"Don't even try to get out of here...'cause that will never happen. You'll be
imprisoned here for the rest of your life WITH ME. And there's nothing you can do
about it!"
Sa mismong araw ng kasal ni Diana Marie
Cardenas, ang nag-iisang taong pinagkakatiwalaan niya sa buong buhay niya ay siya
pa lang magiging villian na magpapadukot sa kanya.
Ang bilyonaryong si Dexter Delavega na hindi lang kababata niya, kundi
pinakamatalik pa niyang kaibigan.
Saan hahantong ang lahat?
Makakatakas pa kaya siya mula sa isang mala-palasyong kaharian ngunit isang
impierno kung ituring niya.
CHAPTER 1:
Kidnap
Diana
Nakangiti kong pinagmasdan ang sarili ko sa harap ng full body mirror. Napakagarbo
ng suot kong gown at hindi ko mapigÏlan ang ma-excite.
Ito na talaga, wala nang atrasan ito! llang oras na lamang ay tuluyan na akong
matatali kay Francis at dadalhin ko na rin ang lastname niyang Angeles. Ang
pangarap naming buo at masayang pamilya ay matutupad na rin sa wakas, matapos ang
halos isang taon naming relasyon.
Hindi na ako makapaghintay pa lalo na't ako rin ang nag-ayos ng lahat, simula sa
simbahan hanggang sa reception. Siniguro kong napakaganda ng pagkakaayos ng lahat
at perfect para sa araw ng kasal kong ito.
"Anong masasabi mo? Ang ganda ko, 'di ba?" Nakangiti akong bumaling sa kababata
kong si Dexter na ngayon ay nasa pinto at tahimik na nakamasid sa akin.
Napasimangot naman ako sa isinagot niya.
"Yeah? 'Yon lang ang kaya mong
sabihin?" inis kongtanongsa kanya bago ako dumampot ng perfume at ni-spray sa leeg
ko.
Dapat ay mabangong-mabango ako pagdating ko ng simbahan at sa pagtabi ko sa
lalaking ilang oras na lang ay magiging asawa ko na.
" I'm sure he's always tellingyou that. Useless if it comes from me."
Muli ko siyang nilingon at sinamaan ng tin gin.
"How can you say useless? Dati naman sinasabihan mo akong maganda, ah. Ngayon
palagi mo na lang akong binabara. May problema ka ba sa akin?"
" Because it's USELESS. Sige na, bilisan mo na. Bago pa mapanis ang laway nang
pakakasalan mo." Walang lingon-likod na niya akong tinalikuran at lumabas ng silid
ko.
Ako naman ay napanganga sa sinabi niya. May time talaga na hindi maganda ang
lumalabas sa bunganga niya lalo na kapag tungkol sa boyfriend ko ang pag-uusapan.
Napahinga na lang ako ng malalim at muling humarap sa salamin. Kung kailan araw na
ng kasal ko ay saka niya naman ako ini-imbyerna.
Nakakainis siya! Di ba siya masaya para sa akin? Ni hindi nga niya ako binabati!
Minabuti ko nang isuot ang sapatos ko dahil baka ma-late pa kami sa simbahan. Siya
ang nakatokang maghahatid sa akin sa altar dahil hindi ko na ipina-abot pa sa
pamilya ko na ikakasal na ako.
Wala rin naman silang pakialam sa akin. Bukod doon ay ayaw kong makita ang step
father kong muntik nang gumahasa sa akin noon. Mabuti na lang talaga at biglang
dumating ang anak nila ni Mama noon na apat na taong gulang pa lamang mula sa
paglalaro sa labas kaya nagawa kong makatakas mula sa kanya.
Tumakbo ako noon palabas ng bahay kahit wala akong pera at walang anumang damit na
dala. Noong panahong iyon ay kinuha na si Dexter ng tunay niyang ama at hindi ko
alam kung saan siya dinala.
Kaya wala akong mapuntahan noong gabing iyon. Nagpalakad-lakad ako sa lansangan
hanggang sa muntik na akong masagasaan ng kotseng dinadala ni Francis. At doon ko
nga siya nakilala, ang lalaking pakakasalan ko na ngayon.
Pag-aari nila ang Angeles Homeless Shelter, na pansamantalang kumukupkop sa mga
taong walang matirhan. Sinabi ko kay Francis ang pinagdaanan ko sa step-father ko
kaya't gano l n niya ako kadaling tinanggap.
Napakabait niyang tao at maging ang pamilya niya ay tanggap na tanggap ako. Masaya
silang kasama, buo at perpekto na hindi katulad ng pamilya namin ni Dexter. Pareho
lang kaming anak sa labas at walang maayos na pamilya.
Pero sa tingin ko naman ay okay na siya ngayon sa pamilya niya. Wala na siyang
hihilingin pa dahil isa sa mga pinakamayayamang tao clito sa bansa ang kanyang ama.
Nakukuha na niya ang lahat ng gusto niya. Hindi katulad ko na nagsusumikap para
lang mapakain ang sarili ko. Matapos kong maisuot ang sapatos ko ay muli kong
sinipat ang sarili kosa salamin. Dinampot ko na ang bouquet bago ko binuhat ang
magarbo kong gown at naglakad palabas ng apartment ko.
Simula noong magkatrabaho na ako bilang isang wedding planner ay umalis na ako sa
Homeless Shelter dahil kaya ko naman nang buhayin ang sarili ko. Hindi naman ako
pwedeng maging habambuhay na lang palamunin sa lugar na iyon.
Though, nagpapasalamat ako ng sobra sa kanila dahil sila ang naging pangalawang
tahanan ko at nagbigay ng pag-asang magpatuloy pa ako sa buhay.
Paglabas ko ng apartment ay naabutan kong seryosong nakikipag-usap si Dexter sa
phone niya.
"Just make sure. Aright, bye." Kaagad niya rin itong pinutol nang mapalingon na
siya sa akin.
Sumimangot ako habang nakatitig sa kanya dahil nakakatampo na talaga siya.
Napapansin kong hindi na siya masyadong vocal sa akin. Dati naman ay lagi siyang
nagkukwento ng mga araw-araw na nangyayari sa buhay niya. Ngayon, sa tingin ko ay
naglilihim na siya.
Hindi kaya may girlfriend na rin siya na hindi niya lang sinasabi sa akin?
"Ang pangit mo," aniya kasabay nang pagbukas niya sa pinto ng kotse niyang kulay
itim at wala man lang kaayos-ayos! Ni hindi man lang niya pinalagyan ng kahit anong
palamuti o balloons man lang!
'Yong totoo, kasal ba talaga ang pupuntahan namin ngayon o burol? Nakakainis!
" Bwisit ka talaga! Hindi ka supportive na kaibigan!" Hindi ko napigilang ihampas
sa kanya ang hawak kong bouquet.
Nakangisi naman siyang bumaling sa akin at yumukod nang napakalapit sa mukha ko.
Hindi naman ako kumilos mula sa kinatatayuan ko habang matalim ang pagkakatitig ko
sa kanya. Tiwala naman ako sa kanya dahil ni minsan ay hindi pa niya ako
pinagsamantalahan kahit malimit kaming nagkakasama sa apartment ko o sa condo unit
niya ng kamingdalawa lang.
Napaka-gentleman niya at kung minsan ay prinsesa pa niya ako kung ituring. Lately
lang talaga siya nagbago nang pakikitungo sa akin, simula noong ma-engage ako kay
Francis.
"How to be supportive?" nakangisi niyang tanong at natigilan ako nang mapansin kong
nakatitig siya sa mga labi ko.
Napalunok ako at bago pa ako makapag-react ay kaagad na siyang nakalapit sa akin at
tuluyan nang lumapat ang labi niya sa gilid ng labi ko.
Hindi ako nakakilos habang nararamdaman ko ang marahang pagkuskos ng malambot
niyang labi doon.
Nang matapos ay bahagya lamang siyang lumayo mula sa akin at nakangising bumulong,
"Ang kalat ng lipstick mo. Ang pangit."
Saglit akong natulala sa kanya na ngayon ay dinidilaan ang labi niyang nabahiran ng
munting lipstick ko.
" B'wisit ka!" Muli kong inihampas sa kanya ang hawak kong bouquet.
Ngunit tinawanan niya lamang ako. "Sakay na bago pa tayo mahuli."
Muli ko siyang sinamaan ng tingin bago ako pumasok sa nakabukas na pinto ng unahang
bahagi ng kotse niya.
" Hindi ba dapat sa backseat ang bride?"
"Gagawin mo talaga akong driver?" nakabusangot niya namang sagot habang ipinapasok
niya dito sa 100b ang naiwang laylayan ng magarbo at mahaba kong gown. Hindi na rin
ako sumagot hanggang sa isara na niya ang pinto.
Mabilis din siyang lumipat sa kabila at minuto lang ay binabagtas na namin ang daan
patungo sa simbahan.
Hindi na kami nag-usap pa sa buong biyahe namin hanggang sa marating na nga namin
ang simbahan.
"Stay here. Don't come out. I'll just let them know you're here," aniya matapos
niyang hubarin ang seatbelt niya at hindi na pinagkaabalahan pang patayin ang
makina ng kotse niya.
Kaagad siyang lumabas at naglakad patungo sa pinto ngsimbahan na may kalayuan pa.
Bakit naman kasi dito niya ipinarada sa napakalayo? Ang init-init na maglakad!
Puno na ng sasakyan sa labas at halos lahat iyon ay may mga dekorasyon na bukod
tangi sa sasakyan ng bride na mukhang pupunta ng burol!
Natanaw ko siyang pumasok sa 100b ng simbahan. Napahinga na lang ako ng malalim at
piniling maghintay.
Ngunit natigilan ako nang biglang burnukas ang pinto sa backseat, gano l n din sa
driver's seat at dalawang lalaki na nakasuot ng whole face bonnet sa buong mukha
ang pumasok dito sa
100b!
Namilog bigla ang aking mga mata at gano'n na lang ang pagtambol ng dibdib ko sa I
di maipaliwanag na kaba.
"S-Sino kayo?"
" Huwag kang sisigaw kung ayaw mong sumabog ang ulo mo," narinig kong sabi ng isa
mula sa likuran ko kasabay ng matigas na bagay na tumutok sa likurang bahagi ng ulo
ko. Kaagad akong nangatal sa takot at hindi malaman ang gagawin.
"S-Sino kayo? H-Huwag PO, parang awa niyo na. K-Kasal ko po ito, mga kuya. K-Kunin
niyo na lang po itong kotse kung gusto niyo. Sa inyo na
PO! Mayaman naman ang may-ari ni-
"Shut up!" sigaw ng lalaking nasa driver's seat kasabay nang mabilis niyang
pagpapatakbo sa kotse.
"Parang awa niyo na, huwag po ako! Dexter!!! Tulungan mo 'ko--ugh!" Isang matigas
na bagay ang bigla na lamangtumama sa ulo ko na siyang nagpamanhid ng pakiramdam ko
at nagpadilim ng paningin ko.
"Sabing huwag maingay, eh."
" Bakit mo sinaktan?! Lagot tayo nito kay boss !
"D-Dexter..." naibulong ko na lang bago ako tuluyang nawalan ng malay.
CHAPTER 2:
You're All M i n e
Third Person
"Ang bride! May dumukot sa bride!" sigaw ng isang binatilyo sa pinto ng simbahan na
siyang nakakita sa nangyaring pagdukot kay Diana Marie Cardenas, ang siya mismong
bride.
"What?!" sigaw naman ni Dexter sa gulat habang kausap niya ang mga magulang ni
Francis na siya mismo namang bridegroom.
"Sinongdumukot?!" sigaw din ni Francis na mabilis tinakbo ang red aisle mula sa
altar patungo sa pinto ng simbahan.
Nagkagulo na rin ang lahat ng mga tao sa 100b at nagsimula nang mag-ingay.
"Nakita ko PO! Dalawang lalaki ang kumuha sa kanya! Tinangay niya rin pati ang
kotse ni Sir!" Mabilis nitong itinuro si Dexter. "Pinukpok pa nga sa ulo, eh!"
Bahagyang sinuntok ng binatilyo ang ulo niya na tila sinasabing gano'n ang ginawa
sa bride kani-kanina lamang.
"What the--" gulat namang sagot ni Dexter at tila hindi makapaniwala habang
nakatitig sa binatilyo. "f**k! Mananagot kayo sa akin!"
Mabilis na tumakbo si Dexter palabas ng simbahan.
"Where are you going?! Do you know where the hell she was taken?!" tanong ni
Francis na kaagad ding nakahabol sa kanya. Hindi naman lingid kay Francis na
kababata at matalik na kaibigan ng fiancee niya si Dexter.
" I'll find them wherever in hell they f*****g hide!" mariin namang sagot ni Dexter
sa kanya na halos magliyab sa galit ang mga mata.
Hindi kaagad nakasagot si Francis ngunit bakas sa kanya ang sobrang frustration at
tila hindi malaman ang gagawin.
Kaagad nang turnakbo patungo sa highway si Dexter at mabilis na pinara ang isang
taxi na paparating sa kanyang kinaroroonan. Kaagad niyang binuksan ang pinto ng
unahan ng taxi at hindi pa ito tuluyang naisasara ay kaagad nang pinaharurot ng
driver ang sasakyan.
Naiwan si Francis sa labas ng simbahan na aligaga. Mabilis siyang dumukot ng
cellphone mula sa bulsa at sinubukangtawagan ang nobya niya. Ngunit halos ibato
niya ang phone niya nang ang operator lam ang ang tanging sum agot sa kanya.
Samantala, sa 100b ngtaxi naman ay napangisi si Dexter habang tinatanaw ang hitsura
ni Francis sa labas ngsimbahan na tila hindi pa rin malaman anggagawin.
" Diretso na, boss?" tanong sa kanya ng driver ngtaxi na isa rin sa mga tauhan
niya. "Diretso mo na. Mananagot sa akin 'yang mga gago mong kasama!"
Diana
"Kabilin-bilinan ko na huwag na huwag niyongsasaktan!"
Isang putok ng baril ang siyang nagpabalikwas sa akin. Napasapo ako sa dibdib ko sa
lakas ng kabog nito. May naririnig akong mahihinang sigawan at nakikilala ko mula
doon ang tinig ni Dexter.
Napalinga ako sa buong paligid at napanganga ako nang isang malawak at
marangyangsilid ang bumungad sa akin. Napatitig ako sa napakagandang chandelier sa
kisame na nasa gitnang bahagi ng kabuuan ng silid na ito at nasa may paahan na
bahagi naman nang napakalaking kama na kinaroroonan ko ngayon.
"Anong nangyari? Nasaang lugar ako?" Muli akong napasapo sa dibdib ko sa tripleng
kabang nararamdaman ko sa mga oras na ito.
Ang huli kong natatandaan ay nakasuot ako ng wedding gown at araw mismo ng aming
kasal ni Francis.
Bigla akong napatingin sa katawan ko at nagulat ako nang makita kong iba na ang
suot ko.
Isang manipis na nighties dress na kulay red. Napasapo akong bigla sa kaselanan ko
ngunit wala naman akong maramdamang mahapdi doon.
Virgin pa ako. Walang gumalaw sa akin, mga hayop sila!
Muli kong inalala ang nagdaang pangyayari. Alam kong si Dexter ang kasama ko na
nagtungo sa simbahan, sakay ng itim niyang kotse.
Pagdating namin sa simbahan ay saglit niya akong iniwan sa 100b ng kotse para
ipaalam sa 100b ng simbahan na dumating na ang bride. Ngunit dalawang lalaki ang
bigla na lamang pumasok sa 100b ng kotseng kinalululanan ko at ramdam kong may
inihampas sila sa ulo ko.
Kasunod niyon ay nagdilim ang paningin ko at wala na akong matandaan.
Bigla akong napahawak sa ulo ko ngunit iba ang nahawakan ko. Tila may nakabalot na
makapal na benda dito at medyo kumikirot din ang sentido ko.
" H-Hindi. Sino ang dumukot sa akin? Sino sila? Siguradong hinihintay na ako ni
Francis sa simbahan. Siguradong hinahanap na niya ako sa mga oras na ito!"
Mabilis akong burnaba ng kama at tumapak ang mga paa ko sa malamig na marble tiles.
Sino kaya ang nagmamay-ari nang napakarangyang mansion na ito?
Napalingon ako sa nakabukas na pinto ng balcony at mula doon ay tinatangay-tangay
ng malakas na simoy ng hangin ang manipis at puting kurtina.
Mabilis akong nagtungo doon ngunit halos mawalan ako ng balanse nang bumungad sa
akin ang napakalawak na kagubatan sa ibaba. Pakiramdam ko ay nasa ituktok ng bundok
ang mansion na kinaroroonan ko ngayon. Malakas at malamig ang simoy ng hangin ang
humahampas ngayon sa katawan ko kaya wala sa sarili akong napahalukipkip.
May ilang naglalakihang mga kabahayan sa ibaba ngunit halos matabunan din ang mga
ito ng mga nagtataasang mga punong-kahoy. Sa ibabang bahagi naman ng mansion na
kinaroroonan ko ay may napakalaki at malawak na swimming pool.
May napakatataas din itong pader at may
natanaw akong nagkalat na mga lalaki sa ibaba na animo'y mga bantay.
Kaninong mansion ito? Bakit niya ako dinala dito? Baka naman nagkamali sila nang
dudukutin! Kailangan kong makalabas dito! Kailangan kong balikan si Francis!
Mabilis na akongtumalikod at pumasok muli sa silid ngunit bigla akong napaatras
nang biglang bumukas ang pinto at halos manigas ako sa kinatatayuan ko nang pumasok
ang lalaking hindi ko akalaing makikita ko dito.
"You're awake. Masakit pa ba ang ulo mo? I've already punished the one who did that
to you."
Mabilis siyang nakalapit sa akin at marahang hinawakan ang magkabila kong pisngi.
Paulit-ulit naman akong umiling at gulat na gulat pa ring nakatitig sa kanya.
" D-Dexter?"
"Yes, I am. It's good that you still remember me. I thought you had amnesia--"
Naputol na ang sinasabi niya nang malakas na tumama sa pisngl niya ang palad ko.
"Ikaw ang nagpadukot sa akin? Bakit? Bakit mo ginawa ito?! I trust you! Ano bang
problema mo! Sinira mo ang kasal ko!" Naipon ang
matinding galit sa dibdib ko at malakas ko siyang pinagsusuntok sa dibdib niya.
Nanginig ang katawan ko at mabilis namalisbis ang mga Il-Iha ko sa pisngi.
Kaagad niya namang nahuli ang mga braso ko at malakas niyang pinigilan.
" Because you can't!"
Napahinto naman ako sa malakas niyang pagsigaw sa mukha ko.
"You can 't marry any f*****g asshole out there 'cause you're mine! YOU ARE ALL
MINE, DIANA!"
Nanigas ako mula sa kinatatayuan ko nang bigla niyang lamukusin ng halik ang mga
labi ko. Nagulat ako at hindi makapaniwala. Sa buong buhay ko ay hindi ko naranasan
na sigawan niya lalo na ang pagsamantalahan ng ganito.
Hindi siya si Dexter. Hindi siya ang matalik kong kaibigan na nakilala ko.
CHAPTER 3:
Chaotic and Dark life.
Diana
"Uhrn! D-Dexte--uhm!" Mahigpit kong iniikom ang mga labi ko kasabay nang walang
humpay na pag-agos ng mga luha ko sa pisngi.
Napahinto naman siya at kaagad ding binitawan ang mga labi ko. Kaagad na lumambot
ang anyo niya at tila nabigla rin sa ginawa niya. " I-I'm so sorry. I didn't mean
to. Diana..." Kaagad akong urnatras mula sa kanya nang tinangka niya mull' akong
hawakan.
"Lumayo ka sa akin. Hindi ikaw si Dexter. Hindi ikaw ang kaibigan 1<0." Patuloy ako
sa pag-iling habang patuloy ring namamalisbis ang mga luha ko sa pisngi.
Napasabunot naman siya sa ulo niya at tila hindi malaman ang gagawin.
"Pakawalan mo na ako dito, parang awa mo na, Dexter. Kakalimutan ko ang ginawa mong
ito, basta pakawalan mo lang ako. Ibalik mo na ako kay Francis--"
"No. No. No. Hell, no!"
Halos mapatalon ako sa gulat sa muli niyang pagsigaw at bahagyang paglapit sa akin.
Muli akong napaatras sa takot sa kanya.
"You can never get out of here no matter what you do. You will never go back to
that f*****g demon 'cause you will only stay here! Sa akin ka lang at sa akin ka
lang magpapakasal!"
Napanganga ako sa sinabi niya. K-Kasal? P-Pakakasalan ko siya?
"Nahihibang ka na ba?! Hindi ako magpapakasal sa iyo dahil hindi ikaw ang lalaking
mahal ko!" hindi ko napigilang sigaw sa kanya.
Napahinto naman siya at halatang natigilan habang nakatitig sa akin. Nabasa ko ang
mabilis na pagdaan ngsakit sa kanyang mga mata ngunit kaagad din itong naging
blangko.
Maging ako ay nagulat din sa sinabi ko.
"H-Hindi 'yon ang ibig kong sabihin.
M-Mahal kita, Dexter." Tinangka kong lumapit sa kanya at hawakan ang pisngi niya
ngunit siya naman ngayon ang umatras.
"Alam ko naman 'yon. Matagal ko nang alam.
Hindi mo na kailangan pang ipamukha sa akin."
'H-Hindi mo naiintindihan." Paulit-ulit akong urniling sa kanya ngunit nanatiling
blangko ang kanyang mga mata at nagpatuloy pa rin siya sa pag-atras.
" Don't even try to get out of here...'cause that will never happen. You'll be
imprisoned here for the rest of your life WITH ME. And there's nothing you can do
about it."
Mabilis na niya akongtinalikuran at lumabas ng silid. Nanghina ako ng sobra at
napasalampak na lang sa sahig. Hindi ko napigilan ang mapahagulgol sa sakit na
nararamdaman ko ngayon.
Paano niya nagawa sa akin ito?
Napaka-makasarili niya. Sarili lang niya ang mahal niya at hindi ako! Paano na si
Francis? Sana mahanap niya ako! Hindi ko kakayanin ang mabuhay dito ng matagal!
Hinding-hindi ako magpapakasal sa kanya!
PINILI ko ang magmukmok sa sulok ng silid at hindi ko sinubukang lumapit sa pinto.
llang oras akong nakatulala sa hangin dahil hindi ko pa rin mapaniwalaan ang
nangyaring ito sa akin.
Hindi ko man lang napansin na may pinlano na pala si Dexter na ganito laban sa
akin. Kung noon pa lang ay nalaman ko, matagal ko na sana siyang nilayuan.
Napalingon ako sa pinto nang marinig ko ang pagbukas nito. Dalawang babae ang
pumasok doon na kapwa nakasuot ng uniform na pang-kasambahay.
" Magandang gabi PO, Señorita." Kaagad nila akong nakita sa isang sulok.
"Inutusan po kami ni Sir na tulungan kayo sa pag-aayos ng sarili niyo dahil
nakahayin na po ang hapunan sa hapagkainan."
"Hindi ako kakain. Lumabas na kayo," walang emosyon kong sagot at nanatili pa rin
ako sa pagkakaupo ko sa marble na sahig.
" Pero, Señorita, hindi po maaari--"
"Hindi ba kayo nakakaintindi?" inis ko nang sagot sa kanila.
"Iba po magalit si Sir, Señorita."
" Natatakot po kami."
Napakunot naman ang noo ko sa sinabi nila. Gaano ba magalit si Dexter at ganyan
sila katakot sa kanya? Hindi ko na ba talaga kilala ang lalaking nakasama ko simula
pagkabata 1<0?
" Eh, bakit nagtityaga kayo sa kanya? Kung hindi niyo kaya, umalis na kayo!" hindi
ko napigilang sigaw sa kanila.
" H-Hindi po maaari, Señorita." Napansin kong umiiyak na ang isa kanila.
"Sige na PO, Señorita. Parang awa niyo na PO."
Sa tingin ko ay nagsasabi nga sila ng totoo dahil sa mga inaakto nila sa harapan
1<0.
Napilitan na akongtumayo at lumapit sa kanila.
"Tutulungan na po namin kayong maglinis ng sarili niyo."
"Kaya ko ang sarili ko," inis ko pa ring sagot sa kanila.
" D-Dito po ang banyo, Señorita."
Nauna nang maglakad ang isa sa kanila at itinuro ang banyo na nasa kanang bahagi ng
silid. Napapailing na lang akong sumunod doon.
Ipinagbukas nila ako ng pinto at halos matula ako sa lawak ng loob nito. s* *t.
Banyo ba talaga ito? Eh, halos kasinlaki na ito ng apartment sa Manila! At maging
dito sa banyo ay naggiginintuan din ang mga gamit? Seriously? Inubos na yata ng
Dexter na 'yon ang yaman ng buong Delavega!
Napalingon ako sa kaliwang bahagi at halos mapanganga ako nang matanaw ko doon ang
walk-in closet na tanging glass wall lang ang naging harang niyon mula dito sa
banyo at tanaw na tanaw ko mula dito sa pinto ang lahat ng mga nilalaman niyon.
Punong-puno ng mga pambabaeng damit, mga naggagandahang mga sapatos, bags at
mayroon pang mga alahas.
" Kanino bang silid ito?" Bum aling akong muli sa mga kasambahay na nasa likuran
ko.
"Sa inyo PO, Señorita, at para din po sa inyo ang lahat ng 'yan."
"Kayo lang po ang tanging babaeng iniuwi clito ni Sir," sagot naman ng isa.
Napanganga na lang ako at hindi pa rin makapaniwala sa mga nakikita kong ito. Ano
bang palagay niya sa akin, mabibili ng pera niya? "Hintayin niyo na lang ako sa
labas," utos ko na sa kanila.
"Huwag po kayong magtatagal, Señorita.
Anumang oras ay aakyat po dito si Sir."
Napahugot na lamang ako ng malalim na hininga bago turnango sa kanila.
"Sige na."
"Ihahanda na po namin ang isusuot niyo." "P'wede bang ako na lang?"
" May natatanging dress po na nais ipasuot sa inyo si Sir ngayong gabi."
"Ano?" Muli akong napanganga sa kanila.
"Opo, Señorita."
"Fine! Bilisan niyo na!" Haayst! Mababaliw yata ako sa bahay na ito! Malilintikan
talaga sa akin 'yang Dexter na Iyan!
Mabilis na silang nagtungo sa walk-in closet. Ako naman ay kaagad nang nagbabad sa
ilalim ng shower clito sa shower room na tanging glass wall lang din ang
namamagitan.
Nagngingitngit ng sobra ang kalooban ko at gusto kong iuntog sa pader ang ulo ni
Dexter upang magising siya! Letse siya!
MATAPOS ang ilang minutong paliligo at pag-aayos ng sarili ko katulong ang mga
kasambahay ay nagulat ako sa pagharap ko sa salamin sa suot kong pulang dress, na
humapit sa katawan ko at ang collar nito ay urnabot ang haba hanggang sa sikmura
ko.
Kaya naman litaw na litaw ang mga pisngi ng mapipintog at pinagpala kong mga
dibdib. Sira-ulo talagang Dexter 'yon. Siguro ay talagang matagal na siyang may
pagnanasa sa akin!
"Halina po kayo, Señorita. Bababa na po tayo."
Wala na akong nagawa kundi ang magpaakay sa mga kasambahay na sunod-sunuran sa
hayop nilang amo.
Lumabas kami ng silid at bumungad sa amin ang malawak na hallway. Sa kaliwang
bahagi ay natanaw ko na ang napakalawak at modernong interior sa kabila ng railings
na may malawak din na hagdan.
Sa tingin ko ay nasa ibaba niyon ang malawak na living room. Mabilis akong nagtungo
doon kahit mataas ang heels ng suot kong sapatos at hindi nga ako nagkamali.
Nagmistula talagang palasyo ang mansion na ito lalo na sa nagmamahalang mga
kagamitan nito.
"Señorita, dito po tayo."
Muli nila akong inalalayan at nagtaka ako nang lampasan namin ang hagdan. Isang
animo'y pinto ng elevator ang aming hinintuan na nasa gilid lamang nito.
Whoa! Napapailing na lamang ako.
Sumakay kami doon at isang palapag pa ang aming nilampasan bago kami tuluyang
nakababa. Ang ibig sabihin ay nasa third floor ang silid ko.
Paglabas namin ng elevator ay bumungad na sa amin ang napakarangyang living room.
Naglalakihan ang mga chandelier sa itaas at napansin ko rin ang mga naglalakihan at
modern urn sa bawat sulok. Halos malula ako sa lahat ng mga nakikita ko sa mansion
na ito.
"Dito po tayo, Señorita." Muli nila akong inalalayan patungo sa isang hallway at
lumiko naman kami sa kanan kungsaan may malawak na pinto.
Medyo madilim sa bahaging iyon at sa pagbungad namin sa 100b ay lumantad sa amin
ang isang romantic table setting. Napupuno ng candles ang buong paligid at maging
ang mesa kung saan may bouquet of roses, champagne at samo't saring pagkain.
"Maiwan na po namin kayo, Señorita. Enjoy your dinner PO."
"Ahm--" Mabilis ko silang nilingon ngunit si Dexter ang biglang bumungad sa akin na
may napakalamlam na mga matang nakatitig sa akin.
Kumabog ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan, kasabay nang pagliliparan
ng animo'y mga paro-paro sa aking tiyan.
Napalunok ako nang dahan-dahang lumibot ang paningin niya sa kabuuan 1<0. Dahan
dahan siyang lumapit sa akin at hindi ko nagawang kumilos nang hapitin niya akong
bigla sa baywang.
"D-Dexter..." naging bulong ang dapat sana ay pagsaway ko sa kanya.
"You are the most beautiful woman I've ever seen in my whole life." Marahan niyang
hinawakan ang baba ko at itiningala sa kanya.
Kumikinang ang malamlam niyang mga
mata habang nakatitig sa aking mga mata at bababa patungo sa mga labi ko.
"And you're also the only woman to be my Queen not only in this palace...but also
in my chaotic and dark life."
Hindi ko alam kung bakit parang pinipiga ang puso ko sa napakalungkot niyang tinig.
Pakiramdam ko ay naririnig ko ang nilalaman ng puso niyang nahihirapang makalabas
mula sa pagtatago nito sa mahabang panahon.
CHAPTER 4:
LED Monitors
Diana
Binitawan niya rin ako at nagtungo siya sa kanang bahagi ng silid na ito. Naaninag
ko mula sa dilim ang pagsalang niya ng isang bala sa isang stereo system.
Hindi nagtagal ay pumailanlang ang malamyos na musika sa buong paligid.
I Wanna Grow Old with You by Westlife, na alam kong paborito niya simula pa noong
mga bata pa lamang kami.
Humarap siya sa akin at muling lumapit habang ang mga mata niyang nananatiling
malamlam ay nakatitig sa akin. Matapang ko namang sinalubong ang mga mata niya.
Hindi ko maintindihan kung bakit niya ginagawa ito? Hindi ako madadala sa mga
paawa-effect niya at sa romantikong silid na ito na parang ang lagay, matapos niya
akong ipadukot ay nakaisip pa siya ng letseng date na
itO!
Ginawa niya lang kumplikado ang lahat!
"l want you to know that you're the only
woman I want to be with until we grow old," aniya kasabay nang pagkuha niya sa mga
kamay ko at inilagay sa dibdib niya.
Hindi ako sumagot at hinayaan lang siya.
"If we could just go back in time, 'yong wala pa ang lahat ng bagay na 'to. 'Yong
wala pang ibang taong involve sa buhay natin... And our happiness is the only thing
that matters to us while we're together."
Hinapit niya ang baywang ko palapit sa kanya at sinimulan niyang isabay ang mga
katawan namin sa saliw ng musika.
Ngunit hindi ko magawang igalaw ng kusa ang sarili ko. Sobrang lakas ng kabog ng
dibdib 1<0. Nangangatog ang mga tuhod ko at halo-halo ang emosyong nararamdaman ko
sa dibdib 1<0. Gusto ko siyang kalmutin sa mukha. Gusto ko siyang pagsusuntukin sa
tindi ng galit na nararamdaman ko para sa kanya sa mga sandaling I to.
Hindi ko pa rin maisip kung bakit niya ginawa 'to!
Sinira niya ang lahat-lahat sa akin! Sinira niya ang kasal ko. Winasak niya ang
puso ko, ang relasyon ko kay Francis, ang pagkakaibigan naming dalawa at higit sa
lahat, ang buong tiwala ko sa kanya!
"Tigilan mo na ang kahibangan mong ito, Dexter," matigas kong sagot sa kanya
kasabay nang pagdulas paibaba ng mga kamay ko mula sa dibdib niya. "Makasarili ka,
alam mo ba 'yon? Kung talagang mahal mo 'ko, hahayaan mo akong sumaya sa taong
mahal 1<0!"
Hindi ko na napigilan pa ang sumigaw sa harapan niya. Mahigpit kong pinigilan ang
sarili kong saktan siya.
Huminto siya sa pagsayaw niya at inalis ang mga kamay niya sa baywang ko. Muling
naging blangko ang kanyang mga mata at muling dumilim ang kanyang anyo habang
nakatitig sa akin.
"At hindi sa akin?"
"Patayin mo na lang ako kaysa parusahan mo 'ko ng ganito!" Kaagad ko siyang tin
alikuran at lumabas ng silid na iyon.
Nahirapan ako sa paglalakad dahil sa taas ng takong ng sapatos ko kaya't mabilis ko
na lam ang ang mga itong hinubad at itinapon na lamang basta sa sahig.
Tumakbo ako patungo sa sala at hinanap ang pinto palabas.
Kailangan kong makaalis sa lintik na lugar na ito. Marami akong nakikitang pinto at
mga hallway sa buong paligid. Isa-isa ko ang mga itong tinungo ngunit lahat sila ay
nakakandado.
"Dexter, palabasin mo 'ko dito!" sigaw ko na sa sobrang frustration.
Muli akong nanakbo palabas ng hallway. Natanaw ko naman siya sa kaliwang bahagi
habang nakasandal sa isang pader at nakapamulsa na animo'y modelo sa kinatatayuan
niya.
Bumalik na naman sa pagiging blangko ang hitsura niya at hindi ko malaman ang
tumatakbo sa isipan niya.
"Palabasin mo na ako dito! Wala kang mapapala sa ginagawa mong 'to sa 'kin!" Halos
lumabas na ang litid ko sa kasisigaw ngunit hindi ko man lang siya nakitaan ng
kahit anong rea ksiyon.
"You won't get anything even if you scream all night. You'll never be able to leave
this place unless you'll be kind to me and do everything I want."
"SIRA-ULO! BALIW KA NA! Dapat ay ikaw ang makulong sa mental! Hindi gagawin ng
isang matinong tao ang ikulong ang isang tulad ko na walang kalaban-laban sa 'yo!"
" Really? No one else should be blamed for this but you. Take her back to her
room," utos niya habang nakatutok na ang paningin niya sa likuran
Napalingon naman ako doon at sakto namang sumalubongsa akin ang dalawang lalaking
naglalakihan ang mga katawan at sabay nilang hinawakan ang mga braso ko.
"Dexter, ano ba?! Bitawan niyo
'1<0!" Nanlaban ako sa kanila at pilit na hinila ang mga braso ko mula sa
pagkakahawak nila. Ngunit mas lalo lamang humigpit ang pagkakahawak nila sa akin.
"Nasasaktan ako, Dexter! Bitawan niyo 'ko! Hayaan mo na akong umalis!" Hindi ko
inihakbang ang mga paa ko at hinayaan na lamang na makaladkad nila ako. Ngunit
umakyat sa kili-kili ko ang mga kamay nila at tuluyan na akong binuhat.
"Bitawan niyo '1<0, ano ba?! Dexter, parang awa mo na! Pakawalan niyo na ako! Maawa
ka naman sa akin!" Ipinasok nila ako sa 100b ng elevator at hindi ko man lang
narinig ang sagot niya.
Pagharap namin sa pinto ay nakita kong nakasandal pa rin siya sa pader at walang
emosyong nakatitig sa akin. Hanggang sa tuluyan
nang magsara ang pinto ng elevator.
" Bitawan niyo 'ko! Mga hayop kayo!" Muli akong nagpipiglas sa dalawang lalaki.
Pinakawalan din naman nila ako habang umaandar na paitaas ang sinasakyan naming
elevator.
Napasuksok na lamang ako sa sulok at napahagulgol sa sakit dahil sa ginagawa nilang
ito sa akin. Ni hindi ko na makitaan ng awa sa mukha si Dexter na gaya ng dati.
Hindi ko akalaing sasaktan niya ako ng ganito! Sinira niya ang maganda ko na sanang
buhay na pinapangarap ko! Alam naman niya kung gaano ko kamahal si Francis. Ang
buong akala ko ay okay lang sa kanya, pero ano 'to?!
Masahol pa sa demonyo ang ginawang Ito sa akin! Hinding-hindi ko siya mapapatawad!
PAGBUKAS ng elevator ay mabilis na akong tumakbo palabas nangtinangka na naman
akong hawakan ng mga lalaking ito na sunod-sunuran sa baliw nilang amo!
Mabilis akong pumasok sa hallway. Nadaanan ko ang ilang pinto ng silid pero sa
pagkakatanda ko ay pangatlo sa kaliwa ang nilabasan kong silid kanina.
Mabilis kong binuksan ang pinto at pumasok
sa loob. Kaagad ko rin itong isinara at ikinandado nang makita kong mabilis pa ring
sumusunod sa akin angdalawang lalaki.
Napahagulgol na lamang ako at napasandal sa pinto lalo na nang salubungin ako ng
malamig at madilim na silid na ito. Nanghina ako ng sobra at napadausdos hanggang
sa mapasalampak ako sa sahig.
Hindi ko matanggap ang ginawa niya sa aking ito. Kailanman ay hindi ko naisip na
darating kami sa ganitong punto. Buong buhay ko ay ipinagkatiwala ko sa kanya pero
tatraydurin niya lang pala ako!
Napasapo ako sa dibdib habang patuloy na namamalisbis ang mga li-lha ko sa pisngi.
"Francis, nasaan ka na? Hanapin mo '1<0. Kunin mo 'ko dito! Ayoko dito!"
Naghalo-halo na ang nararamdaman ko. Sakit at poot.
Para akong binagsakan bigla ng langit at lupa at hindi ko alam kung may pag-asa pa
ba akong makaalis sa lugar na ito. Kung magbabago pa ba ang isip ni Dexter dahil sa
tingin ko ay nawala na ang dati kong kaibigan na walang inisip sa akin noon kundi
puro kabutihan ko lang at kasiyahan ko.
Nanikip ng sobra angdibdib ko at hindi ako mahinto sa paghagulgol. Hinayaan ko na
lamang ang sarili kong humiga sa malamig na sahig at yakapin ang sarili ko.
Ngayon ko lang ulit naramdaman ang mag-isa sa buhay ko. Ang dati kong kaibigan na
palagi kong karamay sa lahat ng bagay, ngayon ay nagbagong bigla.
Hindi na siya si Dexter. Hindi na siya ang mabuti kong kaibigan at kababata.
" Francis, kailanga kita. Hanapin mo 'ko, pakiusap. Kunin mo 'ko dito...
Francisss!!"
THIRD PERSON
Malakas na humagis ang isang baso ng alak sa pader mula sa kamay ni Dexter na
lumikha ng malakas na ingay pagsabog ng mga bubog nito sa sahig.
Napasabunot siya sa buhok niya habang pinagmamasdan niya ang kalagayan ni Diana sa
isa sa mga LED monitors na naririto sa 100b ng silid niya.
Bawat sulok ng kanyang mansion ay pinalagyan niya ng CCTV kahit na ang 100b ng
banyo ng dalaga kaya naman malaya niyang napagmamasdan ang bawat galaw nito.
At hindi niya akalaing gano'n pala kasakit
ang makitang sa madilim na buhay ng kababata niya at pinakamamahal niyang babae ay
ibang lalaki angtinatawag nito at hinihingan ngtulong.
Tulong upang umalis sa poder niya at lumayo sa kanya.
CHAPTER 5:
Own Family
Diana
Umaga na nang magising ako at nasa ibabaw na rin ako ng kama.
Napabalikwas ako at napaikot ang mga mata ko sa buong paligid. Hindi ko na
namalayan kung paano ako napunta sa kamang ito kagabi. Nakatulog na ako sa sahig
dahil na rin sa labis-labis na paghihinagpis ko.
Napansin kong iba na naman ang suot kong darnit. Isang manipis at puting nighty.
Napaka-igsi at litaw na litaw ang mga hita ko. May panty naman ako pero wala ang
suot kong bra kagabi.
Tsk. Sino naman kaya ang nagpapalit sa akin ng mga ganitong klase ng damit? Hindi
kaya 'yong mga katulong?
Dahan-dahan akong burnaba ng kama. Napansin ko naman ang nighty robe sa paanang
bahagi nito at kaagad ko itong dinampot. Isinuot ko ito upang matabunan ang
kaluluwa kong litaw na litaw na.
Lumabas ako sa balcony at muling tumanaw
sa ibaba. Magbabaka-sakali akong makakahanap ako ng daan na p'wede kong labasan o
lusutan mula sa lugar na ito. Hindi ako p'wedeng m agtagal dito.
Mababaliw ako kasama ang baliw na Dexter na 'yon.
Nasaan na ba kasi si Francis? Hinahanap kaya niya ako?
Masyadong matataas ang mga bakod na pader sa buong palibot ng bakuran. Bukod doon
ay may mga alambre pang matataas sa palibot ng ituktok ng mga ito na napansin kong
napupuluputan din ng mga mahahabang wire. "Hindi kaya live wire 'yang mga 'yan?
Sira-ulo talagang Dexter 'yon. Baliw na talaga siya!" hindi ko na naman mapigilan
ang mapasigaw sa pinaghalo-halong poot at galit na nararamdaman ko para sa kanya.
Natanaw ko rin ang mga nagkalat niyang tao sa ibaba at mga armado silang lahat ng
mga baril. Wala akong kilala isa man sa kanila. B'wisit!
Ngunit bigla akong napahinto nang bigla kong maalala ang isa niyang assistant na
lalaki. 'Yon ang kadalasan kong nakikita na kasama niya, si kuya Bruno.
Kailangan ko siyang mahanap! Baka sakaling
matulungan niya ako!
Bumalik ako sa 100b ng silid. Sakto namang nakarinig ako ng mga sunod-sunod na
katok sa pinto. Pero lalapit pa langsana ako doon nang kaagad na rin itong bumukas
at bumungad na naman sa akin ang dalawang kasambahay na nag-asikaso din sa akin
kagabi. " M-Magandang um aga PO, Señorita."
"Gising na po pala kayo."
Kaagad silang yumuko sa aking harapan.
Napahugot naman ako ng malalim na buntong-hininga habang nakatitig sa kanila ng
matalim.
"Hindi ba p'wedeng hintayin niyo na lang muna na pagbuksan ko kayo ng pinto bago
kayo pumasok?"
" P-Patawad PO, Señorita. 'Yon po kasi ang utos sa amin ni Sir."
Napaikot ang aking mga mata sa sagot nilang 'yon.
Ano pa nga ba ang magagawa ko? Mukhang alipin talaga sila ng hayop na lalaking
'yon, hindi lang sila kundi pati ako! Peste siya!
May araw ka rin sa akin, Dexter!
Makakahanap din ako ng pagkakataong makaalis sa demonyong lugar niyang ito. At
isinusumpa
kong hinding-hindi na niya ako makikita pa kahit kailan!
"Pinasusundo na po kayo ni Sir
Dexter, Señorita, para sa agahan," sabi ng isa sa kanila.
"Nasa baba na ba siya?"
"Opo. Hinihintay na po niya kayo sa hapagkainan," sagot naman ng isa. " Magpapalit
lang ako ng darnit."
"Tutulungan na po namin--"
"Kaya ko na ang sarili ko! Hintayin niyo na lang ako d'yan!" inis ko nang sagot sa
kanila bago ko sila mabilis na tinalikuran at pumasok sa 100b ng walk-in closet.
Muli akong napabuntong-hininga bago naghanap ng maisusuot sa napakaraming damit na
naririto sa silid na ito.
Isang fitted pants ang napili ko. Kumuha rin ako ng isang plain na black t-shirt at
pinatungan ko ng trucker jacket. Isang leather boots naman ang para sa mga paa ko.
Napapailing na lang ako dahil siguro nga ay para sa akin ang lahat ng mga garnit na
naririto dahil lahat sila ay sukat sa buong katawan ko. Kumportable na ako ngayon
sa suot ko.
Makakagalaw ako ng maayos at kung sakaling
makalusot ako, tatakas ako sa lugar na ito. Kailangan kong mahanap si kuya Bruno.
Napakarami ding alahas. Kung tutuusin ay mamumuhay ako bilang reyna sa lugar na
ito, puno ng kayamanan na hinding-hindi mapapantayan ng mga Angeles. Pero hindi ito
ang kailangan ko.
Hindi makatao ang ginawang ito sa akin ni
Dexter.
Tumalikod na ako para sana ay lumabas na ng closet room ngunit muli akong napahinto
at napalingon sa mga alahas.
Nakaisip akong bigla ng isang ideya.
Muli ko silang binalikan at kumuha ng maraming piraso. Isinilid ko ang mga ito sa
mga bulsa sa 100b ngjacket ko. Bigla tuloy burnigat ang suot 1<0. Magagamit ko rin
ang mga ito.
Nagdesisyon na akong lumabas. Naghihintay naman sa akin ang dalawang kasambahay sa
labas ng pinto.
Nagpatiuna na ako sa paglalakad patungo sa pinto ngsilid. Naramdaman ko rin naman
kaagad ang pagsunod nila sa akin.
"Anong pangalan nip?" tanong ko sa kanila matapos naming makalabas at nagsimula
nang maglakad sa hallway.
"Ako po si Emily, Señorita." Nilingon ko ang kasambahay na nagsalita sa likuran ko
na nasa kanang bahagi ko.
"Ako naman po si Helen, Señorita," sagot din naman ng isa pa na nasa kaliwang
bahagi ng likuran ko at siya naman ang bahagya kong nilingon at tinanguan.
Mga bata pa naman ang mga hitsura nila. Sa tingin ko ay hindi nalalayo ang mga edad
nila sa akin.
"Gaano katagal na kayong nagtatrabaho dito?" muli kong tanong sa kanila.
Bigla silang nanahimik na siyang ikinalingon kong muli sa kanila. Yurnuko sila at
iniwasan ang mga tingin 1<0.
" P-Pasensiya na po, Señorita. Hindi po kami p'wedeng magbigay ng kahit anong
impormasyon tungkol sa amin, ayon kay Sir."
Napanganga akong bigla sa sinabi ni Helen.
" P-Patawad po, Señorita. Sumusunod lamang po kami," sagot naman ni Emily.
Napakuyom ang mga kamao at nagtagis ang bagang ko. Paano ko makukuha ang mga loob
nila kung hawak sila sa leeg ng tarantado nilang amo?!
Kailangan kong makagawa ng paraan.
Nagpatuloy na lamang kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa tapat ng
elevator. Awtomatiko naman itong bum ukas sa hindi ko malamangdahilan.
Hindi ko na lang pinansin at pumasok na lang ako sa 100b. Sumunod din naman sila sa
akin at pumwesto sa harapan ng pinto.
Nagsimula itong burnaba at nanatili na lamang akong tahimik. Kailangan ko na lang
munang pagplanuhan kung paano ko makukuha ang mga 100b nila.
Bumukas ang pinto ng elevator at nauna naman silang lumabas.
Huminto sila sa labas ng pinto at ako naman ang hinintay nilang makalabas.
Napalinga akong muli sa buong paligid. Hindi ko pa kabisado ang bawat sulok ng
mansion na ito. Kailangan ko muna silang masuyod lahat.
Napatingala ako sa dalawang hagdan na kabilaan sa malawak na espasyo sa gitna.
Kulay black ang mga railings nito na hinaluan ng mga ginintuang kulay. Napakarangya
kung titingnan, nakadagdag pa ang napakalaking chandelier sa gitna nito,
nagkikintabang mga sahig at mga kagamitan.
Abala ang ilan sa mga kasambahay sa paglilinis sa 'di kalayuan na bahagi. Hindi ko
naman sila nakita kagabi dito.
"Dito po, Senorita.” Lumingon ako sa dalawang kasama ko na ngayon ay patungo na sa
kanang bahagi.
Sumunod ako sa kanila.
Mahabang lakarin pa ang binagtas namin bago kami pumasok sa isang malawak na pinto
at bumungad sa amin ang napakaganda at napakarangya ring dining room.
May isang pahabang mesa sa gitna na napupuno na ng iba't ibang klaseng pagkain
habang si Dexter ay prenteng nakaupo sa dulong bahagi nito at abala sa pagbabasa ng
isang magazine.
May apat pang mga babaeng taga-silbi dito ang abala sa pagpasok ng dessert at
inilagay sa gitna ng mesa.
"Nandito na po si Sefiorita Diana, Sig” ani Emily kasabay nang bahagya nilang
pagyuko ni Helen sa sentrong harapan ni Dexter.
Bumaba naman ang magazine na hawak ni Dexter hanggang sa magtama ang aming mga
mata. Napansin ko ang paglibot ng paningin niya
sa katawan ko mula ulo hanggang paa.
Bihira kong gawin ang mga ganitong getup outfit. Mostly ay naka-dress ako or skirt
and blouse kaya alam kong maninibago siya sa postura 1<0.
" Nice. Perfect for the place we'll be going to later. Come, join me for
breakfast," walang emosyon niyang sabi bago niya iniabot sa kasambahay ang magazine
na hawak niya.
Nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Saan naman kaya kami pupunta?
"Dito PO, Señorita," ani Emily kasabay nang paghugot niya sa isang silya na malapit
sa kinaroroonan ni Dexter at inialok sa akin.
Imbes na sumunod ay sa kabilang dulong bahagi ng mesa ako nagtungo at humugot ng
isa pang silya bago mabilis na naupo doon. Ngayon ko naramdaman ang isang mataas na
pader na bigla na lamang namagitan sa aming dalawa.
Hindi ko na magawa pang lumapit sa kanya. Nandidiri ako at lumayo na ng husto ang
100b ko sa kanya.
Naging mariin naman ang pagkakatitig niya sa akin at bahagyang dumilim ang kanyang
anyo. Ngunit hindi ako nagpatinag sa kanya. Nilabanan ko rin ang mga titig niya.
Napabuntong-hininga siya ng malakas bago nagbawi ngtingin.
"Serve her food," walang emosyon niyang utos kila Emily at Helen na kaagad din
namang sumunod.
"Kaya ko ang sarili 140," matigas ko namang sagot sa kanya na siyang ikinatitig
niyang muli sa akin.
"Lumabas na kayo," utos niyang muli sa mga ito na kaagad din naman nilangsinunod.
Dahil sa kumukulo na rin naman ang tiyan ko ay hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa
sa pagkain. Malapit nang mangatal ang katawan ko sa sobrang gutom.
Sa pagkakatanda ko, ang huli kong kain ay kahapon pa ng umaga bago kami nagtungo sa
simbahan. Hindi na rin naman ako nakakain pa kagabi.
Hindi ko na lamang pinansin pa si Dexter na ramdam kong hanggang ngayon ay
nakatitig pa rin sa akin.
Sinimulan ko na ang mabilis kong pagkain.
Hindi ako p'wedeng magpagutom sa lugar na ito. Kailangan kong maging malakas lalo
na para sa gagawin kong pagtakas.
Nagsimula na rin naman siya sa tahimik
niyang pagkain ngunit ramdam ko pa rin ang panaka-naka niyang pagsulyap sa akin.
Binalot kami ng nakabibinging katahimikan at tanging mga kubyertos at plato lamang
ang maririnig mula sa buong palingid.
ILANG minuto lang ang lumipas ay natapos na rin ako sa pagkain at nabusog naman ako
ng sobra. Masarap ang mga putaheng niluto nila, lalong-lalo na ang mga minatamis na
dessert.
Special ang lahat at para akong kumain sa mga mamahalin na restaurant. Ito rin ang
mga kadalasan naming kinakain sa tuwing nasa labas kamingdalawa at alam na alam
niya ang mga gusto ko.
Uminom na ako ngtubig. Pinunasan ko ang mga labi ko gamit ang table napkin bago ako
umayos nang pagkakaupo at muling tumunghay sa kanya.
Patuloy pa rin naman siya sa mabagal niyang pagkain.
"So, sabihin mo sa akin. Ano bang plano mo? Bakit mo ako dinala dito?" Nagsisimula
na namang pumutok ang butsi ko pero pilit ko pa ring pinakakalma angsarili 1<0.
Tumunghay din naman siya sa akin habang patuloy siya sa pagnguya. Inubos niya muna
ang
kinakain niya bago siya uminom ngtubig at pinunasan din ang mga labi niya gamit
angtable napkin.
"Didn't I already tell you that? Do you want me to repeat it over and over again?
Masarap sigurongmarinig?"
Napansin ko ang munting ngiti na sumilay sa mga labi niya habang taimtim na
nakatitig sa akin.
"f**k you," mahinang sagot ko sa kanya na siyang mas lalo niyang ikinangiti.
"f**k me, baby, whenever you want it. You're free to do that. You're only for me,
Diana and I'm just for you."
Ako naman ngayon ang sarkastikong natawa sa mga sinabi niya.
"Mangarap ka lang, Dexter. Dahil sa ginawa mong ito sa akin, hindi na kita magawa
pang ituring na matalik na kaibigan. Kinasusuklaman kita ng sobra-sobra."
"l never considered you a best friend, Diana. And I'm sure you won't marry Francis
because you love him."
"Anong pinagsasasabi mo? Nababaliw ka na nga talaga!"
"l know, baby. The truth is, only your dreams
are significant to you that you want to come true." Napanganga akong bigla at
napailing sa sinabi niyang 'yon.
"You want to be part of their happy and complete family, which I don't have. We can
build our own family. We will have our own children--" Napatayo na akong bigla sa
sinabi niyang 'yon.
"Mag-isa ka! Nababaliw ka na, Dexter!
Kailanman, hindi mo 'ko makukuha!"
Mabilis ko siyang tinalikuran at nagmartsa palabas ng dining room.
Hindi ko mapigilang masuka sa mga pinagsasasabi niya!
Kaming dalawa, magkakaroon ng mga anak? Magsi-sex kaming dalawa?
No way! Mas mabuting patayin niya na lang ako!
CHAPTER 6:
Maple
Diana
00, guwapo siya!
Mala-Richard Gomez, Ian Veneracion, Gabby Concepcion o kahit sino pa mang Poncio
Pilatong artista ang maihahanlintulad sa kanya, my God! Hindi ko maaatim na
makipagsiping sa kanya lalong-lalo ang makipag-sex!
Para lang kaming magkapatid! 'Yon lang ang turing ko sa kanya, para ko lang siyang
kuya at bunso niya ako!
Iniisip ko pa lang na hinahalikan niya ang leeg ko, ang dibdib 1<0, ang buong
katawan ko, 'yongp e ko at ipapasok niya sa akin 'yong--No! Hindi! Kinikilabutan
ako!
Paulit-ulit kong pinilig ang ulo ko upang alisin ang malalaswang bagay na pumapasok
ngayon sa isipan ko. Nasusuka ako!
llang ulit ko ring hinaplos ang mga braso ko dahil nagtayuan bigla ang mga balahibo
ko sa katawan. Hindi ko talaga makakayang gawin 'yon kasama siya.
Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad at hinanap angdaan palabas ng bahay na ito.
Kailangan ko itong masuyod upang makahanap ako ng daan palabas. Kailangan ko ring
mahanap kung nasaan ang gate lalong-lalo na si kuya Bruno.
Nadaanan ko sa isang bahagi ng mansion ang dalawa sa mga kasambahay na abala sa
pagpapalit ng mga fresh sunflowers sa mga vase. Napanganga akong bigla habang
nakatitig sa napakagagandang mga bulaklak.
My goodness! 'Yan ang mga paborito kong bulaklak!
Saan naman kaya nanggaling ang mga 'yan? Mayroon din kayang garden dito si Dexter?
Kailan pa siya nahilig sa halaman?
"Hi," mahinang bati ko sa kanila na siyang ikinalingon nila sa akin.
Burnadha naman ang pagkagulat sa kanila at kaagad na nagsiyukuan sa harapan ko. "
K-Kayo po pala, Señorita!"
" Magandang umaga PO, Señorita. May kailangan po ba kayo?"
Nginitian ko sila. Siguro ay ito ang kailangan kong gawin sa ngayon, ang maging
mabait sa kanila upang makuha ko rin ang mga loob nila at matulungan nila akong
makaalis sa lugar na ito. "Ahm, gusto ko lang itanong kung saan nanggaling ang mga
bulaklak na 'yan. P'wede niyo bang ituro sa akin? Ang gaganda kasi, eh. Hindi niyo
naitatanong, mahilig ako sa mga halaman at mga bulaklak," nakangiti kong saad sa
kanila.
Mahilig naman talaga ako sa mga bulaklak at halaman dahil isa 'yan sa mga paborito
kong gawing dekorasyon sa mga venue ng kasal at sa simbahan. Pakiramdam ko kasi ay
napakakulay ng mundo kapag may mga halaman at makukulay na mga bulaklak sa paligid.
Ang bawat mga halaman din at mga bulaklak ay may mga kanya-kanyang simbulo na
siyang nakapagbibigay positibo sa pang-araw-araw nating buhay.
Nagkatinginan naman silang dalawa bago nakangiti ring bumalingsa akin.
"Opo, Señorita! Maaari po namin kayong samahan sa malawak na hardin ng mansiong
ito," magiliw na sagot sa akin ng isa.
"P'wede bang ituro niyo na lang sa akin ang daan? Kaya ko naman na sigurong
puntahan iyon."
" Baka po maligaw kayo, Señorita.
Sasamahan na po namin kayo."
" Dito PO, Señorita."
Tsk. Napa-make a face na lamang ako nang talikuran na nila ako at mauna na sila sa
paglalakad paalis. Parang ginagawa nila akong mangmang na hindi kayang mag-isa!
Nakaramdam ako ng inis pero kaagad ko na lamangding pinalis at sumunod na lamangdin
sa kanila. Siguro naman ay may makukuha na akong impormasyon sa kanila ngayon dahil
hindi ko makausap ng maayos sila Emily at Helen.
"Anong mga pangalan niyo?" tanong ko sa kanila.
Kaagad din naman nila akong nilingon at nginitian.
"Ako po si Emma, Señorita," sagot ng nasa kanan ko.
"At ako naman po si Eva," sagot naman ng nasa kaliwa 1<0.
"Okay. Kinagagalak ko kayong makilala." Muli ko silang nginitian ng matamis.
"Maraming-maramingsalamat
PO, Señorita!"
Nagningning ang kanilang mga mata ngunit naroroon pa rin ang hiya at paggalang sa
mga kilos nila.
Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa isang malaking pinto
na sa tingin ko ay ito ang main entrance. Dahil sa paglingon ko sa likod ko ay
bubungad pala sa I di kalayuan ang dalawang hagdan sa gitna ng malawak na espasyo
patungo sa ikalawang palapag ng mansion.
Nilinga ko sa buong paligid si Dexter ngunit hindi ko siya makita. Baka lang kasi
pigilan pa rin niya ako kahit ang paglabas lang ng bahay na ito.
"Dito po tayo, Señorita."
Muli akong bumalingsa dalawang kasambahay at kaagad akong napatanaw sa labas ng
mansion nang bumungad na sa akin ang nakabukas na ngayong pinto.
Kaagad akong napahakbang palabas habang may nanlalaking mga mata.
Sa magkabilaang bahagi ng mansion ay mayroong mahahabang pasilyo na sa tingin ko ay
aabot hanggang sa mga likod dahil paliko ang mga ito sa bawat gilid.
Sa harapan ko naman ay may ilang baitang pa paibaba at malawak at mahabang pathway
ang patungo sa gitna kung saan mayroong maluwag at pabilog na space na hindi ko
malaman kung para saan.
Pero sa tingin ko ay clito humihinto ang mga bagong dating na sasakyan at p'wedeng
babaan ng mga bisita o ng may-ari ng mansion.
Sa diretsong pathway ulit sa gitna ay matatagpuan naman ang isang malaking fountain
na patuloy ang pagsabog ngtubig. Nasa palibot nito ang malawak din na pathway kung
saan maaaring ikutan ng mga sasakyan.
Sinilip ko ang likuran nito kung saan diretso pa rin ang pathway at sa 'di kalayuan
ay doon ko na natanaw ang malaki at napakataas na gate.
Saradong-sarado ito at natanaw ko doon ang limang armadong tao ni Dexter. Natanaw
ko rin mula sa tabi nila ang tatlong naglalakihang mga aso na kapwa mga nakatali.
f* *k! Napamura akong bigla sa isipan ko. Paano ako makakaalis clito kung ganito
kahigpit ang mga bantay niya?! May mga aso pang malalaki at sa tingin ko ay mga
high breed silang lahat!
Napalibot bigla ang paningin ko sa buong paligid at gano l n na lang ang pagnganga
ko nang matunghayan ko na ang napakalawak at napakagandang hardin sa kaliwa at
kanang bahagi ng mansion.
Sa kaliwang bahagi ay nagmistulang maze ang disenyo ng mga nagtataasang sunflowers
o maze na nga talagang matatawag ito! May isang
malaking fountain din akong natanaw sa gitna at malinis na pathway ang mga daanan
sa 100b nito.
Sa kanang bahagi naman ay naroroon na ang iba't ibang klase ng mga halaman at mga
bulaklak kasama na rin ang mga matataas na punongkahoy na may makukulay na kulay.
Kung hindi ako nagkakamali ay Sun Valley Maple angtawagsa ibang puno na iyon.
Magnolia trees naman ang mga puno sa kaliwang bahagi na may napakagagandang mga
bulaklak!
Hindi ko na alam angtawagsa iba pa pero may mga citrus tree pa!
Napakalinis at smooth naman ng mga green grass sa ibaba na parang kay sarap higaan
at paggulong-gulungan. Wala man lang mga kalat na dahon. Siguradong pinananatili
nila ang kalinisan sa lugar na ito.
Katulad sa maze na nasa kaliwang bahagi ay mayroon din itong malaking fountain sa
gitna at mga pathway.
May natanaw din ako sa gilid na bahagi ng isang pader na parang may mahahabang
upuan na may mga throw pillow. May bubong ito na yari sa kugon at napapalibutan ng
mga bilog na lanters.
Pati ang mga matataas na pader ay puno din
ng mga halaman at mga bulaklak.
Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong magtungo sa lugar na iyon. Parang kay
sarap magpahinga sa lugar na iyon. Hindi ko na pinansin pa ang mga kasambahay sa
paligid ko. Para akong nahipnotismong bigla at inakit na puntahan ang lugar na
iyon.
Nilakad ko ang mahabang pathway habang lumilibot ang paningin ko sa buong paligid.
Damn! Para akong nasa paraiso!
Nagpaikot-ikot ako habang nakatingala sa mga punong mayayabong na ang mga dahon ay
makukulay.
Nilapitan ko rin ang mga citrus tree na kay bababa lang naman at abot-kamay ko ang
mga bunga.
" Parang ang sarap nilang pitasin isa-isa at i-display sa kuwarto ko!"
Dang! Hindi ko ini-expect itong madadatnan ko clito sa labas! Nagmukha talagang
paraiso ang lugar na ito!
Nakarating ako sa lugar na may fountain at sa gilid na bahagi ng pader ay may
pahabang sofa. Napatingala ako sa mga nagkalat na lantern sa itaas. Napansin kong
mayroon din pala nito ang mga puno sa itaas, na pahaba at pabilog naman ang mga
disenyo.
Siguradong masarap dito sa gabi lalo na kung buhay na ang lahat ng mga 'yan.
Napasilip ako sa isang parisukat na yari sa bato na nasa may gilid na bahagi ng
sofa. Mga ilang piraso pa ng kahoy at abo ang nasa 100b niyon.
"Ang galing naman, may fireplace pa."
Pabagsak kong iniupo ang sarili ko sa malambot na sofa. Hinagip ko ang isang throw
pillow at niyakap habang pinagmamasdan ko ang buongpaligid.
Hindi ko mapigilang mapangiti. Kung dati-rati ay gumagawa lang ako ng mga ganito sa
mga lugar na pagdarausan ng mga kasal, upang mapaganda ng bongga ang lugar pero
sisirain din naman pagkatapos. Ito? Mukhang mahabang panahon nang inaalagaan ang
lugar na ito.
Paano kaya nagawa ni Dexter ang lugar na ito na wala man lang akong kaalam-alam? Ni
hindi man lang niya ito naikuwento sa akin o kahit sa mga pictures man lang sa
social media accounts niya ay hindi ko nakita ang mga ito.
Naglilihim na pala siya sa akin nang hindi ko nalalaman. Marami na pala talaga
akong hindi alam tungkol sa kanya at sa mga ginagawa niya sa araw-araw dahil hindi
man lang niya sinasabi sa akin.
Kung gano l n ay hindi ko na nga talaga siya kilala. Hindi na pala talaga siya ang
dati kong matalik na kaibigan. Marami na at napakalaki na nang nagbago sa kanya.
"Looks like you're already enjoying this place."
Napalingon ako sa kaliwang bahagi at nabungaran ko doon si Dexter habang
nakapamulsa at nakangiting nakatitig sa akin.
Biglang bumalik ang inis sa dibdib ko nang makita ko siya kaya't napatayo akong
bigla at tinapunan siya ng matalim na tingin.
Itinapon ko ang throw pillow pabalik sa sofa.
"Sino naman ang nagsabing nag-i-enjoy ako?" inis kong sagot sa kanya bago ako
naglakad paalis.
"Your eyes can't lie, baby."
" Bitawan mo nga ako! At huwag na huwag mo na akong tatawaging baby! Nasusuka na
ako!" Inis kong inagaw ang braso ko mula sa kanya nang bigla niya akong hinawakan.
Dati pa naman niya akongtinatawagsa ganyang endearment na wala lang naman sa akin.
Pero may ibang ibig sabihin pala iyon sa
kanya.
"May pupuntahan nga tayo--"
"Huwag na huwag kang lalapit sa akin!" kaagad kong putol sa sinasabi niya. "Okay.
Madali naman akong kausap--"
"Ah, talaga? Madali naman pala, eh 'di palabasin mo na ako dito ngayon din! Ibalik
mo na ako sa Manila!"
Tumitig siya sa akin at muting ngumiti.
" Not now."
" Damn you!"
Mabilis ko siyangtinalikuran at muling nagmartsa sa mahabang pathway.
Ngunit bigla akong napahinto nang isang malaking aso ang bigla na lamang bumungad
sa daraanan ko.
Namilog bigla ang aking mga mata at turnarnbol ng malakas ang dibdib ko nang makita
kong nakatitig ito sa akin ng mariin at parang naririnig ko ang mahina niyang pag
ungol na para bang nagagalit sa akin.
"D-Dexter?"
Para akong na-stroke bigla mula sa kinatatayuan ko ngunit ramdam na ramdam ko ang
pangangatog ng mga tuhod ko. Ginapang ako
ng matinding kaba at takot sa dibdib ko.
"D-Dexter," muli kong tawag sa kanya sa napakahinang tinig. Natatakot akong marinig
ako ng aso.
Ngunit wala akong natanggap na sagot mula sa kanya na hindi ko alam kung nasa
likuran ko pa ba siya o wala na!
Nagsimulang humakbang palapit sa akin ang malaking aso. Hindi ko alam kung anong
lah mayroon siya pero maitim na may halong pula ang kulay niya at sigurado akong
matapang 'yan! Sasakmalin ako niyan!
"D-Dexter!" unti-unti nang lumalakas ang tinig ko habang inuumpisahan ko na ring
ihakbang ang mga paa ko paatras.
Narinig ko naman ang bigla ring paglakas ng ungol ng aso at pagbilis nang lakad
niya patungo sa akin.
"DEXTEEERRR!!!" napahiyaw na ako ng malakas sa matinding takot at mabilis na
tumalikod upangtumakbo.
Nanlaki naman ang mga mata ko nang mabungaran ko pa rin siya sa likod ko kaya't
mabilis akong tumakbo palapit sa kanya at dumamba sa harapan niya! Iniyakap ko ang
mga braso ko sa leeg niya kasabay nang pag-akyat din
ng mga hita ko sa baywang niya!
"llayo mo 'ko sa aso! Kakagatin ako ng aso! Dexteeerr!!" Pilit pa rin akong umakyat
paitaas sa kanya kahit alam kong wala na akong maitataas pa habang naririnig ko ang
malakas na pagtahol ng aso sa likuran 1<0.
Baka maabot niya ang puwet ko at kagatin ako!
"Dexter, ano ba??!! AAAHHHH!!! ILAYO MO 'KO! KAKAGATIN AKO NG ASO!!"
" Maple, stop," nadinig ko namang saway niya sa likuran ko kasabay nang paghinto sa
pagtahol ng aso.
Ramdam ko ang panginginig ng katawan ko sa tindi ngtakot na naramdaman ko at hindi
ako umalis mula sa pagkakayakap ko ng mahigpit sa kanya.
Lumipas ang ilang sandali na nanatiling tahimik ang aso sa likuran ko. Nilingon ko
ito ngunit naroroon pa rin siya at nakatitig sa akin!
" Baba. Akala ko ba ayaw mong lumapit sa akin?" ani Dexter at doon ko lang napansin
na hindi man lang niya ako hinawakan o niyakap man lang.
Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko pero hindi ko pa rin magawang umalis mula sa
6:
pagkakayakap ko sa kanya.
"Ayoko! Wala akong sinabi!”
Narinig ko ang bigla niyang pagtawa kasunod ang muling pagtahol ng aso niyang peste
sa likuran ko!
"Baba na--”
"Ayoko nga! Ayokooo!!” Tuluyan na akong naiyak.
Takot ako sa aso, alam niya iyon. Minsan na akong nakagat niyan no l ng mga bata pa
lamang kami!
CHAPTER 7:
A Promise
Diana
" Feeling mo ba sa sarili mo magaan ka?"
"Paalisin mo muna 'yang aso mol" sigaw ko sa kanya habang nakakarga pa rin ako sa
kanya at nakayakap ng mahigpit. Siya naman ay nagsisimula nang maglakad.
Ayaw kasing umalis ng walanghiya niyang aso at patuloy pa rin ang pagsunod niya sa
amin. Nakatitig pa naman siya sa akin at kung minsan ay dumadamba pa. Naaabot naman
niya talaga ako pero bahala nang mauna niyang kagatin ang amo niya!
" Diana, get down," muling utos ni Dexter.
Napansin kong nasa isang gate na kami na hindi ko alam kung saan ito banda.
Sigurado akong hindi naman ito ang main gate dahil hindi ito gano'n kalaki. Pure
black ang kulay niya at iba rin angdisenyo.
May dalawang tauhan rin siyang naririto na siyang nagbukas para sa amin ng gate at
may dalawang aso din silang kasama na kapwa nakatali naman pero mukhang matatapang
at nakatingin silang lahat sa akin!
"Ayoko, Dexter." Mas lalong napahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya. Bahala nang
magmukhang tanga ako o tuko sa harapan ng mga tao niya basta hindi ako makagat ng
aso! Lumabas kami sa gate na 'yon at kaagad akong napalinga sa buong paligid.
Napanganga ako dahil isang napakalawak na farm landscape ang bumungad sa amin at sa
gitna nito ay nagkalat ang mga kabayo.
Nakakulong sila sa 100b ng napakalawak din na bakuran at napupuno ang buong paligid
ng darno.
"S-Sa iyo rin ba 'to?" hindi makapaniwala kong tanong sa kanya.
Naalala kong bigla na noong mga bata pa lamang kami ay minsan na naming pinangarap
ang makasakay kami sa kabayo. Palagi kasi kaming nakakakita niyon sa Quiapo noong
doon pa kami nakatira pero hindi ko alam kung hanggang ngayon ba ay mayroon pa din
niyan doon.
"Hmm, sa atin," sagot niya na ikinahinto 1<0.
Sinilip ko ang aso sa paligid namin ngunit hanggang ngayon ay naririto pa rin siya
sa likod niya! Bakit ba kasi ayaw niyang umalis?!
Ang mga tao naman niya ay nananatili sa nakabukas na gate kasama ang dalawang aso.
"Baba na." Muling lumuwag ang pagkakahawak sa akin ni Dexter ngunit hindi pa rin
ako urnalis mula sa pagkakayakap sa kanya. "Yong aso mo, paalisin mo muna!"
"Maple is a good girl. Hindi ka naman niya gagalawin. Mas matapang ka pa nga kaysa
sa kanya."
"Tse! Eh, kung ikaw ang kagatin 140?!"
"Then that's better—a-ah! f**k!" dinig ko ang pagmumura niya nang mabilis ko ngang
kinagat ang gilid ng leeg niya na malapit sa batok niya. Ramdam ko rin ang
paghigpit nang pagkakayakap niya sa akin.
Nang bitawan ko ito ay kamuntik nang bumaon sa laman niya ang mga ngipin ko.
"Damn it! Are you a vampire now?!" Malakas niya akong binaklas mula sa pagkakayakap
ko sa kanya kaya't tuluyan na akong napababa.
"Dexteeerr!!!" Ngunit kaagad din akong napadamba sa kanya nang mabilis na magtungo
sa harapan namin ang aso niya!
"s**t!" Ngunit bigla siyang nawalan ng balanse hanggang sa matumba siya at mapahiga
sa damuhan at ako naman ay napunta sa ibabaw niya.
"Dexteeerrr!!!" Halos mawalan ako ng ulirat nang bigla akong dambahan ng aso niya
at pinagdidilaan ang mukha 1<0!
llang beses kong sinalag ang mukha niya at tinakpan ko din ang mukha ko garnit ang
mga braso ko ngunit ayaw niya pa ring tumigil.
"DEXTER, 'YONG ASO MO!!" Mahigpit na akong napayakap sa kanya at isiniksik ang
mukha ko sa dibdib niya ngunit patuloy pa ring dinilaan ng lintik niyang aso ang
mga braso ko at batok ko!
Nangatal na ako sa tindi ng takot 1<0.
" Maple, stop!" malakas niyang saway kasunod niyon ay naramdaman ko ang pag-alis ng
aso niya mula sa likuran ko.
Hindi ko na napigilan pa ang mapahagulgol sa ibabaw niya kasabay nang pagsubsob ko
sa dibdib niya.
"Tumigil ka nga. She's friendly and has no plans to bite you."
Naramdaman ko ang pagbalot ng braso niya sa akin at paghagod niya ng likod ko.
"Hindi ka naman nakakasiguro! Paano kung bigla niya akong kagatin!"
"l know her better so I know. Look at her, she's just playing with you and wants to
be friends with you."
"Ayoko!" Pilit niyang iniaangat ang mukha ngunit hindi ako gumalaw mula sa
pagkakayukyok ko sa dibdÏb niya.
"Diana, how can you overcome your fear if you don't face her. She won't bite you, I
promise."
Hindi pa rin ako kumilos mula sa pagkakadapa sa kanya at pagkakayakap ko sa kanya.
"Okay, this isjust fine with me. Mas enjoy nga ang sitwasyon natin ngayon kahit
maghapon o habambuhay pa tayong ganito." Naramdaman ang mas lalong paghigpit nang
pagkakayakap niya sa akin na ikinahinto ko naman.
Ngayon ko na-realize bigla kung ano ang posisyon namin kaya't bigla akong napakalas
mula sa kanya at napabangon bigla.
Napatingin ako sa hitsura kong nakaupo sa ibabang bahagi ng puson niya at parang
may matigas na bagay na nararamdaman ang gitna mula sa kanya. Napanganga ako
kasabay nang pamimilog ng aking mga mata habang nakatitig sa kanya.
Siya naman ay may napakatamis na ngiti at nakuha pa akong kindatan!
"Walanghiya ka!" Inambahan ko siya ng suntok sa dibdib ngunit bigla akong tinahulan
ng
aso niyang nasa tabi namin na kaagad ding tumayo habang nakatitig sa akin.
Biglang na-stock sa ere ang mga kamao ko bago dahan-dahang nilingon ang lintik na
aso. Alanganin ko siyang nginitian. "J-Joke lang." Narinig ko ang pagtawang bigla
ni Dexter. Kaagad naman akong sinugod ng aso niya at muli na naman niyangdinilaan
ang mukha 1<0!
" Dexterrr!! Kapag nakahanap ako ng pagkakataon, tatamaan ka talaga sa akin!"
Mas lalo namang lumakas ang pagtawa niya nang hindi kumikilos sa kinahihigaan niya
at parang nag-i-enjoy pa siya sa panonood niya sa akin! Napakagago talaga niya!
Pumikit na lamang ako at hinayaan ang aso niyang dila-dilaan ako! Nanlalagkit na
ako sa laway niya!
Nilabanan ko angtakot na nararamdaman 1<0. Napakalaki niyang aso at kanina ay
kitang-kita ang napakahahaba niyang mga pangil habang tinatahulan ako!
Napapitlag ako nang may biglang kumuha ng kamay ko at ipinatong sa bagay na
mabalahibo.
Idinilat ang isa kong mata at nakita kong ginagabayan na ako ni Dexter sa paghaplos
sa
katawan ng alaga niya.
Nakita ko rin ang aso niyang tila tuwang-tuwa sa akin. Mabilis na kumakawag-kawag
ang buntot niya sa likuran niya.
Kahit naninigas ako mula sa kinauupuan ko ay ipinagpatuloy ko naman ang paghaplos
sa katawan ng aso niya hanggang sa iakyat niya ito patungo sa Lilo at iyon naman
ang dahan-dahan kong hinaplos.
Napansin ko naman na parang napangiti ang aso niya at nagustuhan ang ginagawa ko sa
kanya.
Ipinagpatuloy ko lang ito hanggang sa nararamdaman ko na ang unti-unti kong
pagkalma.
Hanggang sa nagamayan ko na rin ito at napansin kong napapangiti na pala ako.
"See? Mukhang magkakasundo kayong dalawa?" nakangising saad sa akin ni Dexter
habang nakatitig sa akin.
Nginisihan ko rin siya pabalik bago ako mabilis na tumayo at iniwan siya.
"Thank you talaga," sagot ko habang may napakatamis na ngiti sa mga labi ko at
nagpatuloy ako sa paglalakad palayo sa kanya.
Ang aso naman niyang nagngangalang Maple ay patuloy rin sa tuwang-tuwa niyang
pagsunod sa akin pero ngayon ay hindi ko na nagagawa pang matakot sa kanya.
Mabait naman pala siya.
Nilingon ko si Dexter at ngayon ay nakasimangot na siyang bumabangon mula sa
kinahihigaan niyang damuhan. Gusot-gusot na ang darnit niya at para siyang ni-rape
ng sampong kabayo.
Hmp! Inirepan ko na lamang siya nang mapatingin siya sa akin at sumunod na rin sa
paglakakad.
Speaking of kabayo.
Nagmadali ako sa paglalakad at kaagad na tinungo ang kinaroroonan nila! Bigla akong
nakaramdam ng excitement. Gusto kong sumakay sa mga kabayo na 'yan pero natatakot
ako dahil hindi pa ako marunong at baka sipain din nila ako!
Muli kong nilingon si Dexter at patuloy din naman siya sa pagsunod sa akin. Ang
ibig sabihin ay matagal na pala siyang nakakasakay ng kabayo pero hindi man lang
niya sinasabi sa akin! Makasarili siya!
Hindi ko mapigilan ang inis at tampo na nararamdaman ko ngayon sa kanya. Sobrang
darni na niyang inililihim sa akin!
Tuluyan na kaming nakalapit ni Maple sa mga kabayo ngunit nasa 100b sila ng malawak
na kulungan at abala sa pagngasab ng mga damo sa paligid. Tinahulan sila ni Maple
habang nakadamba ito sa bakod pero wala naman silang n aging reaksiyon.
Mukhang pagbati lang din sa kanila ang ginagawa ni Maple dahil hindi naman siya
mukhang galit. Patuloy sa pagkawag ang buntot niya. Siguro ay sanay na sila sa isa
lt isa.
"Wanna ride?" malakas na tanong ni Dexter habang nagtutungo siya sa kanang bahagi
kung saan mayroong malaki at pahabang kubo na sa tingin ko ay kulungan pa iyon.
Kaagad din akong sumunod sa kanya, gano'n din si Maple.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin na marami ka na palang kabayo?! Napakadaya mo!"
"Ako pa talaga ang madaya?" Saglit niya akong nilingon habang patuloy pa rin siya
sa paglalakad. "How do you know ifyou're always busy with your punk asshole?"
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin sa sinabi niyang 'yon. Hayan na naman siya sa
mga
hindi katanggap-tanggap niyang mga bansag sa fiance 1<0.
Tuluyan ko na rin siyang inabutan.
"Kung sinabi mo sa akin, eh 'di sana alam
"You don't have time for it. You've given your whole f*****g time to your psychotic
bastard."
Nahihimigan ko na ang pagtatampo sa boses niya at iba na naman ang ibinansag niya
kay Francis!
Pinalalampas ko na lang ito sa kanya dahil nasanay na rin ako sa mga lumalabas na
kabulukan d'yan sa bunganga niya.
"Nagkakasama pa rin naman tayo, 'di ba? Pero hindi mo nagawang sabihin sa akin ang
lahat ng 'to!"
"Para saan pa? I did all this for the two of us. Lahat ng paborito mo, lahat ng
gusto mo ay ipinagawa ko dito. I tried to fulfill all our dreams when we were kids.
Kung sinabi ko ba sa iyo ng maaga, tutuloy ka pa rin ba sa pagpapakasal sa taong
'yon?" Nilingon niya ako at taimtim na tumitig sa aking mga mata.
Para naman akong naputulan bigla ngdila at hindi nakasagot. Napayuko ako at hindi
nakayanang salubungin ang mga titig niya.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya ng malakas.
" I'm pretty sure you're not 'cause I know you. Wala namang halaga sa iyo angyaman
kaya kinakailangan pa kitang puwersahin para madala dito." Tinalikuran niya ako at
tuluyan nang pumasok sa 100b ng kuwadra.
Burnagsak ang mga balikat ko at nanikip ang dibdib ko.
Totoo naman ang mga sinabi niya pero mali pa rin ang ginawa niya. Sinira niya pa
rin ang kasal ko at ang buhay ko. Hindi matutumbasan ng lahat ng ito ang ginawa
niya sa akin.
Mabilis akong sumunod sa kanya sa 100b at naabutan ko siyang naghuhubad na ng
sapatos niya at nagsusuot naman ng makapal na bota. "Hindi na ba kita
mapapakiusapan pa? I'm begging you, Dexter." Sinubukan kong pakalmahin ang
nararamdaman ko at nagmakaawa na lamangsa kanya.
Huminto naman siya sa ginagawa niya bago lumingon sa akin.
Nabasa ko ang pagdaan ng sakit sa kanyang mga mata ngunit kaagad din itong naglaho
at muling ipinagpatuloy ang ginagawa niya.
Lumapit ako sa kanya at tumayo sa harapan
niya.
"May mga kaibigan din akong mga babae.
P'wede kitang ipakilala sa kanila--"
" Really? Ano bang gusto mo?"
Bigla akong natahimik nang lingunin niya ako at tumitigsa akin ng mariin ang tila
nagdidilim niyang mga mata.
"Ang lahat ng ito na ginawa ko para sa iyo ay ibibigay ko sa ibang babae, gano'n
ba?" Napipilan akong bigla at hindi kaagad nakasagot sa kanya.
" K-Kung p'wede lang na lumuhod ako sa harapan mo, p-palayain mo lang ako dito,
Dexter... gagawin ko. H-Hayaan mo na ako, pakiusap."
"Don't," pigil niya nangtinangka ko nang lumuhod sa harapan niya.
Natapos siya sa pagsusuot ng boots sa mga paa niya at humarap na sa akin. Blangko
ang kanyang mga matang tumitig sa aking mga mata. "All right, I'll give you my
word."
Nangunot ang noo ko sa sinabi niyang 'yon.
" By the time you get out of this place and escape from me... expect me to never
chase you again. I'll let you go and I'll never bother you again... That's my
promise."
Napatulala akong bigla sa sinabi niyang 'yon at hindi nakagalaw mula sa
kinatatayuan ko.
Parang may malaking batong bigla na lamang bumikil sa lalamunan ko at nahirapan
akong lumunok.
Hanggangsa lampasan na niya ako at tahimik siyang lumabas ng kuwadra.
CHAPTER 8:
only M i ne / WARNING!
Diana
Susundan ko na sana siya palabas ng kuwadra nang mapatingin ako sa isa pang pares
ng boots sa gilid na sa tingin ay mas maliit sa isinuot niya kanina.
Kaagad kong hinubad ang suot kong mga sapatos at sinubukan itong isukat sa mga paa
ko. Napataas ang isa kong kilay dahil sa tingin ko ay suwak ang mga ito sa akin.
Kaagad ko na itong isinuot at hindi nga ako nagkamali. Saktong-sakto lang sa paa
ko. Hindi kaya para sa akin talaga ito?
Ipinagwalang-bahala na lang at muli ko pang isinuot ang isa pang pares. Umabot ang
haba ng mga ito sa ibaba mismo ng tuhod ko. Isinara ang mga zipper nito sa likuran
at pinagdikit ang lock.
Sinimulan na itong ilakad. Kumportable sa paa dahil smooth at mababa lang ang
heels. Nasa half inch lang siguro ito. May nakita rin akong nakasabit na mga helmet
sa itaas na bahagi. Sa tingin ay ginagamit din ito sa pangangabayo.
Kinuha ko na lang itong pareho. Isinuot ko ang isa na kasyang-kasya lang sa ulo
1<0. Para lang itong helmet ng mga bikers.
Lumabas na ng kuwadra bitbit naman ang isa pang helmet.
Natanaw ko si Dexter na nilapitan na ang isang kulay puting kabayo. Si Maple naman
ay nakasunod rin sa kanya at tinatahol-tahulan ang kabayong nasa harapan nila.
Huminga ako ng malalim bago naglakad palapit sa kanila. Hindi mawala sa isip ko ang
mga sinabi niya sa akin kanina.
Hindi ko naman yata makakaya na mawalan ng ugnayan sa kanya dahil best friend ko
siya simula pa pagkabata namin at mahal ko rin siya. Para na kaming magkapatid
Nag-aalangan man ay nagtungo pa rin ako sa tabi niya. Siya naman ay abala sa
pagsusuot ng tila belt sa ulo at mukha ng kabayo.
Turningkayad ako at isinuot ko naman sa ulo niya ang isang helmet. Napalingon naman
siya sa akin at tumitig.
Hindi ko mabasa kung anumang emosyon ang naroroon sa mga mata niya ngayon ngunit
ramdam ko ang lungkot sa kanya.
Huminga ako ng malalim matapos kong
maisuot sa kanya ang helmet.
"G-Gusto kong sumakay ng kabayo," mahina kong saad sa kanya habang napapayuko.
Nalulungkot din ako at hindi ko gusto ang sinabi niya kanina.
Hindi siya sumagot. llang sandali pa rin siyang tumitig sa akin bago huminga ng
malalim at bumaling na sa kabayo.
"You first," aniya na ikinahinto ko.
" M-Mauna akong... sumakay? H-Hindi ako marunong. Baka tumakbo 'yan bigla."
Kinabahan akong bigla.
Baka tumakbo ang kabayo at mahulog ako. Siguradong magkakabali-bali ang mga buto
1<0 ! "I'll take care ofyou... I'll always take care of you."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon at hindi nakasagot. Parang iba ang ibig
sabihin niya sa mga salitang 'yon na may kasamang taimtim na pagtitig sa akin.
" Put your left foot on the stirrup and hold on to the saddle," aniya kasabay nang
pagturo niya sa bagay na nasa gilid ng kabayo at sa mga upuan na nakakabit sa
ibabaw nito.
Wala akong nagawa kundi ang sundin siya kahit kinakabahan ako.
Hinawakan niya ang tali ng kabayo at inalalayan niya ako na makaakyat sa itaas.
Halos manginig ang katawan ko matapos kong makaupo sa unahang bahagi ng saddle.
" Insert your right foot into the other stirrup."
"0-0kay." Kaagad ko rin siyang sinunod at isinuot ko naman sa kanan ko pang paa ang
isang stirrup sa gilid ng kabayo. 'Yon pala angtawagsa ganito.
Kaagad din naman siyang sumunod na umakyat at umupo sa likurang bahagi ko.
Burnalot ang mainit niyang mga braso sa akin dahil sa paghawak niya sa tali na nasa
unahan 1<0. Hinayaan ko lang ito dahil sa takot ko na baka malaglag ako.
"Lean on me," bulong niya sa kanang tainga ko bago niya ako hinila at isinandal sa
dibdib niya.
Nakaramdam ako ng kakaibang kiliti sa bahagi ng tainga ko dala ng mainit niyang
hininga ngunit hinayaan ko lang din ito.
Mas naging kumportable ang posisyon ko. Nabawasan na angtakot at kaba na
nararamdaman ko.
"Okay ka na?" tanong niya sa akin na kaagad kong tinanguan. "Hold on tight."
Ipinahawak niya sa akin ang mga braso niyang malapit sa palapulsuhan habang
nakahawak naman siya sa dalawangtali ng kabayo.
" Maple, stay there," utos niya kay Maple na ngayon ay nakaupo na lamang sa isang
tabi habang nakatingin sa amin.
Kaagad din naman siyangtumahol bago dumapa na ngtuluyan sa damuhan na parang
naintindihan niya ang sinabi ng amo niya.
"Ang galing naman niya," wala sa sarili kong puri sa kanya.
Napapahanga na tuloy ako hindi langsa kanya kundi sa amo niya na siguradong nagturo
ng mga bagay na 'yon sa kanya.
Wala akong narinig na salita mula kay Dexter at nagsimula na ring lumakad ng
mabagal ang kabayo.
Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinakikiramdaman ko ang bawat galaw namin
sa ibabaw nito at sayang nararamdaman ko sa dibdib ko. Sobrang lakas ng kabog ng
dibdib ko sa pinaghalong saya, kaba at excitement.
Dati-rati ay pangarap lang namin ito pero ngayon ay totoong-totoo na talaga.
Nakasakay na talaga kami ngayon sa ibabaw ng isang puting kabayo at unti-unti ng
bumibilis ang paglalakad nito sa napakalawak na farm landscape.
"What's the feeling?"
Medyo napapitlag ako nang marinig kong muli ang bulong na 'yon ni Dexter sa gilid
ng tainga ko kasabay nang pagtama ng mainit niyang hininga sa balat ko na halos
ikatayo ng mga balahibo ko sa katawan.
"A-Ahm, m-masaya, masarap," tanging naisagot ko lang. Hindi ko na kasi maipaliwanag
pa itong nararamdaman ko sa mga oras na ito. Pero masasabi kong isa ito sa mga
hindi ko makakalimutan pangyayari sa buhay ko.
Nakita kong pinag-isa niya lang ng hawak ang tali ng kabayo at ang isa niyang braso
ay humapit sa baywang 1<0. Humigpit ang pagkakayakap niya sa akin kasunod ang
pagtakbo na ng mabilis ng kabayo.
"Hold on tight, baby," muli niyang bulong sa gilid ng tainga ko ngunit naramdaman
ko na ang paglapat ng mga labi niya sa balat ko na naghatid sa akin ng kakaibang
pakiramdam.
Napapikit ako sa kiliti at kakaibang sensasyon na dulot niyon sa akin kasabay nang
paghigpit nang pagkakakapit ko sa mga braso niya.
Nagpatuloy sa pagtakbo ng mabilis ang kabayo ngunit ang katinuan ko ay unti-unti
nang naaagaw na ng mga munting halik na idinadampi na ngayon ni Dexter sa gilid ng
leeg ko.
"D-Dexter..." mahina kong sambit sa pangalan niya na hindi ko alam kung para saan.
Gusto ko siyang sawayin sa ginagawa niya ngunit hindi ko alam kung bakit tila
nawawalan na kaagad ng lakas ang katawan ko at maging ang isipan ko ay tila unti
unti na ring natutunaw. Naramdaman ko ang unti-unting pagbagal ng takbo ng kabayo
ngunit patuloy namang bumababa ang mga halik ni Dexter sa leeg ko at habang
lumalaon ay nagiging agresibo na ito.
Nagsisimula namang balutin ng kakaibang init ang katawan ko at parang tinutupok ng
milyon-milyong baga ng apoy ang bawat himaymay ko.
Bago lang sa akin ito at ngayon ko pa lang nalalasap ang ganitong sarap sa
pakiramdam.
Tuluyan nang lumaylay ang ulo ko sa kaliwang bahagi ngdibdib niya kaya naman mas
nagkaroon pa siya ng layang paulanan ng halik ang leeg ko.
"D-Dexter..." Sinubukan ko pa ring labanan ang kakaibang init na nararamdaman ko
ngunit
parang kay hirap nitong gawin.
Ang bawat pagdampi ng malambot niyang mga labi sa balat ko samahan ng mainit niyang
hininga. Ang mga munti niyang pagsipsip dito na naghahatid ng munting kirot ngunit
kay sarap na pakiramdam.
Para niyang binubuhay ang pagkakababae kong kay tagal nang nakahimlay.
Huli ko na namalayang hindi na gumagalaw ang kabayong sinasakyan namin. Kinabig na
ni Dexter ang mukha ko at iniharap sa kanya. Sinalubong naman ng maalab niyang
halik ang mga labi ko na siyang mas lalo pang nagpadarang sa akin.
Mabilis na nakapasok ang dila niya sa loob ng bibig at gumalugad doon.
"Hmmm."
"Uhmm."
Sabay kaming napaungol.
Pinaglaruan ngdila niya angdila ko at pilit niya itong inabot.
Hindi ko alam kung bakit tila nagiging sunod-sunuran na rin ako sa mga ginagawa
niya.
Nahila niya ang dila ko at mapusok itong sinipsip.
Sa pagkakataong ito ay para na akong mababaliw.
HINDI ko alam kung paano nangyari ngunit natagpuan ko na lamang ang mga sarili
namin sa 100b muli ng kuwadra.
Nakahiga na ako sa bundok ng mga dayami habang nasa ibabaw ko si Dexter at nakatuon
ang noo niya sa noo ko.
Pareho na kaming walang saplot sa buo naming katawan at ang pinakaiingat-ingatan
kong p
e ko ay tuluyan na niyang nakuha.
Pareho kaming hindi gumagalaw ngunit patuloy na umaagos ang mga luha sa gilid ng
aking mga mata. Hindi mapangalanang kirot at hapdi ang nararamdaman ko ngayon sa p
e 1<0. Para akong nawasak bigla at punong-puno niya ang 100b ko.
Parang biniyak ang balakang ko.
Naghalo-halo na rin ang nararamdaman 1<0. Mabigat ang dibdib ko dahil hindi ko
akalaing hahantong kami sa ganito ng gano'n kabilis.
Inilaan ko ang sarili ko para lamangsa lalaking pakakasalan ko ngunit hindi ko
akalaing ang best friend ko na pinagkakatiwalaan ko sa lahat ang siyang makakakuha
pala nito.
"I'm so sorry," muli niyang bulong sa akin habang nananatiling magkalapat ang
aming mga noo at marahang pinupunasan ng mga daliri niya
ang mga luha kong hindi maampat-ampat.
Hindi ako sumagot.
Sinalubong ko ang kanyang mga mata at nababanaag ko doon ang halo-halong emosyon.
Pagsisisi, sakit, paghingi ng kapatawaran.
Napahikbi ako kasunod ang muling pag-agos ng mga luha ko. Wala namangdapat na
sisihin dahil hindi naman niya ako pinilit. Nadala din ako na hindi ko inaasahan at
sinusundot ako ngayon ng matinding kunsensiya para kay Francis.
Isang malaking kasalanan ang nagawa ko sa kanya.
"Please forgive me," muling niyang bulong sa mga labi ko. "I've been trying to
suppress my feelings for you, Diana, ever since you fell for someone else...
Inakala ko noon na kaya ko na mapunta ka sa iba... kakayanin ko pero puro akala ko
lang pala ang lahat ng 'yon. I really can't, baby. I'm so sorry."
Napakagat-labi ako at pinigilan ko ang paglakas nang pag-iyak ko.
Nararamdaman ko rin naman angsakit na nararamdaman niya at ako ang mas nahihirapan.
Ako 'yong nasa gitna nila. May boyfriend ako at best friend ko siya.
" Forgive me 'cause I'm really selfish. Kahit
Tell me 1 1 m crazy, insane, stupid or whatever those s* *t are that just right for
me. I'll accept all of that dahil alam ko sa sarili kong baliw na talaga
You're mine, baby. Only mine."
Tagos sa puso ko ang lahat ng mga salitang binitawan niya. Ramdam ko ang matinding
emosyon sa himig niya.
Nag-umpisa na siyang gumalaw sa ibabaw 1<0. Tiniis ko ang walang kapantay na kirot
at hapdi ng p e ko habang naglalabas-masok na siya sa 100b ko, gano'n din ang
nararamdaman ng puso 1<0.
Ano pa nga ba ang magagawa ko ngayon? Nakuha na niya ang lahat-lahat sa akin. Ano
pa ang maipagmamalaki ko kay Francis?
Wala na...
Readers also enjoyed:
Stranger In Bed- SPG
1M Read
TAGS possessive sex one-night stand
CHAPTER 9:
He Drives Me Crazy/WAR
NING!
Diana
NAPATULALA ako sa harap ng salamin habang pinagmamasdan ang kabuuan ng hubo't hubad
kong katawan.
Katatapos ko lamang magbabad sa shower ngunit hanggang ngayon ay tila wala pa rin
ako sa katinuan. Parang hindi pa rin ako nahuhulasan mula sa kalasingan.
Para akong nalasing kahit hindi naman ako urninom.
Napatitig ako sa mga braso ko at mga hita kong may ilang gasgas dahil sa
pagkakahiga ko kanina sa makapal na dayami sa loob ng kuwadra. At ngayon ko pa lang
umpisang nararamdaman ang mga hapdi nito sa balat ko na kanina naman ay parangwala
lang.
Napatingala ako at pinagmasdan ang leeg ko. Sinunson ng mga daliri ko ang
mapupulang marka sa balat ko paibaba sa gitna at mga pisngi ng dibdib ko, patungo
sa sikmura ko, sa tiyan ko hanggang sa urnabot ito sa puson ko.
Mga markang nilikha ng bawat paghalik sa akin kanina ni Dexter. Sa bawat pagsipsip
niya sa balat ko.
Napapikit ako nang muli kong maalala kung paano niya inangkin angp e ko. Hanggang
ngayon, pakiramdam ko ay nararamdaman ko pa rin ang mga labi niya at dila niya
doon.
Para siyang ginutom na hayop sa matagal na panahon dahil sa mahigpit niyang
pagsibasib sa p e 1<0. Mahabangsandali niyang pinagsawa angsarili niya sa pagkain
sa akin at hindi ko na rin nabilang pa kung ilang beses kong narating ang langit sa
mga oras na iyon.
Napahawak ako sa p e kong hanggang ngayon ay nananakit pa rin ngunit ramdam kong
nagsisimula na naman itong mag-init dahil sa mga alaalang iyon.
Nasalat ng mga daliri ko ang maraming katas na lumalabas sa akin ngayon. Pinaghalo
naming katas ni Dexter na naipon lahat sa 100b ko kani-kanina lamang.
Napakadulas ng lagusan ko at hindi ko napigilang ipasok ang isa kong daliri sa 100b
1<0. Nasalat nito ang makirot na parte sa 100b ko ngunit nagsisimula na naman itong
matalo ng masarap na sensasyong nararamdaman ko sa mga sandaling ito, lalong-lalo
na nang muling
pumasok sa isipan ko kung paano paulit-ulit na inilabas-masok sa akin ni Dexter ang
naghuhumindig niyang p
Umakyat ang isa kong kamay patungo sa dibdib ko at nilamas itong pareho habang
nananatiling nakasara ang aking mga mata at nakaharap sa napakalaki at napakalapad
na salamin ng banyo ko.
Muling pumasok sa isipan ko kung paano niya pinagsawa ang sarili niya sa pareho
kong dibdib habang mabilis at malakas siyang umuulos sa loob ko. Kung paano niya
sinipsip at pinaglaruan ng dila niya ang pareho kong nipple.
Ang higpit ng mga yakap niya sa akin. Ang mga ungol niya, ang mga pagmumura niya na
ramdam na ramdam ko kung gaano din siya nasasarapan sa mga ginagawa niya sa akin.
Ang paulit-ulit niyang pagsambit sa pangalan ko at maya't maya niyang sinasabi na
sa kanya lang ako.
Mas naipasok pa sa loob ko ang daliri ko. 'IA-Aah," at isang mahina at munting
ungol ang kumawalang bigla sa bibig ko nang mas tumindi pa ang nararamdaman kong
pagkabuhay sa p e ko habang hindi urnaalis sa isipan ang mga ginawa ni Dexter sa
akin kani-kanina lamang.
Ano ba ito? Bakit ganito? Ano bang ginawa niya sa akin? Hindi naman ako ganito.
Ang init-init ng pakiramdam ko at parang may hinahangad na namang bagay ang katawan
1<0.
Naipisil kong bigla ang kamay ko sa isa kong dibdib habang patuloy sa pag-ikot ang
daliri ko sa loob 1<0.
Ngunit bigla akong napahinto nang bigla na lamang may kumuha sa mga braso ko at
iniyakap sa isangtila katawan na nasa harapan ngayon, kasunod ang mapusok na halik
na nararamdaman ko ngayon sa mga labi ko habang hawak ng mahigpit ang batok 1<0.
Naidilat kong bigla ang aking mga mata at burnungad sa akin ang napakalapit na
mukha ni
Dexter.
Hindi ako nakagalaw at para akong binuhusan bigla ng isang balde ngtubig na
nagyeyelo.
N-Nandito siya? Nakapasok siya ng banyo ko at n-nakita niya ang ginagawa ko?
Binitawan niya rin ang mga labi ko at tumitig ng mariin sa aking mga mata.
Mukhang katatapos niya lang ding maligo at nakasuot na lamang siya ngayon ng kulay
abo na robe. Nalalanghap ko mula sa kanya ang mabangong amoy ng shower gel niya at
parang kay sarap niya ngayong papakin.
"Who was on your mind while you were doing this? Tell me," matigas niyang tanong
kasabay nang pagkabig niya sa akin na siyang ikinagulat ko.
Pinagpalit niya ang aming posisyon at isinandal niya ako sa malamig na salamin na
nasa likuran ko.
"Ako ba o siya? Tell me, Diana!"
"D-Dexter..."
Hindi kaagad ako nakasagot nang maramdaman ko ang paghagod ng daliri niya sa hiwa
ko na siyang nagdulot sa akin nang napakasarap na pakiramdam.
Napakagat-labi ako at hindi ko magawang salubungin ang mga mata niya sa sobrang
kahihiyan. Ramdam ko kung gaano kainit ang magkabila kong pisngi na parang sasabog
na bulkan.
"Diana, answer me!"
"I-Ikaw!" mabilis kong naisagot nang humigpit ang pagkakahawak niya sa batok ko
kasabay nang marahas na pagpasok sa 100b ko ng isa niyang daliri.
Ngunit sa halip na masaktan ay napapikit pa ako sa kakaibang sarap na hatid niyon
sa akin. May munting kirot ngunit hindi ko na ito magawa pang indahin.
"Ako ba talaga?" Biglang burnaba ang tono niya at napalitan nang pag-aalab ang
kanina lang ay madilim niyang mga mata.
" I-Ikaw, Dexter. I-Ikaw lang, aaahh," napaungol ako nang simulan niyang ilabas
masok sa 100b ko ang daliri niya.
"Just make sure you're telling the truth, baby. You don't know what else I can do.
You know now that I'm no longer the Dexter you once knew." Muli niyang sinibasib ng
halik ang mga labi ko habang patuloy sa pagbaon sa 100b ko ang daliri niya na
siyang naghahatid sa akin ng kakaibang ligaya.
Kusa kong naibuka ang mga hita ko.
Napahawak ako ng mahigpit sa mga braso niya at nangatog ang mga tuhod ko nang
maramdaman ko na kaagad ang pagsabog ko. "A-Aaah," napaungol ako ng malakas at
hindi sinasadyang nakagat ko ang labi niya.
Ngunit imbes na magalit siya ay mas lalo lamang naging mapusok ang bawat paghalik
niya sa akin. Pumapasok ang dila niya sa 100b ng bibig
ko at ginagalugad niya ang bawat sulok niyon.
Makailang ulit niyang sinipsip ang dila ko na parang isang napakasarap na candy at
hindi ko na naman mapigilan angsarili kong madala sa mga ginagawa niya sa akin.
Huli ko na namalayan na tumutugon na rin pala ako sa kanya at nakayakap na rin sa
batok niya ang mga braso ko.
Hinugot niya angdaliri niya mula sa akin kasabay nang pagkalas niya sa mga labi ko
at isinubo niya sa bibig niya ang basang-basa niyang daliri.
"You taste sweet, baby," aniya sa namamaos na tinig habang nakatitig sa aking mga
mata. Nag-iwas ako ng tingin at ramdam ko na naman ang pag-akyat ng init sa pisngi
ko.
Muli niyang inangkin ang mga labi ko at para bang sinadya niyang ipalasa din sa
akin ang katas 1<0. At ewan ko ba kung bakit parang kay tamis nga niyon sa panlasa
ko na humalo sa napakasarap niyang saliva.
Naramdaman ko ang pagkakalas niya sa tali ng robe na suot niya hanggangsa kusa na
itong mahulog sa sahig. Hinawakan niya ang isa kong hita at iniangat kasunod ang
isang matigas na bagay na humaplos sa hiwa ko, na sigurado akong ang ulo na iyon
ngp i niya.
Pakiramdam ko ay mas lalo pang nasabik angp e ko. Ramdam ko ang mas lalo ko pang
pagkabasa at hindi na ako makapaghintay pa na pasukin niya 'kong muli.
"Do you want me to put it inside you again?" tanong niya habang pansin ko rin ang
paglalim ng kanyang paghinga.
Ipinagpatuloy niya lang ang paghaplos ng ulo ng p i niya sa hiwa ko na parang
tinutukso lang ako at sobrang pambibitin ang ginagawa niya sa akin.
" D-Dexter..." Nagsisimula n ang magprotesta ang kaloob-looban ko at nahihirapan na
ako sa ginagawa niya.
"Tell me, Diana. I want you to tell me that you love this, that you need me and not
any son of a monkey out there." Muli na namang tumigas ang tinig niya kasabay nang
paghigpit muli nang pagkakahawak niya sa batok ko.
Sinubukan niyang ipasok sa bukana ko ang ulo nang naghuhumindig niyang p ngunit
muli langdin niya itong inilabas na halos ikabaliw ko sa sobrang frustration.
"D-Dexter, please." Nagsimula na akong magmakaawa sa kanya na hindi ko na mapigilan
pa.
"Please what? Say it, Diana. I want you to say
"I-I need y-you. P-Please, Dexter. I need you, please." And that's it.
Wala na akong iba pang choice kundi ang sundin siya para lang hindi na ako
mahirapan pa.
Sumilay naman ang isang ngiti sa mga labi niya na parang nagtagumpay siya sa isang
laban. "That's it, baby. That's what I want to hear from you. That's so sweet to my
ears."
Mabilis niyang hinawakan ang magkabila kong baywang at malakas akong binuhat.
Napayakap naman ako ng mahigpit sa leeg niya kasabay nang awtomatikong pagyakap din
ng mga hita ko sa baywang niya.
Naramdaman ko ang pagtutok muli ng ulo ng p i niya sa gutom na gutom ko nang
lagusan kasunod angdahan-dahan niyang pag-ulos sa 100b ko.
"A-Aaah," napaungol ako sa magkahalong kirot at sarap na naramdaman ko.
Halos mangatal ang mga kalamnan ko nang magpatuloy siya sa pagbaon niya sa 100b ko
at nararamdaman ko naman ang pagtindi rin ng kirot na para bang may mga sugat ako
sa 100b ko
na muling bumubuka.
Ngunit saglit din itong nabawasan nang tuluyan na siyang makabaon at huminto siya
sa paggalaw niya. Pakiramdam ko ay na-stretch ng bonggang-bongga ang p* * *y walls
ko at napuno na naman niya ako.
" Damn. You're too tight, baby. You wrapped my eagle warmly." Maging siya ay
napahalinghing din habangyakap niya rin ako ng mahigpit.
Hindi ako nakasagot habang nakasiksik ang mukha ko sa leeg niya. Tiniis ko ang
kirot na nararamdaman ko at hinintay ko muna itong kumalma.
Nagsimula namang maglakad si Dexter palabas ng banyo habang nananatili siya sa 100b
1<0. At hindi rin nagtagal ay lumapat ang likod ko sa malambot na kama.
"Still hurt?" malambing niya namang tanong sa akin ngayon habang masuyo niyang
hinahaplos ang pisngi ko. Pabago-bago talaga angtimpla niya.
Hindi kaya siya talaga ang Pyschotic na itinatawag niya palagi sa ibang tao?
"M-Medyo," mahina ko namang sagot habang nakasara ang aking mga mata.
"Open your eyes and look straight into my
eyes," utos niya na siyang sinunod ko kaagad.
Sumalubong ang mga mata niyang nangungusap at hanggang ngayon ay may nababasa pa
rin akong kaguluhan doon.
"l want to keep your eyes open while I claim you. I want you to see me, ako mismo
at hindi ang ibangtao." Nagsimula na siyang gurniling sa ibabaw ko na tila
pinaluluwag niya ang 100b ng lagusan ko.
Magkahalong kirot at sarap naman ang naramdaman ko sa 100b ko at kahit gusto kong
mapapikit sa sarap ay hindi ko ginawa. Pilit kong sinalubong ang nag-aalab niyang
mga mata na nakatitigdin sa akin ng taimtim habang sinisimulan na niya ang marahang
paglabas-masok sa 100b ko.
Napapanganga ako at napapakagat-labi habang dinadama ko ang walang kapantay na
sarap na dulot niyon sa akin.
"I'm the only man who has the right to claim you like this, Diana. Keep that in
mind. Ako lang. And there's no other man who will dominate your mind but me, only
me!"
"Aah!" napaungol ako ng malakas nang bigla na lamang niyang isinagad sa 100b ko ang
buhay
na buhay at naghuhumindig niyang p
Halos tumirik ang aking mga mata sa walang kapantay na sarap na inihatid niyon sa
akin.
"Scream my name, Diana. Uuh!"
"Aah! D-Dexter!" muli akong napasigaw nang muli niyang inulit ang ginawa niya
kanina and this time ay naging sunod-sunod na ito.
Mabilis at malalakas ang ginawa niyang mga pagbayo sa 100b ko na halos ikangatal ng
mga kalamnan ko. Kaagad na namuo ang napakasarap na kiliti at sensasyon sa puson
ko. Napahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya at hindi ko na mapigilan pa ang
mapapikit.
"Scream, baby. Moan my name, damn it! And never take your eyes off me!" aniya kaya
muli ko lang ding naidilat ang mga mata ko at muling tumitig sa kanya.
Kinuha niya ang mga kamay ko at pinagsalikop ang aming mga daliri sa ulunan ko
habang patuloy siya sa mga pag-ulos niya sa akin.
"Oh, f**k! Dexter!"
Umindayog ng husto ang kamang kinalululanan namin. Ramdam na ramdam ko ang bawat
paghagod ng katawan ng p niya sa 100b ng p* * *y walls ko at bawat pagsagad nito
sa kaibuturan ko.
"That's good, baby. J-Just...just a little bit more. I'm so close. f**k! I'm
c*****g!" sunod-sunod din siyang napamura habang nakikita ko rin ang walang
kapantay na sarap sa mukha niya.
Muli niyang inangkin ang mga labi ko na walang pag-aalinlangan ko ring tinugon.
Hindi nagtagal ay sabay kaming nangatal sa ibabaw ng kama kasabay nang pagbulwak ng
mainit naming mga katas sa 100b ko.
Pakiramdam ko ay lumutang akong bigla sa alapaap. Hindi mapantayan angsarap na
naramdaman ko sa mga sandaling ito.
Alam kong mali ito, may boyfriend ako at fiance pa. Pero hindi ko mapigilang
hanap-hanapin ito sa kanya.
Nakakabaliw. Binabaliw niya ako ng sobra.
CHAPTER 10:
Delavega Blood
Diana
Nagising ako sa mahihinang kaluskos na naririnig ko sa paligid
Idinilat ko ang aking mga mata at bahagyang napabangon. Nabungaran ko si Helen, isa
sa mga kasambahay na abala sa pag-aayos ng mga pagkain sa isang food trolley at
ipinuwesto niya ito sa paanan ng kama ko.
Si Emily naman ay natanaw kong pumasok sa 100b ng banyo habang karga ang patong
patong na makakapal na mga puting tuwalya.
Lumingon ako sa tabi ko ngunit tanging unan na lang ang nabungaran ko. Wala na sa
tabi ko si Dexter.
Lumingon ako sa nakasaradong mga bintana at balcony, maliwanag na sa labas. Umaga
na pala.
Umayos ako nang pagkakahilata sa kama at muling ipinikit ang naniningkit ko pang
mga mata. Pagod na pagod pa ako at parang nalantang gulay mula sa magdamag na
pagpupuyat at pakikipagniig.
Kinapa ko ang katawan ko sa 100b ng kumot na nakatakip sa akin. Nalaman kong wala
pa rin akong anumang saplot sa katawan ko at namamasa-masa pa at nanlalagkit pa rin
ang p
Ramdam ko pa rin ang pananakit nito at ng mga hita ko. Para bang magang-maga na ito
ngayon.
"Magandang um aga PO, Señorita. Gising na po pala kayo," dinig kong bati ni Helen
mula sa paanan ko.
Marahil ay nakita niya ang paggalaw ko.
"Nakahanda na po ang almusal niyo, Señorita."
Muli kong idinilat ang aking mga mata at saglit siyang sinulyapan. Kaagad naman
siyang yumuko sa akin habang nakatayo sa tabi ng food trolley.
" Pasensiya na po sa abala, Señorita.
Ipinagbilin po ni Sir na bigyan kayo ng almusal sa ganitong oras."
"Anong oras na ba?" Napatighim ako dahil maging ang boses ko ay namamalat din.
"Alas otso na po ng umaga. Nakahanda na rin po ang bathtub niyo, Señorita."
Bigla akong napabusangot at muling ipinikit
ang aking mga mata. Parang mas lalo pang nanakit ang katawan kodahil sa mga
kasambahay na ito.
Wala pa akong ganang kumain at gusto ko pang magpahinga.
" P'wede bang mamaya na lang 'yan?" tanong ko sa kanya.
" Hindi po p'wede, Señorita. Mapapagalitan po kami ni Sir. Kabilin-bilinan niya po
ito sa amin. Hindi po kayo p'wedeng malipasan ng gutom." "Saan ba siya nagpunta?"
inis ko nang tanongsa kanya.
"Umalis po at ang sabi ay babalik din daw po siya kaagad."
"Umalis? Hindi ba sinabi kung saan siya pupunta?"
"Hindi PO, Señorita."
Napahinto ako at napaisip.
Saan kaya siya nagpunta? Hindi kaya sa Manila?
Dahan-dahan akong burnangon habang nakatakip sa dibdib ko ang kumot.
Napakagat-labi ako nang maramdaman ko ang kirot sa gitna ko.
"Heto po ang robe niyo, Señorita." Kaagad na lumapit sa akin si Emily na kalalabas
lang ng
banyo at may bitbit na robe.
Tinulungan nila akong maisuot ito sa akin.
"Salamat."
"Gusto niyo po bang magbabad na sa bathtub bago kayo mag-almusal? Maligamgam lang
po ang tubig niyon na timplado ng gatas at may mga sariwang mga bulaklak na
lavender. Siguradong mare-relax po ang katawan niyo at isipan niyo, Señorita."
Napalingon ako kay Emily sa sinabi niyang 'yon.
"Magandang ideya po iyon, Señorita!" nakangiting bulalas naman ni Helen. "Pero kayo
po ang bahala kung gusto niyo pong kumain na muna para magkalaman na po ang tiyan
niyo."
Napaisip muna ako sandali. Mas mabuti siguro kung magbabad muna ako sa bathtub para
fresh na ako bago kumain.
"Sa bathtub na lang muna ako," nakangiti kong sagot sa kanila.
"Sige PO, Señorita. Mainit na mainit pa naman po itong pagkain niyo pero p'wede ko
po ulit itong initin bago kayo matapos sa paliligo." Tumango na lang ako sa
sinabing 'yon ni Helen.
Tuluyan na akong bumaba ng kama sa marahang kilos. Nararamdaman ko kasi ang kirot
ng mga hita ko at gitna ko. Bukod doon ay latang-lata pa rin ang katawan ko.
"Aalalayan na po namin kayo, Señorita."
Tinangka nilang lumapit sa akin ngunit kaagad kong itinaas sa kanila ang dalawa
kong palad. "Okay lang, kaya ko na."
Nginitian ko sila ng bahagya bago ako tumayo at dahan-dahan nang naglakad patungo
sa banyo. Naramdaman ko pa rin naman ang pagsunod nila sa akin na hinayaan ko na
lang.
Pagpasok ko sa 100b ng banyo ay kaagad kong nalanghap ang amoy aroma ng lavender
flowers. Siguro ay nagmumula na iyon sa bathtub na nasa dulong bahagi ng malawak na
bathroom na ito.
Sa itaas nito ay mayroong clear sliding window. Hindi naman ako kakabahan na baka
may makakita sa akin habang naliligo dahil nasa third floor ng mansion na ito ang
kinaroroonan ng silid ko.
Wala ring matataas na punongkahoy sa labas nito dahil sa tingin ko ay nasa likurang
bahagi ito ng mansion dahil natatanaw ko sa labas ang napakalawak na pool. At sa
kabila ng mataas na pader ay naroroon na ang napakataas na bangin na bulubundukin
sa ibaba.
Puno ng mga nagtataasang mga punongkahoy doon.
Nasa kanang bahagi naman ng bathroom na ito ang shower room at toilet bowl. At nasa
kaliwang bahagi naman ang bathroom vanities, vanity tops, sink faucets at pinto
patungo sa walk-in closet ko.
Mayroon ding single chair sa gilid ng pinto.
Bathroom pa lang, kay sarap ng tirahan.
Napahinga na lang ako ng malalim. Hindi ako masaya sa nangyayaring ito sa akin pero
ano bang magagawa ko?
Nagpatuloy ako sa paglalakad palapit sa bathtub hanggang sa bumungad na nga sa akin
ang nilalaman nito. Nagkulay puti ang tubig dahil sa inihalo nilang gatas at
naglulutangan naman sa ibabaw niyon ang mga lavender flowers and buds.
"Tutulungan na po namin kayo, Señorita," alok ni Emily mula sa likuran ko nang
sinimulan ko nang hubarin ang robe kong suot.
Hindi na rin ako nakaangal pa nang mahawakan na nila ito at maingat na inialis mula
sa katawan 1<0.
Nakaramdam ako nang pagkailang dahil nakikita nila ang buong likod ko na hubad at
walang kahit anong saplot. Pero siguro ay kailangan ko na ring masanay sa kanilang
dalawa. Mga babae din naman sila.
Sa tingin ko naman ay silangdalawa lang talaga ang nakatoka na maglabas-masok dito
sa silid ko. Ang dalawang kasambahay na nakilala ko pa sa ibaba kahapon ay para
langsa mga halaman dahil may iba pa akong nakikitang naglilinis ng buong bahay. Iba
rin ang mga nasa kusina.
Ang laki nang nagagastos ni Dexter para lang sa mga kasambahay na ito, bukod pa ang
mga tao niyang armado sa labas. Magkano naman kaya ang ipinapasahod niya sa mga
ito?
Sinamyo muna ng mga daliri ko ang tubig sa tub. Medyo maligamgam lang ito kaya
sinimulan ko nang ihakbang papasok sa 100b ang mga paa
Dahan-dahan akong umupo hanggang sa tuluyan nang malublob ang buong katawan ko sa
tubig na gatas na puno ng mga naglulutangang mga bulaklak. Sa tingin ko ay sa
garden sa labas ang mga ito nanggaling.
Napatingala ako at ninamnam ang sarap nito sa katawan ko. Sumandal ako sa likurang
bahagi at inihiga rin ang ulo ko.
"Ang sarap," nasambit ko habang nakapikit ang aking mga mata.
"Okay na po ba kayo dito, Señorita?
Maglilinis po muna kami sa silid niyo." Muli kong idinilat ang mga mata ko at
lumingon sa kanila.
"Sige. Maraming salamat sa inyo." Binigyan ko sila ng munting ngiti.
"Wala pong anuman, Señorita. Naririto lang po kami sa labas. Tawagin niyo na lang
po kami kung may kailangan pa kayo."
"Sige. Thank you."
Nakangiti silang yumuko bago tumalikod na at naglakad palabas ng bathroom ko.
Napahabol na lang ako ngtingin sa kanila at muling napahinga ng malalim.
Baka masanay ako sa mga paninilbi nila sa akin na parang reyna kahit hindi naman
bagay sa akin.
Napailing na lamang ako bago muling pumikit at ninamnam ang sarap ngtubig sa buong
katawan 1<0.
Totoo ngang nakaka-relax ito.
THIRD PERSON
Wala sa sariling napangiti si Dexter habang pinagmamasdan niya si Diana sa phone
niya kahit kasalukuyan siya ngayong nasa 100b ng conference room at abala naman sa
pagsasalita sa unahan ang panganay nilang kapatid na si Dominic.
"What can you say about this, Mister Dexter Delavega? Any comments, suggestions,
objections, or anything?"
Bigla namang napalipat ang paningin niya sa kapatid niyang nasa unahan nang marinig
niya mula clito ang pangalan niya.
Kaagad naglaho ang mga ngiti sa mga labi niya kasabay nang pag-off niya sa screen
ng phone niya.
Nag-isip siya nang maisasagot kahit wala naman na talaga siyang naiintindihan sa
mga pinagmi-meeting-an nila sa negosyo.
"Ahm...yeah, that's great," wala sa sarili niyang naisagot na kaagad ikinasalubong
ng mga kilay ng kapatid niya.
Narinig naman niya ang bungisngisan ng mga kapatid niyang sila Darren, Darell at
Daemon na siyang nasa hilerang bahagi niya, habang napapailing naman sa harapan
niya ang isa pa sa panganay nilang kapatid na si Dylan at ilan pa sa mga pinsan
nilang nasa tabi nito.
"Mukhang nasa ibang mundo na naman ang isipan ng kapatid niyo," saad ni Charlie na
isa sa mga pinsan nilang naririto.
"What the hell is going on with you, man?" nakangising tanong sa kanya ni Daemon
kasabay nang pag-agaw nito sa phone niya dahil ito mismo ang nasa tabi niya.
"Freak." Mabilis din naman niya itong inagaw-pabalik at kaagad na isinilid sa bulsa
ng coat niya.
" He's kind of a scary idiot who smiles alone," napapailing na saad naman ni Rick,
isa pa sa mga pinsan nila bago humalakhak din ng malakas.
"Indeed!" sigaw naman ni Darren na nasa tabi ni Daemon at patuloy pa rin sa
pagtawa.
" Definitely a chick. A very beautiful chick," sagot naman ni Dylan habang may
makahulugangtingin at ngiti sa kanya.
Malakas na turnighim naman si
Darren. "Baka naman unahan mo pa akong magpakasal! Ako ang nakasalo ng bulaklak ni
ate Sam! I should be the next one to get married!"
"What flower? Ate Sam 's flower is just for Kuya Dylan. You have your own flower!
Idiot!" malakas na sabat naman ni Daemon.
"It's a f*****g bouquet, asshole!" giit naman ni Darren sa kapatid.
"This is hilarious," napapailing na saad naman ni Charlie habang pinagmamasdan ang
magkakapatid na nagtatalo.
Ang iba pa sa mga pinsan nila na sila Nick at Claude ay nakangiwi na lamangsa kani
kanilang mga upuan habang pinanonood silang lahat. Gano l n din si Darell sa sarili
niyang upuan.
"Tell us, Dexter. Nasaan na nga ba si bff kuno mo? Nabalitaan namin 'yong
nangyaring pagdukot sa kanya at hindi natuloy ang kasal nila ngAngeles na 'yon,"
seryosong tanong na sa kanya ni Dylan, ang isa sa mga panganay nilang kapatid.
"We know she's your best friend so it's impossible you're doing nothing right now
to find her?" saad naman ni Darren sa kanya.
" P'wede ring siya talaga ang mastermind," saad naman ni Rick kasunod ang
paghalakhak niya ng malakas.
Kaagad namang namilog ang mga mata ng lahat habang nakatutok na ang buong atensiyon
nila kay Dexter
"The heck?!" tila hindi makapaniwalang bulalas naman sa kanya ni Darren.
" Hell no. Malaking gulo na naman ito kapag nagkataon," saad naman ni Dominic sa
harapan.
" Kailan ba natahimik ang pamilya natin pagdating sa mga babae?" nakangising saad
naman ni Rick.
" Now we know why he smiles alone like a fool," tumatango-tango na saad naman ni
Daemon sa kanila.
" Dugong Delavega," nakangising sagot muli ni Rick.
"Ano naman kung dugong Delavega? Kayo lang ang baliw sa babae!" nakaismid na saad
sa kanila ni Daemon.
"Wait for your turn, our dear brother," nakangising saad naman ni Darren sa kanya.
Nanatili na lamang na tahimik si Dexter sa kanyang upuan habang pinanonood at
pinakikinggan ang sagutan ng kanyang mga kapatid at mga pinsan.
Aminin man niya o hindi, alam niya sa sarili niya kung gaano na siya nababaliw para
sa nag-i-isang babae sa buhay niya.
Si Diana.
CHAPTER 11:
Lingerie
Dexter
"Aalis na kaagad kayo?"
I turned to our oldest brother Kuya Dylan after I left out of my office.
Lumingon din ako kay Darren na nasa kanan kong bahagi dahil naroroon ang opisina
niya at ngayon ay mukhang paalis na rin siya sa postura niya.
He is also carrying his attache case like me.
"Oh, yeah. Rain called, she's feeling bad again. You know, pregnant," Darren
answered as his eyes shone with happiness.
Nahihimigan ko ang pagmamalaki sa tono niya.
" P'wede ka naman kasing kumuha nang makakasama niya at makakatulong sa mga
gawaing-bahay para hindi na siya magkikilos pa," sagot naman ni kuya Dylan sa
kanya.
"She really doesn't want to. Masyadong selosa," nakangising sagot naman ng unggoy
kong kapatid habang makahulugang sumusulyap sa akin.
Hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa niyang pagpapakilala sa akin kay Rain na
fifty years old, kaya hanggang ngayon ay tinatawag niya pa rin akong 1010!
Ano bang nasa ulo ng gunggong na 'to?
"Dadaan ako sa condo. I'm going to visit Rain," pagsabat ko naman sa kanila para
lang asarin siya. At hayan na nga siya, the monkey was stunned and immediately shot
me a sharp look. "And why the hell are you going to visit my wife?! Wala naman
siyang sakit!"
Napangisi ako dahil naghi-hysterical na kaagad siya kahit wala pa akong ginagawa.
At saka hindi pa naman sila kasal pero kung ituring niya si Rain ay parang legal na
talaga niyang asawa.
"You said, she's feeling bad. I'll bring her flowers and the food she needs."
" Hell no! You better get out of my sight and find your missing friend
Mas lalo akong natawa sa inaasal niya dahil ramdam ko na ang panggigigil niya.
"How is he going to find that woman if he's already holding her?" Kuya Dylan said
softly to us.
Fortun ately, their secretaries are not here.
Muling napatitig naman sa akin si Darren ng
makahulugan at may pagtatanong.
"Ikaw talaga ang nagpadukot sa kanya? Hmm, I think I already know where she is
right now."
I took a deep breath and just shook my head.
Hindi naman lingid sa kanila ang mansion kong ipinatayo sa Bagiuo at katulad ko ay
mayroon din silang malalawak na lupain doon.
Magkakatabi lang ang mga ari-arian namin doon pero ako pa lang sa aming
magkakapatid ang naunang nagpatayo ng isang malaking mansion at malawak na rancho.
Para matupad ko kaagad ang pangarap ko at madala ko doon ang mahal 1<0.
" I'm leaving. Just call me if you need my presence here at the company. Kailangan
ko munang trabahuhin sa ngayon itong pinasok ko and please, don't ever tell anyone
about it," I told them with a plea and I hoped they would understand me.
"Maybe you're the one who should call us if you need our help," sagot ni kuya Dylan
na siyang ikinangiti ko.
"You can count on us no matter what. Ano pa't naging magkakapatid tayo?" Darren
answered as he tapped me on the shoulder.
"Thanks. So, pwede bang bawiin mo na rin 'yong fifty years old na edad ko na sinabi
mo kay Rain?" balik-tanong ko naman sa kanya.
" No way! Get lost and don't ever show up to my wife!"
I just laughed when he quickly turned around and walked away in a hurry.
"1 think he's really the one who's jealous and not Rain," Kuya Dylan said who also
couldn't help but laugh.
"He's a total freak." Napailing na lam ang ako. "So, paano? I'm leaving too,"
paalam ko na rin sa kanya.
" Be careful. We'll just call you if we get any news here about Francis Angeles."
"Thanks, kuya. Tatanawin kong utang na
100b ko ito sa inyo."
"We're brothers. Keep that in mind." Napangiti ako sa sinabi niyang lyon.
Saglit kaming nagyakap at nagtapik sa balikat bago ako tuluyan na ring tumalikod at
lumabas na ng opisina.
Kailangan kong makabalik kaagad ng Baguio dahil hindi pa rin ako kampante na
mananatili na talaga ng tuluyan doon si Diana. I have a strong feeling that she is
just letting me do what I want right now.
I already know her very well. Matapang siya, may paninindigan at may katigasan din
ang ulo.
sure she can do nothing no matter what else she does.
'I Sir."
When I came out of the building, Bruno immediately greeted me and took the attache
case I was carrying. Limang taon na siyang naninilbihan sa akin bilang alalay ko at
maaasahan ko sa lahat ng bagay na ipinag-uutos ko sa kanya.
Nakilala ko siya noong aksidenteng madaanan ko sila ng kanyang ina sa gilid ng
kalsada and his mother needed immediate help at those moments. She fainted but no
one offered to help them to rush her to the hospital.
Kasalukuyan nang umiiyak noon si Bruno at hindi na malaman anggagawin. Hindi ako
nag-alinlangan na tulungan sila noong maaktuhan ko sila sa ganoong sitwasyon sa
gilid ng kalsada.
Fortunately, the doctors revived his mother immediately after we took her to the
hospital.
Isa rin lang sila sa mga street vendors at
walang kakayahang magbayad ng bill sa hospital kaya sinagot ko na rin lahat ang mga
pangangailangan nila noon.
Nakilala kong mabuting tao si Bruno at ang kanyang ina, so I immediately offered
him a job, para na rin hindi na mamalagi ang kanyang ina sa kalye sa
paghahanapbuhay.
Alam ko kung ano ang nararanasan nila dahil pinagdaanan ko na rin ang lahat ng 'yan
noong wala pa ako sa poder ng biological kong ama.
They never stopped thanking me.
Hanggang ngayon ay maayos pa rin siyang nagtatrabaho sa akin at kailanman ay hindi
pa siya pumapalpak. Sa kanya ko rin lagi ipinag-uutos ang palihim na pagbabantay
kay Diana noon sa lahat ng gawain nito sa araw man o gabi.
Lumapit siya sa akin at pasimpleng burnulong sa tainga ko, "Sir, naririyan po si
Mister Francis Angeles. Nasa 100b ng itim na kotse. Toyota."
My eyes immediately shifted to a black car on the side of the road.
Just a second later, the door to the driver's seat opened and the guest came out
while looking at me. Siguradong-sigurado na ako sa sadya niya sa akin ngayon.
Nagpatuloy na rin ako sa paglalakad at sinalubong siya habang nasa likuran ko si
Bruno.
"Mister Dexter Delavega," sambit ni Francis sa pangalan ko kasabay nang paghinto
niya sa harapan ko.
" Mister Angeles. What brought you here?" I asked as I met his eyes.
I immediately felt the tension between us.
" Hindi na ako makikipagkamay pa sa iyo dahil para saan pa? Alam ko naman na noon
pa man ay mayroon na tayong hidwaan sa isa't isa." Napangisi ako sa sinabi niyang
'yon.
"Good you know ... but you're here. What do you need?"
"You know what I need. llabas mo ang girlfriend ko," matigas niyang utos sa akin.
I laughed sarcastically.
"And how do you make sure she's with me? Did you see anything? Do you have any
evidence?"
"I'm a man and I know you've been wanting to get my girlfriend for a long time."
" Mister Francis Angeles, be careful what you say. I can sue you for false
allegations ifyou don't
have enough evidence. Kung nawawala man ang girlfriend mo, huwag kang magbintang o
ibunton sa ibang tao ang kapabayaan mo. Walang ibang dapat na sisihin dito kundi
ikaw lang. She's your property, isn't she? 'Yon ay sa pagkakaalam mo. So, you
should take care of her 'cause if you don 't, someone else will definitely get her.
Pero malay ba natin kung kusa naman pala talaga siyang sumama sa iba dahil na
realize niyang mali talaga angtaong pakakasalan niya.ll Binigyan ko siya ng isang
matunog na tawa bago ko siya tuluyang nilampasan.
I could see the clenching of his fists and his jaws from my peripheral vision, na
siyang mas ikinadiwang naman ng kaloob-looban 1<0.
Kaagad nang nauna sa akin si Bruno palapit sa kotse ko at pinagbuksan ako ng pinto.
"Just make sure, Mister Delavega that you have nothing to do with losing her...
'cause I'll give you back everything you said. Keep my word
Muli kong hinarap ang anak ng gurilyang ito sa sinabi niyang lyon.
"Sounds interesting. Should I be scared? Alright, I'll wait for that." I smirked
again before I turned my back on him again and finally got into my car.
Natanaw ko siyang halos nagliliyab na sa galit ang mga mata habang sinusundan niya
pa rin ng tingin ang kotse naming papalayo na mula sa lugar.
"Watch carefully around, Bruno. Maybe someone followed us," I calmly commanded
Bruno who was in front of the car and m aneuvering the steering wheel.
"Yes, Boss."
Hinugot ko ang phone ko mula sa coat ko at binisita ang kinaroroonan ng mansion
1<0.
Kauna-unahan kong sinilip sa monitor ang silid ni Diana ngunit napakunot ang noo ko
nang hindi ko siya natagpuan doon. I went to her bathroom monitor but she wasn't
there either. What the hell? Where is that stubborn woman?
Hindi kaya lumabas siya? Akala ko ba nananakit ang mga hita niya at ang balakang
niya?
I peeked at all the CCTV monitors throughout the mansion until I found her at the
main gate and talking to some of my guards there.
Nasa tabi niya si Maple at nakikipaglaro sa kanya, samantalang siya ay napansin
kong may mga hawak sa mga kamay niya at ipinapakita sa mga tao kong nasa apat na
bilang.
What the f* *k are those? I zoomed the monitor and focused on her hands.
At nagsalubong ang mga kilay ko nang makita ko na sila ng malinaw. Mga alahas niya
na binili ko para sa kanya.
What the f* *k is her plan? Goddammit!
" Bruno, hurry up. We need to get to Baguio right now!"
"Yes, Boss!"
Mananagot ka sa akin, Diana. Plano mo bang silawin sa mga alahas ang mga tao ko
para lang makatakas sa akin?!
Diana
"Kuya, Sige na naman. Kung gusto niyo marami pa akong mga alahas sa room ko.
Ibibigay ko na lang sa inyo lahat. Sige na, maawa naman kayo sa akin," patuloy ko
pa ring pakiusap sa kanila kahit kanina pa nila akong ini-ignore.
"Señorita, pasensiya na po talaga. Hindi po namin matatanggap 'yan. Mahigpit po ang
utos ni Sir Dexter. Hindi po kayo p'wedeng lumabas," sagot din naman ng isa sa
kanila.
"Babalik naman din ako, eh. Mabilis lang ako. Promise!" Itinaas ko pa ang pareho
kong mga kamay sa kanilang harapan kahit puno ang mga ito ng mga alahas.
" Kahit na PO, Señorita. Bawal po talaga.
Bumalik na lang po kayo sa mansion.
Mapapagalitan po kami ni Sir," sagot din ng isa sa kanila at malapit na talaga
akong mainis.
"Anumang oras po pabalik na si Sir, Señorita. Siguradong pati kami mayayari kay Sir
Dexter kapag naabutan niya kayong kausap kami."
"At saka, m-may CCTV dito, Señorita. Siguradong nakikita na niya tayo ngayon at
yari na talaga tayo," pasimpleng bulong naman ng isa sa kanila sa akin.
"H-Ha? CCTV?" Mabilis akong napalinga sa buong bakuran, sa mga pader at sa itaas ng
gate. Napalunok ako nang makita ko nga ang mga nagkalat na CCTV sa paligid ng mga
pader at maging clito sa gate. Halatang-halata naman sila pero hindi ko kaagad
napansin.
Bigla kaming nakarinig nang pagtunog ng cellphone.
Hinugot ng isang lalaki ang phone niya mula sa bulsa niya at tiningnan ang screen
nito. Pansin namin ang bigla niyang pamumutla.
"S-Si Sir Dexter, t-tumatawag." Nagkandautal ang lalaki at
halatang takot na takot sa hitsura niya.
"Hayan na nga ba ang sinasabi 1<0.
Mananagot kami nito, Señorita. Mawawalan na kami ng trabaho nito ngayon!" Kaagad
nag-histerya ang isa sa kanila.
"Siguradong nand'yan na siya sa malapit, Señorita," sagot pa ng isa sa kanila.
"A-Ah, s-sige babalik na ako." Maging ako ay kinabahan na rin.
Mabilis ko muling isinilid sa mga bulsa ng suot kongjacket ang mga alahas bago ako
nagmadalingtumalikod at naglakad pabalik ng mansion kahit nananakit pa rin ng sobra
ang puwerta ko.
Naalala kong bigla kung paano niya ako binalaan kahapon. Ibang-iba na siya at
natatakot akong baka totoo nga ang mga pinagsasabi niya sa akin! Tsk!
Mabilis akong nakabalik sa loob ng mansion at kaagad na dumiretso sa third floor at
pumasok sa loob ng silid ko.
Hindi ko napansin sa paligid si Helen at Emily.
Anong gagawin ko? Anong gagawin ko?
Nagpabalik-balik ako sa loob ng silid ko hanggang sa naisip kong pumasok muli sa
loob ng closet room ko.
Muli kong ibinalik sa mga drawer ang mga alahas at hinubad ang lahat ng suot ko na
pang-alis.
Kumuha ako ng ibang pamalit na simpleng pambahay lang hanggangsa mapansin ko ang
mga nagseseksihang mga lingerie na naka-hanger sa isang sulok na bahagi ng cabinet.
Pakiramdam ko ay may isang bombilyang bigla na lamang umilaw sa isipan ko.
Tama!
Kaagad akong kumuha ng isang kulay pulang pares at nag-shower ng mabilis sa
bathroom.
Siniguro kong mabangong-mabango ako gamit ang napakabango kong shower gel.
Hinugasan ko ring mabuti ang perlas ko at ginamitan ng maraming feminine wash.
Matapos ay kaagad ko nang isinuot ang red lingerie. Nagpabago akong muli bago
lumabas.
May naramdaman akong mga yabag sa labas ng silid ko na siyang ikinakabog ng husto
ng dibdib ko.
Oh, sheettt! Sandali!
Kaagad akong tumakbo patungo sa kama ko at bago pa tuluyang burnukas ang pinto ng
silid ko ay pabagsak ko nang inihiga ang sarili ko doon
at ibinukaka ang mga hita ko.
Readers also enjoyed:
Stranger In Bed- SPG
0 1M Read
TAGS possessive sex one-night stand
CHAPTER 12:
Maniac/WARNlNG!
Diana
Mabilis kong ipinikit ang aking mga mata hanggang sa tuluyan ko na ngang naramdaman
ang pagbubukas ng pinto ng silid 1<0.
Nanigas akong bigla mula sa kinahihigaan ko at gano'n na lamang ang pagkabog ng
husto ng dibdib ko.
Huli ko na na-realize kung ano talaga ang posisyon ko sa kama. f* *k! Ano ba naman
itong pinaggagagawa mo, Diana?!
Nakadipa lang naman angdalawa kong mga braso at nakabuka ng husto ang mga hita ko!
Mabuti na lang talaga at naisuot ko ang lingerie kundi, bubuyangyang ng husto ang
perlas ko sa harapan niya!
Nagkunyari na lamang akong natutulog. Bahala na nga!
Naramdaman ko ang pagsasara ng pinto at ramdam na ramdam ko na talaga sa paligid
ko ang presensiya ng taong pumasok dito sa loob.
Siya na ba talaga 'yan?
Kanina habang naliligo ako sa bathroom,
parang may naririnig akong hugong ng helicopter mula sa labas ng mansion. Alam ko
naman na may mga private helicopter sila at minsan na rin akong nakasakay doon
kasama siya.
Sigurado akong siya ang sakay niyon. Baka nakita niya talaga ang ginawa kong
pakikipag-usap sa mga tao niya kanina kaya bigla siyang nagmadali sa pag-uwi.
Naghintay akong magsalita siya ngunit ilang sandali na ang lumipas ay nanatili
lamang siyang tahimik.
Ano ba? Bakit ayaw niyang magsalita?! Si Dexter na ba talaga Iyan?!
Mas lalo lamang lumakas ang kabog ng dibdib ko dahil pakiramdam ko ay nakatitig
siya sa akin ngayon!
Biglang nag-init ang p e ko sa isiping nakatitig din siya doon lalo't nakabuka ito
sa harapan niya kahit nahaharangan pa ito ng suot kong lin gerie.
Lumipas pa ang ilangsandali na nananatili siyang tahimik kaya't hindi na ako
nakatiis. Maingat at pasimple kong idinilat ng napakaliit ang isa sa mga mata ko.
Sa una ay malabong pigura ang nakikita ko ngunit hindi ako maaaring magkamali. Siya
ang
nakatayo sa paanan ng kama ko at nakatitig sa akin habang nakapamaywang ang pareho
niyang mga kamay.
"What the hell are you doing?"
Bigla kong naipikit ng mariin ang mga mata ko kasabay nang paggalaw ng mga labi ko
sa mariing pagkakatupi nito nang marinig kong bigla ang baritono niyang tinig.
Nag-init ng husto ang mukha ko at para na itong bulkan na sasabog ngayon! Siya nga
talaga! Tama ako!
"Diana," muli niyang tawag sa akin sa himig na galit.
Naramdaman ko ang paglakad niya papalapit sa akin. Ako naman ay hindi pa rin
gumalaw mula sa pagkakahilata ko at pagkakabuka ng mga braso at hita ko kahit alam
na niyang gising naman talaga ako at nagtutulog-tulugan lang.
Gumagalaw-galaw ang mga mata ko sa mariing pagkakapikit at maging ang mga labi ko.
" Bali-baligtad at pili-pilipit pa 'yang suot mo."
Bigla akong natigilan sa sinabi niyang 'yon.
Baligtad ang lingerie ko?
"Akala mo ba madadala mo 'ko d'yan?"
Naisipan ko nang gumalaw at kinapa ang makapal na kumot sa paligid ko habang
nananatili pa ring nakasara ang mga mata ko.
Nakakahiya naman talaga! Hindi ko siya kayang makita na nakatitig sa akin ngayon sa
pinaggagawa kong ito sa sarili ko!
Kaagad ko rin namang nakapa ang kumot sa kanang bahagi ko kung saan siya naroroon
at m abilis itong itinabing sa katawan ko.
"And who told you to talk to my people outside?"
Ngunit bigla niya rin itong hinila ng malakas at hinablot mula sa akin.
"Dexter, ano ba?!" Ang unan naman ang hinagip ko at itinakip ko sa katawan ko.
"And you even planned to dazzle them with jewelry? !
Ngunit muli lang din niyang hiniklas ang unan at inalis sa katawan ko.
"Sinusubukan ko lang maging mabait! 'Yon lang. Gusto ko lang ibigay sa kanila ang
mga 'yon." Pinanatili ko pa rin ang nakapikit at muling humagilap ng unan na
maitatakip ko sa katawan ko ngunit naramdaman kong kinuha niya na rin ang lahat ng
unan sa paligid ko!
"Sinong niloloko mo? Don't you dare lie to
me, Diana!"
"Totoo naman, eh!" Naipit ang boses ko nang maisipan ko na lamang dumapa at
tinalikuran siya. Naipit ang mukha ko sa kama. "I'm not deaf so I can't hear what
you f*****g told them!"
"Ah! D-Dexter!" bigla akong napasigaw nang bigla na lamang niyang pinalo ang pisngi
ng pang-upo 1<0 !
Nilingon ko siya at binigyan ng matalim na tingin ngunit nakita kong naghuhubad na
siya ng suot niyang white long sleeve polo habang madilim din ang kanyang mukha at
matalim din ang pagkakatitig sa akin.
"Stay there!" sigaw niya sa akin nang tinangka ko nang bumangon.
Hindi ko sana siya susundin ngunit mabilis na siyang nagtungo sa likuran ko at
sinakyan ako sa mga hita ko.
"Ano ba, Dexter?!"
Gano'n na lamang ang pagnganga ko nang maramdaman ko ang paghaklit niya sa suot
kong lingerie at malakas itong sinira mula sa likuran .
"Dexter!"
Malakas niya itong hiniklas hanggang sa tuluyan nang maalis sa katawan ko.
"This is what you want, isn't it? I f*****g warned you, don't ever disobey me!"
"Dexter, ano ba?! Itigil mo 'yan!" Narinig ko ang pagkalansing ng tila ina-unbuckle
na sinturon mula sa likuran ko.
Suot pa rin naman niya ang pantalon niya at tanging pang-itaas pa lang niya ang
nahuhubad niya nang makita ko siya sa gilid ng mga mata 1<0.
Pinilit ko pa ring bumangon mula sa pagkakadapa ko ngunit bigla niyang hinawakan
ang batok ko at idiniin ako sa kama kasunod ang paghaplos ng mga daliri niya sa p
e ko mula sa likuran.
"Dexter! A-Aaah..." Ngunit ang tangka kong pagpigil sa kanya ay natugunan ko nang
mahinang paghalinghing.
Magkahalong kiliti at masarap na sensasyon ang naramdaman ko na dulot ng mga daliri
niya. Paulit-ulit itong humaplos sa hiwa ko at pinaglaruan ang clit ko na siyang
halos ikatirik ng mga mata ko.
"You even tried to seduce me by wearing this so you could cover up your planned
escape from me."
"D-Dexter, d-dahan-dahan. M-Mahapdi pa
'yan." Bigla naman akong kinabahan nang maramdaman ko na ang pagbundol ng ulo ng p
i niya sa lagusan ko.
Alam ko naman kung gaano kalaki at kahaba 'yon at siguradong madadagdagan na naman
ang sugat ko sa 100b ko!
"So, you want me to be a gentleman to you now? How can I do that if you also don't
follow my commands?!"
" Dexter, kasi naman--oh, f**k!
Aaahh!" napasigaw na nga ako ng malakas nang tuluyan na niyang ipasok sa 100b ko
ang naghuhumindig niyang p i hanggang sa ibaon niya ito ng husto sa kailaliman ko.
Ni wala man langsiyang pasabi!
Halos manginig ang mga kalamnan ko nang maramdaman ko ang walang kapantay na kirot
sa pagkiskis ng mahabang haligi ng p niya sa walls ng perlas ko.
Para akong na-stroke bigla mula sa pagkakadapa ko at hindi ako makagalaw. Punong
puno niya ang p e ko at parang nawarak na naman ako ng husto!
"Taste my cruel punishment, Diana. This is for your goddamm stubbornness!"
"Aaah!" malakas akong napaungol nang magsimula na siyang umulos sa 100b ko.
Too rough and hard. Fast and deep.
Mahapdi, makirot ngunit nahahaluan ito ng hindi maipaliwanag na sarap na
nararamdaman 1<0. At kahit naka-flat lang ang katawan ko sa kama at hindi gaanong
nakabuka ang mga hita ko ay ramdam na ramdam ko pa rin ang pagsagad niya sa
kailaliman ko.
Na-lock ng mga hita niya ang mga hita ko sa pagkakapwesto ng mga ito sa magkabila
kong tabi.
" D-Dexter...ooohh!" Ang pagsaway ko sa kanya ay nauwi na sa malalakas kong mga
pag-ungol nang matalo na nang napakasarap na sensasyon ang kanina lang ay mga kirot
na nararamdaman ko.
Nagpatuloy siya sa mabilis niyang paglabas-masok sa akin habang nananatili niyang
hawak ang batok ko. Lumulundo ang kama at ramdam kong gumagalaw na rin ito at
turnatama na sa pader kahit gaano pa ito katibay dahil sa lakas niya.
"Dexter! Oh, my God!" naibulalas ko. He's like a damn beast in bed!
"You like it, don't you? Uuh!" mariin niyang tanong habang ramdam ko ang
panggigigil sa kilos niya. "f**k, yeah!"
Naririnig ko rin ang mahihina niyang pagmumura at pag-ungol.
Napakapit ako ng mahigpit sa kobre-kama. Pakiramdam ko ay mawawasak ang p ngunit
sa sarap! Ginapos niya ang mahaba kong buhok at hinawakan ng mahigpit.
Naramdaman ko ang pagdapa niya sa likod ko kasunod ang pagbaling niya sa mukha ko
paharap sa kanya. Sinalubong ng mga labi niya ang mga labi ko at nilamukos ako ng
halik habang patuloy pa rin siya sa mabilis na pag-ulos sa 100b ko.
"Uhmm, Dexter!" naisigaw ko nang bitawan niyang muli ang labi ko at mas binilisan
pa ang paggalaw niya sa likuran ko.
Pinaliguan niya ng halik ang spinal cord ko hanggang sa makarating ang mga labi
niya sa batok ko at sinipsip ang balat ko doon!
"Is it good? Taste it, Diana. This is what you want!"
"Ooh! Dexter!" Nangatal akong bigla nang marating ko ang pagsabog ko ngunit
nagpatuloy pa rin siya sa mabilis niyang paglabas-masok sa 100b 1<0.
Dalawang beses niyang pinalo ang pisngi ng pang-upo ko kabilaan. Mahapdi iyon at
nag-init ng husto ngunit mas lalo lamang itong nagpabuhay sa akin at nagpaliyab sa
nag-aapoy kong pakiramdam.
Muling nag-build up ang masarap na sensasyon sa puson ko hanggang sa muli akong
sumabog sa pangalawang pagkakataon. "D-Dexter, h-hindi na kaya." Muling nangatal
ang katawan ko.
Ramdam ang mas lalo niya pang pagbaon sa loob ko at sa tatlong beses niyang pag
ulos ng mabilis ay naramdaman ko ang mainit niyang katas na sumabog sa loob ko.
"Aaaah," napaungol ako sa panghihina at nanlupaypay sa ibabaw ng kama habang
nananatili pa rin siya sa likod 1<0. Pinagpawisan ako ng husto kahit buong sandali
lang naman akong nakadapa.
Ilang sandali ang lumipas bago niya hinugot mula sa akin ang alaga niyang walang
patawad. Umalis siya sa likuran at bumaba ng muli ng kama.
Nilingon ko siya at pinukulan ng matalim na tingin. Ngunit gano'n din naman siya sa
akin kahit nakaraos na siya sa ginawa niya!
"Maniac!" inis kong sigaw sa kanya.
Ngunit bigla rin siyang ngumisi habang
nakatitig sa akin. Kasalukuyan na niyang ibinabalik ang pagkakasara ng zipper ng
pantalon niya.
"Ako maniac?" Dinampot niya ang sira-sira ng lingerie sa ibaba ng kama at inihagis
sa harapan ko. "You wore this to seduce me 'cause you want me to let you in again.
Gustong-gusto mong pinapasok kita--"
"Hoy, hindi totoo 'yan!" Muting namula ng husto ang mukha ko sa mga pinagsasasabi
niyang iyon.
"Sinabi mong nakakasuka ako pero nabibingi naman ako sa lakas ng ungol mo. Admit
it, Diana. I'm the only man who can give you pleasure in everything specially in
bed and no one else. At kung uulitin mo pa ang plano mong pagtakas, hindi lang 'yan
ang aabutin mo sa akin. Pero p'wede ring sadyain mo para lang makatikim ka lagi sa
akin ng ganito. You really like that, don't you?"
"No! Of course not! Ang kapal-kapal mol"
"Alam mong parating na ako kaya nga bumukaka ka ng ganyan sa kama kasi gustong
mong--"
"Hell no! Huwag kang feeling! Nag-i-imagine ka lang!" Namilog ng husto ang mga mata
ko at naipon na yata ang lahat ng dugo ko sa mukha ko!
"l knew i was right, baby."
" No! You're not!"
Mabilis kong hinagip ang isang unan at ibinato sa kanya ngunit kaagad na siyang
nakalabas ng silid 1<0.
"PINAKASIRA-ULO KASA LAHAT, DEXTER
ABE-LLA DELAVEGA! MANIAC!!"
CHAPTER 13:
Master's Bedroom
Diana
"Haaahh!" sigaw ko sa sobrang inis kasabay n ang pagsabunot ko sa buhok ko at pag
umpog ng ulo ko sa kama.
Dinampot ko ang ilan pang mga unan na nagkalat sa sahig at padabog kong ibinagsak
sa ibabaw ng kama. Pakiramdam ko kasi ay ako ang naisahan ng manyakis na lalaking
'yon, imbes na natakasan ko na siya! B l wisit!
Dinampot ko ang sira-sira ng lingerie at itinaas sa ere.
Napakaganda pa naman sana nito pero wala na itong pag-asa pang matahi. Punit-punit
na at putol-putol na ang mahahabang garter. Grabe siya, na-murder niya talaga Ito.
Sayang naman 'to.
Itinapon ko na lang ito sa paanan ng kama ko at muting nahiga. Makirot at masabaw
na naman ngayon ang perlas ko at wala na naman akong ganang bum angon.
Siguro ay matutulog na lang ako. Wala rin naman palang kuwenta 'yong paglabas ko
kanina. Nagmadali pa ako sa pagkain ko ng almusal para do'n.
Grabe sa loyal ang mga tao niya sa kanya pero sa tingin ko rin ay natakot lang sila
dahil may mga nakakalat na CCTV sa buong bakuran ng mansion. Pero kung palihim ko
itong gagawin, baka sakali pa.
Napahinga ako ng malalim. Pero saan nga ba naroroon ang mga CCTV Monitor na lyon?
Siguro ay kailangan kong malaman kung nasaan ang mga 'yon.
Naisipan ko na lang bumangon muli. Nagdahan-dahan na lamang ako at tiniis ang kirot
na nararamdaman ko.
Nagtungo ako sa banyo at binanlawan ang ibabang bahagi ng katawan ko. Nanlalagkit
ako at urnaapaw ang maraming katas ni Dexter mula sa p
e ko.
Nang matapos ay nagpatuyo ako ng katawan gamit ang isang putingtuwalya at kumuha ng
maisusuot na maayos na damit sa closet ko.
lika-ika ako sa paglalakad pero kaya ko naman ang kirot.
Sus, wala lang 'to. Yakang-yaka ko 'yan, sa dami ko nang naranasan sa buhay ko.
Nagsuot lang ako ng isang plain white t-shirt
at cotton shorts. Isang pares naman ng scuff slippers ang isinuot ko sa mga paa ko
bago ako iika-ikang lumabas ng silid ko.
Luminga ako sa buong paligid at hinanap ng paningin ko sila Helen at Emily. Nasaan
na ba kasi 'yong dalawang 'yon?
Napatingin ako sa mga nakasaradong pinto clito sa hallway. Sa palagay ko ay sampo
ang bilang ng mga pintong naririto. Siguro naman ay isa sa kanila ang silid ni
Dexter. Pero ano naman kaya 'yong mga nasa second floor?
Bakit ba kasi ganito kalaki ang mansion na ito? Parang buong baranggay yata ay
kakasya dito!
Isa-isa kong pinuntahan ang mga pinto at sinubukan silang buksan ngunit lahat sila
ay nakakandado! Letse!
"Señorita! Ano pong gin agawa niyo d'yan?"
Kaagad akong napalingon sa likuran ko nang marinig ko angtinig ni Helen. Nakita ko
silang dalawa ni Emily sa tapat ng pinto ng silid ko at mayroon na naman
silangtulak-tulak na food trolley.
Siguro ay tanghali na sa mga oras na ito.
Hindi ko na namalayan pa.
"Ahm." Muli akong naglakad pabalik sa
kanila kahit nahihirapan ako.
"Dala na po namin ang pananghalian niyo, Señorita. Nagugutom na po ba kayo?" tanong
naman ni Emily.
"Hinahanap ko ang silid ng Sir Dexter niyo.
Saan ko ba makikita?"
Nagkatinginan naman siyang dalawa at para bang nag-alangan pa sa isasagot sa akin.
"Ahm, n-nasa second floor po ang silid ni Sir, Señorita," tila alanganing sagot ni
Helen.
"Sigurado ka? Pero bakit napakaraming pinto dito? Kaninong mga silid 'yan?"
" Bakante po ang lahat ng 'yan, Señorita at wala pa pong natutulog sa mga 'yan,"
sagot ni Emily.
Napakunot naman ang noo ko.
"Pero para kanino sila? Napakarami naman.
Bedroom ba ang lahat ng 'yan?"
"Opo, Señorita pero kay Sir niyo na lang po itanong kung para kanino sila. Siya
lang po ang nakakaalam. Pasensiya na PO, Señorita," sagot muli ni Emily bago sila
sabay na yumuko sa harapan ko.
Napahinga na lang ako ng malalim.
"Okay. lturo niyo na lang sa akin kung nasaan ang silid niya. Ibalik niyo na sa
kusina ang pagkain na 'yan. Doon na lang ako kakain.ll
"Sasamahan ko na po kayo, Señorita," kaagad na alok naman ni Helen.
"Ako na lang po ang magdadala ng pagkain niyo sa dining room, Señorita," saad naman
ni Emily.
"Sige."
Nauna na silang naglakad sa hallway at sumunod naman ako sa kanila. Sumakay kami sa
100b ng elevator.
"Nakita niyo ba siya kanina?" tanong ko sa kanila habang umaandar na ang elevator
na sinasakyan namin paibaba.
" Nakasalubong po namin kanina, Señorita at ipinag-utos niya po itong pananghalian
niyo sa amin," sagot ni Emily.
Napaismid na lamang ako.
Akala siguro ng lalaking lyon malulumpo niya ako! Hmp! Malakas Ito, no?! Kahit
gaano pa kalaki ang ari niya!
Hindi kaya sinasadya niya talagang pasakitin ang mga balakang ko at perlas ko para
akalain niyang hindi ko na magagawa pang makalakad?
Huh! Akala niya lang 'yon. Anong palagay niya sa akin, mahinang nilalang? D lyan
siya nagkakamali.
Wala pang isang minuto ay huminto rin sa pagtakbo ang elevator at bum ukas ito sa
second floor. Kaagad akong napalabas at napalinga sa buongpaligid.
Maging dito pala ay mayroon ding sala at nasa harap nito ang malawak na balcony.
Nakabukas ang malaki din nitong pinto at pumapasok dito sa 100b ang presko at
malamig na hangin mula sa labas.
May isang napakaganda at malaking chandelier din sa gitna ng sala.
Sa kaliwang bahagi ng sala ay napanganga ako nang makita ko doon ang malawak na
gymnasium room na puno ng iba't ibang klaseng equipment sa 100b. Tanging glass wall
lang ang namamagitan sa kanila ngsala kaya naman kitang-kita ang 100b nito.
May isang pinto naman sa tabi pa nito na hindi ko na alam kung ano ang nasa 100b
niyon dahil sarado na ito ng konkretong pader.
"Anong mayroon sa pinto na
'yon?" naitanong ko na kay Helen na nasa bandang likuran ko.
"Office po ni Sir ang pintong 'yon, Señorita."
" Hindi kaya naririyan siya ngayon?"
" Hindi po ako sigurado, Señorita."
"Okay." Napahinga na lang ako ng malalim bago muling luminga sa kanang bahagi naman
ng sala.
Dito ko naman nakita ang isang malaking bar sa 100b din ng malawak na silid na
tanging glass wall lang ang pagitan sa sala. Mula dito sa labas ay natatanaw ko ang
iba't ibang klase ng inumin sa 100b ng bar.
May pabilog na limang silya doon at mga malalapad na couch. Mayroon ding parang
mababang stage na pabilog, na sa gitna nito ay mayroong microphone stand and home
entertainment.
Sa gitna din ng silid ay mayroong malaki at pahabang billiard table. Alam kong
mahilig d'yan si Dexter simula pa noong mga bata pa lang kami. Kumpleto ang bar na
iyon na parang katulad ng mga mamahaling bar sa labas.
Hanep din ang taong 'yon. Inuwi na ang bar sa bahay.
Kusa nang napahakbang ang aking mga paa habang lumilinga ako sa buong paligid.
Hindi lang ako makapaniwala sa mga nakikita ko ngayon.
May ilang silid pa akong natatanaw sa tabi ng bar room ngunit saradong-sarado na
ito. Baka
naririto na ang silid ni Dexter.
"Anong mga silid naman 'yon?" tanong kong muli kay Helen na sumusunod din naman sa
likuran ko.
"Theater room PO, Señorita, ang katabi ng bar room. May pinto din po doon na
kunektado sa dalawa bukod po ang pinto dito sa labas."
"Talaga?"
"Opo at may napakalaki pong television sa
100b. Para ka pong nasa 100b ng isang sinehan!" masayang sagot niya naman sa akin
na siyang ikinanganga ko.
"Wow, mukhang naririto na pala ang lahat." "Opo, Señorita. Siguradong mag-i-enjoy
po kayo dito."
" Hmm, I don't think so."
Nagpatuloy kami sa paglalakad patungo sa kanang bahagi.
Sa kabilaang bahagi ng elevator pala ay naroroon ang mga hagdan patungo sa ibaba
kung saan naroroon naman ang groundfloor. "Nasaan ang silid ng Sir mo?" muli kong
tanong sa kanya.
"Naroroon na po sa dulo, Señorita. lyon na po ang master's bedroom."
Natanaw ko naman kaagad sa maliit lang na hallway ang isang nakasaradong pinto.
Kasunod ito ng pinto ng theater room pero nakaharap na ito sa gawi namin.
"Okay, thank you. Baka naririyan ang Sir mo. Iwan mo na lang ako dito at susunod na
lang kami sa dining room."
"Sige PO, Señorita. Mauuna na po ako sa baba." Muli naman siyang yumuko sa harapan
ko na siyangtinanguan ko na lang.
Kaagad ko na rin siyangtinalikuran at nagpatuloy sa paglalakad patungo sa pinto ng
master's bedroom. Mamaya ko na lang siguro papasukin itong mga kabigha-bighaning
entertainment rooms na ito.
Napakagaling nang pagkakagawa at diseniyo ng bahay na ito. Wala na sigurong
hahanapin pa dito.
Tuluyan na akong nakalapit sa pinto ng silid ng manyakis na 'yon. Naririto naman
kaya siya?
Inilapat ko muna ang tainga ko sa nakapinid na pinto at pinakiramdaman ang 100b.
Ipinikit ko ang aking mga mata at nag-concentrate sa pakikinig.
Ngunit lumipas na ang ilang sandali ay wala man lang akong marinig na kahit anong
kaluskos
mula sa 100b. Napa-ismid na lamang ako at napagdesisyunan nang hawakan ang seradura
ng pinto.
Sinubukan ko itong pihitin ngunit napakatigas nito at para bang nakakandado sa
100b.
s* *t! Nakaramdam ako ng inis kaya't minabuti ko na itong katukin.
"Dexter! Buksan mo 'to!"
Hinampas ko ng malalakas ang pinto para makasiguro akong maririnig niya kaagad sa
100b.
"Dexter!"
Hindi rin naman nagtagal ay narinig kong bigla ang paglagitik ng seradura ng pinto
at bumukas ito ng bahagya.
Nakita ko ang pagsilip niya mula sa 100b. Basang-basa ang buhok niya at mukhang
kagagaling lang niya sa pagligo. Tumutulo-tulo pa ang tubigsa katawan niyang wala
pang damit at tanging tapis lang ang mayroon sa ibaba niyang bahagi.
Nalalanghap ko rin ang napakabangong sabon at shampoo na ginamit niya.
"What do you need?" tila bored niyang tanong na siyang ikinapanting ng tainga ko.
"Buksan mo nga 'to!" inis kong utos sa kanya kasabay nang pagtulak ko sa pinto
ngunit bina-block niya ito gamit ang sarili niya.
" Bakit nga? Ano bang kailangan mo?" tanong niya ngunit ayaw niya pa ring luwagan
ang pagkakabukas ng pinto.
Tinangka kong sumilip sa 100b ngunit hinaharangan niya ito ng mukha niya at katawan
niya.
" Papasok ako d'yan sa 100b! Bakit ba ayaw mong buksan?l"
"Ano bang gagawin mo dito? You have your own room."
"So, bawal ako dito? Bakit pumapasok ka rin sa silid 1<0?!"
"Because it's my mansion?" patanong n iyang sagot.
"Ah, gano'n?" Bigla akong natigilan.
Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong nakaramdam ng kirot sa dibdib ko sa
sinabi niyang 'yon.
Sa condo unit naman niya sa Manila ay hinahayaan niya lang ako kahit sa 100b ng
silid niya o maging sa 100b ng banyo niya o sa mga damitan niya.
Pero bakit dito, bawal? May itinatago ba siya sa akin?
"Ayaw mo nga dito, 'di ba? You don't want to accept this place. Gustong-gusto mong
umalis at tumakas. So, bakit ka papasok clito sa silid ko?"
" Eh, ayaw mo nga akong paalisin, 'di ba?!" Tuluyan nang nanikip ang dibdib ko at
namuo ang mga luha sa mga mata ko.
Matapos niyang makuha ang p e ko at pangahasan ako ng wala man lang pag-iingat,
ganito ang gagawin niya sa akin! Kahit sinabi ko nang mahapdi pa, wala siyang
pakialam!
Parang prostitute lang ako sa labas na gagamitin niya para sa pansarili niyang
kaligayahan!
" Diana, since you chose to marry that f*****g asshole, there's been a big gap
between the two of us. Everything has become limited between us. Isinara mo ang
lahat sa ating dalawa at ikaw ang gumawa ng lahat ng 'yon, hindi ako."
Napipilan ako sa mga sinabi niyang 'yon at hindi nakasagot.
"Now, I'll just let you in here... kapag ako na ang nangunguna at pinakamahalagang
tao sa buhay mo." Halos malusaw ako sa naglalagablab niyang mga tingin sa akin.
Pabagsak niyang isinara ang pinto at naiwan akong natitigilan dito sa labas.
Isa-isangtumulo ang mga luha ko sa pisngi at para bang may parte sa katawan ko ang
bigla na lamang nawalan ng buhay dahil sa mga salitang binitawan niya.
CHAPTER 14:
Demon
Diana
Mabilis akong tumalikod at nilisan ang harapan ng silid niya. Pinunasan ko ang mga
luha ko sa pisngi. Hindi ko matanggap ang ginagawa niya sa aking ito ngayon.
Ipinadukot niya ako, sinira ang kasal ko, ikinulong sa lugar na ito at inaangkin
pero ganito, nilagyan niya ng boundary ang pagitan naming dalawa.
Ano bang itinatago niya sa silid na 'yon? Bakit ayaw niya akong papasukin? Hindi
kaya may inililihim siya sa akin?
Bigla akong napalingon sa bar room nang madaanan ko ito. Kaagad akong nagtungo doon
at sinubukang buksan ang pinto. Nagulat ako dahil hindi ito naka-lock na bukod
tangi sa mga silid na naririto sa mansion na ito.
Kaagad akong pumasok sa 100b at ang bar counter kaagad ang una kong pinuntahan.
Napakaraming alak ang naririto at lahat sila ay alam kong mamahalin.
Ang bote ng vodka martini ang dinampot ko at mabilis kong binuksan. Silyado pa ito
at wala
pang kabawas-bawas.
Hindi na ako nag-abala pang kumuha ng shot glass kahit maraming shot glass ang
naririto. Iba-iba ang mga sukat at diseniyo nila. Kaagad ko na lam ang itong
tinungga.
Sunod-sunod ko itong nilagok hanggang sa makalima ako at doon ko pa lamang
nalasahan na ang kakaibang pait nito na parang pure na gin. Napangiwi ako kasabay
nang paghagod ng kakaibang init nito sa lalamunan ko at paggapang ng kakaibang
kuryente sa mga ugat ko.
"Aah, f**k! Ang pait pero mas mapait siya! Letse!" sigaw ko kasabay nang kakaibang
kilig ko sa sarili ko na para akong masusuka.
Binitawan ko ang bote sa counter nang may mapansin akong isang refrigerator sa
kanang bahagi. Kaagad ko itong tinungo ngunit napahawak ako sa sandalan ng isang
silya nang biglang umikot ang paligid 1<0.
"s**t! Ang takas ng tama mol" Binalanse ko muna ang sarili ko ng ilang sandali bago
muling nagpatuloy sa paglapit sa refrigerator.
Binuksan ko ito at bumungad pa rin sa akin ang iba't ibang klase ng mga inurnin.
Beer, softdrinks, bottled water, may mga prutas din gaya ng green and red apple,
orange, lemon at kung ano-ano pa na sa tingin ko ay masarap ihalo
sa mga alak.
Kumuha ako ng isang lemon at naghanap ng asin sa paligid. Nahirapan akong makakita
nito dahil bukod sa napakaraming bote ang mga naririto ay nahihilo na rin ako.
Hindi rin naman nagtagal ay nakakita ako nito sa kaliwang bahagi ng bar counter.
May mga kutsilyo din pala dito. Kumpleto talaga na parang mga bar sa labas.
Kaagad kong hiniwa-hiwa ang hawak kong lemon at isinubo ang kapiraso sa bibig ko.
Sinamahan ko ito ng kaunting asin.
Muli na naman akong kinilig pero dahil sa asim naman nito ngunit kay sarap naman sa
panlasa na nahaluan ng munting alat ng asin.
Medyo nawala ang pait ng lasa ng alak sa bibig
1<0.
Muli kong tinungga ang bote ng martini na sinundan kong muli ng lemon at asin.
"Ah, s**t!" Hindi ko mapigilan ang mapamura dahil sa muting paghagod ng init ng
alak sa lalamunan ko at mas naragdagan ang panginginig ng mga ugat-ugat ko at mga
kalamnan 1<0.
Hindi naman ito ang unang beses kong uminom. Palagi rin akong nakakainom ng alak sa
mga kasal na hinahawakan ko lalo na kung masyadong mababait ang mga nagiging
kliyente ko.
Si Dexter lang naman ang palaging pumipigil sa akin na tigilan na ang pag-iinom ko.
Pero okay naman kay Francis. Ni minsan ay hindi ako pinigilan ng lalaking 'yon
anurnan ang gawin ko sa buhay 1<0.
" Pero ngayon, hinding-hindi ako mapipigilan ng lintik na Dexter na 'yon. B'wisit
siya sa lahat!" Muli kong tinungga ang bote ng martini.
Nakatatlong lagok ako bago ko ito binitawan. Muli akong napangiwi sa nakakasuka
nitong lasa. Mabilis kong dinampot ang isang piraso pa ng lemon at sinipsip ang
maasim nitong katas at sinamaan ng munting asin.
Bigla naman akong napahinto nang matanaw ko si Helen na kaaakyat lamang ng hagdan
at kaagad din niya akong nakita dito sa 100b ng bar room.
Sa nanlalabo kong paningin at umiikot ko ng paligid ay natanaw ko ang panlalaki ng
kaniyang mga mata habang nakatanaw din siya sa akin.
Burnuka ng malaki ang kaniyang bibig na para bang tinawag ako sa salitang Señorita.
Hindi
ko naman iyon marinig dahil nakasarado ang Pinto ng bar.
Nagmadali siya sa paglalakad at kaagad na tinungo ang kinaroroonan ko. Muli kong
tinungga ang bote ng martini at lumagok muli ngtatlong beses ng alak bago ko ito
sinundan ng lemon at asin.
"Señorita! Bakit po kayo nag-iinom?!" bulalas niya matapos niyang buksan ang Pinto.
Kaagad siyang naglakad palapit sa akin.
"Bakit? Bawal ba?" Kaagad kong iniiwas ang braso ko sa kanya nang tinangka niya
akong hawakan.
"Señorita, baka po bawal sa inyo ang uminom. Alam po ba ito ni Sir?"
Tiningnan ko siya ng masama.
" Bakit ganyan ka magsalita sa akin? 'Di ba, amo mo rin ako dito?!" Hindi ko
mapigilan ang makaramdam ng matinding inis para sa kanya.
" P-Pasensiya na PO, Señorita. Nag-aalala lang po ako sa inyo. Baka po kasi magalit
din si Sir."
"Wala akong pakialam sa Sir niyo! Hayop siya!" Hindi ko na mapigilan pa ang
sumigaw. Tinabig ko siya at naglakad palabas ng
counter ngunit muntik na akong matumba nang biglang umikot ang paligid ko at
mawalan ako ng balanse. Kaagad naman akong nahawakan ni Helen.
"Tutulungan ko na po kayo, Señorita.
Magpahinga na po kayo sa silid niyo. Dadalhin ko na lang po doon ang pagkain--"
" Huwag mo 'kong utusan! Wala kang karapatan! Sino ka ba?! Alam ko ang ginagawa
Muli ko siyang tinabig at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating ako ng
pinto.
"Señorita!" Narinig ko ang pag-iyak ni Helen mula sa likuran ko habang binubuksan
ko na ang pinto.
Nilingon ko siya at nakita ko ang pagluha niya ngunit kaagad din siyang yumuko.
Parang sinundot ang kunsensiya ko sa hitsura niya. Hindi ko na maalala pa kung ano
ang mga pinagsasabi ko sa kanya kanina pero hindi ko na lang din siya pinansin.
Nagpatuloy ako sa paglabas ng pinto at susuray-suray na naglakad sa sala.
llang beses na akong muntik ng matumba. Napakainit ng pakiramdam ko at para akong
masusuka.
Nagdire-diretso ako patungo sa hagdan at nagsimulang humakbang paibaba habang
nakakapit sa railings.
"Señorita, dito po tayo. Saan po ba kayo pupunta? Baka po malaglag kayo sa hagdan!"
Muli akong tinangkang hawakan ni Helen mula sa likuran ko ngunit kaagad ko rin
siyang tinabig.
"Huwag mo 'kong hawakan, p'wede ba?!
Layuan mo 'kol Magsama-sama kayo ng amo
Nagmadali na ako sa paghakbang paibaba kahit ilang beses na akong kamuntik nang
mahulog.
"Bakit ba hindi matapos-tapos ang lintik na hagdan na 'to?!" Parang gusto ko na
lang turn alon para lamang makarating ako kaagad sa ibaba.
"Señorita! Sir, si Señorita PO!"
Bigla naman akong napalingon kay Helen sa isinigaw niyang 'yon.
Sa dulong bahagi ng bar room ay natanaw ko ang paglitaw doon ni Dexter at kaagad
lumingon sa akin clito sa ibaba.
"What happened?"
"Sir, s-si Señorita PO. L-Lasing po si S-Señorita," pagsusumbong ni Helen sa kanya.
B l wisit na babae! Sumbungera ng taon!
"What? Diana!"
Kita ko ang pagmamadali ni Dexter sa paglalakad na siyang ikinataranta ko.
Nagmadali rin ako sa paghakbang sa hagdan paibaba. Pinagpawisan akong bigla at para
akong nahulasan bigla.
Pagdatingsa ibaba ay kaagad akong tumakbo patungo sa pinto ng mansion.
"Diana!"
Ramdam ko ang mabilis na paghabol sa akin ni Dexter ngunit hindi ko siya pinansin.
Binilisan ko rin ang pagtakbo kahit ilang beses na akong kamuntik nang bumangga sa
mga pader na nadaraanan ko.
Nakalabas ako ng mansion at turnakbo patungo sa garden. Nagkubli ako sa mga puno
habang hinahanap ko ang gate patungo sa malawak na landscape ng mga kabayo.
Sa tingin ko kasi ay naririto lang 'yon.
"Bruno! Find Diana!" dinig kong sigaw ni Dexter na nangingibabaw sa lahat.
Sa wakas ay natagpuan ko na rin ang gate na hinahanap ko at gano'n na lamang ang
tuwa ko nang makita kong walang bantay doon. Mabilis akongtumakbo patungo doon
ngunit bigla akong natisod at nadapa sa lupa.
Napalingon ako sa likuran ko nang makarinig ako ng tahol ng mga aso.
"Diana!"
Muli kong narinig ang tinig ni Dexter.
Mabilis akong tumayo at muling tumakbo palapit sa gate hanggang sa marating ko na
nga ito. Mas lalo pa akong natuwa dahil bahagya itong nakaawang. Hindi naka
padlock! Ang suwerte ko! Kaagad ko itong binuksan at lumabas doon. Mabilis ko rin
itong isinara at humarap sa malawak na landscape ng mga kabayo. Naabutan ko ang
isang lalaking pumasok sa loob ng kuwadra.
Kaya siguro bahagyang nakabukas ang gate na ito ay dahil sa taong nagtungo dito.
Baka isa sa mga tauhan ni Dexter.
"Diana!"
Muli kong narinig ang tinig ni Dexter sa kabila ng gate kaya l t nagmadali na ako
sa pagtakbo patungo sa kumpulan ng mga kabayo.
Sa kanang bahagi ng lugar na ito sa 'di kalayuan ay napansin ko ang nagtataasang
mga pader. Kung hindi ako nagkakamali ay bangin ang nasa kabila ng pader na 'yan
katulad nang
nakikita ko sa balcony ng silid ko sa third floor.
Pero clito naman sa kaliwang bahagi at sa dulo ng lugar na ito ay nagtataasang mga
puno na ang mga naroroon.
Isang masukal na gubat. Hindi kaya may lugar d lyan na p l wede kongdaanan palabas
sa pesteng lugar na Ito?
"Diana!"
Napalingon ako sa likuran ko at kamuntik na akong matumba nang matanaw ko na sa
labas ng gate si Dexter at nakatanaw din sa kinaroroonan ko. Nasa tabi din niya si
Maple at nasa likuran naman niya ang mga tao niya.
"Come back here!" sigaw niyang muli bago siya nagpatuloy sa pagtakbo.
"Lubayan mo na ako! Isaksak mo sa baga mo ang master's bedroom mol" Hindi ko alam
kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko pero wala na akong pakialam pa. Sumasakit
ang dibdib ko at hindi ko matanggap ang ginawa niya sa akin kanina!
Nagpatuloy ako sa pagtakbo hanggang sa tuluyan na akong makalapit sa matataas na
bakod ng kulungan ng mga kabayo. Kaagad ko itong inakyat ngunit kamuntik na akong
malaglag pagdating ko sa itaas.
Naramdaman ko ang pagsadsad ng mga hita ko sa magaspang na kahoy. Ramdam ko ang
kirot sa balat ko ngunit hindi ko na ito pinagkaabalahan pang pansinin. Tinalon ko
na lamang ang ibaba ngunit hindi naging maganda ang pagbagsak ko dahil sa tama sa
akin ng alak. Sumakit ang likod ko at balakang ko ngunit pinilit ko pa rin ang
bumangon.
"Diana! Damn it! Stop being stubborn!"
Nakita kong nagtatakbuhan na silang lahat palapit sa akin. Si Maple ay kaagad ring
nakalapit at nakapasok dito sa 100b ng bakod.
Nilapitan niya ako at pinagdidilaan sa mukha.
"Lumayo ka sa akin!" Itinulak ko siya at kaagad na bumangon ngunit hindi niya pa
rin ako tinigilan.
Muli akong tumakbo at lumapit sa isang pulang kabayo na nakapuwesto sa nakabukas na
gate. Pansin kong may tali ito. Siguro ay ginamit ito ngayon-ngayon lang ng taong
nasa 100b ngayon ng kuwadra.
"Halika. Tulungan mo 'ko. llayo mo 'ko dito, ha," pagkausap ko sa kanya habang
hinihila ko siya sa tabi ng bakod.
Masyadong mataas ang kabayo kaya't mahihirapan akong urnakyat sa kanya. Sumunod din
naman siya sa akin. Surnampa muna ako sa bakod bago ako sumampa sa likuran niya.
"Diana, stop! Stop that horse!"
Nanlaki ang mga mata ko nang makalapit kaagad sa amin si Dexter at nahawakan niya
ang paa ko pero kaagad ko siyang sinipa at tinamaan ko rin ang kabayong sinasakyan
ko na siyang dahilan upangtumakbo ito ng mabilis.
Mabilis kong hinawakan ang tali niya. Kamuntik na akong malaglag kaya't dumapa ako
sa likuran niya at yumakap ng mahigpit.
" Diana! Oh, f**k! Hurry up, assholes! Chase her, damn it!"
Lumingon ako sa kinaroroonan nila at nakita kong nagsisi-sakay na rin sila sa mga
kabayong naroroon.
Nagpatuloy naman sa pagtakbo ang kabayong sinasakyan ko hanggang sa makapasok kami
sa 100b ng kagubatan. Hindi ko alam kung bakit nawalang bigla ang nerbiyos ko sa
pagsakay ng mag-isa sa ibabaw ng kabayo. Marahil ay dala ng espiritu ng alak sa
katawan ko.
Napalingon akong muli sa likuran ko nang marinig ko ang mga yabag ng maraming
kabayo. At napanganga akong bigla nang makita ko kung gaano Sila kabibilis!
Hinahanap ko sa kanila si Dexter ngunit hindi ko na ito makita pa sa kanila.
Nasaan na 'yon? Humabol pa rin ba siya o hinayaan na lang niya ang mga tao niya?
Humarap akong muli sa unahan ngunit nagulat ako nang bigla na lamang umingay ang
kabayong sinasakyan ko at bigla na lamang umangat ang mga paa niya sa unahan sa
ere! Kumapit ako ng mahigpit sa katawan niya upang hindi ako mahulog!
"Dang! Ano bang problema mo! Tumakbo ka! Maaabutan na nila tayo!" Naalarma ako at
nataranta lalo na nang tuluyan na itong huminto sa pagtakbo at bumungad sa harapan
namin si Dexter na sakay ng sarili niyang kabayo at napakadilim ng anyo habang
nakatitig sa akin. Gano'n na lang ang paninigas ko habang nakatitig sa kanya.
Patay na. Inabutan na nga ako. Paano siya nakapunta kaagad d'yan? May sa demonyo
yata siya!
Lumingon ako sa likuran namin at bumagsak pareho ang balikat ko nang palibutan na
kami ng mga tao niyang sakay din ng mga kanya-kanya nilang kabayo.
" Do you think that horse can get out of this forest? That's where you're wrong,
Diana. Pupulutanin ka ng mga mababangis na hayop sa gubat!" sigaw ni Dexter kasabay
nang pagbaba niya sa kabayo niya at lumapit sa akin. "Mas mabuti na 'yon kaysa
magtiyaga sa kademonyohan mol"
Kaagad siyang ngumisi bago walang kahirap-hirap na sumakay sa likuran ko at niyakap
ng mahigpit ang baywang 1<0.
" Demonyo pala? Now, you can see how demonic I am!" mariin niyang bulong sa tainga
ko na siyang naghatid ng kilabot sa katawan ko bago niya mabilis na pinatakbo
pabalik ang kabayong sinasakyan namin ngayon.
CHAPTER 15:
Other Woman
Diana
Ngayon ko biglang naramdaman ang sakit ng buong katawan ko. Ang mga bali kong
tadyang at balakang. Ang mga galos ko sa braso, tuhod at mga hita.
Muling bumalik ang espiritu ng alak sa katawan ko. Muling umikot ang paligid ko at
para na naman akong masusuka.
Hindi ko napigilang isandal ang katawan ko sa malapad na dibdib na nasa likuran ko
ngayon. Tumingala ako at ipinikit ang aking mga mata. "Tsk," dinig kong anas ni
Dexter ngunit hindi ko siya pinansin.
llang sandali lang ay naging marahan na ang paggalaw ng kabayong sinasakyan namin
hanggang sa tuluyan na itong huminto sa pagtakbo. Hindi ko na rin marinig pa ang
mga yabag ng mga kabayong kasama namin ngayon.
"Hey, Diana. Sit up straight."
Naidilat ko ng bahagya ang mga mata ko nang ilayo ako ni Dexter mula sa kanya.
Ramdam ko pa rin ang galit sa tinig niya.
Umalis siya mula sa likuran ko at bumaba ng kabayo. Napatingin naman ako sa harapan
namin. Naririto na pala kami sa harapan ng mansion. Nakarating na pala ang kabayong
sinasakyan namin dito sa 100b ng bakuran.
"Get down here," utos ni Dexter habang nasa tapat ko siya.
Hawak niya ang isa kong kamay habang nakalahad naman sa ere ang isa pa niyang kamay
na para bang handa niya akongsaluhin.
Wala na rin akong nagawa pa kundi ang bumaba. Doble ang sakit ng katawan ko na
nararamdaman ko sa ngayon at angtanging gusto ko lang ay humilata na sa kama at
matulog. Sinalo naman ako ni Dexter at kaagad na binuhat.
Naalala kong bigla 'yong sinabi niya sa akin kanina, ang pagiging demonyo niya at
natatakot ako sa maaari niyang gawin sa akin lalo ngayong alam ko sa sarili kong
hindi na ako makakalaban pa sa kanya.
Niyakap ko na lang siya ng mahigpit sa leeg. "A-Ang sakit ng katawan ko, Dexter,"
ungot ko kasabay nang kunwari'y pag-iyak 1<0.
"Inaartehan mo na naman ba ako?" Ramdam ko ang inis sa tinig niya habang
nagsisimula na siyang maglakad.
"Masakit talaga ang katawan ko. Nabali yata ang tadyang 1<0."
"Is it my fault? Did I tell you to drink and ride a f*****g horse?! Tinakbuhan mo
ako, Diana!"
Halos mabingi ako sa sigaw niyang 'yon lalo't masyadong malapit ang bunganga niya
sa tainga 1<0.
"Gusto ko lang naman sumakay ng kabayo!"
"Your goddamm excuses! Hindi na bibenta sa akin 'yan, Diana. So, stop being
ridiculous!"
"Ayaw mo kasi akong papasukin sa kuwarto mol Ano bang tinatago mo do'n? May babae
ka ba
Huli ko na na-realize ang sinabi ko. Eh, ano naman kung may babae siya?!
"N-Nasusuka ako," pag-iiba ko na lang ng usapan habang nananatiling nakasiksik ang
mukha ko sa leeg niya.
Nalalanghap ko ang mabango at panlalaki niyang amoy at hindi ko mapigilan ang
singhutin siya.
"f**k! Don't you dare, Diana!"
Mas niyakap ko pa siya ng mahigpit at hindi
siya pinansin.
"S-Sir, kumusta po si Señorita? Okay lang po ba siya?"
" Marami po siyang galos, Sir. May mga pasa at sugat po siya sa tuhod."
Nadinig kong bigla ang mga tinig ni Helen at Emily sa harapan namin ngunit hindi ko
sila pinansin o nilingon man lang. Pero natuwa ako sa ginawa nilang pagpansin sa
mga galos ko.
" Dalhan niyo 'ko ng plangganang may maligamgam na tubig. Samahan niyo ng first aid
kit," utos naman sa kanila ni Dexter na siyang lihim kong ikinangiti.
Alam ko naman na hindi niya ako matitiis. Sana ay makalimutan na rin niya lyong
sinabl niya kanina.
Nagpatuloy siyang muli sa paglalakad. Ako naman ay halos nakakatulog-tulog na sa
balikat niya.
Hanggang sa maramdaman kong tila ibababa na niya ako. Naging maingat naman siya
hanggang sa lumapat na ang likuran ko sa malambot na kama.
Hinayaan ko na lang na nakapikit ang aking mga mata ngunit dahil doon ay parang mas
lalo pang umiikot ang mundo ko. Bagsak ang buong
katawan ko sa pagod at sakit na nararamdaman ko ngayon.
Burnabaligtad ang sikmura ko ngunit hindi ko na magawa pang bumangon.
"N-Nasusuka ako, Dexter."
"Tsk. Kailan ba lalambot 'yang ulo mo?" matigas niyang tanong.
Pinilit kong idilat ang mga mata ko at hinanap ang kinaroroonan niya. Nakita kong
nakatayo siya sa gilid ng kama habang nakatitig sa akin at madilim pa rin ang anyo.
Pinilit ko ang sarili kong tumagilid at gumapangsa gilid ng kama nang maramdaman
kong umaakyat na ang namumuong bagay sa dibdib ko patungo sa lalamunan ko.
Hanggang sa hindi ko na ito nakayanan pa. Tuluyan na akong naduwal at bumuhos sa
sahig ang lahat ng laman ng sikmura ko.
Napakaingay ko na, na para bang nagtatawag ng uwak sa mga sandaling 'to.
"Shit." Naramdaman ko naman ang paglapit ni Dexter sa akin at hinagod ang likod ko.
"Sir, heto na po--naku, Señorita!" dinig kong sigaw ni Helen sa kung saan ngunit
nagpatuloy pa rin sa pagbaligtad ang sikmura ko at inilabas ang natitira pang laman
ng tiyan ko.
Nagkalat na rin ang mga sipon ko at luha ko sa mukha. Nalalanghap ko ang masangsang
na amoy ng suka ko. Sunod-sunod na pagmumura naman ang naririnig ko mula kay Dexter
ngunit wala akong pakialam.
Lumabas siya kung nandidiri na siya sa akin at sa suka ko.
" Bring some hot soup here," utos naman niya sa mga kasambahay.
"Opo, Sir! Sandali lang PO."
Matapos kong maisuka ang lahat ng ininom ko kanina ay pinagpawisan naman ako ngayon
ng malapot.
Muli akongtumihaya sa kama. Hinila ko paitaas ang suot kong damit at pilit ko itong
hinubad sa katawan 1<0. Wala na akong pakialam kung makita pa niya ang kahubaran
1<0. Ilang beses na rin naman niya 'yang inangkin ng walang pasubali.
Nang matapos ay ipinunas ko ang damit ko sa mukha kong basa ng suka at sipon.
"Look at yourself. You're absolutely gross! 'Di ka ba nahihiya?" aniya. Ramdam ko
ang pandidiri at inis sa himig niya.
Ibinato ko naman sa mukha niya ang damit kong malansa dahil sa suka at sipon bago
ang
short ko naman ang hinila ko paibaba upang mahubad din sa akin.
" Bakit? Nagbago ka na ba? Nakakadiri na ba talaga ang ganito? Noon nga, kinakamay
mo pa 'yong mga tae ng aso mo. Nalimutan mo na ba?
Noong hindi pa ganito ang buhay mo. Hmp! Porket mayaman ka na."
Tuluyan ko na ring nahubad ang short ko at inihagis ko rin sa mukha niya ngunit
kaagad niya naman itong nasalo at binigyan ako ng matalim na tingin.
"You're old enough to act like that. Besides, you're a woman and I'm a man."
Sinalubong ko rin ang mga titig niya kahit namumungay ang mga mata ko at
nahihirapan akongdumilat.
"Alam mong ganito lang ako kapag ikaw ang kaharap ko at kasama ko. Walanghiya na
kung walanghiya pero alam kong tanggap mo ako kahit gaano pa ako kapangit o
kabalahura sa harapan mo. Masyado akong naging palagay sa iyo, kampante, tiwala...
na sa isang iglap lang, sinira mo."
Saglit akong tumahimik ngunit nanatili akong nakatitig sa kanya at hindi kumukurap.
Napansin ko rin naman ang pagbabago sa anyo niya.
Mula sa matigas at madilim ay dahan-dahan itong lum ambot.
"Tapos sisisihin mo ako ngayon kung bakit ako nagpakasal sa ibang lalaki? Kung
bakit nahulog ako sa iba? Bakit, Dexter? Nasaan ka ba noong kailangan kita? Muntik
na ako ma-rape kung alam mo langl Nagpalaboy-laboy ako sa kalye dahil wala akong
mapuntahan at muntik nang manganib ang buhay 1<0! Nasaan ka noong mga panahong
'yon?! Wala naman, 'di ba? Hindi mo alam kung ano 'yong mga pinagdaanan ko noon!"
Hindi ko na napigilan pa ang darndamin 1<0. Burnuhos na ang mga luha ko sa pisngi
at hindi na ito arte lang.
Sumasakit at napakabigat na naman ng dibdib ko.
Huminga siya ng malalim at turningin sa ibangdireksyon.
" Pero hindi naman kita sinisisi sa mga nangyari sa akin. Si Francis 'yong nand'yan
para sa akin noong mga panahongwala ka. Siya ang tumulong sa akin. Binigyan niya
ako ng tahanan, pagkain, kalinga at pamilya na alam mong wala ako. Masisisi mo ba
ako kung mahuhulog ako sa lalaking puro kabutihan lang ang mga ipinakita sa akin?
Tapos, ganito pa 'yong isusukli ko sa kanya! Alam ko kung gaano siya napahiya sa
mga
tao noong hindi ko siya sinipot sa araw ng kasal namin, na ikaw ang may kagagawan!"
Hindi ko na napigilan pa ang mapahagulgol.
Tinraydor niya ako.
"Puro paghihirap na lang ang ginagawa mo sa akin, Dexter. Sana hinayaan mo na lang
ako sa buhay 1<0." Hinila ko ang kumot at pinunasan ang mukha kong basang-basa ng
luha.
Muli siyang lumingon sa akin at tumitig ng taimtim.
"You don't love him, Diana. Imulat mo 'yang isipan mo. You agreed to marry him
because you just want to make up for all the things he helped you with, which I
know he also has his own intentions. And don't ever defend him in front of me
'cause you don't know his whole personality yet. Wala pa sa kalingkingan ang mga
nalalaman mo tungkol sa kanya."
Napahinto ako sa mga sinabi niyang 'yon at muling napatitig sa kanya.
Tumayo na siya nang bumukas muli ang pinto at pumasok ang mga kasambahay.
"Anong sinasabi mo?" tanong ko pa rin sa kanya.
"You'll know somed ay."
Tuluyan na siyang turnalikod at nagtungo sa
pinto kung saan naroroon sila Helen at Emily na may tulak na food trolley.
" Linisan niyo ang mga kalat at gamutin niyo ang mga sugat niya," utos niya sa mga
ito.
"Opo, Sir."
"Dexter!" tawag ko pa rin sa kanya kasabay nang agaran kong pagbangon.
Ngunit muli lang ding burnagsak ang katawan ko sa kama nang bigla na lamang umikot
ang paligid ko. Uminog bigla ang ulo 1<0 !
Natanaw ko rin naman ang paglingon niya sa akin ngunit hayan na naman ang matatalim
niyangtitig at madilim na naman ang anyo niya.
"Hindi ko pa rin mapapalampas ang ginawa mong ito, Diana. From now on, you'll never
be able to leave this room. You'll stay here for the rest of your life!"
"W-What?" naibulong ko kasabay nang pagsasalubong ng mga kilay ko.
Ngunit tuluyan na siyang lumabas ng pinto at hindi na ako nilingon pa.
Napatulala naman ako habang nagpapaikot-ikot sa isipan ko ang mga sinabi niya.
Parang mas lalo pa yata akong nahilo at sumakit bigla ang ulo kol
Hindi ko maintindihan. Ano nga ulit 'yong
sinabi niya?
Buwisit na lalaki!
"Pupunasan po namin kayo, Señorita. Higupin niyo po itong mainit na sabaw para
mahimasmasan po kayo at bumuti ang pakiramdam niyo," ani Helen kasabay nang pag
ikot niya sa kabilang bahagi ng kama habang itinutulak niya ang food trolley.
" Hindi po kayo nananghalian kanina, Señorita. Kaya po siguro kayo nalasing
kaagad," ani Emily naman sa kabilang bahagi habang sinisimulan na niyang linisin
ang sahig kung saan ako surnuka kani-kanina lang.
"Sinisermunan niyo rin ba ako?" Hindi ko na naman mapigilan ang hindi mainis sa
kanila. "Hindi PO, Señorita. Pasensiya na PO, nag-aalala lang po kami sa inyo."
"Sagutin niyo nga ako. May babae ba ang demonyo niyong amo? Bakit ayaw niya akong
papasukin sa kuwarto niya?"
Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa.
Pansin ko naman na nagkatinginan din silang dalawa at hindi kaagad makasagot sa
tanong ko. Kaya naman biglang lumakas ang pagdududa na nararamdaman ko sa dibdib
ko. "Ahm, h-hindi po namin alam, Señorita--"
" Bakit hindi niyo alam?! Bulag ba kayo para hindi niyo makita?!" kaagad putol sa
isinagot na iyon ni Emily.
"P-Pasensiya na PO, Señorita. M-Magagalit po sa amin si Sir Dexter," sagot naman ni
Helen na ngayon ay nag-uumpisa nang humikbi habang nakayuko sa gilid ng kama.
Napahinto naman ako at napatitigsa kanya. Kung gano l n ay may babae nga si Dexter
at nasa silid niya? Sino?
Sabi niya ay para sa amin lang ang mansion na ito. Bakit may inuuwi siyang ibang
babae dito?!
Kumabog ng malakas ang dibdib ko.
Napakuyom ang mga kamao ko at gano l n na lang ang pangangalit ng mga ngipin ko.
Bigla akong napabangon at gum apang paibaba ng kama ngunit dahil sa hilo ay nahulog
ako at napasubsob sa sahig kung saan may natitira pang kaunting suka na nililinis
ngayon ni Emily.
" Señorita!!"
"Oh, shit." Napangiwi akong bigla sa sakit ng katawan ko at ng labi ko!
Ang lagkit-lagkit ko pa at ang baho-baho!
CHAPTER 16:
Guest
Diana
Imbes na nahabol ko si Dexter ay naririto ako ngayon sa 100b ng bathtub at
nililinisan na ni Helen. Hubo't hubad ang buo kong katawan at hinayaan ko na lang
siya na asikasuhin ako.
Patay sa lamig na tubig ang ginamit niya sa akin at nakabalot naman ang buhok ko ng
isang shower cap.
Hindi ko na alam kung ano 'tong nangyayari sa akin. Para akong batang pinagtampulan
ng tadhana. B'wisit. Nakakainis! Ano na ba 'tong nangyayari sa buhay ko?
Kasalanan talaga ito ng lalaking 'yon. Pasakit siya sa buhay ko!
"Okay na po kayo, Señorita.
Mabangong-mabango na po ulit kayo," ani Helen matapos niyang patayin ang hand
shower at ibinalik na ito sa kinalalagyan.
" Ito na po ang towel niyo, Señorita."
Napalingon naman ako kay Emily na kapapasok lang ng banyo habang may bitbit na
isang makapal na puting tuwalya.
Ibinuka niya ito sa harapan ko.
Inalalayan nila akong makatayo bago nila ito itinapis sa akin. Medyo nabawasan na
ang pagkahilo ko at pagkalango ko sa alak kani-kanina lang.
Inalalayan din nila akong makaalis sa bathtub hanggang sa makapasok kaming muli sa
loob ng silid ko.
Masyado nang nalulusaw ang puso ko sa ginagawa nilang pag-aalaga sa akin pero
palagi ko pa silang nasisigawan.
Malinis na angsahig kungsaan nagkalat ang mga suka ko kanina, maging ang malapad
kong karna ay maayos na rin. Kaagad nilang napalitan ang mga punda ng unan at
kobre-kama. Wala na rin dito ang mga nagkalat kong damit na hinubad ko kanina at
napakabango na rin ng buong paligid.
Gano'n kabilis naayos ni Emily ang lahat habang pinaliliguan ako ni Helen sa banyo.
"Heto na po angdamit niyo, Señorita." Inilapit kaagad sa akin ni Emily ang mga bago
kong damit matapos kong urnupo sa gilid ng karna.
Tinulungan pa rin nila ako sa pagsusuot nito sa katawan ko bago nila inalis ang
shower cap sa
ulo ko. Sinuklayan din nila ang buhok ko at pinagsilbihan ako sa pagkain 1<0.
Dinaig ko pa ang isang prinsesa sa ginagawa nilang ito sa akin.
Matapos kong kumain ay sumandal lang muna ako sa headboard ng kama at ang mga galos
at sugat ko naman sa katawan ang ginamot nila isa-isa.
" Kumusta po ang pakiramdam niyo, Señorita? Maayos na po ba? Hindi na po ba kayo
nahihilo?" tanong ni Helen habang nilalagyan niya ng band aid ang kanan kong tuhod
habang si Emily naman ang nasa kaliwang bahagi 1<0.
"Medyo okay na ako. Salamat sa inyo." Presko na ang pakiramdam ko at hinihila na
ako ng matinding antok.
"Okay lang po 'yon, Señorita pero sana po huwag niyo na pong uulitin. Baka po
mapahamak pa kayo. Nagalusan po ang makinis niyong balat at nag-alala po kami sa
inyo lalo na si Sir Dexter," sagot naman ni Emily.
Natutuwa na sana ako sa sinabi niya pero idinugtong pa niya ang pangalan ng
walanghiya nilang amo. Hindi naman ako magkakaganito kung hindi dahil sa kanya.
Tsk!
"Okay na ako. Iwan niyo na ako. Gusto ko nang magpahinga." Tuluyan ko nang inihiga
ang katawan ko sa kama at ipinikit ang aking mga mata.
"Sige PO, Señorita. Magpahinga na po kayo," dinig kong sagot ni Helen kasabay ng
kumot na bumalot sa katawan ko.
Hindi ko na sila sinagot pa hanggang sa hilahin na ako ng matinding antok.
Naramdaman ko pa rin ang maingat nilang kaluskos sa paligid hanggang sa bumukas
sara ang pinto ng silid ko.
Ngunit bago ako tuluyang makatulog ay naramdaman kong muli ang pagbukas-sara nito
at presensiyang lumapit sa kinaroroonan ko.
Marahang lumundo ang kama sa kanang bahagi ko kasunod ang mainit na bagay na
dumampi sa noo ko.
UMAGA na nang magising ako.
Kaagad akong burnangon at bumaba ng kama. Lumingon ako sa alarm clock na nakapatong
sa bedside table at six thirty pa lang pala ng umaga.
Wala pa sa paligid sila Helen at Emily. Hindi ko pa rin sila nararamdaman sa 100b
ng banyo. Siguro ay dahil masyado pang maaga.
Naisipan ko na langna lumabas ng silid ko
para doon na lang ako mag-almusal sa kusina. Kumakalam na rin ang sikmura ko at
hindi ko alam kung anong oras ako kumain kahapon bago ako nakatulog.
Ngunit bigla akong napahinto nang hindi ko mabuksan ang pinto ng silid ko. llang
beses kong sinubukang pihitin ang seradura nito ngunit masyado itong matigas. Hindi
naman siya naka-lock clito sa 100b.
"Helen! Emily!" sigaw ko na kasabay nang paulit-ulit kong pagkatok sa pinto.
"Buksan niyo 'to! Bakit ba naka-lock 'to?!"
Hindi ako huminto sa kakakatok hanggang sa manakit na lang ang litid ko at mga
kamay ko ay wala man lang sumasagot sa labas! Hindi yata nila ako naririnig!
"Dexter! Buksan mo 'to!"
Pulit-ulit ko nang sinubukang buksan ang seradura ngunit wala pa rin itong
ipinagbago. Napakatigas pa rin nito at sigurado akong naka-lock talaga ito sa
labas!
"Dexter! Emily! Helen! B'wisit."
Huminto ako sa pagkatok at mabilis na tinungo ang balcony. Kaagad kong binuksan ang
pinto nito ngunit gano'n na lang ang pagnganga ko nang nakakandado din ito!
Bakit? Hindi ba ako nananaginip? Bakit nakakandado ang lahat ng pinto?!
Muli akong burnalik sa kabilang pinto at pinagkakatok ito ng malakas.
"Dexter! Emily! Helen!"
Muli ko itong pinagkakatok ng malakas.
Napahinto naman ako nang maramdaman ko na ang paggalaw ng seradura ng pinto
hanggang sa tuluyan itong umikot at bumukas. Bumungad sa akin si Dexter na may
tulak na food trolley cart.
" Bakit nakakandado ang pinto? At bakit ikaw ang nagdala niyan? Nasaan sila Helen
at Emily?" sunod-sunod kong tanong sa kanya.
Tila bored naman siyang tumitigsa akin hanggang sa tuluyan na siyang makapasok dito
sa 100b at isinarang muli ang pinto.
" Have you forgotten what I told you yesterd ay?
"Ang alin?" Nagtataka naman akong tumitig sa kanya.
"This is your punishment for getting drunk yesterday and running away from me." "W
What?" Hindi ako makapaniwalang tumitig sa kanya.
" Makukulong ka sa silid na ito hangga't hindi ka nagtitino."
Napanganga ako sa sinabi niya. Itinulak niya ang food trolley patungo sa gilid ng
kama na puno ng maraming pagkain.
"Ako pa ngayon ang hindi matino?! Bakit ito bang ginagawa mo sa akin ngayon? Nasa
katinuan ka pa ba para gawin mo sa akin 'to?! Hindi ako preso, Dexter para ikulong
mol" Nagsimula na namang umakyat ang dugo ko sa ulo ko.
"l gave you a chance to be free in this place, Diana pero ilang beses mo na akong
sinusuway!" matigas niya ring sagot sa akin.
"Nandito na nga ako, 'di ba?! Ipinadukot mo na ako! Paano pa ba ako makakalabas
dito?! May magagawa pa ba ako?!"
"l know you, Diana. You're so good at acting, napakagaling mong mambilog ng ulo. So
whether you like it or not, you'll be locked up in this f*****g room."
"Hindi ako kakain! Kumain ka mag-isal Patayin mo na lang ako!" Mabilis kong
nilapitan ang food trolley at tinabig ito ng malakas kaya naman nagsabog ang mga
laman nito sa sahig at nangabasag ang mga plato at mangkok.
Nilabanan ko angmatalim na titigsa akin ni Dexter habang walang humpay umaagos na
ang mga luha ko sa pisngi. Hindi ko na makayanan pa ang mga ginagawa niya sa aking
ito!
Mamamatay ako sa oras na makulong ako sa silid na ito at hinding-hindi ko siya
papayagan na gawin niya sa akin Ito!
"Napakasama mo! Ubod ka ng sama!"
Malakas siyang bum untong-hininga ban go niya ako tinalikuran at muling nagtungo sa
pinto. Kaagad ko rin naman siyang hinabol sa takot na ikandado niya itong muli at
makukulong ako dito sa 100b.
Binuksan niya ito at kaagad ko itong hinawakan ng mahigpit. Natanaw ko naman sa
labas sila Helen at Emily na parehong nakayuko at halatang natatakot sa amo nilang
may sira sa ulo.
"Linisin niyo ang mga kalat sa 100b," matigas niyang utos sa mga ito bago
nagpatuloy sa paglabas ng silid 1<0.
"0-Opo, Sir," halos magkapanabay na sagot naman ng mga ito sa kanya.
Ni hindi na niya ako nilingon pa at nagpatuloy na lang siya sa paglalakad sa
hallway.
" P-Pasensiya na PO, Señorita," sabay ding
hingi ng paumanhin sa akin ng dalawa bago ko niluwangan ang pagkakabukas ng pinto
at tuluyan na rin silang pumasok dito sa 100b.
Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko sa pisngi at imbes na lumabas ay muli na
lamang akong burnalik sa kama at niyakap ng mahigpit ang isang unan.
Sobrang bigat ng nararamdaman ko at hindi ko mapigilan ang patuloy kong pagluha.
Nasasaktan ako sa mga ginagawa niya sa aking ito. Sa halip na siya ang kakampi ko
sa lahat ng bagay ay siya pa ang nagpapahirap sa akin.
"Dadalhan na lang po namin ulit kayo ng pagkain, Señorita," ani Helen ngunit hindi
ko siya pinansin. Nawalan na rin ako ng gana pang kumain.
Akala ko ay magiging maganda na ang gising ko kanina, hindi pala.
Nilinis nila ang mga kalat at mga basag na plato sa sahig. Pakiramdam ko tuloy ay
pasanin lang nila akong dalawa dito. Ang darni-daming trabaho ang ibinibigay ko sa
kanila.
Matapos nilang maglinis ay muli nila akong dinalhan ng pagkain ngunit kaunti lang
naman ang nakain ko.
Maghapon lang akong nag-iiyak at
nagkulongsa silid ko kahit hindi naman na nila tinangka pang ikandado ang pinto.
Nawalan na rin ako ng gana pang lumabas.
Ito pala ang gusto niya, eh, 'di okay! Mabulok na lang ako clito sa silid na 'to!
KINAUMAGAHAN ay nagising akong may bouquet of sunflowers sa tabi 1<0. May kasama
itong isang box ng ferrero rocher chocolates.
Ngunit ang nagpahinto sa akin ay ang isang napakalaking teddy bear na kulay white
na nasa tabi ko na halos sinakop na ang buong kama kol Prente itong nakasandal sa
headboard ng kama at mas malaki pa sa akin!
Sino naman ang nagpasok nito dito? Ang laki-laki!
Walanghiyang Dexter 'yoni. Siya lang naman ang may pakana nito at wala ng iba pa!
Mabilis akong bumangon at hinila paalis ng kama ko ang teddy bear. Dinampot ko rin
ang bungkos ng bulaklak at kahit pa paborito ko ang mga ito ay wala akong pakialam!
Kung sa kanya din lang nanggaling ang mga 'to, 'di bale na!
Dinala ko sila patungo sa pinto. Binuksan ko ito at hirap na hirap kong inilabas
mula doon ang napakalaking teddy bear.
Bigla namang bumungad sa akin sa labas si Dexter na magkasalubong ang mga kilay
habang nakatitig sa akin.
"Where are you taking that?"
"Kainin mo! Hindi ko kailangan ang mga 'yan! Akala mo ba, madadala mo 'ko sa mga
pasuhol-suhol mo? l. WILL. NEVER. FORGIVE. YOU! Itaga mo 'yan sa atay mo!" madiin
kong sagot sa kanya bago ko inihampas sa dibdib niya ang mga bulaklak niya at
tsokolate. Kaagad niya rin naman ang mga itong nahawakan.
Napalingon ako sa isang kasambahay na bigla na lamang sumulpot sa likuran niya na
may kasamang isang babae na hindi ko kilala.
Siguradong hindi rin siya kasambahay dahil hindi naman siya naka-uniporme.
Bukaskas pa ang dibdib kahit may ilang butones pa ng blouse niya ang natitira na
hindi niya isinara.
Sinasadya ba niyang ilabas ang dibdib niyang wala namang laman? Wala namang panama
'yan sa dibdib ko!
"S-Sir, nandito na po si Ma'am Alex," saad ng kasambahay na siyang mas lalong
ikinakunot ng noo ko.
Alex?
Kaagad akong bumaling kay Dexter na lumingon naman sa kanila. Mabilis kong hinila
angtela ngt-shirt niya nangtinangka na niya akong talikuran kaya't muli siyang
napalingon sa akin nang may pagtataka.
"Anong what? Sino 'yan?" madiin ngunit pabulong kong tanong sa kanya habang
pasimpleng pinanlalakihan ko siya ng mga mata.
Kaagad ko ring kinuha pabalik ang mga bulaklak at tsokolate dahil baka ibigay niya
sa babaeng 'yan na mukhang hindi maganda sa panlasa ko.
" It's better if you just go back to your room.
Brush your teeth first or mag-gargle ka ng asin."
"W-What?" Napanganga ako at hind makapaniwala sa sinabi niyang 'yon ngunit kaagad
ko ring tinakpan ang bibig ko nang makaamoy nga ako ng hindi maganda.
At ang walanghiya, tinalikuran talaga ako at hinarap ang babaeng lyon na hindi
naman maganda! Ang itim!
"Hi! Pasensiya ka na kung napaakyat na ako dito sa itaas," magiliw na saad sa kanya
ng babae habang may napakatamis na ngiti at kumukutitap ang mga mata sa pagtitig sa
kanya.
"It's alright."
Mas lalo naman akong napanganga nang magyakap sila at humalik sa pisngi ng isa't
isa. Kaagad ding inakay ni Dexter sa baywang ang babae at basta na lamang
silangtumalikod nang hindi man lang ito ipinapakilala sa akin!
Ni hindi na rin niya ako nilingon na parang hangin lang ako dito!
Bigla akong nanggigil sa galit at napakuyom ang mga kamao ko sa hawak kong mga
bulaklak at tsokolate.
Ginagalit mo talaga ako Dexter Abella Delavega!
Humanda ka langsa akin!
CHAPTER 17:
Till Death
Diana
Mabilis akong burnalik sa 100b ng silid ko.
Inihagis kong muli sa ibabaw ng kama ang mga bulaklak at chocolates. Muli ko ring
hinila ang lintik na teddy bear niya papasok sa 100b pero ibinalya ko lang ito sa
isang tabi at hindi na ibinalik pa sa kama.
Kaagad akong pumasok sa 100b ng banyo at nag-toothbrush ng mga ngipin 1<0. Halos
mamuti na ang mga ito sa tindi nang pagkakakuskos ko. Pagkatapos ay nag-mouthwash
na rin ako.
Lintik siya, huwag lang siyang lalapit-lapit sa akin.
Matapos ay muli akong lumabas ng banyo. Nagpalakad-lakad ako sa 100b ng silid ko at
nag-isip ng maaari kong gawin.
Pero sino ba talaga 'yong babae na 'yon? Ngayon ko pa lang yata siya nakitang
lumapit sa ibang babae. May pahawak-hawak pa siya sa baywang.
Hindi kaya pinagseselos niya lang ako?
Imposible namang ipinadukot niya ako, gustong pakasalan, inangkin tapos ngayon ay
mambababae siya?
Eh, talaga ngang malaki na ang problema niya sa ulo kung gano l n. Magpa-check up
na lang kaya siya sa isang espesiyalista sa utak? Mukhang malala na siya.
P'wede ring ginagamit niya lang ang babaeng 'yon dahil sa akin. Para mapaamo niya
ako, gano'n?
Huh! Ang talino ko talaga! Siguradong 'yon talaga ang plano niya pero 'yon ang
akala niya. Gano l n pala, ha. P l wes, manigas siya!
At saka, wala akong pakialam sa kanya.
Sira-ulo siya! Magsama sila ng babaeng pangit na 'yoni. Hinding-hindi ako
magpapaapekto sa kanya!
Muli akong lumapit sa kama at hinablot ang mga bulaklak at tsokolate niya. Muli
kong hinila palabas ng silid ko ang malaking teddy bear at ibinalya silang lahat sa
labas ng pinto.
"Manigas siya! Hindi ko kailangan ang mga
Muli akong pumasok sa 100b ngsilid ko at isinara ang pinto. Naisipan ko na lang na
maligo sa banyo para mapreskuhan ang pakiramdam ko at mabawasan ang init ng ulo
1<0.
Ang akala niya siguro ay susundan ko sila. No way! Hindi ako langaw, no! Hindi ko
ugali ang maghahabol sa tambol-mayor! At sino siya para habulin ko, aber?
Isang oras akong nagbabad sa shower room. Nilinis kong mabuti ang buong katawan ko,
maging ang kasulok-sulukan. Nagsabon ako ng mabuti at gumamit ng napakabangong
shower gel.
Inahit ko na rin ang lahat ng buhok sa katawan ko. P'wera na langsa ulo ko,
siyempre.
At ngayon ay malinis na malinis na talaga ako at makinis. Huwag lang papansinin ang
mga pasa ko sa mga hita at braso. Tsk. Hindi na talaga ako iinom. Para akong
mamamatay!
Matapos kong maligo ay naghanap ako ng isang napaka-sexy na damit sa closet ko.
Nakakita naman akong bigla ng isang mahabang puting polo na may mahahaba ring
manggas.
"Kanino naman kaya ito? Sa akin din ba Ito?" Itinapat ko ito sa katawan ko at
humarap sa napakalapad na salamin.
Bumaba lang ng kaunti sa singit ko ang haba nito. Litaw na litaw ang mapuputi at
makikinis kong mga hita.
"P'wede na 'to. Hindi naman ako lalabas ng silid ko, no. Mas mabuti pang magkulong
dito kaysa makakita ako ng mga aswang sa labas."
Mabilis ko na itong isinuot at tanging panty lang ang panloob. Hindi na lang din
ako nagsuot ng bra para maaliwalas lang ang pakiramdam ko.
Inalis ko na ang tuwalyang nakabalot sa ulo ko at inilugay ang basa ko pang buhok.
Umabot lang naman ang haba nito sa hating-likuran ko.
Nag-spray ako ng pabango sa leeg at sa mga singit ko bago ako lumabas ng walk-in
closet. Hindi ko na lang sinuklay ang buhok ko at hinayaan na lang itong matuyo ng
magulo.
Sanay naman ako sa ganito lalo na kung maghapon lang akong magkukulong noon sa
apartment ko.
Teka, bigla ko tuloy naalala ang apartment ko at siguradong hinahanap na rin ako ng
may-ari niyon.
Kinausap kaya sila ni Dexter? Paano 'yong mga gamit ko do'n? At 'yong mga kliyente
kong naka-schedule na sa akin.
Ang plano kasi namin dapat ni Francis, matapos ang kasal namin ay magpapatuloy pa
rin ako sa pagtatrabaho hangga't hindi pa kami nagkakaroon ng anak. Hindi ko naman
ugali ang umasa lang sa kahit Sino. Kailangan ko ring kumita ng sarili kong pera at
mabili ang mga gusto ko.
Napabuntong-hininga ako ng malakas. Naiipon na naman ang galit sa dibdib ko.
Kasalanan itong lahat ni Dexter. Gagong lalaking 'yon.
Kailangan ko pa ring makahanap ng paraan upang makaalis dito? Makakakuha din ako ng
tiyempo.
Lumabas ako sa balcony at nagpahangin. Hihintayin ko na lang na umakyat clito sa
silid ko sila Helen at Emily para sa pagkain ko.
Napalingon ako sa pinto ngsilid ko nang marinig ko ang mahihinang katok doon at
segundo lang ay kaagad na rin itong bumukas. Pumasok si Helen at Emily na walang
dala na kahit ano.
Nasaan ang pagkain 1<0?
" Magandang Um aga PO, Señorita!" halos magkapanabay nilang bati nang matanaw nila
ako dito sa balcony.
Kaagad din silang lumapit sa akin.
"Nasaan ang pagkain ko? Nagugutom na ako," saad ko sa kanila.
Nagkatinginan naman silang dalawa bago muling bumalingsa akin.
"Ahm, p-pinasusundo po kayo ni Sir Dexter, Señorita para mag-almusal sa ibaba,"
sagot ni Emily na ikinakunot ng noo 1<0. Gusto niya naman ako ngayon na lumabas.
Pabago-bago ang isip niya.
"Nand'yan pa ba 'yong babaeng b'wisita
"Po?" Mukhang nabingi naman itong si Helen at hindi kaagad naintindihan ang tanong
ko.
"Ah, si Ma'am Alex po ba, Señorita? Opo, naririyan pa po siya at kumakain na po
sila sa dining room kasama ni Sir," sagot naman ni Emily na ikinahinto ko.
"Kumakain na sila at hindi ako hinintay?" Nagsisimula na namang bumigat ang dibdib
ko at para ito ngayong pinipiga.
Muli naman silang dalawang nagkatinginan sa isa't isa bago muting burnaling sa akin
at sabay na tumango.
" K-Kumakain na po sila, Señorita at sumunod na daw po kayo sa ibaba sabi ni Sir,"
sagot naman ni Helen.
Nagtagis ang mga ngipin ko at parang gusto kong manuntok ng dalawang aswang ngayon.
Huminga ako ng malalim upang maibsan ang pamimigat ng dibdib ko.
"Hindi ako nagugutom. Sila na lang ang kumain." Tinalikuran ko sila at muling
humarap sa malawak na tanawin sa ibaba.
Talagang nananadya ang Dexter na 'yon.
" B-Baka po magalit si Sir, Señorita," saad ni Helen at nararamdaman ko na naman
ang takot sa himig niya.
"Dalhan niyo na lang ako dito sa itaas. Masakit ang katawan ko. Hindi ko pa kayang
bumaba."
"S-Sige PO, Señorita. Sasabihin po namin kay Sir."
Kaagad na rin silangtumalikod at lumabas ng silid ko.
Muli akong napahinga ng malalim. Kung anuman ang pinaplano niya, wala siyang
mapapala sa akin.
THIRD PERSON
" Don't worry, within a week or two, Timothy will be fine too. Basta, pagpahingahin
mo lang muna siya at sundin ang tamang pagpapainom ng mga nireseta kong gamot sa
kanya," nakangiting saad ni Doktora Alexandra kay Dexter habang nasa kalagitnaan na
sila ng
pagkain.
Ngunit tila hindi siya napapansin ng binata dahil kanina pa ito turnatanaw sa labas
ng dining room.
"Hey, Dexter," tawag-pansin niya dito at doon pa lamang siya nilingon ni Dexter.
"Oh, sorry. What is it again?"
Natawa naman siyang bigla at napailing sa inaasal nito sa kanya, simula pa noong
dumating siya kanina hanggang sa pagsusuri niya sa isa sa mga kabayo nitong may
sakit.
"Hmm, you're weird now. Isang buwan lang tayong hindi nagkita, ganyan ka na."
"I'm sorry, marami lang iniisip," kaagad namang hingi ng paumanhin ng binata sa
kanya bago muling nagpatuloy sa pagkain.
"Yeah, right. By the way, about your friend, magtatagal ba siya dito?"
"Yeah," simpleng sagot naman sa kanya ni Dexter bago ito muling lumingon sa labas
ng dining room. Halos hindi na nito gaanong nagagalaw ang pagkain sa Plato.
"So, ang ibig sabihin ba niyon ay magtatagal ka rin dito? We'll have more time
together now." Kaagad na kumislap ang mga mata ng Doktora sa sinabing iyon ng
binata.
"Ahm--"
"Sir."
Naputol ang sasabihin ni Dexter nang bigla na lamang dumating ang dalawa sa mga
kasambahay.
"Where's Diana?" kaagad na tanong ni Dexter sa mga ito.
"Sir, m-masama daw po ang pakiramdam ni Señorita kaya magpapadala na lamang daw po
siya ng almusal sa silid niya," nakayukong sagot ng isa sa kanila.
Kaagad namang napatayo si Dexter.
" H-Hey, h-hindi pa tayo tapos kumain," kaagad na pigil naman sa kanya ni Doktora.
"I'm sorry. I'lljust send my payment to your bank account and thank you for
treating Timothy.
I'll just follow your instructions."
Kaagad na ringtumalikod si Dexter at iniwang nakanganga ang Doktora sa 100b ng
dining room.
Lihim itong napa-ismid sa ginawang pag-iwan sa kanya ng binata.
Samantala, nagmadali naman sa paglalakad si Dexter hanggang sa makapasok siya sa
100b ng elevator.
Pagdating sa ikatlong palapag ay kaagad niyang natanaw sa 100b ng hallway sa tapat
ng pinto ang mga binili niya para kay Diana.
"Tsk."
Napabuntong-hininga na lamang siya at nilampasan ito.
Kaagad siyang pumasok sa 100b ng silid ng dalaga at inabutan niya itong nakahiga sa
kama nang walang anurnang kumot na tabing sa mga hita nitong nakalitaw. Nakatagilid
ito sa gilid ng kama at nakaharap sa kinaroroonan niya ngunit nakasara ang mga
mata.
Napatitig siya sa suot nitong darnit paibaba sa mapuputi at makikinis nitong mga
hita na animo ly kumakaway na naman sa paningin niya. Sumisilip ang black panty
nitong suot sa 100b. Napalunok siya nang maramdaman niya ang panunuyo ng lalamunan
niya at dagliang pagkabuhay ng p i niya. Ngunit pilit niya itong pinaglabanan.
Diana
Naidilat kong bigla ang aking mga mata nang may maramdaman akong kamay na lumapat
sa noo at leeg ko.
Bumungad sa aking harapan si Dexter na nakitaan ko nang pag-aalala sa mukha habang
nakatitig sa akin. Lumingon ako sa likuran niya at hinanap sila Helen at Emily
ngunit wala pa rin ang mga ito.
Wala rin ang b'wisita niyang pangit. Kaagad kong tinabig ang kamay niya at mabilis
na umatras palayo sa kanya.
"At ano namang ginagawa mo dito? Hindi ako nagugutom! Magsama kayo ng babae mong
pangit! Mga mukha kayong aswang!"
"What the hell are you saying?" Kaagad namang nagsalubong ang mga kilay niya.
"Naku, burnenta na sa akin ang mga linya mong 'yan, Mister Dexter Delavega. Luma na
'yan. Hindi mo ako mauuto. Wala akong pakialam kahit magsama pa kayo ng haliparot
na babaeng 'yon. Kung ititira mo rin lang siya dito, eh, 'di mas mabuti! Pakawalan
mo na lang ako!"
"And if not, you'll stay here."
Bigla akong natahimik at sinamaan siya ng tin gin.
"Kahit naman ano pa ang gawin ko, hindi mo naman ako hahayaan, 'di ba?!"
Siya naman ngayon ang hindi kaagad nakasagot at nanatili lamang nakatitig sa akin.
Bumuntong-hininga siya ng malakas.
"Bakit ba napakatigas mo, Diana? Kahit
kaunting chance ba, hindi mo kayang ibigay sa akin? Hindi ko magagawa ang gusto mo,
na burnaling ako sa ibang babae."
"Hindi mo rin ako mapipilit, Dexter na tanggapin ka, lalo na sa ginawa mong ito sa
akin!"
Muli siyang natahimik habang magkasalubong ang mga mata naming parehong nangangalit
sa talim.
" Palayain mo na lang ako, baka sakaling mapatawad pa kita." Muli na namang pumatak
ang isang butil ng luha sa pisngi ko habang nakatitig sa kanya.
Ngunit parang hindi man lang siya natinag. "I'm sorry, but I'm not askingyou to
forgive me anymore," aniya kasabay nang kanyang pagtayo.
Napanganga naman ako habang nakatitig sa kanya.
" Even ifyou hate me forever, you will never be able to get out of this place.
Tandaan mo 'yan. Magsasama tayong dalawa dito habambuhay...
hanggangkamatayan!"
Napatulala ako at hindi na nakasagot pa habang naglalakad na siya patungo sa pinto
hanggang sa tuluyan na siyang makalabas ng silid ko.
Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya.
Baliw na talaga siya!
CHAPTER 18:
Lomi/WARNING!
Diana
LUMIPAS ang mga araw at buwan.
'IA-Aaah," impit akong napaungol at napasabunot sa buhok ni Dexter nang isang
gabing maramdaman ko na naman siyang nilalantakan ang sunflower ko. Nagising na
naman ako mula sa mahimbing kong pagtulog sa kailaliman ng gabi.
At kahit ano pang gawin kong pagmamatigas ay hindi ko pa rin mapigilan ang sarili
kong magpakawala ng mahihinang ungol dahil sa sarap na ipinalalasap niya sa akin.
Ganito naman palagi. Kahit iwasan ko siya at hindi kausapin sa buong maghapon ay
hindi ko naman masaway ang katawan ko na huwag magpadala sa nakakabaliw niyang mga
halik at mga yakap pagsapit ng gabi.
Palagi niyang sinusuway ang isipan ko.
"0-000h, D-Dexter!" Napahawak na ako ng mahigpit sa kobre-kama nang tumindi na ang
nararamdaman kong sarap at ramdam ko na ang n alalapit kong pagsabog.
Namaluktot bigla ang mga daliri ko sa paa kasabay nang pangangatog ng mga hita ko
nang tuluyan ko nang marating ang orgasm ko. Ngunit kasabay niyon ay mabilis din
siyang umangat sa ibabaw ko at walang pasubaling ipinasok sa loob ko ang
naghuhumindig niyang p
"Oh, napamura ako nang isagad niya kaagad iyon sa kaloob-looban ko at kaagad ding
pinagalaw.
"Oh, yeah. Damn it," mahina din niyang pagmumura bago siya dumapa sa ibabaw ko at
maalab na inangkin ang mga labi.
Nalanghap ko na naman mula sa kanya alak. Kung gano'n ay lasing na naman siya.
Palag• siyang amoy-alak sa tuwing inaangkin ako sa gabi.
Bumalot sa katawan ko ang matitigas at maiinit niyang mga braso. Niyakap niya ako
ng mahigpit hanggang sa halos hindi na ako makahinga habang patuloy siya sa mabilis
niyang pag-ulos sa loob ko.
Nagpumilit na pumasok sa loob ng bibig ko ang dila niya kahit mahigpit ko itong
iniikom. Nahihiya ako dahil nakatulog na ako at baka may ibang amoy o lasa na ang
bibig ko.
Ngunit nagtagumpay pa rin siya at wala na akong nagawa pa.
Nakapasok na ang dila niya sa loob ng bibig at doon mas lalong nalasahan ang alak
mula sa kanya ngunit napakabango pa rin ng hininga niya. Pinaghalong mint at alak
na siyang mas lalong nakakapagpabaliw.
Gumalugad ang dila niya sa loob ng bibig ko at inilubid ito sa dila ko.
"Uhmm!" hirap akong napaungol nang mas lalo pang bumilis ang paglabas-masok niya sa
akin at natatamaan na niya ang G-spot 1<0. Naramdaman ko ang muling parnumuo ng
magkahalong sensasyon at kiliti sa puson ko.
Halos burnaon ang mga kuko ko sa likuran niya dahil sa higpit na rin nang
pagkakayakap ko sa kanya.
Sinipsip niya naman ang dila bago kinagat-kagat ang ibabang labi 1<0.
"Oh s**t, baby. l'm so close! Uhmm!" aniya bago gumapang ang mga labi niya sa leeg
ko at iyon naman ang pinaliguan niya ng halik.
Mas lalong naging agresibo ang bawat galaw niya. Halos magliyab ang magkabila kong
dibdib nang masahehin ito ng mabuti ng mga kamay niya at kaliwa lt kanan niyang
isinubo ang mga ito sa bibig niya.
"A-Aaah, Dexter!" Nagpaliyad ako at hindi na
malaman kungsaan pa papaling lalo na nang burnaba ang isa niyang kamay at
pinaglaruan ang clit ko kasabay nang mabibilis niyang pagbayo sa p
Ramdam na ramdam ko ang bawat pagsagad nito sa kaibuturan ko. Muli niya akong
niyakap ng mahigpit at inangkin ang mga labi ko kasunod ang sabay naming
pangangatal sa ibabaw ng kama.
Halos tumirik ang mga mata ko nang muli na naman akong sumabog kasunod ang maiinit
niyang katas na muling pumuno sa p
"Oh, f**k!" muli siyang napamura kasabay nang pagbagsak niya sa ibabaw 1<0.
Pareho naming habol ang aming mga paghinga at tila nagsasagutan ang bawat pagtibok
ng aming mga puso na magkalapat.
Nanlupaypay rin ako at hindi makagalaw. Ramdam ko ang kabigatan niya sa ibabaw ko
ngunit hinayaan ko lamang siya at hindi nagreklamo.
Dinampian niya nang mga masusuyong halik ang leeg ko, paakyat sa pisngi ko, sa labi
ko, sa ilong hanggang sa noo.
"l love you, baby," bulong niya bago niya muling inangkin ang labi 1<0. "l love you
so much." Hindi ako sumagot at pinanatili ko lang nakapikit ang aking mga mata.
Kusa na ring kumalas ang mga braso ko mula sa kanya at burnagsak ito sa kama.
Palagi ko naman 'yang naririnig mula sa kanya noon pa man, kahit mga bata pa lang
kami at noon ay nagagawa ko rin itong sagutin ng I love you too.
Ngunit ngayon, hindi ko na mahagap ang mga salitang lyon. Parang kay bigat-bigat na
niyang bitawan.
Dahan-dahan na niyang hinugot mula sa akin ang p i niya. Umalis na rin siya sa
ibabaw ko at pabagsak na nahiga sa tabi 1<0. Ngunit hinila pa rin niya ako at
niyakap ng mahigpit. Iniunan niya ako sa isa niyang braso at pilit niya ring
iniyakap sa kanya ang braso ko.
Hinayaan ko na lang siya. Pagod na rin akong makipagtalo at makipagmatigas sa
kanya. Wala rin naman akong magagawa.
Sa 100b ng halos dalawang buwan na naming pagsasama dito ay naging abala na rin
siya sa opisina niya dito lang din sa 100b ng mansion. Isinubsob niya ang sarili
niya sa trabaho at bihira niya lang din akong kausapin.
Gabi-gabi rin siyang nasa bar at umiinom ng mag-isa. Kung minsan naman daw ay
kasama niya si kuya Bruno ayon sa mga kasambahay.
Isa pa 'yon, iniiwasan rin ako ni kuya Bruno katulad ng mga kasamahan pa niya sa
labas.
Malamang ay mahigpit na silang pinagbawalan ni Dexter na huwag na huwag nang
lalapit sa akin.
Madalas din akong magkulong dito sa silid ko at kapag nabagot ay magtutungo sa
garden para magpahangin at samyuin ang mga sunflowers at iba pang mga bulaklak
doon.
Pero alam kong binabantayan nila ang bawat kilos ko kahit hindi nila ako
nilalapitan at pakiramdam ko sa bawat CCTV na nagkalat sa buong paligid ay nakikita
rin ako ni Dexter sa lahat ng oras.
Hindi na rin nila inalisan pa ng bantay ang isang gate patungo sa mga kabayo at
dalawang malalaking aso na rin ang bantay doon ngayon. As in itinuring na talaga ni
Dexter bilang kulungan ko ang lugar na ito.
At siguro ay kailangan ko na lang ding tanggapin ang nangyaring ito sa buhay ko.
Pero hindi ko alam kung kailan ko ba siya matatanggap sa puso ko.
Naramdaman ko na ang paglalim ng kanyang paghinga ngunit nanatili pa rin siyang
nakayakap sa akin. Tumingala ako sa kanya at pinagmasdan ang maamo niyang mukha
mula sa malamlam na ilaw ng lampshade.
Nangingitim ang palibot ng mga mata niya na para bang wala siya palaging maayos na
tulog.
Parang nabawasan din ng laman ang pisngi niya. Nangayayat ba siya?
Hindi rin naman kami nagsasabay sa pagkain dahil nagpapadala lang siya sa mga
kasambahay ng pagkain sa opisina niya. Ako naman ay bihira ding kumain sa baba
dahil kadalasan ay dito lang din sa silid ko.
Malimit din siyang matulog dito sa silid pero pum apasok lang siya pagsapit ng
hatinggabi at paggising ko sa urnaga ay wala na siya. Maaga din siyang nagigising
at lumalabas.
Ilang sandali lang ay muli nang namigat ang talukap ng aking mga mata.
Ilang araw na rin akong nanghihina at nanlalata. Kung minsan naman ay nahihilo.
Siguro ay dahil wala nang exercise ang katawan 1<0. Hindi naman ako sanay
nangwalang ginagawa o sa ganitong klase ng buhay 1<0.
Nakakawala na ng gana.
Tuluyan nang bumagsak ang talukap ng aking mga mata hanggangsa hilahin na rin ako
ng matinding antok.
KINABUKASAN ay nagising na naman ako na humihilab ang sikmura lalo na sa kakaibang
amoy na nalalanghap ko sa paligid ko.
Idinilat ko ang aking mga mata kasabay nang pagtutop ko sa bibig ko.
Natanaw ko si Helen na kapapasok lang ng pinto habang tulak ang food trolley.
Natanaw ko ang isang malaking mangkok na nilalaman niyon na may takip, isang baso
ng gatas, tubig at mga prutas.
" Magandang um aga PO, Señorita. Pasensiya na po kung naabala ko ang pagtulog
niyo," kaagad niyang hingi ng paumanhin. Ngunit hindi ko siya pinansin dahil lumala
ang paghilab ng sikmura ko.
Kaagad akong bumaba ng kama at tumakbo patungo sa banyo. Mabilis akong nagtungo sa
sink at doon nagduduwal. Pakiramdam ko ay hinahalukay ang sikmura 1<0! Ngunit wala
naman akong mailabas kundi malagkit na laway lang! "Señorita! Okay lang po ba kayo?
Ano pong nangyayari sa inyo?!" Kaagad din namang pumasok dito sa 100b si Helen at
hinagod ang likod ko ngunit patuloy pa rin sa pagbaligtad ang sikmura ko.
Para bang may bagay na gustong lumabas kahit wala naman.
" Maaga po ba kayong uminom ng alak, Señorita? Nag-inom po ba kayo kagabi?" "A
Ano?" hirap na hirap kong tanong sa kanya.
Binuksan ko ang gripo at ilang ulit nagmumog ng tubig. Naghilamos na rin ako ng
mukha ko nang huminto na sa paghalukay ang sikmura ko.
Ngunit pinagpawisan ako ng malapot at nanghina ako ng sobra. Bahagyang urniikot din
ang paligid ko.
" K-Kasi ganyan din po kayo noong urninom kayo, Señorita."
"Hindi ako umiinom!" inis kong sagot sa kanya. Paano pa ba ako makakainom, eh
palagi na ring nakakandado ang bar na 'yon?
Lintik na Dexter na 'yon, pati ang alak ay ipinagdamot na rin niya sa akin! Pero
siya naman ay gabi-gabing lasing!
"Baka naman po sa kinain niyo kagabi, Señorita. Heto po angtowel." Inaabutan niya
ako ng isang maliit na towel na kaagad ko rin namangtinanggap at ipinunas sa mukha
ko.
Inalalayan niya akong makalabas ng banyo
ngunit muli ko na namang nalanghap ang kakaibang amoy na sa tingin ko ay nagmumula
sa pagkain na dala niya! At nagsisimula na namang humilab at bumaligtad ang sikmura
ko!
"Helen, ano ba 'yang dala mo?! Ang baho!" Muli akong tumakbo pabalik ng banyo nang
muli na naman akong maduwal!
" PO? S-Señorita, 'yong lomi po iyon na paborito niyo. Si Sir Dexter po ang nagluto
kanina, Señorita."
"Ano? Bakit gano'n ang amoy? Ang baho!"
" Mabango naman PO, Señorita. Katulad din po no'ng niluto ni Sir noong nakaraan at
ang sarap nga PO."
"Ayoko niyan! llabas mo 'yan! Mamamatay akod'yan!"
Muli akong napaduwal sa sink kahit wala naman akong mailabas na pagkain o kahit
tubig man lang! Isang malagkit na laway lang ang inilalabas ng bibig ko!
"S-Sige PO, Señorita. llalabas ko na
PO!" Kaagad namang tumakbo palabas ng banyo si Helen.
Muli akong napahilamos ng mukha at nagmumog ng maraming tubig. Bahagya ring kumalma
ang sikmura ko ngunit ramdam ko pa rin ang munti nitong paghilab.
Hinang-hina ako. Para akong tinakasan ng lakas! Napaupo ako hanggangsa mapahiga ako
sa sahig nang muli na namang umikot ang paligid 1<0. Ngayon ko langdin natuklasan
na wala pa pala akong kahit anong saplot sa katawan!
Diana?!"
Narinig ko ang boses ni Dexter mula sa labas ng banyo at ramdam ko ang mabibilis
niyang mga yabag. Segundo lang ay bumungad siya sa pinto at kita ko ang pagkagulat
sa mukha niya nang madatnan niya ako clito sa sahig.
"Diana!"
Kaagad niya akong nilapitan.
"D-Dexter..."
"What happened? You're pale." Mabilis niya akong binuhat. Lumarawan ang matinding
pag-aalala sa kanyang mukha.
Kaagad niya akong inilabas ng banyo at dinala sa kama. Ibinalot niya sa katawan ko
ang kumot.
Hindi ko na nakita pa ang food trolley at si Helen ngunit nalalanghap ko pa rin ang
hindi magandang amoy na naiwan dito sa 100b! Muli na namang humilab ang sikmura ko.
"You okay? What the hell
happened?" muling tanong ni Dexter habang pinupunasan niya ang mga pulutong ng
pawis ko sa mukha garnit ang kamay niya. Ngunit kaagad ko siyang tinabig.
"Ano ba 'yong niluto mo?! Balak mo ba akong patayin?!" Kaagad akong napahagulgol
kasunod ang mabilis na pagbagsak ng mga luha ko sa pisngi.
"What?!" Gulat naman siyang napatitig sa akin. "What the f**k are you saying?
That's your favorite food."
"Siguro balak mo na akong patayin!
Lalasunin mo na '1<0!"
"Ano bang pinagsasasabi mo, Diana?!
Kumain pa nga ako, non! Helen!" tawag niya kay Helen kasabay nang mabilis niyang
pagtayo at pagtungo sa pinto ng silid.
'I S-Sir?!" Kaagad namang pumasok si Helen na bakas ang takot sa mukha.
"Where's the food?"
" N-Nandito po sa labas, Sir."
Kaagad silang lumabas.
Narinig ko ang ingay ng mga plato at kubyertos mula sa labas at hindi nagtagal ay
muli rin silang pumasok dito sa 100b.
Hawak na ni Dexter ang malaking mangkok at inuumpisahan na niyang higupin ng
mabilis angsabaw nito. Ni hindi na siya gurnamit pa ng kutsara.
"Ito ba ang lason na sinasabi mo?" tanong niya kasabay nang mabilis niyang paglapit
sa akin. Madilim at matalim ang mga titig niya sa akin na siyang mas lalong
nagpabigat sa kalooban ko.
Ngunit nang tuluyan na siyang makalapit sa akin ay muli ko na namang nalanghap ang
hindi maganda nitong amoy kasunod ang muling pagbaligtad ng sikmura ko.
Muli kong natutop ang bibig ko at napaduwal sa harapan niya.
"Oh, s**t! Helen!" Kaagad niyang binitawan ang mangkok sa bedside table at mabilis
akong kinabig patungo sa dibdib niya.
sir!
"Get that hell out of here! Faster!"
"O-opo!"
Ramdam ko naman ang mabilis na pagkilos ni Helen sa paligid habang ako ay hinayaan
ni Dexter na surnuka sa dibdib niya.
"f**k! I'm sorry, I'm sorry." Paulit-ulit niyang hinagod ang likod ko at hinagkan
ang ulo ko.
CHAPTER 19:
Last Chance
Diana
"It's natural for your wife to experience such symptoms so you have nothing to
worry about," nakangiting saad ni Doktora habang ako ngayon ay nakasalangsa isang
abdominal ultrasound at sa tabi ng kama na kinahihigaan ko ay naroroon ang isang
monitor.
Kanina ay kinuhanan niya ako ng sample ng dugo at urine.
Kasalukuyan kami ngayong naririto sa isang clinic ngunit bantay-sarado ako ni
Dexter. Hindi siya umalis sa tabi ko at siya rin ang umalalay sa akin hanggang sa
pag-ihi ko sa banyo.
Naririyan din sa labas sila kuya Bruno at ang iba pa sa mga tao niya.
"What do you mean, Doc?" kunot-noo namang tanong niya kay Doktora habang nakatutok
din ang paningin niya sa monitor.
Samantalang nahihinuha ko na kung ano ang tunay kong kundisyon ngayon lalo na sa
mga ibinigay na tanongsa akin kanina ni Doktora. May mga picture din ng baby akong
nakikita na nakapaskil sa mga pader.
Three weeks na akong delayed sa menstruation ko. Hindi ko kaagad 'yon napansin
dahil sa mga pinagdaanan ko nitong mga nakaraan. At may posibilidad nga na mabuo
ito sa halos walang palyang pag-angkin sa akin ni Dexter.
"Congratulations, Mister Delavega. You're now a dad," nakangiti at masiglang sagot
sa kanya ni Doktora habang patuloy niyang iginagalaw ang hawak niyang bagay sa
tiyan 1<0.
Kaagad namang namilog ang mga mata ni Dexter kasabay nang mabilis niyang pagbaling
sa akin.
Hindi ako nakakibo.
Inaasahan ko na rin naman itong maririnig mula sa kanya. Ngunit hindi ko
napaghandaan ang bagay na ito. Hindi pa ako handang magdala ng bata sa sinapupunan
ko lalo na't si Dexter ang ama.
"R-Really, Doc? A-Aren't you kidding me?" Bakas ang pagkagulat sa mukha ni Dexter
ngunit makikita naman ang I di mapantayang kaligayahan sa mga mata niya.
" Here, Mister Delavega. Nakikita niyo po ba? The baby's length is 1.27 cm and is
seven weeks old. Para lang pong coffee bean ang size niya sa ngayon." Itinuro ni
Doktora sa monitor ang isang maliit na bagay na nasa gitna habang ang hawak niya ay
nananatili naman sa tiyan 1<0.
"Oh, God! Yeah, I see it! Our baby! Do you see it, baby? I'll be a dad and you'll
be a mom soon!" bulalas naman ni Dexter kasunod nang pagbaling niya sa akin.
Pinilit kong ngumiti lalo na nang lumingon sa akin si Doktora. Turnango-tumango ako
sa sinabi niya.
"Congratulations, Mrs. Delavega," bati din sa akin ni Doc.
Kaagad ko siyang sinuklian ng ngiti at pilit na binuhay ang aking mga mata para
lang hindi siya mag-isip sa amin ng kung ano pa man.
"T-Thank you, Doktora."
"Sa ngayon ay hindi pa natin maririnig ang heartbeat ni baby pero sa susunod na
check up mo ay maaari na. Don't worry, Mrs., morning's sickness is just one of the
most com mon experiences of pregnant women. This can take only a few weeks or
months. I'll give you vitamin B-6 supplements at may irerekomenda ako sa iyong mga
pagkain na makakatulong para sa morning sickness mo."
Tinanguan ko na lamangsi Doktora sa mga sinabi niya.
Natapos ang ultrasound ko.
Si Dexter na ang humarap sa doctor habang hindi maalis-alis ang mga ngiti sa mga
labi niya. Kitang-kita ang sobrang kasiyahan sa kanya m aging sa pagkilos niya.
Ako naman aytahimik langsa kinauupuan 1<0.
Dahan-dahan akongyumuko sa tiyan ko at pinagmasdan ito. Hindi ko alam kung bakit
pero parang hindi ko pa siya makayang hawakan at hindi rin ako makaramdam ngsaya.
Totoo bang nand'yan ka na talaga?
Nanggaling ka sa ama mo at hindi sa akin.
Mali ito. Hindi pa siya dapat nabuo.
"Congratulations once again, Mr. Delavega. Take care ofyour baby, para maging
malusog at hindi siya sakitin paglabas niya. And one more thing about your wife,
apart from the morning sickness and tiredness, she might have mood swings and feel
tearful or easily irritated. Magiging mas emosyonal sila sa mga ganitong stage,
kung minsan ay umiiyak ng walang dahilan. Maging handa ka sana at magkaroon ng
malawak na
pang-unawa sa kanya.ll
Muli akong napabaling sa Doktora sa mga sinabi niyang 'yon. Mahina lang ito at
parang ayaw pang iparinig sa akin pero malinaw ko pa rin naman ang mga itong
narinig.
"Tatandaan ko ang lahat ng 'yan, doc. Thank you so much."
Sabay na silang tumayo ni Dexter at nagkamay sa isa't isa. Kaagad ding lumapit sa
akin si Doktora at inilahad ang kamay niya sa harapan ko.
"Congratulations PO, Mrs," nakangiti niyang bati.
Wala akong nagawa kundi ang tanggapin ito at bigyan siya ng munting ngiti.
"Thank you, Doktora." Marahan akong tumango sa harapan niya.
Sa gilid ng mga mata ko ay kita ko ang pagtitig sa akin ni Dexter ngunit hindi ko
siya nilingon.
"Walang anuman, Mrs. Call me ifyou have any problems. 1'11 give you my service
right away."
Muli akong turnango sa kanya. Gusto ko sana siyang sawayin sa pagtawag-tawag niya
sa akin ng Mrs. pero nanatili na lamang akong tahimik.
"Thank you, Doc," muling pasasalamat sa
kanya ni Dexter.
"Walang anuman, Mr. Delavega. Be careful." Tuluyan na akong inakay at inalalayan ni
Dexter palabas ng clinic.
Kaagad namang sumalubong sa amin si kuya Bruno at iniabot ni Dexter sa kanya ang
resetang ibinigay ni Doktora sa kanya kanina.
"Just buy all of that," ani Dexter sa kanya.
"Yes, boss."
Sumalubong din sa amin ang mga tao niya at pinagbuksan kami ng pinto ng kotse.
Luminga ako sa buong paligid. Walang gaanong tao kundi tanging mga sasakyan lang na
paroo't parito sa kalsada ang mayroon.
May mga ilang matataas at naglalakihan ding mga gusali akong natatanaw sa 'di
kalayuan na karaniwan ko nang nakikita sa Manila, mga branches ngunit walang
address na p'wede kong pagkakilanlan sa lugar na ito.
Pero siguro kahit hindi na nila sabihin pa sa akin ay may hinala na rin ako kung
saang lugar kami ngayon naroroon.
Kung hindi sa Tagaytay ay naririto kami sa Baguio dahil sa lamig ng temperatura at
simoy ng hangin sa paligid.
Siguro ay kailangan kong makuha ang reseta
na ibinigay ni Doktora kanina dahil sigurado akong may address doon ang clinic
niya. Pero mahihirapan akong gawin iyon dahil sa pag-iwas na ginagawa sa akin ni
kuya Bruno.
Tuluyan na kaming nakapasok sa 100b ng kotse at kaagad ding isinara ng mga tao ni
Dexter ang pinto. Nasa tabi ko si Dexter na kaagad hinawakan at marahang hinaplos
ang tiyan 1<0.
"How are you feeling? Is your stomach still aching? Do you want to eat something?
Sa pagkakaalam ko ay may mga pagkain na nakakahiligan ang mga buntis," aniya habang
nakangiting nakatitig sa akin.
Marahan niyang hinaplos ang pisngi ko at isinumping sa tainga ko ang ilang hibla
ng buhok kong nagkalat sa mukha ko.
Hindi kaagad ako nakasagot dahil wala akong gana. Wala akong gana sa lahat ng
bagay.
Blangko lam ang akong napatitig sa kanya.
"A-Aren't you happy?" mahina niyang tanong na para bang iniiwasan niyang marinig
ito ng tao niya sa unahan na kasalukuyan nang nagmamaneho. "We're going to have a
child. Our baby na nanggaling mismo sa ating dalawa." Mas lalo akong napatitig sa
kanya sa sinabi niyang 'yon.
CII...
"Ano bang gusto mong isagot 1<0? Anong gusto mong marinig mula sa akin? Sigurado ka
ba na mararamdaman ko 'yan?" mahina ring sagot sa kanya.
Nakita ko naman ang paghinto niya at unti-unting paglaho ng mga ngiti sa mga labi
niya.
Kaagad akong bumaling sa labas ng bintana kasabay nang pagtulo ng mga luha ko sa
pisngi.
Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon na hindi na mapangalanan pa.
Hindi ko alam kung bakit habang dumaraan ang mga araw ay parang mas nagiging mahina
pa ako at mas nagiging emosyonal.
Wala na rin akong narinig pa na sagot mula sa kanya. Binalot kami ng nakabibinging
katahimikan sa buong oras ng aming biyahe. Inabala na lang ang sarili ko sa
pagtanaw sa labas at tinandaan ang mga lugar na nadaraanan namin.
Lumayo na kami sa lugar na sa tingin ko ay bayan.
Liblib na at masukal na kagubatan na ang tinatahak namin ngayon pero sementado at
malinis naman ang kalsada. May mangilan-ngilan pa ring mga sasakyan kaming
nakakasalubong.
Nagpaliko-liko kami at mayroon ding matatarik na lugar kaming nadaraanan.
Sa sobrang sama kasi ng pakiramdam ko kanina ay hindi ko na nagawa pang pagmasdan
ang buong paligid habang patungo kami sa doctor. Hinayaan lang ako ni Dexter kanina
na nakasandal sa dibdib niya.
llang sandali lang ang lumipas ay nakarating din kami ng mansion.
Nauna siyang lumabas ng pinto. Nakita ko naman ang pagsalubong kaagad sa amin ni
Maple.
Tuwang-tuwa siya sa pagdating namin at maliksing kumakawag ang kanyang buntot.
"I'll carry you," ani Dexter habang nakaabang na sa akin sa pinto.
"Kaya ko n--"
"No," kaagad niyang putol sa sinasabi ko kasabay nang pagbuhat niya sa akin.
Kaagad akong napasimangot. Hinayaan ko na lang siya at hindi na nakipagtalo pa.
Alam ko namang hindi rin ako mananalo sa kanya.
Ipinasok niya ako sa 100b ng mansion.
"Sir! Kumusta po si Señorita?" Kaagad na sumalubongsa amin Sl Helen at Emily,
gano'n din ang iba pang kasambahay at nag-aalalang
tumitig sa akin.
"Sir, ano pong sabi ng doctor?"
"May sakit po ba si Señorita?"
Sunod-sunod nilang tanong habang sumusunod sa amin.
"Wala siyang sakit but don 't give her anything that can stress her out. She's
pregnant," nakangiti namang sagot ni Dexter sa kanila.
Kaagad ko siyang inirapan nang yumuko siya sa akin ngunit napansin ko ang mas
lalong paglawak nang pagkakangiti niya. May pagkagat-labi pa siya.
Parang gusto ko tuloy siyang kurutin sa itlog.
"Buntis?!" magkasabay na sigaw naman kaagad nila Helen at Emily na halatang nagulat
sa inanunsiyo ng sira-ulo nilang amo.
" Buntis si Señorita! Narinig niyo ba 'yon?!" sigaw din ni Emma.
"00, narinig namin!"
"Magkaka-baby na sila ni Sir!"
" Kung gano'n ay magkakaroon na ng mga cute na baby sa mansion na ito!"
"00, tama ka! Siguradong napakaku-cute
" Hindi na ako makapaghintay pa!"
"Akodin!"
Hindi sila magkamayaw sa tuwa at kilig.
Pansin ko ang pagbalik muli ngsigla at kasiyahan kay Dexter sa mga narinig niyang
'yon. Hanggang sa makapasok na kami sa 100b ng elevator.
" Mukhang mas excited pa sila sa akin," aniya habang umaakyat na kami paitaas.
"Eh, 'di sila na lang ang magbuntis," pabalang ko namang sagot sa kanya. Kaagad
siyang yumuko sa akin at sinamaan ako ngtingin pero ginantihan ko rin siya at
nagsalubong ang aming mga mata.
Bigla na lamang niyang sinunggaban ang labi ko at nilamukos ako ng isang mabilis na
halik. Binitawan niya rin ito kaagad at naroroon na naman ang saya sa mukha niya.
"Baliw," bulong ko sa kanya na siyang nginisihan niya lang.
" I'm more scared when the time comes that I'm no longer mad at you."
Napahinto naman ako at napatitigsa kanya sa sinabi niyang lyon.
Huminto na ang pag-andar ng elevator at bumukas ang pinto. Lumabas kami at
idiniretso niya ako sa hallway patungo sa silid ko.
Ako na ang nagbukas ng pinto upang hindi na siya mahirapan pa. Pumasok kami sa 100b
at dinala ako sa kama.
"Do you want something to eat? I'll cook for you."
"Wala akong gusto."
"Diana, narinig mo naman siguro 'yong sinabi ng doctor--"
"Wala nga akong gusto." Muli na naman akong napahikbi sa hindi ko malamang dahilan
hanggang sa tuluyan na akong maiyak.
Kinuha ko ang isang unan at niyakap ito ng mahigpit. Ang bigat-bigat ng dibdib ko
at naglalantang-gulay na naman ako.
Narinig ko naman ang pagbuntong-hininga niya ng malakas sa likuran ko.
"Okay, fine. Just take a rest first. Pero kung sakaling mag-crave ka sa kahit na
ano, sabihin mo lang kaagad sa akin."
Hindi ko siya pinansin o sinagot man lang.
Wala pa akong ganang kumain at hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang
paghilab ng tiyan ko. Gatas lang ang tanging nainom ko kaninang urnaga bago kami
nagtungo sa doctor.
Naramdaman ko ang paglapit niya sa akin at hinaplos ang pisngi ko bago niya ako
hinagkan sa noo.
Hindi ko pa rin siya pinansin.
Ang buong akala ko ay aalis na siya ngunit humiga pa talaga siya sa tabi ko habang
ako ay nakatalikod sa kanya at nakayakap sa unan.
Niyakap niya ako kasabay nang paggapang ng kamay niya sa tiyan ko at marahan itong
hinaplos.
"Can I kiss our baby?" malambing niyang bulong sa tainga ko habang marahan na niya
akong hinihila patihaya.
Nagpadala naman ako sa kanya at hinayaan siya.
Muli siyang bumangon. Pinaghiwalay niya ang mga hita ko at doon siya pumwesto. Ini
angat niya paitaas ang suot kong dress at humayin sa harapan niya ang impis ko pa
lang naman na tiyan.
Nakangiti niya itong hinaplos at dinarnpian ng mga masusuyong halik.
"I'm probably the luckiest dad in this whole world, baby, 'cause you came into our
lives," emosyonal niyang pagkausap sa tiyan ko.
Kaagad akong nagbawi ngtingin nang sumulyap siya sa akin. Lumingon ako sa ibang
direksyon.
"l hope you're the only reason I've been waiting for ... so that your mom can
forgive me and love me more than just a friend."
Napakagat-labi ako sa sinabi niyang 'yon.
Ramdam ko ang emosyon sa tinig niya.
"You are my last chance, baby... Sana ay matulungan mo si daddy."
CHAPTER 20:
Black Sur-nan
Diana
Lumipas ang mga araw at linggo, tuloy-tuloy akong nakaranas ng hindi maipaliwanag
na morning sickness. Patuloy akong nagsusuka sa umaga, bumabaligtad ang sikmura ko,
nahihilo, hanggang sa halos nilalagnat-lagnat na ako.
"Tama na nga! Kasalanan mo 'to! Ayoko na!" sigaw ko kay Dexter kasabay nang
pagtabig ko sa kamay niyang may hawak na basang towel. Muli na naman akong
napahagulgol.
Kanina pa niya ako pinupunasan sa buong katawan dahil mainit na naman ang
pakiramdam 1<0. Plus, sumasabay pa ang paghilab ng sikmura ko, panlalata ko at
bahagyang pag-ikot ng paligid
1<0.
Para akong palaging babagsak.
Nahihirapan na ako. Hindi ko akalain na ganito pala kahirap ang magbuntis. Bakit
feeling 1<0, 'yong ibang mga babae naman ay hindi ganito. Ako lang.
"Okay, fine. Hindi na." Binitawan na niya ang towel at ibinalik sa planggana na may
maligamgam na tubig.
Muli akong napapikit ng mariin at huminga ng malalim habang nananatiling nakahiga
sa isang folding bed na naririto sa balcony. Dito niya ako palaging itinatambay sa
umaga upang maarawan ako at makasagap ng sariwang hangin.
"Just drink this to relieve your stomach ache."
Kinuha niya naman ang isangtasa ngsalabat na hinaluan niya ng citrus at inilapit sa
akin.
"Drink slowly."
Inalalayan niya akong makainom nito. Umuusok-usok pa ito.
Siya raw mismo ang naglalaga at gumagawa nito para sa akin. Hindi naman daw kasi p
l wede 'yong tea na nabibili sa labas. Mas safe ang puro at ang mga citrus na tanim
niya sa garden ang inihahalo niya.
Okay naman ang lasa niya at maginhawa sa sikmura lalo na't mainit pa ito. Totoong
nababawasan nito ang paghilab lagi ng sikmura
Sunod-sunod ako nitong humigop at kahit papaano ay pinagpapawisan na ako.
Huminto muna ako at muting nahiga sa bahagyang naka-bend na folding bed. Wala itong
foam pero masarap namang higaan dahil sa yari sa makapal na materyales. May ilang
unan ako dito at kumot dahil kanina ay nilalamig na naman ako.
Siya na rin ang nag-aalaga sa akin simula sa pagkain, sa paliligo, pagbibihis at
kung ano-ano pa simula noong malaman naming buntis ako. Paglilinis na lang ng banyo
at ng silid ko ang ginagawa nila Helen at Emily.
Hindi ko alam kung nagtatrabaho pa ba siya sa opisina niya. Palagi na siyang
nakatambay clito sa silid ko pero kapag naiinis ako ay pinagtatabuyan ko.
Sumusunod din naman kaagad siya para lang hindi na ako magsisigaw pa.
Mas malimit pa ako ngayong iritable at bugnutin. Mas madalas din ako ngayong
umiiyak ng mag-isa sa hindi ko malamang dahilan lalo na't ganito kahirap ang
nararanasan ko sa paglilihl.
"How are you feeling? Mas okay ba ngayon kaysa kanina? You're already sweating,"
tanong niya habang pinupunasan niya ang mga pawis ko sa noo.
"Hmm." Marahan naman akong turnango sa
kanya. " Kaunti pa."
Muli akong bumangon ng bahagya at inilapit naman niyang muli sa akin angtasa ng
salabat. Sunod-sunod ko muli itong nilagok hanggang sa halos maubos ko na ito.
Nakahinga ako ng maluwag matapos. Gumaan ang pakiramdam ko at mas lalo pa akong pin
agpawisan.
"Very good. Naubos mo," nakangiti niya namangsaad bago niya muling pinunasan ang
buo-buo kong pawis sa noo at leeg.
Pati ang mga singit ko ay nararamdaman ko ang pagkabasa kaya't hinawi ko na ang
kumot na nakabalot sa akin.
" Dexter, parang gusto ko ng suman."
"Suman? Anong suman?" Kunot-noo n aman siyang tumitig sa akin.
'"Yong kulay black na suman. Parang ang sarap no'n." Nai-imagine ko sa isipan ko
kung gaano kasarap lyong black na suman.
Kaagad akong naglaway habang ini-imagine ko ang lasa nitong napakatamis at
malinamnam.
"Black na suman? Meron ba no'n? Baka naman mangitim 'yong anak natin niyan. Huwag
naman black, baby. Meron namang white."
"Gusto ko nga ng black!" kaagad kong sigaw
sa kanya at hindi ko na naman mapigilan ang mapahikbi.
"Okay, fine. Maghahanap ako sa internet kung meron no'n at mga ingredients." "Ayoko
ng luto mo!"
"What? Masarap naman akong magluto." Nanlalaki naman ngayon ang mga mata niya
habang nakatitigsa akin na para bang gulat na gulat.
"Ayoko nga ng luto mol Sa Batangas ka humingi."
"Batangas? Suman lang naman 'yon, baby.
Baka meron na no'n sa bayan."
"Gusto ko 'yong suman ng Batangas! Oh, Sige sa America na lang. Ayaw mo pa rin?"
"Okay, sa Batangas. Mamaya na lang."
" Ngayon na! Gusto ko na ngayon! I-video mo, ha? Ayoko ng bili. Gusto ko ng hingi
lang. Mas masarap 'yon."
"What? H-Hingi talaga? Marami naman tayong pambili."
"Hindi masarap ang binibili!"
"Tsk. Okay, mamaya na lang. It's too early--"
"Gusto ko na nga ngayon
Halos magpapadyak ako sa inis at sama na
ng 100b sa kanya.
Bakit ba ang tagal-tagal niyang kumilos?! Nagugutom na ako! Gusto ko na ng suman na
'yon!
"Oh, 'eto na nga." Kaagad naman siyang tumayo habang kakakamot-kamot sa ulo niya. "
Noong isang araw, white strawberry. Ngayon, black na suman naman. Baka naman maging
batik-batik ang kulay ng anak natin n'yan, Diana."
" Paano magiging batik-batik?! Aso ba 'yong anak mo?!" Kaagad ko siyang pinukulan
ng matalim na tingin.
Kakamot-kamot naman siya sa ulo niya bago pumasok sa silid ko at natanaw ko ring
lumabas ng pinto.
Kaagad naman akong napangiti bago muling humiga sa folding bed.
Excited na akong kumain ng black suman. Nangangasim ako at parang tutulo na ang
laway ko sa sobrang sarap niyon.
Teka, maasim ba lyon? Bakit ako nangangasim?
Dexter
"Magpagawa ka na lang and mix it with f*****g food color! Siguro naman ay hindi
niya rin
kakainin lyon!" Darren answered while he was on the other line.
"What if she eats that? Wala bang iba?" I combed my hair in f g frustration.
"Bakit ba ako ang tinawagan mo? Wala naman akong alam sa mga gan'yang kakanin.
Wait, I'll ask Rain."
"Can I just talk to her?"
" No way! You'd better solve your problem alone! Kasalanan mo naman 'yan, binuntis
mo.
Buntis din ang asawa ko!"
Suddenly the line was cut.
"f**k!" napamura na lang ako at napasabunot sa buhok 1<0.
Tsk. Gagong 'yon, hindi man lang ako tinulungan.
Sino pa ba ang p'wede kongtawagan? Wala naman kasi akong mahanap sa internet ng
gano'ng klase ng suman, black suman. At paano ko naman gagawing humingi lang niyon
sa mga tao? Sa Batangas pa, wala akong kilala do'n.
Shit.
Noong isang araw ay white strawberry naman ang hiningi niya, and goddammit, I went
to Japan just to buy that f g fruit. Pero pagdating dito ay hindi niya naman kinain
kundi pinagmasdan niya lang 'yon ng buong magdamag.
Sobrang ganda daw sa paningin niya.
Hindi kaya umaarte na naman siya at gusto niya lang talaga kong pahirapan? Paano
kung hindi ko siya sundin?
But I suddenly remembered what Doctor
Alonzo said and I don't think she would lie to me.
I watched Diana on the monitor through the
CCTV secretly attached to a corner of the balcony.
She's still lying on the folding bed of her room but the truth is, that is really
the room of one of our future children, na pansamantala ko munang ipinagamit sa
kanya.
Naroroon na ngayon sila Helen at Emily upang bantayan siya.
Ate Sam suddenly entered my mind. Siya na lang ang tatawagan 1<0, baka siya ang
makatulong sa akin tungkol sa black suman.
I quickly dialed Kuya Dylan's contact number and with just two rings, he answered
it immediately, "Dexter."
"Hey, Kuya. Where are you now? Still home?"
"Yeah? why?"
"l would like to talk to Ate Sam. Can l?"
"About what?"
"About ...b-black suman." Nag-aalangan pa akong sabihin sa kanya dahil baka
pagtawanan pa niya ako.
"Black suman? Anong black suman?"
Tsk. Sinasabi ko na nga ba, pati siya ay magtataka rin sa kakanin na 'yon.
Nakikinita ko sa isipan ko ang pagsasalubong ng mga kilay niya.
"l just want to know if she knows how to cook black suman."
"Bakit naman black suman pa ang hinahanap mo? Mayroon namang ibang kulay.
Wait, baby!" he shouted probably called Ate Sam.
"That's what Diana wants," I answered and I still couldn't stop myself from getting
frustrated. Damn it.
"Diana? Wait, is she pregnant?" Ramdam ko ang pagkagulat sa himig ni kuya Dylan
kahit simple at mahinahon lang naman ang pagkakatanong niya.
But wait, alam niya kaagad? How come? Napahinga muna ako ng malalim bago sumagot,
"yeah."
"Whoa! That's so fast!"
" Necessary."
" But until now Mister Angeles is still looking for her."
"The hell I care about him."
Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa mula sa kabilang linya.
"Anyway, congratulations, bro. Mukhang nagkasabay-sabay sila ni Sam and Rain." I
immediately smiled at what he said.
"Thanks, Kuya."
Like them, my happiness is unbearable and I'm also so excited na lumaki na ang
baby namin ni Diana sa tiyan niya. Ang makita na ito sa personal at marinig ang
iyak niya at pagtawa niya.
Ang gusto ko sana ay hati sa aming dalawa ng mommy niya ang mukha niya.
"Dexter, why?" I suddenly heard Ate Sam 's voice on the other line.
" He's asking how to cook black suman. Pinaglilihian yata ni Diana," sagot naman
kaagad sa kanya ni kuya Dylan.
"Whoa, seriously?!" Ramdam ko ang pagkagulat ni ate Sam.
"Yeah," muli kong sagot.
"Oh, God! She's pregnant too! You're gonna
have a baby too! Congrats, Dexter!"
Kaagad akong napangiti at nagpapasalamat ako dahil suportado nila ako anuman itong
maling nagawa 1<0.
"Yeah. Thanks, ate."
"Okay! So, black suman ang gusto niya?"
"Actually, paiba-iba. Noong nakaraan kasi ay white strawberry ang ipinahanap niya
sa akin but she didn't eat it and just fricking watched it all night long. Ngayon
naman ay suman at ang gusto niya ay hihingiin ko lang sa kung sinumang tao sa
probinsya ng Batangas. The hell. She even wanted damn evidence that I had just
really asked for it from someone else. Is that natural, Ate Sam? Katulad ka rin ba
niya ngayon?"
"What the f**k?!"
Narinig ko ang bigla niyang pagtawa ng malakas kaya napakamot ako sa ulo ko.
"Don't worry, Dexter. Ganyan din angAte mo. Pinahihirapan nga niya ako masyado.
Hindi na naawa sa akin," sagot din ni kuya Dylan kaya natawa ako na napapailing.
"So, ayaw mo talaga akong sundin?! Masama ba ang 100b mo?! Napipilitan ka lang ba?
Sabihin mo lang!"
Tsk. Nagtalo pa.
"I'm not saying anything, baby," sagot din naman ni kuya Dylan sa kanya.
Nakikinita-kinita ko na para siyang aso na bigla na lang urnamo sa harapan ni ate
Sam.
" Mabuti nang nagkakalinawan tayo, Dylan! Anyway, Dexter, still there?"
"Yeah." Hindi ko mapigilang matawa sa kanilangdalawa.
"You heard that, didn't you? Ganyan din naman ako and I also asked Alliyah about
that. She said that is natural for pregnant women at hindi p'wedeng hindi mo
susundin ang mga gusto niya dahil sasama ang 100b niya. Kayo din ang mahihirapan."
"Oh, I see." I just nodded at what she said.
"Madali lang naman kung black suman. We can cook that with black rice. Don't worry,
I'll take care of it. Just go here for the video you need. Madali na lang gawan ng
paraan 'yan."
"Whoa! Isa kang hulog ng langit, Ate Sam! Thank you so much!" bigla kong naibulalas
sa sobrang saya ko.
Kung gano'n ay wala na akong problema pa at maibibigay ko na ang black suman na
gusto ni Diana.
" Papagurin mo pa talaga ang ate mo," dinig
kong sagot naman ni kuya Dylan.
"We have maids," sagot din ni ate Sam sa kanya.
"I'll just pay for it," I told them even though I knew Kuya Dylan wouldn't accept
it.
"Tsk. Kailan ka babalik ng opisina?" tanong niya.
"Hindi pa sa ngayon. Diana still needs me here."
"Aright. Pagbutihin mo."
Hindi ako nakasagot at napailing na lamang sa sinabi niya.
Kaagad na rin akong nagpaalam sa kanya.
Ang plano ko sana ay iuutos na lang kay Bruno ang pagkuha sa black suman na gusto
ni Diana pero baka pati ako ay hanapin niya sa video. Tsk.
Sa susunod, ano naman kaya ang gusto niya bukod sa white strawberry at black sum
an? Baka naman pati 'yong mga hindi nakikita sa mundong ito ay ipahanap na rin niya
sa akin.
Damn it.
Diana
"Helen, nand'yan na ba ang Sir niyo?
Dumating na ba?" tanong ko kay Emily matapos
kong lumabas ng banyo at naabutan ko siyang hinihila na ang food trolley.
Gabi na at katatapos ko lang mag-dinner. Nakatapos na rin ako mag-half bath pero
wala pa rin si Dexter.
" Parang wala pa PO, Señorita. Hindi ko pa po napapansin na dumating."
"Ang tagal naman niya!" Nagsisimula na naman akong mainis. Gusto ko nang
magpapadyak sa sahig.
Kaninang urnaga pa siya umalis at inabot na siya ngayon ng gabi. May helicopter
naman siya para mapabilis ang pagpunta niya sa Batangas!
"Sasabihan ko po kaagad kayo, Señorita, kapag dumating na siya. llalabas ko na po
ito. Isusunod ko na lang po mamaya dito ang gatas niyo."
"Okay, sige. Salamat."
Wala na akong nagawa. Nagtungo na lang ako sa kama bitbit ang isang bote ng lotion.
Siya naman ay binuksan na ang pinto ng silid ko habang hila-hila ang food trolley.
" Nandito na po pala si Sir, Señorita!" bigla niya namang sigaw na siyang
ikinalingon ko kaagad sa kanya.
"Nandyan na?!" Kaagad akong napatayo at
lumapit sa pinto.
Bigla akong natuwa at nasabik sa pasalubong niya!
Lumaki ang pagkakabukas ng pinto at pumasok na nga si Dexter na parang pagod na
pagod. Sabog-sabog ang buhok niya at gusot-gusot ang white polo niyang suot na
nakatupi ang mahahabang manggas sa mga braso niya.
"Dexter! Anong nangyari? Bakit gan'yan ang hitsura mo? Para kang ni-rape ng sampong
kabayo. May dala ka ba? 'Yong suman na gusto ko, nakahingi ka ba?"
"Pinagod mo 'ko sa kahahanap nito," nakasimangot niyang sabi bago niya inilabas
mula sa likuran niya ang isang paper bag na may kalakihan.
"Oh, my God! Ito ba 'yong black na suman? 'Yong sinabi ko sa iyo, Dexter, ha! Baka
hindi ito!" Kaagad ko itong inagaw mula sa kamay niya at mabilis na binuksan.
"Wala ba akong kiss? Napagod ako para d'yan. Ang layo ng bin'yahe 1<0. Gutom na
gutom pa ako."
"Oh, ito na." Naawa naman ako sa kanya. Mabilis akongtumingkayad at tinangka siyang
halikan sa pisngi ngunit ang labi niya ang mabilis na sumalubongsa mga labi ko at
maalab akong hinagkan.
Kaagad ko rin itong tinapos at mabilis na binuksan ang paper bag. May isang
plasticware akong nakita sa 100b na kaagad ko ring inilabas at binuksan angtakip
nito.
Namilog bigla ang mga mata ko nang bumungad sa akin ang maraming piraso ng surnan
na nakabalot sa dahon ng saging at napakabango ng amoy nila!
"Ang bango!" Paulit-ulit kong nilanghap ang napakabango nitong amoy.
"Hirap na hirap ako d'yan, baby," muling daing ni Dexter habang humahaplos-haplos
ang isa niyang kamay sa batok niya at nakanguso habang nakatitig sa akin.
Hindi ko siya pinansin. Nagtungo ako sa kama at naupo sa gilid.
Ipinatong ko sa kandungan ko ang plasticware bago ako kumuha ng isang surnan at
inurnpisahan itong buksan.
" Parang ang sarap nito, ah!"
Pinilas-pilas ko ang dahon nito hanggang sa bumungad na nga sa harapan ko ang laman
nito.
Bigla akong natigilan at napatitig dito.
"What?" Lumapit na rin sa akin si Dexter. "I-Itim? Bakit sobra naman ang itim nito?
Para naman itong uling."
Napansin ko ang pinipigilan niyang pagtawa kaya napasimangot ako.
"You want black, don't you? Like you said this morning. Hayan na."
"Niloloko mo yata ako, Dexter, eh. Para itong uling."
" Baby, kulay black lang 'yan at hindi uling. Masarap 'yan."
"Sigurado ka? Parang kulay ng itlog mo 'to, ah."
"What?! Brown naman 'yong sa akin!" Nanlalaki ang mga mata niya habang nakatitig sa
akin.
"Oh, Sige kainin mo na." Mabilis kong kinuha ang kamay niya at ipinasa sa kanya ang
napaka-itim na suman.
"Huh? Why me? You're the one who likes it, aren't you?"
"Ikaw na, kainin mo na."
"Ayaw mo ba? Masarap 'to. Gutom na gutom pa naman ako." Kaagad niya ring isinubo sa
bibig
niya ang suman at magana itong kinain.
Napatitig ako sa bawat pagnguya niya na parang kay sarap-sarap. Kumikinang ang mga
labi niya dahil sa mantika ng suman.
Nangalumbaba ako habang nakatingala at nakatitig sa kanya hanggangsa hindi ko
namalayang napapangiti na pala ako.
Ang sarap niyang titigan habang kinakain ang napaka-itim na surnan na 'yon.
"Sarap," aniya habang nakatitig din sa akin at nakikita ko rin ang pagkurba ng mga
labi niya na tila nakangiti rin.
Readers also enjoyed:
Playboy Billionaire's Desir..
702.3K Read
TAGS billionaire
CHAPTER 21:
Round Two/WARNlNG!
Diana
Paglipas pa ng mga linggo at buwan ay parang nasasanay na rin ako sa mga
nararamdaman ko sa katawan 1<0.
Napatitig ako sa sarili ko sa harap ng salamin dito sa 100b ng banyo ng silid ko.
Parang namamaga at nangingitim ang palibot ng mga mata ko. Burnagsak din ang
katawan ko dahil sa hirap ko sa paglilihi. Wala akong matipuhan na kahit anong
pagkain na masarap kainin. Kung meron man ay isinusuka ko langdin naman.
Napahinga ako ng malalim. Kailan kaya matatapos ang nararamdaman kong ito? Mahigit
tatlong buwan na akong ganito.
Hindi naman ako pinababayaan ni Dexter pero ayaw naman sumunod ng katawan ko.
Bumaba ang paningin ko sa katawan ko at napatitig ako sa magkabila kong dibdib.
Wala akong anumang saplot sa katawan dahil plano kong maligo bago ako matulog.
Katatapos lang namin mag-dinner ni Dexter sa ibaba sa dining room.
Pinilit niya akong bum aba para ma-exercise daw ang mga paa ko at mga tuhod ko.
Ayon daw sa mga nari-research niya ay maaari akong magkaroon ng manas o beriberi
kung hindi ako magkikikilos.
Sinunod na lang din dahil ayaw ko namang madagdagan pa ang sakit na nararamdaman ko
sa katawan 1<0. Ako lang din naman ang mahihirapan. Wala na rin naman akong
magagawa dahil naririto na.
Pansin ko ang paglaki at pamimilog ng pareho kong dibdib. Hinawakan ko ito at
marahang pinisil ang mga pisngi nito. Mas matitigas din sila ngayon kaysa dati.
Turnama ang kamay ko sa mga u* * *g ko na kaagad ding nagsitayuan. Maging ang mga n
ay parang nagbabago na rin ang kulay. Nagda-dark sila ngayon na dati-rati naman ay
kulay pink.
Muling bumaba ang paningin ko hanggang sa dumapo ito sa tiyan ko na ngayon ay
malaki na ang kaibahan. Kitang-kita ko na ang paglaki at pamimilog nito sa dati
kong sexy na tiyan.
Tumagilid ako at doon ko pa ito mas lalong napatunayan.
Unti-unti na ring lumalaki ang punla ni
Dexter sa loob ko. Totoong buntis nga ako. Parang hindi pa rin kasi ako
makapaniwala hanggang ngayon.
Parang kaylan lang, si Francis ang kasama ko sa preparasyon ng kasal naming dalawa.
Siya ang kasama ko sa mga dates, humaharap sa pamilya niya, sa pagpaplano ng buhay
namin pagtapos ng kasal namin.
Pero ngayon, heto ako... buntis sa hindi lang kung sinong lalaki d'yan sa tabi
tabi, kundi sa mismong best friend ko pa.
Naalala ko lang, ni minsan ay hindi pa namin napapag-usapan ni Francis ang tungkol
sa pagkakaroon namin ng anak. Hindi rin kasi siya nagbibigay ng motibo sa akin ng
higit pa sa simpleng halik lang noong palagi pa kaming magkasama.
Ayon sa kanya ay gusto daw niyang malinis niya akong ihaharap sa altar dahil gano'n
din daw angdad niya sa mommy nila noon. Kahit nga haliksa labi ay paminsan-minsan
ko lang nararanasan sa kanya. Kadalasan ay sa pisngi lang at noo ko lang siya
humahalik.
Pero ngayon ay hindi lang simpleng halik ang nararanasan ko mula sa ibang lalaki at
hind sa kanya.
Muli akong napahinga ng malalim.
Bilog talaga ang mundo at araw-araw kang sinusurpresa sa mga bagay-bagay na hindi
mo inaasahang mangyayari pala sa buhay ng isang tao.
Mga imposibleng bagay na sa hinagap mo ay hindi mo inaasahan na p'wedeng maging
posible pala.
Muli akong napahinga ng malalim bago umalis sa harap ng salamin. Pumasok ako sa
100b ng shower room at inumpisahan nang maligo sa maligamgam lang na tubig.
Ito 'yong naging kasipagan ko naman ngayon. Umaga at gabi akong naliligo.
Pakiramdam ko kasi ay napakalagkit ko lagi at nangangamoy. Hindi naman ako ganito
noon. Mas tamad pa akong maligo noon kumpara ngayon.
Kinuskos ko ng mabuti ang buong katawan ko at sinabon.
Napalingon naman ako sa pinto ng banyo nang matanaw ko mula sa glass wall ang
pagpasok ni Dexter.
Tanging robe lang ang suot niya at bukaskas pa ito kaya naman nakikita ko ang
malapad niyang dibdib, ang 8 packs abs niya mula sa sikmura hanggang sa tiyan,
hanggang sa konkretong hugis ng V-line niya sa puson.
Napalunok ako at kaagad nanuyo ang lalamunan ko nang dumako ang paningin ko sa suot
niyang boxer na may napakalaking bukol.
Nakakaramdam na naman ako ng kakaibang init sa katawan ko na halos maya't maya kong
nararamdaman sa sarili ko simula nitong mga nakaraang buwan.
Kaya naman halos ako na ang nagbibigay motibo ngayon sa kanya kahit mahigpit ko
pang pigilan ang sarili ko.
Kung minsan ay pinipili ko na langna itaboy siya palabas ng silid ko upang hindi
ako maging ganito sa kanya na parang adik na yata ako sa s*x! Tsk.
Hindi kaya may hinahalo siya sa pagkain ko o sa mga iniinom ko para maging s*x
addict ako? Hindi naman ako ganito noon!
Muli kong ipinilig ang ulo ko at ipinagpatuloy na lang ang paliligo 1<0.
Hindi niya naman siguro gagawin 'yon dahil maaaring maapektuhan niyon ang anak niya
sa tiyan ko. Alam ko naman kung gaano niya ito iniingatan at inaalagaan.
Naramdaman ko pagbubukas ng pinto ng shower room sa likuran ko na siyang
ikinalingon ko doon. Nakita kong pumasok siya dito sa 100b nang wala nang kahit
anong suot sa katawan.
"Oh, s-sasabay ka ulit?" Napakagat-labi ako. Ngayon pa lang ay parang alam ko na
kung saan na naman kami mauuwi nito. Gano'n naman lagi.
"Bawal ba?" tanong niya at nababasa ko na naman ang kapilyuhan sa mga titig at mga
ngiti niya.
Sa tingin ko ay sinasamantala niya rin ang pagkahilig ko ngayon sa s*x. Tsk.
Kaagad siyang nagtungo sa likuran ko at doon pum'westo. Kaagad niyang hinawakan ang
magkabila kong baywang na siyang nagpabalik sa init na nagsisimula ko na namang
maramdaman.
"D-Dexter naman, eh."
"Paliliguan lang kita," aniya kasabay nang pag-agaw niya sa hawak kong net sponge.
Ngunit iba angdatingsa akin ngtinig niya. Parang kay lambing, parang kay guwapo
guwapo niya at tila nang-aakit.
"K-Kaya ko naman na, eh," sagot ko ngunit ang totoo ay parang may ibang nais na
naman ang katawan ko lalo na sa mainit na paghaplos ng palad niya sa balat ko.
"l wanna help you with everything."
Hindi ako nakakilos at nakaangal pa nang umpisahan na niyang kuskusin ang ikod ko
gamit
ang net spon ge.
Kadalasan ay siya na ang gumagawa nito sa akin sa tuwing maaabutan niya akong
naliligo. Ipipilit niya pa rin ang gusto niya kahit anong pigil at taboy ang gawin
ko sa kanya.
Kapag nagsimula na kasi siya ay hindi ko na rin magagawa pang pigilan ang sarili ko
at nauuwi kami lagi sa s*x.
Katulad ngayon. Iba kasi ang hatid na init sa akin ng mga palad niya, lalo na sa
tuwing humahaplos na ito sa maseselang parte ng katawan ko. Para akong kinukuryente
at gano'n kabilis akong nadadarang kahit bumubuhos sa katawan namin ngayon angtubig
na nagmumula sa shower head.
Gumapang sa tagiliran ko patungo sa tiyan ko ang sponge na hawak niya habang
nananatili siya sa likuran ko. Marahan niya lang itong ikinuskos doon habang
punong-puno ito ng bula.
"Your belly is getting bigger," aniya habang nararamdaman ko ang pag-iingat niya sa
bawat galaw niya.
Hindi naman ako nakasagot.
Nagdikit ang aming mga katawan hanggang sa tuluyan na akong mapasandal sa kanya.
Ngunit gano'n na lang ang pagsinghap ko nang
maramdaman ko ang pagdikit din ng alaga niya sa balakang ko.
Gusto ko sana itong iwasan, sigaw ng isipan ko ngunit kabaligtaran na naman ang
nagiging reaksiyon ng katawan ko.
Napapikit ako ng mariin habang nararamdaman ko ito sa likuran 1<0.
Umakyat naman angsponge na hawak ni Dexter sa gitna ng dibdib ko. Kinuskos niya ang
bawat gilid nito at ilalim hanggang sa sumapo na ang isa niyang palad sa mga ito at
marahang hinaplos.
"Your breasts are even more round and firmer now." Pakiramdam ko ay mas lalo pa
siyang gumug'wapo sa boses niya habang bumubulong siya sa likuran ko.
"D-Dexter..."
Umangat ang mga kamay ko at napahawak sa mga braso niya ngunit wala akong lakas ng
100b na pigilan siya. Napaliyad pa ako kasabay nang pagpikit ng aking mga mata at
ninamnam ang init na gano'n kabilis lumulukob sa akin ngayon.
"It looks like the color ofyour n sis changing now as well."
"Uhmm..."
Naramdaman ko rin angdagliang paninigas ng p I niya sa likuran na siyang mas lalong
nakaragdag sa pagkabuhay ko at pagkad arang ko.
Napatingala ako habang ninanamnam ang ginagawang paglalaro ng mga daliri niya sa
pareho kong n e. Sinalo naman ng mukha ang tubig na nanggagaling sa shower head.
Ngunit kaagad namang bumaba ang mukha niya sa akin at inabot ang mga labi ko.
Maalab niya akong hinagkan na kaagad ko rin namangtinugon habang patuloy sa
pagmasahe ang mga palad niya sa magkabila kongdibdib.
Nag-uumpisa na ring kumuskos ang kahabaan niya sa pagitan ng pisngi ng pang-upo
Humigpit ang pagkakahawak ko sa mga braso niya at sinabayan ko rin ang ginagawa
niyang paggalaw kaya naman mas lalo pang kumuskos ang naghuhumindig niyang alaga sa
likod 1<0.
"Baby..." Kaagad niya ring binitawan ang mga labi ko at nagtungo siya sa harapan
ko.
Marahan niyang isinandal ang likod ko sa malamig na tiles bago siya lumuhod sa
harapan ko at isinampay ang isa kong hita sa balikat niya. "A-Aaah," kaagad akong
napahalinghing nang umpisahan na niyang kainin ang sunflower kong hindi na yata
nakakapahinga sa kanya. Pakiramdam ko ay palagi din itong gutom kahit palagi naman
niyang nadidiligan!
Napahawak ako sa ulo niya habang iginigiling ang p e ko sa mukha niya. Humagod ang
mainit niyang dila sa hiwa ko hanggang sa supsupin niya ang kuntil ko na siyang
halos magpaangat sa mga talampakan sa sahig.
"D-Dexter!" Sobrang sarap nang ginagawa niya at hindi ko mapigilan ang sarili kong
mas isubsob pa siya dito.
Muling humagod ang dila niya sa hiwa ko paibaba hanggang sa ipasok naman niya ito
sa lagusan ko.
"Oooh," muli akong napaungol sa sarap niyon. Halos magliyab na ang katawan ko sa
tindi ng init na nararamdaman ko sa mga sandaling ito.
Pinanggigilan niya rin ang pagkain sa sunflower bago muling sinipsip ang kuntil
1<0. "Dexter, s-sige pa!" sigaw ko, na hindi ko na mapigilan pa. Nasasabunutan ko
na siya sa patindi nang patinding sarap na nararamdaman
ko.
"Yeah, baby," aniya bago niya itong muling nilamutak kasabay nang pagpasok na ng
isa niyang daliri sa loob ko.
"Oh, f**k!" Hindi ko na mapigilan pa ang mapamura nang umpisahan na niyang
kalikutin ang loob ko at inilabas-masok ito doon.
Lumakas ang mga pag-ungol ko hanggang sa tuluyan na akong sumabog at manginig mula
sa kinatatayuan ko. Kaagad niya rin naman akong inalalayan.
Hinila niya ang isang stool at doon siya naupo.
"Ride with me, baby," aniya habang inaalalayan niya akong urnupo sa kandungan niya
at ang isa niya namang kamay ay nakahawak sa alaga niyang tayong-tayo na.
Hinimas-himas niya ito ng marahan.
Napakataba niyon at ang haba! Pero simula noong mabuntis ako ay iniingatan na niya
itong ibaon ng husto sa loob ko kahit iyon ang gustong-gusto ko. IYon kasi ang
pinakamasarap na parte!
Kaagad akong kumapit sa magkabila niyang balikat habang inaalalayan na niyang
makapasok sa lagusan ko angp niya. Isinubo naman niya sa bibig niya ang kaliwa kong
n e at marahan nitongsinipsip.
"A-Aaah," muli akong napahalinghing nang tuluyan nang makapasok sa 100b ko angjumbo
niyang alaga kasabay nang masarap na pagsipsip niya sa n e ko.
Napahigpit ang pagkakakapit ko sa mga balikat niya.
"Oh, damn, baby. You're still too tight. Jesus," pag-ungol din niya bago hinawakan
ang batok ko at muling inangkin ang mga labi ko. Ako naman ay nagsimulang gumiling
sa ibabaw niya kasabay nang paggalaw ng p i niya sa 100b 1<0. Tuluyan nang yumakap
ang mga braso ko sa leeg niya at walang pag-aalinlangang tinugon ang mga halik
niya.
Burnalot din ang isa niyang braso sa katawan ko at mahigpit akong niyakap. Ngunit
ramdam ko ang pag-iingat niya na huwag maipit ang tiyan
1<0.
Bumilis ang paggiling ko sa ibabaw niya at hindi ko na mapigilan pa angsarili ko
pakasagarin ang alaga niya sa kailaliman 1<0.
"Baby, don't." Kaagad naman niyang hinawakan ang baywang ko at pinigilan ako sa
ginagawa 1<0.
"Dexter, nabibitin ako!" Gusto kong mainis sa ginagawa niyang pagpigil sa akin.
"Ako na lang, please? We might hit our baby." Lumarawan ang pag-aalala at
pakikiusap sa mga mata niya habang nakatitig sa akin. "Safe naman siguro siya sa
100b," ungot ko pa rin sa kanya.
"We'll just ask your Doctor about it so we can be sure."
Wala na akong nagawa pa nang siya na ang kumilos habang hawak niya ang baywang ko.
Marahan siyang naglabas-masok sa akin habang patuloy naman sa paglalaro ang dila
niya sa magkabila kong n
" Dexter, gusto ko nang mabilis. Malapit na ako," muli kong ungot sa kanya.
Nabibitin ako sa ginagawa niya!
"Come on." Umalis ako mula sa pagkakakandong ko sa ibabaw niya kasabay nang
paghugot ng p I niya mula sa 100b ko.
Turnayo naman siya at pum l westo sa likuran ko habang ako naman ay nakaharap sa
tiles na pader. Ipinatong niya ang isa kong paa sa upuan bago hinaplos ng kamay
niya ang hiwa ko.
Impit akong napaungol sa ginawa niya.
Kaagad na rin niyang isinunod doon ang
p i niya at ini-ulos papasok sa 100b ko. Napadiin ang pagkakalapat ng mga palad ko
sa tiles nang magsimula na siyang maglabas-masok sa akin. Ramdam na ramdam ko kung
gaano niya napupuno ang p
"f**k, baby. This is so good. We fit so good together," aniya mula sa likuran ko na
may kasama ring pag-ungol.
"Dexter..." Ako naman ay mas napatuwad pa upang makapasok siya ng mabuti sa 100b
ko. Napakasarap ng pagtama ng ulo ng p niya sa G-spot 1<0. Para akong mababaliw!
Pinaliguan niya ng halik ang batok ko habang ang isa niyang kamay ay nagmamasahe sa
kanan kongdibdib at ang isa niya namang kamay ay nakahawak sa baywang ko.
" Dexter, like that but faster, please! H-Hayan na '140." Mas lalo pang lumakas ang
mga pag-ungol ko nang maramdaman ko na ang napakasarap na sensasyong namumuo na
ngayon sa puson ko.
"Yeah, baby. Let's c*m together. Oh f**k,
Bumilis din naman ang pagbayo niya sa 100b ko at panaka-nakang bumabaon na rin sa
kailaliman ko ang p i niya na kay sarap sa
pakiramdam ngunit mabilis niya rin itong binabawi.
"Damn!" napamura siya ng malakas mula sa likuran ko kasabay nang paghigpit nang
pagkakahawak niya sa itaas na bahagi ng baywang ko.
"Dexter!" Nadama ko na rin ang matindi kong pagsabog nang ilang ulos pa ang
pinakawalan niya sa 100b 1<0.
Napakuyom ng mahigpit ang mga kamao ko at ang mga braso ko na ang nakasandal ngayon
sa tiles. Nanginig ang mga tuhod ko habang nararamdaman ko rin ang pagsabog ng
mainit na katas niya sa 100b 1<0.
"Oh, shit. That's too hot, baby," aniya mula sa likuran ko habang dahan-dahan na
niyang hinuhugot mula sa 100b ko ang alaga niya. Nanghina naman ako at hindi na
makapagsalita pa.
"You okay?"
"Y-Yeah." Para akong namaos dahil naubos ang tinig ko sa kakaungol!
Sumilay naman ang pilyong ngiti sa mga labi niya bago niya ako inalalayan nang
humarap sa kanya. Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin ngunit mas lalo lamang
lumawak ang pagkakangiti niya.
"I'll bathe you."
Mabilis na naming tinapos ang paliligo namin bago niya ako ibinalot sa makapal na
tuwalya, gano'n din ang ulo ko at inilabas ng banyo habang buhat niya.
Idiniretso na niya ako sa ibabaw ng kama.
Siya naman ay wala pa ring saplot at nagwawagayway pa rin sa aking harapan hanggang
ngayon ang tila buhay na buhay pa rin niyang agila.
Napasapo ako sa sunflower ko dahil pakiramdam ko ay nagsisimula na naman itong mag
init habang nakikita ko sa harapan ko ang perpektong katawan ni Dexter lalo na ang
mga titig niyang kakaiba at mga ngiti niyang tila may ibigsabihin.
" Baby, I love the way you look at me. You're waking up my dickhead again," aniya
habang nagpupunas siya ng tuwalya sa ulo niya.
Hindi maalis-alis ang pilyong ngiti sa mga labi niya habang nakatitig sa akin.
"l feel like I want to suck your d**k," wala sa sarili kong sagot habang nakatitig
sa kay taba niyang alaga.
"W-What?" Napansin ko naman ang
paghinto niya sa paggalaw. "Oh, come on, baby. Dala lang ba 'yan nang pagbubuntis
mo? Sana pala lagi ka na lang buntis."
Napatingala ako sa kanya at kita ko ang pagkagulat niya habang nakatitig sa akin.
" Ready for round two?" tanong ko sa kanya habang dinidilaan ko na ang ibaba kong
labi.
Mas lalo pa siyang napanganga at mas lalo din akong naglaway nang masaksihan ko
kung paano turnayong muli ang naghuhumindig niyang p i sa harapan 1<0.
Ghad! Pakiramdam ko ay naglaway din ang sunflower ko!
Ano ba 'tong nararamdaman 1<0? Can anyone explain this to me?
CHAPTER 22:
Permission /WARNING!
SO WILD! Skip if you are conservative.
Diana
"Oh, damn, baby. Why are you so good?"
Napatingala ako kay Dexter nang marinig ko ang mga pag-ungol niya sa harapan ko
habang abala ako sa pagsipsip sa ulo ng p I niya.
Nakaawang ang mga labi niya at kitang-kita ko ang mabilis niyang paghinga habang
pinagmamasdan niya rin ang ginagawa ko sa kanya.
Kasalukuyan siya ngayong nakaupo sa gilid ng kama habang ako naman ay nakaluhod sa
sahig at nilalantakan ang napakasarap niyang alaga.
Paulit-ulit ko itong ipinasok sa bibig ko at sinipsip na parang napakatamis na
lollipop ngunit dahil sa haba nito ay halos kalahati lang ang naisusubo ko sa bibig
ko.
Halos mabilaukan ako nangtinangka ko itong ibaon hanggangsa lalamunan ko.
Punong-puno ang bibig ko dahil sa katabaan niya. Hinawakan ko na lang ang puno nito
at
hinimas ng paulit-ulit habang inilalabas-masok ko naman ang kalahati pa nito sa
bibig 1<0.
"Mmmmmm...Holy cow, baby, I love it! Keep doing that," muli niyang ungol na siyang
mas nagpapagana pa sa akin. Pakiramdam ko ay isang napakaganda at nakaka-in love na
musika ang tinig niya.
"You taste so good, Dexter," nakangisi ko namang sagot sa kanya bago ko muling
ipinagpatuloy ang pagsupsop sa ulo niya.
"f**k, baby. I never thought you would be this wild. You've become even more sexy
and hot in my eyes these f*****g moments."
Inipon niya ang lahat ng buhok ko at iginapos ito habang patuloy ako sa pagsipsip
sa kahabaan niya. Nagkakalat na ang laway ko sa kahabaan niya at nalalasahan ko rin
ang munting katas na lumalabas sa munting butas ng Lilo niya.
Namumula-mula ito at nangingintab kaya naman mas lalo akong nanggigigil na sipsipin
ito ng mabuti. Ramdam ko rin angmas [along pagkabasa ng p e ko sa ibaba ko.
"That's perfect, baby. f**k! I'm getting closer!" Mas lalo pang lumakas ang mga
pag-ungol niya.
Tinitigan ko siya at pansin kong mas lalo
pang bumibilis ang mga paghinga niya.
Humihigpit din ang pagkakagapos niya sa buhok ko. Napapapikit na siya ng mga mata
niya at napapatingala. Nakikita na ang paglitaw ng mga ugat sa leeg niya at mabilis
na paggalaw ng adams apple niya.
Bakit ngayon ay parang kay guwapo-guwapo niya sa paningin 1<0? Mas lalo akong naa
attract sa malapad niyang dibdib, sa namimintog niyang mga masel sa mga braso at sa
bato-bato niyang tiyan.
Mas pinag-igihan pa ang paglabas-masok ng kahabaan niya sa loob ng bibig ko habang
nakatitig sa kanya. Pinulupot dito ng mabuti ang dila ko at saka ito sinipsip ng
malakas.
"Oh, s**t, Diana! Enough, baby. l'm gonna come." Sinubukan niyang ilayo na ang p
niya mula sa bibig ko ngunit hindi ko siya hinayaan.
Hindi ako umalis mula sa kinaluluhuran ko at mas pinag-igihan pa ang ginagawa ko.
"l want your c*m in rny mouth," saad ko sa kanya na siyang ikinamilog ng mga mata
niya at mas ikinaawang ng mga labi niya.
Muli akong yumuko at isinubo sa bibig ko ang kahabaan niya. Sinipsip itong muli at
mas hinigitan ko pa ang ginawa ko kanina.
Ramdam ng mga kamay ko at bibig ko ang mas lalo pa nitong paninigas na parang
nalalapit na talaga ang pagsabog niya.
"N-No, baby. Enough! I may not be able to control myse--Oh, s**t! f**k!" napamura
siya ng malakas kasabay nang pagsabog na nga ng mainit at napakalapot niyang katas
sa 100b ng bibig ko.
Para itong gatas na may halong tarnis at alat sa panlasa ko.
Kaagad ko itong nilunok ng sunod-sunod habang hawak ko pa rin ang kahabaan niya at
mabilis ko itong hinahagod paitaas at baba. Sinipsip ko pa rin ang ulo ng p i niya
at sinaid ang lahat ng katas na lumalabas mula sa kanya.
"Damn, baby. Is it safe for our baby?" may pag-aalala niyang tanong sa akin.
Hiningal siya ng sobra habang nakatitig sa akin na tila hindi makapaniwala.
"Doon din naman siya nanggaling, 'di ba?" Tumayo na ako at surnampa naman sa ibabaw
niya. Dinilaan ko ang paligid ng mga labi ko at sinaid ang mga tira-tirang katas
niya na natira doon.
Kaagad din naman niya akong kinabig at mapusok akong hinagkan sa mga labi ko.
Mabilis niya rin itong binitawan at taimtim akong pinakatitigan sa mga mata ko
habang hawak niya ang pisngi ko.
"You don't have any plans to get rid of our baby, do you?"
Ako naman ngayon ang napatitig sa kanya sa klase ng tanong niyang 'yon.
"A-Anong sinasabi mo? Tingin mo ba mamamatay-tao ako? Anak ko 'to! Bakit mo ako
pinag-iisipan ng ganyan?!" Hindi ko napigilan ang magtaas bigla ng boses.
"Calm down, don't get mad. I'm just asking." Kaagad napalitan ng ningning ang mga
mata niya habang nakatitig sa akin kasabay nang pagsilay ng kakaibang ngiti sa mga
labi niya.
"Our baby, Diana. That's our child." Muli niyang siniil ng halik ang mga labi ko at
ngayon ay mas naging maalab pa ito.
Hinapit niya ang baywang ko at pinagpalit ang aming mga posisyon. Maingat niya
akong inihiga sa ibabaw ng kama bago siya nagtungo sa ibabaw ko.
"You have no idea how good to hear those words from you, Diana. Jesus, I'd love to
hear it
over and over again from you." Lumarawan ang walang kapantay na saya sa mukha niya
bago niya muling inangkin ang mga labi ko.
Hindi naman ako nakasagot at tinugon ko na lamangdin ang mga halik niya.
Nabigla lang ako sa naging reaksiyon ko kanina pero totoo naman ang sinasabi ko na
hindi ako mamamatay-tao. Hindi ko rin akalain na magagawa kong inumin angsperm
niya. Hindi ko alam kung bakit pero nasarapan talaga ako sa lasa niya.
Hindi ko rin akalain na magagawa kong surnubo ng hotdog lalo na't gano'n kalaki
pero nag-enjoy talaga ako. Ang bango-bango niya at angsarap-sarap.
Gusto ko pang ulitin 'yon sa susunod.
Siguro ay tatanungin ko na lang si Doktora kung makakaapekto ba sa baby ang pag
inom ng sperm. Sana naman ay hindi. Ayoko rin namang lumabas ang anak ko na may
sakit o kung ano pa man.
Pero hindi ba nakakahiya magtanong niyon? Malalaman ng Doctor na umiinom ako ng
sperm! Mas naging ganado pa yata ngayon si Dexter kaysa kanina.
Buong magdamag kaming nagniig sa kama ko at walang katapusang pag-ungol hangga't
may natitira pang boses na lumalabas mula sa aming bibig. At hindi ko rin alam kung
ilang beses naming narating ang rurok ng kaligayahan.
Pero sobra akong na-satisfy.
Mag-uumaga na nang burnagsak kami sa ibabaw ng kama. Nanlata ang buong katawan ko
sa sobrang pagod at doon pa lamang kami huminto kahit parang sabik pa rin ako na
pasukin niya.
"Dexter, dinroga mo ba ako?" bigla kong naitanong sa mahinang tinig habang
nakapikit na ang aking mga mata at hindi na rin makakilos. "What? What drug are you
talking about? Take a rest. Makakasama na sa baby natin ang pagpupuyat at
pagpapagod mo ng sobra." Naramdaman ko ang paghaplos niya sa tiyan ko at paghalik
niya dito.
" Kung makapagsalita ka, parang hindi ka napagod," sagot ko nang hindi pa rin
kumikilos. "My immune system is stronger than yours." "So, dinroga mo nga ako?"
"What the f**k do you mean? Why would I drug you?" Naramdaman ko ang pagbalot niya
ng kumot sa kahubaran ko bago niya ako niyakap at
hinagkan sa noo.
"Parang gusto ko pa, eh."
Nag-init bigla ang pisngi ko pero hindi ko na mababawi pa ang sinabi ko.
Bigla naman siyang natahimik... ng mahabangsandali.
Bahagyang kumunot ang noo ko bago ko pilit na iminulat ang isa kong mata at
nilingon siya sa tabi ko.
Napakalapit ng mukha niya sa akin.
Nakatitig siya na parang hindi makapaniwala at nakaawangdin ang mga labi niya.
Maya-maya ay bigla siyang ngumiti. "Are you really my Diana?"
" Huwag mo 'kong tawanan. Siguro may ginawa ka sa akin. Baka may pinapainom ka sa
aking gayuma." Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin bago muling ipinikit ang mga
mata ko.
"Anong malay ko naman sa gayuma na sinasabi mo? Kasalanan ko ba kung masarap
Muli kong naidilat ang mga mata ko at binigyan siya ng matalim na tingin.
Napakalawak ng pagkakangisi niya habang nananatiling nakatitig sa akin at parang
kay saya-saya niya. "Tse!" Kaagad kong itinulak ang mukha niya
palayo sa akin at mabilis ko siyang tinalikuran. Narinig ko naman ang mahina niyang
pagtawa kasabay nang paghigpit nang pagkakayakap niya sa akin mula sa likod ko.
"I'm givingyou permission to wake me up if you get horny again, baby," bulong niya
sa batok ko na nagpataas ng mga balahibo ko sa katawan. Kakaibang init at kiliti
ang inihatid sa akin ng mainit niyang hininga na parang muling nagpapabuhay sa p
Pero pagod pa ako! Hindi na ako makakilos!
"Okay. Round three later," ngunit bigla kong naisagot na siyang nagpalakas naman sa
pagtawa niya.
Gusto ko siyang kurutin ng pinong-pino.
Dinroga nga niya yata ako!
CHAPTER 23:
Being Best Friends
Diana
"Semen is not harmful to your baby, whether it's in your v****a or in your mouth.
So swallowing it is absolutely fine, and it gets digested as normal food," saad ni
Doktora Alonzo habang may napakatamis na ngiti sa akin.
Umakyat ang dugo sa mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan at hindi ko magawang
salubungin ng tuwid ang mga mata niya.
Habang si Dexter naman ay nagmistulang modelo sa pagkakatayo niya at pagkakasandal
sa pinto ng silid ko at taimtim na nakatitigsa akin. At hayan na naman ang mga
pilyong ngiti niya na unti-unting surnisilay sa mga labi niya.
Gusto ko siyang batuhin ng lampshade sa ginagawa niyang pang-aasar sa akin sa mga
pangiti-ngiti at pagtitig niya sa akin ng ganyan. " But in other cases, a woman
should make sure that her partner is free of any sexually transmitted diseases or
STDs because a woman can be infected when she swallows semen," dagdag ni Doktora na
siyang ikinahinto
1<0.
Kaagad akong napalingon muli sa kinaroroonan ni Dexter.
Turnaas naman ang mga kilay niya.
"What?" tanong kaagad niya na tila nagtataka habang nakatitig sa akin. "Wala akong
ginagalaw na ibang babae," kaagad niyang dipensa bago niya ako sinamaan ngtingin at
burnaling sa ibang direksiyon.
Napalingon naman ako kay Doktora nang mas lumawak pa ang pagkakangiti niya kaya lt
muling nag-init ang pisngi 1<0. Pero maniniwala ba ako na wala talagang ginagalaw
na ibang babae ang lalaking 'to?
Lokohin niya ang itlog niya!
" 110 over 70. It's normal but it's better to eat more vegetables and fruits and
just continue taking the vitamins I gave you," ani Doc kasunod ang pagkakalas niya
sa braso ko nang gamit niya sa pagbasa ng blood pressure ko.
Ipinatawag na lamang siya ni Dexter kaysa kami ang magtungo sa clinic niya. May
kasama siyang dalawang assistant at marami silang dala na kagamitan na ngayon ay
inaayos nila sa gilid ng kama.
Maging sila ay napapangiti sa usapan namin ni Doktora at kanina ko pa rin nakikita
ang
kakaiba nilang pagtitig kay Dexter. Punong-puno ng paghanga ang kanilang mga mata
at parang gusto ko silang kutongan sa mga ginagawa nilang 'yan.
"May isa pa akong tanong, Doc."
"Yeah, ano 'yon?" nakangiti niya naman tanongsa akin.
Nilingon kong muli si Dexter sa pinto na ngayon ay nakatitig na naman sa akin.
" P'wede ba lumabas ka muna? It's girl's talk," mahinahon kong utos sa kanya kahit
sa 100b ko ay naiinis na ako sa kanya dahil alam ko naman na binabantayan niya ako.
Sigurado namang walang alam ang doctor na ito sa kung anumang sitwasyon namin ng
kidnapper na Ito.
"l won't," nakangiti niya rin namang sagot sa akin na siyang mas lalo kong
ikinainis sa kanya. Gustong-gusto ko na talaga siyang batuhin ng unan!
" It's okay, Mrs. Delavega. Excited na kasi si Mister na makita si baby sa
monitor," nakangiting saad din naman ni Doc sa akin.
Napahinga na lang ako ng malalim.
"Ano po bang tanong niyo? Bulong niyo na lang PO."
Napaisip naman ako sa sinabi niyang Iyon.
Sumenyas ako sa kanya na mas lumapit pa siya sa akin na kaagad niya rin namang
sinunod.
Nakita ang pagsasalubong ng mga kilay ni Dexter at pagsama niya ng tingin sa akin
ngunit hindi siya pinansin.
"Ano po 'yon?" mahinang tanong ni Doktora. Mas lumapit naman ako sa tainga niya.
Nahihiya din kasi ako na marinig pa ito ng mga assistant niya.
"0-0kay lang ba kung oras-oras nagsi-sex at baon na baon sa loob 1<0?" alanganin
kong bulong sa kanya kasabay nang muling pag-akyat ng dugo sa pisngi!
Napakainit na ng mukha ko at para na ito ngayong bulkan na sasabog.
Bahagya akong lumayo kay Doktora kaya naman napansin ang mas lalong paglawak nang
pagkakangiti niya na may halong kapilyahan.
Tsk. Parang gusto na lang magpakain sa kama na kinahihigaan ko ngayon. Gusto ko na
lang kalimutan ang araw na ito sa buong buhay
"It's okay, Mrs. Delavega. Wala kang dapat na ipag-alala," nakangiti niya namang
sagot.
Pasimple ko siyang pinanlakihan ng mga mata upang hinaan ang boses niya. Mas lalo
naman siyang napangiti.
Nasa tabi siya ng kama ko at nakatalikod sa kinaroroonan ni Dexter.
" His penis can't penetrate beyond your v****a, so it won't reach your baby. Your
baby is protected by a fluid-filled bag and the strong muscles of your uterus. And
the thick mucus plug seals your cervix and helps guard against infection. So, you
have nothing to worry about," paliwanag niya naman sa akin sa mahina ngunit
napakaliwanag niyang tinig.
Nakahinga akong bigla ng maluwag. Kung gano'n ay safe naman pala si baby.
Bigla rin akong nakaramdam ng kakaibang excitement sa dibdÏb ko. Muli kong nilingon
si Dexter na ngayon ay lumalapit na rin sa amin habang nagli-layer na ang
pagkakakulot ng mga balat niya sa noo.
Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang nakatitig sa kanya.
"What are you two talking about? Matagal pa ba 'yan?" tanong niya na mukhang gusto
niya lang maki-usyoso.
"Huwag ka nga magmadali," saway ko
naman sa kanya na siyang ikinangiti ni Doktora.
"Silipin po muna natin si baby and then, I'll give you flu shots to protect you and
the baby from flu," nakangiting saad naman ni Doktora sa akin.
Naupo si Dexter sa kabilang tabi ko at doon pumlwesto.
Kaagad na rin nila akong inihanda para sa ultrasound. Kumpleto ang mga kagamitan
nilang dala. May machine na may kasamang monitor. Siguro ay may malaki silang
sasakyan upang madala nila ang mga ito dito.
Ang buong akala ko ay kami ang pupunta sa clinic ni Doktora pero nagulat ako dahil
kagigising ko lang kanina ay nalaman ko buhat kila Helen at Emily na naririyan na
raw sa ibaba ang Doktor na ito na magsusuri sa akin.
Mukhang iniiwasan na naman ni Dexter na makalabas ako ng mansion niya. Tsk.
llang sandali lang ay nakasalang na rin ako sa ultrasound at ngayon ay nakikita na
naming muli si baby sa monitor.
"Hayan na si baby, meron na siya ngayong4 1/2 inches long, crown to rump, and weigh
close to 4 ounces. Para na po siyang apple. Gano'n na siya kalaki ngayon," ani
Doktora habang ipinapakita niya sa amin si baby sa monitor.
Gano'n na lamang ang paglakas ngt***k ng puso ko habang pinagmamasdan ko siya.
Kitang-kita ko 'yong ulo niya. Mayroon na rin siyang mga kamay at paa.
Bigla na lamang akong naluha sa hindi ko malamangdahilan. Hindi ko maintindihan ang
nararamdaman ng dibdib 1<0.
"Oh, God. Talagang mas malaki na siya ngayon kumpara noong nakaraan. Makikita na
rin ba kung anong gender niya ngayon, doc?" tanong naman ni Dexter na mas lumapit
pa sa monitor at pinakatitigan ito ng mabuti.
Kitang-kita ko rin ang sobrang kasiyahan sa kanyang mukha at mga mata niya.
"Check natin. Relax lang, mommy." Muling pinagalaw ni Doc ang hawak niyang bagay sa
tiyan ko. Medyo madiin ito pero hindi naman masakit.
Siguro ay gano'n talaga ang ultrasound.
" Based on the urine flow, I think he is a boy. We'll see this clearly when he is
18 to 20 weeks old. We can clearly see at that age his genitalia." "Jesus. I can't
wait to hold him in my arms. Kung saka-sakali pala ay isang Jr ang panganay nating
anak." Nakangiting bumaling sa akin si
Dexter.
Sinuklian ko rin siya ng malawak na ngiti bago muling burnaling sa monitor.
Halo-halo ang nararamdaman ko sa dibdib ko sa mga sandaling 'to. May halong takot
at pangamba para sa kinabukasan.
"Congratulations again, Mr. and Mrs. Dealavega," nakangiting bati muli ni Doktora
sa amin matapos ang ultrasound 1<0.
"Thank you, Doc," nakangiti ko rin namang sagot sa kanya.
Si Dexter ay hindi na umalis sa tabi ko at kanina pa niya hinahaplos ang tiyan ko.
Ang surnunod ay binigyan niya ako ng bakuna para sa flu at doon lamang umalis si
Dexter sa tabi 1<0.
"Saan ka na pupunta?" tanong ko sa kanya kahit alam ko na ang dahilan nang pag-alis
niya.
"Dito lang." Pumasok siya sa 100b ng banyo.
Napailing na lamang ako na may kasamang ngiti. Takot siya sa karayom, simula pa
noong mga bata pa lamang kami at hanggang sa ngayon.
Pansin ko rin ang pagngiti ni Doc na tila alam niya rin ang iginagawi ni Dexter.
Kaagad na rin niya akong binigyan ng anti-flu vaccine sa braso na parang kagat lang
naman ng langgam ang kirot nito.
Nang matapos ay sumama na rin ako sa ibaba para ihatid sila.
Nag-advise din kasi si Doktora sa akin na kailangan kong maglakad-lakad o mag
ehersisyo. Malaki daw ang maitutulong niyon para hindi manakit ang likod 1<0.
Maiwasan ko ang constipation, bloating and swelling.
Maaari din daw nitong ma-boost ang mood ko at energy level ko, pati na rin ang
maayos kong pagtulog. Hindi ba mabisang exercise na rin 'yong pagsi-sex?
Nakalimutan ko nga rin palang itanong 'yon kay doktora.
Sa susunod na lang siguro. Nakaalis na rin kasi sila at ngayon ko lang naalala.
"What did you and Doctor Alonzo talk about
rli
"Huh?" Napalingon ako kay Dexter sa tanong niyang 'yon.
Kasalukuyan na kami ngayong naririto sa garden sa gilid ng mansion at naglalakad
patungo sa likurang bahagi. Si Maple ay tuwang-tuwa na nakikisabay din sa amin sa
paglalakad.
Nagpapapansin siya sa akin at parang
gustongmagpalambing.
Plano kong magtungo sa pool. Bigla akong nasabik na lumangoy. Sinabi rin kasi ni
Doktora kanina na mabuting ehersisyo din daw ang paglalangoy.
Pero may isa akong problema. Hindi ako marunong lumangoy! Paglangoy lang sa ibabaw
ni Dexter ang kaya 1<0 ! Tsk.
"The one you whispered to her earlier," pag-uulit muli ni Dexter.
Mukhang hindi niya yata ako titigilan hangga't hindi niya nalalaman lyong pinag
usapan namin kanina ni Doktora!
" Bakit gusto mong malaman?"
"l should know." Medyo tumataas na ang himig niya.
"Ah, okay. Nakalimutan kong ikaw nga pala ang hari clito pero secret. Hmp!"
Inirapan ko siya bago ako nagmadali sa paglalakad at iniwan siya. "Diana! Slow
down!" Mabilis niya rin naman akong hinabol at pinigilan sa braso.
" Maliligo ako!"
Sa wakas ay nakarating na rin kami dito sa likurang bahagi at bumungad na rin sa
amin ang napakalawak na pool.
" Mag-ingat ka naman! Paano kung bigla
kang madapa?!"
" Buntis lang ako, hindi ako lampa!" Tinangka kong agawin sa kanya ang braso ko
ngunit hindi niya ito binitawan.
"Kahit na!"
"Maglalangoy ako, Dexter."
"When did you learn to swim?" sarkastiko niyang tanong. Alam niya namang hindi ako
marunong.
" Kagabi lang. Ang galing ko kayang lumangoy. Gusto mo, sisirin kita?"
Bigla siyang napangisi habang nakatitig sa akin. Binitawan niya ang kamay ko at
mabilis na naghubad ng darnit niya.
Baliw talaga siya.
Kanina lang galit. Ngayon naman, mukhang may kademonyohan na namangtumatakbo sa
isipan niya.
"Come." Kaagad niya ring hinawakan ang braso ko at hinila ako patungo sa pool.
"Dexter, h-huwag sa malalim. Hindi ako marunong lumangoy! Sa iyo lang ako
marunong!" Bigla naman akong kinabahan.
llang beses na rin kasi akong muntik na malunod noong mga bata pa lamang kami.
Noong nakatira pa ako sa nanay ko na ang bahay ay nakatirik sa tabi ng ilog.
Mga bata pa kasi kami noon at matitigas ang ulo. Palagi kaming naliligo sa ilog
kahit ipinagbabawal dahil masyado nang marumi ang tubig.
Si Dexter lang palagi 'yong sumasagip sa akin noon at taga-tago ng sikreto ko.
Dahil kung malalaman iyon ni nanay ay siguradong bugbog-sarado ako sa kanya.
"Don't you trust me?" tanong naman niya habang inuumpisahan na niyang kalasin
angtali ng robe ko na tangi kong suot ngayon.
Sa 100b ko naman ay may two piece bikini akong suot na kulay white.
Luminga ako sa buong paligid nangtuluyan na itong mahubad sa akin. Nawawala sa
paligid ang mga tao ni Dexter. Siguradong nag-iipon ang mga ito sa isang lugar.
Nalaman ko noong nakaraan lang na mayroong isang napakalaking silid pala sila dito
sa likuran ng mansion. Si Emily ang napakapagsabi sa akin niyon noong mapansin kong
nagdala siya ng plastic-plastic na grocery sa likuran ng mansion.
"You're still so sexy, baby even though your belly is growing round," ani Dexter
habang hinahaplos na naman niya angtiyan ko.
"Hindi mo na masasabi 'yan kapag sobrang laki na ng tiyan 140."
"You're still the sexiest woman for me kahit na tumaba ka pa."
Napangiwi na ako sa mga pambobola niya. " Parang kasasabi mo lang noong nakaraan na
pangit ako!"
"l said sexy." Muli na namang sumilay ang nakakalokong ngiti sa mga labi niya.
"Letse ka!" Pinagsusuntok ko siya sa dibdib niya.
Bigla rin kasing burnalik sa alaala ko ang pagiging mag-best friend namin noon at
ang ugali niya kung paano niya ako palaging inaasar.
Hindi ko kasi maramdaman noon na may malalim na pala siyang feelings para sa akin.
At iyon na naman ang nararamdaman ko ngayon sa kanya.
Anong klaseng pagmamahal ba talaga ang nararamdaman niya para sa akin?
Baka naman nakaramdam langsiya ng inggit sa akin noon dahil magkakaroon na ako sa
wakas ng sarili kong pamilya pero siya ay hindi pa at maiiwan siya ng mag-isa.
CHAPTER 24:
Nursery Room
Diana
Lumipas ang ilang linggo.
Naalimpungatan ako sa malakas na paggalaw sa 100b ng tiyan 1<0. Napaayos ako nang
pagkakahiga at hinaplos ang namimilog ko ng tiyan.
Lumingon ako sa wall clock at five thirty pa lang ng madaling araw. Mahimbing pa
ring natutulog si Dexter sa tabi ko na ngayon ay nakanganga pa. Halatang napagod na
naman siya sa pangangabayo niya kagabi.
Natatabunan lang ng puting kumot ang kalahati ng katawan niya habang nakabalot
naman ang natitirang bahagi ng kumot sa katawan ko.
Nagmistula siyang modelo sa pagkakahiga niya dahil sa napakaganda niyang
pangangatawan.
Sabog-sabog ang kanyang buhok. Nakataas ang pareho niyang braso sa ulunan niya at
bagsak ang mga hita na bahagya pang nakabukaka. Nakabukol sa harapan niya ang alaga
niyang walang kamatayan sa pagtigas.
Bakit parang buhay na naman ito ngayon? Hindi yata marunong mapagod.
Naramdaman kong muli ang malakas na paggalaw ng makulit na batang nasa loob ng
tiyan ko. Napangiti ako at hindi siya napigilang haplusin.
"Ang aga mo naman manggising, baby.
Madaling araw pa lang," pagkausap ko sa kanya.
Bigla naman siyang sumipa na ikinamilog ng mga mata ko. Para bang narinig niya ang
boses ko kaya may reaksiyon siyang gano'n!
Mas lalo akong napangiti at muling hinaplos ang tiyan 1<0. Napalingon ako kay
Dexter nang maramdaman ko ang pagkilos niya.
Dumilat ang mga mata niyang naniningkit at tumingin sa akin na para bang nagtataka.
"Hey. What time is it?" Nangungunot ang noo niyang tumingala din sa wall clock bago
muling bum aling sa akin. "Ang aga mo naman yata nagising."
Lumapit siya sa akin at yumakap sa ibabang bahagi ng baywang ko ang isa niyang
braso. Sumiksik naman ang mukha niya sa kilikili kaya naman wala akong pagpipilian
kundi ang ipatong ang braso ko sa likod niya.
"Simisipa si baby," sagot ko sa kanya na
siyang ikinatunghay niyang muli sa akin.
"Huh?" Mas lalo pa yatang nagsalubong ang mga kilay niya bago lumingon sa tiyan ko
at marahan itong hinaplos.
"Sumisipa na siya." Ngayon ko pa lang kasi siya naramdamang gumalaw sa 100b ko.
At halo-halo na naman ang nararamdaman ko sa dibdib ko ngayong nararamdaman ko na
talaga siya. Kakaiba ang hatid niyon sa akin. " Really?" tanong naman ni Dexter na
mukhang lalo pang nagising.
Bumaba siya sa tiyan ko at inilapat sa gilid niyon ang pisngi niya.
"Yeah. Ang aga niya rin nagising."
" Baby? Daddy is here. Can you hear me?" pagkausap niya rin at segundo lang ay muli
na namang sumipa si baby sa 100b. "Whoa! Did you feel that? He kicked hard! He
heard me,
Kaagad siyang lumingon sa akin na may nanlalaki ng mga mata. Gulat na gulat siya at
tila hindi makapaniwala.
Natawa naman ako sa hitsura niya.
"l think so."
"What's the feeling? Hindi ba masakit?"
Kaagad akong umiling sa kanya. "Hindi naman."
Umangat siya sa akin at hinagkan ako sa labi bago siya muling bumaba sa tiyan ko.
Muli niya itong kinausap at hinaplos-haplos.
Napatitig na lang ako sa kanya at sa anak namin. Hindi ko alam kung ano ba angdapat
kong maramdaman.
I still feel so down until now that I just try to forget and focus on something
else. Gulong-gulo pa rin ang isipan ko at hindi ko malaman kung ano ba angdapat
kong gawin? Hindi ko pa rin mahanap angtama at ang sarili ko.
Hindi ko pa rin mahanap ang purong saya sa puso ko sa mga nangyayari ngayon.
Nahahaluan pa rin ito hanggang sa ngayon ng pait.
Pinipilit ko lang sumabay sa agos at sa mga gusto ni Dexter. Wala rin naman kasi
akong magagawa ngayon hangga't ganito ang kalagayan ko.
Siguro ay kailangan ko lang muna ang maghintay ng panahon.
LUMIPAS pa ang maraming buwan hanggang sa tuluyan na ngang lumaki angtiyan ko.
Marami ng holidays ang dumaan sa amin. Christmas and
New Year.
Dito lang din kami nag-celebrate sa mansion kasama ang ilang mga kasambahay at mga
tao ni Dexter. Ang iba kasi ay nagpaalam para umuwi sa kani-kanilang mga pamilya.
Ang iba naman ay naiwan dahil wala naman daw silang uuwiang mga mahal sa buhay.
Nagtulong-tulong ang lahat sa pagluluto at paghahanda. Nagsalo-salo kami sa
pagkain. Nagpalaro at namigay ng maraming regalo at bonus si Dexter sa kanila.
Masayang-masaya naman ang lahat sa mga natanggap nila.
Sa akin naman ay isang SLR camera ang ibinigay niya na siyang ipinagtaka ko. Ang
sabi naman niya ay para magkaroon kami ng memories habang buntis pa ako. Hindi kasi
sila gumagamit ng phone sa mansion na ito, kahit ang mga kasambahay ay wala niyon.
Wala ring landline.
Siguradong mayroon sa opisina niya o sa 100b ng silid niya pero palagi naman itong
nakakandado.
Pinagsawa ko na langdin ang sarili ko sa pagkuha ng iba't ibang larawan 1<0.
Maraming stolen shots din akong nakuha kay Dexter pati na rin kila Helen at Emily.
Kinuhanan ko na rin ang buong mansion mula sa 100b at labas ng bakuran, pati na
rin ang lugar ng mga kabayo dahil nagtutungo kami doon palagi ni Dexter para
maglakad-lakad at turnambay.
llang ulit din kaming nakasakay sa mga kabayo niya para makapaglibot-libot lang.
Hindi naman niya pinatatakbo ang mga ito habang sakay ako.
Muli rin naming nasubukan ang magniig sa 100b ng kuwadra. Pero hindi na niya ako
hinayaan pang humiga sa dayami dahil masyadong makati at maaari na namang
magasgasan ang balat ko.
Naglatag na kami ng kumot na ginagamit din namin palagi sa pagpi-picnic sa malawak
na farm landscape, kasama ng mga kabayo.
SUMAPIT ang kaarawan ko. January 15 at twenty five years old na ako. Samantalang sa
March naman ay twenty seven na si Dexter.
Maaaring magkasabay pa sila ng birthday ng anak namin dahil iyon ang kabuwanan ko.
Muling nagpahanda si Dexter ng isang bonggang selebrasyon sa buong mansion na
isinurpresa pa niya sa akin kinaumagahan. Ngunit wala naman kaming bisitang iba
kundi tanging ang mga kasambahay langdin at ang mga armado niyang tao sa labas ang
kasama n aming n ag-celebrate.
Ni hindi man lang niya iniimbitahan ang ilan
sa mga kapatid niya na magtungo dito. Ayon sa kanya ay abala silang lahat sa
trabaho sa Manila. Hindi na lang din ako nag-usisa pa dahil alam ko namang
itinatago niya lang din ako sa kanila.
Napapaisip lang ako kung may nalalaman ba ang pamilya niya sa gin awa niyang
pagpapadukot sa akin. Hindi ko na rin siya tinanong pa dahil para saan pa?
"Happy birthd ay."
Napayuko ako sa isang box na inilahad niya sa harapan ko habang siya ay nasa
likuran ko at nakayakap sa akin. Kasalukuyan na kami ngayong naririto sa silid at
naghahanda na para sa pagtulog.
Bigla namang lumakas ang kabog ng dibdib ko at napatitig sa hawak niyang box.
Maliit lang ito at kulay itim. Kasing hugis ito ng box ng singsing.
Hindi ako nakakilos ng ilang sandali at nanatili lamang akong nakatitig doon.
Nagsimula akong kabahan sa hindi ko malamang dahilan.
"Hey, ayaw mo ba? It's my birthday gift for you," aniyang muli at nararamdaman ko
na ang pagtatampo sa himig niya.
Huminga ako ng malalim ngunit hindi ako nagpahalata sa kanya.
"A-Ano naman 'yan? Hindi naman kailangan ng regalo. Alam mo namang hindi ako
mahilig sa mga ganyan."
Sandali siyang natahimik mula sa likuran ko. "Tatanggihan mo pa rin ba 'to? Kahit
ngayon na lang. A'right, next time hindi na talaga."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon. Para bang may ibig siyang ipakahulugan
na hindi pa niya direktahin. 'IA-Ano bang laman niyan."
"Just open it."
Muli akong huminga ng malalim at pilit pinatapang ang dibdib 1<0. Bahala na nga.
Itinaas ko na ang kamay na napansin kong bahagya pa lang nangangatal. Sana ay hindi
niya mapansin.
Nanatili lang din naman siyang tahimik sa likuran ko.
Dahan-dahan nang binuksan angtakip ng box hanggangsa burnungad na nga sa akin ang
nilalaman niyon. Kumislap ito nang panandalian.
Sandali akong napahinto habang nakatitig doon. Kaagad din akong napahinga ng
maluwag. "N-Necklace?" Napangiti ako at kaagad lumuwag ang dibdib ko.
Napansin ko naman ang hindi kaagad pagsagot sa akin ni Dexter.
Lilingunin ko na sana siya nang bigla na siyang magsalita, "yeah. Happy birthday."
Mabilis niyang hinagkan ang gilid ng pisngi ko bago niya kinuha ang kumikinang na
gold necklace sa box na mayroong round locket pendant.
Pa-kuwadrado kasi ang hugis ng box kaya inakala kong singsing ang nilalaman.
"Hindi ko na nga nasusuot 'yong mga alahas na ibinigay mo sa akin d'yan, eh,"
kunwa'y sabi ko sa kanya.
"It's different. Look at this. Let's open the locket." Binuksan niya ang locket at
bumungad sa akin larawan naming dalawa doon na magkasama.
Sa kabilang bahagi naman ay bakante pa ng larawan pero may initial doong nakasulat
na baby Jr.
"Wala pa kasing picture si baby kaya 'yan na lang muna ang ipinalagay ko. Did you
like it?" "Hmmm." Tumango na lam ang ako sa kanya. "Thank you."
Nilingon ko siya at hinagkan sa pisngi niya.
Kasabay nang bigla na lamang pagtulo ng mga luha ko sa pisngi.
"Hey. You're crying again." Nabanaag ko naman kaagad ang pag-aalala sa kanyang mga
mata.
"Huwag mo na akong pansinin. Emosyonal naman daw talaga 'pag buntis, sabi ni
Doktora." Mahina ko siyang hinampas sa dibdib niya.
"00 na nga. Let me wear it with you," natatawa niya namang sagot bago niya
pinaghiwalay ang lock ng kuwintas.
Kaagad kong inipon ang buhok ko at hinayaan siyang isuot ito sa akin.
"Happy birthday again, baby. I love you." Muli niya akong niyakap ng mahigpit at
hinagkan sa noo.
LUMIPAS ang mga araw.
"What do you think? Ang ganda, 'di ba? Baka may kulang ka pang naiisip para mabili
na kaagad natin," ani Dexter habang naririto kami sa 100b ng isang room na
ipinagawa niya bilang nursery room para kay baby.
Napatingala ako sa ganda ng pagkakaayos ng buong silid. Panlalaking-panlalaki ang
mga color and design ng lahat ng mga kagamitang naririto dahil nilinaw na rin naman
sa amin ni
Doktora Alonzo na lalaki talaga ang baby namin sa tiyan 1<0.
Magkahalong puti at asul na mga kulay ang mga naririto simula sa mga pintura, mga
kurtina, mga darnit, lampin, mga laruan, crib, duyan at kung ano-ano pa.
"Ang ganda," nasambit ko. " Mukhang kumpleto naman na. Kung may kulang, saka na
lang ulit bumili."
Lumapit ako sa closet na napupuno ng mga naka-hanger na maliliit na mga darnit, mga
medyas, baby mittens and booties, apron, maraming pares ng shoes, overalls at kung
ano-ano pa.
Lahat sila ay malilinis na at nalabhan na.
Puno na rin ng mga diaper and baby wipes ang ilang bahagi pa ng closet dito sa
ibaba. Kumpleto na rin ang mga sabon, shampoo, lotion, baby powder, baby oil at
kung ano-ano pa. May nakahanda na ring feeding bottle, mga mamahaling gatas at mga
vitamins.
Medyo napahinto ako dahil ang mga feeding bottle at mga gatas ay wala sa listahan
na pinag-usapan namin ni Dexter bago niya pinamili ang mga ito.
Bumili na rin pala siya ng baby carrier and
stroller na wala rin sa list. Siguro ay nakita niya ang mga ito doon sa pamilihan
kaya't binili na rin niya.
Siya at si kuya Bruno lang ang kasama niyang namili sa hindi alam kung saan. Hindi
naman niya ako isinama kahit gustuhin ko pa.
"Ahm, s-saan ba ako manganganak? Sa clinic ba ni Doktora?" Muli akong bumaling kay
Dexter na napansin kong nakatitig pala sa akin habang nakasandal sa gilid ng pinto.
"Saan ka ba mas kumportable? Ikaw ang masusunod ngayon dahil ikaw naman ang
manganganak."
Napahinto ako sa sinabi niyang 'yon at napaisip.
Huminga ako ng malalim.
"Bahala na. Pakikiramdaman ko na lang muna itong sarili ko kung kakayanin 140 ba
dito. Di ba, mas kumpleto ang mga gamit ng mga Doctor kung nasa clinic nila ako
kaysa dito? Pero kung kakayanin ko naman, okay lang kahit dito na lang."
Muli akong bumaling sa kanya na hanggang ngayon ay nakatitig pa rin sa akin. Ngunit
hindi mabasa kung anuman angtumatakbo sa isipan niya.
Palaging blangko ang kanyang reaksiyon at mga mata na ilang araw ko nang napapansin
sa kanya.
llang sandali ang lumipas ay sumilay din ang ngiti sa mga labi niya ngunit
pakiramdam ko ay pilit lang ang mga ngiti na 'yon.
"Aright. Just let me know. I'll let you decide now... kung anuman ang gusto mo."
Napahinto ako at napatitig sa kanya.
Mukhang bago ang mga salitang naririnig ko sa kanya ngayon. Ako lang ba o meron
talagang ibang ibig pang sabihin ang mga sinasabi niya ngayon?
"Come. Nagugutom na ako," aniya kasabay nang pagtayo na niya ngtuwid at lumapit sa
akin.
Inalalayan na niya akong makalabas ng nursery room na naririto lang din naman sa
tabi ng silid niya.
'Yong silid niya na hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ako hinahayaan na
makapasok sa 100b. Hindi na rin ako nagpumilit pa dahil kung gugustuhin niya, hindi
ko na kailangan pang magmakaawa sa kanya.
Pero wala pa rin talaga. Doon pa rin kami natutulog sa silid ko na nasa third
floor.
CHAPTER 25:
Set Free /WARN I N G !
Diana
Tuluyan nang sumapit ang kabuwanan ko. Mas lumobo pa ngayon ang tiyan ko at kay
bigat-bigat na niya talaga. Nahihirapan na akong maglalakad.
"Emily, 'di pa ba lumalabas ng office ang Sir niyo?" tanong ko kay Emily na
kalalabas lang ng banyo bitbit ang trash can. Ako naman ay nasa kama na at
naghahanda na para sa pagtulog.
"Hindi pa PO, Señorita."
" Dinalhan niyo ba siya ng pagkain? Kumain na ba siya?" Tumingin ako sa wall clock
at pasado nine na nggabi.
"Opo, Señorita. Dinalhan na po namin siya pero hindi po kami sigurado kung kinain
na niya. Ayaw po niyang magpa-istorbo, eh."
"Gano'n ba?"
"Opo. May kailangan pa po ba kayo, Señorita?"
"Wala na. Salamat."
"Sige PO. Lalabas na po ako." Kaagad siyang turnango sa harapan ko.
"Sige."
Tuluyan na siyang lumabas ng pinto bitbit ang trash can.
Napahinga ako ng malalim. Nadadalas na ang pagbababad ni Dexter sa 100b ng opisina
niya hanggang hatinggabi. Mad alas ay amoy-alak na rin siya sa tuwing tumatabi siya
sa akin sa madaling araw.
Para bang burnalik na naman siya sa dati noong bago pa lang ako sa mansion na 'to.
Hindi na rin kami gaanong nakakapag-usap dahil palagi na siyang nagkukulong sa
opisina niya. Sila Helen at Emily na muli ang araw-araw na nagbabantay sa akin at
nag-aasikaso ng pagkain ko.
Maging sa paliligo ko ay sila na rin na dati-rati naman ay gawain ni Dexter.
Bihira na rin niya akong angkinin. Wala na rin naman akong gana, hindi katulad
noong mga unang buwan ng pagbubuntis ko na para akong na-addict sa s*x. Naitanong
ko na rin kay Doktora angtungkol doon at naipaliwanag na rin naman niya sa akin ng
maayos.
Normal lang daw na turnaas ang sexual desire ko dahil side effect daw iyon nang
pagbubuntis ng isang babae. Kasama sa mga pagbabagong nararamdaman ko sa katawan
ko, isa na daw doon ang hormone levels 1<0. At wala naman daw masama doon.
Tumayo ako nang makaramdam ako ng pag-ihi. Maya't maya akong urniinom ngtubig kaya
lt maya't maya rin akong nakakaramdam ng pag-ihi.
Hirap na hirap akong naglakad patungo sa banyo. Maalinsangan na naman ang
pakiramdam ko at parang gusto ko na namang maligo kahit katatapos ko lang maligo.
Pinatuyo lang ni Helen kanina ang buhok ko gamit ang hair blower
Siguro ay magpupunas-punas na lang ako ng katawan ko at palalakasin na lang ang
number ng aircon. Baka makasama na rin kung maya't maya na akong naliligo.
Pumasok ako sa 100b ng banyo at nagtungo sa toilet bowl. Kaagad kong hinubad ang
panty ko na tangi kong suot sa 100b ng maternity dress ko ring suot.
Nagtataka ako dahil may nararamdaman akong malamig sa pundiyo ng panty ko.
Tiningnan ko ito at napakunot ang noo ko nang makakita ako ng white liquid doon.
Sinalat ko ito garnit ang daliri ko. Malapot ito na parang sipon.
"Ano naman kaya 'to?" Din ala ko sa ilong ko ang daliri ko at inamoy ngunit wala
naman itong kakaibang amoy.
Nagkibit-balikat na lang ako bago ko tuluyan nangtinapos ang pag-ihi ko. Mabilis
lang akong naghugas at nagpunas garnit ang tissue.
Hinubad ko na lang din ang panty ko at inilagay sa lagayan ng mga marurumi kong
damit.
Ni-flash ko ang toilet bowl bago ako nagtungo sa closet at kumuha ng panibagong
panty. Kaagad ko rin itong isinuot.
Paglabas ko ng closet room ay hindi ko pa rin nadatnan si Dexter. Gusto ko sana
siyang puntahan pero nasa second floor pa ang opisina niya at nahihirapan na akong
maglakad ng malayo.
Minabuti kong humiga na lamang muli. Burnibigat na rin ang talukap ng mga mata ko
at hinihila na ako ng matinding antok.
Palagi ko na lang nakakatulugan ang paghihintay sa kanya.
MADALING-ARAW nang maalimpungatan ako sa mga halik na nararamdaman ko sa leeg ko at
mga haplos ng kamay niya sa tiyan ko hanggang sa burnaba ito sa p
Nalalanghap ko na naman ang alaksa kanya.
"D-Dexter..." Napakilos ako at umayos lang nang pagkakahiga ngunit nagpatuloy pa
rin siya sa mga paghalik-halik niya sa akin.
Hanggang sa naramdaman ko na ang paghawak niya sa garter ng panty ko at marahan
niya itong hinila paibaba.
Gusto ko sana siyang sawayin dahil nasa kalagitnaan ako ng masarap kong pagtulog
ngunit hinayaan ko na langdahil minsan na lang naman niya itong gawin sa akin.
Pero masyado ng malaki ang tiyan ko.
Nagsimulang humaplos ang kamay niya sa hiwa ko hanggang sa dumako ang daliri niya
sa lagusan ko.
Hindi na ako gaanong nakakaramdam ng sarap pero hinayaan ko na lang din siya.
Gumapang ang mga labi niya sa pisngi ko hanggang sa abutin niya ang mga labi 1<0.
Doon ko mas napatunayan na lango na naman siya sa alak.
Gayunpaman, ay napakabango pa rin ng hininga niya na nahahaluan ng menthol at alak
na ininom niya. Maging ang pabangong ginagamit niya ay nalalanghap ko pa rin.
"Dexter, lasing ka na naman," bulong ko sa
kanya ngunit hindi siya sumagot.
Nagpatuloy lang siya sa mga paghalik niya sa akin habang nakahiga siya sa kaliwa
kong bahagi at patuloy sa paglalaro ang mga daliri niya sa sunflower 1<0.
Hindi nagtagal ay naramdaman ko ang pagbaba niya at pagbuka niya sa mga hita ko.
Pum'westo siya sa gitna ko at segundo lang ay naramdaman ko na ang pagkain niya sa
p
Napakagat-labi ako sa sarap na hatid niyon sa akin ngunit hindi na iyon katulad ng
dati. Marahil ay dahil sa kabuwanan ko na at anumang oras ay manganganak na talaga
ako.
Pakiramdam ko nga ay namamaga na ang mga lips ng sunflower ko. Hindi ko naman na
ito makita dahil sa laki na ng tiyan 1<0.
Nagpatuloy si Dexter sa pagsibasib at pagkain niya sa akin habang ang mga kamay
niya ay humahaplos at pumipisil sa mga hita ko. Parang kakaiba siya ngayon, para
bang sabik na sabik at may kakaiba sa mga haplos niya.
At para siyang ginutom ng isang taon kung makakain. Para bang na-miss niya ako ng
sobra.
Hindi nagtagal ay mas naipon ang sarap na nararamdaman ko. Namuo ito sa puson ko at
unti-unti na ring lumalabas ang mahihina kong pag-ungol mula sa bibig 1<0.
Naramdaman ang pagpasok ng daliri niya sa loob ko kaya't mas lalo kong naramdaman
ang sarap.
"D-Dexter..." Kusa nang umangat ang isa kong kamay at napahawak sa ulo niya.
Napapasabunot na rin ako sa buhok niya nang bilisan niya ang paglabas-masok
ngdaliri niya sa loob ko na sinasabayan nang mapaglaro niyangdila sa clit ko.
"D-Dexter, o-ooooh. l'm cummin'."
Tuluyan nang napa-inat ang mga daliri sa paa at napahawak ako ng mahigpit sa kobre
kama nang marating ko ang pagsabog ko. Halos manginig ang mga hita ko sa sarap
niyon.
Habol ang paghinga ko nang matapos siya. Umahon siya at ang alaga naman niya ang
naramdaman kong ipinasok niya sa loob 1<0.
Idinilat ang mga mata at nakita ko siya mula sa malamlam na ilaw ng lampshade.
Namumungay ang kanyang mga mata habang nakatitig sa akin. Sabog-sabog ang buhok
niya at kahit medyo may kadiliman ay nakikita ko ang pangingitim ng palibot ng mga
mata niya.
Yurnuko siya at hinagkan ang tiyan ko bago
siya muling nagpatuloy sa pag-ulos sa akin. Naipikit ko ang mga mata ko at muling
napahawak ng mahigpit sa kobre kama.
Ninamnam ko ang sarap niyon kahit hindi na ito katulad pa ngdati.
Hindi naman niya ito isinasagad sa 100b ngunit ramdam ko ang pagiging agresibo niya
sa bilis ng paggalaw niya. Masyado rin siyang tahimik ngunit ramdam ko ang bilis ng
paghinga niya.
"D-Dexter..." Nabibitin pa rin ako dahil hindi niya isinasagad sa kaloob-looban ko
pero okay na rin sa akin.
Nag-aalala na ako ngayon dahil masyado ng malaki at mababa na ang posisyon ni baby
sa 100b ngtiyan ko.
llang ulos pa ang pinakawalan niya sa akin bago namin sabay na narating ang orgasm.
Naramdaman ko ang mainit niyang katas na pumuno sa 100b ko.
Kita ko ang paghingal niya at pangangatal niya sa ibabaw ko. Hindi na niya
tinatangka pang halikan ako dahil siguradong maiipit na niya ang tiyan ko.
Nagtagal lang siya ng ilang sandali bago niya hinugot ang p I niya mula sa akin at
muling nahiga sa tabi ko.
Hinagkan niya muna ang tiyan ko bago niya ibinalot sa katawan ko ang kumot.
Yumakap siya sa akin at mainit akong hinagkan sa mga labi 1<0. Mabilis lang at
kaagad din niyang binitawan. Hinaplos niya ang kanan kong pisngi habang nakatitig
ang malamlam niyang mga mata sa akin.
May kakaibang emosyon at lungkot akong nababasa doon kahit mapusyaw lang ang
liwanag ng paligid.
"Thank you so much for everything," bulong niya kasabay nang paglapat ng noo niya
sa noo 1<0.
Nagsimula namang burnigat ang dibdib ko habang nakatitig din sa kanya. Kakaiba ang
nararamdaman ko sa kanya ngayon.
Hindi lang ngayon, kundi nitong mga nakalipas pang buwan. Ang malaking pagbabago sa
kanya.
"I'm so sorry for all I've done. Humihingi ako ng tawad sa iyo pero kailanman ay
hinding-hindi ko 'to pagsisisihan. Dahil kung hindi ko ito ginawa, wala sana ang
baby natin ngayon." Nagsimulang manlabo ang mga mata ko dahil sa pamumuo ng mga
luha ko.
"Always remember that I love you so much, Diana...Mahal na mahal kita higit pa sa
pagiging matalik na magkaibigan natin. At ayokong ikulong ka sa mundong 'to na
hindi ka naman masaya."
Isa-isa nangtumulo ang mga luha ko sa gilid ng mga mata ko habang nananatili akong
nakatitigsa kanya.
"Your happiness is still the most important thing for me. Napatunayan ko na, na
hanggang dito lang talaga tayo at ayoko nang ipilit pa ang mga bagay... na hindi
dapat para sa ating dalawa. We have so many memories since we were kids that I'll
never forget. Dadalhin ko ang lahat ng 'yon hanggang sa pagtanda ko, kahit mag-isa
na lang ako at kahit saang lugar man ako mapunta."
Parang binibiyak ang puso ko nang masaksihan ko ang pagpatak ng mga luha niya sa
pisngi ko na kaagad niya ring pinunasan bago siya huminga ng malalim.
" Mag-iingat ka palagi. Always take care of yourself even when I'm no longer by
your side."
Bigla akong napasinok sa sinabi niyang 'yon kasabay nang sunod-sunod na muling
pagtulo ng mga luha ko sa pisngi.
"Kapag nailabas mo na si Jr... I promise, I'll
never bother you again. I'll let you decide for what you want. I will let you go,
baby ... but please, iwan mo muna sa akin si Jr. Hayaan mo muna akong makasama siya
at maiparamdam ko sa kanya ang pagiging ama ko. I'll set you free even against my
will... dahil ikaw lang at ang kaligayahan mo ang importante para sa akin... at
wala ng iba pa."
CHAPTER 26:
Safe
Diana
KINABUKASAN ay nagising ako na parang binibiyak ang gitnang bahagi ko, simula sa
likod ko hanggang sa balakang ko.
Napahawak ako sa tiyan ko na gano'n na lamang ang lakas ng paghilab.
"D-Dexter?"
Lumingon ako sa tabi ko ngunit hindi ko na siya nadatnan pa. Wala din siya sa buong
silid ko at hindi ko rin mahagilap sa buong paligid sila Helen at Emily.
Muling humilab ang tiyan ko at ramdam kong mas tumitindi pa ito ngayon. God,
manganganak na yata ako.
"Dexter?" mas nilakasan ko pa ang pagtawag sa kanya kahit para akong mauubusan ng
lakas sa kakaibang sakit na nararamdaman ko ngayon sa bahagi ng balakang ko at ng
tiyan ko.
Pinilit kong burnangon at bumaba ng kama.
"Dexter? Helen? Emily!" lika-ika akong naglakad patungo sa pinto habang hawak ko
ang balakang 1<0.
" B-Baby, lalabas ka na ba?"
Lumalim ang paghinga ko nang maramdaman ko ang paggalaw niya, ngunit kasabay nito
ay pagtindi ng paghilab ng tiyan ko.
Binuksan ko ang pinto ng silid ko at surnilip sa labas. Ngunit napahinto ako nang
may tubig na bigla na lamang bumuhos sa mga hita ko mula sa puwerta ko. Gano'n na
lamang ang pagkabog ng malakas ng dibdib ko.
"Dexteeerrrrr!" napahiyaw na ako sa takot lalo na sa patindi nang patindi pang
kirot ng tiyan ko at para nang bibigay ang mga tuhod 1<0.
Diana?!"
"Dexter!"
Bigla namang bumungad si Dexter sa dulo ng hallway at kaagad na turnakbo palapit sa
akin. Nakasuot lam ang siya ng robe at basang-basa pa ang buhok niya.
"What happened?"
"Y-Yong tiyan ko, ang sakit ng tiyan 1<0."
"You're wet. Urnihi ka ba?" tanong niya nang mahawakan niya ang basa kong mga hita
at nakita niya rin ang kumalat na tubig sa sahig.
" H-Hindi. Hindi ko alam. Manganganak na yata ako. Ang sakit ng tiyan 1<0!"
Kaagad niya akong binuhat. "I'll take you to
the hospital. Helen! Emily!
Kaagad na niya akong itinakbo palabas ng hallway habang tinatawag ang mga
kasambahay.
"S-Sir, bakit PO?"
" May nangyari po ba kay Señorita?" Kaagad din naman silangsumulpot sa aming
harapan na hindi ko na alam kung saan sila nagmula.
" Kunin niyo 'yong nakahanda ng bag na dadalhin sa Doktor," utos niya sa mga ito
habang ipinapasok na niya ako sa 100b ng elevator.
" H-Ha? M-Manganganak na po ba si Señorita?" tanong ni Helen at pareho pa silang
gulat na gulat ni Emily habang nakatitig lang sa amin.
"Yes! Hurry up and follow us in the car!" kaagad namang bulyaw ni Dexter sa mga ito
at ramdam ko na rin ang tensiyon sa kanya at pagkataranta.
"0-0po! Heto na PO, Sir!" Bigla ring nataranta sila Helen at Emily at kaagad na
tumakbo patungo sa silid 1<0.
Kaagad na ring sumara ang elevator at umandar ito paibaba.
"How are you feeling now? Feeling mo ba [alabas na si baby? Sa tingin mo ba, aabot
tayo sa hospital?" sunod-sunod niyang tanong habang
nakatitig sa akin at bakas ang magkahalong pag-aalala at pagpa-panic sa kanya.
"H-Hindi ko alam."
Pinakiramdaman ko ang sarili ko ngunit muli lang din akong napapikit ng mariin nang
muli na namang humilab angtiyan ko.
"H-Hayan na naman. M-Masakit. Parang naninigas ang tiyan 1<0." Hindi na ako
magkaintindihan pa kung papaano ako dadaing.
"f**k! It's okay, it's alright. I'm here, baby."
Mabilis niya akong hinagkan sa noo, kasabay niyon ay pagbukas naman ng pinto ng
elevator.
" Bruno!" kaagad niyang tawag pagkalabas na pagkalabas namin ng elevator at mabilis
na naglakad patungo sa pinto ng mansion na nasa 'di kalayuan pa.
Kaagad din itong binuksan ng mga kasambahay na halatang nataranta din sa aming
pagdating.
" Manganganak na yata si Señorita!"
"00 nga!"
"Boss!" Kaagad na bumungad si kuya Bruno sa pinto na humahangos pa.
"Ihanda mo ang kotse!"
"Nasa labas na, boss!" Kaagad ding nauna sa paglalakad si kuya Bruno at natanaw na
nga namin sa labas ng pinto ang pamilyar na itim na kotse ni Dexter.
Natatandaan ko na ito rin 'yong kotseng ginamit niya noong hinatid niya ako sa
simbahan at siya ring nagdala sa akin sa lugar na ito.
" Kaya niyo po 'yan, Señorita!"
"Lakasan niyo po ang loob niyo para kay baby!" saad ng mga kasambahay sa akin.
Hindi ko malaman kung ngingiti ba ako sa kanila o ano dahil sa pagpapalakas nila ng
loob ko.
Tuluyan na kaming nakalabas ng mansion at mabilis akong ipinasok ni Dexter sa loob
ng kotse.
"Sir! Heto na po ang bag ni Señorita!"
Napalingon kami kila Helen at Emily na kaagad ding nakasunod sa amin bitbit ang
maternity bag na naglalaman ng mga garnit namin ni baby na siyang gagamitin namin
sa hospital.
Naihanda na namin iyon ni Dexter pagsapit pa lang ng pitong buwan kong pagbubuntis.
Sa unahan na nila ipinasok ang bag, sa tabi ni kuya Bruno habang kami ni Dexter ay
nasa back seat.
" Faster, Bruno!" mariing utos ni Dexter sa
kaniya.
"Masusunod, Boss!" Kaagad na ring pinatakbo ni kuya Bruno ang kotse. Katamtaman
lang naman ang bilis niyon dahil naririto pa kami sa 100b ng bakuran.
Muli akong napapikit nang maramdaman ko na naman ang matinding paghilab ng tiyan
ko.
"H-Hayan na naman, Dexter. Ang sakit." Napapahalinghing na ako sa sakit na
nararamdaman ko.
"Hey, baby. Don't hurt mommy, okay? Can you hear daddy?"
Naidilat ko ang mga mata ko nang maramdaman ko ang paghaplos niya sa tiyan ko
kasabay nang pagkausap niya dito. Makailang ilang ulit pa niya itong hinagkan.
"Your mom and I are so excited to see you. We love you so much, baby. You are our
angel." Muli niyang hinagkan ang tiyan ko habang paulit-ulit niya itong hinahaplos.
At para bang may mahika siyang taglay dahil bahagyang kumalma ang tiyan ko. Medyo
gumaan din ang nararamdaman ko.
Nagpatuloy sa mabilis na pagmamaneho si kuya Bruno nang makalabas na kami sa
highway.
Patuloy din naman sa pagkausap si Dexter sa
anak namin na mukhang nakikinig kaagad sa kanya.
Tinawagan na rin niya si Doktora Alonzo na kaagad din namang sumagot. Ipinaalam
niya ang kalagayan ko at ang pagtungo na namin doon para makapaghanda na rin sila
sa pagdating namin.
HINDI NAGTAGAL ay nakarating kami sa private hospital. Sa labas pa lang ay kaagad
na kaming sinalubong ni Doktora kasama ang mga assistant niya.
Mabilis nila akong isinakay sa bed stretcher matapos akong ilabas ni Dexter sa
kotse.
Kaagad din nila akong ipinasok sa 100b ng hospital. Doon langdin muling burnalik
ang matinding paghilab ng tiyan ko hanggang sa para bang nasa ibabang-baba na ng
puson ko si baby at pakiramdam ko ay malapit na talaga siyang lumabas.
"D-Dexter... Doc, p-parang lalabas na siya." Napakapit na ako ng mahigpit sa kamay
ni Dexter na nakakapit din sa akin habang mabilis nilang itinutulak ang stretcher
sa hallway.
" It's alright. Nandito na tayo," sagot ni Doc bago nila ako mabilis na ipinasok sa
100b ng isang silid.
"Can I come inside? I promise, hindi ako makakagulo," pakiusap naman ni Dexter kay
Doktora na kaagad din namang tumango.
"It's okay, Mister Delavega. You can stay here and give your wife some
encouragement."
Lumarawan ang tuwa at excitement sa mukha ni Dexter. Kaagad din siyang pumasok dito
sa 100b at lumapit sa akin.
Pinagtulungan nila akong ilipat sa isa pang single bed na sigurado akong paanakan
na dahil may mga kakaiba ng mga bakal ang ilang parte nito.
Ibinuka nila ang mga hita ko at ikinalang sa magkabilang bakal sa gilid ng bed.
Wala naman na akong suot na panty pero laking pasasalamat ko dahil bumangon ako
kaninang madaling araw para umihi at nakapaghugas din ako.
Baka makita pa nila at malanghap mula sa akin ang katas ni Dexter dahil sa pag
angkin niya sa akin kagabi!
May suwero din silang ikinabit sa akin at kung ano-ano pang pagsusuri na
magkakatulong nilang ginawa.
Muli na namang humilab angtiyan ko and this time ay para na talagang binibiyak ng
husto ang matris ko at ang balakang ko na hindi ko maintindihan.
"Doc, h-hayan na!" muli kong sigaw dahil pakiramdam ko ay nasa puwerta ko na talaga
si baby.
Kaagad din naman silang nagsi-kilos. Si Dexter ay pinap'westo ni Doktora sa gilid
ko na malapit sa ulunan ko. Hinawakan niya ng mahigpit ang mga kamay ko at ilang
ulit akong hinagkan sa noo.
"You can do that, baby. I'm just here, okay?" masuyo niyang bulong sa akin bago
niya hinagkan ang mga labi ko.
Hindi nagtagal ay muli kong naramdaman ang muting paghilab ng tiyan ko at
pakiramdam na para bang mas lalo pang bumaba si baby sa puwerta 1<0.
"Aright. Hingang malalim, mommy. Inhale, exhale... then push," saad ni Doktora na
kaagad ko rin namang sinunod habangsila ay nakaabang sa harapan ko, sa bukana
kungsaan lalabas si baby.
Maka-ilang ulit ko itong ginawa habang ginagabayan nila ako. Hanggangsa mapuno ng
mga daing at hiyaw ko ang buong delivery room.
Kasunod na niyon ay pangingibabaw ng isang malakas na palahaw ng isang sanggol.
Para akong nabunutan bigla ng isang dambuhalangtinik na nakabaon sa katawan ko.
Nakahinga akong bigla ng maluwag at gumaan ang aking pakiramdam.
" It's a healthy baby boy!" nakangiting bulalas ni Doktora bago niya inihiga sa
dibdib ko ang sanggol na iniluwal ko.
Nakabalot na ito ngayon sa isang kulay green na tela. Patuloy pa rin ito sa pag
iyak niya na para bang inaapi. Ngunit nang mahawakan ko na siya at mapagmasdan ay
kusa rin siyang huminto.
Tumulo na lamang bigla ang mga luha ko habang nakatitig sa kanya.
"Oh, my God. A precious munchkin," ani Dexter na hindi rin magkamayaw ang sayang
nakikita ko sa kanya habang nakatitig sa baby namin. Kinuha niya ang isa nitong
kamay at ipinahawak sa isa niyangdaliri.
Hindi ako sumagot pero kitang-kita ko ang malaking pagkakahawig niya sa daddy niya.
At ni kaunti ay parang wala man lang nakuha sa akin.
Hindi ako makapaniwala. Heto na talaga, may baby na talaga kami ni Dexter. Isa na
talaga ako ngayong ina.
"Congratulations, Mr. and Mrs. Delavega!
He's an adorable and angelic baby. Kitang-kita ang mukha ng daddy sa kanya," papuri
naman ni Doktora na sinuklian ko ng munting ngiti.
Muli akong napatitig kay baby. So innocent at tama nga si Doktora, isa siyang
angel.
Nag-uumapaw ang saya sa puso ko ngunit nahahaluan ito ng mga agam-agam at kaguluhan
na halos isang taon ko nang dinadala sa dibdib 1<0. Simula noong mapunta ako sa
sitwasyon na ito.
At hindi ito matatapos kung hindi ko ito haharapin.
ISANG araw lang kaming naglagi sa hospital. Kaagad din kaming urnuwi ngmansion at
ibinuhos ko ang buong oras at atensiyon ko para lamang kay Jr sa 100b ng ilang
araw.
Sa nursery room na kami nananatili.
Samantalangsa mga araw na 'yan ay tuluyan na rin akong iniwasan ni Dexter. Sa gabi
ko na lamang siya nararamdaman, sa tuwing pumapasok siya sa 100b ng nursery room at
sinisilip ang anak namin.
Hindi na niya ako tinangka pang lapitan o kumustahin man lang.
Napakabigat ngdibdib ko ngunit hindi ko na
rin siya hinanap pa o tinanong man lang kila Helen o kay Emily, na siyang katulong
ko sa mga kailangan ko para kay baby at sa sarili ko.
Siguro ay nararapat lang muna ito para sa aming dalawa. Hindi madaling tanggapin
ang mga ginawa niya sa akin ng gano'n-gano l n lang kadali.
Maraming problema akong naiwan sa Manila na kailangan ko munang balikan at lutasin.
Hindi ko siya magagawang tanggapin ng buong-buo sa buhay ko, lalong-lalo na sa puso
ko kung maraming bagay akong nasira at hanggang sa ngayon ay sigurado akong hindi
pa naaayos.
At higit sa lahat ay ang pagpapatawad na hinihingi niya sa akin para sa
pagtatraydor na ginawa niya sa akin.
Maraming kaguluhan ang bumabagabag sa akin na kailangan kong mahanapan ng sagot.
KINABUKASAN ay maaga akong nagising at maaga ring naghanda ng sarili ko. Nilapitan
ko si baby Jr na mahimbing na natutulog sa crib niya. Maingat ko siyang binuhat at
dinala sa mga braso ko.
Hindi ko napigilan ang mapahikbi habang nakatitig sa kanya.
"P-Pasensiya ka na sa mommy. Mahal na
mahal kita, anak, anuman ang nangyari at nangyayari sa amin hanggang sa ngayon ng
daddy mo. Sana ay huwag kang magalit sa akin... K-Kailangan muna kitang iwan sa
ngayon."
Hindi ko na napigilan pa ang sunod-sunod na pag-agos ng mga luha ko sa pisngi.
Marahan ko siyang hinagkan sa noo.
"Babalik ako kapag okay na ako. Babalikan kita, anak. Sa ngayon, kailangan ko
munang hanapin ang sarili. May mga gusto akong patunayan sa sarili ko na hindi ko
alam kung ano at sana ay maintindihan mo 'ko. Mahal na mahal kita, anak. Patawad."
Nanikip ng sobra ang dibdib ko at nahirapan ako sa paghinga. Muli ko siyang
hinagkan sa noo at mga pisngi bago ko siya muling ibinalik sa crib niya.
Kumuha ako ng isa niyang lampin at isang pares ng medyas niya bago ko isinilid sa
bag ko. Huminga ako ng malalim at nilakasan ang 100b kong humakbang palabas ng
silid niya.
Tiwala naman ako na hinding-hindi siya pababayaan ng daddy niya.
Napakabigat ng dibdib ko at para akong mabubuwal. Ngunit ito ang mas mabuting gawin
namin sa ngayon.
"S-Sefiorita, aalis na po kayo?” tanong ni Helen nang makasalubong ko siya sa
hallway. Ngunit pansin kong parang hindi na siya nagulat. Para bang inaasahan na
niya ang gagawin kong ito. Siguro ay naipaalam na rin sa kanila ngamo nila.
Nakita ko naman ang lungkot sa mga mata niya.
Nilapitan ko siya at kinuha ang mga kamay niya.
” Mangako ka sa akin, h-huwag niyong pababayaan ang anak ko. Babalik ako, pangako.
May mga kailangan lang akong ayusin.”
"Pangako po, Sefiorita! Aalagaan po namin ng mabuti si Jr.”
"Salamat. Maraming-maraming salamat.
Malaki ang utang na loob ko sa inyo.
Napakabubuti niyo dahil inalagaan niyo ako ng maayos habang naririto ako.”
"Wala pong anuman, Senorita. Napamahal na rin po kayo sa amin. Mag-iingat po kayo.
Sana makabalik po kayo dito. Siguradong hahanapin po kayo ni Jr.”
Napangiti ako at hindi ko napigilangyakapin siya.
"Sige na. Puntahan mo na muna
siya.l' Kaagad na rin akong kumalas mula sa kanya.
"Opo, Señorita. Mag-iingat po kayo." Turnango na lamang ako bago nagpatuloy sa
paglalakad.
Napatanaw ako sa opisina ni Dexter ngunit nakasarado ito. Hindi rin ako sigurado
kung naririyan ba siya ngayon o nasa silid niya na katabi lang naman ng nursery
room.
Lumingon ako doon ngunit sarado rin ito. Hindi ko rin alam kung makakausap ko pa ba
siya dahil tuluyan na siyang lumayo sa akin.
Pinili ko na lamang na burnaba ng hagdan. Hindi na ako gumamit pa ng elevator dahil
nasa second floor lang naman ito.
Pagdating ko sa ibaba ay naabutan ko doon ang mga kasambahay na abala sa
paglilinis. Ngunit huminto sila nang mapansin ako at turnango sa akin.
Mukhang hindi na rin sila nagulat pa sa hitsura ko na bihis na bihis.
" Mag-iingat po kayo, Señorita," halos sabay-sabay nilang saad sa akin.
Mahigpit kong pinigilan ang pagpatak muli ng mga luha ko. Napakababait nila at
naging parte sila ng mga alaala ko sa mansion na ito.
Pinili na lang ang manahimik bago nagpatuloy sa paglalakad patungo sa pinto na
ngayon ay nakabukas at bumungad doon si kuya Bruno. Para bang hinihintay na lang
talaga ako ng pinto na ito na lumabas ako.
" Magandang Um aga po, Señorita. Ako na po ang maghahatid sa inyo," magalang na
saad sa akin ni kuya Bruno na may kasamang pagtango.
Talagang alam na nila at nakahanda na rin sila sa pag-alis ko. Napansin ang
pagtutok ng paningin niya sa likuran ko kaya't napalingon din ako doon.
Natigilan ako nang matanaw ko si Dexter sa second floor, malapit sa silid ng
masterls bedroom at nursery room. Nakatanaw din siya sa kinaroroonan namin ngunit
wala akong mabasang anumang emosyon mula sa kanya. Blangko ang kanyang mukha at
walang buhay ang mga mata niya.
Parang tinutusok ang dibdib ko habang nakatitig din sa kanya. At tuluyan na ngang
bumagsak ang pinipigilan kong mga luha nang walang anuman siyang tumalikod at
muling pumasok sa loob ng hallway.
Para akong babagsak sa kinatatayuan
ngunit pilit kong pinatatag ang sarili ko. Ni hindi na rin niya ako nagawa pang
pigilan.
Mabilis na akong tumalikod at tuluyan nang lumabas ng mansion.
Pinagbuksan naman ako ng pinto ni kuya Bruno sa kotseng nakaabang na sa labas.
THIRD PERSON
" Make sure na safe siyang makakarating sa pupuntahan niya," saad ni Dexter sa
tauhan niyang si Bruno sa linya ng telepono habang tinatanaw niya ang kotseng
dinadala nito na ngayon ay kasalukuyan nang lumalabas ng gate ng kanyang bakuran.
" Masusunod, Boss."
Kaagad na rin niyang pinutol ang linya kasabay nang pagpatak ng luha niya sa
pisngi.
Tuluyan nang nakalabas ang kotseng sinasakyan ni Diana, kasabay ng puso niyang tila
nawalan na ng buhay.
Ngunit hindi niya pa rin mapigilan ang sarili niyang urnasa na babalik pa ang
babaeng pinakamamahal niya at hindi sila matitiis ng kanilang anak.
CHAPTER 27:
Fashion Show
Diana
Buong oras akong nakatulala lamang sa kawalan habang nasa biyahe. Blangko ang
isipan ko at nagmistula ng patay ang katawan ko na hindi gumagalaw. Kulang na lang
ay huminto sa pagtibok ang puso ko.
Huminga ako ng malalim at lumingon sa labas ng sasakyan. Napansin kong marami nang
mga sasakyan at mga kabahayan kaming nadaraanan. Mayroon na ring mga nagtataasang
mga gusali at mga taong paroo't parito sa mga kalsada.
Sa tingin ko ay malapit na kami sa siyudad.
Hindi ko alam kung ano ang sasalubong sa akin pagdating ko ng Manila. Mahigit
sampong buwan akong nawala at sigurado akong marami nang nangyari sa 100b ng halos
isang taon na iyan.
Ano kaya ang magiging reaksiyon nila sa pagbabalik ko? Si Francis? Ano kaya ang
ginagawa niya ngayon? Hanggang ngayon ba ay ipinahahanap pa rin niya ako? O sumuko
na rin siya at nakahanap na ng kapalit ko.
Biglang surnagi sa isipan ko ang mga sinabi sa akin ni Dexter na hindi ko pa kilala
ang buong pagkatao ni Francis.
Bakit siya? Kilala ba niya ang taong 'yon?
Mayroon ba siyang nalalaman na hindi ko alam? Bakit hindi niya sinabi sa akin?
Bestfriend ko siya, 'di ba?
Ilang sandali pa ang lumipas ay tuluyan na kaming nakarating ng Manila. Wala pa rin
namang nagbago sa paligid. Katulad pa rin ng dati.
"Saan ko po kayo ihahatid, Señorita?"
Napalingon ako kay kuya Bruno na sinisilip-silip ako sa rearview mirror habang
patuloy naman siya sa pagmamaneho niya.
" Pakidala na lang muna ako sa dati kong apartment, kuya Bruno."
"Sige PO."
Kaagad din naman niyang kinabig ang manibela at iniliko sa kanang kanto bago muling
nagpatuloy sa pagpapatakbo ng kotse. Hindi ko na kailangan pang ituro sa kanya ang
lugar na iyon dahil alam naman na niya 'yon.
Kasa-kasama siya kung minsan ni Dexter sa tuwing pinupuntahan nila ako sa apartment
ko.
THIRTY MINUTES lang ang nakalipas ay
huminto din ang kotseng sinasakyan ko sa labas ng apartment na nirerentahan ko.
Turnanaw muna ako sa labas niyon bago ko binuksan ang pinto.
Bawat apartment ay mayroong sari-sariling gate at mga second floor kung saan
naroroon ang mga kuwarto kaya lt kitang-kita ko na parang wala namang ipinagbago.
Naaaninag ko ang kurtina sa nakasaradong bintana na jalousie at sigurado akong akin
ang mga kurtina na iyon. Kung gayon ay hindi pa rin ito ibinigay ng may-ari sa iba
kahit nawawala ang nakatira.
Paano 'yong upa ko? Siguradong na-ipon na 'yon at malaki na ang babayaran ko sa
may-ari.
Three thousand ang renta ko kada-buwan sa apartment na 'yan. Hindi naman kalakihan.
Magkasama na ang kusina at sala sa ibaba. Naroroon din ang banyo at sa itaas naman
ay may isang silid.
May terrace sa itaas at doon ako nakakapaglaba at sampay.
Naunahan na ako ni kuya Bruno sa pagbubukas ng pinto ng kotse. Bitbit ang bag ko ay
kaagad na akong lumabas.
"Señorita, kung may kailangan po kayo.
Tawag lang po kayo sa numero kong ito. Darating po ako kaagad."
Napatingin ako sa kapirasong papel na iniaabot niya sa akin. Napahinga ako ng
malalim.
"Kaya ko na ang sarili ko, kuya
Bruno." Naalala ko noong nasa mansion pa ako. Kung kailan kailangan ko noon
angtulong niya ay iniwasan niya naman ako. Tapos ngayon, heto siya.
Gusto kong ilabas sa kanya ang sama ng 100b ko pero huwag na lang.
"Sige na PO, Señorita. Kung saka-sakali lang po na kailangan niyo ng tulong."
Napahinga akong muli ng malalim sa pangungulit niya. At wala na akong nagawa kundi
angtanggapin na lang iyon.
"Okay. Salamat."
Kaagad naman siyang ngumiti at turnango sa harapan ko.
" Mauuna na po ako, Señorita. Mag-iingat po kayo."
Tinanguan ko na lamang siya bago siya muling umikot at bumalik sa 100b ng kotse.
Kaagad na rin itong urnandar papalayo.
"Ate Diana! Ikaw na ba 'yan?l"
Bigla akong napalingon sa kanang bahagi at bumungad sa akin si Liezel na
humahangos na lumabas ng gate ng apartment nila.
"Liezel." Napahinto ako sa paglalakad at hinintaysiya.
"Ate, Diana! A-Anong nangyari sa iyo?! Kumusta ka na? H-Hindi ba nadukot ka--uhmp!"
Kaagad kong tinakpan ang bibig niya at mabilis siyang hinila patungo sa gate ng
apartment ko.
"Tumahimik ka muna. Baka may makarinig sa iyo." Binitawan ko rin ang bibig niya,
samantalang nanlalaki naman ang mga mata niya habang nakatitig sa akin.
Napansin ko rin ang pag-ikot ng paningin niya sa postura ko at sa katawan 1<0.
Hindi ko siya pinansin at inabala ko na lang ang sarili ko sa pagbubukas ng gate.
May susi naman ako na nakita ko sa drawer ng kuwarto ko sa mansion ni Dexter. At
nakita ko lang ito matapos kong makapanganak kay baby.
Dala-dala ko itong susi noong magtungo kami sa simbahan sa araw ng kasal ko at
naitago pala niya. Pero ibinigay niya rin ngayong hinayaan na niya akong makalabas.
"Ate Diana, parang may iba sa 'yo. Turnaba
ka at saka... a-ano 'yang basa sa dibdib mo?" Bigla akong napalingon sa kanya nang
ikuskos niya ang daliri niya sa damit ko sa tapat mismo ng dede 1<0.
Namilog ang mga mata ko nang makita kong basang-basa na nga ang damit ko! At
siguradong ang gatas ito!
"Ang lansa, ate Diana. Ano ba 'yan? Parang gatas. Gatas ba Iyan?" Mas lalo pang
namilog ang mga mata ni Liezel habang nakatitig sa akin at inaamoy-amoy ang mga
daliri niya!
" P'wede ba, huwag kang maingay. Baka may makarinig sa iyo."
Matapos kong buksan ang gate ay kaagad ko siyang hinila papasok sa loob. Kaagad ko
rin ikinandado ang gate at nagtungo sa pinto ng apartment ko. Mabilis din namang
sumunod sa akin si Liezel.
Magkatabi lang kami ng apartment at tatay na lamang ang mayroon siya na kasama niya
sa apartment nilang nirerentahan.
Mas bata siya sa akin ng limangtaon. Sa tingin ko ay nasa twenty pa lamang siya
pero matagal ko na rin siyang kaibigan, simula pa noong turnira ako sa apartment na
ito dahil
nauna sila sa akin dito. At Anim na taon na rin akong naninirahan dito.
Binuksan ko ang pinto ng apartment ko at pumasok sa 100b. Mabilis din siyang
sumunod sa akin at siya na ang nagsara at nagkandado ng pinto.
Napalinga ako sa buong paligid. Wala namang nagbago. Ito pa rin ang iniwan ko noon.
"Ate Diana, nagbuntis ka ba? Iba kasi 'yong katawan mo ngayon, eh. Iba ang kurba at
saka may gatas ka. Nasaan 'yong baby mo? Ano ba talagang nangyari sa iyo? Hindi
natuloy 'yong kasal niyo no'ng fiance mong silahis. Sinong nagpadukot sa iyo? Saan
ka dinala? Paano ka nakatakas sa kanila?"
Napalingon na akong muli kay Liezel sa sunod-sunod niyang tanong na 'yon.
Palagi niyang tinatawag na silahis si Francis dahil napakahinhin daw nitong
kumilos, maging sa paglalakad. Para daw itong bakla pero wala naman akong
nararamdaman na gano'n kay Francis. At bakit niya ako pakakasalan kung totoo ang
sinasabi nitong si Liezel? Tsk.
Hindi ko na rin naman siya pinapatulan pa dahil parang biro na lang ang dating
niyon sa akin.
Napahinga ako ng malalim kasabay nang pagbaba ko ng bag ko sa ibabaw ng mesang
kainan.
"Mahabangkuwento."
"Naku, maluwag pa ang oras ko, ate! Makikinig ako! Wala pa naman d'yan si tatay ko,
eh. So, ano nga? Ano ngang nangyari? Akala namin, eh pinatay ka na ng dumukot sa
iyo. Nilaslas ang leeg mo at itinapon ang bangkay mo sa ilog. Pero mukhang hindi.
Mukhang ni-rape ka lang naman niya kaya nagkaroon kayo ng anak.
Tama ba ako? Ano? Tama ba? Tama?"
Napangiwi naman ako sa madetalye niyang mga sinabi na 'yon. Dinaig pa niya ang
reporter kung makatanong at makagawa kaagad ng kuwento.
"Anong sabi no'ng may-ari noong nawala ako?" pag-iiba ko na lang ng tanong.
"Ate naman, eh! Ang dami-dami kong tinanong, eh!"
"Ano ngang sabi?"
"Eh, wala. Hindi ko nga alam, eh.
Nananahimik sila na laking pagtataka ng mga kapit-bahay natin. Alam mo naman kung
gaano kabunganga si Aling Purita na mahilig sa pera at kung gaano siya kahigpit sa
renta at 'yon ang ipinagtataka namin. Hindi niya ipinagalaw ang apartment mong Ito
pero kung sa iba 'yon, malamang nahakot na ang lahat ng gamit mo at naibigay na rin
niya ito sa iba, isang linggo ka pa lang na nawawala.ll
Napakunot-noo naman ako sa sinabi niya. Hindi kaya may kinalaman si Dexter sa
pagkakagano'n ni Aling Puring?
Puringtalaga ang pangalan ng may-ari pero Purita kung tawagin nitong si Liezel
dahil sa akala mo ay naghihirap daw ng todo kung makasingil sa bahay.
" Pero ang hinala ko ay kinausap siya ng fiance mong silahis. Baka siya ang
nagbayad ng mga renta mo clito kasi pabalik-balik 'yon dito at hinahanap ka."
Napahinto naman ako sa sinabi niya.
Bakit ba si Dexter ang iniisip ko? Baka nga si Francis ang may kagagawan niyon. Ang
mabuti pa'y kakausapin ko na lang si Aling Puring.
"Oy, ate! 'Yong mga tanong ko na! Sagutin mo na! Makikita ka ng mga tsismosang
kapitbahay d 'yan sa labas at siguradong nasa headlines ka na niyan mamaya."
"Haayst. Basta, kung anuman 'yong mga napapansin mo sa akin, huwag mo na lang
ipagsabi sa kung kani-kanino. Hindi rin naman ako magtatagal dito. May mga aayusin
lang ako. Kailangan ko ring makabalik kaagad."
"Ha? B-Babalik? Babalik ka saan?" Napahinto naman ako at napahinga ng malalim.
"Y-Yong anak 1<0, k-kailangan kong balikan--"
"May anak ka na nga--hmp!" Kaagad kong tinakpan ang bibig niya nang tinangka na
naman niyangsumigaw!
" P'wede ba, tumahimik ka! Mas lalo kang maririnig ng mga kapitbahay!" gigil ko
nang bulong sa kanya.
Gusto ko nang tahiin ang bunganga niya dahil sa sobrang ingay niya!
"Mm, mm, mm, mm." Paulit-ulit naman siyang turnango sa akin na para bang sinasabi
niyang susunod na siya.
Dahan-dahan ko namang binitawan ang bibig niya.
Huminga siya ng malalim habang nakatitig sa akin.
"Sinong ama? 'Yong dumukot ba sa iyo?
Naalala kong bigla si kuyang pogi. 'Yong crush ko! Kaso hindi ko na rin siya nakita
simula noong naputol mong kasal. Siya ang nagdala sa iyo noon
sa simbahan, 'di ba? Kumusta na kaya siya? Mis na mis ko na siya! Alam mo ba kung
nasaan na siya ngayon?" Para naman siya ngayong sinisilihang kabute at isa lang
naman ang lalaking crush na crush niya.
Si Dexter.
Sa tuwing naririto 'yon ay hindi na rin halos urnuuwi ng bahay niya itong si
Liezel. Maraming beses na siyang nagpapansin kay Dexter pero hindi naman siya
pinapansin no'ng isa.
Hindi pa niya alam na isang bilyonaryo si Dexter at anak ng pinakamayamang tao dito
sa bansa. Hindi rin naman kasi mapagmalaki si Dexter sa kung anumang mayroon siya
at katayuan niya sa buhay.
Sa pagkakaalam lang ni Liezel ay nagtatrabaho ito sa isang malaking kumpanya at
libre lang ang sasakyan nitong gin agamit sa pagpunta-punta niya dito. Masyado ring
tahimik si Dexter at pribado. Hindi siya mahilig makipag-socialize.
Bihira rin siya makikita sa mga news, magazines, telebisyon na 'di katulad ng iba
niyang mga kapatid na kilalang-kilala na dito sa bansa at ang pagiging high-profile
nila dahil lantad ang karamihan sa kanila.
"Ate, sagutin mo na 'yong mga tanong ko. Ang dami-dami ko nang tanong, eh. Hindi ko
naman sasabihin sa kahit sino." Nagkakanda-haba na ang nguso ni Liezel sa
pangungulit sa akin.
"Wala ka bang trabaho ngayon? Bakit naririto ka?" Naisipan ko nang umakyat sa itaas
ng bahay para silipin pa ang ilan pang mga gamit ko dito. Kung mayroon bang mga
nagalaw o wala?
"Ano ba naman 'yan, ate Diana, eh! Iniiwasan mo lang 'yong mga tanong ko, eh!"
Naramd am an ko ang pagdadabog niya sa likuran ko at ramdam ko rin ang mabilis
niyang pagsunod sa akin.
" Bakit nga naririto ka? Masyado pang maaga. 'Di ba, gabi ka naman umuuwi?"
"Absent muna ako sa parlor. May service kasi kami kagabi at napuyat ako. Kagigising
ko nga lang, eh."
"Oh, okay."
Luminga ako sa buong paligid matapos kong makarating sa itaas. Ito pa rin lyong
iniwan kong mga gamit simula noong mawala ako.
Naririto pa rin ang mga nagkalat kong damit na pinaghubaran ko bago ako nagpalit
noon ng gown sa araw ng kasal ko. 'Yong mga make-up ko na nagkalat din sa harap
ngsalamin ay nasa ganoon pa ring mga posisyon at napupuno na yata sila ng mga
alikabok.
Marami-rami na ring mga agiw at lawa sa itaas ng kisame.
Bigla kong naalala ang cellphone ko at bag ko kung saan naroroon ang wallet ko at
mga atm 1<0. Kailangan ko ng pera para sa pamamalagi ko dito ng ilang araw.
Kailangan kong malinis ang lahat bago ako muling burnalik ng Baguio.
"Ate Diana, may naalala nga pala ako."
Napalingon akong muli kay Liezel na ngayon ay naupo na sa gilid ng kama ko.
"Ano 'yon?"
"Sabi ko sa iyo, medyo tama talaga 'yong hinala ko tungkol sa silahis mong fiance."
"Anong ibig mong sabihin?" N agsalubong ang mga kilay ko habang nakatitig sa kanya.
"Noong nakaraang lingo kasi, isinama ako ni baklang Kenjie sa isang fashion show ng
mga branded dresses. Alam mo na, malaki ang kita ko sa mga gano'n."
Isa kasing make-up artist and hairdresser si
Liezel at nagtatrabaho sa isang salon na pag-aari
ng isang bakla at palagi siyang isinasama ng mga ito sa mga raket.
"Alam mo bang nakita ko doon ang fiance mo at 'yong friend niya ring lalaki-kuno?"
Mas lalo pang nangunot ang noo ko sa mga sinasabi niya.
" Pumasok din sila sa backstage pero dalawa kasi 'yong area doon at naroroon sila
sa kabila." "Ano bang ibig mong sabihin?"
" Hay, ate Diana! Imulat mo nga 'yang mga mata mo! Sigurado ako na isa sila doon sa
mga modelo ng mga dresses na nag-fashion show do'n sa stage!"
Napanganga ako sa sinabi niya... at hindi ko malaman kung maniniwala ba ako o
matatawa.
CHAPTER 28:
Fast Food Chain
Diana
Natawa na lamang ako at napailingsa sinasabi ni Liezel.
"Hindi ka pa rin ba naniniwala sa akin?"
Napahinga ako ng malalim.
"Liezel, eight years ko nang kilala si Francis."
" Kahit sarili niyang parents, sigurado akong hindi rin siya kilala, lalong-lalo na
ang father niya. Ipapaputol ko ang mga daliri ko sa mga kamay at paa ko kung mali
ako. Dare me, ate Diana."
Napatitig ako sa kanya at hindi makapaniwala sa nakikita kong kaseryosohan sa mukha
niya habang nakatitig din siya sa akin.
"Nag-sex na ba kayo? Hinalikan ka na ba niya? 'Yong laplapan, ha at hindi 'yong
parang nandidiri. 'Di ba, isang taon mo na siyang boyfriend bago ka niya niyayang
magpakasal? Teka, nanganak ka, 'di ba? Sino ang ama? 'Yong fiance mo ba o 'yong
dumukot sa iyo? Buntis ka na ba noong araw ng kasal mo? Hindi kasi kita napapansin
noon na nagdududuwal o naglilihi. Nakita ko pa nga 'yong mga pasador mo sa sampayan
ilang araw bago ang kasal mo kaya sigurado akong hindi ka pa buntis no'n."
Mas lalo akong napanganga sa mga pinagsasasabi niya habang namimilog ang aking mga
mata.
Langya, pati ba naman mga pasador ko napapansin pa niya?!
Hindi naman kasi ako gumagamit ng napkin. Nasanay ako sa mga pasador na reusable.
Pero ngayon ay gumamit na ako dahil sa mga dugo pang lumalabas sa akin hanggang
ngayon matapos kong manganak. At wala naman akong pagpipilian dahil wala naman
akong baon na pasador noong ipadukot ako ni Dexter.
At teka--"Hoy! Anong s*x ang pinagsasasabi mo? Anong alam mo na sa s*x? Kung
makapagsalita ka, parang ang dami mo nang nalalaman."
"Huwag mong ibalik sa akin ang usapan, ate Diana. Isang bundok na 'yong mga tanong
ko sa iyo." Muling humaba ang nguso niya at sinasamaan na niya ako ngayon
ngtingin.
"Saka ko na sasabihin sa iyo kapag maayos na ang lahat." Tinalikuran ko na siya at
lumapit sa closet ko.
Binuksan ko ito at naghanap ng pamalit
kongdamit.
" Napakadaya mo talaga. Lahat ng sikreto ko, sinasabi sa iyo. Tapos ikaw,
napakamalihim mo pagdating sa akin. Kailan ba kita ikinuwento sa iba? Wala ka
talagang tiwala sa akin." Lihim naman akong napangiwi sa pagdadrama niya sa likuran
ko.
" Masyado pang kumplikado ang sitwasyon ko ngayon kaya intindihin mo na lang muna
ako.
Malalaman mo rin ito pagdating ng panahon.
Basta itikom mo muna 'yang bunganga mo." "Nasaan ba 'yong baby mo? Bakit hindi mo
kasama?"
" Nasa tatay niya," kaagad kong sagot na ikinahinto ko.
"What?! So, iba nga ito!"
Kaagad akong napalingon sa kanya at inabutan ko ang nanlalaki niyang mga mata
habang nakatakip ang isa niyang palad sa bibig niya.
"Haayst." Napakamot na lang ako sa ulo ko.
Napakagaling talaga manlansi ng babaeng 'to. Nadulas na tuloy ako.
"Ate Diana, p'wede kitang tulungan na magsumbong sa Pulis. Sasamahan kita para
mahuli 'yong dumukot sa iy--"
"Wala tayong isusuplong," kaagad kong putol sa sinasabi niya.
" H-Ha? E-Eh, bakit? Natatakot ka ba sa
"Hindi pero wala tayong isusuplong at ipapahuli sa Pulis. Babalikan ko rin ang mag
ama
Mas lalo namang namilog ang mga mata niya habang nakatitigsa akin, pati na rin ang
mga butas ng ilong niya. Hindi ko na lamang siya pinansin.
Humugot ako ng ilang piraso ng damit na p'wedeng pang-alis. Siguro ay bibili na
lang ako ng napkin na p'wede kong i-cover sa mga n ko sa loob ng bra ko para hindi
tumulo ang mga gatas ko sa damit ko.
"So, hindi ka na babalik kay kuya Francis? Kunsabagay, sirena naman 'yon. May
hinala nga ako na jowa niya rin 'yong baklush din na kasa-kasama niya. Pero
imposible talaga na hindi mo man lang napansin 'yon. Manhid ka siguro kasi hindi mo
rin pansin na iba turnitig sa iyo si kuya Dexter sa tuwing magkasama kayo. Sayang
nga lang, sana ako na lang ang tinitigan niya. Maganda naman ako, nol May perfect
body din naman ako! Malaki ang boobs ko at p'wede niyang palu-paluin ang puwet kong
malaki!
P'wede niya akong ihagis sa kama at magbali-balintong kami kahit saang sulok ng
kuwarto niya! Kahit malaki ang agwat ng edad niya sa akin, ayos lang! Mas masarap
daw magmahal ang mga may edad na kasi mature na silang mag-isip at bini-baby nila
ang mga mahal nilang babae. Haaayts! Sana ako na lang. Nasaan na nga kaya siya
ngayon? Hindi kaya siya ang ama ng baby mo? Bigla rin siyang nawala noong nawala ka
at alam kong may pagtingin siya sa
'YO."
Muli akong napalingon sa kanya nang bigla siyang huminto sa mahaba niyang litanya
at ngayon ay para na siyang nakatira ng drugs dahil mas lalo pang namilog ang mga
mata niya at nakatulala na siya habang nakatitigsa akin.
"Matuluyan ka sana," mahina kong sagot bago ko binunot ang isang makapal na tuwalya
sa cabinet.
"Ay, ang sama mo, ate Diana. Pero mukhang napapagtagpi-tagpi ko na ang lahat. Tama
ako,
"Paano siya pupunta dito kung wala nga ako?" Muli akong burnaba ng hagdan at
naramdaman ko rin naman ang mabilis niyang pagsunod sa akin.
" Deny pa more, ate Diana. Magaling akong manghula at mangilatis. Malakas ang
instinct ko kahit hindi ka na umamin pa sa akin. Sigurado na ako. Haayst! Kung
gano'n, wala na pala talaga akong pag-asa pa sa labidabs ko. Nakakalungkot Bigla
na lamang siyang pumalakat ng iyak.
" Manahimik ka nga, Liezel," saway ko sa kanya bago ako pumasok sa loob ng banyo.
Ngunit patuloy pa rin siya sa paghagulgol niya na wala namang luha.
Naglulupasay pa siya sa sahig at nagpapadyak.
"Haayst. Nabaliw na."
Minabuti ko na lang na isara ang pinto ng banyo at maligo ng mabilis.
"Ate Diana! Help meee! Ang sakit ng puso ko!
Sinaksak mo ng kutsilyo! Binuhusan mo ng asido!
Pinukpok mo pa ng martilyo! Wala kang awa! Paano mo nagawa sa akin 'to! Hinding
hindi kita papatawarin! Kukurutin ko 'yang anak mo 'pag nakita ko 'yan! Lintek lang
ang walang ganti!"
"Haayst!" Gusto ko nang takpan ang tainga ko dahil hanggang dito sa loob ng banyo
ay napakalakas pa rin ng dating ng boses niyang nakakarindi!
Nagpatuloy ako sa mabilis kong paliligo habang siya ay hindi matigil sa kangangawa
sa labas. Bakit kaya hindi na lang siya umuwi sa kanila at saksakan niya ng
maraming itlog 'yang bunganga niya!
Tatlong minuto lang akong naligo at mabilis lang ding nagbihis bago lumabas ng
banyo. Naabutan kong nagngunguyngoy pa rin sa isang sulok si Liezel na parang
batang inagawan ng laruan.
Humihikbi siya habang nakatingala sa akin ngunit wala pa rin namang bakas ng
anumang luha ang mga mata niya.
May sira na talaga siya sa ulo.
Hindi ko na lamang siya pinansin at muli na Iam ang akong umakyat ng hagdan.
"Wala ba siyang kapatid?" bigla niyang tanong at muli na naman siyang sumunod sa
akin.
'Di ba talaga siya hihinto?
"Meron, marami," sagot ko naman.
"Talaga?!" Ramdam ko ang bigla niyang pagsigla at mabilis na humabol sa akin.
"00, marami at... siguro mga kasing-edad mo lang din sila."
" May mga lalaki ba?"
" Mga lalaki silang lahat. Walang babae."
Nakarating muli kami dito sa itaas. Kaagad kong inalis ang tuwalyang nakabalot sa
ulo ko at mabilis na sinuklay ang buhok 1<0.
Siya naman ay muting namilog ang mga mata habang nakatitig sa akin. Bakas ang labis
na tuwa sa kanya at pag-asa. Tsk.
"N-Nakita mo na ba sila? Mga guwapo din ba, katulad ng labidabs ko?"
"00."
"T-Talaga? Oh, my God! Pero baka naman may mga jowa na sila? Ano ba naman 'yan?"
"Hindi ko alam."
"Itanong ko kaya kay labidabs. Nasaan ba siya ngayon? Ibigay mo nga sa akin 'yong
contact number niya, please?"
Tiningnan ko siya at nginiwian.
"Tigil-tigilan mo nga ang katatawag sa kanya ng ganyan."
" Nagseselos ka ba? Ooooyyy! Nagseselos!"
"Shut up." Tinalikuran ko siya at kumuha ng dalawang malapad na pasador sa cabinet
ko. P'wede ko na siguro itong magamit sa dibdib ko. Hindi rin naman ito tumatagos.
"Sige na, ate Diana. Paano ko makikita 'yong
mga kapatid niya? Kailangan kong maitanong 'yon kay kuya Dexter."
"Puntahan mo sa bahay nila." "Saan ba ang bahay nila?" "Sa Pasig."
"Whoa! Saan sa Pasig?"
Napailing na lamang ako dahil sa kakulitan niya.
Kahit sabihin ko pa sa kanya ang pangalan ng subdivision, hindi rin naman siya
makakapasok doon. At seryoso ba talaga siya? Pupuntahan niya talaga ang mansion ng
mga Delavega?
Baka magulat siya kung sino ba talaga sila?
MATAPOS ang ilang oras kong pagtitiis na kasama si Liezel, sa wakas ay nakalabas na
rin ako ng apartment at siya naman ay bumalik na sa bahay nila na nasa tabi langdin
ngsa akin.
Talagang hindi niya ako titigilan hangga't hindi ako umaalis. Mahigpit ko na lamang
siyang binilinan na itikom ng mahigpit ang bunganga niya kung ayaw niyang
salaksakan ko siya ng basahan.
Sa sobrang daldal niya ay baka bigla siyang kumanta sa iba.
Nagsuot ako ng sumbrero sa ulo, nagsuot ng sunglasses at nagpayong kahit hapon na
at wala naman ng araw. Para lang hindi ako mapansin ng mga kapitbahay na madaraanan
ko na ngayon ay nagsisipag-ipon na naman sa mga tindahan sa tabi ng kalsada para
magtsismisan.
Kaagad kong pinara angtaxi na dumaan sa tabi ko. Kaagad din naman niya akong
hinintuan at mabilis akong pumasok sa 100b.
Nararamdaman ko na ang paghilab ng tiyan ko dahil naalala kong wala pa pala akong
pananghalian.
Kakain na lang muna siguro ako sa madaraanan kong fast food chain. Kailangan ko
ring i-check ang laman ng atm card ko dahil wala na akong ka-pera-pera. May savings
naman ako sa bank kahit papaano na magagamit ko habang naririto ako sa Manila.
ISANG oras ang biniyahe ko bago ko pinara ang taxi na sinasakyan ko. Bumaba ako sa
kalye na malapit sa lugar ng bahay ng mga Angeles. Nasa likurang bahagi iyon ng
isang malaking Shelter kung saan ako dating tumira.
May ilang fast food chain naman akong natatanaw sa kaliwa't kanang bahagi ko. May
isang malaking Puregold sa harapan ko at doon ko pinili munang magtungo.
Umikot ako sa gilid na bahagi ng gusali at
nagtungo sa isang hilera ng atm machine. Wala namang pila kaya't kaagad na akong
lumapit sa isang machine at mabilis na inilabas mula sa bag ko ang wallet ko kung
saan naroroon ang atm 1<0. Hinugot ko ito at isinaksak sa machine. Mabilis kong ni
diall ang pin number ko at ilang sandali lang ay lumitaw ang nilalaman ng card
1<0.
Napakurap ako sa una hanggang sa mamilog ng malaki ang mga mata 1<0.
Ano 'to? One million plus ba 'to?
Pinakatitigan kong mabuti ang mga numerong nasa monitor at hindi ako maaaring
magkamali. May malaking putal pa ito na abot sa six hundred thousand dahil iyon
lang ang alam kong balanse nito noong nakaraan.
Napakuyom ang mga kamao 1<0.
Wala naman kasing ibang naglalagay ng pera sa bank account ko kundi si Dexter lang.
Noon niya pa ito ginagawa dahil dagdag badget ko daw ito at bilhin ko daw ang lahat
ng gusto ko.
Nakailang palit na ako noon ng bank account pero madali niya lang itong nalalaman
kaya wala na akong magawa. Hindi ko na lang ito ginagalaw para sa mga luhong gusto
niya na gawin ko sa sarili ko.
Kumuha na lamang ako ngsapat na halaga na kakailanganin ko.
Matapos kong mag-withdraw ay dumaan na muna ako sa Mcdo at um-oder ng regular meal.
Habang kumakain ako ay naramdaman ko ang paninigas ng dibdib ko at alam kong
tatagas ang gatas ko sa pasador na suot ko.
Bigla kong naalala si baby Jr.
Namigat ang dibdib ko at burnikil ang malaking bato sa lalamunan ko. Nahirapan
akong lumunok ng pagkain.
Alam kong gustong-gusto niya ang gatas ko. Sana ay palagi siyang busog. Sana ay
okay lang sa kanya ang gatas sa lata.
Alam kong hindi siya pababayaan ngdaddy niya. Sobrang maalaga si Dexter at malaki
ang tiwala ko na mas safe sa kanya ang anak namin.
Magulong-magulo pa ang isipan ko sa ngayon at mapapabayaan ko lang siya kung
pipilitin ko siyang dalhin. Sana ay maunawaan niya ako. Hindi ko gusto ang malayo
sa kanya. Huminga ako ng malalim at mabilis na pinunasan ang mga luha ko sa pisngi.
"Diana? Diana!"
Bigla akong napatunghay sa malakas na pagtawag na iyon. Ngunit malalakas na braso
ang
biglang sumalubongsa akin at niyakap ako ng mahigpit.
"You're back! I've been looking for you for f*****g so long!" ani Francis na tila
hindi makapaniwala.
Ako naman ay hindi makagalaw at napatitig lamangsa kaibigan niyang si James na nasa
likuran niya at ngayon ay nakanganga habang nakatitig sa akin.
Tila hindi rin siya makapaniwala na makita ako.
CHAPTER 29:
Gratitude
Diana
"What the hell happened to you?! Sinong dumukot sa 'yo? Paano ka nakaalis? How did
you get here? Tell me, Diana!"
" Francis, calm down, p'wede ba?! Nasasaktan ako!" kaagad kong sigaw sa kanya dahil
sa higpit nang pagkakahawak niya sa magkabila kong balikat.
Mabuti na lang at hinila niya muna ako palabas ng McDonald's at ipinasok dito sa
100b ng kotse niya bago siya nag-hysterical.
"Damn it! How can I calm down?! Araw ng kasal natin nang bigla ka na lamang nawala
at sinabing may dumukot sa iyo! Ipinahanap kita sa lahat ng sulok ng bansang 'to sa
100b ng--" saglit siyang huminto at nag-isip, "halos isang taon! Nasira ang kasal
natin. Napahiya ako sa maraming tao at inatake sa puso ang mommy ko!"
Bigla akong napahinto at kinabahan sa sinabi niya.
"S-Si tita Frances? I-Inatake?"
"At hanggang ngayon, hindi pa rin maayos ang lagay niya. Kaya sabihin mo sa akin
kung sino ang nagpadukot sa iyo! Hinding-hindi ko 'to mapapalampas!"
Kaagad akong napailing habang nakatitig sa kanya. Mas lalo pang lumakas ang kabog
ng dibdib ko sa pinaghalo-halong takot at kaba na nararamdaman ko sa mga sandaling
'to.
"H-Hindi ko alam kung sino--"
" Paanong hindi mo alam?!" Halos mabingi ako sa napakalakas na sigaw niyang 'yon.
Mas lalo pa siyang namula sa galit ngunit biglang naagaw ang atensiyon namin nang
makarinig kami ng phone na bigla na lamang tumunog.
Sigurado akong hindi sa akin 'yon. Hindi ko pa rin naman naicha-charge ang phone ko
pero naririto naman sa bag ko.
Mabilis naman siyang dumukot sa bulsa niya. Si James ay nananatiling tahimik sa
back seat at nakikinig lang sa amin.
"Who the f**k are you?" tanong niya habang nakalapat na ang phone niya sa tainga
niya. Numero lang ang napansin ko sa screen niyon bago niya ito sin agot.
Napansin ko ang unti-unting pagsasalubong
ng mga kilay niya bago mabilis na lumingon sa akin.
"S-Sino 'yan?" tanong ko sa kanya ngunit mabilis niyang binuksan ang pinto sa tabi
niya at lumabas. Mas lalo naman akong nagtaka.
"Stay there and don't ever come out," mahigpit niyang bilin sa akin bago niya
pabalyang isinara ang pinto.
Napahabol ako ng tingin sa kanya nang m abilis siyang lumayo patungo sa likurang
bahagi ng kotse.
Si James ay kaagad ding binuksan ang pinto sa tabi niya at mabilis ding lumabas.
Sinundan niya ang kinaroroonan ni Francis.
Mas lalo pa yata akong kinabahan.
Sino naman kaya lyong tumawag na lyon? Bakit kailangan pa niyang lumabas at hind
iparinigsa akin ang usapan nila?
THIRD PERSON
" Don't you ever tryna' hurt her, Mister Angeles. I swear, lalabas ang pinakatatago
mong baho sa pagkatao mo."
Biglang nagtagis ang mga ngipin ni Francis Angeles matapos niyang marinig ang
mariing pagbabanta sa kanya ng isang pamilyar na tinig sa kabilang linya.
"Sinasabi ko na nga ba, Mister Delavega.
Ikaw lang ang may pakana ng lahat ng 'to!" Isang mahina ngunit sarkastikong pagtawa
ang narinig niyang sagot mula dito.
Mas lalo pa siyang nanggigil at namula sa galit nang lubusan na niyang napatunayan
kung sino talaga ang salarin sa pagpapadukot sa kanyang nobya.
Noon pa man ay hindi na maganda ang tingin niya clito at alam niyang ito ang
magiging matinding balakid sa lahat ng mga plano niya sa buhay niya, lalong-lalo na
sa kanila ng nobya niyangsi Diana.
Ngunit kahit ano pang pag-control ang gawin niya kay Diana ay hindi niya pa rin ito
mapigilan sa pakikipagkita sa best friend nitong si Dexter Delavega, na may hinala
siyang may iba pang pagtingin sa dalaga.
"So far, you've won... pero huwag ka munang magsaya. Dahil hangga't nabubuhay ako,
hindi mawawala ang malaking tinik sa lalamunan mo... that will gradually pierce
your rotting flesh. Baka sakaling tumigas kang bigla at magpakalalaki. Or you may
just suddenly unfold. I'll look forward to that day, Mr. Francis Angeles...
A.K.A... Francesca." Muli siyang nakarinig nang mahinang pagtawa mula clito bago
kaagad na naputol ang linya.
Gano'n na lamang ang pagtulala ni Francis matapos niyang marinig ang mga salitang
binitawan ni Dexter Delavega.
Halos madurog ang cellphone niya sa higpit nang pagkakakuyom ng palad niya clito at
halos maglabasan na ang lahat ng mga ugat sa ulo niya.
Diana
Mas lalo pa yata akong kinabahan habang nakikita ko ang matinding galit kay Francis
matapos niyang makipag-usap sa sinumang tao na turnawag sa kanya.
Kaagad siyang nilapitan ni James at hinawakan sa balikat na para bang pinagagaan
ang nararamdaman niya. Kaagad din siyang nilingon ni Francis kasabay nang pagpatong
niya rin ng kamay niya sa ibabaw ng kamay ni James na nasa balikat niya.
Napakunot ang noo ko habang nakatitig sa kanila na ngayon ay nasa likurang bahagi
ng kotse. Pinagmasdan ko ang mga galaw nila.
Hindi ko alam kung dahil lang ba ito sa mga sinabi sa akin ni Liezel kaya
nabibigyan ko na rin ng kahulugan ang kakaiba nilang gesture sa isa't isa.
Kaagad kong ipinilig ang ulo ko at huminga
ng malalim nang maglakad na silang muli pabalik dito sa sasakyan.
Napakadilim ng anyo ni Francis at hindi ko mapigilan ang sarili kong makaramdam ng
takot lalo na r t alam ko sa sarili kong may itinatago ako sa kanya na hindi niya
maaaring malaman.
Binuksan niya ang pinto sa driver's seat kasabay nang pagbubukas din ni James ng
pinto sa back seat. Sabay silang pumasok dito sa 100b ngtahimik.
Inihanda ko na angsarili ko para sa interrogation na gagawin niya sa akin. Ngunit
nanatili pa rin siyangtahimik habang sinisimulan na niyang buhayin ang makina ng
kotse at mabilis niya itong pinasibad paalis sa lugar. Mabilis ko rin namang
isinuot ang seat belt ko dahil sa takot.
"S-Sino 'yong turnawag--"
" Huwag ngayon, Diana, kung ayaw mong mapagbalingan ng galit 1<0," kaagad niyang
putol sa sinasabi ko na siyang ikinahinto 1<0.
Napalunok ako at halos manigas mula sa kinauupuan ko. Hindi na lang ako nagtanong
pa dahil mukhang hindi talaga ang maganda ang sitwasyon namin ngayon.
Lumiko ang kotse niya sa kalye kung saan
patungong Shelter. Natatanaw ko na ito kaagad dahil hindi naman ito kalayuan.
llang sandali lang ay kaagad din namin itong narating.
Lumikong muli ang kotse niya sa kaliwang bahagi patungo naman sa likod ng Shelter
kung saan naroroon ang kanilang bungalow house.
Pinagpawisan ako ng malapot at malamig dahil muli ko na namang makakaharap ang
pamilya niya. At ni hindi pa man lang kami nagkakausap ni Francis ng maayos ngunit
dito na niya kaagad ako dinala.
'IF-Francis--"
" Kailangan mong makita ang kundisyon ng mommy ko nang dahil sa pagkasira ng kasal
natin," madiin niyang sagot habang nananatiling nakatutok ang paningin niya sa
unahan.
Napalingon ako kay James sa back seat ngunit blangko ang mukha niya at kaagad
lamang din siyang nag-iwas ng tingin sa akin.
Hindi nagtagal ay pumasok ang kinalululanan naming sasakyan sa bakuran ng mga
Angeles. Dumiretso ito patungo sa harapan mismo ng mansion at doon huminto.
Dobleng kaba na ang nararamdaman ko sa mga sandaling ito.
"Baba," matiim niyang saad nang hindi man lang ako nililingon bago niya mabilis na
binuksan ang pinto sa tabi niya at mabilis na lumabas.
Lumingon akong muli kay James ngunit kaagad na rin nitong binuksan ang pinto sa
tabi niya at mabilis ding lumabas.
llang ulit akong huminga ng malalim bago ko kinalas ang suot kong seat belt at
napilitan na ring buksan ang pinto sa tabi ko at burnaba. Ni hindi man lang niya
ako pinagbuksan na ng pinto na dati-rati ay ginagawa naman niya sa akin. Lumapit
ako sa kanya habang siya ay madilim ang anyong nakatitig sa akin.
" F-Francis, p'wede ba tayong m-mag-usap
"Sabihin mo na lang ang gusto mong sabihin sa harapan ng mga magulang ko," malamig
niyang sagot bago niya kinuha ang braso ko at hinawakan ng mahigpit.
Mabilis niya rin akong hinila papasok ng bahay.
"Where's dad?" kaagad niyang tanong sa kasambahay na naabutan namin sa sala at
abala sa paglilinis.
" Nasa veranda po yata sa likod-bahay,
Sir." Kaagad namang nanlaki ang mga mata nito nang lumipat ang paningin niya sa
akin. "M-Ma'am, Diana! K-Kayo po pala, magandang hapon PO."
Yumuko siya bilang paggalang ngunit bakas ang pagkagulat sa kanya.
Bahagya ko lamang siyang tinanguan at hindi sinagot.
Kilala naman ako ng lahat dito dahil sa maraming beses ko nang pagtungo sa bahay
nilang ito.
Kaagad din akong hinila ni Francis patungo sa kaliwang bahagi kung saan naroroon
ang mga silid. Si James naman ay nararamdaman ko pa rin ang pagsunod sa likod
namin.
Sanay naman na ako na para siyang aso na sunod nang sunod kahit saan kami mapunta
ni Francis.
Bihira kami magkaroon ng time ni Francis sa isa't isa na hindi siya kasama at
nasanay na ako sa ganoon naming sitwasyon dahil alam kong matalik silang
magkaibigan. Inihalintulad ko lang angsamahan nila sa samahan naming dalawa ni
Dexter noon.
Ngunit ngayon ay parang napapag-isip-isip ko na ang lahat tungkol sa kanilang
dalawa.
Katulad din nang pakikisamang ginagawa sa akin
ni Dexter noon.
Ang lahat ay may ibig sabihin at may kahulugan.
Maka-ilang ulit akong huminga ng malalim nang magtungo kami sa pinto ng silid ng
mga magulang niya. Mabilis niya rin itong binuksan nang hindi binibitawan ang braso
ko.
Pagpasok namin sa 100b ay naabutan namin doon ang Mayordoma ng mansion at
ikinahinto ko nang makita ko si tita Frances na nakaratay sa kama at sobrang laki
nang ibinagsak ng katawan nito.
" lho, dumating ka na pal-oh, Diyos ko, mahabaging Diyos! Diana! Nagbalik ka na!
Kailan ka pa nakabalik?!" bulalas ng Mayordomang si Nanay Saling kasabay nang
mabilis niyang paglapit sa akin at pagyakap ng mahigpit.
May katandaan na siya dahil simula pa noong nabubuhay ang mga magulang ni tita
Frances ay naninilbihan na siya sa pamilyang ito. Kaya naman parang pamilya na rin
angturing ng mga Angeles sa kanya. At para ko na rin siyang nanay.
"Ahm--" Hindi konaman malaman ang isasagot ko sa kanya.
"D-Dia-ya-yana."
Kaagad akong napalingon sa kinaroroonan ni tita Frances nang marinig ko ang putol
putol nitong pananalita at tila hirap na hirap.
Napansin ko ang pagtabingi ng kanyang mukha habang nagsasalita at nakatitig sa
akin. Namasa ang mga mata niya hanggang sa tumulo ang mga luha niya sa pisngi.
Kaagad akong bumitaw kay Francis at Nanay Saling bago mabilis na lumapit sa kanya.
"T-Tita, a-ano pong nangyari sa inyo? B-Bakit po kayo nagkaganito?" Umupo ako sa
gilid ng kama niya at kinuha ang kamay niya.
Sobrang Iaki nang ikinangayayat niya at mas lalo pang dumami ang wrinkles niya sa
balat.
" B-Bum-malik kaaah. A-Ayos k-ka lang b-baaa?"
Parang pinilipit ng husto ang puso ko habang nakikita ko ang paghihirap niya at ang
kalagayan ko pa ang naisip niyang tanungin at alalahanin, imbes na ang sarili niya.
Hindi ko na rin napigilan pa angsarili kong maluha sa kaawa-awang kundisyon niya
ngayon.
"Yan ang nangyari kay mommy simula noong mawala ka," matigas na saad ni Francis
mula sa likuran ko.
Napahinto naman ako at hindi nakalingon sa
29.
kanya.
nak, n-no. D-Don't b-blame Il-her. 0-0kay I-Iang ako. N-Nand-dito k-ka na, m-mat
tutul-loy na ang k-kasal."
Napahinto ako sa sinabing 'yon ni tita Frances. Lumarawan at kasiyahan ang
matinding pag-asa sa kanyang mukha habang nakatitig sa akin.
Hindi ako nakaimik dahil hindi ko malaman ang sasabihin ko.
Bigla akong nakaramdam ng mariing pagtutol sa 100b ko na dati ay wala ito.
"Huwag na huwag mong kalilimutan na kung hindi dahil sa amin o sa akin, wala ka na
sana sa mundong 'to, Diana. We gave you new life and hope. We gave you a nice home
and fed you. Don't ever forget that. Kasalanan mo kung bakit nagkaganito ang mommy
ko at sana, magkaroon ka naman sana ng utang na 100b!" matigas na saad ni Francis
mula sa likuran ko na halos magpayanig sa mundo ko.
Hindi ako nakagalaw. Naghalo-halo na ang lahat ng emosyon na nararamdaman ko at
para na akong mababaliw sa kaguluhang naiipon na sa isipan ko.
Kaagad na lumarawan sa isipan ko ang
29:
mukha ni Dexter, lalong-lalo na ang aming anak.
CHAPTER 30:
Invitation Card
Diana
" F-Francis, no."
Pilit kong binaklas ang braso ko mula sa mahigpit niyang pagkakahawak habang
hinihila niya ako palabas ng silid ni tita Frances at dinala sa dulong bahagi ng
hallway kung saan ilang mga silid pa ang naroroon.
Parang nahihimigan ko na ang ibig niyang sabihin. Walang nagawa si tita Frances
para pigilan siya.
"You don't have to lie to me anymore, Diana. Alam ko na kung sino ang nagpadukot sa
iyo at baka nga kasama ka pa sa planong 'yon ng hayop mong kaibigan kaya naman
pinagtatakpan mo pa siya sa akin!"
Napanganga ako sa sinabi niyang 'yon. Alam na niya?!
Mabilis niyang binuksan ang pinto ng pinakadulong silid at pakaladkad niya akong
ipinasok sa 100b. Isang guest room ang bumungad sa akin.
" Francis, nagkakamali ka. Pakinggan mo
muna ako.ll
"Huwag mo na akong bilugin pa, Diana! Mas lalo ka lang sasamain sa akin!"
"Francis!" Bigla na lamang niya akong inihagis patungo sa kama! "Ah!" napadaing ako
nangtumama ang pisngi ko sa headboard nito. Ramdam ko ang biglang pagmamanhid ng
pisngi 1<0. Kaagad ko itong sinapo at hindi makapaniwalang lumingon sa kanya.
Si James ay nakasunod pa rin sa amin. Nakatayo siya sa pinto at walang emosyong
nakatitig lang sa akin.
Mukha na talaga siyang langaw!
"You are a f*****g traitor, Diana! Dito ka lang sa silid na 'to hanggang sa
dumating ang araw ng kasal natin at hinding-hindi mo na ako matatakasan pa!"
"Francis, no! Huwag mong gawin sa akin
Mabilis niyang hinaklit ang bag ko at binuksan iyon.
Sinubukan kongtumayo at lumapit sa kanya ngunit mabilis na niyang nakuha mula sa
bag ko ang phone ko at malakas niyang inihagis sa mukha ko ang bag ko.
Kaagad ko rin naman itong nasalo.
"Wala kang utang na 100b. Matapos ka naming pakainin at bigyan ng maayos na
tirahan, ganito pa ang igaganti mo sa amin!"
" Francis, hindi kita tinraydor! Hindi ko alam ang planong pagpapadukot sa akin na
'yon!" Bigla siyang ngumisi habang humahakbang na paatras.
"Of course, pagtatakpan mo siya. Tsk. Ito ang tandaan mo, Diana. Hinding-hindi ka
na niya makukuha pa sa akin!"
Kaagad na silangtumalikod ni James at lumabas ng silid.
"Francis!"
Mabilis naman akong humabol at sinubukang pigilan siya sa pagsasara ng pinto ngunit
hindi ko na ito inabutan pa. Naramdaman ko rin ang pagkalansing ngtila mga kadena
sa labas.
Sinubukan kong pihitin ang seradura ng pinto ngunit hindi ko na ito mahila pa.
Napanganga na lamang ako at hindi makapaniwala sa ginawa niya. Ikinandado niya
talaga ang pinto at ikinulong niya ako dito sa 100b!
H_Hindi.
kong pinagsusuntok at pinagsisipa ang pinto. Halos maputol na ang litid ko sa lakas
ng sigaw ko.
Hindi niya ako p'wedeng ikulong dito! Hindi na ako magpapakasal pa sa kanya! Hayop
siya! Kailangan kong makabalik sa mag-ama ko!
Francis!
Paulit-ulit pa rin akong sumigaw at kinalampag ng malakas ang pinto. Hanggang sa
marinig ko ang pagkalansing muli ng bakal mula sa labas.
Bigla akong napahinto at nabuhayan ng pag-asa. Siguro ay nagbago kaagad ang isip
niya! Kaagad bumukas ang pinto at handa na sana siyang salubungin ngunit bigla
akong natigilan nang si tito Rico ang bumungad sa akin at pumasok dito sa loob.
Nangungunot ang noo niya at tila nagtataka habang nakatitig sa akin habangsi
Francis naman ay nasa likuran niya at matalim ang mga titig sa akin ngunit
nababahiran ito ng pagkabahala na hindi ko maintindihan.
"T-Tit0 Rico."
Nagmakaawa ako habang nakatitig sa ama niyang alam kong may taglay na kabaitan
katulad ng kanyang inang si tita Frances.
" Diana, anong nangyari? How did you escape from your captors? Have you ever gone
to the Police? We need to report it as soon as possible." Nakitaan ko nang pag
aalala sa mukha si tito Rico na nababahiran ng pagkalito.
" N-Nakatakas lang po ako, tito. M-May tumulong po sa akin pero h-hindi ko po
kilala at u-umalis din po siya kaagad."
Napansin ko ang pagngisi ni Francis mula sa likuran niya na may kasamang pag-iling.
Ngunit matalim pa rin ang pagkakatitig niya sa akin na tila ba binabantayan niya
ang mga isasagot ko sa kanyang ama.
"Nakilala mo ba kung sino ang dumukot sa iyo? Nakita mo ba siya?" muling tanong ni
tito Rico na kaagad ko ring inilingan.
" H-Hindi PO, tito. Hindi po siya nagpakita sa akin. W-Wala din naman po silang
ginawa sa aking masama. Ikinulong lang po nila ako, 'yon lang PO."
Muling napaismid sa hangin si Francis ngunit nang lingunin siya ng kanyang ama ay
kaagad nagbago ang reaksiyon ng kanyang mukha.
"Sa tingin ko, Dad, ay may galit lang sa akin o inggit ang gurnawa nito sa amin,"
saad niya sa kanyang ama na siyang ikinasalubong ng mga kilay ni tito Rico.
"What do you mean? Anong galit? Anong inggit? Mayroon ka bang nakakaaway?"
Huminga ng malalim si Francis bago muling burnaling sa kanyang ama.
"Mayro'n kasing mga investors ng isang leading clothing brand ang natalo ko. Nasabi
ko na 'yan sa iyo, Dad, noong nakaraan pa tungkol sa pagkakapanalo ko sa auction
market. And that's it, I know a lot of them are resentful and want revenge on me
'cause I defeated them. Maybe one of them sabotaged me and they chose to destroy my
wedding day."
Napatitig naman ako kay Francis sa mga sinabi niyang 'yon.
Alam na niyang si Dexter ang dumukot sa akin pero bakit nag-a-alibi pa rin siya sa
ama niya? Bakit hindi pa niya sabihin ang totoo?
"Hindi natin ito p'wede ipagwalang-bahala. We need to report it to the police so
they can take action immediately. Malaking gulo ang ginawa nilang 'to sa atin. Your
mom got sick due to depression," saad naman ni tito Rico na siyang ikina-tahimik
kong lalo.
Parang sinundot muli ang kunsensiya ko dahil sa nangyari kay tita Frances.
Napakabait niyang tao at ina at hindi ito dapat nangyari sa kanya. Hindi niya 'to
deserve.
" Leave it to me, Dad. Ako na ang bahala d'yan. Hindi ko rin naman palalampasin ang
ginawa nilang ito sa akin." Sumulyap sa akin si Francis na parang may ibig
ipakahulugan. "Hayaan niyo na lang din muna kami ni Diana. This is what she
deserves 'cause those people will definitely look for her to get her back.
Aasikasuhin ko na ang kasal namin sa lalong madaling panahon. Hindi ba, Diana?"
Napalunok ako nang muli siyang burnaling sa akin, gano'n din si tito Rico.
llang ulit akong napakurap at hindi malaman ang sasabihin. Tumalim bigla ang
pagkakatitig sa akin ni Francis na may halong pagbabanta.
"0-0po, t-tito."
Napansin ko ang bahagyang pagkunot ng noo ni tito Rico habang nakatitig sa akin.
Mas lalo namangtumalim ang pagkakatitig sa akin ni Francis.
Napayuko na lamang ako sa kanilang harapan.
"I'm sure your mom will be happy with it. Baka mas mapaaga din ang paggaling niya."
Muli akong napatunghay sa sinabing 'yon ni
tito Rico.
Muli na namang sinundot ang kunsensiya ko at naghalo-halo na ang nararamdaman ko sa
mga sandaling Ito.
"That's for sure, Dad. Don't worry, I'll make our wedding even faster now."
"Just don't lock her in this room. That won't be good for her and your mom will
definitely look for her too. She won't like it. Paghihigpitin na lang natin ang
seguridad sa buong bakuran upang walang makapasok dito na kahit sino." Bigla akong
nakahinga ng maluwag sa sinabing iyon ni tito Rico.
"T-Thank you PO, tito," nakayuko kong pasasalamat sa kanya bago siya turnalikod.
Iniwasan ko ang matatalim na titig sa akin ng anak niya, para bang gusto niya akong
patayin sa sindak.
" Magpahinga ka na, Iha. Alam kong hindi maganda ang mga pinagdaanan mo. Come on,
Francis. Let's talk. Tumawag sa akin ang 1010 mo tungkol sa manang iiwan niya sa
iyo--" Tuluyan na silangtumalikod at lumabas ng silid ko habang ako naman ay
nakahabol ng tingin sa kanila.
Muli akong iniwanan ng may babalang tingin ni Francis bago sila tuluyang lumiko sa
kaliwang bahagi at mawala na sila sa paningin ko.
Nakahinga akong bigla ng maluwag.
Kailangan kong makagawa ng paraan upang makausap ko si tito Rico at tita Frances ng
sarilinan. Hindi ko naman sila basta p'wedeng iwan na lang ng ganito, lalo na sa
kalagayan ngayon ni tita Frances.
Malaki ang naging utang na 100b ko sa kanila at nagpapasalamat ako ng sobra sa
napakalaking bagay na naitulong nila sa akin noon. Kailangan ko silang makausap ng
masinsinan sa totoong nangyayari sa amin ng anak nila.
Hindi ko na siya kilala pa.
Ibang Francis na ang sumalubongsa akin ngayon. Malayong-malayo siya sa dating
Francis na boyfriend ko noon at lalaking pakakasalan 1<0. Bigla na lamang siyang
nagbago. Nagbago nga ba o talagang ito na angtunay na siya at ngayon lamang
lumabas?
Nagagawa na rin niyang magsinungaling sa mga magulang niya. Nasasaktan na niya ako
at sinisigawan na dati naman ay hindi.
Hindi kaya totoo nga ang mga sinabi sa akin ni Liezel? Pero kung totoo man 'yon,
bakit kailangan pa niya akong pakasalan? Para saan
Napasabunot akong bigla sa ulo ko at hindi malaman ang gagawin 1<0. Alam kaya nila
tita
Frances at tito Rico ang tun ay niyang pagkatao? Na hindi talaga siya tunay na
lalaki?
Hindi kaya ayaw niya lang malaman ng mga ito ang totoo kaya itinatago niya at
pinili niya akong pakasalan upang pagtakpan ang tun ay niyang anyo?
Hanggang kailan naman niya maitatago ang lahat ng 'to?!
May point si Liezel. Kailanman ay hindi pa ako hinalikan ni Francis na katulad ng
mga halik sa akin ni Dexter. Ni hindi pa rin niya nahahawakan ang maseselang parte
sa katawan ko kahit isang taon ko na siyang boyfriend.
Pero kung sa ibang lalaki 'yon, siguradong unang buwan pa lang ng relasyon namin o
maaaring kahit wala pang relasyon ay mararamdaman mo na ang pagiging agresibo nila
at pagnanais na maangkin ang isang babae. Pero ni minsan ay hindi ko naramdaman ang
mga lyon kay Francis.
Ang tanga-tanga ko! Boba! Napaka-manhid mo, Diana!
Halos i-umpog ko na ang ulo ko sa pader sa sobrang kaguluhan at frustration na
nararamdaman ko sa mga sandaling ito.
Ngayon, paano pa ako makakaalis sa lugar na ito? Pakiramdam ko ay mas lalo lang
gumulo ang lahat!
KINAUMAGAHAN ay nagising ako sa pagbagsak ng isang malaking box sa tabi ng kamang
kinahihigaan ko.
Kaagad akong napabangon nang burnungad sa akin si Francis na halatang bored habang
nakatitig sa akin.
"Umaga na, baka naman gusto mong bumangon na d'yan. Oh, baka gusto mo pang
kaladkarin kita."
Kaagad akong napabangon sa sinabi niyang 'yon. Napalinga ako sa nakabukas ng
bintana at maliwanag na pala sa labas.
Nananakit ang mga mata ko at ramdam ang pamamaga nito sa magdamag kong pag-iyak at
hindi nakatulog.
Pinadalhan niya lang ako ng pagkain dito sa silid ko sa mga kasambahay kagabi at
alam kong nakabantay lang siya d'yan sa labas.
Hinintay ko na umalis siya kagabi sa pagbabaka-sakaling makalusot ako at makapasok
ako sa silid ni tita Frances ngunit hindi ako nagtagumpay.
Napuyat na lang ako sa kahihintay at sa magulong isipan ko.
" Ihanda mo na 'yang sarili mo at ayaw kong sisirain mo ang araw kong 'to. We have
a wedding tomorrow, at the church where you left me before."
"A-Ano?" Bigla akong napanganga at napatitig sa kanya.
Bigla naman siyang turnawa ng nakakaloko.
"Ang bilis 1<0, 'di ba? Huwag na huwag mong bibigyan ng problema ang mommy at daddy
ko na maaari na nilang ika-matay sa pangalawang pagkakataong 'to. I sent an
invitation card to all the guests this morning. And don't worry, ibinilang ko na
rin ang pinakamamahal mong kaibigan. Gusto kong masaksihan niya ang pag-iisang
dibdib nating dalawa bukas na bukas." "H-Hindi."
"Yes, honey. At wala ka nang magagawa pa." Bigla siyang humalakhak ng malakas bago
tumalikod at lumabas ng silid ko.
Ako naman ay naiwang nakatulala at parang binagsakan ng langit at lupa.
CHAPTER 31:
A Baby Cries
Diana
"Diana, smile," utos ni James sa akin habang nakatutok sa amin ni Francis ang hawak
niyang camera.
Kaagad na lumingon naman sa akin si Francis at sinamaan ako ng tingin.
"Ngumiti ka nga! Sinabi ko na sa 'yong huwag na huwag mong sisirain ang araw
140!" bulyaw niya sa akin kasabay nang pagpisil ng mahigpit ng kamay niya sa
baywang ko.
Pinigilan ko ang mapadaingsa sakit niyon at pinilit ko na lamang ang ngumiti sa
harap ng camera kahit malapit na akong maiyak sa paraan nang pagtrato niya sa akin
na ngayon niya lamang ginawa sa akin.
Muting itinaas ni James ang hawak niyang camera at muling itinutok sa amin.
Kasalukuyan kami ngayong naririto sa silid ni Francis. Nakahiga sa ibabaw ng kama
niya habang nakatabing sa aming mga katawan ang isang makapal na kumot.
Wala siyang pang-itaas ngunit may suot
naman siyang pantalon sa 100b. Samantalang ako naman ay nakasuot lamang ng tube
dress na siyang pilit lang nilang ipinasuot sa akin.
Dahil nakatabing sa itaas ng dibdib namin ang kumot ay nagmistula kaming hubo't
hubad sa harap ngcamera at hindi malalaman ng sinumang makakakita ng litrato na may
mga darnit naman kami sa 100b ng kumot.
Ang sabi ni Francis ay pre-wedding shoot lamang ito ngunit nagtataka ako kung bakit
ganito?
Marami na kaming nagawang posisyon. Ang kama ay pinalamutian ng hanging bed curtain
kaya naman napakaganda niyangtingnan. Mayroon ding dalawang studio lights ang
nakatutok sa aming dalawa ngayon.
Iba ang kabang nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Parang hindi maganda.
Nahinto ang photo shoot nang makarinig kami ng sunod-sunod na katok sa pinto.
"Cut," ani James bago mabilis na tumalikod at nagtungo sa pinto.
Kaagad niya itong binuksan at pumasok si tita Frances habang sakay ng wheelchair at
itinutulak naman ito ni Nanay Saling.
" Mom, bakit lumabas pa kayo ng silid niyo?" Kaagad na bumangon si Francis mula sa
tabl ko at nilapitan ang kanyang ina. Mabilis niya itong hinagkan sa pisngi.
Habangsi tita Frances naman ay nakatitig sa akin na may ngiti sa mga labi niya.
Nagniningning ang kanyang mga mata.
"l j-just w-want to... w-watch you." Kahit nahihirapan siya ay hindi pa rin maalis
alis ang mga ngiti sa kanya.
Hindi ko napigilan ang mall-Iha at pinilit na ngumiti rin sa kanya.
"Ayst! Mapapagod lang kayo."
"S-Sige na. I'm f-fine. G-Go on."
Napahinga ng malalim si Francis bago muling lumapit sa tabi ko at itinabing muli
ang kumot sa katawan niya. Muli ring bumalik sa dating puwesto si James at muli
ring ipinagpatuloy ang photo shoot.
Wala na akong nagawa pa kundi ang ngumitl sa harap ng camera para lamang hindi ma
disappoint o malungkot si tita Frances kahit sobrang labag sa 100b ko ang ginagawa
naming ito.
Nakikita ko sa kanya kung gaano siya kasaya para sa anak niya.
Halos dalawang oras bago natapos ang pre-wedding shoot.
May mga eksena kaming nakayakap sa akin si Francis. Mayroong nakapatong siya sa
akin at nakalapat ang mga labi niya sa leeg ko na para akong hinahalikan, para
kaming nagsi-sex sa 100b ng kumot.
At kung ano-ano pang malalaswang posisyon.
Hindi ko alam kung paano naatim ni tita
Frances na panoorin kami sa gano'ng eksena. Gusto kong masuka sa buong oras na iyon
na ipinagtaka ko sa sarili 1<0.
Bago kami ikasal noon ay in-imagine ko na rin sa sarili ko ang araw na matapos ang
kasal namin at siguradong nasa parte na kami ng honeymoon. Hindi na talaga
mapipigilan na matikman namin ang isa't isa.
Ngunit ngayon, sukang-suka na ako. Hindi ko na ma-imagine pa na aangkinin niya ako
o ng iba pang lalaki bukod kay Dexter.
Parang hindi ko na kakayanin pa.
THIRD PERSON
Biglang nagtagis ang mga bagang ni Dexter kasabay nang mahigpit na pagkakakuyom ng
mga kamao niya nang matunghayan niya ang mga malalaswang larawan ni Diana kasama
ang ex-boyfriend nitong si Francis Angeles sa kanyang
phone.
Nagmula ito sa unfamiliar number.
Nagawa pa nitong magpadala sa kaniya ng imbitasyon at mensahe na dumalo sa kanilang
kasal sa ikalawang pagkakataon.
Mabilis niyang dinampot ang baso ng alak sa mesa niya at malakas na ibinato ito sa
pader. Nabasag ito at nagsabog ang mga pinong bubog nito sa buo niyang opisina.
Nanikip ng sobra ang dibdib niya.
Turningala siya at pilit na pinakalma ang sarili. Kaagad na namuo ang mga luha sa
kanyang mga mata sa walang kapantay na sakit na nararamdaman niya sa mga sandaling
ito.
Hindi niya inakala na ganito katigas ang babaeng minahal niya, na kahit ang sarili
nilang anak ay nagawa nitong talikuran para lang sa isang lalaki. Taong hindi pa
niya kilala angtunay na kulay.
Muli siyang yumuko at nag-dial ng numero sa hawak niyang phone.
"Hey, bro. What's up?" sagot ng kapatid niyangsi Dylan mula sa kabilang linya ng
telepono.
"Kuya,... I've made my decision. Kailangan ko lang maayos ngayong araw ang lahat ng
importanteng documents ng an ak ko."
"Are you sure about that?"
"l think this is the best thing I can do. We'll both be free."
Muting pinunasan ni Dexter ang butil ng luhang pumatak sa pisngi niya bago niya
mabilis ding pinutol ang linya.
Kaagad siyang lumabas ng opisina niya at tinungo ang silid ng kanyang anak.
Naabutan niya itong mahimbing na natutulog sa 100b ng crib habang nag-aayos naman
ng mga feeding bottle si Helen na isa sa mga kasambahay niya at pinagkakatiwalaan
niya sa pagbabantay ng kanyang anak.
"Sir." Magalang itong yumuko sa kanyang harapan.
" Please pack his things in a luggage, now." Napatitig ang kanyang kasambahay sa
kanya at hindi mapigilang mapahikbi.
Hindi naman lingid sa mga ito ang mga plano niya ngayong wala na sa buhay nila si
Diana at hindi mapigilang malungkot ng kanilang mga kasambahay na parang pamilya na
rin ang turingsa kanila ng kanyang anak.
"Sige na."
"0-0po, Sir." Tahimik na sumunod si Helen
sa kanya habang lumuluha.
Siya naman ay muting huminga ng malalim at tinungo ang kinaroroonan ng kanyang
anak.
" I'm so sorry, Son. I'm so sorry dahil mukhang matutulad ka sa daddy mo... na
isang bastardo."
Diana
KINABUKASAN ay tahimik kong pinagmasdan ang hitsura ko sa harap ng salamin.
Katatapos lamang akong ayusan ng isang bakla dito sa silid ko na sa tingin ko ay
isa rin sa mga kaibigan nila James at Francis. Siya rin ang nag-ayos sa akin
kahapon para sa pre-wedding shoot.
Muli niyangtinakpan ang nangingitim kong pasa sa pisngi dahil sa pagtama nito noong
nakaraang araw lang sa headboard ng kama. Gano l n din ang namamaga kong mga mata
dahil sa walang humpay kong pag-iyak sa tuwing nag-iisa na lang ako sa silid na
ito.
At hanggang ngayon ay patuloy pa rin sa pagbagsak ang mga luha ko kahit anong pigil
pa ang gawin ko sa sarili ko.
" Hay naku, day! Kasal ba talaga ang pupuntahan mo o burol? Pinahihirapan mo lang
aketch sa kari-retouch ng make up mo!" bulyaw
sa akin ng bakla habang pumipilantik ang kamay niyang may hawak na suklay sa ere.
Napayuko ako at kaagad na pinunasan ang mga luha ko sa gilid ng mga mata ko. Naging
pamilyar sa akin ang mga salitang sinabi niya.
Binitawan ko rin 'yan noon kay Dexter sa unang kasal dapat namin ni Francis dahil
parang pamburol ng patay ang kotseng ginamit niya sa pagsundo sa akin noon.
'Yon pala ay may maitim na siyang plano at nakapalano na talagang hindi matuloy ang
kasal ko noon.
Eh, ngayon kaya?
Mukhang wala nang pag-asang may pumigil pa sa kasal naming ito. Sa darni ng bantay
sa labas at sinisiguro nilang matutuloy na talaga ngayon ang kasal na ito.
"Tapos na ba?"
Muli akong napatunghay at natanaw ko sa salamin ang pagpasok ni Francis sa pinto ng
silid ko. Bihis na bihis na siya ng magara niyang tuxedo.
Kung noon ay nagagawa ko pang purihin ang kakisigan niya, ngayon ay hindi ko na
siya magawa pang titigan lalo't nagdadalawang isip na ako sa tunay niyang kasarian.
"Gorabels na! Ang ganda, 'di ba?!" malakas namang sagot sa kanya ng bakla sa
likuran ko. "Tsk." Lumapit sa amin si Francis hanggang sa turnayo siya sa tabi ko.
Naisipan ko na ring turnayo mula sa silyang kinauupuan ko.
Nakasuot na rin naman ako ng isang white long gown. Maganda naman siya pero hindi
na ito kasing-bongga ng una kong gown na hindi ko na alam kung nasaan na ngayon.
Lumibot ang paningin ni Francis sa katawan ko mula sa paa ko paakyat sa mukha ko
bago siya ngumisi nang nakakaloko.
Muntik na akong mapaatras nang mabilis niyang hinagip ang pisngi ko at mahigpit
itong hinawakan. Pinilit kong hindi mapadaing sa sakit nang mahagip niya ang pasa
1<0.
" Don't do anything silly or anything that will make me angry until our wedding is
over," aniya habang mariing nakatitig sa mga mata ko.
" F-Francis."
"Huwag na huwag mo nang uulitin na ipahiya ako o ang buong pamilya ko sa maraming
tao. Dahil kung hindi, mapipilitan na talaga akong isuplong sa mga pulis ang ginawa
ng tarantado mong kaibigan sa akin. Don't give me a try,
Diana. You don't know what I can do."
Malakas niya ring binitawan ang pisngi ko. Hindi ko napigilan ang muling pagtulo ng
luha ko sa pisngi.
"Ayusin mo 'yang sarili mol" muli niyang sigaw sa akin at akma akong susuntukin-
"Francis!" nang marinig naming bigla ang tinig ni tito Rico at sa pagtunghay ko sa
salamin ay nakita ko ang pagpasok niya sa pinto habang itinutulak ang wheelchair na
kinalululanan ni tita Frances.
Gano'n na lang ang laking pasasalamat ko sa pagdating nila at sigurado akong
naaktuhan nila 'yon.
Ipinagpatuloy ni Francis ang pagdapo ng kamay niya sa mukha ko ngunit nagkunwari
itong inaayos ang ilang hibla ng buhok kong nalaglag sa pisngi ko.
"Dad, Mom. We're ready. We can go now." Umayos nang pagkakatayo si Francis at
namulsa.
Mabilis ko namang pinunasan muli ang mga luha ko sa pisngi bago ako humarap na rin
sa kanila at pilit na ngumitl.
"Y-You a-are s-so b-beauti..ful,
I-Iha," nakangiting puri sa akin ni tita Frances
habang pinagmamasdan ang kabuuan ko.
Napansin ko rin ang kakaiba niyang pagtitig sa mukha ko.
"S-Salamat PO, tita." Bahagya akong yumuko at huminga ng malalim upang mapagaan ang
bigat na nararamdaman ko sa dibdib 1<0.
"Mauna ka na sa simbahan, Francis. Diana will come with us," saad naman ni tito
Rico na siyang ikinatunghay kong muli sa kanila.
"K-Kayo ni Mommy? Bakit kayo? Hindi ba p'wedeng sabay-sabay na lang tayong lahat?"
"Hindi tayo p'wedeng magsabay-sabay. Let's still follow the tradition even if this
wedding happens to you for the second time. Sige na, mauna ka na. Kami na ang
bahala kay Diana." Binigyan ni tito Rico nang maawtoridad na tingin si Francis.
"0-0kay, Dad, p-pero maiiwan sa inyo ang mga bodyguard 1<0." Parang napipilitan
lang si Francis sa sagot niyang lyon at para bang hirap na hirap pa siyang urnalis
sa tabi 1<0.
" I'll take care of it. We can get to church safely and securely."
Wala nang nagawa pa si Francis kundi ang sumunod na lamang sa kanyang ama.
Kasama niyang nagtungo sa simbahan si
James na katulad niya ay suot na rin ang sarili nitongtuxedo.
Inalalayan naman ako ni tito Rico na makasakay sa back seat ng sarili niyang kotse
na kulay puti at may mga palamuting bulaklak sa harapan bago niya isinunod si tita
Frances sa tabl 1<0.
Ang wheelchair naman ni tita ay ipinasok ng driver sa compartment.
Sa tabi ng driver umupo si tito Rico bago nagsimulang um andar ang sasakyan palabas
ng bakuran nila.
Lumingon ako sa likuran at nakita kong nakasunod sa amin ang dalawang kotse na
kinalululanan naman ng mga utusan nilangtao.
Pakiramdam ko ay sa isang paglilitis kami magtutungo ngayong araw na ito at
bumagsak na ang pag-asa kong makatakas pa mula sa kanila.
NASA kalagitnaan kami ng biyahe nang maramdaman ko ang paghawak ni tita Frances sa
kamay ko.
"Ayos ka lang ba, Iha?"
Bigla akong napalingon sa kanya kasabay nang pamimilog ng aking mga mata.
Hindi ba ako nagkakamali ng narinig? Buong nakapagsalita si tita Frances!
Kaagad siyang ngumiti ng matamis habang nakatitig sa akin. Muli pa niyang ginagap
ang isa kong kamay at hinawakan ng mahigpit.
"T-Tita..."
Gano'n na lamang ang paglakas ng kabog ng dibdib ko habang nakatitig sa kanya.
Anong ibig sabihin nito?
" Pasensiya ka na kung napaniwala rin kita. I just have to do this for Francis."
"A-Ano pong ibig niyong sabihin, tita?"
"I'm so sorry if he hurt you." Inabot niya ang pisngi ko kung saan mayroon akong
malaking pasa. "Hindi ko gustong umabot sa ganito at nauunawaan kita, maiintindihan
ko kung anuman ang maging desisyon mo."
"T-Tita." Kaagad namalisbis ang mga luha sa pisngi ko sa sinabi niyang 'yon.
"Noon pa man ay alam na namin kung sino talaga si Francis, kung ano ba talaga siya.
Matagal naming ninais ng tito Rico mo noon na magkaroon ng sariling anak. Pero
ginawa na namin ang lahat, hindi talaga kami pinalad. Kaya naman naisip naming
magpatayo ng Homeless Shelter at doon namin ibinuhos ang lahat ng atensiyon namin.
Hanggang sa isang sanggol na lalaki ang nakupkop namin mula sa isang kahon na
iniwan langsa labas ng bahay namin. We treated him like our own child. Minahal
namin siya ng sobra at ibinigay ang lahat ng mga pangangailangan niya... Pero hindi
namin inakala na kulang pa rin pala ang mga ibinibigay namin sa kanya. Narinig
namin ang naging pag-uusap nila noon ng ama ko tungkol sa mana. But there is one
condition, that Francis can get married and have a child 'cause we know what he
really is, na lingid naman sa kaalaman niya."
"Naiintindihan ko na PO, tita, kung ano ang ibig niyong sabihin
"At nakikita na rin namin na hindi na maganda ang nangyayari. I don't want him to
use you just for his own sake. Ang gusto lang talagang mangyari ng 1010 niya ay
magpakalalaki siya na hanggang ngayon ay hindi niya pa rin makayang gawin. Pero
kung ako ang tatanungin, tanggap ko kung ano talaga siya. Mahal ko siya, eh.
Sinubukan kong iratay ang sarili ko sa kama sa pagbabaka-sakaling makakuha ako ng
awa mula sa kanya o kung totoo bang mahal niya kami bilang mga magulang niya. O
baka naman ang yaman lang talaga ang gusto niya mula sa amin." Nakaramdam ako ng
awa para sa kanila. Napakabuti ng puso nila pero bakit parang pinagkaitan sila ng
kasiyahan mula sa isang anak.
Lumingon ako kay tito Rico na ngayon ay sinulyapan din ako sa rear view mirror.
Napupuno rin ng lungkot ang kanyang mga mata.
"Here's your bag, Iha. Do what's right. Huwag mo na kaming alalahanin pa ng tito
mo. Kami na ang bahala sa lahat at kay Francis." Iniabot niya sa akin ang bag ko na
naiwan ko naman sa silid ko sa kanilang mansion kanina.
"T-Tita." Hindi ko na napigilan pa ang mapahagulgol at kaagad siyang niyakap ng
mahigpit.
Nagpapasalamat ako ng sobra dahil wala naman pala talaga siyang sakit at okay na
okay siya.
Niyakap niya rin ako ng mahigpit at hinagod ang likod ko.
" Mag-iingat ka. Para ka na rin naming anak at mahal na mahal ka rin namin.
Patnubayan ka sana ng Diyos at gabayan sa tamang daan na tatahakin mo. Huwag kang
mag-alala dahil nandito lang kami ng tito Rico mo kung kinakailangan mo kami."
" M-Maraming-maraming salamat PO, tita, tito." Hindi magkamayaw ang saya at
pasasalamat ko sa kanila at sa Panginoon. Nakatagpo ako ng mga taongtulad nila na
may mabubuting puso.
Sana lang ay hindi ito sayangin ni Francis. Napakasuwerte niya dahil nagkaroon siya
ng mga tulad nila.
Kaagad na gumilid angsinasakyan naming kotse sa isang tabi. Mabilis na burnaba si
tito Rico at pinagbuksan kami ng pinto. Naunang bumaba si tita Frances at hindi ako
makapaniwalang nakakatayo talaga siya ng maayos.
Sumunod akong lumabas ng kotse at kaagad kaming nagyakap ng mahigpit. Yumakap din
ako kay tito Rico na parang tunay ko na ring ama.
"Be careful, Diana. Ipapahatid kita sa driver kung saan ka man pupunta," ani tito
kasabay nang paghagod niya sa likod ko.
Kaagad din kaming nagkalas at muli ko silang hinarap.
" Patawad din PO, tita, tito, kung nagsinungaling ako sa inyo. M-May s-sanggol po
ako n-na kailangan balikan."
"l know and I understand," sagot naman ni tita Frances na siyang ikinahinto 1<0.
Ngunit kaagad din naman siyang ngumiti habang nakatitig sa akin. "I'm also a woman
so I know, I feel it. Sige na, umalis ka na bago pa mahuli ang lahat."
"0-0po. S-Salamat po ulit, tita, tito." Muli
akongyumakap sa kanila ng mabilis bago muling burnalik sa 100b ng kotse habang
buhat ang laylayan ng gown ko.
Si tito Rico na ang nagsara ng pinto at kumaway na lamang kami sa isa't isa.
"Saan po tayo, Ma'am?" tanong ng driver habang pinaaandar na niya ang kotse.
" Kuya, sa Baguio. Pakibilisan lang, pakiusap."
"Sige PO." Kaagad ding pinaharurot ni kuyang driver ang kotse.
Mabilis ko namang binuksan ang bag ko at hinanap ang phone ko. Laking gulat ko nang
makita ko naman ito dito dahil alam kong kinuha ito ni Francis at itinago.
Sinubukan ko itong i-on at halos mapasigaw ako sa tuwa nang biglang urnilaw ang
screen nito.
Muli kong kin alkal ang 100b ng bag ko at hinanap ang papel na ibinigay sa akin ni
kuya Bruno. Kaagad ko rin naman itong nakita.
Mabilis kong ni-dial ang mga numerong nakasulat clito at gano l n na lamang ang
pamimilog ng mga mata ko nang mag-ring ito. May load? Bakit may load ako? Sino ang
nag-load sa akin?
Sa tagal kong hindi nagamit ang phone 1<0,
siguradong expired na rin ang simcard ko!
Bigla akong napahinto nang maalala kong kinuha nga pala ni Francis ang phone kong
ito. Pinutol ko muna ang tawag ko kay kuya Bruno at kaagad na kinalkal ang lahat ng
nilalaman ng phone ko hanggang sa mapunta ako sa messages.
Gano'n na lang ang pagkabog ng dibdib ko nang makita ko ang pangalan ni Dexter sa
unahan at may image akong nakikita na ipinadala sa kanya.
Nanginginig ang mga kamay kong binuksan ito at burnadha sa akin ang maraming
malalaswang larawan namin ni Francis habang nasa kama.
"H-Hindi..."
Napatulala ako at hindi makapaniwala. Ipinadala niya ang lahat ng larawan namin kay
Dexter?
Wala akong nakitang sagot ni Dexter pero napuno ng takot ang dibdib ko dahil may
posibilidad na nakita niya pa rin ang mga larawan.
Hindi naman talaga 'yon pala-sagot sa mga text messages ko. Masyado lyong tahimik
at suplado.
"Ay, kalabaw!" bigla akong napahiyaw sa
gulat nang bigla na lamang lumabas sa screen ang numero ni kuya Bruno.
"Okay lang po ba kayo, ma'am?" tanong ni kuyang Driver na mukhang nag-alala din sa
akin.
"0-0kay lang ako, kuya."
Kaagad ko nang sinagot ang tawag ni kuya Bruno.
"Señorita, mabuti napatawag po kayo.
Magpapasundo na po ba kayo?"
'I Kuya Bruno! N-Nasaan ka? Pabalik na ako ng Baguio!"
" Nasa likod lang po ako ng sinasakyan niyo."
Bigla akong napanganga sa sinabi niyang 'yon kasunod ang mabilis kong paglingon sa
likuran namin.
Natanaw ko nga ang pamilyar na kotse ni Dexter na siyang ginamit niya rin noong
ihatid niya ako dito!
" K-Kuya! Pakihinto ang kotse!" kaagad kong sigaw sa driver.
" B-Bakit po, ma'am?"
"Basta! Ihinto mo na!"
"S-Sige po, sandali lang PO."
Kaagad din naman niyang iginilid ang kotse.
Hindi pa man ito gaanong humihinto ay mabilis ko nang binuksan ang pinto.
Saktong paghinto nito ay kaagad na akong lumabas.
"Kuya, thank you so much! Thank you! Mag-iingat ka PO!" pahabol kong sabi sa kanya
bago ako mabilis na tumakbo sa kotseng dinadala naman ni kuya Bruno, na ngayon ay
nakahinto na rin sa likuran niya at nakabukas na rin ang pinto nito sa back seat.
Mabilis din akong pumasok sa 100b.
" Kuya, bilisan mo! Kailangan nating makabalik agad ng Baguio!" kaagad kong utos
kay kuya Bruno matapos niya ring bumalik sa d river's seat.
" P-Pero, Señorita. W-Wala na po sa Baguio sila Sir at Jr."
"A-Ano?" Bigla akong napahinto sa sin abi niya.
" Nasa airport na po sila at sa mga oras na ito ay maaaring sumasakay na sila ng
eroplano patungong ibang bansa."
Bigla akong napatulala at pinanlamigan ng katawan sa sinabi niyang 'yon.
"H-Hindi. Hindi. Hindi, ang baby
1<0." Sunod-sunod na urnagos ang mga luha ko sa pisngi at hindi maipaliwanag na
takot ang gurnapang sa buo kong katawan.
" Pero subukan pa rin po nating habulin, Señorita. Hindi na po kasi sumasagot sa
akin si Sir. Kanina ko pa po siya sinusubukang tawagan."
"Hindi, hindi! Kuya Bruno, please bilisan mo! Habulin natin sila! Hindi nila akong
p'wedeng iwan! 'Yong anak ko, Jr!!!" Napahagulgol na ako sa halo-halong emosyon na
pumuno sa dibdib ko.
"Opo, Señorita."
Mabilis din namang pinaharurot ni kuya Bruno ang kotse. At kahit sobra na akong
natataranta ay sinubukan ko pa ringtawagan ang numero ni Dexter. Ngunit halos
maibato ko ang phone ko nang operator ang narinig kong sumagot.
" Dexterrr!!! Huwag mong gawin sa akin 'to!
Sumagot ka! 'Yong anak 1<0!"
" Huminahon ka PO, Señorita."
Marahil ay nakita na nga niya ang mga larawan namin ni Francis kaya ilalayo niya sa
akin anganak ko!
"Hindi p'wede! Kuya, Bruno pakibilisan pa.
'Yong anak kol Hindi nila ako p'wedeng iwan!" Halos mamaos ako at mawalan na ng
malay
sa loob ng kotse dahil sa takot ko at sa walang tigil kong kasisigaw. Kung p'wede
lang na lumipad para lamang makarating kaagad kami sa airport ay gagawin ko.
Sa buong buhay ko ay ngayon lamang ako nakaramdam ng ganito.
Pakiramdam ko ay mamamatay ako. Kilala ko si Dexter at kapag nagdesisyon siya,
seryoso siya at walang sinuman ang nakakapigil sa kanya. Kalahating oras ang binuno
namin sa biyahe bago kami nakaratingsa airport.
Ngunit pagdating doon ay halos bagsakan ako ng langit at lupa nang hindi kami
pinapasok ng mga guwardya at sinabing kaaalis lamang daw ng eroplano sa nabanggit
niyang oras na hindi ko na halos marinig pa.
" Parang awa niyo na! Kailangan kong mahabol 'yong mag-ama ko! Maawa naman kayo sa
akin! Papasukin niyo na ako, pakiusap!" Naglumuhod na ako sa harapan nila at kung
p'wede lang na hagkan ko pa ang mga paa nila ay gagawin ko.
Nasa akin na ang lahat ng atensiyon ng mga taong naririto at maraming crew na ang
sinusubukan ako ngayong pakalmahin.
Wala na rin akong pakialam pa sa hitsura ko.
Nakasuot pa rin ako ng gown at siguradong nagkalat na ang make up sa mukha 1<0.
" Ma'am, pasensiya na po talaga. lyon na po ang kaaalis lang na eroplano at
maaaring sakay na d'yan ang hinahanap niyo." Itinuro nila ang eroplano sa
himpapawid na kalilipad lamang. " Mamayang twelve na po ang susunod na flight,"
saad ng iba pa.
"Na-check na po namin sa 100b ang mga pangalan nang hinahanap niyo at wala na po
sila doon."
Tuluyan na akong nawalan ng lakas kasamay nang matinding paninikip ng dibdib ko.
Nahirapan na ako sa paghinga at nararamdaman ko na ang pag-ikot ng paligid 1<0.
Lumarawan sa isipan ko ang baby kong walang kamuwang-muwang, lalo na noong mga
sandaling iwan ko siya.
Parang unti-unting dinudurog ang puso ko sa kaalamang malayong-malayo na siya sa
akin at hindi ko na siya maaalagaan pa.
"J-Jr. B-Baby 1<0. Ang baby 1<0."
Unti-unti nang nagdilim ang paningin ko at tuluyan na akong nawalan ng pag-asa.
Ngunit mahinang iyak ng sanggol ang bigla kong narinig mula sa likuran ko.
"Leave us." Kasunod ang pamilyar na baritonong boses ni Dexter.
Pakiramdam ko ay bigla akong sinapian ng kakaibang lakas. Bigla na lamang akong
nabuhay at mabilis na lumingon sa likuran ko.
Bumungad sa akin si Dexter na taimtim na nakatitig sa akin habang nasa braso niya
ang sanggol naming naririnig ko ang pag-iyak.
" D-Dexter..."
Muli akong napahagulgol ng malakas ngunit hindi na sa takot kundi sa walang
kapantay na kaligayahan.
Ang buong akala ko ay iniwan na talaga nila ako.
CHAPTER 32:
Cold as Ice
5 MONTHS LATER
Diana
"Ito na PO! Nandito na ang mommy!"
Kaagad kong nilapitan ang aking anak na narinig kong umiiyak habang nasa 100b pa
ako ng banyo at naliligo. Nagmadali tuloy ako sa pagbabanlaw kahit hindi pa ako
nakakapag-shampoo ng buhok ko!
Mamaya ko na lang ulit itutuloy ang paliligo
1<0.
"Bakit naman umiiyak na naman ang baby kong 'yan? Ang bilis mo naman nagising,
anak.
Hindi pa nga ako tapos maligo, eh."
Binuhat ko siya at inilabas mula sa crib niya. Kaagad naman siyang sumubsob sa
dibdib ko at hinanap kaagad ang dede niya.
"Palagi ka na lang gutom." Din ala ko siya sa kama at doon siya inihiga.
Kaagad din namang lumaylay sa harapan niya ang dibdib ko dahil nakasuot lang naman
ako ng robe na hindi ko pa nagagawang itali ang harapan sa pagmamadali 1<0. Kaagad
niya ring
nahuli ang isang n e ko at sinipsip na parang akala mo ly [aging ginugutom.
Napakalakas niyang dumede kaya naman ang bigat-bigat na ng kilo niya at
napakalusog. Mabuti na langdin at hindi ako nauubusan ng gatas at isa pa, hindi
siya sakitin.
Siguro ay doon na talaga ako mahihirapan at hindi malaman ang gagawin. Kaya sana ay
palagi siyang okay, malusog at masigla.
Ako lang kasi ang nag-aalaga sa kanya.
Hindi ako binigyan ni Dexter nang makakatulong kahit sa gawaing-bahay lang.
Pagluluto, paglilinis at paglalaba. Hindi katulad noong nasa Baguio pa kami na
tutok lang ako kay baby dahil naririyan naman sila Helen at Emily para sa akin.
Kasalukuyan kami ngayong naririto sa Manila at nakatira sa isa sa mga condo unit ng
mga Delavega. Dito niya kami dinala matapos ang paghahabol ko sa kanila sa airport,
limang buwan na angnakalilipas.
Nasa tabi nito ang unit ng mga magkakapatid na Delavega, isa na nga ang kay Dexter.
Doon siya umuuwi sa sarili niyang unit at hindi sa amin ni Jr. Sinisilip niya lang
kami dito
as
kung kailan niya gustuhin.
Technically, hindi araw-araw.
Napapakiusapan ko lang siya kapag hindi talaga humihinto kung minsan sa pag-iyak si
Jr at ramdam kong kailangan niya ang ama niya sa tabi niya.
'Yon lang ang time na nakakatulog siya clito dahil sa pagbabantay niya at
pakikipaglaro sa anak niya.
Hindi rin kami palaging nag-uusap at kung sakali man, tungkol lang sa bata ang
palagi niyang ino-open up sa tuwing naririto siya.
Ramdam ko kung gaano niya ako iniiwasan, kahit ang mapadikit sa akin kahit na
kaunti o sandali man lang. At hindi ko mapigilan ang masaktan sa ginagawa niyang
'to sa akin.
Para bang diring-diri siya sa akin.
Sinubukan kong magpaliwanag sa kanya noon, pati na rin angtungkol sa mga pictures
na natanggap niya ngunit hindi niya ako binigyan ng pagkatataon. Ayaw na niyang
marinig pa anuman angsabihin ko sa kanya.
Hindi niya naman kami pinababayaan pagdating sa financial. Ibinibigay niya ang
lahat ng mga pangangailangan namin ni Jr. Siya o kung minsan ay si kuya Bruno ang
naghahatid dito sa unit namin ng mga bagay na kailangan namin.
Sumasama rin naman siya sa tuwing magtutungo kami sa doctor para sa vaccination ni
baby pero lantaran na niyang inihayag sa kanila at sa iba pa na hindi kami mag
asawa at wala kaming ibang relasyon sa isa l t isa kundi ang pagiging magkaibigan
lang.
Pinipilit ko na lang ang ngumiti sa mga tao sa tuwing nasa ganoon kaming sandali at
itinututok ko na lang ang buong atensiyon ko sa anak 1<0.
Siguro nga ay nagsawa na siya sa akin at okay na sa kanya ang ganito na lamang
kami.
Tungkol naman kay Francis. Ayon kay tita Frances ay nagdesisyon daw na magtungo ng
ibang bansa ang kanilang anak para doon na muna magbakasyon at magpahinga para sa
mga nangyari sa amin.
Hinayaan na lang din daw nila ito sa gusto niya dahil sa tingin nila ay iyon daw
ang mas nakabubuti para sa anak nila sa ngayon.
Nagtataka lang ako sa naging pananahimik ni Francis bago siya nagtungo sa ibang
bansa.
Inaasahan ko na sasabogsa publiko ang nangyaring muling pagkaka-udlot ng kasal
namin at pagtakas 1<0. Pati na rin ang posibilidad na
madamay ang pangalan ni Dexter sa ginawa nitong pagpapadukot sa akin noon.
Ngunit walang gano'ng nangyari, na malaking ipinagtatakhan ko.
Palagi pa rin naman kaming nagkakausap sa telepono ni tita Frances at
nagkukumustahan sa isa't isa. Gusto niyang makita si Jr pero hindi kami pinapayagan
ni Dexter na lumabas. Mahigpit siya pagdating sa amin.
Nakakapasyal lang kami sa tuwing magtutungo kami sa doctor at 'yon ay kasama siya.
Okay na rin naman sa akin 'yon. Kahit limitado at ganito ang sitwasyon namin, okay
na rin sa akin dahil nakakasama pa rin namin siya ni Jr kahit sandali.
Kahit ramdam ko kung gaano na siya kalayo sa akin ngayon.
Napayuko ako kay Jr at napangiti nang makita kong nakatulog na siyang muli ngunit
tangay-tangay pa rin niya ang n e ko. Marahan kong sinuklay ang buhok niyang malago
na at makapal.
Straight hair din siya na nagmana sa kanyang ama, hindi katulad ngsa akin na wavy.
Wala talaga siyang nakuha sa akin na kahit ano.
Para silang pinagbiyak na bunga ng kanyang ama. Baby Dexter, as in.
Siguro ay mababaliw talaga ako at piliin na lang na hindi na mabuhay pa kungtuluyan
na silang lumayo sa akin noon, kung hindi ko sila inabutan sa airport.
Ayoko nang mangyari pa ulit ang sandaling 'yon. Alam ko sa sarili ko, hindi ko
talaga kakayanin.
Pinagsisihan ko ng sobra kung bakit pa ako lumayo at iniwan silang mag-ama para
langsa lalaking hindi naman karapat-dapat. Ginamit lang din ako ni Francis para
makuha niya ang mana niya mula sa mga Angeles.
Ngayon ko na na-realize kung paano urnikot lang ang relasyon namin noon sa simpleng
mga bagay lang na bukod tangi sa mga romantic relationship ng iba na tunay talagang
nagmamahalan.
Kasama na doon ang sexual desire na hindi ko naranasan sa kanya.
Ang buong akala ko pa naman ay sobrang gentleman niya lang talaga. Tsk. 'Yon pala
ay lalaki rin ang gusto niya! B'wisit!
Bigla ko tuloy naalala si Liezel at ang dati kong apartment. Tuluyan na rin akong
umalis doon at ang mga gamit ko doon ay ipinahakot ng lahat ni Dexter dito sa unit
namin ni Jr.
Hindi ko alam kung may plano pa ba siyang ibalik kami sa Baguio. Hindi na rin naman
ako nagtanong pa. Nakakahiya lang. Baka wala na sa plano niya ang patirahin ako sa
mansion niya. Napahinga na lang ako ng malalim sa nag-uumpisang pamimigat ng dibdib
ko.
Hindi ko rin naman masisisi si Dexter. Dapat din siguro akong magpasalamat sa kanya
dahil sa ginawa niyang pag-kidnap sa akin noon dahil nailayo niya ako kay Francis
na manggagamit. Lalong-lalo na, nagkaroon kami ng isang baby Jr na iyakin na at
makulit.
Nagbabago rin talaga ang ugali ng baby habang lumilipas ang mga araw at buwan. Noon
kasi ay puro tulog lang ang ginagawa niya at bihira lang siyang urniyak.
Pero ngayon, masyado na siyang papansin at ang gusto niya ay nasa kanya lang ang
buong atensiyon ko sa tuwing gising siya. Tsk. Itali kaya kita sa ama mo para
kayongdalawa naman ang mag-alagaan at hindi 'yong pupunta lang siya dito kung
kailan niya gusto!
Nakatulugan ko na lamang ang pagmumuni-muni habang hinihintay ko ang paglalim ng
pagtulog niya.
as
NAALIMPUNGATAN ako nang may maramdaman akong kaluskos sa paligid at sa pagdilat ng
mga mata ko ay hindi ko na nadatnan pa si Jr sa tabi ko.
Kaagad akong napabangon kasabay nang malakas na pagkabog ng dibdib ko.
Kaagad akong burnaba ng kama at hinanap siya sa buong palibot nito. Natakot ako na
baka nagising siya at nahulog sa kama!
Ngunit hindi ko siya natagpuan kaya't mabilis na akong lumabas ng silid sa sobrang
kaba at takot. Baka pinasok na kami ng magnanakaw o manloloob ng bahay!
Pero gano'n na lang ang paghinga ko ng maluwag nang matanaw ko ang likod ni Dexter
sa malapit sa hagdan.
Lumingon siya sa akin at natanaw kong buhat niya si baby Dexter.
"What?" tila nagtataka pa niyang tanong sa akin bago siya muling nagpatuloy sa
paglalakad hanggang sa mag-umpisa na siyang bumaba ng hagdan.
"My God, Dexter naman! Hindi mo man lang ako ginising! Akala ko nahulog na si Jr sa
kama!" Kaagad na rin akong humabol sa kanila.
Nasilip kong gising na si Jr at may hawak ng laruan.
" Paano nga kung nahulog siya? Nakanganga ka pa," sermon niya na siyang ikinahinto
ko at hindi ko mapigilang mapasimnagot.
"Hindi pa naman siya gumagapang, no!" "Alam mo naman pala, so what the hell are you
afraid of?"
Muli akong napahinto sa sinabi niyang 'yon. Aba't binabara na naman ako ng sira
ulong 'to, ah.
Hindi na lang ako sumagot pa dahil nag-uumpisa na naman akong mapikon sa kanya.
Palagi na lang siyang pabara kung sumagot sa akin.
Nakarating kami sa sala ng unit at bumungad sa akin ang nasa limang paper bag ng
branded clothes for baby. Kitang-kita kasi ang mga tatak ng paper bags at
siguradong ipinamili na naman niya ng mga mamahaling mga damit si Jr.
Pero sa akin, ni panty ay wala man lang siyang ibinibili.
Mabuti pa noong nasa mansion ako, lahat ng
as
mga damit ko doon, mga sapatos, bag, alahas at kung ano-ano pa ay mga bago. Sana
pala, ipinadala na lang niya dito ang mga 'yon para naman may magamit ako.
Puro luma na ang lahat ng mga damit ko sa apartment na hinakot dito.
Nilapitan ko ang mga ito at isa-isang binuksan.
Hindi nga ako nagkamali, mga magagarang damit at box ng mga sapatos ang nilalaman
ng mga ito.
"Wow, ang gara nito, ah." Napanganga ako sa isang terno ng puting damit na nakuha
ko mula sa isang bag. May kasama itong sweater na color white din With touch of
light blue sa mga gilid ng laylayan at butones.
" For his baptism."
"Ha?" Kaagad akong napalingon kay Dexter sa sinabi niya.
" Nagpa-schedule na ako ng binyag niya para naman mabasbasan na siya ng simbahan."
"K-Kailan?"
"This coming Sunday."
Natahimik ako at napahinto.
Nagpaplano na pala siya, hindi man lang niya sinasabi sa akin. Pati ang pamimili sa
mga
gagamitin ni baby ay hindi man lang niya isinasangguni sa akin.
Palagi na lang siyang namimili ng kung ano-ano na hindi man lang ako tinatanong.
Nadagdagan na naman ang sama ng loob na kinikimkim ko sa dibdib ko pero itinago ko
na lang ding muli ito.
"0-0kay. Teka, nakakuha ka na ba ng mga ninong at ninang niya? May gusto sana akong
isama, isa lang naman."
Pansin ko ang pagtitig niya sa akin at bahagyang pagkunot ng noo niya.
"Si Liezel, 'yong kapit-bahay ko do'n sa dati kong apartment."
"Babae ba 'yan?" "00 naman. May Liezel bang pangalan ng
" Baka binabae."
Kaagad siyang nagbawi ng tingin at yumukong muli sa aming anak na hawak niya.
"Okay."
Kaagad namilog ang mga mata ko sa sagot niyang 'yon.
"Okay?!" paniniguro kong tanong.
"Bingi lang?" sagot naman niya na siyang ikinalahong muli ng mga ngiti 1<0.
Blwisit.
Naupo na siya sa sofa at nilaro-laro ang baby namin. Ako naman ay muling binulatlat
ang mga nilalaman pa ng ibang paper bag.
"Saan pala ang reception at sino nga ang mga ninong at ninang niya? Mga kapatid mo
lang ba? Mga lalaki lang sila at wala naman kayong halos pinsan na babae."
"Yeah."
"What yeah?"
"Alexandra is one of the godmothers."
Parang nag-swift bigla ang mukha ko palingon sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"Alexandra? S-Si Alex sa Baguio?"
"Yeah," sagot niya nang hindi ako nililingon.
"B-Bakit pati siya?"
"Is there a problem with her?" Doon na niya ako nilingon habang nangungunot ang noo
niya.
"W-Wala naman. N-Nasabi mo na ba sa kanya? Nagkita na ba kayo?"
"She's already here in Manila."
Napahinto ako at napatitig muli sa kanya.
Kung gayo'n ay nagkikita sila dito ng Alexandra na lyon? At hindi ko alam?
Pakiramdam ko ay may munting pagpilas sa puso akong nararamdaman sa mga sandaling
ito. Hindi kaya dahil sa babaeng 'yon kaya ganito na lang siya ka-lamigsa akin?
Wala na rin kasi akong makitang anumang pagtingin sa mga mata niya sa tuwing
tumititig siya sa akin.
Sing-lamig na siya ng yelo.
CHAPTER 33:
Breast Milk
Diana
Napalingon ako sa pinto ng unit nang bigla na lamang umingay ang doorbell.
"Sandali lang!"
Kaagad akong tumayo habang buhat si baby Jr na kasalukuyan kong pinakakain ng
cereal para sa lunch niya.
"Baka si kuya Bruno na 'yan, anak. Baka may pasalubong ulit siya para sa atin na
galing kay daddy."
Kaagad akong nagtungo sa pinto habang buhat siya.
Sumilip muna ako sa peephole at hindi nga ako nagkamali. Nasa labas nga si kuya
Bruno at may bitbit na isang malaking box.
Kaagad ko nang binuksan ang pinto at bumungad na nga siya sa harapan ko.
" Magandang tanghali PO, Señorita. Order niyo daw po ito sa online shopping?"
Inilahad niya sa harapan ko ang box. Binasa niya rin muna ang pangalan na nakasaad
sa resibo na nakadikit doon bago muting burnaling
sa akin.
Kaagad namang namilog ang mga mata ko at napangiti nang maalala ko ang mga in-order
ko na mga damit sa online!
"00, kuya Bruno! Sa akin nga 'yan!" "Ipapasok ko na po sa 100b, Señorita."
"Sige, salamat."
Binigyan ko siya ng daan para makapasok siya dito sa 100b. Dinala niya ang box sa
sala at ibinaba sa carpet.
" Dito na lang po ba ito, Señorita?"
"00, kuya Bruno. D'yan na lang. Kaya ko na
'yan."
"Sige PO. Nasa baba lang po ako. Hello, Jr."
Marahan niyang pinisil ang pisngi ni Jr. nang madaanan niya kaming muli. Kaagad
namang turnawa sa kanya ang batang makulit dahil kilala na rin naman niya si kuya
Bruno.
"Salamat ulit, kuya Bruno." Kinuha ko ang kamay ni Jr. at ipinangkaway ko na
lamangsa kanya.
"Sige PO. Bye, Jr!"
Nagpatuloy na siya sa pinto hanggang sa tuluyan na siyang makalabas.
Muli ko namang ikinandado ang pinto at
bumalik sa living room. Bigla akong na-excite na buksan kaagad ang mga ipinamili ko
sa online shopping.
"Tapusin muna natin ang pagkain mo, anak, ha. Kaunti na lang 'to." Naupo muna
kaming muli sa malapad na couch.
Dito ko siya pinakakain sa living room dahil naririto rin ang mga nakakalat niyang
toys sa carpet. May bukod din siyang crib clito sa ibaba at bukod din ang nasa
itaas, sa silid namin.
Naka-on ang85 inches tv. na naka-hangsa wall at nagpi-play ang isang cartoon movie
na nakakakuha palagi ng atensiyon ni baby.
Tuwang-tuwa siya at kadalasan ay kinakausap niya ang pinapanood niyang cartoon
characters doon.
Pinatapos ko muna siyang pakainin ng favorite niyang cereal bago ko siya pinainom
ng tubig. Pina-burp ko rin muna siya bago ko siya muling inihiga sa crib niya.
"Dito ka muna, anak, ha. Titingnan ko muna itong mga pinamili ni mommy. Isusuot ko
ito para sa binyag mo sa sunday. Naghanap ako ng kaparehas ng damit mo para terno
naman tayo, 'nak. Hindi ko alam kung ano ang suot ngdaddy mo. Siguro ay siya lang
ang bumili ng para sa kanya na same ng damit mo at ako ay hindi man lang niya
binilhan.ll Hindi ko na naman mapigilan ang makaramdam ng tampo ngunit kaagad din
akong huminga ng malalim upang maibsan ang unti-unti na namang pagbigat ng dibdib
1<0.
Kaagad din siyangtumagilid at dumapa bago muling tumutok ang paningin niya sa tv.
Mabuti na lang at maganda ang mood niya ngayon. Kung minsan kasi ay nagsusungit
siya, manang-mana talaga siya sa ama niyang suplado!
Mabilis ko lang niligpit ang kinainan niya at dinala sa kusina. Bago muling bumalik
at inabala ko na ang sarili ko sa pagbubukas ng box.
Hindi na ako makapaghintay pa na makita ang mga napili kong damit sa online
shopping.
May laman naman ang atm ko kaya 'yon na lang ang ginamit ko upang makapamili ng mga
gamit 1<0.
Bakit nga naman ako aasa kay Dexter? Eh, 'di huwag kung ayaw niya akong bilhan.
Na-check ko rin ang laman ng bank ko through apps at nakita kong naroroon pa rin
naman ang million halaga na inilagay niya doon noon.
Kailan naman kaya niya dadagdagan iyon?
Charot.
Matapos kong mabuksan ang box ay kaagad kong inilabas ang mga nakasupot pang damit.
May in-order din akong shoes pero sa ibang store siya kaya magkahiwalay silang
darating.
"Ang ganda! Ang ganda nito, anak!" bulalas ko nang tuluyan ko nang mailadlad sa
harapan ko ang isang wrap dress na color white.
May maigsing manggas siya na flower design, 2 inches above the knee ang haba kaya
lilitaw ang mga hita ko. Hindi rin ako mahihirapan sa pagpapadede kay Jr dahil nga
wrap dress siya at madali ko lang mailalabas ang dibdib ko.
Kailangan ko na lang ng pang-cover at meron naman na ako niyon d'yan na palagi kong
ginagamit sa tuwing lumalabas kam.
Hindi naman ako pinansin ng anak ko dahil abala siya sa panonood ng tv.
Kaagad akongtumayo at naisipan kong isukat ang darnit. Mabilis kong hinubad ang
suot kong robe. Wala akong bra at tanging panty lang ang panloob ko. Hindi ko na
ugali ngayon ang magsuot ng bra dahil bukod sa nagpapadede ako ay hindi na rin
magkasya ang mga luma kong bra dahil sa mas lalo pang lumaki ngayon ang boobs
1<0.
Punong-puno ito ng gatas ni Jr.
Pero nag-order din ako ng limang piraso na may malalaki ng size para may maisuot
ako sa tuwing lumalabas kami.
Nitong nakaraan, sa tuwing pumupunta kami sa doctor ay pinagpipilitan ko lang isuot
ang mga luma kong bra kaya ayon, nawasak na lang silang lahat dahil maliliit na sa
akin.
Wala na akong choice kundi ang bumili na lang ng bago sa online shopping.
Dinampot ko ang napakaganda kong dress. Humarap ako sa full wall mirror na
kinasasandalan ng isang malapad na couch.
Pinagmasdan ko muna ang sarili ko at ang buong katawan ko sa salamin. Medyo bumalik
nang muli sa dati ang hugis ng katawan 1<0. Nawala-wala na ang naipon kongtaba sa
mga parte ng katawan ko noong nagbubuntis pa lang ako.
Urnimpis rin kaagad angtiyan ko pero mayroon pa ring bahagyang kulubot. Hindi naman
ako nagkaroon ng stretch marks, 'di katulad no'ng mga nakita ko sa socmed noong
minsang nag-browse ako tungkol sa mga mother na bagong panganak.
Itinaas ko na ang dress ko at handa na sana
itong suutin nang biglang napabaling ang paningin ko sa pinto na nasa likurang
bahagi ko at natanaw ko mula sa salamin ang pagpasok ni
Dexter.
May bitbit itong tatlong malalaking paper bag.
"Dexter!" Saglit ko siyang nilingon.
Napansin ko ang paghinto niya at pagkagulat habang nakatitig sa akin.
"Jr., nand'yan na si daddy!"
Nilingon ko rin ang anak namin sa crib ngunit abala pa rin ito sa pagtutok sa
television.
Ipinagpatuloy ko naman ang pagsusuot ko ng damit ko at hindi pinansin kung nakikita
man ni Dexter ang katawan ko. Ano pa bang itatago ko sa kanya? Lahat na ngsulok ng
katawan ko ay nakita na niyang lahat at nahalikan.
Nadilaan pa. Tsk.
Nilingon ko siyang mull' sa salamin ngunit pansin kong nakatitig pa rin siya sa
katawan ko habang marahan nang naglalakad palapit dito sa kinaroroonan naming sala.
Lihim akong napangisi nang mapansin ko ang pagtaas-baba ng adams apple niya sa leeg
na kitang-kita ko dahil sa tangkad niya. Nabanaag ko rin ang kakaibang pag-alab ng
mga mata niya na may halong paghanga at pagnanasa na ilang buwan ko na ring
hinahanap sa kanya.
Matapos kong maisuot ang dress sa mga braso ko ay nakayuko akong humarap sa kanya.
Bukaskas pa ang harapan ko at hawak ko ang magkabilang tali ng dress ko na
kunwari'y inaayos-ayos ko pa ang pagkakabuhol.
Para kasi itong robe at itinatali langsa gilid upang tuluyang matakpan ang katawan
ko.
Ngunit sinadya kong ipakita sa kanya ang harapan ko, angdibdib kong nanlalaki at
walang takip, maging ang panty kong suot.
" Parang ang aga mo yata? Nakabili ako ng damit sa onling shopping para sa baptism
ni Jr. Maganda ba?" Tuluyan ko na ring tinakpan ang harapan ko upang maitali ko ito
kasabay nang pagtunghay ko sa kanya.
Naabutan ko pa rin ang pagtulala niya sa akin ngunit mabilis siyang nagbawi ng
tingin at lumingon sa anak naming nasa crib. llang beses din siyang tumighim na
parang nanunuyo o may sumasabit sa lalamunan niya.
"What kind of dress is that? You're going to church and not a f*****g club."
Napahinto ako sa sinabi niyang 'yon at napahabol ngtingin sa kanya na ngayon ay
nilalapitan na si Jr. Hindi ko tuloy naituloy ang pagtatali ng damit ko.
"Anong club? Maayos naman 'to, ah. Ano ba 'yang dala mo? Para sa akin ba 'yan?"
Napatitig ako sa tatlong paper bag na bitbit niya. Puro mamahaling brand ang mga
tatak niyon.
Kaagad akong lumapit sa kanya at inagaw ang mga ito.
" No. These aren't yours!"
"Sa akin 'yan! Alam 1<0!" Pilit ko pa rin ang mga itong inagaw sa kanya at wala
siyang nagawa kundi ang bitawan sila.
Mabilis ko ang mga itong binuksan at gano'n na lang ang pamimilog ng mga mata ko
nang makita kong naglalaman ang mga ito ng isang box ng shoes, dress at ang isa
naman ay isang mamahaling bag na pangbabae.
"Wow! Para sa akin talaga 'to!" Kaagad kong inilabas ang mga ito.
Binuksan ko ang box ng sapatos at isang white mules shoes ang bumungad sa akin with
2 inches heels. Kaagad kong kinuha ang isang pares at isinuot sa isa kong paa.
Nag-umapaw ang saya sa dibdib ko dahil sukat na sukat ito sa paa ko.
Alam ko naman na alam na alam niya ang lahat ng sukat ng katawan ko dahil nabilhan
nga niya ako ng mga gamit ko sa mansion niya. Kaya ngayon ay sigurado akong para sa
akin talaga ang mga ito.
"Ang ganda! Thank you!" Mabilis akong lumapit kay Dexter at niyakap kaagad siya ng
mahigpit nangtangkain na niyangyumuko sa anak naming nasa crib.
"Shit."
Narinig ko ang mahina niyang pagmumura lalo na nang sadyain kong ibaon ang dibdib
kong walang kasaplot-saplot sa katawan niya dahil hindi ko pa naitatali ang suot
kong dress.
"Diana, stop."
"Thank you so much! Sabi ko na nga ba akin 'to, eh!"
"Diana! s**t. Nababasa mo na ang damit 140!" Hinawakan na niya ang magkabila kong
braso at pilit na niya akong binaklas mula sa pagkakayakap ko sa kanya.
"Huh?" Napatingin ako sa dark blue polo shirt niyang suot at nakita ko ngang basa
na ang ibaba ngdibdib niya.
Kaagad akong napayuko sa dibdib ko at nakita kong tumutulo-tulo na ang gatas ko sa
n
"Tsk."
Tumunghay ako sa kanya at naabutan kong muli ang pag-iwas niya ngtingin sa akin. "
Busog pa si Jr. Hindi pa siya makakadede."
"So? P'wede ba, takpan mo 'yan!"
"Ito na nga. Ang sungit. 'Di ka ba manghihinayang sa gatas ko? Sayang naman 'to."
Mabilis ko nang hinila ang mga tali ngdamit ngunit hinawakan ko pa muna ang
ituktok ng dibdÏb ko at pinagmasdan sa harapan niya ang n e kong patuloy sa
pagsirit ang gatas.
"Dexter, sayang! Dali!" Umasta akong natataranta nang mas dumami pa ang pagsirit ng
gatas ko dahil naramdaman ko ang paggibik ng dibdib ko!
"Oh, shit."
Natunghayan ko naman ang mabilis na pagbaba ng ulo ni Dexter sa dibdib ko at
segundo lang ay subo na niya ang n e at sinisipsip.
Pinigilan ko ang mapabungisngis habang pinagmamasdan siya, kasabay nang mainit na
pakiramdam na nagsisimulang mabuhay sa loob
CHAPTER 34:
Moaning My Name/WAR
NING!
Diana
Nagpatuloy siya sa pagsipsip ng n hanggang sa mas lalo na akong nadarang sa init
na nararamdaman ko.
"0-00h," at hindi ko na napigilan pa ang pagtakas ng munting ungol mula sa bibig ko
kasabay nang paghawak ko sa Lilo niya.
Ngunit bigla siyang huminto at binitawan angn e ko. Kaagad siyang lumayo mula sa
akin at sinamaan ako ngtingin.
"You're just trying to seduce me, aren't
Biglang nag-init ang pisngi ko habang nakatitig sa kanya.
"A-Anong seduce ka d'yan? No way! At saka, sinabi ko bang dumede ka? Ang sabi ko
lang sayang! Hmp!" Inirapan ko siya at sinamaan din ngtingin.
Halos mapahagalpak naman ako nangtawa nang mapansin ko ang pamumula ng mukha niya
at pag-iwas niyang muli ng tingin sa akin.
"Just leave, Will you?" matigas niyang utos nang hindi ako nililingon.
Mas lalo lang akong napangisi.
" Kay Jr. 'to at hindi sa iyo! Sarap na sarap ka, ah."
Kaagad ko na siyang tinalikuran at mabilis na dinampot ang mga pinamili niya para
sa akin. Isinilid ko ang mga ito sa box ng mga ipinamili ko rin bago ko ito
binuhat.
"D'yan ka na muna kay Jr. Maliligo ako!
Haay, pinag-initan ako sobra!"
Kaagad na akong nagtungo sa hagdan habang buhat ang box na hindi naman kabigatan.
" Nanlagkit ako bigla! Parang namasa ang sunflower ko!" parinig ko pa rin sa kanya
habang umaakyat na ako sa hagdan.
" Fuckshit."
Nilingon ko siya nang marinig ko ang mahihina niyang pagmumura at naabutan ko ang
mas lalong pagtalim nang pagtitig niya sa akin.
Tatawa na sana ako ng malakas ngunit biglang napasala ang pagkakahakbang ko sa
hagdan at muntik na akong malaglag.
"Diana! f**k!" narinig ko ang malakas niyang
pagmumura at mabilis niyang mga yabag palapit sa kinaroroonan ko ngunit kaagad din
naman akong nakabawi at nakahawak sa railings ng hagdan.
Nabitawan ko sa mataas na bahagi ng baitang ang malaking box pero nasa maayos pa
rin naman itong kundisyon.
"Okay lang ako! Charot lang!" nakangisi kong sagot kay Dexter na nasa ibaba ng
hagdan at masama angtingin sa akin ngunit nahahaluan nang pag-aalala na siyang mas
ikinatuwa ko. "Kung gusto mong masaktan, galingan mo pa!" bulyaw niya sa akin.
"Sige, sa susunod! Hmp!" Muli ko siyang inirapan bago ko muting binuhat ang box at
nagpatuloy na sa pag-akyat ng hagdan.
Namula ang pisngi ko sa pagkapahiya. Para akong biglang kinarma.
Tsk! Karma real quick talaga.
Pagdating ko sa itaas ay mabilis akong pumasok sa silid namin ni Jr at ibinaba sa
tabi ng kama ang malaking box na buhat ko. Kaagad ko nang hinubad ang suot kong
dress na hindi ko pa rin naibuhol ang tali sa harapan.
Kinuha ko naman angdress na ibinili ni
Dexter para sa akin. Color white din ito. Isang
casual long sleeve button tops long mini shirt dress. Simple but elegant.
Hindi pa rin ako mahihirapan magpadede kay Jr dahil butones naman ang harapan nito.
Isinuot ko ito bago ako nagtungo sa full wall mirror na nasa gilid lang ng kama.
Saktong-sakto lang siya sa akin. Alam na alam talaga niya ang size ko at hindi ko
mapigilan ang mapangiti at mapasayaw sa tuwa.
"It's so nice!"
Para tuloy akong isang teenager na kinikilig.
Isinuot kong muli ang shoes ko at kinuha naman ang new bag ko na nasa isa pang
paper bag. Isang mamahaling sling bag na color tan.
"Ang ganda!" 'di ko mapigilang bulalas habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa
harap ng salamin. Mas lalo pa yata akong kinilig. Bagay na bagay sa akin ang outfit
ko. Ang galing niyang pumili.
Hindi ako maluho pagdating sa mga bagay-bagay.
Palagi naman akong binibilhan ni Dexter ng mga kung ano-ano noon pa man pero ang
lahat ng iyon ay palagi ko lang ding tinatanggihan. Naiinis ako noon lalo na r t
masyadong mamahalin ang lahat ng mga ibinibili at mga ibinibigay niya
sa akin.
Ngunit ngayon, hindi ko alam kung bakit ganito ako natutuwa at kinikilig sa mga
ibinigay niyang ito sa akin. Kahit simpleng bagay lang at hindi mamahalin ay okay
langsa akin.
Pakiramdam ko ay nililigawan niya ako.
llang buwan din kasi siyang malayo sa akin at hindi nakatikim ng mga ganito sa
kanya kaya sasamantalahin ko na ang pagkakataong Ito.
Muli ko nang hinubad ang damit ko at ang sapatos 1<0. Lalabhan ko na lang ang dress
bago ko ito isuot sa sunday. Sa ibang okasyon ko na lang siguro isusuot ang binili
ko sa online shopping. Ito na lang munang ibinigay ni Dexter ang isusuot ko.
Nagtungo na ako sa banyo at naligo.
Habang nasa ilalim ako ng shower at sinasabon ang buong katawan ko, gano'n din ang
maseselan kong parte ay muling bum alik sa alaala ko ang ginawang pagsipsip ni
Dexter sa n e ko kani-kanina lang.
Muli akong nakaramdam ng kakaibang init sa 100b ko na unti-unti na namang bumubuhay
sa akin.
llang buwan ko na ring hindi nararamdaman ang mga labi niya sa katawan ko. Ni hindi
na niya ako hinahalikan kahit man lang sa pagtulog ko ay hindi ko rin siya
maramdaman. At alam 1<0, ramdam ko sa sarili ko kung gaano na ako nangungulila sa
kanya.
Sobra ko nang nami-miss ang mga yakap at halik niya.
Napatingala ako kasabay nang marahang paghaplos ng mga kamay ko sa katawan ko.
Lumarawan sa isipan ko kung paano ako angkinin noon ni Dexter. Kung paano niya ako
mapusok na halikan sa mga labi ko habang ang mga kamay niya ay pumipisil at
lumalamas sa magkabila kong dibdib.
Kung paano niya supsupin ang mga labi ko, gano'n din ang dila ko. Kung paano
yumakap sa akin ang matitigas, mamasel at malalakas niyang mga braso.
"A-Aah," hindi ko mapigilan ang mapaungol sa tindi ng init na nararamdaman ko na sa
mga sandaling ito kahit patuloy na bumabagsak sa mukha ko at katawan ko ang malamig
na tubig na nagmumula sa shower head.
Ramdam ko rin ang pag-iinit at pagkabasa ng p e ko.
Inuukupa ni Dexter ang buong isipan ko sa mga sandaling ito. Kung paano niya noon
paliguan nang halik ang leeg ko hanggang sa bumaba siya sa dibdib at iyon naman ang
'di niya pinagsasawaang panggigilan.
Minamasahe ng maiinit niyang mga palad ang malulusog kong dibdib hanggang sa
susupsupin niya ang mga n e ko nang mabalasik na parang isang gutom na hayop.
Napasinghap ako at napahabol nang paghinga sa mainit na tagpong mga alaalang iyon.
Ngunit hindi pa siya nakuntento. Muli pa ring sumagi sa isipan ko kung paano bumaba
at gumapang ang mga labi niya sa tiyan ko. Nakahiligan niyang sipsipin ang balat ko
na siyang mas lalong nagpapabuhay sa p
1<0.
Hanggangsa tuluyan pa siyang bumaba at ang napakaganda at napakabango ko namang
sunflower ang nilantakan niya.
Wala sa sariling dumako rin ang kamay ko sa p e ko at marahan itong hinaplos habang
nakapagkit sa isipan ko ang ginagawang pagpapaligaya sa akin ni Dexter noon. Kung
paano humagod ang mainit at mapaglaro niyang dila sa hiwa ko at kung paano niya
sipsipin ang
clit 1<0.
Namalayan ko na lamang na sumasabay na
rin sa paglalaro ang mga daliri ko sa clit ko habang sa isipan ko ay sinusundot at
pinaglalaruan ito ng dila ni Dexter.
"Ghaaad," naibulong ko sa sarili ko kasabay n ang mahina kong pag-ungol.
Nananatiling nakapikit ang aking mga mata at hindi ko na halos pansin pa ang
patuloy na pagbuhos sa akin ngtubig mula sa shower head.
Napakagat-labi ako nang muling pumasok sa isipan ko ang pag-ulos naman nang
pinatigas na dila ni Dexter sa lagusan ko at doon gurnalugad sa 100b ko. Kasabay
naman nito ay pagdulas din ng daliri ko papasok sa 100b 1<0. "Oh, my---" hindi ko
na mapigilan pa ang mapamura at mawala sa sarili 1<0.
Mas ibinuka ko pa ang isa kong hita at pinag-igihan ang pag-ikot ng daliri ko sa
100b ko habang si Dexter sa isipan ko ay sinisimulan nang ipasok din sa 100b ko ang
naghuhumindig niyang p
"D-Dexter," nasambit ko at ramdam ko ang tila pagliliyab na sa init ng katawan ko.
Kasalukuyan na akong darang sa init na lumulukob sa buong katawan ko habangtinatalo
na rin ng kabaliwan ang isipan ko.
Tuluyan na akong nawala sa sarili habang nararamdaman ko na angtensiyon sa puson ko
na unti-untingtumitindi at pakiramdam ay nalalapit na ako sa sukdulan.
"Dexter," mas lalo pang lumakas ang mga pag-ungol at ramdam ko rin habang nasa
isipan ko kung paano bumibilis ang pagbulusok at pagbayo ni Dexter sa p e ko.
"Diana. Oh, s* *t. Holdon tight, baby."
Tila naririnig ko rin at nakikita sa isipan kung paano siya umungol at magsalita
na siyang mas lalong nakaragdag sa intensidad na nararamdaman ko.
Mas lalo pang lumakas at bumilis ang pagbayo niya sa p e ko kasabay nang mabilis
ding paglabas-masok ng daliri sa loob
1<0.
Hanggang sa tuluyan na akong nanginig kasabay nang pagpulandit ng katas ko mula sa
p
"Oh, f**k!" pigil-hininga kong hiyaw bago unti-unting bumigay ang tuhod kong
nanginginig hanggang sa mapasalampak na ako sa sahig. Nanghina ako ng sobra at
halos hindi ako makakilos.
Habol ang paghinga ko at ilang sandali kong pinakalma ang sarili ko.
Hinaplos muli ng daliri ko angp kong basang-basa at nanlalagkit ang katas na
nagmula sa 100b ko.
Muli kong ipinikit ng mariin ang mga mata 1<0.
Muling nagbalik ang katinuan ko kasunod ang pag-iinit ng pisngi ko nang ma-realize
ko ang kahihiyang ginawa ko sa sarili ko.
s* *t. Paano ko ba 'to nagawa? Nakakahiya! Nagawa kong paligayahin ang sarili ko
nang mag-isa!
My goodness! Patawarin niyo po ako, Lord?
Kasalanan ba ito? Hindi ko na napigilan angsarili
Kasalanan ni Dexter 'to! Subukan niya lang kumabayo ng iba, humanda talaga siya sa
akin!
liwan namin siya ni Jr at hinding-hindi niya karm mapipigilan! Mag-isa siya sa
buhay niya o isaksak niya sarili niya sa Alexandrang pangit na 'yon!
Muli na akong tumayo at mabilis nang tinapos ang paliligo ko. Nilinis ko ang
sunflower ko at napapaigtad ako sa tuwing natatamaan ng daliri ko ang clit ko na
hanggang ngayon ay sensitive pa rin.
Mabilis kong binalot ang buhok ko gamit ang isang puting tuwalya bago ako nagsuot
ng robe sa katawan.
Mabangong-mabango na ako at fresh ngunit ramdam ko pa rin sa sarili ko ang
panlalata ko mula sa kahihiyang ginawa ko kanina sa sarili ko. Lumabas ako ng banyo
ngunit muntik na akong mapatalon sa gulat nang biglang bumungad sa akin si Dexter
na prenteng nakatayo at nakasandal sa gilid ng pinto.
"0-0h, k-kanina ka p-pa b-ba d'yan?" Nagkandabuhol bigla ang dila ko kasabay nang
malakas na pagkabog ng dibdib 1<0.
Nakakapangatog ng tuhod ang klase nang pagtitig niya sa akin. Masyadong malalim at
taimtim.
Kaagad akong luminga sa paligid at hinanap si Jr. Natagpuan ko rin naman kaagad ang
anak namin sa 100b ng crib at mahimbing na itong natutulog.
"What's that noise inside?"
Muli akong napalingon kay Dexter sa tanong niyang 'yon.
"H-Ha?" Bigla akong napalunok at hindi malaman ang gagawin.
"You kept muttering and calling my name." Nanigas akong bigla mula sa kinatatayuan
ko habang nanlalaki ang mga mata kong nakatitig sa akin. Mabilis na umakyat ang
dugo sa mukha ko at para akong mabubuwal sa kaalamang narinig niya ang pag-iingay
ko sa 100b!
Narinig ba niya lahat? May hinuha na kaya siya kung ano ang ginawa ko sa 100b ng
banyo?!
Napansin ko ang pagbaba ng paningin niya sa katawan ko habang nababasa ko ang
pagsilay nang munti at kakaibang ngiti sa mga labi niya.
" B-Baliw ka ba? WLWala ano? G-Guni-guni mo lang 'yon. M-Mahilig ka kasi
magpantasya!" pagkakaila ko.
Kaagad kong iniiwas ang mga mata ko sa kanya at pinilit kong ihakbang ang mga paa
ko palayo sa kanya.
"Ako ba talaga ang nagpapantasya? I guess you're the crazy one. Nah, indeed."
Muli ko siyang nilingon at binigyan ng matalim na tingin para lamang itago ang
kahihiyang nagawa ko na mukhang nabisto na naman niya sa ikalawang pagkakataon.
'Yong una kasi ay doon sa mansion niya at dahil pa rin 'yon sa kanya.
"l don't like, that you're pleasing yourself in your own damn way."
Napanganga ako at natigilan sa sinabl
niyang 'yon.
Pakiramdam ko ay para ng bulkang sasabog sa sobrang pula ang mukha ko sa mga
sandaling ito.
"But if I'm the only man in your mind while you're doing that... we can talk about
that so we can work out a way." Muling sumilay ang pilyong ngiti sa mga labi niya
habang nakatitig sa akin.
Napahinto ako at pilit inintindi ang sinabi niya. Pakiramdam ko ay pinagtitripan
niya lang ako sa mga sandaling 'to.
"You're just imagining things, Mister
Delavega. Hindi ko alam ang sinasabi mo."
"l always have evidence, baby. There are no moves of yours that don't escape my
eyes." Muli akong napahinto at napatitig sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"Ah, talaga? So, anong inaarte mo? Sana alam mo rin na walang nangyari sa amin ni
Francis kahit kailan, lalong-lalo na sa mga nakita mong pictures namin!" Hindi ko
na napigilan pang ilabas ang hinihimutok ng dibdib ko sa kanya na kay tagal ko nang
dinadala.
Nanatili naman siyang nakatitigsa akin at hindi man lang nagbago ang reaksyon ng
mukha niya.
"l have my own reasons... and want to prove something first."
Natigilan ako sa sinabi niyang lyon at napakunot ang noo.
Reasons? Prove something? Ano naman 'yon?
"Anyway, don't take away the main conversation. It's clear to my ear how you're
f*****g moaning my name inside the goddamned bathroom. Was it good?"
Muli akong napanganga sa sinabi niya at kitang-kita ko kung paano naglakbay ang
paningin niya sa katawan ko mula ulo hanggang paa habang nakapaskil sa mga labi
niya ang nakakademonyo niyang mga ngiti.
Peste! Hindi niya ba talaga ako titigilan?!
CHAPTER 35:
Chaotic Life
Diana
Mahabang sandali akong napatitig sa kanya hanggang sa makaisip ako ng ideya.
"So? Ano naman ngayon kung pinaligaya ko ang sarili ko? Bawal ba? At least hindi ko
'yon ginawa kasama ang ibang lalaki. Baka ikaw d'yan ang nagpapaligaya kasama ang
ibang babae." Taimtim kong sinalubong ang mga titig niya sa pagbabaka-sakaling
mabasa ko kung magtatangka siyang magsinungaling o hindi sa isasagot niya sa akin.
Mas lalo namang lumawak ang sarkastiko niyang ngiti habang nakatitig din sa akin.
"Is it bad if I do that with another woman?"
Napahinto ako sa tanong niyang 'yon kasabay nang pagpanting ng tainga ko.
"l don't have a girlfriend and most of all, I'm single."
"Anong sinabi mo? Pero may anak ka!" hindi ko na napigilan pa ang mapasigaw sa
galit na unti-unting urnaahon sa dibdib ko.
Halos sabay naman kaming napalingon kay
Jr nang bigla itong umiyak. Sabay din namin itong tinungo ngunit mabilis ko siyang
inunahan sa pagbuhat at kaagad na lumayo sa kanya.
"Sssh. Sorry na, baby 1<0. Napalakas ang boses ni mommy." Kaagad ko siyang din ala
sa kama at naupo sa gilid nito.
Inilabas ko ang isa kong dibdib sa harapan niya at kaagad din naman siyang dumede
bago ako muling tumunghay kay Dexter at binigyan siya ng matalim na tingin.
"Gano'n naman pala, wala kang girlfriend at walang asawa. Bakit mo kami ikinukulong
dito?
Sino ka para limitahan ang bawat galaw 1<0? Hayaan mo na lang kaming umalis! Kaya
kong buhayin ang anak ko nang mag-isa!"
Mabilis na tumulo ang mga luha ko sa pisngi na hindi ko na napigilan pa. Ngunit
kaagad ko rin itong pinunasan at inalo si Jr nang bigla siyang humikbi habang
dumidede.
"Ano bang ikinagagalit mo? Anong iniiyakan mo? I'm just telling the truth, aren't
l? Isn't that what you want? I only have a child pero kasama ka sa hindi ko
pinababayaan. Ibinibigay ko ang rights ko para sa anak ko. If I restrict you from
going out, it's for my son. I always put his safety first."
"Sa tingin mo ba ipapahamak ko ang sarili
kong anak?! Anak ko 'to at kaya ko ring gawin ang lahat para sa kanya! 'l
"Ano pa bang gusto mo, Diana? You can't take my son away from me!" Dumilim ang anyo
niya at matalim ang mga titig niya sa akin.
"Hindi kami preso para ikulong mo lang dito!" Tinakpan ko na angtainga ni Jr upang
hindi siya marindi sa sigawan namin ng gago niyang ama.
"Okay, fine! Ifyou want to go out, go ahead!
You want to leave? The f*****g door is open! Umalis ka nang mag-isa. Hindi mo
maaaring isama si Jr. Ibinibigay ko na ang lahat para sa inyong dalawa! I no longer
assume or even demand anything from you! I'm done hoping and I'm also done pushing
myself on you! So, why would you stop me from doing whatever I want to do with my
life?!"
Kaagad siyang nagmartsa patungo sa pinto.
"Sino rin ba ang may kagustuhang pumasok ako sa letseng buhay na 'to?! 'Di ba,
ikaw?! Ikaw lang naman ang may kagagawan ng lahat ng 'to! Pinahihirapan mo 'ko,
Dexter!" sigaw ko sa kanya ngunit parang bingi na naman siya dahil ipinagpatuloy
lang niya ang pagbubukas ng pinto at kaagad siyang lumabas.
Malakas pa niyang ibinagsak pasara ang
pinto na ikinagulat ng anak niya dahil sa pag-igtad ni Jr at pagpikit ng mariin ng
mga mata niya.
Muli siyang humikbi hanggang sa tuluyan na siyang urniyak ng malakas at binitawan
ang n e ko.
"Sssh, no, no. Hindi. Tahan na. Wala na, wala na ang daddy."
Kaagad akong tumayo at isinayaw siya.
Huminto rin naman siya kaagad sa pag-iyak Muli niyang isinubo sa bibig niya ang n
e ko at muling dumede habang marahan ko siyang isinasayaw.
Tahimik akong lumuha sa bigat nang dinadala ko.
Sobra-sobra na ang ginagawa niya sa aking 'to. Pinahihirapan na niya akong sobra.
Ipinadukot niya ako, ikinulong, ginamit, binuntis. Ano pa bang gusto niya?! Ang
lagay ay ako pa ang may kasalanan ng lahat?! Eh, siya naman ang naglagay sa akin sa
ganitong sitwasyon !
Napakagago niya! Hayop siya!
Hindi ko mapigilan ang mapahikbi kasabay nang walang patid na pag-agos ng mga luha
ko sa pisngi. Puro katanungan ang nagpapaikot-ikot ngayon sa isipan ko.
Bakit niya ginagawa sa akin 'to? Kung gusto niya naman pala akong mapasakanya noon
pa man, bakit hindi niya sinabi sa akin ng maaga?! Baka sakaling nagbago pa ang
takbo ng buhay namin at hindi ganito!
Naging kumplikado pa ang lahat sa mga mali-mali niyang desisyon!
Huminga ako ng malalim bago muling yumuko sa anak kong patuloy sa pagdede habang
nakapikit na ang mga mata.
Burnalik kaming muli sa kama at nahiga. Hinaplos ko ang pisngi niya at marahang
hinagkan siya sa noo.
" Kung sakaling hindi naging torpe ang daddy mo noon, mabubuo ka pa rin naman namin
sa maayos na paraan at hindi sa pilitan.
Masyado lang mahina at duwag ang daddy mo. Kailangan pa niya ng maraming tao para
makuha ako. Tsk! Bahala siya kung anong gusto niya! Eh, 'di mag-asawa siya ng iba.
Sana makahanap siya ng babaeng bungalngal o kaya ay bingot! Mas bagay siya do'n!
Karma niya 'yon!"
Napaismid na lamang ako bago muling hinagkan sa noo at niyakap ang anak ko.
Isinusumpa ko, sa oras na mag-asawa siya, hinding-hindi niya makukuha ang anak ko!
Kahit
magkamatayan pa kami!
Magsama sila ng babae niya! Gumawa sila ng sarili nilang anak! Kasing pangit ng
babae niya!
Tuluyan nang pumangit ang buong araw 1<0. Maghapon akong naghimutok. Hindi ko tuloy
alam kung isusuot ko pa ba 'yong ipinamili niya sa akin.
Tarantado siya! Isaksak niya sa baga niya 'yang mga binili niya o I di kaya ay
ibigay na lang niya sa babae niya! Magsama sila!
KINABUKASAN, friday ay hindi dumalaw ang walang'yang Delavega hanggang sa sumapit
na ang gabi.
Pero bigla akong nakatanggap mula sa kanya ng isang mensahe.
"Get Jr. ready, his baptism is tomorrow morning. Exactly ten o'clock. I moved the
schedule to be private, " llang minuto akong nakatitig lang sa message niya.
Hindi na ako magtataka pa kung bakit ginawa niyang private ang binyag ni Jr. Gano'n
naman sa mga mayayaman.
Pero wala akong alam kung sino ang mga bisita na inimbitahan niya. Kasali kaya dito
ang labas sa pamilya ng mga Delavega?
Marahil ay hindi dahil siguradong magiging issue lang ang relasyon naming dalawa sa
lahat. Hindi ko rin nga alam kung alam ba ng iba sa mga kamag-anak nila ang tungkol
sa amin ni Jr.
Iniharap naman na niya kami sa daddy niya at sa mga kapatid niya. I mean, 'yong
tungkol sa pagkakaroon namin ng anak. Alam naman kasi nilang matalik kaming
magkaibigan simula pa noong mga bata pa kami.
Noong iharap niya kami sa kanila at ipinakilala si Jr na anak namin ay hindi ko na
sila nakitaan pa nang pagkagulat dahil nasabi na pala ni Dexter simula umpisa pa
lang ang mga ginawa niya sa akin.
Hindi ko lang maintindihan kung bakit parang hinayaan lang nila si Dexter sa mga
kagaguhan niyang ginagawa. O siguro ay wala rin silang magawa sa katigasan ng ulo
ng kanilang kapatid.
Maging si tito David ay wala ring nagawa sa anak niya. Masayang-masaya pa siya sa
pagkakaroon niyang muli ng panibagong apo mula sa mga anak niya.
Hindi rin kami nagkaroon ngtime na makapag-usap ng sarilinan sa kung ano ba
talagang plano ng anak niya sa amin ni Jr.
Mukhangsi Jr na lang talaga ang habol sa akin ng anak niya at hindi na ako.
Sinabi niyang suko na daw siya at hindi na niya ipipilit pa ang sarili niya sa
akin? Damn him! Kinidnap niya ako at ikinulong. Kung inalagaan man niya ako sa
mansion niya, natural lang dahil binuntis niya ako!
Kahit nga malaki na angtiyan 1<0, inaangkin pa rin niya ako at kailanman ay hindi
ako tumanggi sa kanya!
Teka, bakit nga ba hindi? Ewan!
KINABUKASAN ay maaga akong nagising at maaga ring naligo para si Jr naman ang
isusunod ko.
Mag-isa lang ako kaya mag-isa ko lang ding aasikasuhin ang lahat sa aming mag-ina.
Punyeta kasing tatay niya, sarili niya lang ang iniintindi. Ni pagpapalit lang ng
diaper ng anak niya, hindi niya rin magawa!
Nagpapakasarap lang siya! Nagpapalaki ng itlog!
Hindi ko mapigilan ang magdabog. Ang aga-aga ay nasisira ang araw ko dahil hindi
man lang niya sinilip kagabi ang anak niya.
May araw ka rin sa akin, Dexter Delavega!
Hinding-hindi na talaga ako papayag na palagi niya na lang akong minamanduhan sa
kung anong gusto kong gawin, samantalang siya ay libreng-libre. At lalong hinding
hindi na ako papayag na sa akin lang lahat nakaatang ang pag-aalaga sa anak niya!
Hindi dahilan na sinusustentuhan niya kami, eh ako na lahat. Magpuyat din siya sa
gabi! Magpaligo, maglinis ng pupo at magpalit ng diaper ng anak niya kung ayaw
niyang iwan namin siya! Punyeta siya!
Matapos kong maligo ay nagsuot lang muna ako ng robe. Paglabas ko ng banyo ay
naabutan ko namang gising na si Jr sa crib niya at nilalaro-laro na ang mga
nakalawit na toys sa harapan niya.
"Gising ka na pala, 'nak, eh. Good morning!"
Kaagad ko siyang binuhat at pinanggigilan ang leeg. Malakas naman siyang tumawa
dahil siguro ay nakiliti siya.
"Hmm, amoy panis na gatas! Maligo ka na dahil aalis tayo. Binyag na ng baby kong
'yan. Magiging christian ka na, maya-maya lang."
Pumasok na kaming muli sa banyo at pinaliguan siya sa tub gamit lang ang hindi
malamig na tubig.
"Mabilis lang tayo, 'nak, ha? Next time ka na lang maglaro sa tubig." Tuwang-tuwa
kasi siya sa tuwing pinaliliguan ko siya lalo na't may mga kasama siyang iba lt
ibang klase ng toys na lumulutang sa tubig, gaya ng duck, fish, turtle, dolphin at
kung ano-ano pa.
Halos ayaw niyang paawat at kung minsan ay umiiyak pa kapag inilalayo ko na siya sa
bathtub. Pero ngayon ay wala munang laro.
Matapos niyang maligo ay hinayaan ko na lang muna na bitbit niya ang isang duck at
inilapag siya pahiga sa kama.
"Ang bait naman ng baby kong 'yan. Hindi nagpapasaway kay mommy. Daddy mo lang
talaga ang pasaway. Mabuti na lang, 'nak, hindi ka nagmana sa kanya."
"Talaga?"
"Ay, asawa mong bingot!" napasigaw ako at muntik nang mapatalon sa gulat ng isang
kuwago ang bigla na lamang nagsalita at pumasok sa silid namin.
Kaagad kong sinamaan ngtingin si Dexter na ngayon ay bihis na bihis na at
naglalakad na palapit sa amin.
"Ang galing mo talaga. Hindi ka ba marunong kumatok?!" singhal ko sa kanya.
"Tss."
Hindi niya ako pinansin at humarap lamang sa anak naming nakatingin na rin sa kanya
at iniaabot na sa kaniya ang hawak nitong duck.
"You're giving my son the wrong information."
" Hindi ko kailangang magsinungaling sa anak mo. Nararamdaman niya tuwing wala ka.
Hindi na ako magtataka pa kung paglaki niya ay hindi ka man lang niya hahanapin o
kaya ay malayo ang 100b niya sa iyo."
Kaagad siyang napalingon sa akin at lihim akong napangisi nang mabanaag ko ang pag
aalala sa mga mata niya.
"Tutal, nandito ka na rin lang naman at handang-handa na, ikaw na ang mag-asikaso
sa kanya. Pulbuhan mo siya, lagyan mo ngdiaper at bihisan mo."
"Don't what-what me, Dexter Delavega! Nakabihis ka na pero marami pa akong gagawin.
Kakain pa ako, maghahanda pa ako ng pagkain niya. Pakakainin ko pa rin siya at
ihahanda ko pa rin ang mga gamit niyang dadalhin! Magugutom kami sa simbahan."
" Bakit hindi mo pa kasi inasikaso lahat kagabi--"
" Huwag mo akong umpisahan ngayon,
Delavega! Huwag mo 'kong susubukan! Puro ka
lang pasarap. Lagi na lang ako-ako! Kung ayaw mong umalis kami, p l wes, alagaan mo
'yang anak
Mabilis ko na siyang tin alikuran at nagtungo sa pinto habang siya ay tulala at
nakatitig sa akin.
"Ang galing-galing mong mangabayo, hindi ka naman marunong mag-alaga ng bata.
Putulin ko na lang kaya 'yang pinagmamalaki mong t**i, para walang makinabang na
iba!"
"What? ! '1
Nilingon ko siya matapos kong makarating sa pinto.
Kitang-kita ko ang pagkagulat sa hitsura niya at tila hindi makapaniwala habang
nakatitig sa akin. Inirapan ko siya bago ako tuluyang lumabas ng pinto.
Tsk. Kailangan lang pala nitong sindakin, eh.
Hindi mo 'ko makakaya. Gusto mo ng magulong buhay at sakit sa ulo, p'wes ibibigay
ko sa iyo. Napapagod na ako sa kaiiyak, ha!
At kung sinuman 'yang babae mo, ihanda na rin niya ang mukha niya dahil
ingungudngod ko siya sa kalsada!
Wala siyang karapatang angkinin ang hindi niya pag-aari!
CHAPTER 36:
Not stupid
Diana
Mabilis akong burnaba sa kusina at kumain. Nakapagluto naman na ako kanina ng
almusal habang natutulog pa si Jr. Topsilog na pinaghalo-halo ko na para isahang
subo na lang. Ganito kadalasan ang menu ko para mas mabilis at minus sa oras.
Hindi ko na tatanungin pa kung kumain na ba ang Delavega na 'yon. Sigurado namang
nakakain na siya. Kung ako nga, hindi rin naman niya tinatanongo inaalala man lang.
Hmp!
Mga dalawang minuto lang ang itinagal ko sa pagkain.
Matapos ay inihanda ko na rin ang breakfast cereal ni Jr. at purified water na
inilagay ko sa dalawang feeding bottle. Ito na ang babaunin namin sa pag-alis. Baka
kasi abutin kami ng gabl o maaaring sa hotel na rin kami mamaya mag-stay.
Dipende kung ano na naman ang magiging desisyon ng Delavega na 'yon.
Kaagad na rin akong lumabas ng kusina
bitbit ang bowl of cereal at mga feeding bottle ni Jr. Umakyat ako sa itaas at
pumasok muli sa silid namin.
Inabutan ko si Dexter na parang hirap na hirap sa pagsusuot ng diaper ni baby.
Mahigit limang minuto siguro akong nawala dito pero nasa diaper pa rin siya at
hindi pa rin nadadamitan si Jr!
"Hindi ka pa rin tapos?"
"Ayst! Hindi ko naman kasi alam 'to." Kaagad niya akong sinamaan nangtingin at
halatang bugnot na bugnot na siya sa ginagawa niya. May pagkamot pa siya sa ulo
niya at tumutulo na rin ang mga pawis niya sa noo.
Hirap na hirap?
Kaagad akong lumapit sa kanila at ibinaba sa kama ang mga dala ko.
"Ah, hindi mo alam," sarkastiko kong sagot sa kanya. "Tapos, gusto mo ay aalis ako
nang mag-isa at maiiwan sa iyo si Jr. Aber, paano mo maalagaan ng maayos ang anak
ko kung simpleng pagsusuot lang ng diaper, hindi mo pa alam? Ipapaalaga mo sa babae
mo? Paano kung saktan niya 'yan?! Hindi naman niya 'yan ka-dugo!"
Hindi siya nakasagot at nag-iwas nang tingin
sa akin.
Mas lumapit pa ako sa kanila at tiningnan ang pagkakasuot niya ng diaper kay Jr.
"Tingnan mo, baligtad. Hindi mo ba nakita
'yong design? Napunta na sa likod. My
God!" Hindi ko na naman mapigilan ang sarili kong main is. "Ang dami-dami mo pang
maglagay ng pulbo. Malalanghap niya 'yan, sisipunin siya niyan."
"It's not my job! Okay?!" pasigaw naman niyang sagot sa akin na siyang mas lalong
ikinakulo ng dugo 1<0.
"Hoy, Dexter Delavega! Hindi porket tatay ka, hindi mo na gawain ang ganito! Dalawa
tayong gurnawa niyan kaya dalawa din tayong mag-aalaga! Ni hindi mo nga ako
binigyan ng katulong dito para sa iba pang gawain ko. Ako na nga ang naglalaba,
nagluluto, naglilinis, nagpupuyat. Ni pagligo ko at pagkain 140, hindi ko rin
maayos kapag bigla na lang siyang magigising at iiyak. Nakikita mo ba 'tong mga
mata ko?!
Malapit nang lumuwa sa puyat! Akin na lahat! Tapos ganyan pa isasagot mo sa akin?!
At ikaw, ano lang ang ginagawa mo? Nakakaya mo ngang magbakasyon sa trabaho kahit
isang taon pa ang tagal! Sumusobra ka na, ah!" Hindi ko na naman mapigilan ang
mapahikbi at maiyak sa parusang
ginagawa niya sa akin.
Parang hindi man lang siya nakakaramdam na ng awa para sa akin. Daig pa niya ang
batong p'wedeng ihampas sa ulo niya.
"Ako na."
Binuhat niya kaagad si Jr at paupong kinandong sa lap niya bago niya marahang
hinubad muli kay baby ang diaper.
Burnaba ang boses niya at para bang biglang tinamaan ang kamanhiran niya.
Kaagad kong pinunasan ang mga luha ko sa pisngi bago ko dinampot muli ang maliit na
mangkok na naglalaman ng pagkain ni Jr.
Turnabi ako sa kanila bago ko sinubuan ng cereal ang batang abala pa rin sa hawak
niyang duck at isinusubo din sa bibig niya.
"Baby, no. Huwag muna 'yan. Pagkain muna." llang ulit kong inilayo mula sa bibig
niya ang duck na hawak niya bago ko naman isinusubo sa kanya ang munting cereal na
nasa baby spoon.
Si Dexter naman ay naibaligtad na ang diaper na hawak niya at muling isinuot sa mga
hita ng anak niya.
"Itayo mo na siya. Ako nang magtataas," utos ko sa kanya bago ko binitawan ang
mangkok sa
tabi ko. Parang wala lang 'uling nangyaring sama ng 100b akong dinamdam kani-kanina
lang.
Tahimik din naman niyang iniangat si Jr at itinayo sa lap niya bago ko itinaas ang
diaper na nasa mga tuhod pa lang niya. Matapos ay isinunod ko na ring ipasuot sa
kanya ang pants niya na pambinyag.
"Sando na lang muna siya. Mamaya na lang 'yong damit niya para hindi siya
mainitan," aniko bago ko ipinasuot naman kay Jr ang isang sandong puti.
Ramdam ko ang pagtitig sa akin ni Dexter habang ginagawa ko iyon ngunit pinilit ko
ang sarili kong hindi lumingon at mapatingin sa kanya.
Sinuotan ko na rin muna ng bib si Jr para hindi siya magdumi bago ko ipinagpatuloy
ang pagpapakain sa kanya.
"May gagawin ka pa bang iba?" tanong ni Dexter ngunit hindi ko pa rin siya nilingon
at sa gilid ng mga mata ko ay nakikita ko ang hindi maalis-alis na pagtitig niya sa
akin.
" Magbibihis pa ako. Aayusin ko pa 'yong mga gamit niya."
"Go ahead." Inagaw niya mula sa akin ang hawak kong spoon at bowl.
Doon na ako napatingin sa kanya ngunit hindi na ako sumagot pa. Siya na ang
nagpatuloy sa pagpapakain kay Jr habang nakaupo ito sa kandungan niya.
Wala na akong nagawa kundi angtumayo at ayusin na ang mga gamit ni Jr. Binaunan ko
siya ng ilang piraso ng damit, lampin, medyas, sapatos, sumbrero, diaper at kung
ano-ano pa na kakailanganin niya.
Isinama ko na rin ang baby carrier kung sakaling kailanganin namin ito mamaya.
"Mag-i-stay ba tayo sa hotel o uuwi din tayo kaagad mamaya? Para madagdagan ko
'yong mga dadalhin ko," tanong ko sa kanya habang inilalagay ko ang lahat ng garnit
ni Jr sa 100b ng isang diaper changing bag.
"Just add more."
Saglit akong napalingon sa kanya sa sagot niyang 'yon ngunit hindi naman siya
nakatingin sa akin at abala lang siya sa pagpapakain sa anak namin.
Nagpatuloy na lang akong muli sa pag-iimpake. Nagbaon na langdin ako ng isang
piraso na pamalit ko kung doon naman pala kami matutulog.
Bigla akong napahinto at napatitig sa isang
red nighties na napansin ko sa 100b ng closet ko habang kumukuha ako ng damit ko.
Isa ito sa mga in-order ko sa online shopping noong nakaraang araw lang.
Kinuha ko ito at itinupi ng maayos bago ko inipit sa kinuha kongdamit. Isinilid ko
na ang lahat ng mga kakailanganing gamit namin ni Jr sa bag.
"We only have five minutes left," biglang sabi ni Dexter habang humahabol sa akin
ng tingin. Kaagad akong napalingon sa wall clock at nine thirty na pala!
" E-Eto na, magbibihis na lang ako."
Bigla tuloy akong nagmadali sa pagkilos. Pumasok akong muli sa closet at hinubad na
ang suot kong robe.
Napatingin ako sa dalawang dress na n aka-hanger. Ang isa ay 'yong galing kay
Dexter at ang isa naman ay 'yong binili ko online shopping.
Hindi ko na sana isusuot pa ang galing kay Dexter pero iyon pa rin ang hinawakan ko
at inalis sa hanger.
Tsk. Ito na lang, tutal medyo okay siya ngayon. Pinakakain niya si Jr.
Mabilis ko na itong isinuot, pati na rin ang shoes na binili niya sa akin.
Nagsuklay ako ng buhok pero ipinusod ko ito paitaas dahil siguradong mahihila lang
ito ni Jr mamaya. 'Yon na kasi ang ugali niya sa tuwing karga ko siya.
Pinakikialaman niya palagi ang buhok ko.
Naglugay na lang ako ng ilang hibla sa gilid ng mukha ko para maging sweet tingnan.
Nagpahid lang ako ng manipis at color peanut na lipstick para simple lang ang ayos
ko. Cologne na may banayad na amoy lang din ang ipinahid ko sa likod ng tainga ko
na hindi masakit sa ilong dahil ang pang-amoy palagi ni Jr ang inaalala ko.
Kinuha ko rin ang kuwintas na iniregalo sa akin ni Dexter noong last birthday ko at
isinuot ito. Matapos ay binuksan ko ang pendant nito at pinagmasdan ang mga picture
namin sa 100b.
Wala sa sarili akong napangiti. Naniniwala akong magiging maayos din ang lahat sa
aming dalawa.
llang ulit akong urnikot sa harap ng salamin para pagmasdan angsarili ko.
Litaw na litaw ang mapuputi kong hita dahil nasa two or three above the knee ang
igsi ng dress. Simple but looks stunning ang awra ko na si Dexter ang pumili para
sa akin.
Wala sa sarili akong napangiti bago ako nagsimula nang maglakad palabas ng closet.
Inabutan kong pinaiinom na ni Dexter si Jr ngtubig sa isang feeding bottle at ubos
na rin ang food nito sa bowl.
Saglit na lumingon sa akin si Dexter bago mulingyumuko sa anak naming nasa
kandungan niya. Ngunit napansin ko sa gilid ng mga mata ko ang paglingon niyang
muli ng mabilis pabalik sa akin at pagtitig niya ng matagal na para bang isang
Diyosa ang bigla niyang nakita sa harapan niya ngayon.
Nagpatuloy naman ako sa paglalakad palapit sa kanila na kunwari'y hindi ko siya
nakikita.
"Okay na '1<0. Tapos na ba siyang kumain?" Isinara ko na ang bag na nakapatong sa
gilid ng kama na dadalhin namin at dinampot ko na ang bowl na pinagkainan ni Jr
bago ko sila nilingon.
Naabutan ko pa rin ang pagtitig sa akin ni Dexter na may halong paghanga at emosyon
ngunit kaagad din siyang nagbawi nangtingin at yumuko sa anak namin.
Malakas din siyangtumighim na para bang biglang nanuyo ang lalamunan niya.
"Let's go," walang emosyon niyang saad bago sila tumayo na ni Jr at hindi na
makatingin sa akin.
Nauna pa silang lumabas ng pinto.
Pagdating namin sa ibaba ay inabutan na namin sa pinto ng unit si kuya Bruno na
kaagad burnati sa amin at sinalubong ang bitbit kong bag. Siya na ang nagdala nito
palabas.
Mabilis ko naman munang dinala sa kusina ang bowl na kinainan ni Jr kanina bago ako
surnunod sa kanila.
Napalingon ako sa mga nakasaradong pinto ng unit ng mga kapatid ni Dexter.
Naririto na rin sa ngayon sila Denver at Damien dahil sa pagkakaalam ko ay
pagtuntong nila ngtwenty one ay doon pa lang sila hahayaan ni tito David na
magkaroon ng sarili nilang condo unit.
Kaya naman sila Desmond at Drake na lang na pinakabata pa sa mga kapatid nila ang
nakakasama ngayon ni tito sa mansion nila.
Paano na lang kung tumuntong na rin sila sa twenty one?
Siguradong maiiwan na si tito sa mansion nila nang mag-isa. Hindi ko mapigilan ang
makaramdam ng awa para sa kanya.
What if mag-asawa na lang siyang muli?
Tsk. Kung gagawin niya naman 'yon, baka magkaroon ulit ng mga bagong kapatid ang
mga Delavega at hindi na sila mabilangsa dam' nila!
"'Yong mga kapatid mo ba, hindi sasabay sa atin?" tanong ko kay Dexter habang
naglalakad na kami sa hallway patungo ng elevator.
"They have their own cars."
Napangiwi naman ako sa sagot niyang lyon. Suplado talaga. Eh, 'di sana all may mga
kotse.
Sumakay kami ng elevator at burnaba.
PAGLABAS namin ng gusali ay nagulat ako nang dalawang babae ang sumalubong sa amin
mula sa magkabilang direksyon.
Si Liezel na pawisang-pawisan pa, dahil na rin siguro sa init ng araw. At ang
doktor ng mga kabayo na si Alexandra na siyang ikinahinto ko at ikinasalubong ng
mga kilay ko.
"Ate Diana!" Kaagad na lumapit sa akin si Liezel mula sa kaliwa kong bahagi.
"Hi! I'm sorry if I passed by here. Nagkaproblema kasi ang car 1<0." Gano'n din si
Alexandra kay Dexter na nasa kanan ko naman.
"A-Ate Diana, m-may sasabihin ako," ani
Liezel kasabay nang paghawak niya sa braso ko
ngunit ang atensiyon ko at paningin ko ay nakatutok lang kay Alexandra na
napakatamis ang ngiti habang nakatingala kay Dexter.
Hapit na hapit pa ang suot nitong white spaguetti straps dress na halos lumuwa na
ang dibdib dahil sa sobrang baba ng collar nito. Mas maigsi din ito kaysa sa suot
1<0. Sobrang pula din ng lipstick niya na parang sinuntok ng boksingero.
'Yong tanong, simbahan ba talaga ang pupuntahan niya o cabaret?
Mukhang ngayon na ang araw na mag-uumpisa akong magngudngod ng nguso sa kalsada!
"Talaga? Umabot ka pa talaga dito bago ka nasiraan ng kotse? Sa pagkakaalam ko ay
wala namang ibang way dito kundi dadaan ka muna ng simbahan bago ka makarating
dito," kaagad kong sagot sa kanya na siyang mabilis niyang ikinalingon sa akin,
magingsi Dexter.
"A-Ahm--"
"Diana," ani Dexter habang nakatitig sa akin na may babala.
Matapang ko rin namang sinalubong ang mga titig niya.
"What? I'm just saying I'm not stupid. Alam
ko lang at kabisado ko ang pasikot-sikot sa lugar na 'to,” nakangiti ko namang
sagot sa kanila.
'Yon kasi ang ibig palabasin ng mukhang kabayong babaeng 'to.
CHAPTER 37:
Barren
Diana
Huminga ng malalim si Dexter at napahilot sa noo niya na para bang nauubusan na
siya ng pasensiya.
"Oh, i'm sorry kung 'yon ang pagkakaintindi mo, Miss Diana Marie Cardenas,"
nakangiting sagot naman sa akin ng ipokritang Alexandra na 'to at pinagdiinan pa
niya talaga ang buong pangalan ko lalong-lalo na ang buong last name ko.
Hindi naman ako tanga para hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.
"Actually, naririyan lang naman sa malapit ang hotel na inuukupa ko sa ngayon and
there's no other way to the church but here. So, I have no choice."
Huminga ako ng malalim. Mukhang sinasagad talaga ng babaeng 'to ang pasensiya
1<0.
"Nasabi ni Dexter na kinuha ka niyang ninang para sa anak 1<0?" patanong kong saad
sa kanya.
"Diana--"
"Shut up!" kaagad kong putol sa tangkang pagsaway na naman sa akin ni Dexter
kasabay nang pagsasalubong ng aming mga mata na pareho nang nanlilisik.
Ngunit dahil anak ko na ang pinag-uusapan, hinding-hindi ako magpapatalo sa kanya!
"Ako ang ina ni Jr pero hindi mo kinunsulta sa akin kung sino ang mga ninong at
ninang na kukunin mo para sa anak ko. May karapatan akong pumili sa gusto kong
maging pangalawang ina ng anak ko at hindi siya kabilangdo'n! Now, if you insist on
what you want, you better leave. My son is mine! Kayo ang magpabinyag ng mga sarili
niyo do'n! Baka sakaling mahugasan kayo at malinisan dahil hindi makatarungan itong
ginagawa niyo sa akin!" Kaagad kong inagaw si Jr mula sa braso ni Dexter na halos
ayaw pa niyang ibigay sa akin.
Ngunit sa huli ay binitawan niya rin dahil nag-uumpisa nang umiyak si Jr. Kaagad
akong tumalikod para pumasok muli sa 100b ng condo.
"Diana!"
Naramdaman ko naman ang mabilis niyang paghabol sa akin at pagharang niya sa
harapan namin ni Jr.
"Umalis ka d'yan l"
"P'wede ba, huwag naman ngayon!
Isaalang-alang mo naman ang araw na 'to para sa anak natin!" matigas niya namang
sagot sa akin.
"It's okay, Dexter."
Sasagot na sana ako ngunit bigla akong inunahan ng punyetang Alexandra mula sa
likuran ko.
First name basis, huh!
" May point naman si Miss Cardenas kaya okay lang sa akin. Pangit naman kung
magiging ninang ako ng anak niyo pero hindi kami magkasundo ng mommy niya. It's
okay.
Makikipag-meet na lang ako sa mga kapatid mo para sa imbitasyon nila sa akin na
para sa trabaho lang."
Kaagad kong nilingon si Alexandra at sarkastiko kong nginitian. So, umaasta siya
ngayon na para siyang santa, bait-baitan.
"Mabuti naman naisip mo 'yan," maanghang ko namang sagot sa kanya.
" Diana! P'wede ba?!"
"Isa pa!" Kaagad kong dinuro si Dexter sa tangka na naman niyang pagsaway sa akin.
"Isang-isa ka na lang, Dexter Delavega!
Purong-puro ka na sa akin!"
Pinigilan ko ang mga luha kong malapit na namang burnagsak.
Malakas namang tumighim si Alexandra mula sa likuran 1<0.
"Mauuna na ako, Dexter. Pasensiya na ulit. You'd better just talk about that
patiently. Hindi kasi 'yan makakabubuti sa bata."
Kaagad ko siyang nilingon sa likuran ko ngunit mabilis na rin siyang tumalikod at
surnakay sa driver's seat ng isang kotseng nakaparada sa gilid ng kalsada.
Kaagad din itong humarurot paalis.
"Nakita mo na? 'Yon ba ang sira ang kotse?!" kaagad kong sigaw kay Dexter na
nananatili sa harapan 1<0.
Kaagad naman siyang huminga ng malalim.
"All right, you win and I'm sorry." Lumapit siya at niyakap kami ni Jr kaya naman
hindi ko na napigilan pa ang pagtulo ng mga luha ko sa pisngi.
Sobrang bigat at sakit nang mga ginagawa niya sa akin but then, humingi siya ng
sorry na ngayon ko lang ulit narinig sa kaniya.
"Come on, please? Hindi na p'wedeng ma-postpone pa ito dahil naka-ready na ang
lahat. Naka-set na ito ngayon at naghihintay na
rin si father sa church." Muli niyang kinuha sa akin si Jr na hinayaan ko langding
naman.
Naging mahinahon naman siya at kita ko ang pagsusumamo sa mga mata niya. Dumukot
din siya ng panyo sa bulsa niya at pinunasan niya ang mga luha ko sa pisngi.
Hindi ko alam kung totoo ba ang ginagawa niyang ito sa akin ngayon o pakitang-tao
lang dahil marami nang mga tao ang nanonood sa amin ngayon sa paligid na ngayon ko
lang napansin.
"Let's go." Inakay na niya ako pabalik muli sa kotse.
"A-Ate Diana."
Napalingon naman ako kay Liezel na hanggang ngayon ay naririto pa rin. Nahinto ang
pagpasok ko sa pinto ng kotse na ngayon ay nakabukas na.
"Halika na, sumabay ka na sa amin," pag-aya ko na sa kanya.
"Eh, ate Diana, p-pasensiya na hindi ako makakapunta, eh."
"Ha? Bakit, may problema ba?" Napakunot-noo ako habang nakatitig sa kanya. Pansin
ko ang pangingitim ng palibot ng
mga mata niya.
" Eh, n-nasa hospital kasi si tatay. Isinugod ko kahapon dahil nahirapang huminga.
Eh, nahihiya naman akong mag-text lang sa iyo kaya dumaan na lang ako dito."
Kaagad naman akong nag-alala sa sinabi niyang 'yon.
" Eh, kumusta si tatay Lando? Okay na ba
"Okay naman na siya at saka n-naghahanap pa kasi ako nang pandagdag ko sa pambayad
ko sa hospital kaya lumabas muna ako sandali at dumaan na rin dito."
"Saan hospital ba siya na-admit?" pagsabat naman sa amin ni Dexter.
"Kuya Dexter, h-hello," kaagad naman na bati ni Liezel sa kanya. Pansin ko ang
pagkinang ng mga mata niya at hiya sa kilos niya sa pagharap niya kay Dexter.
Gusto ko sana siyang asarin dahil alam kong malakas ang tama niya kay Dexter pero
hindi ito ang tam ang oras.
"Sa Makati Med, kuya. 'Yon lang kasi ang pinakamalapit na hospital at sobrang laki
ng bill niya, h-hindi ko talaga kakayanin."
"It's okay. You don't have to worry about
37:
your bill. I'll send someone there to take care of it."
Kaagad namilog ang mga mata niya sa sinabi ni Dexter.
"H-Ha? T-Talaga, kuya Dexter?! Naku, sabi ko na nga ba--" kamuntik na niyang
mayakap si Dexter sa sobrang tuwa niya ngunit kaagad siyang napalingon sa akin at
huminto. "S-Sabi ko na, mabait ka, kuya Dexter, eh. Ngayon mo lang ako napansin,
pero noon parang hangin lang ako sa iyo."
Napakamot na lamang siya sa ulo niya.
Marahil ay 'yon ang dahilan kung bakit parang hindi siya kilala ni Dexter noong
sinabi kong isa siya sa mga magiging ninang. Dahil hind niya kasi pinapansin si
Liezel sa tuwing napupunta siya sa dati kong apartment.
"C'mon, get inside," utos na niya sa akin papasok sa 100b ng kotse na kaagad ko rin
namang sinunod bago sila sumunod ni Jr. Kailangan na rin naming magmadali dahil
siguradong late na kami sa simbahan.
"Ingat, ate Diana! Kuya Dexter! Jr! Pasensiya na, hindi talaga ako makakapunta sa
binyag mo, baby. Babawi na lang si ninang sa susunod!" pahabol na saad ni Liezel
mula sa labas ng kotse.
Kaagad naman akong kumaway sa kanya. "Ingat ka!" saad ko sa kanya bago tuluyan nang
isinara ni Dexter ang pinto.
" Drive safely, Bruno," utos niya kay Bruno na ngayon ay sinisimulan na ring
paandarin ang kotse.
"Yes, boss."
Prente na kaming nakaupo dito sa back seat at namayani ang nakabibinging
katahimikan sa aming dalawa. Nakatulog na rin si Jr sa braso niya na ngayon ay
pinagmamasdan niya at pinupunasan ang pawis sa noo.
"Check mo 'yong likod, baka basa na rin," aniko sa kanya.
Medyo natagalan kasi kami sa labas at mataas na ang araw ngayong oras na 'to.
Maging ako ay pinagpawisan din.
Dahan-dahan naman niyang idinapa si Jr sa dibdib niya bago ko kinapa ang likod
nito. Medyo basa na nga kaya kaagad ko itong pinunasan gamit ang malapad na tissue
na kinuha ko sa 100b ng diaper bag.
HINDI nagtagal ay nakarating kami ng simbahan. Hindi naman ito kalayuan sa condo
building ng mga Delavega.
Pagbaba namin ay napansin ko na ang
9/1 5
pamilyar na mga kotse ng mga kapatid ni Dexter at mga pinsan niya. So, alam din
pala ng mga relative niya ang tungkol sa amin?
"Hey! Ang tagal niyo naman! We've been waiting here all day!"
Napalingon ako kay Drake na naglalakad na palapit sa amin mula sa simbahan at hindi
na maipinta ang mukha. Siya ang pinakabunso sa mga kapatid nila Dexter.
Naroroon din sa pinto ng simbahan ang ilan pa sa mga kapatid nila at pinsan at
nakatanaw na rin silang lahat sa amin habang may mga ngiti sa mga labi nila.
" Pasensiya na, natagalan kami," sagot ko naman kay Drake na lumapit sa akin,
yumakap at humalik sa pisngi ko. Tangka pa siyang hahalik sa labi ko na siyang
ikinamilog na ng mga mata ko ngunit mabilis siyang naitulak ni Dexter palayo sa
akin kahit hawak niya si Jr!
"You probably don't wanna die right now, do you?!" bulyaw ni Dexter sa kanya
kasabay nang pagdidilim ng anyo niya.
"Hey, relax! I'm just damn teasing 'you. Ang tagal mo naman kasing pakasalan si
ate. Sige ka, aagawin ko 'yan," pang-aasar pa rin niya sa kuya niyang mainit na
nga ang ulo, dadagdagan pa niya.
"Get out of my way and stop pissing me off! I'm warning you, Dracula!" Kaagad na
hinawakan ni Dexter ang kamay ko at hinila na ako patungo sa simbahan.
" Dracula? What the hell?!" tila hindi makapaniwala namang bulalas ni Drake mula sa
likod namin ngunit hindi na siya pinansin pa ng kuya niya.
Kung hindi ako nagkakamali ay malapit na siyang mag-nineteen at napakalaki at
napakatangkad din niyang binata. Hindi nalalayo ang pangangatawan niya sa mga kuya
niya, lalong-lalo naman ang kaguwapuhan kaya maging sa kanya ay inilalayo din ng
mga kapatid nila ang mga babae nila.
Mga takot yatang maagawan ng bunso.
Napababa ang paningin ko sa kamay kong hawak ni Dexter. Ginagawa niya ito noon pa
man sa tuwing nasa paligid namin ang pamilya niya, lalong lalo na ang mga kapatid
at mga pinsan niyang halos ang lahat ay mga lalaki.
Pero hindi naman siya ganito sa akin sa tuwing ang mga asawang babae naman nila ang
nakapalibot sa akin.
Kadalasan niya ring sinisiraan sa akin noon ang mga kapatid niya na mga sira-ulo
daw, kesyo ganito-ganyan at mga babaero.
Ngayon ko lang na-realize ang ibig niyang sabihin. At kung hanggang ngayon ay
ganito pa rin siya sa akin, hindi ko mapigilan ang ipagpalagay na binabakuran niya
lang ako sa mga ito.
Bigla akong nakaramdam ng saya sa dibdib ko at lihim akong napangiti. Siguro nga ay
naririyan pa rin talaga siya at para sa akin lang, sa amin ng anak niya.
"Hey, napagtripan ka na naman ng gagong 'yon," ani kuya Dylan na sumalubong na rin
sa amin pagdating namin sa pinto ng simbahan.
Nagtapik sila sa balikat ni Dexter at kumarnay na lang siya sa akin dahil nasa
harapan namin si Dexter at mainit na talaga ang ulo.
Kapag nataon kasing nakatalikod sa amin si Dexter ay saka nila ako hina-hug bilang
pagbati na nakasanayan na talaga ng pamilya.
Gano'n din naman sila sa iba pa at kung minsan ay si Dexter din sa mga asawa at
girlfriend nila. Kaya patas lang siguro dahil nagagalit din naman ang mga kapatid
niya kapag ginagawa ni Dexter 'yon sa mga asawa o girlfriend nila.
Sa tingin ko nga ay nag-aasaran na lang sila sa isa't isa.
"Come on in. Muntik na kayong layasan ni father. Siguro nag-quickie pa kayo kaya
late na kayo," ani Darren na sambakol na rin ang mukha habang nakatingin sa kapatid
niya ngunit napakatamis namang ngumiti nang lumingon sa akin.
Buhat niya rin sa braso niya ang baby boy nila ni Rain na panganay at isa ring
Junior.
Sinunod din kasi nila ito sa pangalan ng ama. Three months lang ang agwat ng edad
ng baby nila sa baby namin ni Dexter at nauna na itong nabinyagan noong 5 months pa
lang din ito.
"Hi, baby! Ninong's here!" ani Denver na ginigising-gising naman si Jr habang
naglalakad na kami sa hallway sa gitna ngsimbahan, patungo sa unahan.
"Jr., come here to Ninong Desmond. I bought you an expensive car!"
Napalingon ako kay Desmond na siyang bida-bida rin habang hinahawakan ang kamay ni
Jr. Unti-unti na itong nagigising dahil sa ingay nila.
Nakadapa siya sa dibdib ng daddy niya habang hawak naman ni Dexter ang likod niya.
Kaya naman ang mukha ni Jr ay nakaharap sa likuran at naroroon ang mga pasaway
niyang mga ninong.
" Kotse mo, laruan! He doesn't like demons. Jr., just come here to Ninong Damien.
We look alike, don't we? We're both damn handsome!"
"Tumigil ka, Damyan. Kasing pangit mo nga 'yong pangalan mo," sabat naman ni Drake
kaya naman mas lalo pang umingay ang paligid namin.
"Tumigil nga kayong lahat, p'wede ba?! Ang ingay-ingay niyo!" saway na sa kanila ni
Dexter na mukhang umiinit na naman ang bungo niya.
Maging ako ay naririndi na rin sa mga boses nila. Dinaig pa nila ang mga babaeng
manok na putak nang putak!
God! Nasa 100b na kami ngsimbahan!
Tuluyan nang nagising ang baby namin at inayos na nang pagkakabuhat ni Dexter sa
harapan niya. Iniharap na niya ito sa unahan habang patuloy kami sa paglalakad.
Natanaw ko na naman sa unahan sila ate Sam na asawa ni kuya Dylan, si ate Alliyah
na asawa ni kuya Dominic, si Rain at marami pang iba. Ukupado nilang lahat ang mga
hilera ng mga upuan sa unahan dahil sa darni nila.
Naglakad na rin sa gitna ng hallway si tito David at sumalubong na rin sa amin.
Bakas ang tuwa sa kanyang mukha.
Napakakisig pa rin niya at napakaguwapo. Parang hindi man lang tumatanda kahit
dumarami na ang mga apo niya.
Kunsabagay, wala pa naman yata siyang singkuwenta dahil balita ko ay teenager pa
lang siya noong magsimula siyang mahulog sa mga babae niya at magkaroon ng mga anak
sa mga ito.
Posible pa rin siyang ma-in love hanggang ngayon at makahanap ngtamang babae na
makakasama niya hanggang sa pagtanda.
"l thought the baptism of my Grandson couldn't go on," aniya nang makalapit na kami
sa isa't isa. Nagmano ako sa kanya at humalik sa pisngi niya.
" Nagkaaberya lang ng kaunti, Dad," sagot naman ni Dexter sa kanya.
"How's our baby? Mukhang ginising ka ng mga tito mong baog," pagkausap ni tito
David kay Jr habang ngiting-ngiti at halatang giliw na giliw sa apo niya.
Bigla namang nagsinghapan ang mga anak niyang nasa likuran namin.
"What the f**k?!" boses ni Denver na tila hindi makapaniwala.
"Baog?! Sinong baog?!" ani Desmond din.
"Anong baog-baog? Walang baog sa mga Delavega! By the time I have a wife, I'm not
gonna have just a dozen children. They should be two dozen! At mamanahin nilang
lahat ang kaguwapuhan ko."
Nangingibabaw na naman ang boses ni
Drake na pabida sa lahat nang magkakapatid.
Lahat ay napangiwi sa sinabi niya.
Kunot-noo namang tumitig si Jr sa 1010 niya na parang kinikilala pa niya ang taong
nasa harapan niya. Sa huli ay bigla siyangtumawa ng malakas.
"See? He agreed!" bulalas din ni tito David sa lahat bago nagkagulo at
naghalakhakan sila ng malakas.
"No way!" sigaw namang muli ni Drake.
CHAPTER 38:
Smile
Diana
Nairaos ng maayos ang binyag ni Jr sa simbahan. Maingay at puno ng kulitan ang
lahat. Mabuti na lang at nakikisabay din si father sa kakulitan ng mga Delavega.
Matapos ay diretso na kami sa hotel na pag-aari din ng angkan nila dito sa BGC
Taguig. Pero pribado lang ito at tanging ang buong angkan langdin nila ang mga
bisita.
And of course, wala akong kasamang sariling pamilya ko dahil wala naman silang
kaalam-alam sa mga nangyayari sa buhay ko. Baka nga hindi man langdin ako hinahanap
ngsarili kong ina o ng mga kapatid ko sa kanya.
Si tita Frances ay nakausap ko sa phone at binati si Jr. Mabuti pa nga ang ibang
tao, nakakaalala.
Ipapadala na lang daw niya ang gift niya para kay baby. Nagpauna na kasi siyang
nagsabi sa akin na kung susubukan ko raw siyang imbitahan ay huwag ko na raw ituloy
dahil sa katatapos lang na issue sa pagitan namin ng pamilya niya, lalong-lalo na
ng anak nila. At siguradong hindi
daw ito magiging maganda ang dating sa mga Delavega.
Sinang-ayuan ko na lang siya at humingi na lang din ako ng pasensiya sa kanya.
Napaka-maunawain naman ni tita Frances kaya hindi talaga siya mahirap mahalin.
Hihilingin ko na lang kay Dexter na sana kahit minsan lang ay pagbigyan niya kami
ni Jr na makipagkita sa kanya dahil nasasabik talagang makita ni tita Frances si
Jr. At alam ko kung gaano siya kahiligsa bata.
"One more shot," wika sa amin ng camera man na nasa aming harapan at may hawak na
DSLR camera.
Muli naman akong ngumiti habang nakaupo ako sa isang silya at yakap ko sa kandungan
ko si Jr. Samantalang si Dexter ay nakatayo naman sa tabi namin at nakaakbay sa
akin.
"Ouch! Nilalanggam akol What the f**k?! Why are there so many ants here!" bigla
namang sigaw ni Drake habang nakaupo sa malapit sa likurang bahagi ng photographer
at kasama niya sa isang pabilog na mesa ang iba pa sa mga kapatid nila.
Nagkakamot siyang bigla sa katawan niya at hindi magkaintindihan sa upuan niya.
"Awl Awl What the heck?! Ang sakit!" bigla ding sigaw ni Damien kasabay nang
pagtayo niya at pagkamot niya sa puwet.
"Anong aw-aw? Aso ka ba?" humahalakhak namang tanongsa kanya ni Denver.
" Bakit ba kasi ayaw pang magpakasal ng mga langgam na 'yan?!" sigaw din ni Desmond
habang sumusulyap-sulyap sa amin at nababasa ko ang mga pinipigilan nilang pagtawa.
Napalingon naman ako sa kabilang mesa sa kaliwang bahagi kung saan naroroon sila
ate
Sam, ate Alliyah, Rain, Sheila na asawa ni Darell, Mhina na asawa naman ni Daemon,
Nikay at ilan pa sa mga asawa ng mga pinsan nila. At ngayon ay nagkakatawanan sila
habang palipat-lipat ang mga tingin nila sa amin at sa puwesto ng mga kalalakihan.
Biglang umakyat ang init sa mukha ko dahil kaagad ko nang naintindihan ang ginagawa
at mga ipinaparinigsa amin ng mga kapatid ni Dexter. Kanina pa sila ganyan sa buong
oras naming naririto sa venue ng binyag ni Jr.
Kanina pa rin kasi hindi umaalis sa tabi ko si Dexter lalo na rt kusang
nagpapakilala sa akin ang ilan pa sa mga angkan ng mga Delavega na hindi ko pa
nakikilala. At nalulula ako dahil napapalibutan ako ng mga nagagandahan at mga
naguguwapuhang mga nilalang sa lugar na ito.
Angat na angat ang mga kakisigan ng mga kalalakihan, isama na rin ang asawa ni
Nikay na si Liam. Siya lang ang nag-iisang lalaki na naligaw sa mga Delavega dahil
nag-iisang babae naman kasi si Nikay na kapatid ng kambal na sila Rick at Nick.
Nakaragdag din sa ingay ang mga anak na kasama nila na kapwa mga baby pa rin. Ang
mga anak lang nila kuya Charlie, at kuya Dominic ang medyo malalaki na at
nagsisipagtakbuhan na sa palibot ng bulwagan.
Tuwang-tuwa sila sa mga nagkalat na mga balloon at mga toys.
Naririto rin ang mga parents nila na nakikisaya. Talaga namang kumpleto ang buong
pamilya.
"Tss."
Napatingala ako kay Dexter nang marinig ko ang mahina niyang pagmumura. Naabutan ko
ang matalim niyang mga tingin sa mga kapatid niya.
Turnayo na ako habang buhat si Jr.
"Gagamit lang ako ng restroom. Sa 'yo na muna si Jr.," aniko sa kanya kasabay nang
pagpasa ko sa kanya kay baby.
"Bilisan mo lang," sagot naman niya habang maingat na niyang kinukuha sa akin si
Jr.
" lihi lang ako."
Kaagad na rin akongtumalikod at naglakad patungo sa kanang bahagi kung saan
naroroon ang restroom.
"Hey, where're you going?" tanong ni kuya Claude na bigla kong nadaanan sa harapan
ng buffet at abala sa pagkuha ng dessert.
Napalingon muna ako sa paligid para siguruhing ako talaga ang tinatanong niya pero
ako lang naman ang malapit sa kanya at muli na rin niya akong nilingon at nginitian
ng matamis.
"Oh, kuya Claude. Sa restroom lang. Kain ka lang d'yan." Binigyan ko rin siya ng
matamis na ngiti lalo lt nakakahawa ang napakaganda niya ring ngiti. Mas lalong
naniningkit ang natural na tsinito niyang mga mata.
Siya ang nakababata at nag-iisang kapatid ni kuya Charlie pero may pamilya na rin.
"Yeah, I really like these kinds of desserts. Chocolate chip cookies, apple pie,
pecan pie, carrot cake, Ice cream, and many more."
Saglit akong napahinto at napatitig sa kanya. Mahilig pala siya sa sweets pero
hindi halata sa katawan niya. Mabuti hindi siya tumataba.
" Favorite ko rin ang dessert," nakangiti ko namang sagot sa kanya.
"Whoa, really? We have the same taste then." Mas lalo pa siyang napangiti habang
nakatitigdin sa akin.
"l thought you were going to the restroom
Bigla naman akong natigilan sa pagdating ni Dexter na ngayon ay madilim na naman
ang anyo.
"Hey, bro. Hello, baby!" magiliw na bati naman ni kuya Claude sa kanila ni Jr.
"A-Ahm, e-eto na nga. P-Pasensiya ka na, kuya Claude."
" It's alright. Hey, this is probably the best--"
Kaagad na rin akong tumalikod nang bumaling na rin sa kanya ang atensiyon ni kuya
Claude. Dahil kung hindi pa ako aalis, ay baka mapatay na ako ni Dexter sa talim
nang pagkakatitig niya sa akin.
Tsk. Bakit ba ang init-init ng ulo niya? Kanina pa siya, ah.
Mabilis na akong pumasok sa 100b ng hallway at dumiretso sa girls restroom sa
kaliwang bahagi.
Hindi naman talaga ako naiihi. Gusto ko lang maiwasan sandali ang kanina pang
panunukso
ng mga angkan ng mga Delavega sa akin at gusto ko ring makahinga kahit sandali nang
wala sila sa paligid ko.
Pakiramdam ko ay ang sikip-sikip ng lugar namin doon at kami na lang ni Dexter
palagi ang nakikita nila.
Nagtagal lang ako ng ilang sandali sa 100b ng restroom. Urnihi na rin ako at nag
retouch ng kaunti, maging ang buhok ko ay inayos ko rin. May small pouch akong
nakasabit sa braso ko na lalagyan ng lipstick, face powder, phone at suklay.
Matapos ay kaagad na rin akong lumabas.
Hinanap ng paningin ko ang kinaroroonan nila Dexter at Jr at nakita ko sila sa
umpukan ng mga lalaki. Urniinom na naman siya habang si Jr ay pahiga na ang
pagkakabuhat niya. Sa tingin ko ay nakatulog na ang anak namin.
Mabuti na lang at napadede ko siya kanina.
Biglang naagaw naman ang pansin ko ni Daemon na pumapasok ngayon sa pinto at
napahinto ako nang matanaw ko ang kasama niyang babae.
Ang babaeng ipinaglihi sa kabayo.
What the heck? Nandito pa rin siya? Ang lakas din naman ng 100b niyang pumunta pa
clito at pumasok sa okasyon ng anak ko matapos ang nangyaring argumento sa pagitan
naming dalawa kanina.
Hindi niya ba alam na nabisto ko ang mga pagkukunwari niya? Kunwari'y sira ang
kotse!
Lumapit sila sa kinaroroonan ng mga lalakl kung saan naroroon din si Dexter. At
kaagad ngang tumayo ang damuho nang makita sila.
" Miss Valencia. It's nice to see you here." Kaagad ding tumayo si Darren at
nakipagkamay clito gano l n din ang iba pa. "Hello, Darren." Matamis ding ngumiti
si Alexandra sa kanya.
" Beautiful, as always," puri din ni Darell sa kanya kasabay nang pagbeso nila sa
isa't isa. "Thank you!" magiliw ding sagot ni Alexandra sa kanya.
"Hey, good you got here. Kumain ka muna," alok ni Dexter sa kanya habang
napakaganda nang pagkakangiti niya sa bruhilda.
Lumingon ako sa kinaroroonan ng mga asa-asawa nila at lahat sila ay nakatutok na
rin ang paningin kay Alexandra.
Si Rain at Sheila ay kulang na lang patayin nila si Alexandra sa bagsik nang
pagkakatitig nila dito, gano l n din ang iba pa.
Pinili ko ang hindi lumapit sa kanila at pinakalma kong mabuti ang sarili ko.
Kilala ko ang sarili ko at baka hindi ako makapagpigil. Kahihiyan ko na lang din sa
mga Delavega ang dapat kong isa-isip sa ngayon.
"Thank you, Dexter. Actually, kanina pa talaga ako nagugutom."
Sinamahan ni Dexter si Alexandra patungo sa buffet kung saan naririto ako sa tabi
at pinagmamasdan sila. Kaagad ding nagtama ang paningin namin ni Dexter at kita ko
ang pagkagulat niya at saglit niyang paghinto.
Napatingin din sa akin si Alexandra at kitang-kita ko kung paano siya ngumiti sa
akin na parang demonyita. Kaagad na umahon ang matinding galit sa dibdÏb ko para sa
kanya at para na rin kay Dexter.
Ngunit pasimple akong huminga ng malalim at naglakad palapit sa kanila. Nabasa ko
naman ang tila pangamba at pag-aalala sa mga mata ni
Dexter.
"Akina si Jr. Aakyat na kami sa itaas para makapagpahinga na siya," mahina kong
sabi sa kanya at pilit ko pinahinahon ang boses ko.
Tinangka kong kunin sa kanya si Jr ngunit
hindi niya ito ibinigay sa akin na siya namang ikinahinto ko.
"I'll take you to our room," aniya bago niya ako inakay paalis at hindi na nilingon
pa si
Alexandra sa likuran niya. Ramdam ko naman ang pagtitig sa amin ng lahat.
Nilingon ko sila at tahimik akong nagpaalam sa kanila. Kumaway ako at marahang
tumango na siyang sinagot din nila ng pareho.
"Bakit aalis na?! Nagsasaya pa nga dito, eh!" Biglang nangingibabaw na naman ang
tinig ni Drake sa lahat.
Muli akong lumingon sa kanila.
"Pasensiya na. Maraming-maraming salamat po sa inyo. laakyat ko lang po si Jr kasi
nakatulog na. Mukhang napagod na siya sa kalalaro," nakayuko at nahihiya kong saad
sa kanilang lahat.
"Go ahead, umakyat na kayo. My grandson must be tired," sagot naman ni tito David
kasabay nang paglapit niya rin sa amin at hinagkan sa noo si Jr.
"I'll be right back, Dad," paalam naman ni Dexter sa kanya.
Pansin ko na ang alak sa hitsura niya.
Namurnula na ang balat niya at nagbabago na rin
ang pagkilos niya.
"Sige na, kami na ang bahala dito. Samahan mo na ang mag-ina mo," pagtataboy naman
ni tito David sa kanya na lihim kong ikinasaya.
"Kung ayaw mo, ako na lang ang maghahatid sa kanila!" Bigla namang lumapit sa amin
si Drake at akmang hahawak sa akin ngunit kaagad siyang tinapunan ng matalim na
tingin ni Dexter.
"Don't test my temper, Dracula."
" Kaya nga nagpapaalam--"
"Drake, leave us," maawtoridad na utos naman ni tito David kay Drake na may
kasamang titig na tila nagbabanta.
Ngumuso ang isip-bata na Drake at kakamot-kamot sa ulong tumalikod at bumalik sa
mesa nila ng mga kapatid niya. Tampulan na naman tuloy siya nang pang-aasar ng mga
ito.
Muli kaming nagpaalam kay tito David bago ako muling hinila ni Dexter sa kamay ko
palabas ng hall. Nilingon ko ang kinaroroonan ni
Alexandra at naabutan ko pa ring nakatitig siya sa amin at nababasa ko rin
angsarkastiko niyang ngitl.
Kung nagkataon lang na gawin niya 'yan sa akin sa labas ng kaming dalawa lang,
pupulbusin ko talaga ang mukha niya!
Hindi ko alam kung bakit ganito kainit ang dugo ko sa kanya? Nanggigigil talaga ako
at gustong gusto ko talaga siyang ilampaso sa sahig. Siguro ay dahil sa mga
ipinapakita niya sa aking galaw at mga tingin niyang hindi katiwa-tiwala.
Naging tahimik kami ni Dexter sa 100b ng elevator hanggang sa muli itong bumukas sa
fifth floor at nauna siyang lumabas. Binitawan na rin naman niya ang kamay ko.
Pumasok kami sa isang deluxe room at maingat niyang ibinaba si Jr sa kama na
mukhang king size sa laki.
May malakingtv. sa harapan nito na naka-hangsa wall. May table at couch sa gilid at
naroroon na ang bag namin ni Jr. Nauna na itong inihatid dito kanina ni kuya Bruno.
Kaagad kong hinubad ang suot kong shoes at naghanap nang maipapalit kong damit sa
100b ng bag.
Nilingon ko si Dexter at nakita kong nagkakalas na siya ng butones ng polo niya at
nag-a-unbuckle na rin ng pantalon niya.
"Oh, hindi ka pa ba bababa?" nagtataka kong tanong sa kanya.
Pansin kong madilim pa rin ang anyo niya at salubong ang mga kilay niya. Matalim
din siya kung tumingin sa akin.
"Anong why? Di ba, sabi mo kay tito babalik ka kaagad sa kanila? May bisita ka
do'n, hinihintay ka." Hindi ko mapigilan ang maging sarkastiko.
Inurnpisahan ko na ring kalasin ang mga butones ng suot kong dress. Plano kong
maligo muna bago ko tabihan si Jr sa kama.
" Baka ikaw ang may hinihintay."
Mabilis akong napalingon sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"You're pushing me back down there for what? My brother or my cousin will come here
for you, right?"
Napanganga akong bigla sa sinabi niyang 'yon.
"A-Anong sinasabi mo?" Pin anatili kong mahina ang boses ko kahit nag-uumpisa na
naman akong mainis sa kanya.
"Look at yourself. Nag-ayos ka pa talaga. May pinapagandahan ka." Mabilis niyang
nahubad ang suot niyang polo at malakas na inihagis sa sahig habang gurnagalaw na
ang panga niya sa
pagtitig sa akin.
"Hoy, Dexter, umayos ka nang ibinibintang mo sa akin. Alangan namang humarap ako sa
kanila na haggard at mukhang sabog! Nag-ayos lang naman ako ng kaunti sa banyo."
"l saw how you f*****g smiled at Claude!"
Nagulat ako nang bigla niyang hinawakan ang pareho kong mga kamay at dinala sa
likod ko bago niya ako isinandal sa pader. Ginapos niya itong mabuti doon bago niya
hinawakan ang batok ko at itiningala ang mukha ko sa kanya.
"D-Dexter, ano ba?!"
"Don't make me stupid and blind, Diana!" Halos magkiskisan na ang mga ilong namin
at halos maduling na ako sa pagtitig sa kanya dahil sa sobrang lapit niya sa akin.
Nalalanghap ko na rin ang alak sa bibig niya.
"Stop it, Dexter. Lasing ka lang. At saka, ikaw din naman, 'di ba? Ang galing mong
mag-entertain sa mukhang kabayong babae na 'yon! Doon ka! Doon ka sa kanya! Balikan
mo siya do--uhmm!"
Naputol ang sinasabi ko nang bigla na lamang niyang lamukusin ng halik ang mga labi
ko at halos ibaon na niya ako sa pader dahil sa diin nang pagkakadikit ng katawan
niya sa akin. "Ehmm!"
Sinubukan kong ikuyom ang mga labi ko dahil hindi ko matanggap ang mga ibinibintang
niya sa akin ngayon, samantalang siya naman ang gurnagawa niyon sa babaeng higad na
'yon at harap-harapan pa.
Ngunit bigla niyang kinagat ng mariin ang ibaba kong labi na ikinabigla ko at
ikinabuka ng bibig ko. Kaya naman malayang nakapasok kaagad sa 100b ko ang dila
niyang ramdam ko ang tindi ng kapusukan sa mga sandaling ito.
CAIL DEI-AVE-GA
TIPS:
Para mas makilala niyo pa ang katauhan ng mga character sa story na ito, especially
Dexter Delavegals siblings and cousins, you can read their stories. Just check the
list of titles sa ibaba ng profile ko dito sa Dreame. Related po sila lahat kahit
ang mga agent series ko ay kunektado sa kanil
CHAPTER 39:
Insane Pleasure/WARNl
Diana
Halos mapugnaw na ang aking hininga sa walang tigil niyang pagsibasib sa mga labi
ko na parang nilalapa na niya. Naglumikot ang dila niya sa 100b ng bibig ko at
makailang ulit niya ring sinipsip ang dila ko.
Walang nagawa ang pagmamatigas 1<0. Kusa ring burnigay ang sistema ko, lalong-lalo
na ang katawan ko.
Hanggangsa namalayan ko na lamang na tumutugon na rin pala ako sa mapupusok niyang
mga halik at mabilis na gumapang ang kakaibang init sa katawan 1<0.
Naramdaman ko naman na tila mas naging agresibo pa siya sa mga halik at galaw niya.
Kaagad niyang binitawan ang mga kamay at batok ko at mabilis niyang hinubad sa mga
balikat ko ang suot kong dress. Naramdam ko ang malakas niyang paghaklit clito
kasunod ang mga butones nito na nagtalbugan at nagsikalat sa sahig.
llang butones pa lang kasi nito ang nakakalas ko kanina.
Hindi ako nagkaroon ng pagkakataong sawayin siya dahil patuloy pa rin siya sa
paglamukos ng halik sa mga labi ko at ako naman ay nakasandal pa rin sa pader.
Naramdaman ko ang mabilis na pagsakop ng mga palad niya sa magkabila kong pang-upo
at pinagpipisil niya ito. Ramdam na ramdam ko kung gaano siya kagigil.
Mabilis ring pumasok ang mga kamay niya sa 100b ng panty ko at muli niyang inulit
ang pagpisil sa pisngi ng pang-upo ko. Hanggang sa hilahin na niya paibaba ang
panty ko habang ang isa niyang braso ay nakayakap na sa baywang ko.
Namalayang ko ring nakakapit na ako ng mahigpit sa matitigas niyang mga braso
habang patuloy din ako sa pagtugon sa mga halik niya.
Napatingala ako nang bitawan niya ang mga labi ko at gurnapang paibaba sa panga ko
ang mga halik niya.
"D-Dexter," hindi ko na napigilan pa ang mapaungol dahil para na akong nagliliyab
sa tindi nang init na nararamdaman ko.
Nababaliw ako sa paraan ng mga paghalik niya at hindi ko na rin masukat kung gaano
na rin pala ako kasabik sa kanya.
Sinunson ng mga labi niya ang linya ng panga ko hanggang sa marating niya ang puno
ng tainga ko at iyon naman ang kinagat-kagat niya at pinaglaruan ng dila niya.
"A-Aaah." Parang hinihila ang katinuan ko sa ginagawa niyang 'to sa akin.
" Never tryna' make me jealous, Diana. I swear, even if they are my relatives or
siblings, I don't give a f**k!"
Napapikit ako ng mariin sa kiliti at mainit na hininga niyang burnubuga sa tainga
ko dahil sa matigas niyang pagbulong na lyon.
"I'm tellin' you, I can kill anyone the moment they touch you!"
Napakagat-labi ako nang muling dumampi sa likod ng tainga ko ang mainit niyang mga
labi kasabay niyon ay mainit na paghaplos ng mga daliri niya sa p e ko. Hinagkan
niya ang likod ng tainga ko at mariing sinipsip ang balat ko doon kasabay niyon ay
pagbulusok ng daliri niya sa lagusan ko, na halos ikanginig ng mga tuhod
Napaangat ang mga hita ko at kusang bumuka ang mga ito.
Mas lalo pang naglagabgab sa init ang
katawan ko at hindi ko na magawa pang pagtuunan ng pansin ang mga sinabi niya.
Tuluyan nang nahubad sa mga hita ko ang underwear ko. Ang isa kong hita ay itinaas
niya at inurnpisahan niyang ilabas-masok sa lagusan kong basang-basa na ang daliri
niya na naghatid sa akin ng kakaibang sarap.
"Let me tell you this, Diana. I want you to keep in your mind that your body, mind,
and soul are only mine! Akin lang ang lahat-lahat sa iyo!" mariin niya muling
bulong sa akin bago muling humagod ang mga labi at dila niya sa ibaba ng tainga ko.
Kasabay niyon ay naramdaman ko na naging doble ang daliri niyang kasalukuyang
pumapasok sa gitna ko.
At para na akong mababaliw sa ginagawa niya. Mahigpit kong pinipigilan ang paglakas
ng mga ungol ko upang hindi magising si Jr.
"And I know that even your damn elusive heart belongs to me, whether you admit it
or
" Dexter! Aaah!"
Naramdaman ko na lamang ang kaagad na pagpasok ng naghuhumindig niyang p sa
lagusan kong naglalawa na.
"0-000hh!" mahabang paghalinghing ang
pinakawalan ko sa kakaibang sarap na inihatid niyon sa akin nang mas ibaon pa niya
ito ngsagad sa 100b kol Napahigpit din bigla ang pagkakakayakap ko sa batok niya.
Ramdam na ramdam ko sa 100b ko kung gaano ito katigas at kalaki. Napuno niya ako at
ramdam ko ang pag-stretch ng balat ko sa 100b
1<0.
"Do you understand what I am saying?"
"Aah! Dexter!" impit akong napahiyaw nang hugutin niya nang mabilis ang alaga niya
mula sa 100b ko at gano'n kabilis niya rin itong ibinaon sa
100b.
" Do you get me? Answer me, Diana!"
"0-00!00," muli akong napahiyaw nang ulitin na naman niya ang pabigla-bigla niyang
pag-ulos sa 100b ko ng malakas. At halos manginig ang mga tuhod ko at mga ugat ko
sa tindi ng epekto niyon sa akin.
Ramdam na ramdam ko ang bawat pagtama ng ulo ngp I niya sa kaloob-looban ko at
bawat paghagod ng malaki at mahaba nitong katawan sa v a walls ko. At sobra pa sa
langit ang hatid nitongsarap sa akin.
"Good. Tandaan mo ang gabing 'to."
Tuluyan na niya akong binuhat at isinandal
sa pader. Awtomatiko namang yumakap ang mga hita sa baywang niya at mas yumakap pa
ng mas mahigpit ang mga braso ko sa leeg niya.
Wala na akong narinig na anumang salita mula sa kanya dahil nagpatuloy na siya sa
paghalik sa leeg ko at paglabas-masok sa loob ko ng galit na galit niyang p i.
Ramdam na ramdam gaano din siya kasabik sa akin na tulad ko sa kanya.
Nang mapagod ay inilipat naman niya ako sa couch.
Itinalikod niya ako at kusa naman akong lumuhod sa malambot nitong upuan. Kumapit
ako ng mahigpit sa sandalan nito bago naramdaman ang muling paglapat at paghagod
ng ulo ngp i niya sa hiwa bago ito muling umulos sa loob 1<0.
"A-Aaah," muli akong napaungol sa napakasarap na pakiramdam na hatid niyon sa akin.
Hinawakan niya ng mahigpit ang baywang ko bago niya sinimulan ang mabilis na
pagbayo sa p
e ko!
Halos tumirik ang aking mga mata sa langit na nadarama sa mga sandaling ito. Hindi
na rin ako magkaintindihan kung papaano kakapit sa crest rail ng couch dahil
malakas na tumatama na rin ito sa pader.
Maingay na sumasalpok ang harapan niya sa pang-upo ko at walang kasabit-sabit ang
bawat pag-ulos niya sa 100b ko.
Naririnig ko rin ang mahihina at sunod-sunod niyang pagmumura mula sa likod 1<0.
Kaagad namuo ang tensiyon sa puson ko na patindi na nang patindi.
"D-Dexterl" Kahit ano pang pigil ko sa bibig ko na huwag lumikha ng ingay ay hindi
ko pa rin ito mapigilan.
Sinulyapan ko ang mahimbing na natutulog naming anak sa ibabaw ng kama at napansin
kong parang gurnagalaw na siya. Isinusubo na niya sa bibig niya ang nakakuyom
niyang mga kamay ngunit nananatili pa ring nakasara ang mga mata niya.
Alam kong anumang oras ay iiyak na siya kapag hindi niya nakapa ang dede niya.
"D-Dexter, si Jr. B-Bilisan mo na."
Napansin ko rin naman ang paglingon doon ni Dexter habang nakalingon din ako sa
gawi nila.
"Oh, s**t! Diana," dinig ko ang mariin niyang pagmumura kasabay nang mas lalo pang
paghigpit nang pagkakahawak niya sa baywang
ko at pagbilis nang pag-ulos niya sa 100b ko.
Ramdam ko na malapit na rin siya.
"D-Dexter, h-hayan na ako!" Tuluyan nang napakuyom ng mahigpit ang mga palad ko
nang maramdaman ko ang orgasm ko.
"Oh, f**k! Oh s**t!" sunod-sunod na pagmumura ang nadinig ko mula sa kanya kasabay
niyon ay tuluyan na ring nagising at umiyak ang anak namin.
Halos mangatog ang mga tuhod ko sa langit na naabot ko at naging mabilis ang aking
paghinga. Napuno ng mainit na katas niya ang 100b ko.
Kaagad na rin naman niyang hinugot mula sa akin ang alaga niya nang mas lalo pang
lumakas ang pag-iyak ni Jr. Nang lingunin ko ito ay nakita kong nakadapa na siya sa
kama at parang hinahanap na niya kami.
"Ssssh, hey. Daddy's here." Kaagad naman siyang nilapitan ni Dexter at binuhat
nang wala man lang siyang saplot sa katawan at nakaturol pa ang alaga niya sa
harapan.
"Sandali lang, magwa-wash lang ako." Kaagad din akong burnaba sa couch at nagtungo
sa banyo.
Nanlalagkit ako at tumutulo sa mga hita ko
ang mga katas ni Dexter.
Naghugas lang ako pati na rin ang dibdib ko at mabilis na nagpatuyo. Hindi
humihinto sa pag-iyak si Jr kaya alam kong hinahanap na niya ang dede niya.
Mabilis lang akong nagsuot ng robe bago muling lumabas at nilapitan sila.
"C'mon, baby. Nagugutom ka na?" Kaagad ko siyang kinuha mula sa braso ng ama niya
at muling ibinalik sa kama.
Muli ko siyang inihiga at tumabi ako sa kanya. Kaagad na rin naman siyang huminto
sa pag-iyak at sumubsob sa dibdib ko.
Napangiti ako habang inilalabas ko na rin ang isa kong dede sa harapan niya at
kaagad niya ring nahagip at isinubo sa bibig niya ang n ko.
Naramdaman ko ang paghiga ni Dexter sa tabi ko. Hinila niya ang makapal na kumot at
itinabing niya sa amin, pati na rin kay Jr.
Parang lumukso sa tuwa ang puso ko nang yakapin niya ako mula sa likod ko.
Dumukwang din siya sa amin ni Jr at marahan niyang hinaplos ang ulo ng anak namin.
Pilit niya itong inabot at hinagkan sa ulo.
Nang matapos ay lumipat naman siya sa akin at
hinagkan din ang mga labi ko at noo.
Napatitig ako sa kanya sa ginawa niyang 'yon.
Wala naman akong narinig na anumang salita mula sa kanya hanggang sa umayos na
siyang muli nang pagkakahiga sa likuran ko. Muli siyang yumakap sa akin ng mahigpit
at ramdam ko ang pagsiksik ng mukha niya sa batok ko.
Nararamdaman ko sa balat ko ang pagdampi ng mainit niyang hininga. Makailang ulit
niya rin itong hin agkan.
Lihim akong napangiti. Hindi mapantayan ang kaligayahang nararamdaman ko sa mga
sandaling ito. Sana ay ganito na lang kami palagi. Napakasarap sa pakiramdam.
Ilang sandali lang ang lumipas ay naramdaman ko na ang bigat ng braso niyang
nakayakap sa akin at naririnig ko na rin ang mahina niyang paghilik sa batok ko.
Nakatulog na ring muli si Jr ngunit ayaw pa ring bitawan ang n
Hindi rin nagtagal ay bumigat na rin ang talukap ng mga mata ko at mabilis akong
nakatulog dahil na rin sa pagod.
NAALIMPUNGATAN ako sa gitna nang pagtulog ko nang may maramdaman akong tila
kumakain sa gitna ko. Namalayan kong nakatahiya na ako at nakabuka na rin ang mga
hita ko.
Hindi ko na maramdaman si Dexter sa tabl ko kaya alam kong siya ang lumalantak
ngayon sa p e ko. Sino pa nga ba?
Nararamdaman ko ang paghagod ng mainit niyang dila sa hiwa ko at panaka-naka nitong
pagsundot sa clit ko na naghahatid sa akin ng masarap na sensasyon at kiliti.
"Ehmmm..." mahina akong napaungol ngunit dahil sa antok na antok ako at kay bigat
ng pakiramdam ko dahil sa nakakapagod naming araw kahapon at pagniniig namin kagabi
ay hindi ko maigalaw ang katawan 1<0.
Patuloy sa ginagawa sa akin si Dexter. Naririnig ko pa ang matunog niyang paghalik
at pagsipsip sa bawat lips ng sunflower ko bago niya ipinapasok ang dila niya sa
100b ng lagusan kong ramdam kong basang-basa na naman.
"D-Dexter..."
"Ssshh, don't mind me, baby. Just sleep," dinig kong sabi niya mula sa ibaba ko.
Huh? Paano naman kaya ako makakatulog kung may dilang lumalamutak ngayon sa
bulaklak ko?
" Dexter, hindi ko sinabing tumigil ka. More pa, please." Namamalat ang tinig ko na
may kasam ang pag-un gol.
Bigla naman siyang huminto matapos kong sabihin 'yon.
Idinilat ko ang mga mata ko at sinilip siya sa ibaba. Nakita kong nakatunghay na
rin siya sa akin habang may pilyong ngiti akong nababasa sa mga labi niyang tanaw
kong nangingintab sa basa. Marahil ay galing sa katas ko na kanina niya pa
sinisimsim.
Para akong biglang nabuhayan sa napakagandangtanawin na iyon.
s t. Huwagmo 'kong bitinin,
Dexter." Kunwa'y inis ko siyang tinitigan. Ngunit tila mas lalo pa niya itong
ikinasaya.
"l like it when you order me around," aniya habang taimtim siyang nakatitig sa
akin. "Don't ever touch your body anymore, 'cause I can do that for you."
Nag-init ang pisngi ko sa sinabi niyang 'yon. Alam ko naman na ang tinutukoy niya
ay ang pagpapaligaya kosa sarili ko na hindi ko naman intensiyon o sinasadya.
Sadyang nadadala lang ako kapag naaalala ko ang mga ginagawa niyang ganito sa akin.
"l can take you to insane pleasure in my way, baby."
"0-0kay."
Muling sumilay ang pilyong ngiti sa mga labi niya bago niya muling ipinagpatuloy
ang paglantak sa p e ko.
God, totoo ba 'to? Hindi ba ito panaginip lang?
Para akong mahuhulog sa klase ng mga ngiti niya at sa mga ipinapadama niya sa akin
ngayon!
CHAPTER 40:
Breastfeeding
Diana
Nagising ako sa malakas na pag-irit ni Jr. sa kung saan.
Hinanap ko sila sa buong paligid ng silid sa naniningkit ko pang mga mata. Wala na
sila tabi ko at natanaw ko sila sa balcony na ngayon ay nakabukas na ang pinto.
Tinatamaan sila ng sinag ng araw sa umaga.
Pinanggigigilan ni Dexter ang leeg ng anak namin habang buhat niya ito nang patayo.
Wala itong suot na damit at tanging diaper lang ang mayroon. Hawak niya ang likod
nito sa bandang batok at nakasapo naman ang isa niyang kamay sa puwetan.
Muli na namang urnirit ng malakas ang anak namin nang panggigilan na naman niya ang
leeg nito. Tuwang-tuwa ang bata. Napapatitig siya sa daddy niya habang turnatawa.
Hindi ko rin mapigilan ang mga ngiti ko habang pinagmamasdan sila mula dito sa
100b. Hinayaan ko na lamang sila dahil antok na antok pa ako at nanghihina pa ang
katawan ko mula sa magdamag naming pagniniig kagabi ni Dexter.
Hindi rin naman ako nakatulog habang kinakain niya, lalong-lalo na nang pasukin
niya akong muli. Sino ba ang makakagawa ng gano l n? Wala naman siguro. P'wera na
lang kung wala kang malay-tao.
At hindi lang isang beses niya akong inangkin kagabi, kundi tatlo. Pang-apat 'yong
una sa pader. Tsk.
Alam kong kulang na kulang pa rin siya sa tulog hanggang ngayon pero pinili niyang
hindi ako gisingin at siya ang naglabas sa anak namin para mapaarawan. Bihira niya
lang naman nagagawa 'yan kaya dapat lang na bumawi siya.
Umayos ako nang pagkakahiga at muting ipinikit ang aking mga mata. Antok na antok
pa ako at kay bigat pa ng pakiramdam 1<0.
Ngunit ilang sandali pa lang akong nakakatulog nang marinig kong muli ang malakas
na pag-irit ni Jr. na ngayon ay mas lumakas pa, kasabay nang mahinang pagbungisngis
ng kanyang ama.
" Mommy is still sleeping. Hmm, look at her. She's like Eve."
Hirap na hirap kong idinilat ang mga mata ko nang marinig ko ang sinabing 'yon ni
Dexter. Naabutan ko naman ang pag-upo niya sa gilid ng kama habang buhat pa rin
niya si Jr. na
inihaharap niya sa akin.
May suot na ito ngayong sando.
"Our beautiful Mommy woke up," aniyang muli sa anak niya habang palipat-lipat ang
tingin niya sa amingdalawa.
Muli namang turnawa si Jr. at nag-ingay na para bang may ibig siyang sabihin habang
nakatingin siya sa akin. Para bang kinakausap niya ako. May sinasabi siya na hindi
ko maintindihan.
"Ang ingay niyong mag-ama. Inaantok pa ako." Tumihaya ako at ibinaling ko sa
kabilang direksyon ang mukha ko. Maging ang boses ko ay namamalat din.
"Good morning daw, mommy," aning muli ni Dexter. Kaagad akong napabaling sa kanila
nang maramdaman ko ang mabigat na bagay na pumatong sa tiyan ko.
Bumungad sa harapan ko si Jr. na nakadapa sa tiyan ko at nakatingin sa akin.
Patuloy pa rin niya akong kinakausap habang tumataas-taas ang magkabila niyang
kilay sa pagtitig sa akin. Inaalalayan naman siya ng daddy niya at pinupunasan
angpawis niya sa ikod sa 100b ng suot nitong sando.
"Morning, mahal 1<0. Pinagpawisan ka sa
labas. Pati buhok niya, Dexter, basang-basa ng pawis. Bawasan mo kaya muna ang
lamig ng aircon."
"Yeah."
Kaagad kong hinawakan si Jr. bago niya binitawan at inabot ang remote control na
nakapatong sa bedside table. Kinuha ko ang lampin na nasa gilid ng kama at
pinunasang mabuti ang buhok ni Jr. na basang-basa ng pawis. Siya naman ay biglang
sumubsob sa sikmura ko kasunod ang pagsubo niya sa bibig niya ng mga kamay niya.
Kaagad din siyang urniyak at mabilis nairita.
"Hmm, gutom ka na." Alam kong kapag ganyan na ang inaasal niya ay naghahanap na
siya ng dede.
Kaagad ko siyang binuhat at inilapag sa tabi ko. Mabilis naman siyang sumubsob sa
dibdib ko matapos kong humarap sa kanya.
Ibinaba ko lang ang kumot na nakatabingsa katawan ko dahil maging ang robe ko ay
nahubad na rin sa akin ni Dexter kagabi. Kaya ngayon ay wala akong saplot na kahit
ano sa katawan 1<0.
"What do you want for breakfast?" tanong ni Dexter na ngayo'y urnupo na sa tabi ni
Jr. habang hawak ang telepono. Marahil ay mag-o-order siya
ng breakfast sa ibaba.
"Wala pa akong gana kumain. Gusto ko pang matulog."
"Let's eat first bago tayo matulog ulit."
"Bahala ka. Kahit ano na lang."
Itinuloy na niya ang pagtawag sa telepono at um-order ng mga pagkain. Ipinikit ko
namang muli ang mga mata ko habang nakatagilid at pinadedede si Jr. Kinapa ko rin
ang suot niyang diaper.
Napakunot ang noo ko dahil manipis pa ang foam nito at mukhangwala pang kalaman
laman. Pinalitan kaya ni Dexter?
Kadalasan na kasing puno palagi ang diaper ni Jr.
pagdating ng umaga.
" Pinalitan mo ba siya ng diaper?" tanong ko habang nananatiling nakasara ang mga
mata 1<0.
"Yeah."
Doon na ako napadilat at sinilip ang pagkakasuot ng diaper ni Jr.
Napataas ang isa kong kilay at na-amaze nang makita kong okay naman ang
pagkakasuot. Hindi na siya baligtad.
"Marunong ka naman pala. Inaartehan mo langyata ako. Saka dapat lang, ang galing mo
nga gumawa ng bata," sarkastiko ko namang saad sa
kanya na may halong pang-aasar.
"P'wede na rin siguro nating sundan," nakangisi niya rin namang sagot na siyang
ikinamilog naman ng mga mata ko.
"Ano? Anong sundan? Ang galing mo naman, ni hindi mo pa nga inaayos ang buhay
natin," pabulong ko sa huli.
Muli ko na lamang ipinikit ang mga mata ko.
Wala akong narinig na sagot mula sa kanya.
Naramdaman ko ang tila pag-alis niya sa kama at mga yabag niya papalayo. Hindi ko
alam kung narinig ba niya o naintindihan ang sinabi kong huli.
Pinakiramdaman ko siya sa paligid ngunit nawala na siyang bigla kaya muli ko nang
idinilat ang aking mga mata.
Natanaw ko siya sa labas ng balcony at nakatanaw sa kawalan na parang tulala. Para
bang kay lalim-lalim ng iniisip niya.
Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko na hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung
ano ang iniisip niya o ano ba talaga ang plano niya sa amin ni Jr.? Ganito na lang
ba kami habambuhay? Parang walang kasiguraduhan sa relasyon namin o baka ayaw na
rin niyang magkaayos pa kami.
Ayaw na niya sa akin.
Napalingon akong bigla sa phone niyang nakapatong sa bedside table nang makita kong
umiilaw ang screen nito.
Pilit ko itong inabot at tiningnan kung sino ang turnatawag. At kaagad urnahon ang
inis sa dibdib ko nang makita ko ang pangalan ng malanding babaeng si Alexandra.
Ano naman kaya ang kailangan ng haliparot 'to? Kaagad ko itong sinagot at itinapat
sa tainga
1<0.
"Hey, Dexter! Good morning," napakalambing niyang pagbati na halos ikasuka ko.
Ganyan pala siya burnati, ha! At sa tono niya halata namang inaakit niya talaga si
Dexter! Kahit sino pa ang makarinig! Nakakasuka pala kapag naglalambing ang taong
ipinaglihi sa kabayo.
"Hmm, talagang maganda ang morning namin. Inuumpisahan mo lang sirain," sarkastiko
ngunit nakangiti ko namang sagot sa kanya.
Natanaw ko mula sa labas ng balcony ang paglingon ni Dexter dito sa 100b. At kaagad
din siyang pumasok habang kunot-noong nakatitig sa akin.
"Oh, ikaw pala 'yan. Good morning, Miss Cardenas."
" Delavega soon," sagot ko sa kanya habang nakatutok ang paningin ko kay Dexter na
ngayon ay papalapit na rin sa akin.
"Oh, really? Nag-propose na ba siya sa iyo?"
"Who's that?" tanong ni Dexter kasabay nang tangka niyang pagkuha sa akin ng phone
niya.
Hindi ko malaman ang isasagot ko sa ipokritang babaeng nasa kabilang linya kaya
hinayaan ko na lang din itong makuha niya. "Alex," sagot niya at hindi ko
mapigilang mapa-ikot ang mga mata ko sa inis.
Talaga bang first-name basis ang tawagan nila? Saan ba sila nagkakilala, ni hindi
ko man lang nalaman. Hindi rin sinabi sa akin ng kuwagong 'to!
Tinangka niyang tumayo ngunit kaagad ko siyang binigyan ng matalim at babalang
tingin kasabay nang pagkuyom ng kamao ko. Napahinto din naman siya at napatitigsa
akin kasabay nang pagtaas ng mga kilay niya na tila ba nagtatanong pa.
"Oh, good to know that," sagot niyang muli sa kausap niya pero hindi ko naman
narinig kung ano ang sinabi sa kanya ng mukhang kabayong babaeng 'yon.
Tinabig ko na lang siya at tinalikuran.
Bumangon ang matinding inis, galit at panibugho sa dibdib ko at para bang gusto
kong pumatay ngayon ng dalawang nilalang!
"--and gusto ko sanang naroroon kayo sa opening."
Ngunit napalingon akong muli sa kanya nang bigla kong marinig ang malakas na boses
ni Alexandra sa phone kasabay nang pagyuko sa akin ni Dexter at sinalubong niya
nang maalab na halik ang mga labi ko na siyang ikinahinto ko. Napatitig ako sa
kanya nang pakawalan niya rin ang mga labi ko.
"Uhm, I'll just ask Diana first if she'll agree," sagot niya habang nakatitig sa
akin at hawak na lang niya sa harapan niya ang phone niya. Nababasa ko ang pagsilay
ng munting ngiti sa mga labi niya.
Umakyat naman ang init sa pisngi ko at kaagad napalitan ng 'di maipaliwanag na saya
ang kanina'y inis na nararamdaman ko. Hindi ko napigilan ang mapangiti kasabay nang
pagkawit sa leeg niya ng isa kong braso at hinila siya palapit muli sa akin.
Hinalikan ko siya sa labi niya na kaagad din naman niyangtinugon ng mas mainit pa.
"W-What? Hindi ba ako nagkamali nang
narinig? When else did you ask your best friend for an opinion, who doesn't even
care about you?" tanong ni Alexandra mula sa kabilang linya.
Nagpanting angtainga ko sa sinabi niyang
'yon. Pakiramdam ko ay sinisiraan niya ako kay Dexter pero masyado akong masaya
ngayon para patulan siya.
Ipinagpatuloy ko ang paghalik kay Dexter at sinadya kong patunugin ito ng malakas
upang marinig niya. Pansin ko naman ang paglawak nang pagkakangiti ni Dexter habang
yakap ko siya ng mahigpit sa batok niya at hindi magawang makasagot 'agad kay
Alexandra.
"H-Hey, Dexter? What's going on there?
What's that noise?"
"We're kissing and we're in steamy moments right now. P'wede ba, don't bother us,"
mataray ko namang sagot sa kanya bago ko muling binalikan ang mga labi ni Dexter na
hanggang ngayon ay nakangiti pa rin habang siya ay nakatitig sa akin.
Kinagat-kagat ko ang ibabang labi niya at sinupsop nang matunog, lyong maririnig ng
isang kabayo na gurnagamit ngayon ng cellphone sa kung saan.
"W-What the heck?!"
Ramdam ko sa tinig ni Alexandra ang pagkagulat at tila hindi makapaniwala, na mas
lalo ko namang ikinangitl
"You guys are so damn disgusting! f**k!"
"Mas mabuting mag-focus ka na lang d'yan sa kuwadra mo at kumain ngdamo," kaagad ko
rin namang sagot sa kanya at ako na ang mabilis na nag-end ng tawag niya.
"Silly woman," ani Dexter habang ibinabalik na niya sa bedside table ang phone
niya.
Muli siyang bumalik sa akin at nagtungo sa ibabaw ko. Naramdaman ko ang pagkahila
ni baby Jr. sa n e kodahil sa pagtihaya ko hanggang sa hindi ko na siya maramdaman
sa dede ko. Samantalang si Dexter ay nilamukos na naman ng halik ang mga labi ko.
Kaagad ko rin naman siyangtinugon ngunit bigla rin kaming napahinto nang marinig
namin ang malakas na pag-iyak ni Jr.
Sabay namin siyang nilingon at kita namin ang matindi niyang pag-iyak na halos
hindi kaagad huminga.
Nilingon pa niya kami at humikbi ng matindi na parang kinawawa. Mabilis na umagos
ang mga luha niya sa gilid ng mga mata niya.
"Oh, shit." Kaagad na urnalis si Dexter sa ibabaw ko. Mabilis ko namang hinarap si
Jr. at inilapit muli sa dibdib ko.
" No, no, no. Don't cry, baby. Heto na, nandito lang naman si mommy. Si daddy kasi,
eh. Kasalanan ni daddy!" kaagad kong pag-alo sa kanya.
Humihikbi siyang bumalik muli sa pagdede niya sa kaliwa kong dibdib. Si Dexter
naman ay pum'westong muli sa likuran ko habang nakatunghay sa amin at hinahagod na
rin niya ang likod ni Jr.
"Oh, boy. Sorry for daddy. Minsan lang kasi maglambing si mommy sa akin kaya
sinasamantala ko na. I think she'sjealous."
"Anongjealous?" Kaagad ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin ngunit mas lalo
lamang lumawak ang pagkakangisi niya.
" But I miss that too, son. P'wede bang tig-isa
"Dexter!" Napahinto ako at napanganga nang bigla niya ring hawiin ang kumot sa
kabila ko pang dibdib at mabilis na isinubo sa bibig niya angn e ko.
" P'wede naman pagtig-isahan namin," nakangisi niyang sagot bago niya muling
isinubo angn e ko at sinipsip na gaya ni Jr. sa kabilangtabi 1<0.
Napatitig na lang ako sa kanya at hindi makapaniwala. Masarap ba para sa kanya ang
dumide sa akin na may gatas?
My God! Mababaliw yata ako sa lalaking 'to. Iba ang epekto sa akin nang pagdede
niya. Namamasa na naman ang sunflower kong hindi pa gaanong nakakapahinga!
CHAPTER 41:
I Love You/WARNlNG!
Diana
Nag-stay pa kami ng buong maghapon sa hotel para magpahinga at pagsapit ng gabi ay
doon pa lang nagdesisyon si Dexter na umuwi na kami ng condo at doon na lang ulit
namin ipagpatuloy ang pamamahinga.
Ngunit ikinahinto ko na hindi kami sa sarili naming unit ni Jr. dinala ni Dexter
kundi sa unit na niya.
Nagulat din ako dahil naroroon na rin ang lahat ng mga gamit namin ni Jr. at maayos
nang nakasalansan sa closet ng silid niya ang mga damit namin.
"Desmond will use that unit, soon. Sa kanya naman talaga 'yon," aniya habang
naghuhubad siya ng polo niya.
"Talaga lang, ha." Kunwari'y hindi pa rin ako naniniwala pero sobrang saya ko dahil
ang ibig sabihin lang niyon ay araw-araw at gabi-gabi na talaga namin siyang
makakasama ni Jr. At siguradong gabi-gabi rin kaming magtatabi sa kama dahil dito
niya kami dinala sa silid niya mismo at naririto na rin ang lahat ng mga gamit
namin.
Nilingon niya naman ako na may kasamang pag-iling at pagngisi.
"Teka, paano kung tumuntong na rin sa twenty one si Drake? Ibig sabihin ba niyon ay
maiiwan na ng mag-isa sa mansion si tito David?
Kawawa naman 'yong matanda."
Bigla siyang tumawa habang naghuhubad naman ng sinturon ng pantalon niya sa harapan
1<0.
"Dad is still young. Kalabaw lang ang turnatanda. At saka, sa pagkakaalam ko ay
hindi aalis ng mansion ni Drake. Doon langdaw siya mag-i-stay kasama ni Dad. Bunso
kasi 'yon at kung hindi mo alam, nagpapa-baby pa 'yon minsan kay Dad kahit binata
na at malaking tao."
"Ows! Talaga? Hindi ko alam 'yon, ah."
" Bakit parang gustong-gusto mo ring lumipat si Drake dito? Gusto mo ba siyang
makasama dito? Makita araw-araw?" " Ha? Anong sinasabi mo?"
Napanganga naman ako at hindi makapaniwalang tumitig sa kanya.
"Why are you asking him? Why are you looking for him?"
"What? Tinatanong ko lang dahil nag-aalala
ako para sa ama niyo at hindi dahil kay Drake. Nababaliw ka na ba? Papatol ako sa
bata? ll
" Drake is no longer a child."
" Ikaw nga ang nagsabing nagpapa-baby pa, eh. Ang gulo mo, Dexter. Magbihis ka na
nga. Nagseselos ka lang sa kapatid mo." Kaagad ko na siyang tinalikuran at nagtungo
sa closet. Si Jr.
naman ay mahimbing na natutulog sa crib niya.
"Who's jealous?"
" Ikaw, alangan namang ako," pabalang ko namang sagot sa kanya.
Naramdaman ko ang pagsunod niya sa akin dito sa 100b ng closet room.
"Hindi ko ugali ang magselos."
"Talaga lang. Kaya pala." Inabala ko ang sarili ko sa paghahanap ng mga damit na
maisusuot 1<0. Napakalinis nang pagkakayos nila sa bawat wardrobe. Sino naman kaya
ang nag-ayos ng mga 'to?
" Kaya pala ano?"
Napalingon ako at napatingala kay Dexter nang bigla siyang pum l westo sa likuran
ko at humawak sa magkabila kong baywang.
"Overacting ka kapag nasa paligid ko ang mga kapatid mo o ang mga pinsan mo." "I'm
just protecting what I have."
Napakislot ako nang dumikit siya sa akin at parang sinadya pa niyang ipadama sa
akin ang nakabukol niyang alaga sa likuran ko.
Napalunok ako at may kakaibang init ang nagsisimulang gurnapang ngayon sa katawan
ko, lalo na r t tanging boxer na lamang ang suot niya ngayon. Ngunit pinilit ko ang
sarili kong magpatay-malisya.
Muli akong humarap sa wardrobe at ipinagpatuloy ang paghahanap ng damit kahit
nahihirapan na akong mag-concentrate.
"B-Bakit hindi mo ginawa 'yan noon kay Francis?" tanong ko sa kanya at
pinakiramdaman ang magiging reaksiyon niya.
"Alam ko namang lalaki din ang gusto niya.
He even seduced me once."
Biglang nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon at kaagad akong napalingon sa
kanya. Naabutan ko naman ang pagngisi niya habang nakatitig sa akin.
"T-Totoo? Huwag mo nga akong pinaglololoko."
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin.
"Why would I even make up a story? Baka ako talaga ang gusto niya at hindi ikaw. I
rejected
him so he planned revenge through you." "TSS. Dahil sa mana kaya nagawa 'yon ni
Francis at hindi dahil sa iyo. Nalaman ko 'yon mula sa parents niya mismo."
"l told you, I always have evidence. May mga picture at video akong hawak na
nakunan sa amin noong nilapitan niya ako sa isang bar at tinangka niyang akitin
ako. He was with his gay friend James Ybanez."
Muli akong napanganga sa sinabi niyang 'yon. Pinakatitigan ko siya sa mga mata niya
at hinanap ang kasinungalingan doon ngunit hind ko ito makita.
Napabuga na lang ako ng malalim at napailing. Siya naman ay nananatiling nakatitig
sa akin.
" Is it okay with you?"
"What's okay?"
"Aren't you hurt?"
" No?" kaagad kong sagot sa kanya. "Tanggap ko na kung ano siya at matagal na
akongwalang nararamdaman para sa kanya."
Napansin ko ang mas lalong pagtaimtim nang pagkakatitig niya sa akin at munting
ngiting sinusubukan pa niyangsupilin.
"Anong nginingiti-ngiti mo d'yan?" tanong
ko sa kanya at doon na mas lumawak pa ang pagkakangiti niya na may kasama pang
pagkagat-labi.
"And when it comes to Alexandra you feel jealous ...and that's because of me."
Mabilis niya akong kinabig paharap at kaagad na binuhat!
"Of course--uhmm!"
Kaagad niya ring nilamukos ng halik ang mga labi ko kaya naman naputol ang sinasabi
ko.
Nag-umpisa siyang maglakad palabas ng closet room at wala na akong nagawa kundi ang
iangkla ang mga hita ko sa baywang niya at iyakap na rin ang mga braso ko sa leeg
niya.
Mainit ko ring tinugon ang mga halik niya.
Ipinasok niya ako sa 100b ng banyo at dinala sa bathtub. Binuhay niya ang shower at
bumuhos ang tubig sa aming dalawa habang patuloy sa paglalaban ang aming mga labi
at dila.
" Dexter, aah..."
Gumapang paibaba sa leeg ko ang mga labi niya habang mabilis niyang hinuhubad sa
katawan ko ang suot kong dress. May pagmamadali sa mga kilos niya na para bang
sabik na sabik na naman siya kahit magdamag
naman na niya akong inangkin kagabi.
Halos masira na naman angdamit ko dahil sa pagiging agresibo niya! Maging ang panty
ko ay basta na lamang niya hinaklit!
"Dexter, d-dahan-dahan naman. Hindi naman tayo aalis."
"Yeah but your feelings may suddenly change."
Hindi ko kaagad naintindihan ang sinabi niya at nawalan na rin ako nang
pagkakataong pang makipag-argumento sa kanya nang muli na naman niyang inangkin ang
mga labi ko kasabay nang paglibot sa katawan ko ng matitikas niyang mga braso.
Tuluyan nang dinaig ng init at silakbo ng damdamin ang lamig ng tubig na bumubuhos
ngayon sa aming mga katawan.
Pinaupo niya ako sa gilid ng tub bago siya umupo sa harapan ko at isinampay sa
magkabila niyang balikat ang mga hita ko. Sumandal ako sa pader at napatingala
habang hawak ko ang ulo niya at mas isinusubsob pa siya sa p
"Ooh, D-Dexter..." impit akong napaungol sa kakaibang sarap nang maramdaman ko ang
paghagod ng dila niya sa mismong biyak ko at
pinaglaruan ng dila niya ang clit ko.
Gumapang ang kuryente mula sa gitna patungo sa mga hita ko hanggang sa mga
talampakan ko. Napasabunot ako sa buhok niya nang ipasok niya ang pinatigas niyang
dila sa lagusan ko at inilabas-masok doon.
Kahit maka-ilang ulit na niya itong ginawa sa akin kagabi ay hindi pa rin ako
nagsasawa. Dinadala niya ako sa langit sa pamamagitan lang ng makapangyarihan
niyang dila at mga labi. Muli niyang sinupsop ang clit ko na halos ikanginig ng mga
tuhod ko.
" Dexter! Oh, f**k! Ang sarap niyan!"
Hindi nagtagal ay mas naisubsob ko pa siya sa gitna ko nang maratingko na kaagad
ang orgasm ko at napuno ng malalakas kong ungol ang buong banyo.
Nanginig ang buong katawan ko sa napakasarap na langit na narating ko.
" How's my tongue?" nakangisi niyang tanong matapos niyang inumin ang lahat ng
katas ko at muling binalikan ang mga labi ko. "Impressive," sagot ko naman ngunit
hindi mapigilan ang pamulahan.
Mas lalo naman siyang napangisi bago niya muling inangkin ang mga labi ko na kaagad
ko rin namangtinugon. Naglaban ang aming mga labi at nagkiskisan ang aming mga
dila.
Ilang sandali lang ay binitawan niya rin ang labi ko ngunit nananatili silang
magkalapat habang nakatitig sa akin ang nag-aalab niyang mga mata.
"P'wede bang ako naman?" malambing niyang tanong sa akin.
Nangunot naman ang noo ko at hindi ko kaagad naintindihan ang ibig niyang sabihin.
Gumapang ang mga labi niya sa pisngi ko hanggang sa marating niya ang tainga at
mapang-akit siya doong bumulong, "l miss your tongue too. How you used to lick me."
Bahagyang namilog ang mga mata ko nang maintindihan na ang nais niyang gawin 1<0.
Kasunod niyon ay hinawakan niya ang kamay at dinala niya sa maugat at
naghuhumindig na niyang p i na nasa ibaba namin. Bigla akong napalunok kasabay nang
pagbilis ng kabog ng dibdib ko.
Sa natatandaan ko, huli kong ginawa iyon ay noong kasagsagan pa lang nang
paglilihi at matagal na Iyon. Hindi na ulit naulit dahil nawalan na rin naman ako
ng gana noong lumalaki na angtiyan 1<0.
Dahan-dahan siyangtumayo sa harapan ko hanggang sa tuluyan nang pumantay sa mukha
ko ang tayong-tayo at buhay na buhay niyang p i na ngayon ay hawak ko na ngunit
inaalalayan pa rin ng kamay niya.
Marahan ko itong hinimas. Binitawan na rin niya ang kamay ko at hinayaan akong mag
isa.
Basang-basa na rin ito dahil sa hanggang ngayon ay patuloy pa ring bumabagsak sa
amin angtubig mula sa shower head. Namalayan kong nangangatal pala ang kamay kong
may hawak dito.
Dapat ay sanay na ako pero bakit pakiramdam ko ay nag-uumpisa na naman ako. Parang
bago na naman ito sa akin ngayon.
Tinitigan ko ang bilugan at namumula nitong ulo, patungo sa katawan nitong mahaba
at napakataba.
Naalala ko noong kauna-unahan itong pumasok sa akin noon. Halos nawakwak ang gitna
ko at maraming dugo ang inilabas ko noon na pumatak na lamang sa mga talahib na
hinigaan namin.
Hindi ako makalakad noon kaya binuhat na lamang ako ni Dexter. llang araw akong
parang baldado pero nakaya ko pa rin naman angsarili ko. Ang tapang-tapang ko kaya
noon at hanggang sa ngayon naman.
Ipinagpatuloy ko ang marahang paghimas dito bago ko unti-unting inilapit ang mukha
ko hanggang sa dumikit na ang ulo nito sa mga labi
1<0.
Napatingala ako kay Dexter hanggang sa magtamang muli ang aming mga mata. Tila
naghihintay siya sa mga susunod kong gagawin.
Pumasok muli sa alaala ko kung paano ko ito isubo noon sa bibig ko at kung gaano
ito kasarap noon sa panlasa ko. Inurnpisahan ko munang halikan ang ulo nito
hanggang sa dila-dilaan ko.
s t. Go ahead, Diana. I'm dying for your tongue, baby. I feel so weak when you
hold me down."
Napatingala akong muli sa kanya sa sinabi niyang 'yon at kita ko ang hirap na sa
hitsura niya, maging ang kanyang paghinga ay lumalalim na rin.
Bigla naman akong napangisi sa nakikita kong iyon sa kanya. Sinupsop ko ang dulo ng
p i niya at sinadya itong patunugin ng malakas.
"Damn, baby. That's so good. More please,"' pagmumura niya at nababasa ko na ang
tila sarap na nararamdaman na niya sa mga
sandaling ito. At para akong bigla ring nabuhay at ginanahan sa nakikita kong ito
sa kanya.
Ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko hanggang sa tuluyan ko nang isubo sa bibig ko ang
kahabaan niya at supsupin ang katawan nito.
"Oh, s**t! Yeah, baby. That's great!" Mas lalo namang lumakas ang mga pagmumura
niya na may kasama nang mga pag-ungol.
Punong-puno na ang bibig ko ngunit hindi ko pa rin ito maipasok lahat sa bibig 1<0.
Umaabot na sa lalamunan ko ang ulo nito ngunit nahahawakan ko pa rin ang kalahati
nito hanggang sa puno. Kaya minabuti ko na lamang na i-handjob ito habang
inilalabas-masok ko naman ang kalahati pa nito sa 100b ng bibig ko.
Sunod-sunod na napamura si Dexter habang patuloy naman ako sa pagpapaligaya sa
kanya at hindi ko mapigilan ang mapangiti at makaramdam din ng kasiyahan habang
nakatitig sa kanya. Pakiramdam ko rin ay bumalik din ang gana ko sa pagsubo sa
kanya ngayon katulad noong nagbubuntis pa lamang ako kay Jr.
Hindi ko alam kung bakit parang ang sarap-sarap niya sa panlasa ko. Naramdaman kong
muli ang pagkabuhay at par-namasa nang p e 1<0. At hindi ko napigilang hawakan ito
garnit ang isa kong kamay.
Namalayan ko na lamangna pinaglalaruan na pala ng mga daliri ko ang clit ko at
isinasabay ko ito sa pagsubo sa alaga ni Dexter.
"Oh, s**t. Enough, baby. Lalabasan na ako." Kaagad naman niya itong inilayo mula sa
akin at kaagad na inabot ang mga labi ko. Maalab niya akong hinalikan habang umuupo
na siya sa ibaba ng tub at inaalalayan na niya ako patungo sa ibabaw niya.
Hindi naman mapuno-puno ngtubig ang tub dahil sa nakabukas angdrain nito.
Ramdam ko na rin ang pagkagutom ng gitna ko kaya't hindi na rin ako nag-aksaya pa
ng oras. Kaagad ko siyang inupuan kasabay nang pagpasok sa lagusan ko ng animo ly
bato sa tigas niyang alaga.
"Ooh, Dexter," napahalinghing ako sa sarap nang umabot ang ulo nito hanggang sa
kailaliman ko. Punong-puno ang p e ko at halos hindi makahinga.
"God, baby. It's so damn good. I might go crazy any moment," sagot naman niya
habang nakatitigsa akin ang nag-aalab niyang mga mata.
Parehong yumakap ang mga braso namin sa isa't isa kasunod ang pag-iisa ng aming mga
labi at ng aming mga katawan.
Nag-umpisang umindayog ang aming mga katawan sa 100b ng bathtub habang patuloy pa
rin sa pagbagsak ang malamig na tubig sa aming mga kahubaran.
Para kaming nagliliyab sa init na aming mga nararamdaman at wala ng pakialam pa sa
buong paligid. Ang importante lang ay ang kaligayahang nararamdaman namin sa mga
sandaling ito.
"Oh, f**k. Baby, keep doing that." Inalalayan niya ang balakang ko sa paggiling sa
ibabaw niya habang nararamdaman ko rin ang paggalaw ng higante niyang alaga sa 100b
ko.
Kaagad na namuo ang napakasarap na tensiyon sa puson ko na nalalapit na namang
sumabog.
" D-Dexter, oh my. Ang sarap niyan. Please harder, Dexter!" Sa tindi ng sarap na
nararamdaman ko ay katawan ko na mismo ang hindi ko na ma-control sa mabilis na
pagsayaw sa ibabaw niya.
"Yeah, baby. Right there. I think I'm gonna cry, it feels so damn good. Damn it!"
Bigla niyang ini-angat ang mga hita ko at siya na ang mabilis na bumayo sa p e ko
mula sa ilalim.
"Oh, f**k! Dexter!" Ramdam ko ang pagtama
ng ulo ngp i niya sa G-spot ko at nalalapit na naman ako.
"Yeah, baby. I'm getting closer!"
Mas lalo pa niyang pinag-igihan ang pagbayo sa sunflower ko hanggang sa sabay na
kaming mangatal nangtuluyan na naming marating ang napakasarap na langit. Mabilis
niya rin akong ibinaba at niyakap ng mahigpit habang inaalalayan pa rin niya ang
balakang ko sa paggiling sa ibabaw niya.
Ramdam ko ang pagsabog ng mainit niyang katas sa 100b ko habang mainit naming
inaangkin ang mga labi ng isa lt isa.
Sabay naming dinama ang init ng aming mga katawan at hindi maipaliwanag na damdamin
para sa isa't isa.
"Oh, God. I love you, baby. I love you so much, Diana," hinihingal niyang bulong sa
pagitan ng aming mga halik.
"Hmm...l love you too,... hmmm, Dexter. I love you," sagot ko rin habang
sinasabayan ang mainit niyang mga paghalik sa akin.
Ngunit segundo lang ay sabay kaming napahinto at napatitig sa isa't isa nang ma
realize ko ang mga salitang binitawan ng mga labi ko. Burnalatay ang halo-halong
emosyon sa mga mata niya ngunit nangingibabaw ang tila walang kapantay na
kaligayahan na may kasamang mga luha.
CHAPTER 42:
crazy for a Woman
Diana
"Can I know what those words mean?" tanong niya habang emosyonal na nakatitigsa
akin at gano'n din naman ako sa kanya.
Hindi kaagad ako nakasagot at ilang ulit din akong napakurap ang mga mata.
Hindi ko rin naman inaasahan na mabibitawan ko rin ang mga salitang lyon pero alam
ko, sigurado akong nanggaling 'yon mismo sa dibdib ko, sa puso ko.
"You said you love me too," muli niyang sabi at bakas sa mukha niya ang
napakalaking pag-asa.
Bigla na lang bumilis angt***k ng puso ko sa hindi ko maipaliwanag na dahilan.
Kasabay niyon ay tila mga paro-parong bigla na lamang nagliparan sa tiyan ko.
"Y-Yeah... and... I mean it." Ramdam ko ang paggapang ng init sa mukha ko at alam
kong sa mga sandaling ito ay pinamumulahan na ako.
Pansin ko ang kaagad pagkinang ng mga
mata niya at halos hindi na siya kumukurap sa pagtitig sa akin. Kaagad ding sumilay
ang napatamis na ngiti sa mga labi niya ngunit nahahaluan ito ng kapilyuhan.
Kinagat pa niya ang ibabang labi niya na halos magpahulog ng puso ko. Mas lalo pa
kasi siyang gurnaguwapo sa gesture niyang 'yan. "You mean?" muli niyang tanong at
naghintay siya nang isasagot 1<0.
'I l-lt means a lot. Ahm, I I-Iove you as my...
best friend..."
Doon siya napakurap at bahagyang naglaho ang napakaganda niyang ngiti. Ngunit
nanatili akong nakatitig sa kanya.
"l love you as a man... I love you as the father of my child..." pagpapatuloy ko.
Muling burnalik ang emosyon sa kanyang mga mata habang nakatitig sa akin at tila
nag-aabang pa ng mga susunod kong sasabihin. "And... I love you ...because that's
what my heart cries out for. My heart calls out for you," madamdamin kong saad sa
huli at gusto kong maramdaman niya na nanggaling lahat ang mga salitang 'yon sa
puso ko.
Mas lalo naman siyang naging emosyonal. Mabilis niyang hinawakan ang magkabila kong
pisngi at mainit na inangkin muli ang mga labi
Ramdam ko ang sobrang kasiyahan niya sa alab ng kanyang mga halik na may halong
gigil at pagkasabik, na halos ika-pugto na ng aking hininga.
Yumakap muli ng mahigpit ang isa niyang braso sa katawan ko habang ang isa niyang
kamay ay nakahawak sa batok ko. Pinaliguan niya ng halik ang buong mukha ko pati na
rin ang leeg ko.
"Oh God, baby!" aniya ngunit hindi pa rin siya huminto sa kahahalik niya at hindi
ko na rin mapigilan ang matawa dahil nakikiliti na ako sa ginagawa niya!
" Dexter!"
"Can you say it again. Baka nabibingi lang ako."
" Maglinis ka kaya ng tainga."
"Sige na. Hmm." Muli na naman niyang pinaghahalikan ang leeg ko na may kasamang
panggigigil na para bang sinasadya na niyang kilitiin ako.
"Dexter! Ano ba?!" Hindi ko naman mapigilan ang mapahalakhak na ng malakas.
"Just say it again. I just wanna hear it
again." Hindi pa rin siya huminto sa kahahalik sa akin!
"00 na! I love you!"
"l love you!"
" In Tagalog."
" Mahal kita."
" P'wede paki-lakas pa?"
" Mahal kita!"
" Mahal lang?"
" Mahal na mahal kita, Mister Dexter Abella Delavega!" Halos mapatid na ang litid
ko at mamaos na ang boses ko sa kasisigaw pero kung doon siya mas liligaya ay
sinunod ko pa rin.
Mabuti na lang at nakasara ang pinto ng banyo at siguro naman ay hindi iyon gaanong
maririnig ng anak naming mahimbing na natutulog ngayon sa crib niya.
Kaagad na lumawak ang napakagandang ngiti ni Dexter bago niya muting nilamukos ng
halik ang mga labi ko.
"Damn, baby. You have no idea how happy I am right now." Kinuha niya ang kamay ko
at dinala sa dibdib niya. "Do you feel it? Tumatalon
talaga siya ngayon sa sobrang saya.ll
Kinagat na naman niya ang ibabang labi niya habang nakatitig sa akin. Nararamdaman
ko rin na sobrang lakas nga talaga ng t***k ng puso niya ngayon.
"G-Gano'n din naman sa akin," sagot ko rin sa kanya at hindi ko maintindihan ang
sarili ko kung bakit ngayon pa ako tinatamaan ng hiya sa kanya. Nahihiya akong
umamin pagkatapos nang lahat-lahat sa aming dalawa.
Bigla namang burnaba ang mukha niya sa akin hanggang sa dumikit ang tainga niya sa
dibdib ko. Pinakinggan niya angt***k ng puso kong kasalukuyan ngayong nagrarapido
sa lakas at bilis.
" Does that mean she's in love with me? She's throbbing right now just for me,"
aniya habang nakatingala sa akin at patuloy sa pakikinig sa t***k ng puso ko.
Nakangiti naman akongtumango sa kanya na siyang mas lalo ring ikinalawak ng mga
ngiti niya.
Bumaling siyang muli sa dibdib ko ngunit napanganga ako nang bigla niyang isubo sa
bibig niya ang isa kong n
e at sinipsip.
"D-Dexteeer," bigla akong napaungol sa init
at sarap ng sensasyong inihatid sa akin ng mainit niyang bibig.
Pakiramdam ko ay bigla ring kumibot at namasa ang p e kong hanggang ngayon ay
sakal-sakal pa rin ang alaga niya dahil hanggang ngayon ay nasa 100b ko pa rin siya
at nag-i-enjoy!
Ipinagpatuloy naman niya ang pagsipsip sa n e ko hanggangsa kumalat na naman ang
kakaibang init sa katawan ko. Naramdaman ko rin ang biglang paninigas muli ng p i
niya sa 100b ko at hindi ko napigilang gumiling muli sa ibabaw niya.
" Dexteeer... 0-000h..."
Sinimulan na rin niyang alalayan muli ang balakang ko upang mas igiling pa sa
ibabaw niya. Binitawan niya ang n e ko at muling inangkin ang mga labi ko.
"l love you so much, baby Diana," bulong niya sa pagitan nang mga paghalik niya. "l
can't believe, you're really mine now."
Bahagya din siyang huminto na tila hinihintay rin ang sagot ko sa kanya ngunit
nanatili pa ring nakalapat sa labi ko ang mga labi niya habang nakatitig siya sa
aking mga mata.
"l love you too, Dexter. Only you and our son have completed me. And I'm already
the luckiest
woman in the whole world."
Tulad niya ay parehong sumilip ang mga luha sa aming mga mata bago namin muling
inangkin ang mga labi ng isa't isa.
Muli naming dinama ang init ng aming mga katawan sa 100b ng banyo kasabay nang
nagsusumigaw naming mga puso na para lang din sa isa't isa.
Muli ring napuno ng mga ungol namin ang bawat sulok ng banyo at hindi kami huminto
hangga't walang sumusuko sa aming dalawa o walang nauubos na katas mula sa aming
mga katawan.
THIRD PERSON
KINABUKASAN ay buong araw nakangiti si Dexter sa trabaho kahit sa 100b ng
conference room kung saan kasama niya ang mga kapatid at pinsan niya.
Hindi rin niya mapigilan ang sarili niyang mapatulala at paulit-ulit na alalahanin
ang nagdaang mainit na tagpo sa kanilang dalawa ng mahal niyangsi Diana at ang
ginawa nitong pag-confess ng tunay nitong nararamdaman para sa kanya. Bagay na
pinakamimithi naman niya sa buong buhay niya.
Kaya naman napakasaya niya na para bang nakalutang siya sa alapaap. Para bang
makukulay ang lahat ng mga nakikita niya sa buong paligid niya. Tila musika ang
lahat ng mga naririnig niya mula sa lahat at kay gaan nang pakiramdam niya.
Kung minsan ay napapaindak pa siya.
Hindi na rin siya makapaghintay pa sa isa pang bagay na pinakaaasam niya para sa
kanilangdalawa ni Diana. lyon ay ang sagradong kasal para maging opisyal na niyang
asawa ang babaeng pinakamamahal niya at mabuo na rin ang pamilya nila.
"Wala ba kayong napapansing kakaiba?
Weird."
"What's weird?"
"Ako parang meron din."
Napalingon bigla si Dexter sa mga kapatid niyang nasa harapan niya at nag-uusap
usap ng mahina.
Kasalukuyan siya ngayong napapalibutan sa 100b ng conference room ng dalawa sa
panganay nilang mga kapatid na si Dominic at Dylan, gano'n din ang halos mga ka
edad niyang mga kapatid na sila Darren, Darell at Daemon. Naririto rin ang ilan pa
sa mga pinsan nilang sila Charlie, Claude at kambal na Rick at Nick.
Napataas naman ang mga kilay niya nang mapansin niyang nakatingin ang mga ito sa
kanya habang may mga nakakalokong ngitl.
"What?" nagtataka niyang tanong sa mga ito ngunit mas lalo lamang ang mga itong
nagbungisngisan.
"Anong tinira mo kagabi?" tanong ni Darren sa kanya.
" Katol?" patanong namang sagot din ni Charlie.
"Tawas," sagot din ni Rick.
"Baka katas," nakangising sagot naman ng kuya niyangsi Dominic.
" Mukha kang sira-ulo. Tumatawa ka nang mag-isa," nakakalokong saad naman sa kanya
ni Daemon.
Naghalakhakan naman ang mga kapatid at pinsan niya.
" Kayo din naman, palagi pa nga pero hindi ko naman kayo pinuna," sagot naman niya
sa mga ito.
"I'm not part of that. Kayo lang ang ganyan kasi mga baliw kayo sa mga babae niyo,"
sagot naman ni Daemon kasabay nang pagtayo nito.
"We're also already waiting for your day, our dear brother, sa oras na magising na
ang asawa
mo at maisipan ka na niyang iwan," nakangising saad naman ng kapatid nilang si
Darren kay Daemon.
"Tingnan natin kung hindi ka rin maging zombie gaya ng kuya nip," nakangising sabi
naman ni Rick bago nilingon ang kapatid nilangsi Dominic na nasa dulo ng mesa
nakapuwesto.
"f**k you. Bakit sa akin naman napunta ang usapan?" Kaagad na binato ni Dominic ng
isang ginusumot na papel si Rick na nag-umpisa nang humalakhak ng malakas hanggang
sa sumabay na rin ang lahat.
" P'wede ring magpalapa sa aso, like your other older brother," nakangising sabat
din ni Charlie bago burnaling naman sa kapatid pa nilangsi Dylan.
"Or you can also take a bottle of sleeping pills and commit suicide for a woman,"
pang-aasar din ni Dominic bago burnaling kay Charlie.
Si Charlie naman ay kaagad na umismid pero ang lahat ay nagpatuloy sa halakhakan.
Kapansin-pansin ang paghinto ni Daemon habang nakatingin sa mga kapatid at pinsan
niya. Napailing na lamang siya bago tuluyan nang
tumalikod at lumabas ng conference room.
Si Dexter naman ay nanatiling tahimik ngunit hindi pa rin mapigilan ang mapangiti
habang pinanonood ang pag-aasaran ng mga kapatid at pinsan niya.
Naisip niyang ganito nga talaga siguro ang nagmamahal. Nakakabaliw na lahat ay
makakayang gawin para lamang sa mga minamahal.
CHAPTER 43:
we Met Again
Diana
" Señorita!!"
Bigla akong napanganga sa gulat nang bigla na lamang bumungad sa harapan kosila
Helen at Emily matapos kong buksan ang pinto ng unit. Nasa likuran nila si kuya
Bruno at siyang naghatid sa kanila.
Ipinasok niya sa gilid ng pinto ang dalawang bag na dala niya.
"Helen, Emily! Oh my God! Paano kayo nakarating dito? Ang Sir niyo ba ang nagpadala
sa inyo dito?" Hindi ko napigilang yakapin sila ng mahigpit.
"Opo, Señorita! Si kuya Bruno po ang nagdala sa amin dito," tuwang-tuwa na sagot
naman ni Helen.
"Yon daw po ang sabi ni Sir para may makasama po kayo dito at may mag-asikaso sa
inyo habang nasa trabaho daw po siya," sagot din naman ni Emily.
Nagkalas na rin kami mula sa pagkakayakap. "Mabuti naman kung gano'n." Napangiti
ako
sa saya hindi dahil makakaluwag na ako sa gawain kundi na-miss ko talaga sila ng
sobra. Hinding-hindi ko makakalimutan ang mga ginawa nilang pag-aasikaso sa akin sa
mansion sa Baguio noong naroroon pa ako.
” Magandang um aga po, Seňorita. Mauuna na rin po ako,” nakangiting paalam naman na
ni kuya Bruno sa amin.
"Salamat, kuya Bruno,” pagpapasalamat ko naman na sinundan din nila Helen at Emily.
"Wala pong anuman, Senorita. Kayong dalawa, pakabait kayo, ha,” baling naman niya
sa dalawa.
"Mabait kami, kuya Bruno! Hmp!” Inirapan naman kaagad ni Emily si kuya Bruno.
Natawa lang ito bago tuluyan nang tumalikod at umalis.
Si Helen na ang mabilis na nagsara ng pinto.
” Pumasok kayo. Siguro ay doon na lang kayo magsama sa isang silid sa itaas.
Bakante naman 'yon.”
Kaagad nilang binuhat ang malalaki nilang bag na dala.
"Seňorita, kumusta po si Jr.? Nasaan po siya?” tanong kaagad ni Helen habang
lumilinga sa buong paligid
" Na-miss namin si Jr., Señorita. Siguradong ang laki-laki na niya ngayon," wika
din ni Emily na bakas sa hitsura niya ang excitement.
"Nandoon siya sa itaas, natutulog. Halina kayo. Kumain na ba kayo?" lginiya ko na
sila paakyat sa itaas.
" Kumain na po kami bago umalis sa mansion, Señorita," nakangiting sagot naman ni
Emily.
"Sumakay po kami ng helicopter ni Sir! Ang sarap pala na nakakatakot sumakay sa
helicopter! Para akong mawawalan ng malay!" bulalas naman ni Helen na siyang
ikinatawa ko.
"Sumuka nga po siya, Señorita, eh," pambibisto naman ni Emily sa kanya.
"Oy, huwag mo nang sabihin kay Señorita. Nakakahiya."
Hindi ko naman mapigilang matawa ulit kay Helen.
"Ganito po pala ang hitsura ng condo, Señorita. Maliit lang pero ang ganda-ganda.
Marangya ring tingnan," ani Emily matapos naming makarating sa itaas.
"00 nga PO, Señorita. Hindi nakakahilo 'di katulad sa mansion. Para akong laging
naliligaw noong una," natatawa namang sagot ni Helen.
" Kumusta naman ang mansion? Kumusta kayo doon?"
"Okay naman PO, Señorita. Kaya lang nalungkot po talaga lahat pati na rin po ang
buong mansion noong umalis po kayo. Pati rin po si Sir Dexter," malungkot na sagot
naman ni Emily.
"Ang buong akala po talaga namin ay umalis na si Sir patungong ibang bansa kasama
si baby Jr. Buti na lang po at hindi natuloy," sagot naman ni Helen na nagsisimula
nang maiyak.
Pati ako ay naluha rin nang maalala ko ang sandaling hinabol ko sa airport ang mag
ama 1<0. Ang buong akala ko rin noon ay iniwan na talaga nila ako. Hindi ko yata
alam kung ano ang buhay ko ngayon kung nawala na sila sa akin ng tuluyan.
Siguradong hindi ko kakayanin ang mabuhay pa.
"Dito na muna kayo, ha, dahil dalawa lang naman ang silid dito." Binuksan ko ang
pinto ng isang silid sa tapat ng silid namin ni Dexter.
May isang kama doon na malaki naman at magkakasya silang dalawa. May malapad din
namang couch sa 100b.
"Sige PO, Señorita. Maraming-maraming
salamat PO," kaagad na sagot naman ni Helen habang pumapasok na sila sa 100b bitbit
ang kani-kanilang mga bag.
"Nasabi ba ng Sir niyo kung hanggang kailan kayo dito?" Nagbabaka-sakali akong
makakuha ako sa kanila ng impormasyon kung kailan ba talaga kami ibabalik ni Dexter
sa mansion. Nag-aalangan pa rin kasi akong itanong iyon sa kanya.
"Wala pong nasabi sa amin si
Sir, Señorita," magalang na sagot naman ni Helen.
"Ang sabi lang po ni Sir ay dito daw po muna kami para makatulong niyo," sagot
naman ni Emily.
Hindi ko naman sila nakitaan na parang naglilihim sa akin o takot na baka may
masabing iba, katulad na lang noong bago ko pa lang silang nakikilala sa mansion.
"Okay. Nandito lang sa tapat 'yong silid namin ng Sir niyo at natutulog si Jr.
ngayon. P'wede niyong silipin."
"Sige PO, Señorita. Na-miss po talaga namin si Jr.," ani Helen.
"Excited na akong makita siya," tila kinikilig namang sagot din ni Emily.
Bumalik na ako sa 100b ngsilid namin. Sumunod din naman kaagad sila sa akin at
nilapitan angcrib na kinaroroonan ni Jr.
Tahimik nila itong pinagmasdan pero makikita sa kanila ang sobrang tuwa habang
pinagmamasdan ang anak ko. Sobrang natutuwa din ako sa kanila dahil grabe 'yong
pag-aalaga nila sa akin noon, lalo na noong ipinagbubuntis ko pa lang si Jr.
Kaya laking pasasalamat ko talaga sa kanila at sana ay makasama ko pa rin sila ng
matagal habang lumalaki ang anak namin.
NAGING maganda angtakbo ng buhay namin sa mga surnunod na araw. Maaga pa laging
umuuwi si Dexter at itinutuon naman ang oras niya sa amingdalawa lang ni Jr. habang
sila Helen at Emily naman ang nag-aasikaso sa mga gawing-bahay.
Gabi-gabi rin akong hindi pinagpapahinga ni Dexter. Palagi siyang nakasakay sa akin
at ako rin naman sa kanya, lalo na sa tuwing natutulog na ng mahimbing ang baby
namin sa crib niya.
Nahihirapan lang kaming mag-ingay kaya't tikom ang mga bibig namin upang hindi siya
magising. Dahil kung magigising siya ay siguradong mauudlot ang pagbiyahe namin
patungong langit.
KINABUKASAN ay ginising ko sa yakap at halik si Dexter. Wala pa ring saplot ang
aming mga katawan sa 100b ng makapal na comforter.
Hinawakan ko ang alaga niyang natutulog at pinaglaruan ng mga daliri ko. Pinindot
pindot ko ito at isin ayaw-sayaw.
Bigla tuloy akong naglaway. Parang kay sarap na naman nitong dilaan at supsupin
katulad nang palagi ko nang ginagawa sa kanya. Gawin ko kaya itong breakfast
ngayong umaga?
"Hmmm, baby."
Napangiti ako sa mahina niyang pag-ungol kasunod ang pagyakap niya sa akin ng
mahigpit ngunit nananatili pa ring nakapikit ang mga mata niya at kay guwapo-guwapo
niya sa namamaos niyangtinig.
Mas lalo din akong napangisi nang gano'n kabilis ding nabuhay angp I niya. Kaagad
itong nanigas at turnayo.
"Good morning," malambing kong bati sa kanya kasabay nang paglamas ko sa dalawa
niyang itlog na kay lalambot.
"Naughty, baby. Stop that, baka tuklawin ka na naman niyan."
" Parang gusto kong magpatuklaw ngayon," kagat-labi ko namang bulong sa kanya.
"Shit."
"Dexter!" Nagulat ako nang bigla siyang umibabaw sa akin at sinipsip ang balat ko
sa leeg! "Joke lang, pagod pa ako. Nakakatuwa lang kasi hawakan, eh. Ang sarap
lapirutin."
" No, akala mo ba palalampasin kita. You always make my eagle angry," aniya kasabay
nang paghaplos nang daliri niya sa sunflower kong punong-puno pa ng katas niya mula
kagabi.
"Nilalaro ko la--a-aaah..." Wala akong nagawa kundi ang mapaungol na lamang nang
mabilis niyang naipasok sa 100b ko ang alaga niyang sintigas na naman ng patola!
"It's a game, you said. Right? And yeah, he also wants to play with your flower
right now," nakangisi niyang bulong sa tainga ko bago niya sinimulan ang muli
niyang pagbayo sa sunflower ko kasabay nang mga paghalik niya sa gilid ng leeg ko.
At wala akong nagawa kundi ang makipagsabayan na lang muli sa kanya dahil hindi ko
naman maitatanggi kung gaano rin kasarap lagi ang inihahatid niyon sa akin.
NANG MATAPOS ay saktong narinig namin
9/1 5
ang tila pagsasalita ni Jr. sa crib niya.
Natanaw namin siyang kumakawag-kawag sa 100b habang pinagmamasdan ang mga toys na
nakabitay sa itaas. Nakataas ang mga kamay at paa niya na para bang gusto niyang
abutin ang mga Ito.
Kaagad siyang kinuha ng daddy niya at dinala sa kama namin.
"Good morning, Son. Mukhang masarap din ang tulog mo kagabi," aniya clito bago niya
pinanggigilan ang leeg ng baby namin.
Nagsimula namang urnirit si Jr. at humagikgik. Tuwang-tuwa talaga siya sa tuwing
ginaganyan siya ng daddy niya.
Kinuha ko naman ang robe ko at isinuot muna ito bago lumapit sa kanila.
"Dexter, p'wede ba kaming lumabas ni Jr.
mamaya?" nagsimula na akong magpaalam. 'Yon talaga ang dahilan kung bakit ko siya
nilalambing kanina.
Kaagad din naman siyang napatunghay sa akin at tila nagtatakang tumitig.
"Where are you going?"
Yumakap muna ako sa likod niya at nilambingsiyang muli.
" Payagan mo na kami ni Jr. Gustong-gusto
lang talaga kasing makita ni tita Frances si baby."
At tama nga ang inaasahan 1<0, kaagad nagsalubong ang mga kilay niya. S'yempre, ina
nga naman 'yon ng ex 1<0.
Hindi kaagad siya sumagot at tila nag-isip muna ng ilang sandali bago huminga ng
malalim.
"Saan ba kayo magmi-meet? P'wede namang sa baba na lang. There are restaurants
nearby."
Kaagad akong napangiti sa sinabi niyang 'yon. Ang ibig sabihin lang no'n ay
pumapayag na siya!
"D'yan lang sa malapit na Park. Isasama ko na langsi Helen at Emily."
"Bruno will come with you too so I can make sure you and Jr. are safe."
"Ano ka ba, wala namang mangyayari sa amin."
"l just wanna be sure."
"Okay, Sige na nga."
"Uuwi kaagad kayo."
"Opo. Thank you, love! I love you!"
Muli ko siyang niyakap ng mahigpit at hinalikan sa pisngi. Napatitig naman siya sa
akin bago sumilay ang napakatamis na ngiti sa mga labi niya at kaagad din niya
akong hinagkan sa labi.
"You know very well how to get me," an iya na siyang ikinangisi ko naman.
BAGO MAG-ALAS nuebe ng umaga ay umalis si Dexter para pumasok sa opisina. Kaagad
kong tinawagan si tita Frances at sinabi sa kanyang libre kami ngayon ni Jr. para
makipagkita ngayon sa kanya at natuwa ako nang kaagad din siyang pumayag.
Napakasaya niya nang ibalita ko 'yon sa kanya.
Kaagad kaming nag-asikaso at bago sum apit angtanghali ay nakalabas kami ng condo
kasama sila Helen, Emily, kuya Bruno at tatlo pa sa mga tao ni Dexter. Hindi na ako
nakaalma pa dahil siguradong inutusan 'yan sila ni Dexter na pakabantayan kaming
mabuti.
Hindi ko alam kung nag-iisip pa rin ba siyang iiwan namin siya ni Jr. o para lang
talaga sa kaligtasan naming dalawa.
Sa wakas ay nakarating kami sa Park kung saan clito lang din naman sa BGC Taguig at
hindl nalalayo sa mga properties ng mga Delavega.
"Diana!"
Kaagad naming sinalubong ng mahigpit na yakap ni tita Frances ang isa't isa.
" It's good to know that you're allowed to go out now. Ang laki na ng ipinagbago mo
ngayon. You're even more beautiful and sexy." Pinagmasdan niya ang hitsura ko mula
ulo hanggang paa.
"Naku, tita. Hindi naman PO." Hindi ko naman mapigilan ang makaramdam ng hiya.
" Hmm, ano bang hindi? Mukhang hiyang ka sa pagkakaroon ng baby. Speaking ofyour
son, I want to see him."
Kaagad niyang nilingon ang likuran ko kung saan naroroon sila Helen at Emily habang
itinutulak ang stroller kung saan naroroon naman si Jr. Sila kuya Bruno at ang ilan
pa sa mga tao ni Dexter ay nasa paligid naman at nagmamasid langsa amin.
"Nandito po siya, tita." Kaagad kong kinuha si Jr. mula sa stroller niya at
binuhat. Ipinakita ko siya kay tita Frances. "Anak, meet tita Frances." Hinawakan
ko ang kamay ni Jr. at ikinaway kay tita Frances.
Kaagad namang namilog ang mga mata ni tita nang matunghayan na niya ng tuluyan ang
baby 1<0. Nangislap ang kanyang mga mata sa
tuwa.
"Oh my God! This baby boy is so handsome!" Maingat niyang kinuha mula sa akin si
Jr. at hinalikan sa pisngi.
Napangiti ako dahil sa giliw niya sa bata.
"Mukhang kamukha siya ng ama dahil parang hindi naman sa iyo."
" Eh, oo nga PO, tita."
Alam naman na ni tita Frances na isang Delavega ang ama ni Jr. Nasabi ko na 'yon sa
kanya sa tuwing nagkakausap kami sa telepono. Hindi lang ako sigurado kung nakita
na ba niya si Dexter dahil pribado ngang tao si Dexter at bihira na may makikita
kang picture niya sa mga magazine, social media sites o sa mga television.
Nagkaroon kami ng time na makapagkuwentuhan ng matagal ni tita Frances. May kasama
din naman siyang mga alalay at driver. Nagpabili din kami ng pagkain at doon namin
pinagsaluhan sa Park.
Napag-usapan namin ang tungkol sa mga buhay-buhay namin ngayon p'wera na lang ang
tungkol sa anak niya. Hindi rin naman niya nabanggit ang tungkol kay Francis.
INABOT ng tatlong oras bago kami nagpaalaman na sa isa't isa. Si Dexter kasi ay
maya't maya na ring nagti-text sa akin at pinauuwi na kami.
"Bye, bye, mamita!" aniko habang ikinakaway ang kanang kamay ni Jr. kay tita
Frances.
"Bye, baby Jr. Sa susunod ulit, ha. Nakakatuwa ka talaga. Nag-enjoy talaga ako
kasama kayong mag-ina."
"Ako rin PO, tita. Mag-iingat po kayo." "00 siya, malakas pa ang tuhod ko. Ano ka
Natawa naman ako sa sinabi niyang lyon nang tinangka siyang alalayan ng dalawang
babaeng kasama niya na hindi pamilyar sa akin.
Sa tingin ko ay bago lang sila. Ang natatandaan ko lang ay ang driver nilang alam
kong matagal nang naninilbihan sa kanila.
"Sige na, thanks again. Sa susunod na pagkikita natin muli."
"Opo, tita."
Tumalikod na sila at nagsimula nang maglakad habang inaalalayan ng dalawa niyang
kasamang mga babae.
Tatalikod na rin sana kami ni Jr. nang biglang may mahagip na pamilyar na tao ang
aking mga mata.
Bigla akong napahinto kasabay nang malakas na pagtahip ng dibdib ko. Maging si tita
Frances ay napahinto rin sa paglalakad nang mapatingin din siya sa lalaking
naglalakad na ngayon pasalubong sa kanya.
Kay ganda pa nang pagkakangiti nito habang alam kong nakatitig siya sa akin.
Samantalang ako ay pinanlalamigan na ng buong katawan, na sinasabayan nang malakas
na pagtambol ng aking dibdib.
N-No...
"Hey, mom. Diana... Finally, we met again," nakangisi niyang bati sa akin na may
kasamang kakaibang kislap ng kanyang mga mata, na nasisiguro kong hindi katiwa
tiwala. Kaagad ding burnaba ang paningin niya kay Jr. na ngayon ay karga ko.
"F-Francis..."
CHAPTER 44:
Theft
Diana
"I'm so glad to see you again,
Diana," nakangising bati pa rin sa akin ni Francis. Hindi naman ako kaagad
nakagalaw mula sa kinatatayuan ko at hindi rin malaman ang sasabihin. Ramdam ko ang
panginginig ng katawan ko habang nakatitig sa kanya.
" Me too, Mister Angeles."
Ngunit namilog bigla ang mga mata ko nang marinig ko mula sa likuran ko ang
baritonong boses ni Dexter. Kaagad akong napalingon sa kanya at napatingala nang
bumungad siya sa akin sa malapit.
"D-Dexter." Kaagad niya kaming inalalayan ni Jr. kaya't nakahinga ako ng maluwag at
para siyang isang savior namin na bigla na lamang dumating para sa amin ng anak
niya.
"I'm more than happy to see you again,
Mister Angeles," nakangiti niya pa rin sabi kay Francis ngunit mahahalata naman sa
tono niya na may laman, may ibig sabihin ang mga salita niya. Nakasuot pa rin siya
nang pang-opisina at mukhang kagagaling niya lang din doon. Nagkalat na rin sa
palibot namin ang mga tao niya, na ngayon ay mas nadagdagan pa.
Kaagad namang nagbago ang reaction ng mukha ni Francis at biglangtumalim ang
kanyang mga mata sa pagtitig kay Dexter.
"Francis, hindi ka nagpasabi na uuwi ka na pala ngayon. Come on, let's go home."
Kaagad siyang hinila ni tita Frances paalis.
Nilingon kami ni tita Frances at tumitig sa amin ni Dexter na para bang humihingi
ng dispensa. Kaagad rin naman siyangtinanguan at binigyan ng munting ngiti.
Hindi na nakasagot pa si Francis at tuluyan na ring nagpahila sa kanyang ina ngunit
muli pa rin siyang lumingon sa amin at binigyan kam nang tila babalang tingin.
Hindi rin naman nagpatinag sa kanya si
Dexter hanggang sa tuluyan na silang makalayo.
"Let's go. Give me Jr.," ani Dexter bago niya kinuha mula sa akin si Jr. at
inalalayan pa rin niya ako paalis, patungo naman sa mga sasakyan niyang nasa
malapit lang at nagsihilera sa gilid ng kalsada.
Sa kotseng palagi niyang ginagamit sa pagpasok sa opisina ang sinakyan namin habang
si kuya Bruno ang driver. Nasa ibang sasakyan naman sila Helen at Emily kasama ang
iba pa sa mga tao ni Dexter.
"D-Dexter, h-hindi ko alam--"
"Sssh, It's alright," kaagad niyang saway sa akin nangtinangka kong magpaliwanag sa
kanya matapos naming makapasok sa 100b ng kotse niya.
Kinabig niya ang ulo ko at hinalikan ako sa sentido na siyang nagpakalma naman
kaagad sa akin. Itinuon na rin niya ang atensiyon niya kay Jr.
matapos at hindi na ako nakarinig pa ng anumang salita mula sa kanya.
Buong biyahe kaming naging tahimik hanggang sa makarating na kami ng condo unit.
Diretso kami urnakyat sa itaas habang naiwan sa ibaba sila Helen at Emily upang
mag-asikaso at maglinis. Pumasok kami sa 100b ng silid namin at ibinaba ni Dexter
si Jr. sa kama. Doon naman nag-umpisang umiyak si Jr. at naghanap na ng dede niya.
"Sandali lang, anak. Maglilinis lang si mommy."
Kaagad akong pumasok sa 100b ng banyo at hinubad ang suot kong damit at bra.
Nilinis ko muna angdibdib ko ng maligamgam na tubig bago ako nagsuot ng robe.
Paglabas ko ng banyo ay inabutan kong nilalaro ni Dexter si Jr. sa ibabaw ng kama
upang huminto sa pag-iyak. Ngunit saglit lang itong humihinto at tatawa at
pagkatapos ay iiyak na namang muli at isusubo sa bibig niya ang mga kamay niya.
Masyado na siyang iritable.
"No. Men are not crying. Mana ka talaga sa mommy mo."
Napangiwi ako sa sinabing 'yon ni Dexter sa anak niya.
"Hindi ba talaga? Halika na, nandito na si mommy." Kaagad na rin akong lumapit sa
kanila. Tinigilan na rin ni Dexter ang paglalaro sa kanya at pangingiliti.
Binuhat ko siya bago ako naupo sa gilid ng kama at sumandal sa headboard. Kaagad
kong inilabas ang dibdib ko sa kanya na mabilis niya rin naman itong sinunggaban.
Burnangon na rin si Dexter at inurnpisahang kalasin ang mga butones ng polo niyang
suot.
"Huwag na muna kayong lalabas ni Jr.," aniya at ramdam ko na ang kaseryosohan niya.
Saglit akong natahimik.
"H-Hindi ko naman alam na naririyan na pala si Francis."
"l know, Diana. Please, sundin mo na muna ako ngayon. I don't trust that f*****g
bastard. You're not safe outside."
"Okay." Kaagad na rin akongtumango at sumang-ayon sa kanya.
Nakaramdam din ako ng takot lalo't kakaiba ang mga tingin ni Francis kanina.
Halatang may gagawing hindi maganda na dapat kong iwasan lalo na para sa anak
namin.
"You understand me, don't you?"
"Alam 1<0, naiintindihan ko naman. Ano bang plano mo ngayon? Hindi naman p'wedeng
habambuhay kaming nakakulong ni Jr. dito."
" Hindi naman talaga p'wedeng mangyari 'yon habambuhay. Ang sa akin,just stay here
for a while and leave everything to me."
Natigil ako saglit at napatitig sa kanya. Lumapit naman siya sa akin at masuyo
akong hinalikan sa labi.
" Magkakaroon ba ng gulo,
Dexter?" nakatingala kong tanong sa kanya.
Muli na siyang umayos nang pagkakatayo at ipinagpatuloy ang paghuhubad ng white
polo long sleeve niya.
"Hindi magkakaroon kung hindi niya sisimulan. At huwag na huwag niya akong
susubukan."
Natahimik ako sa sinabi niyang 'yon ngunit nagsimula akong kabahan at makaramdam ng
kakaibang takot sa dibdib ko.
Sana naman ay walang gulong mangyari. Sana naman ay manahimik na langsi Francis at
hayaan na lang kami.
Mas natatakot ako sa maaaring gawin ni Dexter lalo't sa buong buhay naming
magkasama ay hindi ko pa pala lubusang nakikilala ang buong pagkatao niya. May
itinatago siyang bagsik at tapang na hindi ko akalain sa pananahimik niya sa isang
tabi.
Ngayon ko napatunayan na mas dapat pa lang pakiramdaman at pagtuunan ng pansin ang
mga taong tahimik. Dahil sila ang mas nakakatakot kapag sila ang nasagad at
nagalit.
"Eh, kung doon na lang kaya muna kami ni Jr. sa mansion? Hindi pa ba kami p'wedeng
umuwi doon?"
Huminto naman siya at hindi kaagad nakasagot. Huminga siya ng malalim at mukhang
malalim din ang iniisip.
"l can't take leave from work right now.
We're facing a serious problem with the company right now at pinaghihigpitan kami
ngayon nila
Dad at nila tito. May kalayuan din ang Baguio and
I can't get you there right away."
"Safe naman siguro kami doon kahit kami lang nila Jr."
" No. I'd be more comfortable if you were just here near me and I can get to you
easily. Sundin mo na lang ako. Don't ever leave this building. You're safe here."
"Okay, ikaw na ang bahala." Wala na akong nagawa pa. Mukhang desidido naman na siya
sa desisyon niya.
"And for clarification, I'm not a coward who just knows how to do, is always hide
you in my caves. I can face that f*****g asshole anytime and anywhere."
Burnalatay ang kakaibang tapang sa mga mata niya na minsan ko lang makita sa kanya.
Hindi na ako nakasagot pa at napatitig na lamang ako sa kanya.
Nag-aaalala rin ako para sa kanya, sa maaari niyang gawin. Ayokong makagawa siya ng
kasalanan sa batas, lalong-lalo na sa Diyos nang dahil langsa akin.
SUMUNOD na mga araw ay naging tahimik
naman ang lahat ngunit pinag-igting ng mga Delavega ang seguridad sa buong gusali.
Maging sa labas ng unit namin ay naririyan ang mga tao ni Dexter.
Patuloy pa rin naman siya sa pagpasok sa trabaho niya ngunit madalas na siyang late
kung umuwi dahil sa kinakaharap daw nila ngayon mabigat na bagay sa kumpanya.
Nasabi na rin naman niya sa akin ang tungkol sa mga bagong competitors at industry
leaders nila ngayon sa negosyo na bagong salta raw dito sa Pilipinas at nahaharang
daw ng mga ito ang mga naglalakihang clients na dapat ay mapupunta sa kanila.
Wala naman akong alam tungkol sa negosyo nila pero sana ay maging maayos din ang
lahat.
SUMUNOD na mga linggo ay mas lalo pa siyang naging abala sa trabaho. Kung minsan ay
hatinggabi na siya umuuwi at kung uuwi naman ay bagsak na ang katawan sa pagod at
puyat kaya lt nakakatulog na rin siya kaagad ng maaga.
Halos nawawalan na kami ngtime sa isa't isa. Kaunting oras na lang din ang
naibibigay niya sa anak namin tuwing umaga pero inuunawa ko na lang siya. Siguro
nga ay masyadong mabigat ang trabaho nila ngayon.
Nagingtahimik din naman ang buhay
namin. Wala akong nababalitaan na kahit ano mula kay kuya Bruno.
Kinukumusta ko siya kung ano nang balita sa labas? Mayroon bang mga umaali-aligid o
mga kahina-hinalang kilos sa labas? Ang sagot naman niya ay wala naman daw. Maayos
naman daw ang lahat at wala kaming dapat na alalahanin.
Pero ang mga tao ni Dexter ay nananatili pa ring nakakalat sa palibot ng gusali
maging dito sa floor kung saan naroroon ang unit niya at ng mga kapatid niya.
ISANG UMAGA ay nakatanggap ako ng tawag mula sa isang unregistered number sa phone
ko. Napakunot ang noo ko at napatitig sa hindi pamilyar na numero.
"Sino naman kaya ito?"
Pinili ko pa rin itongsagutin kahit wala naman akong inaasahan na tatawag sa akin.
Oh, baka naman si Liezel, bigla lang napatawag at gumamit ng ibang numero.
Ano naman kaya ang kailangan ng babaeng
Inilapat ko na ito sa tainga ko ngunit hindi pa rin ako nagsalita kaagad upang
makasiguro.
Napakunot ang noo ko nang isang tinig ng
lalaki na mukhang binatilyo ang sumagot sa kabilang linya. Mas lalong napakunot ang
noo 1<0.
Nilingon ko muna si Jr. na mahimbing na natutulog sa gitna ng kama bago ako tumayo
at nagtungo sa balcony.
"Hello. Ate, 'andyan ka ba?"
Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ko nang bigla niya akong tawaging ate.
"Hello, sino 'to?" mahina kong tanong sa kanya nangtuluyan na akong nakalabas ng
silid at turn ayo dito sa balcony.
"Ate, si Alvin 'to."
"Alvin?" Tuluyan na akong napanganga nang makilala ko na siya.
Isa siya sa mga nakababatang kapatid ko kay mama at anak ng stepfather kong muntik
nang manggahasa sa akin noon.
"00, ate. Ako nga. Nakalimutan mo na ba
"00 na. Oh, kumusta? Napatawag ka? Saan mo nakuha ang new number 140?"
Hindi ko siya kaagad nakilala dahil lumaki na ang boses niya ngayon at parang
lalaking-lalaki na. Noong iwan ko kasi sila noon ay batang-bata pa siya. Siguradong
binatang-binata na siya ngayon?
"Nakuha ko do'n sa maganda mong kapitbahay, kay Liezel."
" Maka-Liezel ka. Ate mo 'yon
" Magkasing-edad lang kami, ate."
"Tsk. Oh, kumusta na? Kumusta sila nanay, ang ate mo at si bunso? Buti naalala mo
pa ako?" "Ikaw nga d'yan ang hindi nakakaalala na, eh. Hindi ka na umuwi. Hindi ka
na rin nagpapadala sabi ni ate."
" Huwag mo 'kong pagsasalitaan ng ganyan. Hindi niyo alam ang mga pinagdadaanan ko,
ni hindi mo nga ako kinukumusta kung buhay pa ba
Noon kasi, kapag nakakaluwag ako ay nagpapadala ako sa kanila kahit kaunti at kay
Aiko ko lang iyon ipinapadala, ang sumunod sa akin na kapatid ko pero ang
stepfather ko na ang ama nila.
"Okay, sorry na. Huwag ka nang magalit.
Nagsasalita ka pa nga, eh, kaya buhay ka pa."
"Kung kaharap lang kita, nakutusan na kita! N'yeta kal" Hindi ko mapigilan ang inis
ko sa kanya. Hayan na naman siya sa mga pabalang niyang mga sagot. Ganyan na siya
simula pa noong bata pa siya.
"Sorry na ulit. Pero bakit nga hindi ka na
nagpapadala? Kailangan namin ng pera. May sakit si nanay, hindi namin maipagamot."
"Anong sakit? Nasaan ang tatay niyo?" "Wala si Papa. Tumakas. Nagnakaw na naman
kasi siya."
"Nagnakaw? Na naman?" Bigla akong natigilan sa sinabi niya.
"00. Isang mayamang lalaki 'yong ninakawan niya dati. Pinagbigyan lang siya kaya
hindi siya pinakulong pero umulit na naman siya ngayon."
"A-Ano? Kailan nangyari 'yong pagnanakaw niya noon? At sinong mayamang tao ang
ninakawan niya?"
Kilala kong magsusugal at hayok sa bisyo ang ama nila pero hindi ko akalaing pati
pagnanakaw ay nagagawa na rin niya!
Kunsabagay, panghahalay nga ay kayang-kaya niyang gawin. Pagnanakaw pa kaya.
"Nandito ka pa no'n, ate. At saka, kailan ko lang nalaman kay Papa na 'yong
ninakawan niya pala dati, 'y-yong mayamang lalaking pakakasalan mo dapat. S-Si kuya
Francis." Bigla akong napahinto at kinilabutan sa sinabi niyang 'yon.
"A-Ano? S-Si Francis? P-Paano nangyari
'yon?ll
"00, Ate."
Bigla akong naguluhan at napatulala.
Ang ibig sabihin ay magkakilala na noon pa man si tito Anton at Francis bago pa
karm nagkakilala?
CHAPTER 45:
Evil Plan
Diana
"Ate, baka may pera ka d'yan, padala ka naman. Walang pambili ng gamot si nanay.
Wala na rin kaming makain. Wala namang trabaho ang asawa ni ate Aiko, isa ring
palamunin namin dito."
"Nag-asawa na si Aiko?" Muli akong napahinto sa sinabi niyang 'yon. "00, buntis
nga, eh."
Hindi kaagad ako nakasagot.
Napabuntong-hininga ako ng malalim.
"lkaw? Nag-aaral ka pa ba?"
"Eh, h-hindi na rin, eh. Nagpapasada ako ng tricycle dito pero mahina ngayon ang
kita. Sige na, ate. Mauubos na 'yong load ko."
Muli akong napahinga ng malalim. "Sige, ipapadala na lang d'ya--"
"Nandito na ako sa ibaba."
"Ano?" Napanganga akong bigla sa sinabi niyang 'yon. "N-Nandyan ka sa ibaba ng
condo?"
"00, Ate, kaso pinapaalis ako ng mga guwardya. Ang higpit pala dito."
"S-Sandali, d'yan ka lang! May tatawagan
lang ako." Kaagad kong pinatay ang tawag niya at ang numero ni kuya Bruno naman ang
mabilis kong tinawagan.
Nakakaisang ring pa lang ito nang mabilis na ring naputol.
"Hello, Señorita. May kailangan po ba kayo? Kumain lang po ako saglit. Pabalik na
rin po ako d'yan."
" Kuya Bruno, 'yong kapatid ko daw nand'yan sa ibaba. Si Alvin. P'wede mo ba siyang
paakyatin dito sa itaas?"
"Titingnan ko PO, Señorita."
"Sige. Salamat."
Muli ko nang pinutol ang linya at pumasok nang muli sa 100b ng silid. Mahimbing pa
ring natutulog si Jr. sa gitna ng kama.
Nagtungo ako sa closet at kinuha ang bag ko. Dinukot ko sa 100b niyon ang wallet ko
at inilabas ang atm kong may laman pa ring savings 1<0.
Dahil hindi naman ako makakalabas ay magpapa-withdraw na lang ako kay kuya Bruno ng
sapat na halaga para maibigay niya kay Alvin. Muli akong lumabas ng closet at
nagtungo sa pinto bitbit ang atm at phone ko.
Pagdating ko sa pinto ay muli namang
tumunog ang phone ko at pangalan ni kuya Bruno ang nasa screen.
Kaagad ko itong sinagot, "hello, kuya Bruno. Nakaakyat ka na ba sa itaas? Nakita mo
ba 'yong kapatid ko?"
" Naku, Señorita, hindi po pala siya p'wedeng umakyat."
"Ano? Bakit naman hindi?"
Nangunot ang noo ko nang makarinig ako ng mga ingay mula sa background ng linya
niya.
" Kasi, Señorita--"
"Ate! Sabihin mo nga sa mga 'to, kapatid mo ako, 'di ba?! May karapatan akong
umakyat d'yan sa itaas! Mga gago kayo!" dinig kong sigaw ni Alvin na parang nasa
malayo.
Naririnig ko rin ang ingay ng iba pang mga lalaki sa background na para bang ang
mga tao ni Dexter.
" Kuya Bruno, bakit ayaw niyong paakyatin si
Alvin? Kapatid ko naman 'yan."
"Señorita, nakuhanan namin siya ng balisong sa likod niya. Hindi kami nakakasiguro
kung dapat ba siyang pagkatiwalaan na umakyat d'yan sa itaas."
"A-Ano? B-Balisong?" Napanganga ako kasabay nang paglakas nang kabog ng dibdib ko.
"Ate, lagi naman talaga akong may dala nito! Proteksyon ko lang 'to! Maraming sira
ulo sa atin !
"Hindi ka na p'wede pa sa 100b!" dinig kong sagot ng isang lalakl.
"Ibalik mo sa akin 'yan! Gago ka ba?! Tangina mo, ah!"
Napapikit ako ng mariin nang marinig ko ang malutong na pagmumura ni Alvin sa mga
tao ni Dexter.
" Bababa na lang ako d'yan," aniko kay kuya Bruno.
"Hindi rin po kayo maaaring bumaba, Señorita. Kabilin-bilinan po ni Boss."
"Nand'yan naman kayo, kuya Bruno."
" Kung may ibibigay po kayo sa kanya, kukunin ko na lang po d'yan. Aakyat po ako
d'yan."
"Ate! Kapatid mo '1<0, ano ba?! Gan'yan ka na ba ngayon?! Porke't mayaman ka n--"
Kaagad na ring naputol ang linya ngunit malinaw ko pa ring narinig ang mga sinabi
ni Alvin.
Nag-umpisang burnigat ang dibdib ko. Pinili ko pa rin ang lumabas ngsilid at
bumaba. Naabutan ko naman sa sala si Emily na abala sa paglilinis.
" Emily, pasuyo. Akyat ka muna sa itaas at bantayan mo muna si Jr."
Kaagad din naman siyang napalingon sa akin.
"Opo, Señorita. Aalis po ba kayo?"
"Hindi, d'yan lang sa labas."
"Sige PO, aakyat na po ako." Kaagad na rin siyang nagmadaling urnakyat sa second
floor.
Ako naman ay nagpatuloy sa paglalakad patungo sa pinto at mabilis itong binuksan.
Bumungad sa akin sa labas angtatlo sa mga tao ni Dexter at kaagad ding dumating si
kuya Bruno.
"Señorita--"
" Bababa ako para maharap ko siya. Samahan mo na lang ako."
" p_pero--"
"Wala nang pero-pero!" Kaagad ko na rin silang nilampasan at mabilis na tinungo ang
elevator.
" D'yan lang kayo at magbantay," dinig ko namang utos niya mula sa likuran bago ko
naramdaman ang mabilis niya ring pagsunod sa akin.
Naunahan niya ako sa pagpindot ng button ng elevator. Kaagad din itong bumukas at
nauna na akong pumasok sa 100b bago naman siya sumunod.
"Hindi po sa pag-aano, Señorita. Huwag niyo sanang masamain pero mukhang gumagamit
din ang kapatid niyo nang ipinagbabawal na gamot," aniya matapos sum ara ang pinto
at magsimula na itong um andar pababa.
"Ano?" Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon. "Paano mo naman nasabi?"
"Nababasa ko lang po sa hitsura niya at galaw niya, Señorita. Naging taong kalye
din po ako dati at kung sino-sino nang mga tao ang nakasalamuha ko. Marami sa
kanila ang gurnagamit ng mga ipinagbabawal na gamot."
Mas lalo nang lumakas ang kabog ng dibdib ko sa mga sinabi niyang 'yon. Mas lalo
lamang nadagdagan ang kabang nararamdaman ko dahil sa pagdadala ni Alvin ng
balisong sa katawan niya.
Hindi na ako nakasagot pa at hinintay na lamang na makarating kami sa ibaba.
Pagbukas ng elevator ay hinayaan ako ni kuya Bruno na maunang lumabas. Kaagad din
naman siyangsumunod sa akin.
Nagpatuloy kami sa paglalakad sa malawak na lobby.
Kaagad naming naagaw ang pansin ng ilan
sa mga taong naririto na nakiki-usyoso sa labas sa parnamagitan ng mga glass wall.
Nakasarado ang entrance/exit door kung saan nasa loob nito ang dalawang guwardya at
nasa labas naman ang karamihan sa mga tao ni Dexter. Natatanaw ko na nga rin ang
hawak nilang si Alvin na patuloy sa pagpupumiglas sa kanila at nanlalaban.
Kaagad ding napalingon sa amin ang dalawang guwardya dito sa loob at yumuko nang
makita ako.
"Magandang Um aga po, Señorita."
Gusto ko nang mapangiwi. Lahat na yata sila ay Señorita angtawag sa akin at
kagagawan itong lahat ni Dexter.
" Buksan niyo ang pinto," mahinahong utos naman sa kanila.
Ngunit hindi kaagad sila sumunod at nilingon muna nila si kuya Bruno na nasa
likuran
"Ako na ang bahala kay Boss," sagot naman ni kuya Bruno sa kanila at nauna pa
itong lumapit sa pinto at siya na ang nagbukas.
Kaagad akong naglakad palabas.
Ngayon ay mas naririnig ko na ang mga ingay sa labas at nangingibabaw na tinig ni
Alvin.
"Ate! Ako 'to! Si Alvin 'to, ano ba?! Bitawan niyo nga ako! Tangina niyo! Mga gago
kayo! Ayan na ang ate ko! Ate ko 'yan!"
Ngunit hindi pa rin siya binitawan ng mga tao ni Dexter.
" Huwag po kayong lalapit sa kanya, Señorita," mahinang saad naman sa akin ni kuya
Bruno habang sinasabayan niya ako sa paglalakad palapit sa kanila.
Pinagmasdan ko ang hitsura ni Alvin. Masyado siyang payat, humpak ang mga pisngi,
nanlalaki ang mga eyebag niya. Medyo namumula ang mga mata niya ngunit bilog na
bilog ang mga ito.
Para siyang gising na gising kahit nanlalakl ang mga eyebag niya.
"Ate! Bakit ganito sila?! Wala naman akong gagawing masama! Pamproteksiyon ko lang
naman 'yong--'yong gamit na 'yon!" Napansin ko ang saglit niyang pag-iwas ng tingin
sa akin.
"Alvin, umuwi ka na. Ipapadala ko na lang doon ang kailangan mo," mahinahon kong
utos sa kanya.
"Ipapadala mo lang?! Hindi mo man lang ba dadalawin si nanay?! Nanay mo rin 'yon!
May sakit! Ano ka ba?! Kinalimutan mo na ba siya?!
Bitawan niyo ako!" Hindi pa rin siya huminto sa kakapiglas niya upang makawala sa
mga taong may hawak sa mga braso niya.
Napahinga naman ako ngmalalim. Hindi ba niya alam kung ano ang mga nangyari sa akin
kaya ako umalis sa poder nila? At ganyan na lang niya ako pagsalitaan?
" Pupunta na lang ako doon. Umuwi ka na," mahinahon ko pa ring sagot sa kanya bago
ako humarap kay kuya Bruno na nasa tabi
1<0. "Kuya Bruno, pakihatid na lang siya. Kunin mo rin itong atm 1<0. Ipamili niyo
sila ng grocery at mga gamot na kailangan ni nanay. lwanan niyo rin sila ng pera."
"Sige po, Señorita." Kaagad din naman niyang tinanggap ang atm ko.
"Angyaman mo na, ate. Kung makaasta ka, parang kung sino ka na. Ang ganda-ganda ng
tirahan mo dito pero kami, isang kahig-isang tuka sa iskuwater. Halos wala kaming
makain. Ni hindi mo man lang kami naalala."
"Tumigil ka, Alvin. Hindi mo alam ang puno't dulo kung bakit ako napunta dito.
Hindi mo alam kung ano ang hirap at panganib na pinagdaanan
"Basta ka na lang lumayas sa amin, ate. Hindi ka nagpaalam kung saan ka pupunta!
Tapos nabalitaan na lang namin na magpapakasal ka na sa isang mayaman. Ano? Para
hindi mo kami maambunan ng suwerte mo?!"
Napatiim-bagang ako sa mga sinabi niyang 'yon. Ikinuyom ko ang mga kamao kong
nangangating dumapo sa pisngi niya dahil sa mga pang-aakusa niyang walang
katibayan.
"Ilayo niyo na siya, ngayon na," utos ko sa mga tao ni Dexter kasabay nang mariin
kong pagpapakalma sa sarili ko.
Kaagad din naman nilang binitbit palayo sa akin si Alvin.
"Ate! Bitawan niyo 'ko! Tangina niyo! Magsama-sama kayo! Mga gago kayo! Papatayin
ko kayo!" Nakipagbunong-braso pa rin siya sa mga tao ni Dexter at nakipagmatigasan
ngunit wala rin siyang nagawa sa lakas ng mga ito. Malalaki ang mga katawan nila
kumpara sa kanya na napakapayat.
"Señorita, bumalik na po kayo sa itaas. Ako na po ang bahala sa ipinag-uutos niyo,"
saad ni kuya Bruno sa aking tabi.
"Salamat, kuya Bruno. Pakibigay na lang ang lahat ng mga kailangan nila at
pakiusap, huwag niyo siyang sasaktan. Kapatid ko pa rin siya.ll "Masusunod,
Señorita."
Tuluyan na rin nilang naipasok sa 100b ng isang kotse ni Dexter si Alvin. Sumama
ang tatlo sa kanila at naiwan naman ang iba dito.
Tumalikod na ako at handa na sanang bumalik sa 100b nang muling mapabalik ang
paningin ko sa kalsada, sa isang pulang kotseng dumaan at nakabukas ang bintana ng
driver's seat.
Biglang nagtama ang paningin namin ni Alexandra habang nagmamaneho siya ng kotse
niya ngunit ang mga mata niya ay nakatutok sa akin.
Tila nag-slow motion ang galaw niya at ng kotse niya habang umaandar ito. At
napakalinaw sa paningin ko ang ginawa niyang pagngiti habang nakatitig siya sa
akin.
Para siyang isang demonyitang may pinaplanong gawin na hindi maganda.
CHAPTER 46:
Text Messages
Diana
Tuluyan na siyang nakalampas hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.
Napahinga akong muli ng malalim at napailing bago muting ipinagpatuloy ang pagpasok
ko sa 100b ng gusali.
Bakit naman kaya hanggang ngayon ay naririto pa rin siya sa Manila? Bakit hindi na
lang siya bumalik sa kanila?
PAGBALIK ko ng unit ay maghapon na akong hindi nakakilos ng maayos at palaging nag
iisip.
Binabagabag ako ng mga kung ano-anong bagay.
Gaya na lang nangtungkol sa nangyari noon kila Francis at tito Anton bago nangyari
ang tangka niyang panghahalay sa akin noon.
Disi-otso anyos ako noon nang mangyari iyon, dalaga at inosente sa ilang bagay.
Tandang-tanda ko pa noong tumakbo ako sa kalye at nagpalaboy-laboy sa lansangan.
Iyak ako nang iyak at walang mapuntahan. Hindi ako makabalik dahil wala noong mga
oras na 'yon doon ang nanay ko.
Noong mga panahong iyon ay nagtatrabaho siya sa Garments Factory. At kung sasabihin
ko man sa kanya ang ginawang tangkang panghahalay sa akin ni tito Anton, siguradong
hindi rin siya maniniwala.
Mas pinaniniwalaan niya ang asawa niya o ang mga anak nila kaysa sa akim Palagi rin
akong nakakatikim ng bugbog mula sa kanya noon kahit sa kaunting pagkakamali ko
[ang. Ni hindi ko nga alam kung minahal ba niya talaga ako bilang anak niya o
hindi.
Palagi niyang sinasabi sa akin noon na wala akong kuwenta. Malas ako sa buhay niya
at sana daw ay hindi na lang niya ako binuhay pa noon. Katulad ko raw ang ama kong
walang kuwenta.
Ang ama kong hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakikilala at nakikita. Kahit ang
pangalan niya ay walang maibigay sa akin si nanay. Ni hindi ko alam kung paano nila
ako binuo dahil tikom palagi ang bibig niya pagdating sa bagay na 'yon. Pero buong
buhay niyang ipinararamdam sa akin na wala akong halaga sa kanya.
Isang katanungan na hanggang ngayon ay pilit ko pa ring hinahanapan ng sagot.
Hindi kaya isang alien ang ama ko na na[igaw lang dito sa earth at kaagad ding
umalis matapos niya lang mapunlaan si nanay? Bakit
maging siya ay hindi man lang ako hinahanap? Nakakasama sila ng 100b, sobra!
Mabuti pa ang kuting, kapag nawala ay kaagad na hinahanap ng nanay. Noong nawala ba
ako noon, hinanap ba nila ako? Sigurado akong nagsaya pa sila sa pagkawala ko.
Tapos ngayon ay ganyan na lang ako susumbatan ni Alvin? Noong nasa poder pa ba nila
ako, itinuring ba nila akong ate o nakatatandang kapatid? Kahit sa kanila ay wala
rin akong naramdaman na kahalagahan 1<0 !
Madaling araw noong kamuntik na akong masagasaan ni Francis, noong bigla akong
tumawid sa gitna ng highway. Dahil sa pagkagulat ko noon ay napatulala ako sa
unahan ng kotse niya at natumba sa sobrang takot at kaba.
Inakala noon ni Francis na nahagip ako ng kotse niya kaya't kaagad niya akong
dinaluyong at tinulungan.
"Hey, Miss! I'm sorry, areyou okay?" Kaagad niya akong binuhat,
Nanginginig ang katawan ko sa takot. Nakadagdag pa ang tiyan kong kumakalam dahil
sa matinding gutom.
"Did i hityou? Nasaktan ka ba? I'll take you to the hospital!"
Nakitaan ko naman siya nang pag-aalala para sa akin noong mga sandaling 'yoni At
hind/' ko 'yon nagawang pagdudahan.
Dinala pa rin niya ako noon sa hospital at ipinasuri. Kaagad ding sumugod doon ang
parents niya at doon ko nakilala sila tito Rico at tita Frances. Napakabait ng
parents niya at inakala kong gano'n din kabait si Francis dahil sa ginawa niyang
pagtulongsa akin.
Naikuwento ko sa kanila ang buong pangyayari bago ako naging palaboy sa kalye. Kung
ano ang buhay mayroon ako sa piling ng pamilyang nakagisnan ko.
Si Francis ang nag-insist na dalhin ako sa Shelter nila at doon na muna
pansamantala tumira.
Binigyan nila ako ng maayos na tirahan.
Kumakain ng maayos sa araw-araw. Nagkaroon ng mga kaibigan at higit sa lahat, halos
anak na kung ituring ako ng pamilya Angeles.
Naging malapit si Francis sa akin.
Pinakitahan niya ako ng mga kabutihan na hindi ko akalaing pagpapanggap lang pala
ang lahat.
Noong mga panahon namang iyon ay hindi ko alam kung saan naroroon si Dexter.
Thirteen years old pa lang siya noon, nang kunin siya ni tito David. Samantalang
ako noon ay dose anyos pa
lang.
'Yon ang panahong nagkahiwalay kami at nagtagpo lang muli noong makalabas na ako ng
Shelter sa edad na bente dos.
Sa panahon ding 'yon ay hulog na hulog na ako kay Francis at sa pamilya niya. Sila
ang pamilyang pinangarap ko nang makasama ko sa buong buhay ko. Puro kabutihan lang
ang ipinakita nila sa akin na gusto kong suklian sa kahit na anong paraan.
Nagulat ako noon sa napakalaking pagbabago na nangyari kay Dexter. Alam kong
mayaman ang kanyang ama pero hindi ko akalaing pinakamayaman pala sa buong bansa.
Kung noong bata pa lang siya ay bakas na sa kanya ang kaguwapuhang kakaiba sa
lahat, lalo nang nag-umapaw ang karisma niya noong magbinata na siya. Ngunit noon
ay hindi ko 'yon gaanong napagtuunan ng pansin dahil para sa akin ay para ko lang
siyang kuya.
Parang nakatatanda ko lang siyang kapatid. Marami siyang naikuwento sa akin tungkol
sa mga nangyari sa buhay niya habang magkalayo kami. Natutok daw silang
magkakapatid sa pag-aaral dahil naging tutok din daw sa kanila noon si tito David,
ang nag-iisa nilang parent dahil lahat silang sampo na magkakapatid ay mga wala ng
ina.
Ang ina ng iba niyang mga kapatid ay pumanaw na ayon sa kanya. Ang iba naman ay
nabubuhay pa katulad ng ina niya na may sarili ring ibang pamilya at wala nang
pakialam pa sa kaniya.
Pangarap daw ni tito David na makatapos silang lahat sa pag-aaral. Hindi sila
pinabayaan ng kanilang ama kahit naging bastardo sila sa pagkakaroon ng iba lt
ibang ina.
Ngunit hindi lahat ay nasabi sa akin ni
Dexter, katulad na lang ng mansion niya sa Baguio. Ang mga kabayo niyang minsan na
naming pinangarap noon na masakyan.
At higit sa lahat ay ang tungkol sa mukhang kabayongAlexandra na hanggang ngayon ay
hindi niya pa rin nababanggit sa akin kung saan niya nakilala. Nawala na rin naman
siya sa isip ko habang lumalakad ang araw dahil hindi ko na siya nakikita pa.
Ang buong akala ko ay nakabalik na siya ng Baguio pero hindi pa pala. Pakalat-kalat
pa rin siya d'yan sa labas. At bakit dito pa sa malapit sa amin niya napiling mag
stay? Nagpapapansin ba siya?! Tsk!
Nabulabog ako mula sa malalim kong pag-iisip nang biglang burnukas ang pinto ng
silid at pumasok si Dexter na mukhang bagsak na naman ang katawan. Halatang pagod
na pagod na naman siya mula sa trabaho.
Kaagad akong burnangon at burnaba ng kama. Medyo madilim na ang paligid at tanging
lampshade lang sa bedside table ang nakabukas na ilaw. Mahimbing namang natutulog
ang anak namin sa crib niya.
Napatingin ako sa wall clock at napahinga ng malalim nang makita kong pasado alas
dose na ng hatinggabi.
"Hey, baby. Still awake," aniya nang maaninag niya akong lumapit sa kanya.
"Hindi pa ako inaantok. Hinihintay kita. Late ka na naman umuwi. Kumain ka na ba?"
Kaagad akong turningkayad at hinagkan siya sa labi.
Napansin ko ang medyo pag-iwas niya na ipinagtaka ko. Nalanghap ko rin ang alak sa
bibig niya.
"Ang lagkit ko na, baby. I smell different." Nilampasan niya ako. Ibinaba niya ang
maleta niya at coat niya sa couch.
"Saan ka ba uminom? Nag-dinner ka na ba?"
"Yeah, I'm done. I'm sorry, baby. I'll just take a shower. Ayokong maamoy mo '1<0."
Nagpatuloy siya sa paglalakad.
" Huwag ka nang maligo. Pagod ka sa trabaho, 'di ba?"
"Just a quick shower."
Hinubad niya ang suot niyang pantalon at basta na lang iniwanan sa sahig. Maging
ang suot niyang white long sleeve ay basta lang ding ibinagsak sa sahig. Susuray
suray pa siyang nagtungo sa banyo.
Saan ba siya urninom? Hindi naman niya ako sin agot.
Minabuti kongdamputin ang mga nakakalat niyang pantalon at polo sa sahig. Inalis ko
ang wallet niya at phone sa bulsa ng pantalon niya at ipinatong sa bedside table.
Tatalikod na sana ako upang ilagay sa laundry basket ang mga hinubad niya nang
biglang urnilaw ang screen ng phone niya. Muli akong napabalik at inaninaw ang
message na dumatingdoon.
Nangunot ang noo ko nang makita ko ang pangalan ni Alexandra.
Bigla na lamang lumakas ang kabog ng dibdib kosa hindi ko malamang dahilan.
Saglit akong napalingon sa nakasaradong pinto ng banyo bago muling bumaling sa
phone ni Dexter.
Bakit naman magti-text kung kailan hatinggabi na ang babaeng 'to? Ano naman kaya
ang kailangan niya?
Bigla akong hindi mapakali. Nagsimulang manginig ang kalamnan ko na hindi ko
maintindihan. Muli kong dinampot ang phone at pinakatitigan ng ilang sandali ang
mensahe ng babaeng 'yon.
Dahan-dahan ko itong binuksan hanggang sa bumungad na sa akin ang mga sunod-sunod
niyang mga text na siyang halos magpabuwal mula sa kinatatayuan ko.
'Hello, honey. Nasa bahay ka na ba?'
'Thankyou para sa napakasarap at mainit na dinner, I enjoyed being with you so much
'
'See you tomorrow. Sleep tight and dream of me. Mwuaah!'
W-What? Magkasama sila?
Akala ko ba ay tungkol sa trabaho ang ipinagpupuyat niya lagi?
Nanikip bigla ang dibdib ko at pakiramdam 1<0, anumang oras ay bibigay ako dahil sa
patong-patong at halo nang problema at emosyon na nararamdaman ko sa mga sandaling
'to.
CHAPTER 47:
Island-hopping Trip
Diana
Napatulala lang ako sa labas ng pinto ng banyo at hinintay siyang lumabas.
Ayoko munang mag-conclude ng kahit na anong bagay. Patong-patong na ang mga iniisip
ko ngayong problema at sana ay huwag na siyang dumagdag pa.
Narinig ko ang paghinto nang lagaslas ng tubig mula sa loob at ilang sandali lang
ang lumipas ay bumukas na rin ang pinto sa tabi 1<0. Lumabas siya habang nagpupunas
ng tuwalya sa buhok niyang basang-basa pa.
Pansin ko naman ang paghinto niya nang mabungaran niya ako dito sa [abas. Wala
siyang pang-itaas at nakatapis lang ng puting tuwalya ang ibabang bahagi niya.
Basa-basa pa ang katawan niya.
"Hey, baby. What are you doing there?" Kaagad niyang hinawakan ang pisngi ko at
tinangka akong halikan sa labi ngunit ako naman ngayon ang umiwas.
Mula sa mapusyaw na liwanag ng ilaw na nagmumula sa loob ng banyo ay nabanaag ko
ang pagkunot ng noo niya habang nakatitig sa akin.
"What's wrong? Is there a problem?"
Mukhang okay na siya ngayon kaysa kanina. Mukhang nawala na ang kalasingan niya.
"Ako ba talaga ang may problema? Sagutin mo nga ako ng totoo. Saan ka uminom?"
mahina at mahinahon kong tanong sa kanya.
"Sa office lang naman ako uminom. I texted you. Didn't you read it?" Mas lalo pang
nangunot ang noo niya.
Hindi ko na natingnan pa ang phone ko kanina sa darni nang iniisip ko kaya hindi ko
alam kung meron ba talaga siyang text.
"Sinong kasama mo kanina? Saan ka kumain?"
" Baby, ano ba namang mga tanong 'yan?"
"Sagutin mo na lang ako!" mariin ngunit mahina ko pa ring sagot sa kanya upang
hindi mabulabog ang natutulog na naming anak sa crib.
Hindi ko na rin mapigilan pa ang sarili kong maiyak habang nakatingala sa kanya.
"We had dinner with Daemon and one of our clients at a restaurant. After that, we
went back to the office. Doon kami uminom. That's all. Bakit ka
ba urniiyak? ll
Tinitigan ko siya sa kanyang mga mata at pilit hinanap ang kasinungalingan niya.
Ngunit pagtataka at kaguluhan lang ang nakikita ko doon.
Mabilis ko siyangtinalikuran at muling dinampot ang polo niya sa gilid ng kama.
Naramdaman ko rin naman ang pagsunod niya sa akin sa likuran ko.
" Baby, don't you believe me? Ano bang nangyayari?"
Hindi ko siya pinansin.
Ininspeksiyon ko at inamoy ang bawat sulok ng polo niya, maging ang coat niya.
Nalalanghap ko pa rin mula clito ang pamilyar na pabangong ginagamit niya na
nahahaluan ngayon ng alak at kung ano-anong amoy ng kakaibang pagkain.
"Diana, what the hell are you doing? That's dirty. Hindi na maganda ang amoy."
Wala naman akong napansin o nakitang kakaiba sa mga iyon kaya tinigilan ko na rin.
" Nagkita ba kayo ni Alexandra kanina? Magsabi ka ng totoo." Muli akong bumaling sa
kanya.
Napatitig naman siya sa akin at hindi kaagad nakasagot kaya mas lalo lamang
burnibigat at parang pinipilas ang dibdib ko.
" Nagpunta siya kaninang umaga sa office pero hindi naman kami nagkita."
" Huwag na huwag kang magsisinungaling sa akin, Dexter!" mariin ngunit mahina ko pa
ring sagot sa kanya.
"And why would I lie? Hindi ko siya naharap kanina dahil nasa importanteng meeting
kami. Our employeesjust told us about her."
"Eh, ano 'to?!" Mabilis kong dinampot ang phone niya mula sa ibabaw ng bedside
table at malakas kong ibinalya sa dibdib niya. Mabilis niya rin naman itong
sinalo.
"What?" Mas lalo pang nagsalubong ang mga kilay niya habang burnababa na ang
paningin niya sa phone niya.
"Ipaliwanag mo sa akin 'yan. Honey pala, ha?! Nag-enjoy kayong dalawa nang
magkasama kanina!" Hindi ko na napigilan pa ang pagtulo ng mga luha ko sa pisngl.
Binasa niya rin naman ang mga message doon at kaagad din siyang burnalingsa akin.
"What the f**k? I don't know what she's saying. Alexandra and I didn't see each
other for long weeks. Sinabi ko naman na sa iyo, 'di ba?
May mabigat kaming trabahong pinagdadaanan
sa kumpanya kaya nga kahit sa inyo ni Jr. ay nawawalan na ako ng oras. But I
promised myself that after this, I'll take leave so I can be with you and make up
for you with our son."
"Bakit ganyan ang sinabi niya?" "Baka naman na-wrong send lang siya."
" Paano magiging wrong send 'yan, sunod-sunod ang mga message niya!"
" Baby, to make you believe, you can ask my siblings and cousins. They're just out
there. Si Dad, tawagan mo. We have CCTVs in the office building, ipapakita ko sa
iyo para lang maniwala ka. Pinagdududahan mo '1<0, Diana." "Paanong hindi?!
Iniwasan mo 'ko kanina." Napasinok ako.
Mabilis kong pinunasan ang muling pagtulo ng luha ko sa pisngi garnit lang ang
braso ko. Wala akong pakialam kung nag-aasal-bata na ako ngayon sa harapan niya.
"Sinabi ko naman kanina, 'di ba? Hindi maganda ang amoy ko dahil galing ako sa
labas plus amoy alak at pulutan ako. Nahihiya naman ako sa iyongyumakap at humalik
kung mabaho ako."
"Wala naman akong pakialam kahit anong amoy mo, eh." Hindi ko pa rin mapigilan ang
mapahikbi.
"P'wes ako may paki." Ibinaba na niya ang phone niya sa ibabaw ng bedside table at
hinawakan ang magkabila kong pisngi. "l know how fragrant you are, always every
time I go home. Besides, ngayon lang naman ako napainom, alam mo 'yan and there's a
reason for that."
"A-Ano? Wala na nga tayong time sa isa't isa, eh. Palagi ka na lang bagsak pag-uwi.
Tapos, nakapag-inom ka pa kasama ang iba."
"Yeah, at makakabawi na ako ngayon sa inyo ni Jr."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon.
"Anong ibig mong sabihin?"
"C'mon." Umupo siya sa gilid ng kama bago niya ako hinila at pinaupo sa kandungan
niya. Niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan sa leeg bago niya hinawakan ang
pisngi ko at pinunasan ang mga luha 1<0.
"I-congrats mo 'ko. Daemon and I won a business proposal with a huge client
earlier. So did Darren and Darell, that's why we celebrated earlier in the office.
Napakalaking bagay kasi no'n, baby, para sa kumpanya. We have a big project opening
soon. Para din naman 'to sa atin kaya pinagtatrabahuhan ko ng husto. Para sa future
natin at sa anak natin.'l
Napatitig ako sa kanya sa mga sinabi niyang 'yon. Hindi kaagad ako nakasagot.
"Do you understand me?" Malambing niya akong hinagkan sa pisngi at noo.
" K-Kung gano'n, okay na ba ang kumpanya niyo? Tapos na ba ang problema niyo?"
"Yeah, and nagpaalam na rin muna ako sa kanila kanina para sa mahaba-habang
bakasyon. Let's go island-hopping trip with you and our son."
Kaagad namilog ang mga mata ko at napalitan ng saya ang dibdib ko sa sinabi niyang
'yon.
"T-Talaga?"
"Aha. Naisip ko na sa ibang bansa sana tayo magbakasyon but ... maybe we should
just do that after our big and very memorable celebration."
"Ha? What celebration?"
"Secret. I'll tell you tomorrow."
"Dexter naman, eh--uhmm." Naputol ang pagsasalita ko nang simulan na niyang
angkinin ang mga labi ko habang ang mga kamay niya ay marahan na ring humahaplos sa
mga hita ko. "Let's leave early this morning so no one will notice us," aniya sa
pagitan ng mga halik niya.
"Yeah, para walang asungot na susunod sa atin." Itinayo niya ako at ipinuwesto sa
harapan niya.
Sinimulan niyang haplusin ang mga gilid ng dibdÏb ko bago pumasok ang mga kamay
niya sa 100b ng suot kong nighties.
" Pero hindi talaga kayo nagkita ng Alexandra na 'yon?" paniniguro ko pa rin sa
kanya habang nakatitig sa kanya.
"l swear, baby." Itinaas niya ang isa niyang kamay sa harapan ko na para bang
nanunumpa. "Palagi ba siyang pumupunta sa office niyo?"
"Yeah but not every day and I don't face her either. Hindi nga rin ako nakapunta sa
opening ng pet shop niya at alam kong nagtatampo siya." Muli niyang ibinalik sa
100b ng nighties ko ang mga kamay niya at marahang sinapo ang magkabila kong
dibdib.
Napaismid naman ako sa sinabi niyang 'yon.
" Bakit, importante ba sa iyo ang tampo niya?
Big deal ba 'yon sa iyo?"
" No, of course not. I think I'm more scared when the woman in front of me now
becomes a
ferocious tiger," nakangisi niyang sagot.
Kaagad ko siyang hinampas sa braso niya ngunit mas lalo lamang lumawak ang
pagkakangisi niya.
"No. Tao pa rin ako at ang tao ang pinakamapanganib na hayop sa buong mundo. At
kapag hindi tumigil ang babaeng 'yan sa panggugulo, sisiguraduhin kong magpapantay
ang mga paa niya. Huwag niya akong sinusubukan."
Napatitig siya sa akin at hindi kaagad sumagot.
"l never thought you would be so possessive of me when the time comes. And I'm so
glad to know it... But I don't want you to be a criminal just for me. So, leave it
to me, baby. Ayaw mo sa kanya at kung magkakaroon man tayo ng problema nang dahil
langsa kanya, kaya ko naman siyang iwasan at layuan. Onlyyou and our son are most
important to me. You are my only life."
Pakiramdam ko ay malulusaw ang puso ko sa mga sinabi niyang 'yon. Kaagad naglaho
ang agam-agam sa dibdib ko.
"Saan mo ba talaga siya nakilala?"
" Nakilala ko lang siya noong magkaroon ng sakit ang ilan sa mga kabayo natin sa
Baguio. I looked for a Doctor online near our place. And that's where I met her.
She has become the personal doctor of our horses in Baguio."
" llang taon na?"
"Three years m aybe."
Hindi na ako nakasagot pa at nanatili na lang akong nakatitig sa kanya.
"Let's not talk about her, okay? Hindi naman siya importante. Marami pa namang
doctor tayong makukuha para sa mga alaga natin," aniya kasunod ang paghawak niyang
muli sa pisngi ko at hinila ako paibaba sa kanya upang magtagpong muli ang aming
mga labi.
Malugod ko namang tinugon ang mga halik niya.
Naniniwala ako sa mga sinabi niya. Siguro ay plano lang ng babaeng 'yon na sirain
kami ni Dexter. P'wes, hindi siya magtatagumpay! Manigassiya!
"1 love you, baby, and I miss you so much," bulong niya sa pagitan ng mga halik
namin na nagsisimula nang lumalim.
Ngunit saglit din siyang huminto at binigyan ako nang pagkakataong makasagot sa
kanya.
"l love you too, Love, and congratulations sa achievement niyo kanina," bulong ko
rin sa kanya kasabay nang paghigpit nang pagkakayakap ng mga braso ko sa leeg niya.
"Thank you. Did you miss me too?"
"Hmm, sobra." Kaagad akong turnango sa kanya.
Sumilay naman kaagad ang napakatamis niyang ngiti sa mga labi niya bago niya ako
muling binigyan nang napaka-alab na halik, na malugod ko rin namang tinugon.
Ipinaramdam niya sa akin kung gaano niya ako ka-miss sa bawat mga halik at yakap
niya, sa napakainit niyang pag-angkin sa akin sa buong magdamag na nasundan pa ng
dalawang beses.
Hanggang sa inabot na kami ng madaling-araw kung kailan kailangan na naming
gurnayak para sa nakaka-excite na bakasyon namin.
Maaga ring nagisingsi Jr. kaya nawalan na rin siya nang pagkakataon pang makatulog
at makapagpahinga kahit saglit.
Halata naman sa hitsura niya ang pagod at puyat at hindi ko mapigilan ang
makaramdam ng awa sa kanya.
'Di bale, doon na lang kami magpapahinga
sa pupuntahan naming Isla. Masosolo na rin namin siya ng anak niya sa wakas.
Excited na rin akong malaman kung anurnang memorable celebration ang tinutukoy
niya.
Ano naman kaya iyon?
Readers also enjoyed:
Sin With Me ( SPG )
0 1.2M Read
TAGS billionaire possessive playboy
CHAPTER 48:
Dream
Diana
"Good morning, El Nido!" sigaw ko habang nakatanaw sa napakagandang karagatan.
"Good morning sa iyo, baby ko," bati ko naman sa anak kong karga ko na napakaganda
rin ng awra at mood niya ngayong urnaga.
May pag-irit-irit pa siya at pagpalakpak ng mga kamay niya.
"Hmm, nakakagigil ka talaga!" Hindi ko napigilan ang panggigilan siya sa leeg.
Mas lalo naman siyang urnirit ng malakas.
"Good morning din sa daddy nating bagsak. Puyat na puyat."
Nilingon namin ang daddy niyang bagsak sa ibabaw ng kama at mahimbing na natutulog
sa 100b ng silid. Malalim ang paghinga niya at bahagya pa siyang nakanganga.
Kasalukuyan na kaming ngayong naririto sa isang five star hotel sa El Nido kung
saan malapit sa dagat. Kahanga-hanga ang mga tanawin mula clito sa balcony, simula
sa napakaputing buhanginan hanggang sa nagbeberde at asul na karagatan.
Mula dito aytanaw na tanaw din namin ang
Island's sandbar o mas kilala bilang the Snake Island. Visible ito ngayon dahil sa
low tide at excited na akong magtungo doon. Marami ng tao ngayon ang naroroon at
naglalakad.
Pasado alas sais ng urnaga kami dumating dito sa El Nido Palawan. Wala pa rin akong
tulog sa buong maghapon at magdamag at antok na antok na rin ako. Pero dahil sa
ayaw pang matulog ng isang bata na karga ko, heto ako ngayon, para na akong zombie
at bangag.
Nakapag-breakfast naman na kami at napagkasunduan namin kanina ni Dexter na ang
buong maghapon na ito ay ipapahinga lang muna namin at itutulog. Ang buong akala
niya ay natutulog na rin ako sa mga sandaling ito dahil sabay kaming nahiga kanina.
Pero ayaw pang magpatulog ng isang makulit na baby.
Si Helen, Emily at ilan sa mga tao ni Dexter ay kasama rin namin. Ikinuha sila ni
Dexter ng ibang silid. Binigyan niya ng trabaho ang mga ito na hindi ko alam kung
ano. Hindi rin naman sinasabi sa akin ni Dexter
Pakiramdam ko tuloy ay may inihahanda siyang surpresa para sa amin ng anak niya at
hindi ko mapigilan ang ma-excite kaagad.
" Matulog muna tayo, anak. Puyat na puyat si mommy. Para na akong nakalutang. Tabi
tayo kay Daddy. Come on."
Pumasok na rin kami sa 100b ng silid. Pakiramdam ko kasi ay babagsak na ako sa
sobrang puyat. Nahihilo na ako at lyon ang dapat kong katakutan lalo't buhat ko si
Jr.
Nagtungo kami sa kama at inihiga ko siya sa gitna namin ng daddy niya. Ni hindi man
lang nagising o kumilos kahit kaunti si Dexter nang umuyog ang kama. Napakalalim ng
pagtulog niya.
Hihiga na rin sana ako nang mapansin ko ang pag-ilaw ng screen ng phone ni Dexter
sa ibabaw ng bedside table. Kaagad ko itong dinampot at tiningnan ang nagpadala ng
mensahe.
Napakunot ang noo ko nang makita ko na naman ang pangalan ni Alexandra.
Ano na naman ba ang kailangan ng babaeng 'to? Hindi niya ba talaga titigilan si
Dexter?
Kaagad ko itong binuksan. Wala na akong pakialam pa sa privacy ni Dexter kung sa
babae din lang na ito maggagaling ang mga text o tawag sa phone niya.
'Good morning, Honey! Gising ka na ba?
Kumusta? Nakatulog ka ba ng mahimbing?'
'l miss you agad, sagad. Will you pick me up again later at my shop? l'Il wait
foryou! I love you!'
May pa-l love you pa ang reyna ng mga kabayo.
Ang landi! Nakakagigil siya!
Napakuyom ang mga kamao ko sa sobrang panggigigil. Talagang inuubos ng babaeng 'to
ang pasensiya ko. Huwag lang siyang magkakamaling magpakita sa akin! Hindi lang ulo
niya ang makakalbo ko! Susunugin ko talaga siya ng buhay!
Kaagad kong ni-block ang numero niya.
Nilingon ko si Dexter na napakahimbing pa ring natutulog. Napapaisip ako kung ni
minsan ba ay hindi naakit ang lalaking ito sa babaeng 'yon na halos ihayin na ang
kaluluwa niya sa kanya.
Naalala ko noong una kaming nagharap ng babaeng ito sa loob ng mansion ni Dexter.
Kung paano hinawakan ni Dexter ang baywang niya habang lumalayo sa akin.
Ano palang ibigsabihin ng mga hawak niyang 'yon?
Tsk. Kaagad kong ipinilig ang ulo ko.
Siguro ay pinagseselos niya lang ako noon. Naniniwala naman ako sa mga sinasabi
niya sa akin. Heto nga l t naririto na nga kami sa bakasyon at nangako siyang
babawi siya sa amin ni Jr.
Napayuko naman ako kay Jr. nang magsimula na siyang sumubsob sa dibdib ko.
" Haay, salamat. Mukhang makakatulog na rin ako. Matulog ka rin muna, 'nak, ha.
Para makatulog din si mommy kahit sandali."
Kaagad kong kinalas ang mga butones ng suot kong blouse at inilabas ang isa kong
dibdib sa harapan niya. Ang bra ko ay kanina pa naman hinubad pagdating namin dahil
nasanay na akong hindi nagsusuot niyon.
Pakiramdam ko kasi ay nasasakal ang dibdib lalo't punong-puno pa ito ng gatas ni
Jr. Nagsimula na siyang dumede. Hinaplos ang ulo niya at hinagkan siya sa noo.
Binantayan ko muna ng mahabang sandali ang pagdede niya ngunit hindi na talaga
kinaya pa ng mga mata ko ang sobrang antok.
Tuluyan na rin akong nakatulog.
PAGGISING ko ay nagtaka ako nang burnungad sa akin ang isang hospital.
Napakunot ang noo ko at kaagad akong napalinga sa buong paligid.
Anong nangyari? Bakit nandito ako? Nananaginip ba ako?
Nakarinig ako ng mga nag-iiyakang mga sanggol mula sa kung saan. Nagpatuloy ako sa
paglalakad sa mahabang hallway kung saan ako ngayon naroroon.
Wala akong makitang ibang tao, kahit mga doctor o nurse sa paligid ko ay wala.
Ngunit napahinto ako sa paglalakad nang may isang pinto sa dulong bahagi ng hallway
ang bigla na lamang bumukas at lumabas mula doon ang isang matangkad na lalaki.
Hindi ko kaagad siya namukhaan dahil mabilis siyang nakatalikod at nagmamadali sa
paglalakad paalis.
Magpapatuloy na sana akong muli sa paglalakad nang biglang may isang babaeng
lumabas din mula sa silid na pinanggalingan ng lalaki habang may bitbit itong isang
sanggol na umiiyak ng malakas.
"Sandali! Hindi mo p'wedeng gawin sa akin
Bigla akong napanganga nang makilala ko ang tinig ng babae na patuloy sa paghabol
sa lalaking naglalakad sa unahan niya.
" Mag-usap tayo, p'wede ba?! Huwag mo naman gawin sa akin 'to! Maawa ka naman sa
amin!"
"N-Nanay..." mahina kong sambit.
Natanaw ko ang paghinto ng lalaki mula sa paglalakad kaya naman inabutan siya ni
nanay. Ngunit hindi siya nito nilingon.
Napakunot ang noo ko dahil parang pamilyar sa akin ang likod niya, maging ang
paraan nang pagtayo niya.
Nagtungo si nanay sa harapan niya kaya naman doon ko siya mas lalong nakilala.
Batang-bata pa siya at sa tingin ko ay nasa parehong edad lamang kaming dalawa.
"P-Paano naman kami ng anak natin? Tatanggapin ko ang gin awa mong panloloko sa
akin basta huwag mo lang kaming iwan! Parang awa mo na. Hindi ko kaya 'to nang mag
isa.
Kailangan ka namin!"
Parang dinudurog ang puso ko nang makita ko na halos maglumuhod na si nanay sa
lalak habang karga niya ang isang sanggol.
Sino ang sanggol na 'yon? Hindi kaya ako?
At sino ang lalaking 'to? Paano niya naatim na iwan niya si nanay sa ganyang
kalagayan, lalong-lalo na ang kanilang anak?
'I l-I'm sorry, Dina," sagot ng lalaki sa napakahinangtinig na halos hindi ko pa
marinig.
" Pakiusap, piliin mo naman kami o kahit ang anak mo lang! Kunin mo na lang ang
anak natin. Dalhin mo na lang siya. Hindi ko siya makakayang buhayin ng mag-isal
Alam mo kung anong buhay mayroon ako!"
"Hindi ko naman kayo pababayaan.
Sasagutin ko ang lahat ng gastusin niya. Susuportahin ko pa rin kayo kahit wala ako
sa piling niyo. Patawad, Dina. I'm so sorry."
Mabilis na nilampasan ng lalaki si nanay at nagmadali sa paglalakad sa hallway.
Muling napakunot ang noo ko dahil maging ang paglalakad nito ay parang pamilyar sa
akin. Parang nakita ko na siya kung saan.
Tuluyan na itong nakaliko sa kanang bahagi at nawala na sa paningin 1<0.
Samantalang si nanay ay napahagulgol ng malakas habang nakaluhod sa sahig at hawak
pa rin ang sanggol na patuloy rin sa pag-iyak. Tila nakikisabay sa dalamhati ng
kanya ina at nagmamakaawa rin sa kanyang ama na huwag silang iwan.
Hindi ko rin napigilan ang sarili kong mapahagulgol. Pakiramdam ko ay pinipira
piraso ang puso ko habang nakikita ko si nanay sa kaawa-awang kalagayan.
"Hindi mo p'wedeng gawin sa amin
'to. Hindi maaari! Ri--baby? Diana. Hey, wake up."
Bigla kong naidilat ang aking mga mata at mukha ni Dexter ang bumungad sa akin na
puno nangpag-aalala.
"D-Dexter..."
"Hey, you're dreaming." Pinunasan niya ang mga gilid ng aking mga mata. Hinawakan
ko ito at doon ko nalamang basang-basa na pala ito ng luha.
Nilingon ko si Jr. sa tabi ko at nasa mahimbing siyang pagtulog.
"What's your dream? You're moaning and crying. Drink some water." Dinampot niya ang
isang bote ng tubig sa bedside table. Binuksan niya ito at iniabot sa akin.
Tumayo ako ng bahagya bago ako uminom ng kaunti. Matapos ay muli niya itong kinuha
at ibinalik sa table sa kanyang tabi.
Muli kaming nahiga. Yumakap siya sa baywang ko habang nakatitig sa akin.
"Napanaginipan ko si nanay."
"Oh. Bruno told me what happened yesterday in the condo. Pina-check ko ang
kundisyon ni tita Dina. May sakit nga siya. I called the doctor and sent her there.
She said tita had to undergo some laboratory tests dahil hindi
maganda ang ubo niya. Mataas din ang lagnat niya."
Napahinto ako sa sinabi niya kasunod ang paggapang nang pag-aalala sa dibdib ko.
"But don't worry, family doctor ng mga Delavega ang nag-aasikaso sa kanya ngayon
and she's a good doctor. Nangako siya sa akin na gagawin niya ang lahat para bumuti
ang kalagayan ni tita."
Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya. Yumakap din ako sa kanya ng mahigpit
at umunan sa braso niya.
"Thank you, Love. Masyado kasing masipag si nanay. Siguradong sa matinding pagod
niya nakuha ang pagkakasakit niya." Sobrang masipag naman talaga si nanay. 'Yon nga
lang, hindi para sa akin kundi para lang sa bago niyang pamilya.
"By the way, what happened in your dream? You cried too hard."
"Nakita ko si nanay sa hospital. Parang bagong panganak lang siya no'n dahil may
baby pa siyang karga."
"And then? Who do you think is the baby?"
" Pakiramdam 140, ako 'yon." Muting burnigat ang dibdib ko at mulingtumulo ang luha
ko sa gilid ng mga mata ko. "Nandoon din si tatay at iniwan niya kami."
Napahikbi ako at nagsunod-sunod na tumulo ang mga luha ko. Napakalinaw pa sa ala
ala ko ang eksenang iyon sa panaginip ko at para bang totoong totoo.
Napansin ko ang pagtahimik ni Dexter kaya l t napatingala na ako sa kanya. Naabutan
ko ang tila malalim niyang pag-iisip bago yumuko sa akin.
" Nakilala mo ba kung sino?"
Kaagad akong umiling.
"Hindi ko nakita 'yong mukha niya. Pero...
hindi ko alam, parang pamilyar siya." Bigla siyang bumuntong-hininga na ipinagtaka
ko.
B a kit?
" Nothing. Why don't you tryna' ask tita Dina again? Baka sakaling magsalita na
siya ngayon."
"Hindi ako sigurado. Alam mo namang sobrang laki ng galit no'n sa akin. Siguradong
nadagdagan pa 'yon noong lumayas ako sa kanila."
" P'wede natin siyang puntahan pag-uwi natin. Nandito naman ako sa tabi mo."
Tumango na lamang ako sa kanya bago mulingyumakap.
Si nanay lang talaga ang susi upang malaman ko kung sino angtunay kong ama. Pero
siguro ay dahil sa matinding galit niya sa tatay ko kaya binaon na niya ito sa
limot.
Dahil sa ginawa nitong pag-iwan sa amin ni nanay noon, sa akin ibinuhos ni nanay
ang galit niya na dapat sana ay para sa ama ko.
CHAPTER 49:
His Child
Diana
Kinabukasan ay nagsimula na kaming m ag-ikot-ikot sa labas.
Nakasuot ako ng summer beach wear two piece sets. Off-shoulder crop top and Hawaii
leaves floral print long skirt. Tinernuhan ko lang ng flip-flops, round hat,
sunglasses and sling bag na magkakasya ang phone at ilang garnit ni baby.
Si Jr. and Dexter naman ay nakasuot din ng ternong shorts and t-shirts na kapareho
ng design ng sa akin. Mas lalo ding tumingkad ang kakisigan at kaguwapuhan niya sa
suot niya ring sunglasses.
Inilabas ito ni Dexter kahapon ng madaling araw noong nag-aayos ako ng mga bagahe
namin sa unit at nagulat ako dahil nakaplano na pala talaga ang pagbabakasyon
naming ito.
Nakapamili siya ng mga gagamitin namin sa lugar na ito na hindi niya man
langsinasabi sa akin.
Surprise daw ika niya.
"Ang cute naman ng baby."
"Yeah, ang pogi. Kamukha ng daddy."
" Parang nakikita ko na ang kinabukasan niya paglaki."
Napapangiti na lang ako sa mga nakakapansin at bumabati sa baby namin na ngayon ay
yakap ng isang carrier na nakasabit naman sa mga balikat ngdaddy niya sa harapan.
"Thank you sa inyo," nakangiti ko namang sagot sa kanila at sinusuklian din naman
nila ako ng matamis ding ngiti at pagbati.
Tuwang-tuwa din naman si Jr. sa mga nakikita niya sa mga nadaraanan namin. Buong
oras yata siyang nakatawa at hindi nag-iinarte. Katulad din ng ama niyang nagagawa
na ring ngumiti ngayon, hindi katulad noong wala pa si Jr. sa amin na laging
seryoso at tahimik sa isang tabi.
Maboboring ka naman talaga kasama siya. Tsk.
Pero ngayon ay kitang-kita na ang laki ng ipinagbago niya at 'di ko mapigilan ang
matuwa habang lihim ko silang pinagmamasdan kasama ng anak namin.
"What do you want for breakfast?" tan ong niya nang marating na namin ang mga
nagpaka-hilerang mga restaurant dito sa malapit sa dagat.
Sa isang expensive kami nagtungo at sa hindi gaano maraming tao. Ang ibang
restaurants kasi ay punong-puno.
"l like seafoods," sagot ko naman sa kanya habang patuloy kami sa paglapit sa isang
bakanteng mesa.
Luminga ako sa paligid. Alam ko kasing nakasunod langsa amin ang mga tao ni Dexter,
kasama sila Helen at Emily.
Bukod sa respetado sila ay alam kong magkakaibigan na sila sa tagal ng panahon na
nilang magkakasama sa poder ng amo nila. Kaya may tiwala akong protektado din nila
ang dalawang babaeng kasama nila lalo na't kasama din nila si kuya Bruno na siyang
mas mataas sa kanila at pinaka-mapagkakatiwalaan sa lahat.
Kaagad ko rin naman silang nakita na nagtungo sa isa pang bakanteng mesa na hindi
naman kalayuan sa amin. Alam ko namang nasabihan na sila ni Dexter kung ano ang mga
dapat nilang gawin habang kasama namin sila dito.
Anim silang lahat at nakikita ko rin naman na nag-i-enjoy sila at iba na rin ang
closeness nila. Masyado na silang malalapit sa isa lt isa. Hindi rin malabong
mangyaring magkatuluyan ang isa sa kanila.
Matapos naming umupo ay kaagad na lumapit sa amin ang isang waiter.
"Good morning, Ma'am, Sir." Iniabot niya sa amin angdalawang book menu.
"Thank you," nakangiti kong bati sa kanya. "Enjoy PO." Kaagad na rin naman siyang
tumalikod at nagtungo naman sa table na kinaroroonan ng mga tao ni Dexter.
More on seafoods talaga ang nasa menu nila.
May chicken din naman pero ilan lang.
"Ang sarap ng crabs, Love. Ito na lang sa akin," an iko kay Dexter habang nakatitig
ako sa naglalakihang crabs sa menu.
Kaagad akong naglaway at bigla akong kinilig sa hindi ko malamang dahilan. Na
excite na akong kumain nito.
"l really like the wayyou call me Love," sagot naman niya na siyang ikinalingon ko
sa kanya.
Nakangiti siya habang nakatutok din ang paningin niya sa menu book na hawak niya.
Hinahampas-hampas naman ito ni Jr. habang siya ay nasa kandungan ng daddy niya.
"Kakain ka rin, Love?" malambing ko namang tanong kay Jr. habang pinipisil ko ang
napaka-cute niyang chin.
Patuloy naman siya sa paghampas ng mga
kamay niya sa book menu at hindi man lang ako nilingon.
" P'wede na ba siyang kumain nito?" tanong naman ni Dexter
"Sabi ni doktora p'wede na raw tumikim ng fish si baby kapag sumapit na siya ng6
months old. Kaya p'wede na. Pakaunti-kaunti na lang para hindi mabigla angtiyan
niya."
Matapos naming pumili nang makakain ay muli nangtinawag ni Dexter ang waiter at
ibinigay sa kanya ang mga order namin.
Eksaktong pag-alis naman ng waiter ay nangunot ang noo ko nang may dalawang taong
pamilyar sa akin ang natanaw kong pumapasok ngayon sa entrance nitong restaurant na
kinaroroonan namin.
" Dexter."
"Yup?" Taas-kilay naman siyang burnaling sa 'kin.
" N-Nandito sila t-tita Frances at tito Rico." Lumingon din naman siya sa entrance
na nasa bahaging likuran niya.
Nakasuot din sila nang pam-beach. Wala naman silang ibang kasama kundi silang
dalawa lang.
Luminga-linga sila sa paligid hanggang sa
makita na nila kami at kaagad silang ngumitl.
Nagtaka naman ako dahil parang kami ang hinanap nila pero napakaway na rin ako sa
kanila. Si Dexter ay tumayo habang buhat si baby kaya napatayo na rin ako at
nagtungo sa tabi nila.
Kinabahan ako sa maaaring sabihin ni Dexter sa kanila. Baka hindi niya gusto na
naririto sila.
Turningala ako sa kanya ngunit maaliwalas naman ang hitsura niya at napansin ko rin
siyang ngumiti sa mga ito na malaking ipinagtataka 1<0. Tuluyan nang nakalapit sa
amin Sila tito Rico at tita Frances.
"Tita! Hindi ko po akalain na nandito rin pala kayo!" Kaagad ko na silang
sinalubong at unang niyakap si tita Frances.
"Hello, Iha! 00, naisipan lang dahil parang masarap ang paminsan-minsang
magbakasyon," magiliw din niyang sagot kasabay nang pagyakap niya rin sa akin ng
mahigpit.
"Makakabuti po 'yon sa inyo para makasagap naman kayo ng preskong hangin sa mga
ganitong lugar."
"Tito," dinig kong sambit ni Dexter mula sa likuran ko at kasabay nang pagkalas
namin ni tita Frances sa isa't isa ay hindi naman nakaligtas sa paningin ko ang
pagbitaw niya sa kamay ni tito Rico mula sa pagmano niya dito.
Nakaragdag 'yon sa pagtataka ko ngunit hindi ko muna pinansin at mabilis din akong
lumapit at yumakap kay tito Rico.
"Tito! Natutuwa po ako ng sobra at nandito rin po kayo!"
"We're too. And I'm even more glad that we can have you here." Yumakap din siya sa
akin ng mahigpit at marahang tinapik-tapik ang likuran
1<0.
Nagsalubong naman ang mga kilay ko ngunit kaagad akong ngumiti nang magkalas kami.
" Kailan po ba kayo dumating?"
"Just now. Mga isang oras pa lang ang nakalilipas," nakangiti namang sagot ni tita
Frances sa amin.
" Napakaliit naman po talaga ng mundong 'to at pinagtagpo pa talaga tayo dito,"
hindi makapaniwala kong sagot sa kanila. "Nagulat po talaga ako at hindi ko ito
inaasahan."
Hindi naman sila sumagot. Pansin ko ang pagtitinginan nilang tatlo ni Dexter at
tito Rico bago muling ngumiti na tila may pag-aalangan.
"Naku, nakita ko na naman ang napaka-cute
na batang ito. Mamita missed you so much." Bumaling naman si tita Frances kay Jr.
Kinuha niya ito mula sa mga braso ni
Dexter at kaagad din naman itong ipinaubaya ni Dexter sa kanila. Ni hindi ko man
lang siya nakitahan nang pag-aalangan na bitawan niya ang anak niya sa mga ito.
"Sit down, tito, tita. Please join us for breakfast," kaagad na alok niya sa mga
ito. "Thank you, Mister Delavega," pormal na sagot naman ni tito Rico sa kanya.
"Just Dexter PO, tito." Magalang namang yumuko si Dexter sa kanya.
Pansin ko ang pagtitig ni tito Rico kay Dexter kasunod ang munting ngiti na sumilay
muli sa mga labi niya.
Ngumiti din ako ng malaki nang burnaling naman siya sa akin.
"Tita, dito po kayo. Maupo na po kayo dito." Ipinaghila ko na rin ng isang silya si
tita Frances sa tabi 1<0.
"Thank you, Iha." Ubod ng tamis naman siyang ngumiti at umupo habang karga pa rin
niya si Jr.
Muling tinawag ni Dexter ang waiter at
hinayaan na makapag-order ng mga pagkain ang mag-asawa. Ako naman ay lihim na
nagmamasid sa mga ikinikilos nilang kakaiba sa harapan ko. Hanggang sa dumating
ang mga pagkain namin at magsimula na kaming kumain.
Nagkamustahan sila tito Rico at Dexter tungkol sa mga negosyo ng parehong pamilya.
Napag-usapan din angtungkol sa amin at kay Jr. at sa pamumuhay nila ngayon ni tita
Frances, p'wera na lang sa anak nilang hindi nababanggit sa usapan.
Ni hindi ko rin nakitaan nang anumang alalahanin si Dexter. Mukhang panatag siyang
makipag-usap kay tito Rico na siyang malaking ipinagtataka ko. Sa pagkakaalam ko
kasi ay ngayon pa lang naman silangdalawa nagkaharap.
Wala namang nababanggit sa akin si Dexter tungkol sa kanila.
MATAPOS naming kumain ay naglakad-lakad na muna kami sa gilid ngdagat. Napahiwalay
na kami ni tita Frances kila Dexter at tito Rico na ngayon ay nakaupo sa mga pinong
buhanginan habang may mga hawak silang beer.
Nakatanaw sila sa karagatan habang patuloy sila pagkukwentuhan.
Si Jr. naman ay karga ko habang sakay ng carrier niya na nakasabit sa mga balikat
1<0.
Pareho na kami ni tita Frances na mga walang saplot sa aming mga paa na basang-basa
na. Lumulubog ang aming mga paa sa buhanginan na hinahampasan ng mahinang alon ng
tubig-d agat
Nililipad-lipad ng malakas na hangin ang aming mga buhok. Itinali ko na ang sa akin
upang hindi tamaan si Jr. sa mukha.
" It's been twenty-eight years since Rico and I last came here."
Napalingon ako kay tita Frances sa sinabi niyang 'yon.
" Palagi din po pala kayo dito noon, tita?"
"Yeah. It's not just here. Marami pang lugar kaming pinupuntahan noon. We travel
everywhere so we can relax from work, from the toxic surroundings of the city...
'Yon kasi ang payo nila sa amin para makabuo kami ng baby."
Napahinto ako napatitig sa kanya nang biglang lumungkot ang mga mata niya. Bumaling
siya sa karagatan at doon naman turnanaw.
"After po ng twenty eight-years, ano na pong nangyari?"
"We've stopped. Si Rico ang mismong
sumuko."
Bigla rin akong nakaramdam ng lungkot sa sinabi niya.
" Imagine, we've been married for thirty-eight years. We've been together for ten
years and dreamed of having our own child... pero hindi talaga kami biniyayaan."
" Pero ang importante po ay mahal na mahal niyo po ang isa't isa. Hindi naging
hadlang na wala kayong sariling anak para magpatuloy kayo sa buhay niyo bilang mag
asawa."
Mapakla siyang ngumiti na ipinagtaka ko.
"Siguro nga... O baka dahil naaawa lang siya sa akin... kaya ako pa rin ang pinili
niya. Ako kasi ang may problema, hindi ko siya mabigyan ng anak."
"A-Ano pong ibig niyong sabihin, tita?"
"He cheated ."
" p-po?"
Bigla akong napanganga sa sinabi niya.
Muli siyang bumalingsa akin at doon ko nakita ang nangingilid na mga luha niya sa
mga mata.
"Nagkaroon siya ng anak sa iba. Inamin niya sa akin the day na manganak na 'yong
naging babae niya noon."
Parang sinakal ang puso ko sa sinabi niyang 'yon.
Hindi ko malaman ang isasagot ko o sasabihin ko sa kanya.
Muli siyang burnaling sa karagatan kasabay nang pagtulo ng luha niya sa pisngi.
Lumapit ako sa kanya at hinagod ang likod niya.
" I-It's okay PO, tita. H-Huwag niyo na pong ituloy--"
"He left them for me." Muli naman akong napahinto sa sinabi niya. "... even though
I didn't ask for it... Nagpaubaya na ako sa kanya dahil hindi ko naman kayang
ibigay ang gusto niya."
Natahimik ako at hindi malaman ang sasabihin. Hindi ko akalain na sa kabila nang
masaya nilang pagsasama ay may ganito pala silangdinadala.
Naaawa ako para kay tita Frances ngunit paano 'yong mag-in ang iniwan ni tito Rico
noon? Nawalan ng ama 'yong bata.
Bigla kong naalala 'yong panaginip ko kay nanay. Parang katulad pala iyon nang
nangyaring pag-iwan sa amin ni tatay noon, kahit hindi pa ako sigurado kung ano
talaga ang dahilan nang pag-iwan niya sa amin.
"At kailan ko lang nalaman... na nagtagpo na
pala ang landas namin ng anak niya."
" p-po?"
Muli akong napanganga sa sinabi niya.
"Matagal na. Mahabang panahon na ang nakalilipas... at hanggang sa ngayon."
Lumingon siyang muli sa akin at tumitig sa aking mga mata.
"Naglihim na naman siya sa akin... nang dahil sa anak niya. Tunay niyang anak."
CHAPTER 50:
Diamond Ring/WARNlN
Diana
Buong oras akong nakatulala habang binabalikan sa isipan ko ang mga bagay na
natuklasan ko mula kay tita Frances. Nakabalik na kami ng hotel at kasalukuyan ko
nang pinadidede si Jr. dito sa ibabaw ng kama.
Naging aburido siya kanina kaya minabuti na naming umuwi na muna sandali.
Hindi lang ako makapaniwala sa mga sinabi sa akin ni tita. Parang nararamdaman ko
rin ang sakit na nararamdaman niya, kung paano lokohin ng sarili niyang asawa, lalo
na sa gano'ng kabigat at kakumplikadong bagay.
Napalingon ako kay Dexter na kalalabas lang ng banyo at bagong paligo na. Isa pa
ito, kanina pa niya ako parang iniiwasan at hindi sinasagot ang mga tanong 1<0.
"Maliligo ka ba?" tanong niya habang nagpupunas siya ng basang-basa pa niyang
buhok.
Nakatapis lang siya ng puting tuwalya sa
ibabang bahagi ng katawan niya at ngayon ay nakabalandra na naman sa harapan ko ang
naglalakihan at mapipintog niyang mga masel sa dibdib at mga braso, gano l n din
ang eight pack abs niya sa tiyan.
Gusto ko sana siyang paglawayan ngayon pero wala ako sa mood. Hanggang ngayon ay
parang nahihilo pa rin ako kahit mahaba na ang naitulog namin kahapon na inabot pa
hanggang magdamag.
Nanlalata pa rin ang katawan ko hanggang ngayon.
" Baby, nagugutom ka ba?... sa akin?"
Napaangat ang paningin ko sa mukha ni Dexter nang marinig ko ang sinabi niyang
lyon. Abot-tainga ang ngisi niya habang nakatitig sa akin ng malagkit.
"Mukha mo. Magbihis ka na nga." Kaagad ko siyang inirapan.
Siya naman ngayon ang ngumuso na parang bata. Pinigilan ko ang matawa sa hitsura
niya. "Ayaw mo, okay. Lalabas na lang ako."
"Saan ka pupunta."
"Somewhere out there."
"Anong somewhere out there? Huwag mo
'ko ma-somewhere-somewhere out there d 'yan,
Delavega!"
"Why? I'll just talk to Bruno and his comrades. I'll order something."
"Maglalandi ka lang d'yan sa labas."
Bigla siyang tumawa ng malakas habang nagkakalkal na ng damit sa 100b ng wardrove.
Napatiim-bagang naman ako.
"Ayaw mo bang may lumalandi sa aking
"Subukan mo lang, Delavega. Gigising kang wala ng titi."
Mas lalo namang lumakas ang pagtawa niya at hindi ko man lang siya nakitaan ng
takot.
"You're so mean, baby. Ikaw din naman ang magsa-suffer kapag nawala 'to."
"Kaya kong paligayahin ang sarili 1<0, no."
"We can't produce a baby with just your naughty finger." Hindi siya matigil sa
pagtawa niya.
Namilog namang bigla ang mga mata ko sa sinabi niya.
Ngunit bigla rin akong napahinto nang may bigla akong maalala.
Kailan ba ako huling ni-regla? Parang ang tagal ko na yatang hindi dinadatnan. Tama
ba?
Mabilis kong kinuha ang phone ni Dexter sa ibabaw ng bedside table at kinalkal ang
calendar niya. Napatitig ako sa mga numero doon. August 5 na ngayon. Three days na
pala akong late sa menstruation. s* *t.
" Baby, what's that?"
Napatingin naman ako kay Dexter na ngayo'y naglalakad na palapit sa akin kasabay
nang paghila niya paibaba sa tapis niyang tuwalya at sumaludong bigla sa harapan ko
ang agila niyang mukhang handa na namang lumipad. "Anong ginagawa mo? Takpan mo nga
'yan, p'wede ba?" inis kong utos sa kanya.
"Why? Scared?"
"I'm not scared! Kakagatin ko 'yan."
"Ano bang tinitingnan mo d'yan?" In agaw niya mula sa akin ang phone niya at hindl
pinansin angsinabi ko.
Tiningnan niya ang screen niyon. Hindi ko pa nga pala nasasabi sa kanya ang text ng
haliparot na Alexandra. Hindi rin ako sigurado kung nakita na niya iyon dahil wala
naman siyang nababanggit sa akin.
Hindi naman na ako umaasa pa dahil tahimik naman talaga siya. Ayaw ko ring masira
ang bakasyon namin ngayon dito.
" Dates? What's up with these dates?"
Hindi kaagad ako nakasagot.
Hindi pa rin naman ako sigurado. Baka ang pagkahilo at panlalata na nararamdaman ko
ngayon ay dahil lang sa puyat ko noong nakaraang gabi. Masyado pa rin namang maaga
para urnasa.
"Wala." Inirapan ko na lamang siya bago ako muling burnaling kay Jr. na nakatulog
na pala ngunit nasa bibig pa rin niya angn
Sinubukan ko itong hugutin mula sa bibig niya ngunit muli lamang din niya itong
sinipsip kasabay nang bahagya niyang pagkilos.
Napalingon naman ako kay Dexter at napanganga nang biglang hinaplos ng mga daliri
niya ang gitna ko mula sa likuran ko.
"Dexter!" mariin kong saway sa kanya ngunit nginisihan niya lang ako kasabay nang
mabilis niyang paghila paibaba sa underwear kong suot. "Nagpapadede pa ako."
Pinanlakihan ko siya ng aking mga mata.
"Just stay in your position." Itin aas niya ang kaliwa kong hita at isinampay sa
leeg niya habang nakatagilid ako ng higa. Kaya naman patagilid din siyang pum'westo
sa gitna ng mga hita ko.
"K-Kanina pa ako naligo." Sinubukan kong
ilayo ang mukha niya mula sa gitna ko ngunit nagpumilit pa rin siya!
" It's okay, baby. That will add to your taste." "H-Ha?" Napanganga naman ako sa
sinabi niyang 'yon.
Napapikit ako at napakagat-labi nang tuluyan ko nang maramdaman ang paghagod ng
dila niya sa hiwa ko. Oh, s* *t!
Nakakahiya.
Pinagpawisan na ako kanina sa paglabas namin at pagbababad sa tabing dagat.
Mamayang hapon pa langsana namin plano maglangoy. May pool din naman sa labas
nitong hotel and jacuzzi, dito naman sa malawak na balcony ng room namin.
Doon ko plano sanang magbabad mamaya para ma-relax ang pakiramdam ko.
Pinigilan ko ang sarili kong hindi gumalaw dahil sa init at sensasyon na
nararamdaman ko na dulot ng malikot na dila ni Dexter sa sunflower 1<0. Ayaw pa
ring bitawan ni Jr. ang n e ko at patuloy pa rin siya sa pagdede.
Tsk. Pinahihirapan ako ng mag-amang 'to. Ang hirap-hirap ng posisyon ko!
Nagpatuloy si Dexter sa paglamon ng p e ko habang sakal ng hita ko ang leeg
niya. Mahigpit kongtinakpan ang bibig ko upang hindi ako mapaungol na kay hirap
hirap ding pigilan.
Hindi ko alam kung bakit pero kakaiba na naman ang sarap na inihahatid sa akin nang
ginagawa niyang pagkain sa akin habang nakatagilid. Siguro ay dahil bago ang
posisyon naming ito.
Maka-ilang ulit niyang sinipsip ang clit ko at inihagod ang dila niya sa hiwa ko.
Mas lalo akong napapikit ng mariin nang maramdaman ko ang pagpasok ng daliri niya
sa lagusan kong napakadulas na ngayon.
Basang-basa na ito kaagad.
"D-Dexter, you're damn killing me!" mariin kong sambit bago ko mulingtinakpan ng
mahigpit ang bibig ko.
Napakuyom ako ng mahigpit sa kobre-kama nang simulan na niyang ilabas-masok sa 100b
ko ang mga daliri niya dahil pakiramdam ko ay naging dalawa na ito ngayon, na
sinasabayan naman ng dila niyang patuloy sa paghagod at pagsipsip sa clit 1<0 !
Sinusungkit-sungkit ito ng dila niya na mas lalong nagpapatindi sa sarap na
nararamdaman
1<0.
"Hmm!" impit akong napaungol nang tumindi na ang tensiyon na namumuo sa puson
1<0.
Dinampot ko na ang unan at itinakip sa mukha ko nangtuluyan na akong mangatal at
narating ko ang orgasm ko. Patuloy pa rin sa mabilis na paglabas-masok sa 100b ko
ang mga daliri ni Dexter at pagsipsip niya sa clit ko.
"Hmmm!" Doon ko inilabas ang hirap ko sa pag-ungol.
Pumulandit ang mga katas mula sa akin na ramdam kong sinalo lang ng bibig ni
Dexter. Halos mangisay ako sa ibabaw ng kama at habol ang aking paghinga.
llang sand ali pa ang lumipas bago siya huminto sa ginagawa niya. Umalis na siya sa
gitna ko at humiga naman sa tabi 1<0. Inagaw niya ang unan na ginawa kong panakip
sa mukha ko at inilagay sa ulunan namin.
Pinaghahalikan niya ang batok ko mula sa likuran ko kasabay nang paghagod ng ulo ng
p i niya sa hiwa ko.
"Damn, baby. I really love the sweetness of your taste and smell. I'm really
addicted to you if you only knew," bulong niya kasunod ang paghagod muli ng dila
niya sa batok ko at marahang sinipsip ang balat ko, na siyang muli namang
nagpadarang sa akin.
Kasabay niyon ay dahan-dahang pag-ulos ng p i niya sa naglalawa kong lagusan mula
sa likuran ko.
"0-00011," impit akong napahalinghing sa kakaibang sarap na dulot niyon sa akin
kasabay nang nakababaliw niyang mga halik sa batok at tainga 1<0.
Iniangat niya ang kaliwa kong hita at isinampay sa hita niya bago niya
ipinagpatuloy ang marahang paglabas-masok niya sa 100b 1<0.
Napatingala ako habang kagat ko ang ibabang labi ko. Nagtungo ang kamay niya sa
harapan ng p
e ko at sinimulang paglaruan ang clit ko.
Napahawak ako ng mahigpit sa matigas niyang braso na garnit niya ngayon sa clit ko
habang ninanamnam ko ang napakasarap na ligayang inihahatid niyon sa akin.
Ngunit pilit ko pa ring pinaglalabanan ang katinuan kong unti-unti niyang hinihila.
Yumuko ako at muling sinilip ang aming anak.
Nagigising-gising siya dahil sa mahina ngunit sunod-sunod naming paggalaw ng daddy
niya kaya lt patuloy pa rin siya sa pagdede niya sa akin.
Nagpatuloy din naman sa pag-angkin sa akin
si Dexter mula sa likuran ko. Pilit niyang ibinabaon ng husto sa 100b ko ang
napakatigas at higante niyang alaga. Ramdam na ramdam ko ang bawat pagtama niyon
sa sukdulan ko at bawat paghagod nito sa p* * *y walls 1<0.
Madalas niya ring tamaan ang G-spot ko na siyang halos magpangatog sa mga tuhod ko.
"D-Dexter," pabulong kong sambit sa pangalan niya nang muli na namang mamuo ang
napakasarap na kiliti at sensasyon sa puson ko. " Damn, baby. Your sweet p***y
swallows my c**k deeply," bulong niya rin sa tainga ko.
Nararamdaman ko ang paglalim ng kanyang paghinga at pagtama nito sa balat ko na
siyang nakakaragdag sa inihahatid nitong init sa akin.
Gumiling siya ng husto sa likuran ko habang urniikot din ang alaga niya sa 100b ko
kasabay n ang patuloy niyang paglapirot sa clit ko.
Napahigpit ang pagkakakapit ko sa braso niya nang maramdaman kong malapit na naman
ako sa sukdulan. Binitawan niya ang clit ko at ipinaling sa kanya ang mukha ko
kasunod ang maalab niyang paghalik sa mga labi ko.
Muli niyang inilabas-masok sa 100b ko ang p i niyang ramdam kong mas lalo pa yatang
nanigas ngayon at tumitibok ang mga
ugat.
"A-Aaah," muli akong napatingala nang bitawan niya ang mga labi ko kasunod ang
makapigil-lakas niyang pag-ulos sa 100b ko na senyales na hayan na ang pagsabog
niya. Nangatal na rin ako nang marating kung muli ang orgasm ko.
"s**t! Oh, f**k!" sunod-sunod siyang napamura mula sa likuran ko kasabay nang
paninigas niya at pagbaon ng husto ng p niya sa 100b ko. Muli niyang
pinaghahalikan ang batok ko kasabay nang mahigpit na pagyakap ng braso niya sa
baywang ko.
Naramdaman ko ang mainit niyang katas na pumuno sa p e ko. Pakiramdam ko ay
napakarami niyon at umapaw hanggang sa bukana 1<0.
"Oh, s**t. So, lovely," hinihingal niyang bulong sa tainga 1<0. "This is our baby
girl, I'm sure."
Marahang hinaplos ng palad niya ang tiyan 1<0.
" Parang sure na sure ka. Paano kung lalaki
Sinilip ko si Jr. na ngayon ay nakatulog nang muli.
"It's okay. Magtatayo na lang siguro tayo ng team." Ramdam ko ang pagngisi niya
kasunod ang pagsiksik muli ng mukha niya sa batok
1<0. "Damn, your scent, baby. It's your fault why
I'm so mad at you."
"Kasalanan mo, inaamoy mo '140."
Narinig ko ang mahina niyang pagbungisngis kaya naman tumama ang mainit niyang
hininga sa leeg ko na naghatid na sa akin ngayon ng malakas na kiliti.
"Dexter." Kaagad kong inilayo ang mukha niya sa batok ko ngunit mas humigpit lang
ang pagkakayakap niya sa baywang ko at pagsiksik ng mukha niya sa batok ko!
"l love you, Diana," malambing niyang bulong muli sa tainga ko na siyang ikinangiti
ko.
"l love you too, Love," bulong ko rin nang hindi kumikilos mula sa pagkakatalikod
ko sa kanya.
Sabay kaming nakatulog sa gano'ng posisyon na nananatiling nakabaon sa 100b ko angp
i niya at mahigpit siyang nakayakap sa akin.
NGUNIT SA PAGGISING ko ay mag-isa na lamang ako sa kama. Maging si Jr. ay nawawala
rin.
Natanaw kong madilim na sa labas. Napatingala ako sa nakasabit na wall clock sa
harapan ng kama at gano'n na lang ang pamimilog ng mga mata ko nang makita kong
alas nuebe na pala ng gabi!
"Dexter? Jr.?" Kaagad akong napabangon at burnaba ng kama.
Hinanap ko sila sa buong paligid hanggang sa balcony ngunit hindi ko sila natagpuan
doon. "Dexter?" Sinilip ko rin ang 100b ng banyo ngunit wala rin sila doon.
Hindi kaya nananaginip na naman ako? Napalingon akong muli sa kama. Nakita ko pa
doon ang panty ko na hinubad sa akin kanina ni Dexter!
Kaagad ko itong dinampot at isinama sa mga maruruming darnit namin na nakapatong sa
couch. Burnalik ako sa 100b ng banyo at mabilis na naglinis ng buo kong katawan.
Matapos ay kaagad din akong lumabas at nagsuot ng isang set ng white bikini.
Nagpatong na lang ako ng robe sa ibabaw.
Lalabas na sana ako ng pinto nang matanaw ko ang cellphone ko sa ibabaw ng bedside
table at urniilaw ang screen nito. Kaagad ko itong nilapitan at dinampot.
Isang MMS ang nagpadala mula sa isang unregistered number. Ngunit parang pamilyar
sa akin ang numero.
Kaagad akong napatiim-bagang. Alexandra!
Pati ba naman ang numero ko ay alam niya?! Sigurado akong siya ito. Saan ba nakuha
ng babaeng lyon ang number ko?!
Kaagad kong binuksan ang MMS. Alam ko namang puro kasiraan lang ang nilalaman nito.
Ngunit napahinto ako nang bumungad sa akin ang larawan nilangdalawa ni Dexter.
Magkaharapan at malapit na malapit sa isa't isa. Nakatalikod si Dexter sa gawi ng
camera mula sa malayo at bahagyang nakatagilid ang ulo niya na para bang may
ginagawa silang kababalaghan ng babaeng ipinaglihi sa kabayo.
Gano'n na lang ang mabilis na pagsasal ng dibdib ko. Naghahalikan ba sila?
Naikuyom kong bigla ang kamao 1<0. Mabilis kong binuksan ang pinto ng silid namin
at lumabas. Halos takbuhin ko na ang hallway patungo sa hagdan. Nasa second floor
lang naman ang kinuha naming room.
Tinawagan ko na rin si kuya Bruno para alamin ang kinaroroonan nila at ni Dexter.
"Señorita--"
"Nasaan ang magaling mong amo? Si Jr., nasaan?!" Hindi ko na mapigilan pa ang
mapasigaw habang humahakbang paibaba ng hagdan.
Nanginginig ang mga tuhod ko at mga laman ko sa halo-halo kong nararamdaman.
"Ma'am, nandito lang po kami sa ibaba, sa may pool."
Kaagad ko na ring pinutol ang linya. Mabilis din akong nakarating sa ibaba at
lumabas ng hotel kung saan naroroon ang malawak na pool.
Ngunit biglang bumungad sa akin ang rnga bagay na mabibilis na nagliparan patungo
sa himpapawid bago sunod-sunod na sumabog ang malalakas na fireworks doon.
Napahinto ako sa paglalakad habang nakatingala sa itaas at pinagmamasdan ang
napakagaganda at samo't saring makukulay na ilaw na nilikha ng maraming fireworks
na iyon.
Napayuko din ako kaagad at luminga sa buong paligid nang magsibuhay naman ang mga
decorative lights na nagkalat sa itaas. Napanganga din ako nang mabungaran ko ang
napakaraming pink balloons na pumuno sa ibabaw ng pool.
Maraming tao na rin ang nakatunghay lahat
sa akin.
"A-Ano 'to?" bulong ko sa sarili ko.
Muling nagliparan ang maraming fireworks patungo sa itaas na kaagad ding sumabog
doon at lumikha ng magkakasunod na letra.
Kaagad akong napatakip sa bibig ko habang nakatulala doon. Ramdam ko ang pagtayo ng
mga balahibo ko sa katawan.
At sa pagyuko ko ay nasa harapan ko na si Dexter, nakaluhod habang hawak ang isang
red box na naglalaman ng isang kumikinang... na diamond ring.
CHAPTER 51:
He's Just M i n e
Diana
"Last year and just recently, my actions towards you have been violent, and I want
to apologize to you for this. God knows I didn't mean to do that ngunit hinihingi
ng pagkakataon," aniya habang emosyonal na nakatingala sa akin at nakatitigsa aking
mga mata.
Kasalukuyan kami ngayong napapalibutan nang hindi ko mabilang na mga tao, kasama
ang mga tao niya, sila Helen at Emily, tita Frances and tito Rico, at ang
ikinagulat ko ay naririto rin ang ilan sa mga kapatid at pinsan niya na mga
Delavega.
"At sa pamamagitan nito ay gusto kong bumawi para sa kapangahasan kong nagawa sa
iyo noon."
Muli akong napayuko at napatitig sa kanya. Kasalukuyang nagkakarerahan ngayon ang
bilis ng t* * *k ng puso ko dahil hindi ko inaasahan ang sandaling ito na ibubungad
niyang bigla sa akin. Alam kong may surpresa siya pero hindi ko pa rin ito nagawang
paghandaan.
"l want you to know how special you are to me, Diana baby, more than just being
best friends... I'll do my best to make you experience that all the days that pass
in our lives will be romantic and memorable, with our son and me. Gusto kong
maibalik ang buong tiwala mo sa akin na ninakaw ko noon nang biglaan at hindi mo
nalalaman."
Lihim akong napaismid sa huli niyang sinabi dahil naalala kong bigla ang larawan na
ipinadala sa akin ngayon lang ng hayop na Alexandra na iyon. At hawak ko pa rin
hanggang ngayon ang phone ko.
" Lahat ng mga simpleng pangarap natin noon ay matutupad... ifyou also fulfill what
I have longed for ... And I want you to know that You are the only one I have
dreamed of in my whole life... Please, Diana... Marry me, baby." Magkahalong
pakikiusap at nag-aalab na pagmamahal ang nababasa ko ngayon sa kanyang mga mata
habang nakatitig sa akin.
Hindi kaagad ako nakasagot pero ramdam ko sa puso ko sa mga sandaling ito ang nag
uumapaw na kaligayahan. Matagal ko na itong hinihintay mula sa kanya dahil gusto ko
nang maging maayos ang pamilya namin at malagay na kami sa tahimik.
Tama na ang gulo, nagsasawa na ako at napapagod. Ang tanging gusto ko na lang
ngayon ay alagaan at asikasuhin sila ng anak ko. At ibigay ang buong pagmamahal ko
para sa kanila.
Pero gusto ko munang maging malinaw ang lahat.
"Sagutin mo muna ako ng totoo," mahina kong sagot sa kanya, 'yong halos kaming
dalawa lang ang nakakarinig.
Gusto kong maging pribado na lang para sa aming dalawa ito.
"What?" Kaagad namang nangunot ang noo niya habang nakatitig sa akin.
Iniabot ko sa kanya ang phone ko upang makita niya ang larawan nila ni Alexandra.
Kaagad din naman niya itongtiningnan kasunod ang mas lalo pang pangungunot ng noo
niya. "Totoo ba 'yan? Huwag na huwag kang magsisinungaling sa akin."
Kaagad din siyang turningala sa akin at matapang na sinalubong ang aking mga mata.
" If I say no, will you believe me? There are things behind that picture?"
"l only need one answer, Dexter... Yes or no." Nagsimulang mangilid ang mga luha sa
aking mga mata habang nakatitig sa kanya. "No," kaagad niya namang sagot nang hindi
man lang kumukurap habang nakatitig din sa akin.
Kasabay nang pagngiti ko ay pagpatak naman ng mga luha ko sa pisngi.
Kaagad akong yumukod sa kanya.
Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at maalab siyang hinagkan sa mga labi
niya.
"Yes, I do. I'll marry you, Love," sagot ko sa kanya at hindi ko mapigilang maging
emosyonal sa harapan niya.
"Oh, God!" Bumaha din ang emosyon sa kanya at niyakap niya rin ako ng mahigpit.
Mas maalab niyang hinagkan ang mga labi ko. Kasabay naman niyon ay hiyawan at
palakpakan ng mga tao sa paligid namin sa pangunguna ng mga kapatid niya.
"Yahooooo!"
"Congratulations!"
"Yeah, that's our boy!" "Congrats, dear brother!"
"Whoa
Mabilis na isinuot ni Dexter ang singsing sa daliri ko bago niya ito mainit na
hinagkan at mull' ring hinagkan ang mga labi ko.
Naagaw naman ang pansin namin nang muli na namang sumabog ang mga makukulay at n
aggagand ah ang fireworks sa kalan gitan.
Magkayakap at sabay namin itong pinanood ni
Dexter.
Hindi na maalis-alis ang mga ngiti sa aming mga labi ngunit parehong nangingilid
ang mga luha sa aming mga mata.
"Kasalan na!!"
"Yahoooo!!"
"Congratulations!"
Muling nagsigawan ang mga kapatid niya at mabilis na nagsilapitan sa amin. Naririto
rin pala ang mga asawa nila at si tito David din na punong-puno ng kagalakan habang
pumapalakpak.
"l greet you with all my heart and I can't wait for the wedding that will take
place between you and my son. Welcome to our family, Diana. You'll be Delavega too
soon," nakangiting saad sa akin ni tito David.
Kaagad akongyumakap sa kanya ng mahigpit.
" Maraming-maraming salamat PO, tito." Muli akong naluha sa sobrang kaligayahan.
"When are you going to call me dad? Naaasar
ll
ako sa tito.
Natawa naman ako ng malakassa sinabi niyang 'yon.
"Daddy," aniko kasabay nang pagpunas ko sa mga luhang pumatak na naman sa pisngi
ko.
"Yan ang napakagandang pakinggan," nakangiti niya namang sagot sa akin.
Binati niya rin si Dexter at sinalubong din nila ng yakap ang isa l t isa.
"Thanks, Dad. My number one supporter."
"You have no idea how proud I am of you, my children. Ipinagmamalaki ko kayong
lahat."
Naluha ako sa madamdaming pahayag na iyon ni tito David sa mga anak niya. Kitang
kita naman sa kanya na mahal na mahal niya talaga ang mga anak niya kahit iba-iba
ang mga ina nila.
"Congratulations, lho."
"Congrats, sa inyo. Sana ay kasalan na talaga ang susunod."
Napalingon naman ako sa likuran namin, lalo't nakaharap na rin doon si Dexter at
bumungad naman sa amin sila tita Frances at tito Rico na siyang may buhat pala kay
Jr.!
"Oh, my God! Ang anak ko nakalimutan ko," hindi ko napigilang bulalas kasabay nang
paglapit ko na rin sa kanila.
Yumakap muna ako kay tita Frances.
"Thank you so much PO, tita.
Masayang-masaya po ako dahil napabilang kayo sa surpresang ito sa akin."
"Masaya ako para sa inyo, lalo't nakikita ko kung gaano ka naman kasaya."
Naluha ako sa sinabi niyang 'yon.
Bigla kong naalala ang kanilang anak. Hindi man ganito ka-bongga ang naging
proposal sa akin noon ni Francis. Isang simpleng date lang iyon noon pero naging
masaya pa rin naman ako.
Pero ang sayang iyon ay hindi kayang pantayan ang kaligayahang nararamdaman ko
ngayon sa piling ng tunay kong minamahal, si Dexter. At gusto ko nang ipagpasalamat
ang ginawa niyang pag-kidnap sa akin noon.
Dahil kung hindi niya iyon ginawa, siguradong malaking pagsisisi ang kinakaharap ko
sana ngayon. Hindi ko na nga alam kung saan dinala ni Dexter lyong diamond ring na
ibinigay sa akin noon ni Francis. Siguro ay itinapon na niya.
Nawala na rin 'yon sa isip ko at ngayon ko na lang naalala. Anyway, wala naman na
akong pakialam pa doon.
Muli kaming nagyakap ni tita Frances bago naman ako bumaling kay tito Rico na
ngayon ay nakatitig na rin sa akin habang nababasa ko ang kakaibang emosyon sa
kanyang mga mata na hindi ko maipaliwanag.
"Congratulations, anak Diana," nakangiti niyang bati habang nangingilid na ang mga
luha sa mga mata niya na mabilis niyang itinago sa pamamagitan nang pagyakap sa
akin ng isa niyang braso dahil si Jr. ay buhat pa rin niya.
"Salamat PO, tito." Sanay naman na akong tinatawag niya na anak, katulad din ni
tita Frances, simula pa noong pumasok ako sa pamilya nila.
Pero hindi ko maintindihan ang sarili ko, para bang may nararamdaman akong kakaiba
sa kanya ngayon. Yumakap din ako sa kanya ng mahigpit kasabay nang kakaibang
damdaming bumugso sa dibdib ko.
"1'm so proud ofyou, Diana, ifyou only knew. Your goodness and your happiness are
the only things that matterto me... na sana kahit papaano ay maipambawi ko sa mga
bagay na nagawa ko noon. Maliit lang 'yon at hindi niyon matutugunan ang mga
kasalanan 1<0."
Nangunot ang noo ko sa mga sinabi niya. Kumalas ako mula sa pagkakayakap sa kanya
at napatitig.
"A-Ano PO?" Pansin ko naman ang pag-iwas niya ng tingin sa akin ngunit nakikita ko
ang namumuong mga luha sa mga mata niya. "Naku, nagdadrama na naman ang matandang
ito. Ano ka ba naman,
Enrico?" kaagad namang saway sa kanya ni tita
Frances na may kasamang pagpalo sa braso niya.
Malakas namang natawa ang lahat maging ako ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang
magtaka sa inaasal niya ngayon.
Kinuha ko na mula sa kanya si Jr. nang mapansin kong sumasama na angtimpla ng mukha
ng anak ko.
" Kalabaw lang ang tumatanda, bala--e-este
Mrs. Angeles," malakas na sagot naman ni tito David sa kanila na sinundan niya nang
pagtighim dahil mukhang nasamid siya. "Come on, kumpadre! Hayaan na natin sila
d'yan. There's a lot of wine on the bar counter. We should be enjoying and
celebrating now instead!"
Kaagad ding inakbayan ni tito David—este daddy David si tito Rico at inakay palayo
sa amin.
Napahabol na lang ako ngtingin sa kanila at ngayon ay mas nadagdagan pa ang
pagtataka ko sa mga nangyayari. Ngayon ko lang nalaman na close pala ang pamilya
Angeles at pamilya Delavega?
Bakit hindi sila nagawang imbitahan ni Dexter noong binyag ni baby? Nagkausap rin
kami noon ni tita Frances tungkol sa hindi nila pagpunta at hinding-hindi ko
makakalimutan iyon.
Pero bakit ngayon--Anong nangyayari?
"Huwag mo nang pansinin ang tito mo. Gan'yan naman talaga siya noon pa man, hindi
ba?" ani tita Frances sa akin.
Napalingon naman ako sa gilid ko nang biglang mayyumakap sa amin ni Jr. mula sa
likuran namin. Si Dexter na may napakalapad na ngiti sa mga labi niya.
"Let's eat? Hindi ka pa kumakain," malambing niyang pagyaya sa akin. "Tita, please
enjoy our buffet. Masarap 'yong luto ng mga caterer natin ngayon."
"00, Salamat. Congratulations again sa inyong dalawa. I'm glad to be able to attend
your wedding as well and hope everything goes well," nakangiti saad sa amin ni
tita. "'Yon talaga ang pinakahihiling ko at sana ay magkapatawaran pa rin ang mga
dapat na magkapatawaran because life is so short... Sulitin na natin kasama ang mga
mahal natin sa buhay." Nagkatinginan kami ni Dexter sa mga sinabing iyon ni tita
Frances bago ngumiti at muling burnaling sa kanya.
"Tama po kayo, tita." Tumango-tango ako sa kanya. Siya naman ay lumawak din ang
pagkakangiti at biglang umaliwalas ang mukha.
In-enjoy namin ang buong magdamag kasama ang pamilya Delavega at mga Angeles.
Nabusog kami sa napakaraming pagkain. Marami ring inumin at halos malasing ang mga
kalalakihan lalo na si Dexter at ang mga kapatid niya habang nagbababad sa pool.
Nakapagbabad din ako saglit nang makatulog na si Jr. at sila Helen at Emily naman
ang nagbantay clito lang din sa isang bakanteng mesa at kasama namin.
"So, tell me. Bakit gano'n ang hitsura niyo sa picture kasama angAlexandra na 'yon?
Para kayong naghahalikan," kastigo ko na kay Dexter pagbalik namin ng silid namin.
Nagtuloy-tuloy naman ang mahimbing na pagtulog ni Jr. sa ibabaw ng kama.
"l thought you believed me," sagot naman ng lasing kasabay nang pagyakap niya sa
akin mula sa likuran ko at sinisimulan na naman
niyang sibasirin ang leeg ko.
"Masama bang malaman? Hindi ko ba p'wedeng malaman?" Nagsisimula na naman akong
mainis, lalong-lalo na sa talanding
Alexandra na lyon na ipinaglihi sa kabayo!
"Matagal na 'yon at hindi ko alam na may picture na gano'n. Napansin mo ba na sa
labas ng kuwadra 'yong nangyari? Ang naalala ko, napuwing siya no'n at pinahipan
niya sa akin."
"Sana nabulag na lang siya!" inis kong sagot sa kanya. Malamang, sinadya lyon ng
malanding babaeng 'yoni.
Tinabig ko siya at mabilis na hinubad ang suot kong robe. Nanlalagkit ako at gusto
kong maligo.
Ngunit muli pa ring lumapit sa akin si Dexter at yumakap na naman ng mas mahigpit
pa sa akin mula sa likuran ko.
"Dexter, maliligo ako."
"Let's take a bath together then. Nagagalit ka na naman. Why would I kiss another
woman? Hindi sila kasing-sarap mo." Napanganga ako nang bigla niyang sinipsip ang
balat ko sa leeg na naghatid ng kakaibang sensasyon sa akin.
Ngunit kaagad kong ginising ang diwa ko at
pilit akong kumalas muli sa kanya.
"Tse! Bakit ba ayaw tumigil ng babaeng 'yan sa paninira? At sino naman ang kumuha
ng picture na 'yon, aber?" Mabilis akong nagtungo sa 100b ng banyo bago pa magising
si Jr. sa mga bosesnamin.
Kaagad din namang sumunod sa akin ang lalaking hindi mapatali.
"May isang assistant siyang kasama noon. She definitely took our picture. Tsk. If
she still doesn't stop, I assure you, ako na mismo ang magsasampa ng kaso laban sa
kanya. I don't care about the good things we had together before. Alam ko namang
mali ang mga ginagawa niya."
" Dapat langl Dahil kapag hindi mo ginawan ng paraan 'yan, ako ang kakatay sa
babaeng 'yan at ipapalamon ko siya sa mga tigre!"
"Ang tapang naman talaga ng baby ko. 00 na, sa iyo lang naman talaga ako. Huwag ka
nang magselos." Muli na naman siyang yumakap sa akin at ngayon ay sa harapan ko na
kasunod ang mabilis niyang paghawak sa batok ko at pag-angkin sa mga labi ko.
"Uhrnm..." Nalasahan ko mula sa bibig niya ang pinaghalong menthol at alak.
Tinangka ko pa rin siyang itulak ngunit hindi na niya ako pinagbigyan pa hanggangsa
mas lumalim pa ang mga halik niya at tuluyan na rin akong malunod.
Kusa na rin akongtumugon hanggang sa nauwi na naman kami sa mainit na pagtatalik.
Pero kahit kailan niya naman gustuhin na angkinin ako ay hinding-hindi ko siya
tatanggihan.
Akin lang siya at sa akin lang siya dapat mabaliw nang ganito.
CHAPTER 52:
Everything Is Planned
Diana
Three weeks kaming nag-stay sa El Nido. Marami kaming ginawa at nalibot din namin
ang buong lugar.
Isang linggo din naming nakasama doon ang mga Delavega, gano l n din sila tito Rico
at tita
Frances. Matapos ay nauna na silang burnalik sa Manila at sumunod naman kami.
Ang plano sana raw ni Dexter ay doon na ganapin ang kasal namin ngunit napag-usapan
namin na puntahan na muna namin sila nanay at ang mga kapatid ko, gayundin naman
ang nanay niya at mga kapatid niya sa mother side niya.
Susubukan namin silang imbitahan sa pagbabaka-sakaling makakadalo sila. Sa susunod
na buwan na kasi ang plano ni Dexter na kasal namin at dalawang linggo na lang ang
pagitan niyon simula ngayon.
Kailangan naming mag-asikaso na kaagad.
Isa akong wedding planner at gagawin ko lang itong mabilis sa gusto kong ayos ng
kasal ko. Gusto kong maging special ito sa lahat pero simple lang.
Sa 100b din ng tatlong linggo naming pamamalagi sa El Nido ay doon ko na-confirm na
buntis na nga talaga ako sa pangalawa naming baby ni Dexter. Tatlong pregnancy test
ang nagamit ko upang makasiguro.
At ngayon ay sunod-sunod ko na ngang nararamdaman mull' ang mga sintomas na
naramdaman ko noong ipinagbubuntis ko pa lang si Jr. Halos kapareho lang ito noong
una pero ngayon ay nakakaya ko naman nang i-handle.
Sunod-sunod na ipinasok ng mga tao ni Dexter ang napakaraming groceries sa 100b ng
bahay nila nanay. Naririto si Alvin, nakasimangot at alam kong dahil iyon sa akin.
Panaka-naka siyang sumusulyap sa akin at halata sa mukha niya ang sama ng 100b na
dinadala niya.
Si Aiko naman ay naririto rin at kasalukuyang malaki na angtiyan.
Si Airene naman na pinakabunso sa aming magkakapatid ay nakayakap sa akin habang
hawak niya at nilalaro-laro ang kamay ni Jr. na kasalukuyan kong karga. Si Dexter
ay may buhat na dalawang basket ng prutas.
"Pasok kayo, ate. Pasensiya na, makalat pa sa 100b," tila nahihiyang alok sa amin
ni Aiko.
"Okay na ba si Nanay?"
" Medyo pero nagtatrabaho na Lili siya. Ayaw naman kasi niyang magpahinga."
"Sa Garments pa rin ba siya?"
"00. Maya-maya lang ay pauwi na 'yon." " Iniinom ba niya ang mga gamot niya?"
" Pinapaalala ko lagi sa kanya dahil kung minsan ay nakakalimutan niya."
Ang balita ko ay nagkaroon si nanay ng pneumonia at ilang buwan din itong gamutan.
Nagagamot naman daw ito ayon sa Doctor na sumuri sa kanya. Si Dexter na ang sumagot
ng lahat.
Tuluyan na kaming pumasok sa 100b.
Yumuko kami ng bahagya sa pinto dahil masyado na itong mababa ngayon, hindi katulad
dati na mataas pa.
"Tinambakan na kasi ito kaya mababa na ang pinto para hindi kami maglangoy dito sa
100b sa tuwing burnabaha," pauna na niyang sabi nang mapansin niya siguro ang
paglinga ko sa buong paligid.
Yari sa hollow blocks ang kalahati ng bahay sa ibaba. Sementado ang sahig at yari
naman na sa mga kahoy ang kalahati paitaas. Yero naman ang bubong ngunit masyado
na ring mababa.
P'wede pa siyang pataasin upang hindi mauntog
sa pinto at bubong ang mga nakatira dito o ang mga bisitang dumarating.
May maliit silang television at karaoke. Yari naman sa plastic ang mga silya,
gayundin ang mesa sa kusina.
" Nasaan si tito at ang asawa mo?"
"W-Wala si Papa, eh. Hindi namin alam kung nasaan. Si Miggy, naghahanap ng
trabaho." Napansin ko ang pag-iwas niya ng tingin sa akin.
"U-Upo muna kayo. Kumain na ba kayo?
P-Pasensiya na, wala pa kaming ulam, eh. Magsasaing lang muna ako."
" Nagpa-deliver na ako ng food. Huwag ka nang magsaing," mabilis namang sagot sa
kanya ni Dexter nangtinangka na niyang hawakan ang kaldero na nakapatong sa kalan.
Ibinaba naman ni Dexter ang mga bitbit niyang mga prutas sa ibabaw ng mesa.
" Ilang buwan na 'yang tiyan mo?" tanong ko kay Aiko habang umuupo sa isang silya.
" Pitong buwan."
Kaagad niya namang hinaplos ang tiyan niya.
Si Alvin ay pumasok na rin dito sa loob ngunit nananatili siyang nakasimangot.
"Alvin, galit ka ba sa akin?" tanong ko sa kanya ngunit hindi niya ako pinansin.
Napahinga ako ng malalim. Nasabi nga rin pala sa akin ni Dexter na pinakuhanan niya
ng hair sample si Alvin sa mga tao niya noong binitbit nila ito pauwi dito sa bahay
at pina-hair d rug test.
Clear naman si Alvin. Wala silang na-detect na anumang drugs mula sa mga buhok niya
kahit ilang beses na raw nila itong sinuri. Nakahinga ako ng maluwag nang malaman
ko 'yon. Siguro ay dahil sa kapupuyat niya kaya mukha lagi siyang ban gag.
Puro barkada at inorn ang ginagawa niya kaya nangangayayat siya. Nakunsensiya din
ako dahil napagbintangan siyang gumagamit ng droga at kamuntik na akong maniwala.
Tinungo niya ang mga naka-box na groceries sa ibaba ng mesa at isa-isang binuksan
ang mga iyon.
"Hoy, Alvin, nakakahiya ka. Hindi mo pinapansin si ate tapos, bubuksan mo 'yang mga
'yan!" kaagad na saway sa kanya ni Aiko.
"It's okay. Sa inyo 'yan," kaagad na sagot naman sa kanya ni Dexter na nagtungo na
rin sa tabi ko at urnupo na rin sa isang silya.
Pero si Alvin ay mabilis na turnayo at padabog na lumabas muli ng bahay.
" Bastos ka talaga!"
"Hayaan mo na, Aiko," saway ko naman sa kanya nang tinangka niya itong habulin.
"Palagi na lang siyang ganyan, napakabastos. Hindi na nga maasahan dito sa buhay,
puro sugal pa at barkada ang inaatupag."
"Akala ko ba, nagmamaneho siya ng tricycle?" tanong ko sa kanya.
"Anong tricycle? Walang trabaho 'yan, ate. Kung minsan, nagtatawag lang siya ng mga
pasahero ngjeep. Doon lang siya nagkakapera ng barya pero ipangsusugal at inom niya
lang naman. Manang-mana sa ama niya."
Napahinga akong muli ng malalim. Kung makapagsalita siya ay parang hindi niya rin
tatay angtinutukoy niya.
"Ano 'yong sinasabi niyang nahuling nagnakaw si tito?"
Bigla naman siyang natahimik at muling nag-iwas ng tingin sa akin.
"H-Hindi ko nga alam, eh. Hindi ko maintindihan 'yong pinag-aawayan nila ni Nanay
bago umalis si Papa."
"Anong pinag-aawayan?"
'"Y-Yong anak ni Pa--oh, Nay! And'yan na pala kayo. S-Si ate PO."
Napalingon kaming bigla sa pinto at naaktuhan namin ang pagpasok ni Nanay na may
bitbit na pinamalengkehan. Pawis na pawis at halatang pagod na pagod.
Kaagad akong napatayo habang buhat si Jr.
"N-Nay--"
"Anong ginagawa niyo dito?"
Napalunok ako sa malamig niyang tanong.
Pero lumapit pa rin ako sa kanya at sinubukang kunin ang kamay niyang upang
magmano. Nakahinga naman ako ng maluwag nang hayaan niya lang ako.
"S-Si Jr. PO, a-anak 140... a-at saka si Dexter PO."
Lumapit din sa kanya si Dexter at mabilis na nagmano na muli niya langding
hinayaan. Kilala naman niya si Dexter bilang kababata ko noon.
Malamig niya kaming pinagmasdan mula ulo hanggang paa. Napabaling din ang paningin
niya sa napakaraming box sa ibaba ng mesa at mga prutas naman sa ibabaw ng mesa.
Hindi siya sumagot.
Kinuha ni Aiko ang mga bitbit niyang supot na naglalaman ng mga gulay at isda.
"Anong sadya niyo? Hindi ko pa mababayaran ang mga nagastos niyo sa Doctor at sa
mga gamot ko."
"Hindi naman po kailangan, tita. Tulong ko naman po 'yon sa inyo," magalang na
sagot kaagad ni Dexter sa kanya.
"Tapos ay isusumbat niyo sa akin?"
"Nay, hindi naman po kami ganyan," kaagad ko ring sagot sa kanya na siyang ikina
tahimik niya.
Bumuntong-hininga siya ng malalim.
Pumasok siya sa 100b ng isang silid na nasa kanang bahagi. Kaagad kong ipinasa kay
Dexter si Jr. at mabilis na sumunod doon.
Pumasok din ako sa 100b at inabutan kosi Nanay na naghuhubad ng pang-itaas niyang
damit.
"N-Nay."
Napayuko ako sa kanyang harapan. Hindi pa man ay nagsisimula na kaagad mangilid ang
mga luha ko sa mga mata ko.
"G-Gusto ko pong humingi ng tawad s-sa pag-alis ko po noon nang walang paalam sa
inyo.
S-Sa lahat ng mga nagawa kong mali sa inyo.
H-Hindi ko po sinasadya at 'yon na langdin ang naiisip kong paraan para mawala na
lang ako sa landas niyo at maging maayos na ang buhay n iyo."
Hindi ko na napigilan pa ang pagpatak ng mga luha ko sa pisngl.
Hindi naman siya sumagot pero hindi rin naman niya ako pinagtabuyan na lumabas.
Nagpatuloy siya pagpapalit ng damit niya.
" Pero gusto ko pong malaman niyo na kailanman ay hindi ko po kayo kinalimutan.
Araw-araw ko pa rin po kayong iniisip, inaalala at nami-miss. Alam po ng Diyos
'yan. Alam ng Diyos kung gaano ko kayo ka-mahal."
"Hindi ka nagsabi sa akin ng totoo. Nalaman ko pa mula sa ibang tao."
Napahinto ako sa sinabi niyang lyon. Doon pa lang siya lumingon sa akin at ngayon
ay nababanaag ko na ang emosyon sa kanyang mga mata.
"Hindi mo sinabi sa akin ang katarantaduhang ginawa sa iyo ng amain mo."
Bigla na akong napahagulgol sa sinabi niyang 'yon lalo na nang maglandas na rin ang
mga luha niya sa pisngi niya.
" Nay."
Kaagad akong napasugod sa kanya at yumakap ng mahigpit. Kumawalang bigla ang
lahat ng emosyon at bigat na dinadala ng dibdib ko lalo na nang maramdaman ko rin
ang mainit niyang pagyakap sa akin.
Mas lalong lumakas ang pag-iyak ko na para bang isa akong batang inaway sa kalye at
nakahanap ng nanay na magtatanggol sa akin.
"Hinanap kita. Nag-aalala ako sa iyo ng sobra nang ilang araw ka nang hindi
umuuwi."
" llang gabi akong hindi nakatulog hanggang sa mabalitaan ko ang lugar na
kinaroroonan mo."
"A-Akala ko po ay magiging masaya na kayo kung wala na ako sa buhay niyol"
Napasinok ako ng malakas.
Naramdaman ko naman ang mainit niyang paghagod sa likod ko.
" Pasensiya ka na kung 'yon ang akala mo. Hindi ako galit sa iyo. Hindi ko lang
mapigilan ang damdamin ko sa tuwing nakikita kita dahil parang nakikita ko rin sa
iyo ang tatay mo at naaalala ko ang panlolokong ginawa niya sa akin."
Kumalas ako mula sa pagkakayakap sa kanya at tumitig sa mga mata niya. Pinunasan ko
ang mga luha ko sa pisngi.
"Nay,... matagal na po akong
nangangapa...naghahanap sa kalahati ng buhay 1<0. Saan ba talaga ako nanggaling?
Sino ang tunay kong ama? Sagutin niyo naman na po ako ngayon, parang awa niyo na.ll
Imbes na sumagot ay nagtungo siya katre at naupo sa gilid nito.
"Hindi ko sinabi sa iyo dahil alam kong masasaktan ka rin. Tama na 'yong ako lang
ang masaktan."
"Nay, manhid na po ako sa lahat ng mga sakit na nararanasan ko sa buong buhay ko.
Gusto ko nang malaman ang katotohanan. Nasaan ang tatay ko? Bakit niya tayo
pinabayaan? Bakit iniwan niya tayo?"
"Dahil may iba siyang pamilya."
Napahinto ako sa sinabi niyang lyon.
Lumarawan ang sakit sa kanyang mga mata kasunod niyon ay tuloy-tuloy na pag-agos ng
mga luha niya sa pisngi.
"Ginamit niya lang ako noon para sa pansarili niyang intensiyon."
"H-Hindi ko po maintindihan."
"Hindi niya kaagad sinabi sa akin na may asawa na siya. Hindi sila magkaanak kaya
sa akin niya sinubukan."
"Sa takot na iwan siya ng asawa niya ay hindi ka rin niya kinuha sa akin. Mas mahal
niya ang asawa niya kaysa sa iyo, anak, at 'yon ang ayaw kong malaman mo dahil
ayokong masaktan ka.”
Parang piniga ang puso ko sa mga sinabi niyang 'yon. Bumigat ng husto ang dibdib ko
at napalalim ang aking paghinga.
" Buwan-buwan pa rin siyang nagpapadala ng sustento para sa iyo hanggang sa nahinto
noong tumuntong ka na sa Elementarya. Ang buong akala ko ay nagsawa na siya,
kinalimutan ka na niya o kaya ay nalaman na ng asawa niya ang tinatago niyang
lihim. Kailan ko lang nalaman na ang amain mo na pala ang sumasalo ng lahat ng 'yon
at hindi niya sinasabi sa akim”
"S-Si tito.”
" Inubos niya ang lahat ng 'yon sa bisyo niya. Nalulong siya ng husto sa mga sugal
hanggang sa magkaroon siya ng mga utang at malubog siya.” Napanganga ako sa sinabi
niyang iyon.
"At ang isang katotohanan na nagpawindang sa akin na nalaman ko kailan lang 'yong
anak niyang lalaki sa una niyang asawa na namatay ang ibinigay niya sa tunay mong
ama at siyang itinuring ng ama mo bilang tunay nilang anak.”
Mas lalo akong napanganga sa sinabi niyang 'yon.
"At siyang gusto niyang ipakasal sa iyo para sa mana na makukuha nila sa tunay mong
ama...
Ang mga Angeles! Pinlano nila ang lahat!"
Bigla akong napatulala, kasabay niyon ay pagdidilim ng paligid ko at pagbagsak ko
sa sahig.
"Diana!"
CHAPTER 53:
When Our Eyes Met
Diana
Bumalik sa aking gunita ang lahat ng mga alaala kung saan nagkasama kami ng
lalaking halos ang turing na sa akin ay parang isangtunay na anak.
Kung paano niya ako tinanggap ng buong puso sa Shelter nila at maging sa tahanan
nila. Ibinigay niya ang lahat ng mga pangangailangan ko na bukod tangi sa ibang mga
kasama ko doon.
Special kung ituring niya ako kaya naman gano'n na lang din nahulog ng husto ang
100b ko sa kanya o sa kanila ng pamilya niya.
Pinangarap ko na sana ay maging miyembro din ako ng pamilya nila kaya hindi ako
nagdalawang-isip noon na tanggapin kaagad ang alok sa akin ni Francis na kasal.
Gano'n ka-gaan ang 100b ko sa kanila. Gano l n ako ka-hayok na maging mga magulang
ko rin sila.
'Yon pala ay may iba pangdahilan kung bakit ganito ang naramdaman ko para sa
kanila, para sa kanya. Siya pala talaga ang tunay kong ama.
Parang bukal na sunod-sunod na umagos ang mga luha ko sa gilid ng mga mata ko.
Idinilat
ko ang aking mga mata at bumungad sa akin ang isang puting silid.
"Hey, baby. You okay? How are you feeling?"
Nabungaran ko rin sa aking tabi si Dexter at kaagad na pinunasan ang mga luha 1<0.
Masuyo niya ring hinagkan ang noo ko.
Hindi ko kaagad siya nasagot. Umikot ang mga mata ko sa buong paligid.
"S-Si Jr.? Sila nanay? Nasaan tayo?"
"We're here at the hospital. Nasa mansion na si baby. Si Nanay, nasa restroom."
"Sinong nag-aalaga sa kanya? Umuwi na tayo."
"Don't worry, nandoon sila Helen at Emily, sila Dad."
Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya.
Muli akong napatitig kay Dexter nang maalala ko ang mga natuklasan kong bagay mula
kay nanay.
"M-May alam ka, 'di ba? Pero hindi mo sinabi sa akin." Burnigat ang dibdib ko at
hindi ko mapigilang magkimkim ng sama ng 100b sa kanya.
Kinuha niya ang kamay ko at hinagkan.
"I'm so sorry. I don't think I have the right to lead your dad."
" Matagal mo na 'tong alam?"
Napatitig siya sa akin bago huminga ng malalim.
"When I found out what your stepfather did to you, I immediately looked for you.
Pero naunahan ako ni Francis at dinala ka niya sa poder ng mga Angeles. You never
knew how much I wanted to get you back from them. Pero mahigpit na nakiusap sa akin
si tito Rico na hayaan ka lang muna sa kanya. He wants to be with you... That's
when I learned the truth."
Napahikbi ako sa sinabi niyang 'yon.
"A-Akala ko pinabayaan mo lang ako." Muting umagos ang mga luha ko sa pisngi sa
nalaman kong iyon mula sa kanya.
"l could never do that to you, Diana. I love you so much. Pero sino ba ako para
tutulan ang ama mo? Sino ba ako para hindi ibigay sa kanya ang hiling niya? Apart
from that, I also have no other wish but for you to be with your real father and
for you to feel at least once in your life that you have a real family."
" Pero hinayaan niya akong ipakasal sa
Francis na 'yon."
" No, baby."
Napahinto ako sa sagot niyang 'yon.
"A-Anong ibig mong sabihin?"
"Ang daddy mo ang siyang nag-utos sa akin para ipadukot ka."
Bigla akong napanganga sa sinabi niyang 'yon.
"A-Ano?" Bigla na lamang nagtaasan ang mga balahibo ko sa katawan at kakaibang
lamig ang bumalot sa akin.
"...na siyang umayon din sa plano ko." Muli na naman akong napatulala habang
nakatitig sa kanya.
"Your father discovered who the real parents of the child they adopted, which is
Francis. At kilala ng dad mo kung sino ang kinakasama ni Nanay Dina."
Napalingon ako kay Nanay na ngayon ay lumabas na ng restroom at lumapit sa
kinaroroonan naming kama. Naririnig niya ang pinag-uusapan namin ni Dexter ngunit
wala akong nabasang anumang reaction mula sa kanya.
"Nalaman niya rin na angtunay na pakay lang pala ni Francis kung bakit ka niya
pakakasalan ay dahil lang sa mana, na makukuha niya sa mga Angeles. Alam niya na
anak ka ni tito Rico dahil sa ama niyang si Anton."
"Tama si Dexter, Diana," sang-ayon naman ni Nanay na siyang ikinalingon ko sa
kanya.
Napailing ako at hindi malaman ang iisipin sa mga nadagdag na impormasyong nalaman
ko mula sa kanila. Para nang sasabog ang utak ko sa mga rebelasyong sunod-sunod
kong natuklasan na hindi ko inaasahan.
Napahilot ako sa sentido ko nang maramdaman ko na tila may ugat na sunod-sunod na
pumipintig doon.
"Just rest, baby. Don't even think about it. Everything will be fine," ani Dexter
kasabay nang paghaplos niya sa noo ko at pagpunas sa mga luha kong muli na namang
tumulo.
Naagaw naman ang atensiyon namin sa pagtunog ng isang phone. Kaagad na hinugot ni
Dexter ang phone niya mula sa bulsa ng suot niyang coat at tiningnan ito.
"Bruno. Wait a minute, I'll just answer it."
Kaagad siyang tumayo at naglakad patungo sa pinto habang inilalapat na niya sa
tainga niya ang phone niya.
"Brun--what?!"
Bigla na lamang bumundol ang kaba sa
dibdib ko sa pagsigaw niyang 'yon. Napahinto din siyang bigla mula sa pagbukas ng
pinto at mabilis na lumingon sa amin ni nanay.
"A-Anong nangyari? B-Bakit? Sino daw 'yan?" sunod-sunod kong tanong sa kanya
kasabay nang m abilis kong pagbangon. "Diana, huminahon ka." Kaagad naman akong
inalalayan ni Nanay.
"Sino 'yan, Dexter?!" Ngunit hindi ko na mapigilan pa ang mag-panic. Pakiramdam ko
ay mayroongmasamang nangyarll
Muli namang bumalik sa kinaroroonan namin si Dexter habang nananatiling nakalapat
sa tainga niya ang hawak niyang phone.
"Alright, wait for my call. Just follow them and don't show yourself off."
Mas lalo akong kinabahan sa sinabi niyang 'yon sa kausap niya sa kabilang linya.
Sinasabi ko na nga ba, may nangyayaring hindi maganda!
" Dexter, sino 'yon? Anong nangyayari?!" kaagad kong tanong sa kanya matapos niyang
ibaba ang phone niya.
"Baby, kaya mo na ba? llalabas na muna kita.
Doon ka na muna sa mansion."
"Ano ngang nangyayari?!"
"S-Si tito Rico--"
"Ano?!" Mas lalo pang lumakas ang kabog ng dibdib ko at bumangon bigla ang hindi
maipaliwanag na takot sa dibdib ko para sa aking ama.
" May dumukot sa daddy mo."
"S-Sino? Sinong nagpadukot sa kanya?" tanong din ni Nanay sa kanya.
'I l still don't know. Wala na tayong oras pa. We have to get out of here right
now. I can't leave you here." Kaagad niya akong binuhat at inalissa ibabaw ng kama.
Mabilis din naman akong yumakap sa leeg niya. "Nay, sumunod kayo sa amin," aniya
kay Nanay na nasa aming likuran.
Nilingon ko si Nanay para makasigurong sumusunod siya sa amin.
Paglabas namin ng silid ay bumungad sa amin ang mahabang hallway. Kaagad na lumiko
si Dexter sa kanang bahagi.
" Dexter, paano 'yong bayad natin--?"
"Oh, shit."
Nagtaka ako sa sagot niyang 'yon habang ang paningin niya ay nakatutok sa unahan
namin.
Kaagad din akong lumingon doon at gano'n na lang ang pagnganga ko nang ilang mga
armadong lalaki ang nabungaran namin doon na mabilis na naglalakad pasalubong sa
amin.
"D-Dexter..." Gano l n na lamang ang paghihilakbot na naramdaman ko habang
nakatitig sa kanila. Napahigpit bigla ang pagkakayakap ko sa leeg ni Dexter.
"Dito. Nay, come on!" Muling lumiko si
Dexter sa kaliwa namang bahagi ng hallway. "Nay!" Kaagad kong inabot ang kamay ni
nanay at hinila siya pasunod sa amin.
"Oh, Diyos 1<0!" napasigaw din siya at napabilis bigla sa pagkilos niya, lalo na
nang sunod-sunod na putok na ang bigla na lamang urnalingawngaw at nagliparan bigla
ang mga bala ng baril sa inalisang lugar namin!
" Dexteeeerr!!" napasigaw ako sa takot kasabay nang mas lalo pang paghigpit nang
pagkakayakap ko sa leeg niya.
"Nay! Mauna ka! Please, faster!" Hinayaan ni Dexter na mauna sa amin si Nanay na
kaagad din namang sumunod bago nagmadali rin si Dexter sa pagsunod namin sa kanya.
Naririnig na namin ang malalakas na hiyawan ng mga tao sa paligid at mabibilis
nilang
mga yabag na sigurado akong mga nagtatakbuhan na.
"D-Dexter, m-maglalakad na lang ako."
"No! It will harm you and our baby. Nay, pakibilisan sa dulo," kaagad niya ring
utos kay Nanay.
Muli akong lumingon sa likuran namin at muling nanlaki ang mga mata ko nang matanaw
ko nang muli ang mga armadong lalaki sa likuran namin!
"Dexter! Nand'yan na sila!"
"Nay, yuko!" mabilis niya rin namang sigaw kayNanay.
Kaagad din namang surnunod si nanay habang patuloy sa mabilis niyang pagtakbo
palabas sa maluwag na pinto ng hospital na sa wakas ay narating na rin namin.
Ngunit isang guwardiya ang bigla na lamang humarangsa daraanan namin.
"Anong nangyayari do'n? Saan kayo pupunta? May clearance slip na ba kayo?"
"You better ask for them!" kaagad namang sigaw ni Dexter sa kaniya bago niya ito
mabilis na nilampasan. Kaagad ko rin namang hinila si Nanay.
"A-Ano?!" tanong ng guard mula sa likuran
namin ngunit hindi na namin siya pinansin pa. Hanggang sa nakabibinging mga putok
na naman ng baril ang umalingawngaw mula sa likuran namin!
" Eee! Dexter!" napasigaw akong muli sa takot, gano'n din si nanay.
Mas lalong bumilis sa pagkilos si Dexter upang makalayo kami kaagad.
Muli akong lumingon sa likuran namin at gano'n na lang ang pagtulala ko nang makita
kong nakahandusay na sa lupa ang guwardyang humarangsa amin kanina at naliligo na
siya ngayon sa sarili niyang mga dugo!
"Dexter, bilisan mol" Muli ko na namang natanaw ang nagmamadaling paglabas nang
nasa limang kalalakihan sa pinto ng hospital kung saan din kami lumabas kanina.
"Nay, sa kotse!" sigaw naman ni Dexter kay Nanay.
Sa wakas ay nakarating din kami sa kotse niya na nasa pinakagilid lang ng parking
lot, na malaking ipinagpapasalamat ko naman.
Kaagad niya itong ginamitan ng key fob kaya naman malayang nabuksan kaagad ni nanay
ang pinto sa backseat at mabilis na pumasok doon.
" Boss, iko-cover ko kayo!"
Nagulat naman ako nang biglang sumulpot si kuya Bruno sa harapan namin habang may
hawak na baril na ngayon ay nakatutok na sa likurang bahagi namin. Kaagad din
siyang nagtungo sa aming likuran.
"Be careful!" Kaagad din akong naipasok ni Dexter sa 100b ng kotse, sa shotgun.
Mabilis niya ring isinara ang pinto at tinalon na lamang niya ang ibabaw ng kotse
sa unahan upang makaliban siya kaagad sa kabila.
Napahanga akong bigla sa bilis niyang kumilos dahil kaagad din siyang nakapasok
dito sa 100b at mabilis na binuhay ang makina ng kotse.
Segundo lang ay humaharurot na kaagad kami paalis habangsa likuran namin ay
nagkakaroon na ng palitan ng mga putok ng baril.
" Baby, put your seatbelt on and bend over. Nay, yuko!" mariing utos sa amin ni
Dexter na kaagad din naman naming sinunod.
"Dexter, p-paano si kuya Bruno?!" Napuno ako ng pag-aalala para kay kuya Bruno
dahil nag-iisa lang siya laban sa limang armado ng mga baril! "Nasaan ba 'yong iba
niyang mga
"He's fine," sagot niya habang kaliwa l t kanan siyang lumilingon sa mga side
mirror at matulin ang pagpapatakbo niya sa kotse.
May naririnig na rin akong malakas na hugong na sa tingin ko ay nagmumula sa isang
motorsiklo. Bahagya akong sumilip sa likuran at gano'n na lang ang tuwa ko nang
makita kong si kuya Bruno ang sakay ng motorsiklong humaharurot at sumusunod sa
likuran namin!
Ngunit ilang minuto pa lang ang itinatakbo namin nangmakarinig na naman kami ngmga
putok ng baril mula sa likuran namin at mga pagkabasag ng mga salamin na hindi ko
malaman kung saan.
"Nay, yuko ka lang, nay!" Inabot ko ang kamay ni nanay na ngayon ay tila
nanginginig na sa likuran namin habang nananatili siyang nakayuko.
"0-0kay lang ako, anak." Kaagad niya ring pinisil ang kamay ko.
"Oh, s**t! Damn it!" dinig ko ang malakas na pagmumura ni Dexter kasunod niyon ay
biglaan niyang pagpreno at kamuntik na akong sumubsob sa unahan!
Tuluyan nang huminto sa pagtakbo ang kotseng sinasakyan namin at humihingal si
Dexter habang nakatutok ang paningin niya sa unahan ng kotse namin.
Kaagad din akong napatunghay doon.
At gano'n na lang ang takot at panghihilakbot ko nang mabungaran namin si Francis
sa tabi ng isang nakabalandrang kotse sa daanan na may hawak na baril at nakatutok
ito ngayon sa Lilo ng taong nagpalaki at nag-aruga sa kanya.
"D-Daddy," nai-usal ko kasabay nang pagtulo ng mga luha ko sa pisngi, lalo na nang
magtama ang aming mga mata ng akingtunay na ama.
Readers also enjoyed:
Billionaire's Whirlwind Ro...
0 6.8K Read
TAGS billionaire contract marriage
Oil...
CHAPTER 54:
Died On the spot
Diana
Sa isang iglap lang ay napalibutan na kam ng napakaraming sasakyan dito sa mismong
intersection road. Urningay ang malalakas na busina sa buong paligid at sa 'di
kalayuan ay may mga naririnig na kaming sirena ng mga pulis.
" D-Dexter, s-si daddy."
Para na akong bibigay habang nakatulala sa kinaroroonan nila Francis at ng daddy
1<0.
Nanginginig ang buo kong katawan. Nananatiling nakatutok ang hawak ni Francis na
baril sa sentido ng daddy ko at isang pagkakamali lang ay maaaring mawalan ng buhay
ang ama ko.
"R-Rico," dinig ko ring sambit ni nanay mula sa likuran namin at mahihimigan din
angtakot at pag-aalala sa kanya.
"Stay here, Diana," ani Dexter bago niya binuksan ang armrest console sa gitna ng
upuan namingdalawa.
Napanganga ako nang ilabas niya mula doon ang isang baril at kaagad niya itong
kinasa.
"D-Dexter, a-anong gagawin mo?" Mas lalo
Oil...
lamang naragdagan ang takot sa dibdib ko habang nakatitig sa kanya!
"Lumabas ka d'yan, Diana! Harapin mo 'ko!"
Kaagad naman kaming napalingon sa unahan nang marinig namin ang malakas ni sigaw na
iyon ni Francis. Kaagad siyang ngumisl sa amin.
" Kilala mo ba ang lalaking 'to?" tanong niya kasabay nang pansin kong bahagyang
pagdiin niya ng dulo ng hawak niyang baril sa sentido ni daddy at saglit niyang
paglingon dito.
"Itigil mo 'yan!" sigaw ko rin sa kanya habang nananatili ako sa loob ng kotse.
Nakababa na angsalamin ng bintana sa aking tabi kaya naman maririnig niya rin kami
dito sa loob.
Napalingon naman ako kay Dexter nang buksan na niya ang pinto sa kanyangtabi at
lumabas mula doon habang hawak ang baril niyang ngayon ay nakatutok na rin sa
kinaroroonan nila Francis at ng ama ko.
"Tsk. Heto na naman si feeling taga-pagligtas. Oh, ano ngayon? Nasaan ang mga tao
mo? Matapang ka lang naman kapag may kasama kang rescuers pero ang totoo, para ka
lang nagtatago sa saya ng nanay mo.
Duwag!" maangas na sabi ni Francis kay Dexter.
Turnaas naman ang sulok ng labi ni Dexter habang nakatitig sa kanya.
"You're referring to yourself, asshole. You are now hiding behind someone who has
done nothing but give you a good life. They treat you as their real son, damn it.
But you're worse than the worst devil," mahinahong niyang sagot kay Francis ngunit
ramdam ko ang matindi niyang pagtitimpi sa sarili niya.
Napansin ko ang pagdatingan ng mga pulis at pagkalat nila sa buong paligid habang
nagkukubli sa mga nakahintong sasakyan.
"Ibaba mo na ang baril mo, Mr. Francis Angeles! Sumuko ka ng matiwasay!" sigaw ng
isa sa kanila na may hawak na megaphone.
Ngunit nakangisi lamang na nilingon ni Francis ang mga ito bago siya muting
burnaling kay Dexter at sa akin.
"Ano na, Diana?! Tinatanong kita! Kung ayaw mong sumabog ang utak ng taong 'to,
lumabas ka d'yan! Madali lang naman akong kausap, eh."
"Wala kang utang na 100b! Napakasama mol Matapos ka nilang alagaan, gan'yan pa ang
isusukli mo sa kanila!" mabilis kong sagot sa kanya at hindi ko mapigilan ang
mapahagulgol.
Naawa ako ng sobra para kay Dad at kay tita
Frances.
"Ayoko na ng marami pang satsat. Get out of there right now if you want to see your
father alive! Wala naman na akong makukuha pa, 'di ba?! Your father is the one who
f*****g deceived me! Siya ang dahilan kung bakit ka nawala na lamang bigla sa oras
ng kasal natin! Sinira niya ang pangarap ko!"
"Pangarap mong kayamanan ng mga
Angeles! Mana lang ang habol mo sa kanila, Francis! Wala kang kasing-sama! Wala
kang utang na 100b!"
"You f*****g shut up!"
"Aaaahh!!" bigla akong napasigaw at napatakip sa mga tainga ko nang bigla na lamang
niyang pinaputok sa ere ang hawak niyang baril.
Hanggangsa magkasunod-sunod na ang putukan na hindi ko na malaman kungsaan na mga
nagmumula.
Dexteeerrr! Daddddyyy!!!"
"Diana, bend down!" dinig kong sigaw ni Dexter na kaagad ko din namang sinunod.
Wala din naman akong magawa sa sobrang takot na nararamdaman ko. Ngunit kaagad ko
ring sinilip si nanay sa backseat at napahinto ako nang makita kong nakalugmok na
siya sa upuan niya at basag-basag na rin ang rear windshield sa likuran niya.
"N-Nanay? Nay!" Kaagad akong gurnapang palapit sa kanya at pilit siyang inabot.
Ramdam ko na ang pagkakagulo ng mga tao sa labas at wala na akong ibang naririnig
kundi ang malalakas na putukan at pagkabasag ng mga salamin sa kungsaan.
"Haaaahhh!" napasigaw din ako nang ang salamin naman ng kotse namin ang nangabasag.
"Dexter!"
Naputol ang tangka kong paglapit kay nanay. Pumatak ang maraming bubog sa likuran
ko at nakaramdam ako ng mga hapdi na parang tumusok at burnaon sa mga laman ko.
'IN-Naaayyy!!"
"Diana!" nadinig ko naman ang malakas na tinig ni Dexter kasunod ang paglagabog ng
kotseng sinasakyan namin.
Halos wala na akong maintindihan pa. Naramdaman ko ang pagpasok niya sa tabi
1<0.
"Oh, f**k! Baby, are you okay? I'm sorry, we're going to the hospital!"
Naramdaman ko ang mabilis na pag-atras-abante ng aming sasakyan at 'di
kalaunan ay mabilis din itong humarurot.
Hinawakan niya ang braso ko at pilit akong inalalayan. Samantalang, nagsisimulang
urnikot at magdilim na naman ang paligid ko.
"D-Diana."
Ngunit para akong nagising nang marinig ko ang pamilyar na tinig ng aking ama at
isa pang kamay na humawak sa braso.
Pinilit kong tumunghay at sa backseat ay doon ko nakita si dad na duguan habang
kalong na niya si nanay sa kandungan niya na parang hindi na gurnagalaw.
"Fight, anak. We will fight!" aniya sa akin habang hawak pa rin niya ang braso 1<0.
"D-Daddy..." Napahagulgol na ako ng malakas.
Pinilit kong i-angat ang sarili ko patungo sa upuan.
" Baby, just stay in your position," ani Dexter naman kasunod niyon ay matuling
bagay na bigla na lamang turnama sa side mirror na nasa tabi niya. "Oh s**tl"
" Dexter!"
Mabilis niyang kinabig ang manibela habang ako ay napabalik muli mula sa
pagkakasuksok ko sa sulok. Napansin kong hawak na niyang muli
Oil...
ang baril niya.
Mabilis kong nilingon ang kinaroroonan nila daddy at nanay. Nakita kong nakayuko na
si dad habangyakap pa rin niya si nanay.
Ngunit muli na namang pinaulanan ng mga bala ang aming kotse na sa tingin ko ay
nagmumula sa likuran namin!
"Diana!"
Nanlaki bigla ang mga mata ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon.
"T-Tit0Anton."
Hindi ako maaaring magkamali, sa kanya ang tinig na iyon. Naririnig ko rin ang
malakas na harurot ng isang sasakyan sa likuran namin na tila humahabol. Bukod doon
ay marami na namang sirena ng mga pulis ang naririnig ko sa I di kalayuan.
Muling inulan ng bala ang aming sasakyan, matapos ay mabilis ding inilabas ni
Dexter ang hawak niyang baril at gumanti nang sunod-sunod na putok sa hulihan
namin!
"Dexter, mag-iingat ka!" sigaw ko sa kanya.
Doble-doble na angtakot na nararamdaman ko. Halos hindi ko na maramdaman ang kirot
ng mga sugat ko sa likod ko dahil sa napakalakas at napakabilis na t* * *k ng puso
ko sa mga sandaling
ito.
Muli na namang umiikot at nagdidilim ang paningin ko.
" Macarthur highway!"
Naidilat kong muli ang mga mata ko at nakita kong nakikipag-usap na si Dexter sa
phone niya habang patuloy siya sa mabilis niyang pagmamaneho, bago siya muling
nakipagpalitan ng putok sa likuran namin na siyang patuloy ding humahabol sa amin.
Hindi nagtagal ay nakarinig kami ng mga humaharurot na motorsiklo na sa tingin ko
ay nasa harapan namin at papalapit sila nang papalapit.
"We're safe, baby," ani Dexter sa akin bago niya muling inabot ang braso ko at
hinawakan.
Naramdaman ko ang paglampas sa amin sa magkabila naming tabi ng mga motorsiklo
kasunod ang pag-alingawngaw muli ng mga nakabibinging putukan ng baril sa aming
likuran.
Sa sinabi namang iyon ni Dexter ay nakahinga ako ng maluwag. Wala na ring mga bala
angtumatama ngayon sa aming sasakyan. Ngunit kasunod niyon aytuluyan nang
pagdidilim ng paningin ko at paglupaypay ko sa upuan na kinasasandalan 1<0.
"Diana!"
MULI AKONG nagising sa pamilyar na puting silid.
Kaagad na urnikot ang paningin ko sa buong paligid at hinanap ng mga mata ko sila
nanay, daddy at Dexter.
Ngunit si Drake lang ang bumungad sa akin na ngayon ay prenteng nakaupo sa malapad
na couch at abala sa pagkain ng mansanas habang nakatunganga sa phone niya.
Mukha siyang pasaway na prinsipe sa posisyon niya. Nakapatong ang isa niyang binti
sa ibabaw ng hita niya at gurnagalaw-galaw ang kanyang mga paa. Nakasabit din sa
batok niya ang isang headphone.
Sinubukan kong bumangon.
"Ah," ngunit napadaing ako nang maramdaman ko ang mga kirot sa likod ko na para
bang may mga sugat ako na nagsi-buka.
Pakiramdam ko rin ay mayroong malalapad na nakabalot ngayon paikot sa katawan ko na
natatabunan ng suot kong hospital gown.
"Honey mylabs! You're awake! Huwag ka munang bumangon, masasaktan ka lang!" ani
Drake na mabilis tumayo mula sa kinauupuan niya at kaagad na lumapit sa akin.
Napangiwi naman ako sa endearment na itinawag niya sa akin. Ito talagang batang
'to.
" N-Nasaan ang kuya mo? S-Sila nanay, si dad? Nasaan sila?" Kaagad akong tinamaan
ng kakaibang kaba lalo na nang maalala ko ang huling pangyayari bago ako nagising
sa hospital na 'to.
" Bakit naman hinahanap mo pa 'yong mga wala? Nandito na nga ako, oh. Ang guwapo
guwapo ko--"
"Seryoso ako," kaagad kong sagot sa kanya. Napakamot naman siyang bigla sa ulo niya
kasabay nang pagnguso niya.
"They're just in the other room
Kaagad din naman akong napalingon sa pinto nang bumukas ito at pumasok dito sa 100b
ang isang wheelchair na kinalululanan ni nanay na may benda sa noo. Si Dexter ang
nagtutulak ng wheelchair niya.
Sumunod sa likuran nila si Dad na may benda ang braso at kasama naman niya si tita
Frances na kaagad naluha nang makita niya ako.
"Diana."
"Tita, Nay, Dad." Kaagad akong napahikbi.
Salamat sa Diyos at ligtas sila.
Sinubukan kong muling bumangon ngunit muli lamang din akong napadaing nang muli
kong maramdaman ang makikirot kong sugat sa likod 1<0.
" Don't force yourself, baby. The wounds on your back are still fresh," ani Dexter
na kaagad lumapit sa akin at muli akong inalalayang urnayos sa pagkakahiga ko.
Ini-angat na lamang niya ng bahagya ang itaas na bahagi ng kamang kinahihigaan 1<0.
"Nay, Dad, mabuti ligtas po kayo. Nag-alala ako ng sobra sa inyo." Sunod-sunod na
tumulo ang mga luha ko sa pisngi.
Dinala ni Dexter si nanay sa tabi ko at kaagad hinawakan ni nanay ang kamay ko.
"Wala naman akong tama ng bala. Tumama lang 'yong ulo ko sa matigas na bahagi ng
kotse. Sunod ay wala na akong maalala. Doon yata ako nawalan ng malay," nakangiti
niya namang paliwanag sa akin. "Ikaw, kumusta ka? Ano ang pakiramdam mo?"
"T-Teka, Dexter." Kaagad akong bumaling kay Dexter kasabay nang pagsapo ng kamay ko
sa tiyan ko.
"Our baby is fine. You don't have to worry," nakangiti niyang sagot sa akin kasunod
ang paghalik niya sa ulo ko.
Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niyang 'yon.
"Thanks God." Muli akong napahaplos sa tiyan ko. Mabuti na lang at hindi nadamay
ang baby namin.
Kay dad naman ako burnaling. "Dad?"
Hindi ko na naman mapigilan ang mapahikbi at gano'n din siya bago siya mabilis na
lumapit sa akin at yumakap ng mahigpit. Malakas siyang humagulgol sa balikat ko.
"Patawarin mo 'ko, anak, kung hindi ko kaagad nasabi ang totoo. 'Cause I don't know
how. Napakarami kong kasalanan sa inyo ng nanay mo."
Napatingin ako kay tita Frances na bahagyang ngumiti sa akin habang may luha sa mga
mata niya.
Gumaan ang pakiramdam ko dahil wala akong nakikitang anumang galit mula sa kaniya.
Siguro nga ay ganyan talaga siya ka-bait at mapagmahal na asawa sa kabila nang mga
nagawa sa kanya ni daddy.
"Hayaan niyo na po 'yon, Dad. Kalimutan na po natin ang lahat ng 'yon. Let's just
move on.
Ang importante po ay binigyan tayo ulit ni God ng pangalawang buhay at pagkakataon
na magkasamangmuli."
" Babawi ako sa iyo, anak. Magiging maayos na din ang lahat."
"K-Kumusta na nga po pala s-sila Francis at t-tito Anton?" Kumalas na kami ni Dad
mula sa pagkakayakap namin.
Isa-isa ko silang tiningnan. Nabasa ko ang lungkot sa mga mata ni tita Frances.
"Napakasakit nang ginawa niya sa amin lalo't minahal ko siya ngtotoo, na parang
tunay ko ng anak. Masakit din na ngayon ay wala na siya... Your father and I raised
him. We spent a long time with him."
Napahinto ako sa sinabing 'yon ni tita Frances.
"W-Wala na PO?"
"Napuruhan siya ng mga pulis, the same thing happened to his father... They died on
the spot," mahinang sagot naman ni Dexter kasunod ang pagbuntong-hininga niya ng
malalim. Hindi ako nakasagot at napatulala na lamang ako sa kanila.
Hindi ko malaman kung ano ba angdapat kong maramdaman? Wala na angtinik sa aming
landas pero nalulungkot pa rin ako sa sinapit nila.
Kung sana ay nagbago na lang si Francis. Kung sana ay itinama na [amang niya ang
mga nagawa niyang mali, magiging maayos pa sana ang lahat. Gano l n din sana
angginawa ng kanyang tunay na ama.
CHAPTER 55:
Carrying a Baby
TWO WEEKS PASSED
Diana
Pinagmasdan ko ang sarili ko sa harap ng salamin. Mula sa napakagarbo kong gown
hanggang sa napakagandang pagkakaayos ng mahaba kong buhok at makeup ko sa mukha.
Parang burnalik bigla 'yong araw na muntik na akong ikasal kay Francis. Ang
kaibahan nga lang, mas magarbo ang suot ko ngayong gown at naririto ako ngayon
mismo sa mansion ngtunay kong am a.
Si Dad at si mommy Frances ang kasama ko mamaya patungong simbahan. Samantalang
doon naman na kami magkikita-kita na nila nanay at ng mga kapatid ko.
Simpleng kasal lang sana ang nais ko ngunit si Dexter ang nagpumilit nito. Nag-hire
din siya ng mga professional para makatulong ko sa pagma-manage ng kasal naming
ito. Para daw hindi na ako kikilos pa at i-uutos ko na langsa mga tao ang mga
kailangan nilang gawin. Bigla akong napahaplos sa impis ko pang tiyan.
"Excited ka na rin ba, baby 1<0, sa kasal namin ni daddy?" magiliw kong tanong sa
kanya.
Napansin ko naman mula sa repleksiyon ng salamin ang pagbukas ng pinto sa likuran
ko at pumasok si tita Frances na bihis na bihis na rin sa napakagara din niyang
gown.
"Napakaganda naman talaga ng baby naming ito! Walang katulad!" Kaagad siyang
lumapit sa akin at kinuha ang aking mga kamay habang pinagmamasdan ang postura ko.
" Kayo din PO, mommy! You look so gorgeous! Ang bata-bata niyo pa rin pong tingnan,
lalo na ngayon. Parang hindi kayo tumatanda."
Gusto niyang tawagin ko na rin siyang mommy dahil parang anak na rin naman na daw
ang turing niya sa akin simula noon pa.
At dahil wala na nga si Francis, ako na ngayon ang magpupuno ng mga naging
kakulangan niya sa mga ito noon, na madaragdagan pa ng mga apo nila mula sa amin ni
Dexter.
"Thank you. Alam ko naman 'yan noon pa man," may pagmamalaki namang sagot niya sa
akin habang bahagyang nakangiti at turnataas-taas ang isa niyang kilay.
Natawa naman ako sa gesture niya.
"Halina kayo. Ano pa bang hinihintay niyo
Muli kaming napalingon sa nakabukas na pinto at si daddy naman ang bumungad doon na
napakakisig naman sa suot niyang tuxedo. "Dad!" Hindi ko napigilan ang humanga sa
kanya ng sobra.
Kaagad din naman siyang pumasok dito sa 100b at lumapit sa amin.
" Is this really my daddy? Ang guwapo-guwapo naman."
"Saan ka pa ba kukuha ng magandang mukha kundi sa akin lang naman," may pagmamalaki
din naman niyang sagot sa akin habang nakabuka ang pareho niyang mga palad at
sinalubong ako ng mahigpit na yakap.
Napansin ko naman ang pag-ikot ng mga mata ni mommy Frances at pagngiwi niya
matapos sabihin iyon ni dad. At hindi ko mapigilan ang mas lalo pang matawa sa
kanila.
"You wouldn't be this beautiful if it wasn't for me," dagdag pang muli ni Dad
matapos naming magkalas mula sa pagkakayakap.
"Tigil-tigilan mo na ang kakapuri sa sarili mo, Enrico. Baka bumuhos pa ang ulan at
ma-postpone ang hindi dapat na ma-postpone," saway na ni mommy Frances sa kanya.
"Ikaw naman. Until now you still haven't admitted that because of my very handsome
face, why you fell so hard for me."
"Ang kapal mo talaga, Enrico!" Napalakas bigla ang tawa ko nang magsimula na silang
magtalo.
"Halina po kayo, mom, dad. Siguradong naghihintay na sila doon," pagyaya ko na sa
kanila bago pa humantong sa kung saan ang pagtatalo nila.
Binitbit ko na ang magarbo kong gown.
Kaagad naman akongsinalubong ng dalawang makeup artist ko at tinulungan ako sa
pagbuhat sa mga bahagi ng laylayan sa likuran ko ng gown kong suot. Sila ang mga
masisipag na nag-ayos sa akin kanina.
Mga kaibigan sila ni Liezel at dapat ay siya talaga ang nakatoka sa akin ngayon
upang mag-ayos ngunit nawawala na naman siya. Ang sabi ngdalawang ito ay biglaan na
naman daw na dinala sa Doctor si tatay Lando dahil inatake na naman daw ito ng
sakit.
Isa rin siya sa mga abay ko na mukhang hindi pa rin matutuloy hanggang ngayon,
katulad na lang noong maging ninang siya ni Jr.
By the way, si Jr. ay nasa kanyang ama at siyang bahala sa anak namin. Dito rin
naman sila natulog kagabi dahil ayaw pa rin ni Dexter na mawalay siya sa amin kahit
isang gabi lang.
Maaga lang silang urnuwi ng mansion ng mga Delavega kanina kasama si Jr. upang mag
asikaso naman ng sarili nila. Siya na rin daw ang bahalang magpaligo at magbihis
kay Jr. Marunong naman na daw siya at palagi niyang ipinagmamalaki sa akin iyon.
Paglabas namin ng mansion ng mga Angeles ay bumungad sa harapan namin ang isang
white limousine. At napanganga ako sa ganda ng pagkakaayos ng dekorasyon nito sa
unahan nito sa pamamagitan ng mga bulaklak ng sunflower sa gitna ng white ribbon
nito.
"Whoa, ang ganda!" hindi ko napigilang bulalas habang nakatitig dito. Hindi ko lang
inaasahan na ganitong sasakyan ang gagamitim namin patungongsimbahan. Masyadong
marangya.
Kaagad binuksan ng isang unipormadong chauffeur ang pinto nito para sa akin.
"Pumasok ka na, anak," ani Dad sa akin bago niya ako inalalayan sa pag-akyat sa
100b. Binuhat naman nila ang laylayan ng magarbo at mahaba kong gown.
Dito ko natagpuan sa 100b ang sunflower wedding bouquet ko na kaagad kong dinampot
matapos kong urnupo. Sinabi ko naman kay Dexter na sunflower ang gusto kong theme
para sa kasal namin na kaagad din naman niyang sinang-ayunan.
Alam naman niyang ito ang pinaka-paborito ko.
Surnunod sila Dad at mommy Frances dito sa 100b at naupo sa magkabilangside 1<0.
Super excited na talaga ako at hindi na ako makapaghintay pa na makarating kami ng
simbahan.
Nag-sign of a cross ako at tahimik na nag-pray kay God na sana ay safe kaming
makarating sa simbahan kahit pa ba napapaligiran kami ng maraming convoy. Apat na
motorsiklo sa unahan na may mga unipormadong sakay at gano'n din sa aming likuran.
Hindi ko pa rin maiwasang panlamigan at kabahan. Halo-halo na ang nararamdaman ko
sa mga sandaling ito. Alam naman naming wala na
ang malaking tinik na hadlang sa buhay namin, ngunit hindi ko alam kung bakit
ganito pa rin ang nararamdaman ko.
"Are you okay, anak?"
Napalingon ako kay daddy sa tanong niyang 'yon. llang minuto na kaming burnibiyahe
at nalalapit na kami sa simbahan.
"Y-Yes, Dad, pero kinakabahan pa rin." Alanganin akong ngumiti sa kanya kasunod ang
pagbuntong-hininga ko ng malalim.
"Uminom ka muna ngtubig," alok naman sa akin ni mommy Frances kasabay nang pag-abot
niya sa akin ng isang bote ng tubig.
"Thanks, Mom." Kaagad ko rin naman itong tinanggap at uminom kahit na kaunti sa
pagbabakasakaling gagaan ng bahagya ang nararamdaman ko.
"Ganyan talaga siguro sa tuwing may kahaharapin tayong napaka-special at
importanteng araw sa buhay natin. It's nerve-wracking but just have faith, Iha.
This is what God has planned for you and Dexter, so no matter what happens, fate
will still bind you together. Maya-maya lang ay opisyal na rin kayong mag-asawa,"
mahabang paliwan ag naman sa akin ni mommy Frances habang plastado ng ngiti ang mga
labi niya.
"Naniniwala po ako, Mommy," nakangiti ko rin namang sagot sa kanya. "Salamat PO."
Kahit papaano ay medyo lumuwag ang nararamdaman ko. Hinawakan din ni Dad ang isa
kong kamay at marahang pinisil.
" Nandito lang kami."
Mas lalo akong napangiti sa sinabi niyang
'yon. "Thanks, Dad."
Sa darni na nang mga pagsubok na hinarap at pinagdaanan namin ni Dexter, ngayon pa
ba ako kakabahan? Nah, tuloy na tuloy na talaga ito at katulong ko ring naniniwala
ang aming mga anak.
Muli akong napahaplos sa tiyan ko.
Siguradong excited na rin ang baby naming ito at si Jr. Tuluyan nang mabubuo ang
pamilya namin.
Bukod doon, ang isa sa mga nagpapasaya sa akin ngayon ay kasama ko ang buong
pamilya ko para sa pinaka-importanteng araw na ito sa aming dalawa ni Dexter. At
sila ang pinaghuhugutan ko ngayon ng matinding lakas para tumayo at magpatuloy.
Hindi nagtagal ay nakarating na rin kami sa simbahan. Sa gate pa lamang ay
napakarami ng mga taong nag-aabang sa aming pagdating. Napangiti akong bigla.
Ngunit bigla rin akong napahinto nang may isang pamilyar na mukha ang nahagip bigla
ng aking mga mata.
Gano'n na lamang ang paglakas ng kabog ng dibdib ko habang pumapasok na ang
sasakyan namin sa loob ng gate ng simbahan ngunit ang aking mga mata ay nananatili
pa rin sa kanya.
Nakasaklob ng isang itim na bandana ang ulo niya at maging ang buong kasuotan niya
ay tila nagluluksa sa sobrang itim ng kulay.
Napansin ko ang mga kamay niyang nakahawak sa tiyan niyang namimilog at sa tingin
ko ay nagdadala siya ng isang sanggol sa sinapupunan niya.
Nakatitig din siya sa sasakyan namin at pakiramdam ay tumatagos iyon patungo sa
akin kahit tinted ang mga salamin ng bintana. H_Hindi...
Mas lalo pang lumakas ang kabog ng dibdib at nagsimula nang gumapang ang
kakaibang kaba sa akin.
A-Alexandra..
CHAPTER 56:
Right M a n
Diana
"Anak, okay ka lang Hindi ka pa ba bababa?"
Bigla akong nabalik sa realidad at napatitig kay Dad na ngayon ay nasa labas na
pala ng pinto ng sasakyan. Wala na rin sa aking tabi si mommy Frances.
llang ulit akong napakurap at kaagad na luminga sa labas ng limousine. Kaagad
hinanap ng paningin ko ang kinaroroonan ni Alexandra mula sa napakaraming taong
nagtitipon sa labas at tila nag-aabang sa akin.
Ngunit hindi ko na siya makita pa.
Tandang-tanda ko pa ang suot niya. Isang black dress at nakasaklob ng itim na
bandana sa ulo na para bang pupunta sa isang patay. Hindi ako maaaring magkamali,
siya 'yon. Hindi ako nananaginip lang.
"Diana."
Muli akong napalingon kay Dad na ngayon ay salubong na ang mga kilay habang
nakatitig sa akin.
"Anak, anong problema? Hindi ka pa ba bababa? Nagkakagulo na sa 100b. Naiinip na si
Dexter. Gusto na niyang lumabas ng simbahan," ani nanay naman na bigla na ring
sumulpot sa tabi ni Dad.
"Ah, e-eto na PO. Lalabas na po ako." Bigla akong nataranta. Siguro nga ay kanina
pa ako nakatulala lang dito sa 100b ng sasakyan.
Binuhat ko na ang magarbo kong gown. Tinulungan naman nila akong makalabas at
inayos ang buong laylayan ng gown ko.
Sumalubong namang bigla sa akin ang napakalakas na hiyawan ng mga tao sa buong
paligid dito sa labas ng simbahan, kasabay nang malalakas nilang palakpakan.
llang camera man ang nasa harapan namin at segu-segundo kaming kinukuhanan ng
litrato. Lahat na yata ng anggulo ko at ng aking mga magulang ay nakuhanan nila.
"Ang ganda naman!"
"00 nga."
"Ang bongga ng gown niya. Bagay na bagay sa kanya."
"Ganito talaga ang pangarap kong kasal."
Samo't saring papuri ang natanggap ko mula sa kanila na siyang nagpamula ng
magkabila
kong pisngi.
Napakasaya 1<0. Hindi ko akalain na ganito pala ang pakiramdam. Parang nalulunod
ang puso ko sa mga sinasabi nila.
Ano pa kaya kapag nakaharap ko na ang lalaking pakakasalan ko?
" Ikaw na ang pinakamagandang bride na nakita ko sa buong buhay ko, anak.
Napakaganda mo," naluluhang puri ni nanay sa akin hanggang sa tumulo na nga ang mga
luha niya sa pisngi na kaagad niya ring pinunasan.
" Maraming salamat PO, nanay." Kaagad akongyumakap sa kanya at gano l n din siya sa
akin.
Hindi ko na rin mapigilan ang mga Il-Iha ko sa sobrang kaligayahan. Masayang-masaya
ako dahil bago kami dumating ni Dexter sa ganitong sandali ay naging maayos na ang
lahat sa pagitan namin ni nanay at gano l n din sa kanila ni Dad at ni mommy
Frances.
Nakapag-usap na sila ng maayos at nagka-patawaran sa isa't isa.
Matagal na panahon na ang lumipas at hindi na maibabalik pa ang lahat. Ang
importante ay may mga aral na natutunan ang both side at pinili ang tama kaysa ang
ipagpatuloy ang mga mali.
Pa-simple akong sumulyap kay Dad na nasa likuran ni nanay. Pansin ko pa rin sa mga
mata niya ang guilty ngunit kaagad din siyang ngumitl at bumaling kaagad kay mommy
Frances na nasa tabi niya. Si mommy Frances naman ay kaagad na ngumiti sa akin.
Burnitaw na rin kami ni nanay mula sa pagkakayakap at kaagad ko nang inayos ang
sarili ko. Sumalubongna rin sa amin ang mga abay ko at nangunguna ang mga kapatid
ni
Dexter.
Kanya-kanya silang sipol habang nakatitig sa akin.
"Whoa, whoa! I don't think there's anything in this world that can compare to you,"
ani Desmond na kaagad humalik sa pisngi ko. Napupuno nang paghanga ang mga mata
niya habang nakatitig sa akin.
"Sinabi mo na rin 'yan sa iba," biro ko naman sa kanya na siyang ikinatawa niya ng
malakas. "Kitam."
" Nah, seriously. You look so beautiful today." "She look like a queen," pagsingit
naman ni Damien na kaagad ding lumapit sa akin at humalik sa pisngi ko.
"Sus, puro kayo pambobola."
"l don't know how to lie. By the way, nasaan ang abay ko? I thought I had a
partner? Bakit hanggang ngayon ay wala pa siya?"
"Naku, pasensiya ka na. Hindi yata makakadalo si Liezel. Dinala na naman daw niya
sa hospital ang tatay niya, eh."
Halata namang nagulat siya at napanganga habang nakatitig sa akin.
"0-00--1'
" Babalik ako kaagad, may pupuntahan lang ako."
Bigla na lamang siyang umalis sa harapan ko at nagmamadaling nakisiksik sa mga
taong nakapalibot sa amin.
"Where are you going?!"
"Damyan!"
Kaagad siyangtinawag ng mga kapatid niya ngunit kaagad din itong naglaho sa
paningin namin.
"Saan naman pupunta 'yong gagong 'yon?" " Baka naman susunduin 'yong abay niya."
Napahinga na lang ako ng malalim.
Nakailang bati pa sa akin ang mga kapatid ni Dexter, lalong-lalo na si Drake na
halos ayaw nang
bumitaw mula sa pagkakayakap sa akin.
"Ang ganda naman talaga ng honey mylabs ko. Late lang talaga ako ipinanganak, eh.
Kasalanan 'to ni Dad!" "Tumigil ka, Dracula!" "Dami mong alam!"
"Malas mo lang talaga!"
Kaagad siyang binatukan ng mga kapatid niya at hinila paalis mula sa pagkakayakap
sa akin. Napailing na lang ako sa kakulitan ni Drake. Alam ko namang puro kalokohan
lang siya.
Bur-nati rin sa akin ang mga abay naming babae na sila-sila na lang ang kumuha bago
kami tuluyan nang lumapit sa pinto ng simbahan.
May mga nag-assist sa amin na mga nagtatrabaho dito sa simbahan bago sinimulan na
ang prusisyon ng aming kasal. Naunang pumasok sa 100b ang mga abay ko bago kami
nahuli ni nanay at Daddy.
Si mommy Frances ay pumasok na rin sa
100b dahil napag-usapan naman na namin ito. Ang mga magulang ko ang maghahatid sa
akin sa altar at ayos lang daw naman iyon sa kanya.
Nagsimula nang bumukas muli ang pinto ng simbahan kasunod niyon ay pumailanlang na
ang paboritong musika ni Dexter. I Wanna Grow Old with You by Westlife na ayon sa
kanya ay tanging sa akin niya lamang inihahandog noon pa man.
Napunta na sa amin ang lahat ng atensiyon ng mga taong naririto habang ang paningin
ko naman ay nakatanaw sa unahan kung saan naroroon ang lalaking tatanggapin ko
maya-maya lang ng buong puso ko upang makasama ko habambuhay, namin ng mga anak
niya.
Nagpatuloy na kami sa paghakbang sa gitna ng mahabang red aisle.
Nangisngislap ang mga mata ko habang pinagmamasdan ko ang napakagandang ayos ng
simbahan na ito. Kay gaganda ng mga sunflower na may iba't ibang hugis. Mayroong
malalaki at mayroon namang maliliit.
Sumasabog sa kaligayahan ang puso 1<0. Napakalakas at napakabilis ng kabog nito
habang papalapit na kami nang papalapit sa altar, lalo na nangtuluyan ko nang
makita ng malinaw ang mukha ng lalaking mahal ko.
Patuloy siya sa pagpunas ng pisngi niya habang sumisinghot. Patuloy din naman sa
pagngisi sa tabi niya ang kapatid niyang si Denver habang tinatapik ang balikat
niya na tila may sinasabi. Sa tingin ko ay inaasar niya ang kuya niyang urniiyak
habang nakatitig sa akin.
Naluluha ako ngunit hindi ko rin mapigilan ang matawa sa kanila. Para siyang batang
inaaway ng kalaro at si Denver ang umaaway ngayon sa kanya. Humihikbi siya at
sumisimangot.
Si daddy David naman sa tabi nila ay natatawa rin sa tuwing lumilingon sa mga anak
niya.
Napakaguwapo ng mahal ko sa suot niyang tuxedo. Bagay na bagay sa kanya pero ang
cute-cute niyang tingnan dahil sa pag-iyak niya. Naalala ko tuloy ang sinabi niya
sa anak naming si Jr. na 'men don't cry'.
Bigla tuloy napalibot ang paningin ko sa mga upuang nasa unahan upang hanapin ang
anakko at natanaw ko rin naman ito sa kandungan ni Alvin na nasa left side ng row
ng mga upuan. Yakap-yakap niya ito habang nilalaro-laro ang mga kamay.
Bigla akong napangiti sa nakikita kong ginagawa niya sa anak ko. Kahit hindi pa rin
niya ako kinakausap hanggang ngayon ay alam kong may puso pa rin siya para sa akin
na ate niya. At nakikita kong inaalagaan niya ng mabuti ang anak 1<0.
llang sandali pa ang nakalipas ay tuluyan na kaming nakalapit kila Dexter. Kaagad
akong nagmano at humalik kay daddy David, gano l n din naman ang ginawa ni Dexter
sa mga magulang. Matapos ay kinuha na niya ang kamay ko mula sa mga magulang ko.
Hindi ko mapigilan ang mapatitig sa kanya habang may ngiti sa mga labi ko dahil
patuloy pa rin siya sa pag-iyak hanggang ngayon.
" Don't look at me like that, baby," aniya habang nakasimangot kaya mas lalong
napalawak ang pagkakangiti ko.
Muli niyang pinunasan ang mga luha sa mga mata niya habang lumalapit na kami sa
harapan ni Father.
"Hindi mo man lang ba ako babatiin?" nakasimangot ko na ring sabi sa kanya dahil
hindi man lang niya pinuna ang ayos kong napakaganda, sabi nila.
" My mind has been full of compliments for you, baby. Sobra-sobra na."
"Hindi ko naman narinig," nakasimangot ko pa ring sagot sa kanya.
Lumingon siya sa akin at pinagmasdan ang postura ko mula ulo hanggang paa at muling
burnalik sa aking mukha.
Kaagad nag-init ang pisngi ko sa paraan nang pagtitig niya sa akin. Punong-puno
iyon ng
paghanga at pagmamahal.
Lumapit siyang bigla sa tainga ko at bumulong, "p'wede bang magmura?" Kaagad akong
napalingon sa kanya at sinamaan siya ng tingin.
Muli naman siyang lumapit sa tainga at muli ring bumulong, "damn it, baby. You're a
f*****g Goddess."
Kaagad akong pinamulahan sa sinabi niyang 'yon ngunit kaagad din akong humingi
ngtawad sa Diyos para sa pagmumura niya! My God! Nasa harap kami ng altar!
Muli naman siyang ngumisi at hinagkan ang kamay kong nasusuotan ng white bride's
gloves bago kami tuluyan nang humarap kay Father na tila naghihintay na langdin sa
amin.
"You can start now, Father. I can't wait to marry this woman who has captivated my
heart since we were kids," aniya kay Father habang plastado ng ngiti ang mga labi
niya at nagniningning ang kanyang mga mata.
Napakagat-labi naman ako sa sinabi niyang 'yon at 'di ko mapigilan ang makaramdam
ng hiya sa harapan ni Father na ngayon ay nakangitl ring nakatitig sa amin ni
Dexter. Ngunit nag-uumapaw naman ang kaligayahan sa puso
ko sa mga sandaling ito.
Kahit ako ay hindi na rin makapaghintay pa na maging opisyal ng asawa ang lalaking
ang buong akala ko noon ay hanggang kaibigan lang ang pagmamahal na nararamdaman ko
para sa kanya.
Hindi pala... dahil sagad hanggang langit ang pagmamahal ko para sa kanya. Magagawa
ko ang lahat, huwag lamang siyang mawala sa akin, sa amin ng anak niya.
" Bago natin simulan ang kasal, maari bang turnayo kung mayroon mang tututol sa
pag-iisang dibdib na gaganapin ng magkasintahang Dexter at Diana," an unsiyo ni
Father sa lahat at doon naman ako biglang napahinto.
Kaagad akong napalingon kay Dexter.
Bigla na lamang burnalik ang malakas na kabog ng dibdib ko at nagsimula na ring
mangatal ang mga kamay ko, lalo na nang makarinig kami nang tila taguktok ng mga
takong ng sapatos mula sa likuran namin.
Kaagad napalingon si Dexter sa likuran namin at kahit naninigas na rin ako mula sa
kinatatayuan ko ay pinilit ko pa rin ang sarili kong lumingon din doon.
At halos bumigay ang mga tuhod ko nang matanaw namin si Alexandra sa dulo ng red
aisle habang nakatanaw din sa amin ni Dexter. Nasa ganoon pa rin siyang kasuutan.
Huwag niyang sabihing hahadlangan pa rin niya kami hanggang ngayon?!
God! Parang awa na niya, hayaan na niyang maikasal kami ng mahal ko at maging
masaya na sa buhay namin!
Matatapos na ang story namin! Baka makatay na talaga siya ng tuluyan ng mga
mambabasa!
llang sand ali siyang nakatayo doon hanggang sa matanaw namin ang ginawa niyang
pagngiti na hindi ko malaman kung para saan, kung ano ang ibig sabihin.
Nagkatinginan kaming dalawa ni Dexter at parehong nagtataka sa inaasal niya. Baliw
na talaga ang babaeng lyon.
" P'wede niyo na pong simulan ang kasal, Father. Pasensiya na sa abala. Best wishes
para sa inyo," nakangiti niyang saad bago siya turnalikod at naglakad na patungo sa
pinto ng simbahan.
Ako naman ay hindi mapigilan ang pagnganga at hindi makapaniwala.
Si Alexandra ba talaga 'yon? Ano 'yong sinabi niya? Best wishes?
Hindi ko malaman kung matutuwa ba akoo ano pero... bigla akong nakahinga ng maluwag
lalo na nangtuluyan na siyang mawala sa paningin namin. Pakiramdam ko ay may
nabunot na malaking tinik na nakabaon sa puso ko sa mga sandaling ito.
Lumingon sa akin si Dexter nang may ngiti sa mga labi niya. Muli niyang hinagkan
ang kamay ko bago kami muling humarap kay Father.
Buong oras akong nakangiti sa mahabang seremonya ng kasal namin ngunit patuloy din
naman sa pagtulo ang mga luha ko habang tinatanggap ng buong puso ang pinakamamahal
kong lalaki.
Totoo na talaga ito. Dalawang beses akong muntik nang maikasal sa maling lalaki.
Pero itong pangatlo ay para na sa tamang lalaki. Totoo kong minamahal at minamahal
din ako ng lubusan.
Natapos ang kasal namin at tuluyan nang inanunsiyo ni Father sa lahat... na kami ay
opisyal na talagang kasal.
.. I now pronounce you husband and wife. You may now kiss your bride."
"Congratulations, Mr. and Mrs. Delavega!!!"
CHAPTER 57:
very Memorable Occasi on
Diana
"Hmm," mahina akong napaungol nang halos ilang minuto nang ayaw bitawan ni Dexter
ang mga labi ko.
Patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin habang sumasayaw kami sa gitna ng bulwagan
at napapalibutan kami ng napakarami naming bisita. Nasa harapan din namin
angtatlong cameramen na patuloy sa pagkuha ng mga larawan at video namin.
Isang malakas na pagsipol ang bigla na lamang pumukaw sa amin.
"Wala pa tayo sa honeymoon, oy! Tantanan niyo muna 'yan, p'wede ba?!" dinig kong
sigaw ng isa sa mga kapatid ni Dexter na si Darren. "Sakit niyo sa mata!" dinig ko
ring sigaw ni Drake.
Doon pa lang binitawan ni Dexter ang mga labi ko at nakangiting bumaling sa mga
tao. Namula ang pisngi ko at nahihiya akong salubungin ang mga titig nila.
Habol ko rin ang aking paghinga dahil halos lunurin na ako ni Dexter sa mga halik
niya!
"What honeymoon are you talking about? Buntis na nga sa pangalawa!" sigaw din ni
Denver.
At nang lingunin ko ang kinaroroonan nila sa likurang bahagi ko ay doon ko nakita
ang mga nakakaasar nilang mga ngiti at pagtawa habang pinanonood nila kami.
Mas lalo pang namula ang mukha ko at halos sumubsob na ako sa dibdib ni Dexter para
lang hindi nila ako makita.
P'wede namang manahimik na lang sila, I di
"Dexter kasi, eh," inis kong bulong kay Dexter kasabay n ang pa-simple kong
pagkurot sa tagiliran niya. Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa.
"You can't blame me, my wife. Sobrang saya ko lang talaga. I never thought that the
biggest dream in my whole life would come true,... to have you be mine and to be my
wife."
Napatingala naman ako sa kanya at napatitig sa mga mata niyang nag-aalab sa
pagmamahal habang nakatitig din siya sa akin.
" Kung dati-rati, napaka-tahimik ko--alam
mo naman 'yon, 'di ba?"
"Hmm." Tumango ako sa kanya.
"I'm a very private person. I'm not afraid of the camera but I don't really want
to--l'm not used to having my photos spread everywhere or my life being talked
about."
"Hmm." Muli akong tumango sa kanya.
Alam na alam ko naman 'yon, katulad na lang nang paulit-ulit kong sinasabi. lilan
nga lang siguro ang nakakaalam na isa rin siyang dugong Delavega. Ang pamilyang
nangunguna sa pinakamayayaman sa buong bansang ito.
"Pero ngayon, hinayaan kong masaksihan ng lahat ang pinaka-special na araw na ito
sa buhay ko, nating dalawa. The whole world will know how lucky I am to have you.
Ipinagmamalaki kita sa lahat. I won more than an expensive trophy... Wala kang
katumbas. Wala kang katulad ."
Muli na namang namula ang pisngi ko sa mga sinabi niyang lyon.
Paano ba ako nagkaroon ng ganitong klase ng lalaki sa buhay ko? Isang regalong bata
pa lamang ako ay ibinigay na kaagad sa akin ng Diyos ngunit hindi ko kaagad
tinanggap o binuksan man lang.
At kamuntik na rin siyang mawala sa akin. Kamuntik ko na siyang bitawan.
"You're crying," aniya kasabay nang pagdampi ng mga daliri niya sa gilid ng aking
mga mata at marahang pinunasan ang mga luha
1<0.
"Naalala ko lang 'yong mga nangyari sa atin, 'yong mga pagtataboy na ginawa ko sa
iyo noon.
Kinasuklaman kita. Nawala ang tiwala ko sa iyo. Hindi ako nakinig. Hindi ako
marunong sumunod. Naging matigas ako. Pinangunahan ako ng galit ko, pati ang baby
natin ay ka-muntik ko na ring talikuran. Pero may dahilan naman pala ang lahat at
inihihingi ko sa iyo ang lahat ng 'yon ng tawad at sa baby natin."
Muling umagos ang mga luha ko sa pisngi.
" Hindi ko sinasadyang iwan siya ng sandali pero plano ko naman talagang bumalik sa
inyo."
"Sssh. I know, baby. I know your every move, gano'n yata ako ka-obsess sa iyo na
ultimo sa 100b ng banyo ay nakikita ko ang bawat galaw mo. Alam mo rin kung gaano
kalawak ang pang-unawa ko basta para sa iyo. Basta ikaw, naiintindihan ko."
"T-Teka." Bigla akong napahinto sa ilang bagay na nabanggit niya. "Anong pati sa
banyo?"
Napakunot ang noo ko habang nakatitig sa kanya.
"Ahm,... Yeah, ahm--" Bigla siyang nag-iwas ng tingin at tila hindi na malaman
angsasabihin. "Ang ibig mo bang sabihin ay pati sa kuwarto ko o maging sa banyo ko
ay may CCTV ka?"
"Huh? K-Kasi--" Kumamot siya sa ulo niya. Tila nag-atrasan naman pabalik sa mga
mata ko ang mga luha ko.
"Hindi kaya may sakit ka na?"
"What?" Napalingon siyang muli sa akin nang may nanlalaking mga mata at nakaawang
na mga labi.
Ngayon ko lang naisip.
Kaya siguro sa tuwing may nangyayari sa akin sa room ko or kahit sa banyo ay bigla
na lamang siyang dumarating, noong nasa mansion pa niya kami kahit clito sa condo
unit na dati naming tinirhan ni Jr.
At pati ang pagsasarili ko ay nakikita niya! Ngayon ko lang naintindihan ang palagi
niyang sinasabing 'l always have evidence'. Dahil sa mga CCTV niya at mga tao
niyang palaging nakabantay sa akin!
"Nakakatakot ka naman, Dexter. Gawain pa ba ng matinong tao 'yan?" Hininaan ko ang
boses
ko upangwalang makarinig sa amin na iba.
"Grabe ka, baby. I'm just obsessed with you, I admit it. I'm just crazy about you
and it's your damn fault." Bigla siyang sumimangot na parang bata.
"At ako pa ang sinisi."
Ngumiti siyang bigla at muli na namang hinalikan ng mariin ang mga labi ko!
"Yahooo!!"
"That's enough!"
"Sobrangtamis na!"
Muli na namang nagsigawan ang mga kapatid niya at nakisali na rin ang mga pinsan
niya. Kasabay niyon ay pag-iingay na rin ng mga kutsarang ibinabangga ng mga bisita
sa mga baso nila sa mesa.
"Drink, newlyweds!" nangungunang sigaw ni kuya Dominic habang nakataas ang baso
niyang naglalaman ng pulang alak.
Nagsitaasan na rin ang lahat sa ere. Kaagad kaming inabutan ni Darell ng tig-isang
baso din. Alak ang kay Dexter pero ang sa akin ay lime juice lang para safe si baby
sa tiyan 1<0.
"Cheers!" sigaw ni Darren sa lahat habang nakataas na rin ang baso ng alak niya sa
ere.
Kaagad namangsumunod ang lahat at
gano'n din kami ni Dexter.
"CHEEERRRSSS!!!"
Napuno nang rnga sigawan nila ang buong hall. Pinag-krus namin ni Dexter ang aming
mga braso bago namin sabay na tinungga ang laman ng mga baso naming hawak.
Halos maubos ko ang laman ng sa akin.
"CONGRATULATIONS!!!" muli nilang bati sa amin kasabay nang mainit nilang mga
palakpak para sa amin ni Dexter.
At hindi ko na naman mapigilan ang maluha sa sobrang kaligayahan.
Napuno ng mga aktibidades ang buong sandali namin sa hall dito sa pinakamalaking
hotel ng mga Delavega sa BGC Taguig.
"One, two, three!" pagbilang ko bago ko inihagis ng malakas sa ere ang hawak kong
bouq uet.
"Oh, my God l" "Waah!" "Teacher!"
"Whoaa!"
Nagsigawan silang lahat at mukhang gulat na gulat, maging ang rnga lalaki. Kaagad
akong napalingon sa kanila at hinanap ang nakasalo ng bulaklak.
Hanggang sa makita ko itong hawak ni teacher Wilma na kilala namin bilangtutor ni
Rain. Nakaupo siya sa isang silya sa gilid na bahagi ng mesang malapit sa
kinaroroonan namin at hindi ko akalain na doon papatak pala ang bulaklak 1<0.
Nagkamali yata ako nang paghagis.
Mukhang kararating lamang din niya dahil hindi ko naman siya napansin kanina sa
simbahan.
"Teacher Wilma! Ikaw ang nakasalo! Ang ibig bang sabihin nito ay ikaw na ang
isusunod na ikakasal?" tanong ni Rain na kaagad lumapit sa kanya.
"H-Ha? B-Bakit--h-hindi naman ako k-kasali." Tila hindi naman malaman ni teacher
Wilma ang sasabihin niya.
Napansin din namin ang ginawa niyang pagsulyap kay daddy David na kasalukuyang nasa
tabi niya ngayon at may sinusupil na ngiti sa mga labi niya. Kapansin-pansin din
ang panaka-naka niyang pagtitig kay teacher.
"Oh, my Goodness," tila hindi makapaniwalang anas ni Desmond.
"No way!" sagot naman ni Drake na kaagad sumama ang mukha.
"Dad, what the f**k do those smiles of yours mean?" napapangangang tanong naman sa
kanya Damien. Nasa katabing mesa lang naman ang magkakapatid at sama-sama sila
doon. "Why not? Dad is still young," sagot nam an ni Darren.
"Walang problema sa akin," pagsang-ayon din ni kuya Dominic na napapangiti din.
Kailan lang ay nalaman kong halos isumpa ni kuya Dominic ang ama nila dahil sa
nalaman niyang napakarami pala niyang kapatid sa labas. Siya ang pinakapanganay sa
magkakapatid at ang mommy niya na ngayon ayyumao na ang siyang pinakasalan.
"Count me in," sagot din ni kuya Dylan habang may ngiti rin sa mga labi niya.
" Bakit kami naman ngayon ang naging center of attention? Tsk. Ipagpatuloy ang
kasiyahan!" sigaw ni daddy David sa lahat bago niya hinawakan ang braso ni teacher
Wilma at hinila ito patayo. "C'mon, I have something I want to tell you."
At hinila na nga ngtuluyan ni daddy David si teacher Wilma palayo sa lahat.
Kaagad namang nagsipulan ang marami sa
mga anak, pamangkin at nakihalo na rin ang mga kapatid ni daddy David sa
pangangantiyaw sa kanya. Mas lalo pa tuloy umingaw ang buong hall.
Sa pagkakaalam ko, ayon sa mga asa-asawa ng mga kapatid ni Dexter ay dati daw
magkaklase sila teacher Wilma at daddy David. Matagal na silang magkakilala ngunit
ngayon lang muli nagtagpo noong makuha siyang bigla ni Darren bilang tutor ni Rain.
Wala sa sarili akong napalingon kay mama Ester, ang mama ni Dexter na
nakikihalubilo ngayon sa table nila dad, mommy Frances at nanay. Kasalukuyang karga
naman ni nanay si Jr.
Nakangiti rin si mama Ester at wala naman akong nakikitang anumang kakaiba sa
kanya, kahit dati na rin siyang naging babae noon ni daddy David at si Dexter nga
ang naging bunga.
Nalaman ko noong puntahan namin siya ni Dexter sa tinitirhan nila na single mom na
pala siya ngayon, simula nang mamatay ang stepfather ni Dexter sa isang malalang
sakit.
May isa lamang kapatid si Dexter sa kanyang ina na ngayon ay edad fifteen na, babae
at siyang tinatabi-tabihan naman ngayon ni Drake.
Tsk. Mukhang ito ang magmamana sa pagiging palikero ng kanilang ama. Walang
pinipiling bolahin, mapa-matanda o bata!
Nagpatuloy ang napakasayang okasyon sa buong hall. Okasyong magiging sobrang
memorable sa amin ni Dexter na dadalhin namin hanggang sa aming pagtanda.
CHAPTER 58:
Honeymoon
Diana
"Sinabi ko naman sa iyo, hinayaan na muna sana natin si Jr. kila mama or kila nanay
Dina. They're just right there next to us," nakasimangot na sabi ni Dexter habang
nakahiga sa kama kasama si Jr. na gising na gising at patuloy sa paglalaro.
Kanina ay punong-puno ng rose petals ang buong kama na 'yan ngunit ngayon ay
nagkalat na lamangsa sahig upang hindi mahawakan ni Jr. Surprise niya sana sa akin
pero epic dahil sa anak niya.
Inis na inis siya at hindi maipinta ang mukha.
"Umiiyak nga, 'di ba? Kung bakit naman ngayon pa nag-inarte ang batang 'yan. llang
araw namang okay lang sa kanya na kung sino-sino ang may hawak sa kanya at nag
aalaga. Siguro alam niyang may pinaplanong gawin ngayon ang daddy niya sa mommy
niya," nakangisi ko namang sagot sa kanya habang patuloy ako sa paghaplos ng lotion
sa mga binti ko.
Nakataas ang isa kong paa sa gilid ng kama at sinasadya kong ipakita sa kanya ang
buong hita
ko hanggang sa kasingit-singitan ko. Tanging robe lang ang suot ko at nakatapis pa
ngtuwalya ang basa kong buhok. Wala rin akong kahit anong underwear sa 100b.
Naisipan ko na lang munang maligo habang siya ang bantay naman kay Jr. Ang gusto
niya sana ay sabay kaming maliligo pero hindi nga pup'wede dahil sa anak niya.
Sinubukan ko namang ibigay si Jr. sa mga magulang namin kanina pero ayaw talaga ng
bata surnama. Bigla na lamang siyang sinumpong sa hindi malamang dahilan at sakto
iyon noong nag-uuwian na ang mga bisita, noong tapos na ang reception.
Ayaw din niyang tanggapin ang feeding bottle niya na panghalili lang muna sana sa
breast ko kahit isang gabi lang.
Tsk. Mukhang nanadya ang bata ngayon. Para bang alam na alam niya na may gagawin
kaming dalawa ng daddy niya.
"Maliligo ka ba? Ako na d'yan." Lum apit na rin ako sa kanila matapos kong maglagay
ng lotion sa mga braso at hita ko.
Ipinatong ko ang lotion sa ibabaw ng bedside table. Nagulat naman ako nang bigla na
lamang niyang hinawi ang laylayan ng robe ko at sinapong bigla ng kamay niya ang
gitna ko!
" Dexter!"
Lalayo sana ako mula sa kanya ngunit mabilis niyang nahawakan ang balakang ko at
pinigilan ako kasunod ang paglapit sa akin ng mukha niya at bigla na lamang niyang
hinalikan at dinilaan ang sunflower ko!
"D-Dexter, si Jr.!" saway ko pa rin sa kanya ngunit nagmistula na naman siyang
bingi. Nakadapa lang naman si Jr. sa gitna ng kama at tahimik na pinaglalaruan at
kinakagat-kagat ang mga teether toys niya na may iba't ibang kulay.
"Dexter, maligo ka muna--a-aah," aniko ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang
mapaungol dahil sa mainit na paghagod ng dila niya sa hiwa
Nagsisimula nang mabuhay ang sensation ko at kakaibang init sa 100b.
"Love, Sige na. M-Maligo ka muna then, patutulugin ko si Jr."
"Okay." Kaagad siyang bumangon habang may napakalawak na ngit .
"Makangiti ka, akala mo naman ngayon pa lang tayo magsi-sex."
"It's not called s*x. It's making love, honeymoon."
"Gano'n na rin 'yon. Lumakad ka na, bago pa magbago ang isip ko."
" I'll be quick."
Nanakbo siyang bigla patungo sa banyo habang hinuhubad ang suot niyang pantalon,
kasama na rin ang brief niya!
Sira-ulo, excited talaga?
Bumungad tuloy sa akin ang umaalog-alog na pisngi ng puwet niya dahil sa pagtakbo
niya. Mabuti na lang, maputi siya.
"Tagalan mo!" sigaw ko sa kanya.
"Mabilis lang ako!" sigaw niya rin bago niya malakas na isinara ang pinto ng banyo.
" Baliw talaga 'yang daddy mo," aniko kay Jr. bago ako humiga na rin sa tabi niya.
"Di ka pa ba nagugutom? Dede ka na, anak, para makatulog ka na."
Binuhat ko siya at dinala sa tabi ko. Kaagad din naman siyang sumubsob sa dibdib ko
kaya napangiti ako at inilabas ko kaagad ito para sa kanya.
Sana nga ay matulog siya ng maaga dahil siguradong kahit gising siya, mamimilit pa
rin ang daddy niya na mangabayo sa akin. Wala yatang kasawaan at kapaguran ang
isang 'yon.
Nag-umpisa na siyang dumide. Hinaplos ko
ang ulo niya at likod niya. Masuyo ko siyang hinagkan sa noo hanggang sa burnaba
ang mga halik ko sa pisngi niya at leeg niya.
"Ang bango-bango naman talaga ng baby kong 'to. Ang sarap mo na namang
panggigilan!" Lately ay mas nagiging gigil ako sa kanya.
Ang sarap niyang halik-halikan at yakap-yakapin. Kung hindi lang kami naging abala
sa kasal ng daddy niya ay hindi ko siya hahayaan na kunin ng iba sa akin.
Hindi kaya sa kanya naman ako ngayon naglilihi? Tsk.
Napatingin ako sa suot kong mga singsing. Engagement ring at wedding ring namin ni
Dexter.
Wala sa sarili akong napangiti habang pinagmamasdan ang mga ito. Dinala ko ang mga
ito sa mga labi ko at hinalik-halikan din.
Hindi mapangalanan ang sayang nararamdaman ko sa dibdib ko habang nakikita ko sila.
Talagang nakatali na ako ngayon kay Dexter at siya rin sa akin. Sa akin na siya
ngayon, pag-aari ko na talaga siya.
Muli akong napangiti at napailing sa sarili ko. Mas nagiging possessive pa yata ako
ngayon sa kanya.
But wait.
Biglang sumagi sa isipan ko ang mukhang kabayong si Alexandra. Totoo nga kayang
buntis ang babaeng 'yon? Sino naman kaya ang ama? Tsk.
Napalingon ako sa pinto ng banyo nang marinig ko itong bumukas. Lumabas si Dexter
na half naked at nagpupunas ng basa pa niyang buhok. Tanging puting tuwalya lang
ang tapis niya sa ibaba niyang bahagi.
"Ang bilis mo namang naligo? Nagkuskos ka ba? Mukhang nagbuhos ka lang ng isang
tabo, eh," pang-aasar ko sa kanya kahit nalalanghap ko naman ang ginamit niyang
shower gel.
"Kahit dilaan mo pa ako," nakangisi niya rin namang sagot bago lumapit sa
kinaroroonan namin.
Mukhang hindi naman siya nalasing kanina sa party namin kahit kita kong maya't maya
siyang umiinom ng alak.
"Ew," kunwa'y sagot ko sa kanya.
Mas lumapit pa siya sa tabi namin at kaagad na sinilip si Jr.
"Still awake? Oh, man," aniya nang makita niyangdilat na dilat pa ang mga mata ng
bulilit habang patuloy pa rin siya sa pagdede niya. Ang
isa niyang kamay ay nilalapirot na ang isa ko pang n
"Hindi pa raw siya inaantok," natatawa ko namang sagot sa kanya. "Mauna ka daw
matulog, daddy."
"Anong mauna? You, kid... go to sleep, okay? Ipinahiram ko na nga sa iyo 'yang dede
na 'yan, 'di ka pa mag-behave. Pati bebetime ni daddy kinukuha mo rin."
"Tumigil ka nga."
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin at dinakot ang ari niyang nagtatago sa 100b ng
tuwalya.
"Aw!" Kaagad siyang napalayo habang turnatawa. "Ang harsh mo, baby. 'Yong pangarap
kong honeymoon, nasira na."
"Uunahin mo pa ba 'yang honeymoon mo, eh buntis na naman nga ako." Muli ko siyang
binigyan ng matalim na tingin. "Ni hindi pa nga gumagapang si Jr., nasundan na
kaagad."
"Gusto mo rin naman," bulong niya habang nagpapabango pa sa katawan niya kahit ang
bango-bango na niya.
"Ano?" Hindi ko masyadong narinig ang sagot niya.
Tanging pagngisi lang ang isinagot niya sa
akin bago nahiga sa tabi ko at yumakap sa akin ng mahigpit.
" Matulog ka na lang, Dexter. Maaga pa tayo aalis bukas. Sa Greece mo na lang
ituloy 'yang honeymoon mo."
Bukas ay may flight kami patungong Greece dahil doon niya napiling mag-honeymoon
kami kahit nauna naman na talaga ang honeymoon namin kaysa sa kasal. Kasama
siyempre namin si Jr. kaya sure ako na ang pangarap pa rin niyang honeymoon ay
hindi gaanong matutupad.
"Gusto mo bang iwan na lang natin dito si Jr.
para masulit natin ang honeymoon natin?" kunwa'y tanong ko sa kanya.
"No! Of course, we can't," kaagad niyang alma. "Why the hell would we leave our son
here?"
" Baka kasi mas gusto mo na lang ang mag-honeymoon kaysa ang makasama ang baby
natin."
"You're too serious. Of course, I'm just kidding. P'wede ba namang iwan natin dito
ang baby natin habang nagsasaya tayo doon?"
Napangiti naman ako sa sinabi niyang 'yon.
"Inaalam ko lang kung alin ang mas matimbang sa iyo."
"Grabe ka sa akin, Diana. I love our baby more than my happiness but of course,
kailangan din nating magpaligaya dahil kundi naman dahil d'yan, we can't have a
baby like Jr. and our second baby here." Marahan niyang hinaplos ang tiyan ko.
Napangiwi naman ako sa sinabi niyang 'yon.
"Ewan ko sa iyo."
Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa mula sa likod ko at paghigpit nang
pagkakayakap niya sa akin.
llang sandali lang ay kumakapa na ang kamay niya hanggang sa pumasok na ito sa 100b
ng suot kong robe at inurnpisahan nang himasin ang sunflower ko!
"Dexter, gising pa si Jr.," saway ko sa kanya ngunit alam kong hindi ko pa rin siya
mapipigilan. llang beses na niyang ginawa sa akin 'yan habang nagpapadede ako.
At hindi pa rin talaga siya nakinig. Mas ibinuka pa niya ang mga hita ko at
sinimulan na niyang pum'westo sa gitna nito.
" May tanong pala ako. Totoo bang buntis si
Alexandra? Sino ang ama?"
Tumingala naman siya sa akin ngunit patuloy pa rin siya sa pagdila ng p
Napapaigtad-igtad ako sa tuwing turnatama ang dila niya sa clit ko at nararamdaman
ko ang mabilis na paggapang ng kuryente sa mga hita ko patungo sa mga talampakan
1<0.
"l don't know. Bakit sa akin mo tinatanong, hindi naman ako ang ama no'n," suplado
niyang sagot bago niya muling ipinagpatuloy ang ginagawa niya.
Napangiwi na lang ako at hindi na sumagot pa.
Pero sino nga kaya ang ama ng batang dinadala ng babaeng 'yon? Oh, baka naman
nagpapanggap lang siyang buntis at sinubukan na naman niyangsirain ang kasal namin.
Naku, kung talagang ipinagpilitan niya ang sarili niyang 'yon noong mga sandaling
lyon sa simbahan, siguradong pupulutin siya sa kangkungan!
CHAPTER 59:
CCTV
THREE MONTHS LATER
Diana
"Welcome back, Señorita!! ! "
"Na-miss ka namin, Jr.! Ang laki mo na!"
Mainit na pagsalubong mula sa mga maid ang bumungad sa amin pagbaba namin ng
helicopter dito sa harap ng mansion namin ni Dexter sa Baguio.
Kaagad na lumapit sa amin ang dalawa sa mga pinaka-naging malapit sa akin, si Helen
at Emily. At kaagad nilang kinuha mula sa mga braso ko si Jr. na mas lumaki pa
ngayon matapos ang tatlong buwan naming pagkawala clito sa Pilipinas.
Finally, after three months ay nakauwi na rin kami dito sa bansa mula sa honeymoon
namin ni Dexter sa Greece.
Sa Manila kami lumapag at nag-stay lang kami ng one week sa mansion ng mga Delavega
bago nagdesisyon si Dexter na umuwi na kami dito sa Baguio.
Dito na kami ngayon mananatili at lilipad-lipad na langdaw si Dexter sa Manila
kapag may importanteng trabaho siya doon.
"Siguro hindi niyo na ako p'wedeng tawagin ngayon na Señorita. Sa pagkakaalam ko
kasi ay para lang 'yan sa mga unmarried women," nakangiti kong sagot sa kanila.
"Tawagin niyo na lang akong ate."
"Ma'am na lang PO, Señorita!" kaagad na sagot naman sa akin ni Emma. "Este, ma'am
Diana pala."
Natawa ako sa pagkamot niya sa ulo niya.
"Hindi po bagay sa inyo ang ate, Ma'am Diana," sagot naman ni Emily.
"Okay, bahala kayo. By the way, na-miss ko kayo." Nakangiti ko silang pinagmasdan
isa-isa. Naririto rin ang ilan sa mga kalalakihan na mga tao din ni Dexter.
"Na-miss din po namin kayo, Ma'am Diana, Sir Dexter!"
" Mabuti po at nakabalik na kayong muli dito."
" Mabubuhay nang muli ang mansion !"
"Ang laki na rin po pala ng tiyan niyo, Ma'am Diana."
"00 nga, eh." Kaagad akong napahaplos sa
tiyan ko nang batiin nila ito.
Anim na buwan na ang baby girl namin ngayon sa tiyan ko.
"Kuya na kaagad si Jr. namin!"
" Babae po siguro ang second baby niyo,
Ma'am. Mas lalo po kasi kayong gumanda, eh. Sobrang blooming niyo ngayon ."
" Paano mo nalaman? Naku, binobola niyo ba ako?" Hindi ko mapigilan ang pamulahan
sa mga papuri nila sa akin pero nagulat din dahil napakabilis naman nilang nahulaan
na babae ang second baby namin ng Sir nila!
"Totoo nga PO, Ma'am Diana. Mas lalo pa kayong gumanda ngayon," nakangiti naman
nilang sagot sa akin at hindi ko rin mapigilan ang mapangiti ng malakl.
Feeling ko tuloy ay sobrang ganda ko talaga ngayon.
"Baka naman lumaki na ang tainga ng Ma'am niyo sa kapupuri niyo sa kanya," biglang
sabat ni Dexter sa likuran ko kaya't kaagad ko siyang sinamaan ng tingin.
Kabababa lang niya ng helicopter at naiwan si kuya Bruno sa loob para siyang mag
alis ng helicopter dito sa harapan.
"Ayaw mo lang aminin na maganda naman
talaga ako," taas-noo kong sagot kay Dexter.
"Yeah, pagbigyan. Nakapaghanda ba kayo ng pagkain?" baling niya sa mga maid.
Napaismid na lamang ako sa hangin. Mukhang pinagtitripan na naman niya ako ngayon.
"Opo, Sir! Katulad po nang sinabi niyo sa amin," kaagad namang sagot ng aming
kusinera.
" Let's go."
Kaagad na rin kaming pumasok sa 100b.
Hindi na binitawan ni Helen si Jr. habang nilalaro-laro din ito ni Emily. Na-miss
din nila ng sobra ang anak namin.
Ang mga gamit namin ay hinila ng mga tao ni Dexter at din ala sa second floor.
Nagpatuloy naman muna kami sa dining room dahil nagugutom na rin ako at ang baby
namin sa tiyan
"Ang dami niyo naman palang inihanda! May lechon pa! Mas lalo tuloy akong nagutom,"
aniko nang makita ko na ang napakaraming pagkain sa mesa na may iba't ibang klase
ng putahe, kakanin at mga minatamis.
"Celebration po para sa pagbabalik niyo ng mansion, Ma'am Diana," nakangiting sagot
naman sa akin ni Emily habang ipinaghihila na niya ako ng silya.
"Sumabay na rin kayo sa amin. Sige na, para masaya tayo," nakangiti ko namang alok
sa kanila.
Na-miss ko kasi noong unang tira ko dito na sa tuwing may okasyon ay hinahayaan
talaga sila ni Dexter na makisaya din sa amin at salo-salo kami sa hapagkainan.
"Sige PO, Ma'am, Sir."
"Kain na po kayo, Sir Dexter!"
Kaagad na rin silang nag-asikaso at sabay-sabay na nga kaming kumain sa malawak na
hapagkainan. Dahil hindi magkasya ang iba ay pinili na lamang nilangtumayo sa
palibot namin. Nag-enjoy kami at nabusog ako ng sobra sa mga inihanda nila.
PAG-AKYAT namin sa second floor ng mansion ay bigla akong napahinto nang matutok na
ang paningin ko sa kanang bahagi kung saan kami patungo ngayon.
Nauuna kasi sa akin si Dexter sa paglalakad habang buhat na niya si Jr.
Nakatitig ako sa pinto ng nakasaradong master's bedroom. Naalala ko lang kasi noon
na ayaw na ayaw niya akong papasukin d'yan at
hindi ko malaman sa kanya kung ano ba ang dahilan niya?
" Hey. What are you still doing there?"
Lumipat ang paningin ko kay Dexter na ngayon ay huminto na sa paglalakad at
nakalingon na sa akin.
"Ahm, saan ba tayo pupunta? 'Di ba, nasa third floor 'yong room ko?" sagot ko sa
kanya at alam kong ramdam doon ang sarcasm sa tono ko. Bumalik kasing bigla 'yong
inis ko.
Maraming alaala ang mansion na ito sa akin at ngayon ay nagsisibalikan na namang
lahat sa isipan ko ang mga naging eksena namin noon dito, lalong-lalo na ang
tungkol sa master's bedroom na pinagdadamot niya sa akin noon.
"The rooms on the third floor are only for our children," sagot niya kasabay nang
pagbalik niya sa kinaroroonan ko at kaagad hinawakan ang kamay ko.
Pinagsalikop niya ang mga daliri namin bago niya ako hinila. Si Jr. naman ay buhat
niya sa kanang braso niya.
"Sa mga anak pala natin pero doon mo 'ko pina-stay noon!" Hindi ko na napigilan pa
ang pagtaas ng boses ko dahil sa inis ko sa kanya.
Nagsisimula nang bumigat ang dibdib 1<0.
Heto na naman ang pagiging emosyonal ko.
"Diana, how can I let you into our room ifyou haven't accepted me before? That room
is sacred for two people who love each other."
"Dami mong alam! Doon na lang ako sa
Tumitig siya sa akin ng ilang sandali bago pa lang siya nagsalita, "okay, bahala
ka."
Bigla niyang binitawan ang kamay ko at nagpatuloy sa paglalakad niya. Napanganga
naman ako sa ginawa niya habang humahabol ako ngtingin sa kanila ni Jr.
Napahikbi ako kasabay nang mas lalong pagbigat ngdibdib 1<0.
"DEXTEEERRRR!!!"
Sa sobrang sakit nang nararamdaman ko ay napaupo na lang ako sa sahig
habangtinatanaw sila. Sunod-sunod nang umagos ang mga luha ko sa pisngi.
Kaagad din naman siyang lumingon sa akin. Nagsalubong ang mga kilay niya at kaagad
ding burnalik sa kinaroroonan ko.
" Diana, you're acting childish again. Come on." Inilahad niya ang isa niyang kamay
sa harapan ko ngunit kaagad kong itinago ang mga braso ko sa likuran ko.
"Ayoko! Mag-isa kal Akin na 'yan si Jr.!" " Baby, naman. Ang liit lang na bagay,
pag-aawayan pa ba natin--" "Hindi! Ayoko na sa iyo!"
"What? Tsk."
Hindi ko siya sinagot at nagpatuloy lang ako sa paghagulgol. "Baby, c'mon--"
"Akina si Jr.!"
"Baka mabitawan mo siya." Kaagad din naman niyang ibinaba sa akin si Jr.
Si Jr. naman ay mabilis na kung gumapang. Nakakaya na rin niyangtumayo kapag may
mga nahahawakan siyang bagay.
Kaagad ko siyang niyakap ng mahigpit at binigyan ng matalim na tingin ang daddy
niya.
"Dada! Dada. Dadada."
Napahinto naman ako nang marinig ko ang mga salitang ibinibigkas ni Jr.
"Hey, what did you say?" kaagad na tanong din ni Dexter kasabay nang pag-upo na rin
niya sa harapan namin. "Oh my God. Did you hear that?
He can talk now."
Katulad ko ay nanlalaki rin ang mga mata niya habang nakatitig kay Jr. Narinig ko
'yon.
Hindi naman ako bingi.
"Daddadadada," pag-uulit muli ni Jr. habang turnatayo na siya sa harapan ko at kung
saan-saang parte na ng katawan ko siya humahawak.
"He said Dada. lt means daddy," ani Dexter naman na tila hindi makapaniwala.
Inaalalayan niya ang pagtayo ni Jr. sa harapan ko.
Hinawakan ko naman ang mukha ni Jr. at iniharap sa akin.
" Baby, sabihin mo nga, mommy," malambing kong sabi sa kanya.
"Dada. Dada," sagot naman niya na siyang ikinalawak nang pagkakangiti ng magaling
niyang ama.
" Baby, mommy naman, mommy," pag-uulit kong muli sa kanya.
"Dada. Dadadadada."
Muli akong napahikbi nang hindi pa rin niya binigkas ang dapat sana ay tawag niya
sa akin!
" Bakit dada lang? Ako ang nagpapadede sa
"Dadadadada."
Biglang bumungisngis ang sira-ulo niyang ama nang iyon pa rin ang binigkas ng anak
niya. " He only knows Daddy--" "Tigilan mo '1<0, Dexter!"
"Why? Kami lang ang bati--"
"Lumakad ka na sa kuwarto mol Doon kami sa taas!"
"Ayaw mo talaga?" tanong niya habang nakatitig sa akin ng taimtim. "Okay, bahala
ka. May surprise pa naman sana ako para sa iyo." Kaagad siyang tumayo at nagsimula
nang tumalikod.
Napahinto naman ako at biglang na-curious sa surprise na sinabi niya.
"Hoy, Dexter! Kunin mo 'to si Jr.!" kaagad kong sigaw sa kanya bago ako hirap na
hirap na tumayo.
Ngunit ang sira-ulo, hindi ako pinansin at nagpatuloy lang siya sa paglalakad!
"Dexter! Isa! Sumasakit na ang tiyan ko!" Muli akong napaiyak ng malakas.
Mabilis pa sa alas kuwatro naman siyang napabalik sa kinaroroonan namin ni Jr.
" Really? Does it hurt?" Lum arawan kaagad ang pag-aalala sa kanyang mukha habang
kinukuha na niya mula sa akin si Jr. at mabilis na kinapa ang bilog na bilog ko
ngtiyan.
"Ewan ko sa iyo!" Kaagad ko siyang hinampas sa braso bago ako nagpatiuna na sa
paglalakad. Kaagad ko silang nilampasan.
Hindi naman talaga sumasakit ang tiyan ko. Kunyari lang 'yon. Hmp!
Mabilis akong naglakad patungo sa dulong bahagi kung saan naroroon ang master's bed
room.
Nadaanan ko ang bar room kung saan ako naglasing noon nang dahil sa kanya. Nadaanan
ko rin ang nursery room bago ako tuluyang nakalapit na sa pinto ng master's
bedroom.
Kaagad kong hinawakan ang seradura ng pinto at sinubukan itong pihitin. Napanganga
ako dahil hindi naman pala ito naka-lock!
Bukas?
Kaagad akong lumingon kay Dexter na tuluyan na ring nakalapit sa akin at ngayon ay
ngingiti-ngiti habang nakatitig sa akin.
"Ayaw mo pang pumasok?" nakangisi niyang tanong.
Makahulugan ko naman siyang tinitigan.
Nakakapagtaka lang, bakit ngayon ay ang dali lang para sa kanya na papasukin na ako
sa room niya na noon ay sobrang ipinagdadamot niya sa akin!
"What?" tila nagtataka pa niyang tanong sa akin bago niya tuluyan nang itinulak ang
pinto at pumasok sila sa 100b ni Jr.
Napahabol naman ako ng tingin at napasilip sa 100b.
"Come on," aniya kaya napilitan na rin akong humakbang papasok sa 100b.
Luminga ako sa buong paligid. Napakalawak at napakarangya ngunit kaagad napako ang
mga mata ko sa isang napakalaking portrait painting na naka-hangsa wall sa itaas ng
malaking kama. Halos sakupin nito ang buong pader.
Napanganga ako ng sobra at halos lumuwa ang mga eyeballs ko nang makilala ko ang
babae at lalaking halos mga hubad na sa 100b ng painting.
"What the hell?" aniko habang pakiramdam ko ay nakaharap ako sa sarili ko na tila
buhay na buhay sa larawan.
Mabilis akong lumapit sa kama at hindi ko na halos maikurap pa ang aking mga mata.
Nakaupo at nakasandal si Dexter sa isang puno habang ako naman ay nakaupo rin sa
harapan niya at nakasandal naman sa dibdib niya.
Nakatingin ako sa malayo habang si Dexter naman aytaimtim na nakatitigsa akin, na
para
bang ako na ang nag-iisang babae sa lugar na iyon.
Naka-two piece bikini lang ako habang siya naman ay nakasuot lang ng trunks.
Kumunot ang noo ko at inalala ang sandali kung saan 'yan nakunan ng larawan. Wala
naman akong matandaan.
"S-Saan galing 'yan?" Kaagad akong burnaling kay Dexter.
"Hindi mo na matandaan?" May himig pagtatampo sa tinig niya. Ibinaba na niya si Jr.
sa ibabaw ng kama.
"Hindi ko nga matandaan. Saan ba 'yan?
Parang in love na in love ka sa akin d'yan, ah." "Habang in love na in love ka rin
naman sa iba," sarkastiko niya namang sagot.
"S-Sa iba? Wala na, no."
Muli akong burnaling sa painting. Ang ganda ng kulay nito. Napakaganda nang
pagkakalikha. Pa rang totoong-totoo.
Muli akong luminga sa buong paligid. Kumpleto ng mga kagamitan dito at lahat ay
halatang mamahalin. May napakalaking chandelier pa sa gitna sa itaas ng kisami.
Tinungo ko ang mga pinto na nasa kaliwang bahagi. Binuksan ko ang mga ito isa-isa.
May
banyo at closet room.
Binuksan ko pa ang isa pang pinto sa kaliwang bahagi. At doon ako biglang napahinto
nang makita ko ang nilalaman ng 100b nito.
"What the?"
Muli akong napalingon kay Dexter na kasalukuyan na ngayong nagkakalas ng mga
butones ng suot niyang polo ngunit hindi niya inaalis paningin niya kay Jr. na nag
uumpisa na namang gurnapangsa ibabaw ng kama.
"Dada. Dada."
Tinalikuran ko sila at kaagad akong pumasok sa 100b ngsilid.
Hindi ko mabilang kung gaano karaming monitor screen ang mga naririto. At bawat
sulok ng mansion na ito ay nakikita ko, magingsa labas ng gate at sa kuwadra ng mga
kabayo ay mayroon din.
Nakikita ko rin ang bawat silid sa mga monitor, maging ang silid na dati kong
tinigilan noon sa third floor. At hanggang sa banyo!
"What the
Minabuti kong hanapin kung makikita ko rin ba dito ang silid ng mga maids. Baka
naman pati ang banyo nila ay mayroon din!
" Dexter? Sa tingin ko ay kailangan mo nang
magpatingin sa doctor."
"And why?"
Naramdaman ko rin naman ang pagpasok niya clito sa 100b. At sa paglingon ko ay
sumalubongna kaagad sila sa akin ni Jr.
"Pati talaga banyo may CCTV?! Nababaliw ka na ba talaga?! lturo mo sa akin, nasaan
d'yan ang sa mga katulong!"
"What?" Umarko naman kaagad ang mga kilay niya.
Sa darni ng monitor screen ay mahihirapan akong hanapin kung mayroon man sila dito.
Mula dito sa ibaba hanggang sa itaas kung saan malapit na sa kisami.
"'Yong banyo ng mga maid, nasaan d'yan?!"
"Baby, hindi pa ako buang para lahat ng babae ay pagpantasyahan ko. Sa isang babae
pa nga lang, nasisiraan na ako ng ulo."
"Siguraduhin mo langl Kundi, basag sa akin 'yang itlog mo!"
Oh, my goodness! Kaya naman pala! Lahat ng kilos ko ay alam niya!
EPILOGUE:
EIGHT YEARS LATER
"Yes! Yes! I do! I do!"
Napanganga ako habangtinatanaw ang kinaroroonan ng mga anak 1<0. Nasa gitna sila ng
hedge maze at naglalaro ng kasal-kasalan.
Kasama nila angtatlo sa mga anak nila Helen at Emily.
00, nagkaroon na rin sila ng mga asawa at mga anak. Si kuya Bruno ang napangasawa
ni Helen habangsi Emily ay isa rin sa mga tao ni Dexter ang nakatuluyan.
Gano'n din ang nangyari sa iba pa kaya naman sa tuwing may okasyon ay halos mapuno
na ng mga bata ang buong hacienda.
Hinahayaan namin silang magkasama-sama dito sa mga araw na may pagdiriwang kaya
naman ang mga anak nila ay naging kaibigan na rin ngtatlo naming mga anak ni
Dexter.
Nagkaroon kami ng apat na supling at ang bunso ay isang taong gulang pa lamang.
Kasalukuyan naman siya ngayong natutulog sa crib niya.
Muli akong napatanaw sa kinaroonan ng mga anak ko mula dito sa balcony ng silid
namin ni Dexter na matatagpuan sa second floor.
Ang anak ni Helen na babae na si Hallie at si Jr. ang kasalukuyan ngayong
ikinakasal ngunit kapuna-punang nakasimangot ang dalawa pang babae na ang isa ay
bunsong anak pa rin ni Helen na si Brianna at ang isa naman ay anak ni Emily na si
Ella.
Para bang labag sa 100b nila ang ginagawang kasal nila Jr. at Hallie. Ang pangatlo
naming anak ni Dexter na lalaki na si Adrienne ang naging Pari at siyang nagkakasal
sa dalawa habang siguro ay abay naman ang pangalawa sa mga anak namin ni Dexter na
babae na si Roxzelle.
"Ayaw ko na nga! Ayaw ko na! Kayo na lang!" sigaw ni Ella kasabay nang
paghalukipkip niya at pagtalikod mula sa grupo nila.
"Ayaw ko na din! Lagi na lang kayo ang kinakasal, eh!" sigaw din ng bunso ni Helen
na si Brianna kasunod ang paghalukipkip niya rin at pagtabi kay Ella.
Pareho silang masama ang tingin kay Jr. ko at kay Hallie.
" Kayo na lang ang taga-tutol!" saad naman sa kanila ng pangalawa naming anak ni
Dexter na si Roxzelle.
"Who do you want me to marry, then?! Kayo?! Si Hallie nga ang gusto ko, eh!"
suplado namang sagot ni Jr. sa kanila.
Si Hallie naman ay walang imik na nakakatitig lamang sa kanila. May nakasiksik
siyang isang tangkay ng bulaklak na sunflower sa tainga niya na kanina ay nakita
kong isinuot ni Jr. sa kanya. Bukod pa sa mga bulaklak na hawak niya na para
talagang ikinakasal.
Bigla na lamang nagmartsa paalis si Ella and Brianna at naiwan ang apat sa hedge
maze. Si Jr., Hallie, Roxzelle and Adrienne na lamang ang natira.
Napapailing na lamang ako habang pinanonood sila.
Mga bata talaga. Paano naman kaya nila natutunan ang kasal-kasalan na 'yan? Mukhang
naging paborito na rin ni Jr. ang mga sunflower 1<0. Palagi ko siyang naaabutan na
nagbibigay nito kay Hallie.
"Hey, baby. What are you looking at there?"
Muntik naman akong mapatalon sa gulat sa ginawang pagyakap sa akin ni Dexter mula
sa likuran ko.
" Is there a problem? Mukhang malalim ang iniisip mo." Inumpisahan niyang halikan
ang
puno ngtainga ko at hindi ko naman mapigilan ang mapapikit sa magkahalong kiliti at
sensasyon na naramdaman ko.
Ngunit kaagad ko rin itong pinigilan dahil masyado pang maaga.
"Wala. Pinagmamasdan ko lang 'yong mga bata sa garden. Hayan na naman kasi sila sa
kasal-kasalan nilang 'yan. Tapos, may magtatampong mga babae dahil palagi na lang
daw si Hallie, si Hallie. 'Yong anak mo kasi, favorite niya talaga si Hallie."
Nadinig ko naman ang mahina niyang pagtawa mula sa gilid ng batok ko. Muli akong
napapikit sa mainit na hininga niyangtumama sa balat ko.
"Baka naman parang tayo lang din noon. May special feelings na kaagad siyang
nararamdaman para sa kababata niya."
" My God, Dexter! Masyado pa silang mga bata para sa ganyan."
"It doesn't mean that it'll happen to them right away at a young age. Or they will
immediately take such things seriously. Laro pa lang para sa kanila ang mga ganyan.
They may also change and forget that as the days go by especially when they are
separated
Hindi na lang ako sumagot sa sinabi niya at napabuntong-hininga na lamang ako bago
mulingtinanaw ang mga anak namin na hanggang ngayon ay naroroon pa rin sa hedge
maze.
" Possibly yes, possibly not," sagot ko naman. "Just like you," kaagad ko na rin
siyang hinarap at iniyakap sa baywang niya ang mga braso ko, "hindi ka naman
nagbago, 'di ba? Baka sundan ng anak mo angyapak mo at magawa ring magpadukot ng
babae sa mismong araw ng kasal."
Nginiwian ko siya at sinamaan ng tingin.
"If the case turns out to be the same as ours, hindi malabong mangyari 'yon,"
nakangisi niya namang sagot.
" Imposible na 'yon. May perpektong pamilya sila Hallie at Brianna dahil ang mga
magulang niya ay hindi naman naging katulad ng mga magulang 1<0."
"Nothing is impossible, baby. Even ifyour parents can't be the same as their
parents, p'wede rin namang sa ibang bagay. And Dexter Jr., I think he inherited
some traits from me."
"l think so. Napakasuplado ng anak mo at madalas ding tahimik na gaya mo."
Mas lalo naman siyang napangisi at mabilis akong hinagkan sa mga labi 1<0.
Matagal
Hanggangsa napansin kong lumalalim na ito kaya kaagad ko na siyang pinigilan at
lumayo kaagad ako mula sa kanya.
"What?" Tila nagtataka naman siyang tumitigsa akin.
"May gusto muna akong linawin?" Muli ko siyang binigyan ng matalim at makahulugang
tingin.
"Na? About what? Ano na naman ba ang ginawa ko?"
"Ayusin mo ang pagsagot sa akin, Dexter."
"Ano nga?" Mas lalo namang kumunot ang noo niya habang nakatitig sa akin. Napuno
nang pagtataka ang mga mata niya.
"Ano na naman ang ginagawa ng Alexandra na 'yan dito? Akala mo ba hindi ko alam?
Sumisimpleng pumapasok angAlexandra na 'yan sa bakuran ng hacienda natin at hindi
mo ipinapaalam sa akin!"
"Diana, two times lang naman 'yon. Walang available na Doctor akong makuha kaya
napilitan akong kunin siya ulit. Kaysa naman mamatayan tayo ng mga kabayo."
" Eh, bakit itinatago mo pa sa akin?!
Pakiramdam ko may itinatago kayong dalawa sa akin. Isinasama pa niya ang anak niya
at close na close kayo!"
" Baby, are you accusing me again? How many times do I have to tell you that I'm
not the father of her child ."
"Sige, sabihin mo sa akin. Bakit hanggang ngayon, wala pa ring ama ang batang
'yon?" " Paano mo naman nasabing walang ama?
Hindi naman 'yon mabubuo kung--"
"Huwag mo akong pilosopohin! Alam mo kung ano ang ibig kong sabihin. Magkaibigan
kayo, 'di ba? Siguradong alam mo."
"Diana, wala na akong pakialam sa personal niyang buhay. Hindi naman ako
nagtatanong at hindi rin naman siya nag-o-open sa akin."
"Siguraduhin mo lang, Dexter. Baka malaman ko na lang na ikaw pala talaga ang ama
ng anak niya!"
"Tsk. Buntis ka na naman ba? I know every time you act like that, you're pregnant."
"Huwag mong ibalik sa akin ang usapan! Hindi ako buntis!" kaagad kong sigaw sa
kanya ngunit bigla rin akong napahinto. "Buntis?
Sheyt!"
Biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko.
Kaagad akong pumasok sa 100b ng silid namin at lumapit sa bedside table. Mabuti na
lang at mahimbing pa ring natutulog ang bunso namin sa crib niya at hindi siya
nagigising sa mga pagsigaw ko.
Dinampot ko ang standing calendar sa mesa at sinuri na mabuti ang mga numero doon.
Mula sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko rin naman ang pagpasok ni Dexter dito sa
100b at kaagad na paglapit niya sa akin.
"Am I right?"
"Teka lang, Dexter!" Kaagad din akong lumayo mula sa kanya. Kitang-kita ko na naman
ang kakaibang saya sa kanya sa kaalamang buntis na naman ako! "Hindi p'wedeng
buntis na naman ako. One year old pa lang si Axell." "And what's wrong with that?"
"Tigilan mo '1<0, Dexter. Nahihirapan na akong manganak. Ni hindi na burnabalik sa
dati ang katawan 140! Tingnan mo nga, ang laki-laki pa rin ng tiyan 1<0. Ang taba
taba ko na!"
Muli rin siyang lumapit sa akin at kaagad na yumakap.
" Baby, no matter what you look like, I don't care. Mas masarap ka nga kapag
malaman--aw!"
Kaagad ko siyang kinurot sa tagiliran niya kaya naman napakalas siya mula sa
pagkakayakap sa akin at muli rin akong lumayo mula sa kanya.
" Hindi ko na nagagawang ayusin ang sarili ko dahil sa kabubuntis, kakaanak at
kakaalaga sa kanila! At kapag ang pangit-pangit ko na, makakakita ka na ng sexy at
maganda sa labas lalo na sa Manila!"
Nagsisimula nang burnigat ang dibdib ko at hindi ko na naman mapigilan ang
mapahikbi.
My God! Alam ko na ang senyales ng ganito kabilis na pabago-bagong emosyon ko.
Mabilis akong mairita, mainis, magalit, urniyak at kung ano-ano pa na kung minsan
ay parang abnormal nangtingnan pero hindi ko pa rin magawang pigilan.
"Is that all you're worried about? That I might find someone else with perfect
looks?" aniya habang nakapamaywang sa harapan ko at nakatitig sa akin.
"Eh--" Hindi ko naman malaman ang isasagot ko.
Turnalikod ako habang napapahaplos ang mga kamay ko sa mga braso ko. Tuluyan nang
tumulo ang mga luha sa pisngi ko.
Pakiramdam ko ay down na down na naman ako kahit wala namang sapat na dahilan.
" Pero sa tuwing kaharap mo na ang mga baby natin, alam ko kung gaano ka ka-saya. I
know how you take care of them properly and lovingly. You're the one who doesn 't
want to hire a nanny for them, right?"
"Kasi wala akong tiwala!" sigaw kong muli sa kanya.
"And you're also the one who doesn't want to use contraception even though you know
there's a good chance you'll get pregnant quickly."
"So, sinisisi mo pa ako?!"
"I'm not blaming you, baby. Ipinapaliwanag ko lang naman sa iyo ng maayos."
"Gano'n 'yong dating sa akin!"
"No, Diana." Muli siyang lumapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit mula sa
tagiliran 1<0. "Hindi mo rin naman kaya na wala tayong make love--" Kaagad ko
siyang hinampas sa braso niya lalo na nangtawanan pa niya ako!
" Bitawan mo 'ko! Dexter, ano ba?!" "Sssh. Baby, ang ingay mo. Gumalaw si bunso."
Kaagad akong napalingon sa crib at nasilip
ko nga sa 100b niyon ang paggalaw ni baby Axell at saglit nitong pag-iyak. Kaagad
din naman itong huminto at muling nagpatuloy sa pagtulog niya.
"Okay, fine. Kung totoo mang buntis ka na ulit ngayon, i-last na natin 'yan kung
hindi mo na kaya. At kung nahihirapan ka na sa pag-aalaga sa kanila, mas dadamihan
ko na lang 'yong time ko para sa inyo."
Kaagad akong umiling sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
Alam ko naman kung gaano karami ang trabaho niya sa opisina niya. Kung minsan pa
nga ay inaabot siya ng hatinggabi sa pag-uwi clito sa Baguio.
Lalo na ngayon na nag-expand na naman sila. Mas nagpo-focus siya ngayon sa trabaho
dahil dumarami na ang mga anak namin at ang gusto niya sa paglaki nila ay may mga
nakahanda na siyang pamana na maibibigay niya sa mga ito.
Pero hindi rin naman siya nagkukulang sa amin kapag non-working days. Ibinibigay
niya talaga para sa amin lang ang buong mga araw na iyon. At sa tuwing gabi naman
ay nasa akin lahat ang oras niya.
Muli lang din akong umiling sa kanya. Hindi ko pa naman nararamdaman na nagkukulang
na siya sa amin.
"It's okay with me. I'm sorry, baka nawawalan na talaga ako ng oras para sa inyo."
Muli pa rin akong urnilingsa kanya sa sinabi niyang 'yon.
Pumihit ako pa-harap sa kanya at yumakap ng mahigpit. Isinandal ko ang pisngi ko sa
dibdib niya.
Mas humigpit naman ang pagkakayakap niya sa akin at hinagkan ako sa noo. Nag-umpisa
kami sa marahan naming pagsayaw sa gitna ng malawak na espasyo ng silid namin na
katulad nang parati naming ginagawa noon pa man.
" B-Baka lang kasi kapag nalosyang na ako, m-mabawasan na 'yong pagtingin mo sa
akin. Bigla kang mahulog sa iba," mahina at nahihiya kong sagot sa kanya.
Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa.
Hinampas ko siya sa dibdib niya at mas lalo ko pang ibinaon ang mukha ko sa kaniya.
Siguradong pinamumulahan na ako ng husto ngayon.
" Baby, listen to me. Love is not measured by a person's appearance. We've been
together since we were kids and at the time we were separated, at the time I lost
hope in you 'cause you fell for
someone else, ikaw lyong muntik nang maikasal sa iba, hindi pa rin nagawang ibaling
niyon ang damdamin ko para sa ibang babae. Even though you have many flaws and
imperfections, no matter how much you hated me before, kahit anong pambabalewala
ang ginawa mo sa akin noon, hindi nagawang baguhin niyon ang pagmamahal ko para sa
iyo. Gano'n ka-lalim, gano'n ka-lawak, gano'n ka-baliw ang puso ko para sa iyo.
Ngayon pa ba ako mahuhulog sa iba kung naibigay mo na sa akin ang pinaka-pangarap
ko? Kung kailan namunga na sila ng apat at maaaring maging lima pa." Hinawakan niya
angtiyan ko at marahan itong hinaplos.
Kumalas siya mula sa pagkakayakap sa akin at bumaba sa harapan ko. Masuyo niyang
hinalik-halikan ang tiyan ko.
"You and our children are my treasure that I'll never waste...no matter what,"
aniya habang nakatingala sa akin at mapagmahal na nakatitig sa aking mga mata.
Muli naman akong napahikbi habang nakatitig din sa kanya.
Parang sasabog na naman ang puso ko dahil sa mga sinasabi niya. Kaagad niyang
nabawi ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib ko at
halo-halo kong nararamdaman dahil sa mga insecurities ko na hindi naman dapat. Muli
siyang tumayo at niyakap ako ng mahigpit.
"Please, remember this, baby. Even if you present me with a googolplex of beautiful
and sexy women in this world,... nag-iisang Diana Marie Cardenas Delavega lang ang
may kapangyarihang magpa-sunod, mangibabaw at mag-posses sa puso ng isang Dexter
Abella Delavega."
Napatingala ako sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"A-Anong gugol--gugolpu--a-ano nga ulit 'yon?" naguguluhan kong tanong sa kanya.
Ngunit ang walanghiya, tinawanan lang na naman ako.
"Huwag mo 'kong tawanan! Kinikilig na nga ako, eh."
Ngunit mas lalo pang lumakas ang pagtawa niya.
"Dexter!"
Nagulat ako nang mabilis niya akong binuhat at dinala sa ibabaw ng kama.
Kinubabawan niya ako at maalab na hinagkan ang mga labi 1<0.
Hanggangsa kaagad itong lumalim at minuto lang ay natagpuan na namin ang mga sarili
naming hubo lt hubad at pinaliligaya na ang isa't isa, kahit tanghaling tapat pa.
Holiday ngayon kaya't nasa akin o nasa amin lang muli ang buong atensiyon niya na
siyang gustong-gusto ko sa lahat simula noong mamuhay na kami ng tahimik at maayos
dito sa hacienda namin sa Baguio.
At araw-araw akong nagpapasalamat sa Panginoon dahil ngayon ko lang na-realize na
bata pa lang pala ako ay napakasuwerte ko na kahit hindi ako binigyan ng maayos na
pamilya. Dahil noon pa lang ay ibinigay na niya sa akin ang isang Dexter Abella
Delavega.
At hindi lang ako ang masuwerte, kundi pati na rin ang mga anak namin sa
pagkakaroon ng isang butihin, responsable at mapagmahal na ama na tulad niya.
Kung papipiliin ako sa mga nangyari sa buhay ko, pipiliin kong ipadukot akong muli
ni Dexter sa mismong araw ng kasal ko. Dahil kung hindi nangyari 'yon, siguradong
hindi ganito ang buhay ko ngayon.
Ito si Diana Marie Cardenas Delavega at ang mahal kong asawa, Dexter Abella
Delavega...
Parehong bastardo at bastard ang
pinagbuklod ng tadhana para bumuo ng isang masaya at perpektong pamilyang pareho
naming inasam sa buong buhay namin simula noong kami ay mga bata pa lamang.
Ang lahat ng aming mga pangarap ay natupad sa pamamagitan nang pagtutulungan at
pagmamahalan, dumaan man sa napakaraming pagsubok.
At ito...
..ang aming kuwento.
