. Maayos pa itong nakakausap sa umpisa ng interview. pero hindi nagtagal ay parang nawawala na ito sa sarili.

"Hindi naman daw ito nanlaban pa at kusa itong sumama sa mga mga pulis. Nagpaunlak ito ng interview at sa harap ng lahat ng mga media. inamin nito ang pamamaslang. Hindi naman ito napakitaan ng pagsisisi. bagkos ay parang masaya pa ito sa kanyang krimen na naganawa. Matatandaan natin na matagal ng pinaghahanap ng batas ang socialite na Si miss Ara Perez. .dahil sa pagpaslang din nito sa sariling ina.

Samantalang ligtas naman Si Carissa Villarama. Ayon sa mga tumingin dito ay hindi naman umano nasaktan sa insidente. kaya lang matindi ang trauma ang natamo nito. Hindi na nagpaunlakang asawang si Gabriel Villarama ng interview, marahil ay nag-aalala din ito sa kalagayan ng kanyang asawa. na hindi halos makapagsalita dahil sa mga nangyari."

"Karen, paanong nagawa ng isang babae ang paslangin ang pitong kalalakihan. Sa nakita natin ay hindi ito basta-bastang mga kriminal lamang. Mga maskulado at matitikas ang mga ito kompara sa iisang babae na.... Well hindi naman sa pang-aano. pero alam naman natin kung hanggang saan lang ang lakas nating mga babae." tanong ng news anchor.

"Well Mela, nabanggit ni Ms. Ara na nilagyan niya daw ng lason ang pulutan na kanyang inihain. Pagkatapos umanong makakain ng niluto niyang adobo. ang mga biktima ay nakaramdam ng pagkahilo, pagsusuka at panghihina ang mga ito. Kaya naman nang mapansin umano niyang hindi na makapanlaban. ang mga target ay kinuha niya ang kutsilyo sa kusina. at isa-isa niyang pinagsasaksak ang mga ito na naging sanhi ng kanilang agarang kamatayan." sagot ng Reporter na si Karen.

Tinitigan ko ang video footage na kuha kahapon. Napahawak ako sa aking bibig ng makita ko si Ate Ara.. Tumatawa na ito na parang hindi man natakot sa mga nagawang krimen.

Hindi ko na tinapos ang balita. Agad kong pinatay ang tv. Lalo akong nakaramdam ng panghihina. Kung ganoon totoo ang lahat ng mga nangyari. Hindi isang panaginip. Nakidnap nga ako at isa si Ate Ara sa mga salarin. 

Kaya lang pinaslang din nito ang mga kasamahan. dahil gustong maghigante. Napasapo ako sa aking noo. Mariin kong ipipikiit ang aking mga mata. Unti-unting nagbalikan sa aking ala -ala ang mga nangyari kahapon. Kung paanong nakita ko at naramdaman ang matinding pagsisisi ni Ate Ara. Kung paanong nakita ko ang matinding kalungkutan na nakaguhit sa mukha nito. Kung paano nito sinabi na nagsisisi sa mga kasalanang nagawa.

Nakaramdam ako ng matinding awa dito. Kung sana ay noon pa ito sumuko sa mga kapulisan. Hindi na

sana nadagdagan pa ang kaso nito.

Nasa ganoon akong sitwasyon ng bumukas ang pinto ng kwarto. Pumasok si Gabriel. Nagtama ang aming mga paningin. Agad itong lumapit sa akn at mataman akong tinitigank Dumukwang ito at magaan akong hinalikan sa labik Smack lang dahil baka kasing saan na naman hahantong ang lahat.

"Sweetheart kumusta ang pakaramdam mo ok ka na ba? May masakit ba sa iyo? May pag-aalala sa boses nito habang sinisipat ako ng tingin.

"Gabriel, Im ok Pasensiya ka na lang pinag-alala kita." sagot ko at pinilit lang ngumiti.

Napangiti naman si Gabriel sa sagot.

"Ahhh thanks God at nagsalita na ang beautiful Sweetheart ko. Alam mo bang alalang-alala kami sa iyo..

Hindi ka na nakapagsalita pagkatapos ng insedente kahapon. .Siguro matinding trauma. talaga ang inabot mo sa mga nangyari sagot ni Gabriel.

Kinilig naman ako sa binanggit nitong beautiful Sweetheart. Grabe kahit nasa kasagsagan ako ng problema feeling ko ang haba ng haha ang buhok ko. Ikaw ba namang sabihan na beautiful ng taong mahal mo. at ng Isang Gabriel Villarama. .ewan ko lang kung hindi lumundag ang puso mo sa tuwa "Ha? Ganoon ba? Naku pasensiya na Gabriel. Hindi ko alam, ngayun ko nga lang naalala lahat eh".

nakangiti kong sagot dito.

"Finally nakarecover ka na din. Thanks God. Masyado kaming nag-alala. Alala namin habang-buhay ka ng hindi kami kakausapin. Pahinga lang pala ang kulang sa iyo tumatawa nitong sagot "Loko ka talaga.. Ano ka pangarap mo bang magkaroon ng pipi na asawa?" Birong sagot ko dito. Pinandilatan ko pa Napahalakhak naman si Gabriel.

"Hmmmm let me think about it." sagot nito. Humawak pa ito sa sariling baba at kunyari ay malalim na nag-iisip.

"Sira ka talaga. " sagot ko dito sabay bato ng unan. Tumawa naman ito ng tumawa habang umiiling.

Natawa naman ako sa reaksiyon nito. Napuno ng tawanan ang loob ng aming kwarto..

"Thanks God at ayos ka na Sweetheart ko! Really!!! Sa mga nangyari sa iyo kahapon. para akong mababaliw sa sobrang pag-aalala." kapag dakay wika ni Gabriel. pagkatapos ng tawanan namin. Seryoso itong tumitig sa akin.

"Ganoon din ako Gabriel.matinding takot ang naramdaman ko kahapon. Akala ko talaga katapusan ko na ". Sagot ko dito.

"Hindi ko hahayaan na mapahamak ka Sweetheart. Hinding-hindi. madamdamin na sagot nito.

"Si Ate Ara pala? Nasaan siya ngayun? biglang tanong ko. May panghihinayang sa puso ko tuwing maalala ko si Ate Ara. pero wala na ang sakit. Kailangan kong tanggapin ang lahat. Kailangan kong maging matatag. Kahit paano ay nakaramdam ako ng kapanatagan. dahil sumuko na ito sa mga pulis... Na nahuli na ito. Mapagbabayaran na nito ang mga kasalanan na nagawa. Makakamit na nila Mommy ang hustisya.

Nasa Mental Institution pa siya. Doon siya muna pansamantalang dinala ng mga kapulisan para obserbahan ang kanyang mental condition. Pero kapag maging maayos na siya tsaka siya dadalhin sa kulungan ng mga babae." sagot ni Gabriel. Mataman itong nakatitig sa akin. habang nagsasalita Waring binabasa nito ang aking magiging reaksyon.

"huwag kang mag-alala, bibigyan natin siya ng magaling na abogado. Kahit papaano makatulong man lang sa kanya "patuloy na wika ni Gabriel.

Salamat Gabriel. Alam ko ang bait mo talaga. Naiintindihan mo ang sitwasyon ko kaya naman taos puso akong nagpapasalamat sa Diyos. dahil ikaw ang binigay sa akin na maging kabiyak. Wala na akong mahihiling pa" nakangiti kong sagot dito.

"Sweetheart, alam ko kung ano ang nararamdaman mo ngayun. Its ok na umiyak ka huwag mong itago sa akin. ang totoo mong nararamdaman. Basta isipin mo nandito lang ako palagi sa tabi mo ang mga anak natin "malambing na sagot ni Gabriel.

Agad akong yumakap dito. Hindi ko mapigilan ang maluha. Ang swerte ko salamat sa Diyos. Sana mailagay na sa maayos ang lahat. Natupad na ang matagal kong Inaasam. Nahuli na si Ate Ara Panatag na ang kalooban ko. 

Kahit na mahirap kailangan kung tangapin. Mas mabuti na din na nasa kulungan si Ate. at pagbayaran ang mga kasalanan kaysa nasa labas ito at hindi ko alam kung ano ang pinagagana.

Although nakita ko naman kahapon na labis itong nagsisisi. Thankful din ako. dahil ito ang dahilan kung bakit nakaligtas ako. Kahit papaano ay malaki ang naging utang na loob ko dito. Ipinakita nito sa akin kahapon na kahit gaano ito kasama may puwang pa rin pala ako sa puso nito.

Pagkalipas ng ilang sandali ay kumalas ako sa pagkakayakap kay Gabriel. Pinahid ko ang namuong luha sa aking mga mata at masayang tumitig dito. Hinaplos ko pa ang mukha nito.

Nakangiti naman si Gabriel. at agad na hinuli ang aking mga kamay, Bahagya niya pa itong pinisil.

Nasa ganoong sitwasyon kami ng biglang pumasok ang aming mga anak Sila Miracle at Christian. "Mommy, Daddy!" agad na sigaw ng dalawa. Nag-uunahan papagsampa sa kama. Agad kong niyaka ang mga ito. "Mommy, Grandmama said that your sick daw." wika ni Miracle Sa murang edad ng mga ito ay direcho na silang magsalita. Hindi katulad sa ibang mga bata na kasing-edaran din ng mga ito na bulol pa kung magsalit. Samantalang ang kambal ay tuwid na at akala mo malalaking tao na ding umarte.

"Yes babies. Sick si Mommy yesterday but. Im ok now nakangiti kong sagot.

"Awww thanks God. Makapaglaro na po tayo" sagot naman ni Christian. "Sure Babies. Pero teka lang, hindi ba kayo nagpasaway kahapon?" kunyari ay seryoso kong tanong habang nagpalipat-lipat ng tingin sa mga ito.

"Ahmmm ano...hehehehe.. No Mommy. Good girl and Good boy po kami yesterday diba Christian?"

sagot ni Miracle at nag-iwas ng tingin. Pinandilatan pa nito ng tingin si Christian.

"Are you sure baby Miracle? But Grandmama said na putol na sabat ni Gabriel habang nakatingin sa kambal.

"Daddy!!!" putol naman ni Miracle. Natawa naman ako dahil kitang-kita ang inis ni Miracle sa kanyang ama. Lalong humahalakhak si Gabriel.

"Ohh tama na iyan. Kayo talaga... Ikaw naman Gabriel ang lakas mong painitin ang ulo ng little angel natin." natatawa akong sagot.

"Ikaw naman Miracle. Baby...dont be like that. hindi mo dapat tinitingnan ng bad si Daddy" wika ko.

Miracle Baka mamaya madala nito paglaki ang ganitong pag-uugali. Ito naman kasi si Gabriel ang lakas mang-inis sa anak.

"Sorry Mommy. Si Dad kasi eh..!

Lagi na lang akong binubuking sa iyo." nakanguso na sagot nito. Humalikhik pa ang nagmamaldita kong anak. Lalo namang natawa si Gabriel sa inasal ng sariling anak. kaya pinandilatan ko ito.

"Sorry, sorry!!" wika naman nito sabay taas ng mga kamay. pero nagbabadya pa rin ang kakaiba nitong pagngiti. Marahil ay natatawa talaga ito sa sitwasyon at tuwang-tuwa kapag nakikitang naiinis ang anak. Napailing na lang ako. 

Ewan ko ba habang tumatagal mukhang laging magbabangayan itong mag-ama.. Mukhang laging magkakaroon ng riot dito sa loob ng mansion. Kung umasta din paminsan-minsan si Gabriel parang isip bata, Hindi ko akalain na sa kabila ng pagiging istrikto ng personality nito. may nakatago palang soft side lalo na pagdating sa mga anak namin.

Nitong mga huling araw lumalabas ang pagiging mapang-asar ni Gabriel sa mga anak namin. Ano ito, palalakihin ni Gabriel. ang mga bata na parang magbarkada lang ang turingan. Lalong lalo na itong si Miracle. Ang hilig pumatol sa pang-aasar ng sariling ama. Buti na lang itong si Christian ay medyo tahimik lang. Pero minsan ay hindi din nakakaligtas sa mapang-asar na ugali ni ng ama..

Chapter 49

CARISSA

Mahigit isang linggo ang lumipas pagkatapos ng insidente ng pangingidnap sa akin Balik sa dati ang lahat. Nandito kami ngayun sa isang mall sa Makati. Hinatid kami ni Gabriel dito pero agad ding umalis.

Dahil may naghihintay na trabaho sa opisina nito. Urgent daw at hindi pwedeng ipagpabukas. wala ang personal Secretary nito na si Aron. Kaya naman kahit nag aalangan si Gabriel wala itong magawa. kundi pansamantala kaming iiwan ng mga bata. Nandito kami sa ice-skating area ng mall. Ito ang paboritong sport ng mga bata kapag nandito kami. Masaya ang mga itong nakikipaghalobilo sa ibang batang nag-a-ice-skating. Tuwang-tuwa naman ako habang nanonood. Hindi ako nag-aalala na mapaham ako masaktan ang mga ito dahil may instructor na Nakaantabay sa mga ito. Kahit na magaling na sa sa pag-a-ice-skating ang aking mga anak hindi namin.

Hinahayaan na walang nakafocus na nakabantay. Mahirap na baka masagi ang mga ito ng ibang mga mas

Malalaking bata at masalaan pa ang kambal.

Knowing Gabriel, over protective ito pagdating sa kaligtasan ng mga bata. Lumalabas lalo ang pagiging Istrikto nito kapag mga bata na ang sangkot. Wala sila Mommy Moira at Daddy Ralph. Nakabakasyon ang mga ito sa Europe. Gusto nga kami isama ng mga bata kaya lang hindi pumayag si Gabriel. Gusto kasi nito kapag magtravel kasama din siya. 

Hindi daw kasi pwedeng mag-out of town. dahil maraming dapat tapusin. May new business venture daw kasi. kasama ang mga kaibigan na sila Jonathan at kyzer. Kaya naman kahit gusto ng mga bata hindi talaga pwede. Nag promise naman si Gabriel na ipapasyal kami palagi kaya hindi na nagtrantrums ang kambal. Masaya akong nanonood sa aking mga anak ng biglang tumunog ang aking cellphone. Tiningnan ko kung sino ang tumawag at laking tuwa ko na si Roxie pala.

“Hello Bestie “excited kong agad kong sagot dito. Matagal na din kaming hindi nagkikitang magkakaibigan. Si Roldan ay nasa New York pa rin. Samantalang si Roxie ay abala sa pagtitraining kung

Paano hawakan ang negosyo ng sariling pamilya.

“Hello bestie Kumusta?” agad ding sagot nito sa kabilang linya. Bahagyang napakunot ang aking noong mapansin kong malungkot ang boses nito.

“Hmmm ok naman. Nandito kami sa Makati. Sa tambayan ng kambal. Napatawag ka?” sagot ko dito.

“Pwede ba kitang puntahan diyan. Ano kasi eh. Gusto ko lang ng makausap sagot naman ni Roxie. Bakas sa boses nito na may kinikimkim na problema. Bahagya pang napapiyok at parang pinipigilan na maiyak.

“Hmmm sure. Much better para naman may makausap ako dito. Alam mo naman ang twins. kapag nandito kami ayaw paawat sa kalaro ng ice-skating hanggat hindi makaramdam ng pagod. “ sagot ko dito.

“Sige Bestie, see yah!” wika nito at agad nawala sa kabilang linya.

Wala pang isang oras ay dumating na si Roxie. Napakunot ang noo ko dahil nakasuot ito ng sunglasses. kahit nasa loob na ng mall. At isa pa never itong gumagamit ng ganoong bagay. Nang tanggalin nito ang eye glasses at nagulat ako. Kapansin-pansin ang pamumugto ng mga mata nito. Parang galing ito sa Matagal na pag-iyak.

“Hey Bestie anything wrong?” tanong ko agad dito pagkatapos namin magbeso-beso. .Lalo itong umiyak. Kaya naman ay niyaya ko itong maupo.Buti na lang at kunti lang ang mga tao dito sa coffee shop. Dito ko napiling tumambay muna habang hinihintay. upang makapag-kape muna habang nag-uusap kami. Malapit lang naman din ang coffee shop sa ice-skating area at hindi ako nag aalala dahil may mga bodyguards naman na nakabantay at dalawang instructor sa mga bata.

“Best, i dont know how to start pero ang sakit...” humahahulgol nitong wika. Maang naman na nakatitig ako dito. Ito kasi ang kauna-unahang pagkakataon na nakita kong malungkot si Roxie. Lagi kasi itong masayahin at parang walang kahit na anong problemang iniinda.

“Bakit? Anong problema? I mean. Roxie.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin at kung paano pakalmahin.

“Magpapakasal na si Kuya Jonathan.” Wika nito sa pamamagitan ng paghikbi.

“So? Ano ngayun kung magpapakasal na? Much better kung ganoon. Magkakaroon ka na ng sister in law.” Pabiro kong wika kahit na naguguluhan sa takbo ng usapan namin ni Roxie.

“Hindi sa ganoon Bestie. Hindi mo kasi naiintindihan eh.

Umiiyak na sagot nito.

“Eh ano nga? Ayaw mo kasi akong diretsahin eh. Ano ba ang Problema. kung magpapakasal na si Kuya Jonathan mo?” puno ng pagtataka lang tanong. Halos lumaki na din ang butas ng ilong ko sa pasuspense ni Roxie. Hindi ko alam kung bakit kailangan nitong iyakan. ang napipintung pagpapakasal ng kapatid. Ang alam ko hindi naman sila close Para ngang aso at pusa ang dalawa. laging magbangayan.

“Ganito nga kasi yun, nagdala ng babae si Kuya sa bahay tapos nagpaalam siya kina Mommy na Magpapakasal na daw sila ng chaka na iyun. umiiyak pa rin na sagot nito.

“Ayaw mo sa magiging sister in law mo?” taka kang tanong.

“Why you didn’t give her a chance. I mean kung nagmamahalan naman sila. bakit kailangan mong tumutol nagtataka kong tanong dito. Tinitigan ko si Roxie. Ganoon na ba ito ka close sa kapatid. Sabagay baka nagkalapitan ang loob nila simula noong naging secretary siya ni Jonathan. Ito kasi ang nagtrain para matuto si Roxie na pamahalaan ang negosyo ng pamilya.

“No Ayaw ko. Ahhh hindi sa ganoon Carissa, I dont know kung maiinitindihan mo ako. Pero. Pero Im pregnant “ diretsang sagot ni Roxie. Muntik ko naman maibuga ang kape na iniinom ko. Ilang sigundo din akong napatitig dito. Hindi pa rin madown-load ng utak ko ang lahat. Parang naging loading pa din

“I said Im pregnant.” Ulit nito. Hindi nga ako nagkamali ng dinig Pregnant nga Diyos ko naloka ang babaeng ito.

“Ha? Sino ang tatay.teka teka Roxie kaharutun mo ha? Nakadrugs ka ba? Sino boyfriend mo? Ang alam ko wala ka naman jowa dahil sa pagiging pihikan mo pagdating sa lalaki? Nagtataka kong tanong. Hindi ito sumagot. Umiyak lang ng umiyak. Naiinis na akong tumitig dito.

“Ano ba Roxie papatayin mo ba ako sa sobrang suspense. Sabihin mo nga Pina-prank mo ba ako?” asar na tanong ko dito.

Si Kuya Jonathan “sagot nito. Gulong-gulo na naman ako. Paano na naman nasali sa pagiging pregnant nito ang kapatid niyang si Jonathan. Kunting- kunti na lang maniniwala na akong nakadrugs itong best friend ko. Paiba-iba ng linyahan Ang gulo kausap. Parang matutuyuan ako ng utak sa sobrang antisipasyon tungkol sa mga impormasyon na binibigay nito. Roxie, utang na loob, tama na ang pambibitin diyan sa kwento. Halu-halo kasi eh. Hindi ko ma-gets Klaruhin mo na. “angal ko dito.

“I said si Kuya Jonathan ang tatay” bulong nito sa kabila ng paghikbi. Muntikan ng mabitawan ang Hawak kong tasa na may laman na mainit na cappuccino, Lalong naging magulo ang lahat. Paanong si Jonathan ang tatay eh magkapatid ang mga ito. Ano na ba ang nangyari sa panahon ngayun. Bahagya kong natampal ang aking noo.

“Si Kuya ang Tatay Bestie. Pero ang ungas magpapakasal na daw siya doon sa babaeng mukhang bisigo, umiiyak pa rin na wika nito.

“Bestie, pero paanong??? Nagkaroon ka ng relasyon sa sarili mong kapatid? Bestie sorry to say this pero bawal iyun.. Immoral Bestie. Paano nangyari? Nalasing ba kayo kaya nangyari ang mga dapat hindi mangyari?” hindi ko mapigilang wika.

“Grabe ka naman maka-immoral Bestie. Sa palagay mo ba kakangkang ako sa kanya lang kapatid ko siya?

“wika nito. Pinukulan ako ng nagtatampong tingin.

“Bakit hind ba?” nang-iinis kong tanong. Bumuntong hininga naman ito.

“We are not siblings” sagot nito habang pinapahid ang luha sa mga mata. “What? I mean how come?” gulat kong tanong.

“Hindi niya ako kapatid, hindi kami magkapatid dahil ampon ako Ampon ako!” iyak nitong wika.

“Pero kailan pa? I mean, kailan mo pa nalaman ito? Wala ka namang nababanggit sa amin ah? Tanong ko.

“Matagal ko ng alam. Bata pa lang ako alam ko ng hindi ako anak nila Mommy At Daddy. Nasa seven years old lang yata ako noon. Isa sa mga tauhan nila sa hasyenda ang Nanay at Tatay ko. Pareho silang namatay dahil sa isang aksidente kaya ng malaman ito nila Mommy at Daddy. naawa sila sa akin. Inampon nila ako pagkukuwento ni Roxie.

“Noon pa ayaw na sa akin ni Kuya Jonathan. Feeling kasi niya inagawan ko siya ng attention kay Mommy

At Daddy. Kaya nagdecide siya na mag-aral at mag-stay sa America. hanggang sa umabot ako ng 15 years

Old. Bumalik siya ng Pilipinas at siya na ang naghandle ng negosyo ng Pamilya. Siguro natakot siya dahil baka agawan ko siya ng mana “umiiyak na pagsasalaysay nito.

Awang-awa naman ako kay Roxie. Sa kabila pala ng pagiging masayahin nito may nakatago pala itong matinding sekreto.

“Bestie, bat ngayun mo lang ito sinabi. All this years nagsasuffer ka din pala sa pamilyang nilakihan mo” naaawa kong sagot dito.

“Wala namang problema kina Mommy at Daddy. Minahal nila ako na parang tunay na anak. Kaya naman nagpapasalamat ako doon. Kaya nga kahit gusto kong maging doctor mas pinili ko na kumuha ng businesse management. Bilang pagtanaw ng utang na loob sa kanila. Dahil yun ang gusto nila para sa akin. “humihikbi na sagot ulit nito. Patuloy ito sa pagpupunas ng luha sa mga mata.

Ano ngayun ang plano mo?” tanong ko dito.

“Tiyak na magagalit sila Mommy at Daddy. .sa akin kapag malaman nilang buntis ako. Baka magsisisi pa sila kung bakit nila ako inampon noon. Alam kong ibang babae ang gusto nila para kay Kuya Jonathan. At yun si Natalie ang babaeng dinala ni Kuya kagabi sa bahay,” malungkot na wika nito.

“Bestie, hindi ko na alam ang gagawin ko. Sorry kung ikaw pa ang napagsabihan ko ng problema. Alam kung may sarili ka ring problema ngayun. kaya lang wala na talaga akong ibang matakbuhan. Parang mababaliw na ako. 

Ikaw lang ang alam kung makakatulong sa akin, pagpapatuloy na wika ni Roxie. “Bestie, dont say like that. Kahit gaano ako ka busy. hindi ako mag-aalinlangan para tulungan ka. Kaya huwag kang magsalitang ganyan. We are best friend at dinamayan mo din ako noong mga panahon na kailangan ko ng tulong” madamdaming ko wika dito. Lalo naman itong napapiyak.

“Now tell me, paano kita matutulungan bestie” wika ko dito, kinuha ko pa ang palad nito upang maramdamn nito ang assurance. na hindi ko ito pababayaan sa problemang kinakaharap nito ngayun.

Pwede bang tulungan mo akong maglayas?” sagot nito, Gulat akong napatingin dito.

“Ha? Maglalayas ka?” nagtataka kong tanong “Aalis ako Bestie. Pero kailangan ko ang tulong mo. Gusto ko munang magpakalayo-layo.

Sa lugar kung saan walang sino man ang nakakakilala sa akin. Hindi ko na Kayang makita na ikakasal sa iba si Kuya Jonathan. “wika nito. Hindi ako makapaniwala sa balak nito.

“You mean gusto mong maglayas? Pero paano ang pinagbubuntis mo? Bestie magsabi ka nga ng totoo.

Mahal mo ba si Jonathan?” nag-aalala kong wika dito.

“Mahal ko siya Bestie. Mahal na mahal Kaya nga naisuko ko ang sarili ko sa kanya.” Pag amin nito sa kabila ng pag-iyak.

“Kaya ko ito Bestie. And besides hindi pa din alam ni Kuya Jonathan na buntis ako. Dont worry Bestie.

Babalik din ako kapag kaya ko ng harapin ang lahat. Sa ngayun gusto ko munang lumayo” sagot nito.

“Nakausap mo na ba si Roldan? Tukoy ko sa isa pa naming matalik na kaibigan. Kung nandito lang sana.

Ito tiyak na uusok na naman ang ilong noon sa galit. Parang kapatid na kasi ang turing nito sa amin ni Roxie.

“No... Nasa New York pa rin siya. May sarili din yung problema kaya ayaw ko muna siyang guluhin” sagot nito.

“Ok saan mo gustong pumunta. kung sakaling maglalayas ka?” tanong ko dito.

“Dito lang din sana sa Pilipinas Bestie. Pero malayo dito sa Manila. Gusto ko sa liblib na probensiya.” Sagot nito.

“Ahmmm tela. Saan ba pwede? Wala akong alam Bestie eh. .Alam mo namang hanggang Batangas lang.

Ang pinakamalayo kong probensya na napuntahan.” Wika ko.

Natahimik ito. iwan malalim din na nag-isip. Naawa ako dito at gusto ko talagang tulungan Walang- hiya pala ang Jonathan na iyun. Alaala ko pa naman mabait siya. Naku huwag siyang magpapakita sa akin at talagang tutuktukan ko siya “Pero dont Worry kakausapin ko si Gabriel. Baka may alam siya na lugar. wika ko.

“Carissa No.

Huwag mong ipaalam kay Gabriel Baka isumbong tayo kay Kuya Jonathan.” Nag-aalangan nitong wika. “Dont worry Roxie. .Sisiguraduhin kong hindi siya magsasalita kay Jonathan tungkol sa where abouts mo. Kaya relax ka lang nakangiti kong wika.

“Sa ngayun ito lang ang pwede kong maitulong Roxie. ipagpalagay mo ang iyong kalooban. Ako ang bahala nakangiti kong wika ulit dito. Tumango naman ito.

“Sa ngayun umuwi ka na muna. Magpahinga ka iwasan mo din ang sobrang pag-aalala Bestie. Tandaan mo nandito lang ako. Gagawa ako ng paraan para matupad ang gusto mong mangyari. nakangiti kong wika dito. Tumango naman ito tsaka tumayo na Sabay kaming naglakad palabas ng coffee shop at niyakap ang isat-isa bago magpaalam. 

Malungkot kong nasundan ng tingin si Roxie. Alam ko kung gaano kalaki ang Problema nito ngayun. Dalangin ko na lang sana na maayos na ang lahat. Hindi ako sanay na maleta itong malungkot. Napakamasayahin nitong tao kaya naman kahit ako ay apektado sa nakikitang kalungkutan nito ngayun.

Kinagabihan ay agad kong binangit kay Gabriel. ang tungkol kay Roxie. Sa umpisa ay ayaw nitong pumayag na pumunta kami.  pero noong banggitin ko na buntis si Roxie at magpapakasal na sa iba si Jonathan ay natauhan ito. Aware din kasi ito na magpapakasal at ang matalik niyang kaibigan sa iba,

Alam na din naman niya na hindi totoong magkapatid sina Roxie at Jonathan kaya naman kahit papaano.

At nakaramdam ito ng awa kay Roxie.

Kaya naman ay agad itong tumawag sa mga tauhan nito. Nagpabili kaagad ng property sa Bicol. para doon muna tumira si Roxie. habang nagmumuni-muni. Nangako si Gabriel na hindi niya ipagsasabi kahit kanino .ang tungkol dito na labis kong pinagpasalamat.

Katulad ng napag-usapan namin, agad na nag alsa balutan si Roxie. Hindi ko naman din narinig pa kay Gabriel na hinahanap ito ni Jonathan. Tanging ang mga magulang lang ang gumagawa ng paraan para mahanap si Roxie. Kaya naman nanatiling tikom ang aming bibig. at wala ng balak pang magsabi kung saan ang kinaroroonan ni Roxie.

Samantalang si Ate Ara naman ay nailipat na sa kulungan. Pagkatapos ng mahigit isang buwan na pananatili sa mental hospital. tuluyan na itong gumaling na labis kong ipinagpasalamat. Dinadalaw ko ito sa kulungan pero ayaw ako nitong harapin. ayon sa mga bantay nito. Kaya naman iniiwan na lang namin sa guard ang mga pasalubong namin at sila na ang bahalang magbigay.

Chapter 50

CARISSA

ONE YEAR LATER

Nasa byahe kami kasama si Gabriel. NaKatanGgap kasi kami ng tawag mula sa kulungan kung saan nakapIit si Ate Ara. Gusto daw kasi kaming makausap nito. Kinakabahan man pero pinilit kong tatagan ang aking kalooban. dahil sa wakas makikita ko ulit ang kapatid ko.

Sa nakalipas na taon, hindi ko na kasi nakausap pa ulit si Ate Ara. Hindi ko na din nakita. Tuwing dumadalaw ako ay ayaw akong harapin nito. Pati lawyer na iniassign namin ay ayaw nitong tanggapin.

Hindi na daw kailangan dahil sa dami ng kanyang kasalanan na nagawa, kahit ang pinakamagaling pang Abogado ay hindi siya kayang tulungan. upang ipag-walang sala.

Tanggap na umano nito sa sarili na sa kulungan na siya mabubulok. Nasa kulungan na siya babawian ng buhay, Wala umanong kapatawaran ang kanyang nagawa. at kahit ilang beses pa siyang magsisisi. ay hindi na maibabalik pa ang lahat.

Pagkadating sa presento ay agad kaming hinarap ng jail officer. Pinapasok kami sa visitors lounge at sinabihan maghintay dahil tatawagin umano nito si Ate Ara.

Matiyaga kaming naghintay ni Gabriel. Gustong-gusto kong tumalon sa sobrang tuwa. Ito ang kauna-unahan naming pag-uusap at pagkikita ni Ate Ara. simula ng makulong ito.

Agad akong napatayo ng makita ko si Ate. Nagulat ako dahil may karga itong sanggol. Ibang-ibanadin ang hitsura ng kapatid ko. Nagmatured ito at halata sa awra nito ang hirap na pinagdadaanan sa loob ng piitan. Nakadama ako ng matinding pagkahabag lalo na ng makita kong nakasuot ito ng uniform pang- preso. Gusto kong umiyak dahil awang-awa ako dito pero pinigilan ko ang aking sarili.

“Ate? Kumusta ka?” agad kong wika ng magkalapit ito sa amin. Aktong yayakapin ko ito pero umatras siya. Tipid itong ngumiti sa akin sabay baleng ang tingin kay Gabriel. Narinig ko naman na umingak ang sanggol na hawak nito kaya naman napatitig ako sa baby.

“Carissa, Gabriel, pasensya na kayo kung naistorbo ko kayo. At sorry dahil hindi ko kayo hinaharap tuwing dumadalaw kayo dito.” Bakas ang kababaang loob na wika ni Ate.

“It’s OK Ate We understand. Siya nga pala. Kaninong baby iyang hawak mo?” agad na sagot at nakangiti kong tanong dito. Excited kong tinitigan ang mukha ng bata. Nasa dalawang buwan pa marahil ang sanggol. “She is my child.” Wika ni Ate. Nagulat naman ako habang nakatitig dito. Ganoon din si Gabriel.

“Hindi ko inexpect na mabubuntis ako Carissa. Nalaman ko na lang noong nakakulong na ako dito.” Nakangiti nitong wika. pero kitang kita sa mga mata ang matinding kalungkutan sa sitwasyong kinasadlakan.

“Ahmmm congratulations Ate. Ang cute ng baby mo. Wow may pamangkin na pala ako Ate.” Sinserong Wika ko.

“Salamat Carissa.” Ngiti naman nitong sagot. Naupo na ito habang hinihili ang sanggol sa tabi ni Gabriel.

“Pwede ko ba siyang hawakan? Ah kung pwede lang naman.” Pagpapaalam kong wika.

“Of course. Heto siya.

“nakangiti naman na pagsang-ayon ni Ate. Agad nitong ipinasa sa akin ang baby. Masaya ko itong tinanggap, Napahanga ako dahil nakita ko kung.

Gaano kaganda at ka cute ang anak ni Ate.

“Hmm Carissa, pasensiya ka na.

Pwede ba akong makisuyo sa iyo. Actually kaya kita pinatawagan dahil may ipapakiusap sana ako” wika

Ulit ni Ate. Nakayuko ito habang nagsasalita.

“Sure, ano iyon Ate. Dont worry lahat ng kailangan mo ibibigay namin nakangiti kong wika.

“Carissa gusto ko sanang ipaampon sa inyo ang anak ko, wika ni Ate kasabay ang pagtulo ng mga luha

Nito. Nagulat naman kami sa sinabi nito. bigla kaming napatitig kay Ate Ara.

“As you can see.... Nakakulong ako. Hindi ko maalagaan ng maayos ang anak ko. Kaya please nakikiusap ako sa iyo Carissa, Gabriel, pwede bang ituring niyong anak ang anak ko. Hindi ko siya mabibigyan ng magandang kinabukasan dahil nakakulong ako. Hindi ko din siya maalagaan ng maayos dito, Ayaw kong ibigay o ipaampon sa iba ang anak ko. Kaya naman maawa kayo sa kanya. Kayo na lang ang umampon umiiyak na wika nito.

“Ate...” naluluha ko din na wika dito. Hindi ako makapaniwala na kaya pala kami pinatawag nito dahil sa sitwasyon ng anak nito. Parang may humaplos ng kung ano sa puso ko ng titigan ko ang bata “Wala na akong iba pang mapagkatiwalaan sa kanya. Ayaw ko din siyang isuko sa DSWD. Kaya Carissa, Gabriel Nakikiusap ako. Alagaan niyo sana ang anak ko puno ng pagsusumamo na wika ni Ate. Nahabag naman ako habang nakatingin dito. Alam ko lang gaano nasasaktan si Ate ngayun.

Ate, dont worry.pumapayag ako. Aalagaan namin siya para sa iyo. Diba Gabriel?” wika ko sabay baling kay Gabriel. Nakangiting tumango naman si Gabriel.

“Huwag kang mag-alala Ara. Aalagaan namin siya hanggang nandito kapa sa piitan. Hindi namin siya ipagkakait sa iyo. Ikaw pa rin ang kilalaning  Ina. Nakangiting sabat ni Gabriel.

Agad naman umiling si Ate. habang punong-puno ng luha ang mga mata.

“No Gabriel.. Gusto ko kayo ang kilalalanin niyang mga magulang. Wala ng dahilan para maalala pa niya ako. bilang isang Ina. Baka ikahiya niya lang ako. Hindi ako karapat-dapat. Masama ako. Ni hindi ko nga alam kung sino ang ama niya eh. .daldal ni Ate na lalo kong ikinagulat. Kunot noo nakatitig ako dito.

Habang nagtatanong ang mga mata. “Sa Casa na pinagbintahan sa akin ni Gaston. Ibat-ibang lalaki ang gumamit sa akin. Kaya hindi ko na

Matukoy kung sino sa kanila ang ama. “malungkot na wika nito.

Lalo akong nakaramdam ng pagkahabag kay Ate. Grabe, sobrang sakit ng pinagdaanan nito. Parang napakahirap paniwalaan na kinaya niya ang lahat. Agad kong hinawakan ang kamay nito na noon ay nakapatong sa lamesa. kinuha ko ito at pinisil tanda na hindi ito nag-iisa. Nandito kami para damayan ito. Malala ang kasalanan ni Ate Ara. pero nakita ko kung paano ito nagsisisi ngayun. Kaya sino ba naman ako para hindi ibigay sa kanya ang buong puso kong pagpapatawad.

“Kaya please sa inyo na lang siya. At least kapag nasa inyo siya, may kakilalanin siyang pamilya. Kompletong pamilya..” Nakikiusap na wika nito.

“Kayo na bahalang magbigay ng pangalan sa kanya. Ingatan niyo sana siya Carissa, Gabriel Huwag Kayong mag-alala. lahat ng ari-arian na iniwan nila Mommy at Daddy, ilalagay ko sa pangalan mo Carissa. Sa iyo na lahat iyun. Basta ipangako mo sa akin na alagaan mo siya. Palakihin niyo ng maayos at may takot sa Diyos. Ayaw kong matulad siya sa akin. “wika nito at tumayo na. Laglag ang balikat ito na tumalikod sa amin. Nakita ko pa kung paano yumugyog ang balikat nito habang naglalakad palabas ng visitors lounge.

Agad naman umiyak ang sanggol sa aking bisig. Marahil ay naramdaman nito ang pag-iwan ng Ina.

Napaluha naman ako habang nakatitig sa maaliwalas na mukha ng isang anghel.

Agad kong ipinasa kay Gabriel ang bata. Nagmamadali kong sinundan si Ate. na noon ay palabas na sa visitors lounge.

“Ate sandali “tawag ko dito. Huminto naman ito at pasimpleng pinunasan ang luha. sa mga mata bago humarap sa akin. Niyakap ko ito ng mahigpit. Naramdaman ko ang bahagyang pagyugyog ng balikat nito tandang pag-iyak nito.

“Mahal na mahal ko ang anak ko Carissa. Hangat maaari ayaw ko itong gawin. Pero ito ang makabubuti sa kanya alam kong magiging maayos ang buhay niya. kapag sa inyo siya lumaki. Huwag mo siyang pabayaan ha? Wala akong karapatan para maging ina sa kanya dahil masama ako. Napakasama. Hindi ako magandang impluwensiya kaya please Please. Please nakikiusap ako. Kahit ito na lang ang last kong hiling. Kahit ito na lang ang last mong regalo sa akin. Mahalin mo siya ng buong puso.

lihim mo sa anak ko ang lahat, ang tungkol sa akin ikaw ang kakilalanin niyang ina hangang paglaki

Niya. at si Gabriel naman ang ama humihikbi nitong bulong sa akin. Ilang minuto din kaming nanatiling magkayakap bago lumalas sa isat-isa. May nakaguhit na matipid na ngiti sa labi ni Ate. at tuluyan ng tumalikod para pumasok na ulit sa loob ng selda.

Agad kong pinunasan ang luha sa aking mga mata at bumalik kay Gabriel na noon ay kandong ang sanggol na hinihele nito sa mga bisig. Napakaganda nilang pagmasdan. .Para silang tunay na mag-ama. “Sweetheart, wala na tayong magagawa pa. Nagdesisyon na si Ara na tayo ang mag-aalaga sa anak niya...

Kaya sino ba naman tayo para tanggihan ang isang napakacute na anghel nakangiti na wika ni Gabriel. “Ituturing natin siyang anak. Mamahalin katulad ng pagmamahal na ibinigay natin sa kambal. Palalakihin natin siyang maging isang mabuting anak. “dagdag na wika m Gabriel.

Agad naman akong napangiti sa sinabi nito at tumango. Inabot ko ulit ang baby na noon ay tumahan na Sa pag-iyak. Nakangiting hinalikan ko sa noo ang sangol. Pinapangako ko simula sa araw na ito ako na ang kakilalanin nitong Ina. Susundin ko ang pakiusap ni Ate. At kung dumating man ang panahon na makalaya si Ate, buong puso kong ibabalik sa kanya. ang bata upang mabigyan din ito ng pagkakataon para maging isang Ina. Alam kong napakasakit dito ang naging desisyon. pero para sa kapakanan ng bata handa itong magsakripisyo.

Sabay na kaming naglakad ni Gabriel. papuntang parking area. Karga ko ang bata samantalang nakaalalay

Naman si Gabriel sa akin. diretso na kaming umuwi ng mansion at excited kami sa magiging reaksiyon ng Mga tao lalo na ng aming mga anak na sina Miracle at Christian pati na din sila Mommy Moira at Daddy Ralph.

Pagkadating sa bahay ay agad na pinagkaguluhan ng kambal ang baby. Tuwang-tuwa ang mga ito dahil may baby sister na daw sila. Buong puso naman na tinanggap nila Mommy Moira at Daddy Ralph ang baby. kahit na alam ng mga ito na anak ni Ate Ara. ang sanggol Blessings daw ang baby kaya naman walang dahilan para tanggihan ang isang anghel na naghahanap ng kalinga at kompletong pamilya.

Pinangalanan namin itong Arabella Villarama. Agad naming pinabinyagan at itinuring na bunsong anak. Pabor sa amin ito dahil ayaw na ni Gabriel na mabuntis ako. Tama na daw sila Miracle at Christian. 

Natatakot daw ito dahil baka malagay daw ulit sa alanganin ang buhay ka kapag magbuntis pa. dahil minsan na akong naoperahan sa puso. Although sinabi naman ni Doctor Lee na pwede pa kaya lang ayaw ng magbakasakali ni Gabriel. Mas uunahin daw nito ang aking kaligtasan higit sa lahat Kaya naman sumang -ayon na lang ako. Ayaw ko din mag-alala pa ang aking pamilya at ang mga taong nakakaalala at nagmamahal sa akin. Alam ko lang gaano nila ako kamahal na siyang labis ko naman na ipinagpasalamat.

Lumipas pa ang dalawang taon.

Akala ko ay magiging perfect na ang lahat pero hindi pala. Nakatanggap kami ng masamang balita mula sa kulungan kung saan nakapiit si Ate Ara.

Patay na daw si Ate Ara. She suffering from breast cancer. Agad akong napaiyak sa balitang iyun. Hindi ko kasi alam na may iniinda pala itong karamdaman. dahil hindi na ulit ito nakakipag-communicate sa akin. Last na pagkita namin ay noong mga panahon na ibinigay sa amin si Arabella. Dinalaw namin ito ng maraming beses sa kulungan kasama ang bata pero ayaw na talaga nitong makaharap sa amin. Lagi kaming bigo na makita ito.

Wala na talaga kaming naging update pa dito. Hindi ko alam na nagsasuffer na pala ito sa malubhang karamdaman. Nakaramdam ako ng pag-uusig ng konsensiya Hindi ko man lang naalagaan si Ate sa mga

Huling sandali ng buhay nito. Nagluluksa man sa pagkawala ni Ate pero pinilit kong magpakatatag Kailangan huwag akong magpadala.

Sa matinding kalungkutan na nararamdaman. May mga bata akong dapat alagaan at palakihin ng maayos. Isa pa nasa tabi ko palagi ang asawa ko. Pinapalakas nito ang aking kalooban at ipinapadama sa akin ang wagas na pag-ibig.

Agad namin pina cremate ang katawan ni Ate Ara. dahil ito ang nakita naming sulat sa mga gamit nito. Ito ang pinakahuli nitong habilin. Nakasaad sa nasabing sulat na mas gusto daw nitong mai-cremate na lang at ilagay ang mga abo nito kasama sa puntod nila Mommy at Daddy na siyang buong puso naming

Ginawa.